장음표시 사용
91쪽
De Hippolyto et Phaedra - Telluris et Greris Chloes templis memorandis in vestibulo arcis - Aegei morte - aede variis picturis exornata . - Musaeppoeta - Mercurio et Gratia, a Sociale c
Ma τα-το ἱερὸν του 'Aσκληπιου ταύτη πιὸς την ἀκρόπολιν ἰουσιν, Θέμιδος ναός ἐςι ' κέχω ι δε πρs αὐτου μνημα 'Iππολύτω. του σέ οι βίου την τελεωτην συμβηναι λέγουσιν εκ καταρων. δηλα δὲ, καὶ ο τις βαρβαρων γλωσσαν φαειν Ελληνων, ἴ τε ἔρως της Φαίδρας, και της τροφού το ἐς την διακονίαν τόλ- α μημα. 'Eςι οε καὶ Ποιζηνίοις 'Iππολύτου ταφος εχει σέ σφισιν ωδε ὀ λόγος. Θησεῖς ως εμελλεν αξ σθαι Φαίδραν, οὐκ εΘέλων, ει οι γένοιντο παῖδες, οἴτε αζχεσ3αι τον 'Ιππόλυτον, οἴτε βασιλευειν άνταότων, πέμπει παρα Πιτθέα 'ὶ τραφησόμενον αυτὸν, καὶ βασιλεύσοντα δεοιζηνος. χρόνω δὲ ἴςερον Παλ-λας καὶ οἱ παῖδες επανε σαν Θησεῖ ' τούτους κτεί νας ες Tροιζηνα ερχεται καΘαζσίων εKεκα, καὶ Φαώσρα πρωτη ἐνταυθα εiδεν Iππόλυτον καὶ τα ἐς
92쪽
το ἔργον γεγενημαι της ἐς τον ἔρωτα πιτης και της
σευς ἐς αίαν ηγαγεν ἀπὸ των δημων πόλιν, αυτην τε σέβεσ3αι καὶ Πει9ω κατέ σε. τα μεν δη παλαιὰά γάλματα οὐκ ην επ' εμου ' τα δε επ' εμοῆ τεχνιτωνην οὐ των άφανετάτων. ετι δε και Γης κουροτζόφου, καὶ Δημητσος ἱερον Xλόης Ἱ. τὰ δὲ ἐς τας επωνυμίας ἐατὶν αυτων διδαχ3ῆναι τοῖς ιεζευσιν ἐλθόντα ες λόγους. . . Ἐς δε την άκαόπολίν ἐπιν εἰσοδος μία ' ετεραν δὲ οὐ πασέχεται, πῶσα απότομος οὐσα καιτεῖχος ἔχουσα ἐχυρόν. τα δὲ προπύλαια λίθου λευκοῖ την ὀροφην ἔχει, και κόσμω και μεγεθει των λίθων μέχρι γε και εμοὐ προεῖχε. τας μὲν οὐν ει κόνας των ιππέων οὐκ ἔχω σαφως ειπεῖν, εἴτε οἱ πῶδές εἰσιν οι Ξενοφωντος, εἴτε ἄλλως ἐς ευπρέπειαν πεποι μέν αι των δὲ προπυλαίων ἐν δεξιῶ Nίκης εςὶν ἀπτέρου μ) ναός. Ἐντεῖθεν ἡ Θάλασσά ἐς ι συνοπτος ' sκαὶ
V. κουροτροφος. Cereri Xλοης nomen est a segete virente.
93쪽
γὰρ τόλμης τι εχων ες τον Μίνω καλούμενον ταῖρον πρὸς τον πατέζα εἶπε χήσεσθαι τοῖς ἱς ίοις λευκοῖς, ην ὀπίσω πλέη του ταύρου κρατησας ' τούτων ληθηνεσκεν 'Αριάδνην ἀφησημενος. ἐνταὐθα Αἰγεῖς ως εἶδεν ἱς ίοής μελασι την ναυν κομιζομενην, οἱα τον πάῖδα τεθνάναι υ οκων, ἀφεὶς αὐτον διαφΘείρεται καί οι παρα Ἀθηναίοις ἐςι καλούμενον ὐωον Αἰγεως 6 Eo δε εν άζιτερα των προπυλα ων οἴκημα ἔχον γζα
ούτως εργον ' εὐ δε μοι φαίνεται ποιησας Σκῖρον ὐπὸ Αχιλλεως αλοῆσαν '), οὐ ξν ομοίως και ἶσοι λέγου- σιν όμοῖ ταῖς παρθενοις Ἀχιλλεα εχειν εν Σκύρωδίαιταν, ἁ δη και Πολύγνωτος εγραψεν. εγραψε δε και πρὸς τω ποταμω ταῖς ὀμοὐ Ναυσικάα πλυνοθσαις
Exοσαις δε μή καθέτηκaν Διομήδει ην etc. J His antea pwrsus perverse interpunctis et versis rectuin sensum re.
sti uti e pidus illae Piecturae, quas rempur, uti flet, non reddice obseurar, Ibere Dio
94쪽
δελκιSιάδης - ιππων δε οι νίκης της ἐν Νεμεα εΚισημεῖα εν τη γραφη. καὶ Περσευς ἐπιν ἐς Σεριῖον κομιζόμενος, Πολυδεκτη φερων την κεφαλην την Μεδούσης. και τα μεν ἐς Λ1εδουσαν οὐκ εἰμὶ πρ Θυ
μος εν τοῖς Ἀττικοῖς σημηναι ' . Ἐπὶ δὲ των γζα-
φων παρεντι τον παῖδα τον τας ὐδρίας φεροντα ' καιτον παλαιπην, ον Τιμαίνετος ἐγραψεν, ε pι Mουσαιος.
ἀγω δὲ ἐπη μὲν ἐξελεξάμην, ἐν οiς εο πευσΘαι Mουσαῖον υπὸ Βορέου δωρον, δοκεῖν δε μοι, πεποίηκεν αυτὰ 'Oνομάκριτος ''), καὶ Ιων ούδἐν Mουσαισυ βεβαίως, ὁτι μη μόνον εἰς Δημητερα υμνος Αυκομηδει').
Vi I 1. 6 et ibi Ualicen Ex iis
poetis fuit, quoriam carinina ad Orpheum reserebantiar: illius επη alimioties excitat Pausanias.
95쪽
Τραην, ὸν προπύλαιον ονομάζουσι, καὶ Xάριτας Σωκράτη ποιησαι τον Σωφρονίσκου λεγουσιν ' ), ω σοφωγενέσ9αι μάλιτα άβζωπων ες ιν ἡ ΠυΘία μάρτυς Ο μηδε 'Aνάχαρσιν ελλοντα ομως και σί αὐτὸ ες Δελφους ἀφικομενον προσεῖπεν.
Ἐλληνες δ'ὲ ἄλλα τε λεγουσι, και ἄνδρας επτὰ γενέ-αι σοφούς ' . τούτων και τον δεεσβιον τύραννον και Περιανδρον εἶναι φασι τον Κυψελου ' καί τοι Περιάνδρου Πεισωρατος καὶ ο πάις 'Iππίας φιλάν- Θρωποι μῆλλον καὶ σοφωτεροι τά τε πολεμικὰ ησαν, και ὁσα ηκεν ἐς κόσμον των πολιτων , ες ὁ διὰ τον 'Ιππάρχου Θανατον 'Iππίας ἄλλα τε εχρησατο α θυμω, και ες γυναικα ἔνομα Αεαιναν. Tαύτην γὰρ, επείτε ἀπεθανεν Ιππαρχος λεγω δε οὐκ ες συγγζωφην πζοτεζον ηκοντα, πιτὰ δε ἄλλως 'ΑΘηναίων τάχ πολλοῖς , ἱππίας εiχεν εν αικία, ες Ο ὐιεφθειρεν, οἷα σαιναν Αζιροογείτονος επιτάμενος οὐσαν, και το βούλευμα οὐδαμως ἁγνοησαι δοcάζων. ἀντὶ δε τούτων, επει τ αννίδος επαύΘησαν οι Πεισι ατίδαι, χαλκη
96쪽
labantur, ab iis*liere, qDi post illud excirium profugo ant. In
97쪽
ει ι αι λεγουσι. και 'AΘηνας ἐπικλησιν και ταυτης 6 Υ f.είας. Eροι δὲ λίΘος ου μεγας, άλλ' ὁσον καλέζεσθαι μικρον ἄνδρα επὶ τουτω λεγουσιν, ηνίκα Διό υσος ηλΘεν ες την γην, άναπαυσα αι τον Σειλην ἱν . τους γαρ ηλικία των Σατύζων ποοήκοντας ονομάζουσι Σειληνούς. περὶ δὲ Σατύρων, οἴ τινες εισὶν, ετερου πλεον νΘελων ἐπίροασθαι πολλοῖς αυτων
τουτων εῖνεκα ἐς λόγους ἡλΘον. 'Eφη δὲ ΕὐφημορΚἀρ ' άνηρ πλεων εο Ἱταλιαν, ἁμαρτεῖν υπό άνεμων τοὐ πλοῖ καὶ ἐς την ἐξω Θάλασσαν, ες ὴν οὐκετι πλεουσιν, ἐξενε ἡναι ' νήτους δὲ εἰναι μεν ἐρήμουι ' πολλας, ἐν δὲ ταύταις οἰκεῖν ἄνδρας άγρίους' ἄλλαις
δὲ οὐκ εΘέλειν νόσοιc ποοσίσχειν τους ναυτας, οἰα πρότερόν τε προσχόντας καὶ των ενολων Η) οὐκ άπιίζως ἐχοντας βιασθῆναι δ' οὐν και τότε ταύτας
ο) ΣειληνόνJ In utreoque Co dice semper Tιλ. scribitur. De Silenis et Satyris mitim congesseriant interpretes ad Ael. Var. H. L. III. 4 .
98쪽
καλε σ3αι μεν ὐπὸ των ναυτων Σατυρ ας, εἶναι δετοὐς ἐνοοιοῖντας και πυρροὐς, καὶ Γοων ου πολῖμείους εχεῶ ἐπὶ τοῖς ἰσχίοις οὐράς' τούτους, ως ησθοντο, καταδραμόντας επὶ την ναῖν φωνην μενούσεμίαν ἰέναι, ταῖς δὲ γυναιξιν ἐπιχειρεῖν ταῖς εν τηνηῖ τελος δε. δείσαντας τοὐς ναύτας βάρβαρον γυναῖκα εκsαλεῖν ἐς την νησο ἐς ταυτην οὐν ὐβρί- aζειν τοῖς Σατύρους, οὐ μόνον η καθετηκεν, δελακαὶ το παν ομοίως σωμα.
Και ἄλλα εν τη 'Aθηναίων ἀκροπόλει Θεασάμε- ηνος οἶδα δεύκιον τοῖ Mύρωνος χαλκοῖν παiδα ος το πεζάρραντηριον ἔχει, καὶ M-ωνος Περσέα το εςMέδουσαν ἔργον εἰργασμένον. Και 'Αρτέμιδος ἱερόν 9εςι Βραυρωνίας, Πραξιτέλους μεν τέχνη το ἄγαλμα, τη Θεω δ' εςιν άπο B:αυσωνος σημου τα όνομα ' καὶ το ἀρχαῖον ξοανον ἐον εν Βραυρωνι Αρτεμις, ώς λέγουσιν, ἡ υζικη. 'Ιππος δὲ ἡ καλούμενος Δού- Ioeιος ') ἀνάκειται χαλκοῖς. καὶ οτι μεν τὸ ποίημα .
Lycia, sed Ele fieris oriundum optime se habent: Vidi Lycia fuisse, Plin. testatur L. XXIV. M on is mi se. opus pu C. S. P. 6 6. et Athen. l. c., ubi NMu aenetran - et Persea vid. Caaiah. Lycium quoque ronis ipfius optu ne.
99쪽
το Ἐπειοῖ μηχάνημα ὴν ἐς διάλυσιν του τειχους, οἶδεν,οςις μη πῶσαν ἐπιφερει τοῖς Φρυξὶν εὐ Θειαν λέγεται δὲ ες τε εκεῖνον τον ἱππον, ὼς των 'Eλλήνων ενδον ἔχοι ' ) τους άρωους ' και δὴ και τοὐ χαλκοῖ τοσχῆμα εο κατα ταυτὰ, και Mενεσ3ευς καὶ δ εὐκρος ὐπερκύπτουσιν ἐζ αὐτοῖ, προσέτι δὲ και οἱ παῖδες οιILRησιως. 'Aνδριάντων δε ἴσοι αετὰ τον ἱππον ἐς κα- σιν , επὶ Xαρίνου ' ) μεν ὀπλιτοδρομεῖν άσκήσαντος την ει κόνα ἐποίησε Κριτίας οἰνοβίω δὲ ἔργον ἐς ιν εις Θουκυδιδην τον ολόρου χρητόν ' ψἡῖισμα γαρ ἐνίκησεν Οἰνόοιος κατελθεῖν ες 'A9όνας Θουκυδίδην - καί οἱ δολοφονηθέντι, ως κατηει ' ), μνῆμα ἐτιν οὐ πόρρω 1 απυλων Mελιτίδων. Tα δὲ ἐς Ερμόλυκον τον παγκρατιαςὸν και Φοσμίωνα τον Ἀσωπίχου, γραψάντωνετέρων, παρίημι' ἐς δε Φογίωνα τοσόνδε ἔχω πλέον γράψαι. Φορμίωνι γὰρ τοῖς ἐπιειμεσιν ἈΘηναίων οντιομοίω, καὶ ες προγόνων δόξατ οὐκ άφανεῖ, συνεβαινεν ὀφείλειν χρέα ἀναχωρήσας οὐν ἐς τον Παιανιεαδημον, ενταὐΘα εἶχε δίαιταν, ἐς ο ναύαρχον αυτον Ἀθηναίων ασουμένων , εκπλεύσαι οὐκ εφασκεν ὀφείλειν τε γάρ καί οἱ, πριν ἄν εκrίση, πρὸς τοῖς Πατιωτας οὐκ εἶναι παρεχεσθαι φρόνημα 'ούτως
100쪽
De Minerva Silenum Marsyana caedente, aliis*ae lanis deoriani et hominum in Aci opoli - malti Jovis Poliei templo Parthenone - Gryphitriis et Aram spis Minervae simulacrra in Parthenone - Apolline ParnOPio.
κεκράτηκεν ο λόγος ' τένατα γὰρ πολλω και τουδε Θαυμασιώτερα, καὶ καθ' ημας ετικτον γυναῖκες.
κῶται δε και Φρίξος ό 'AΘάμαντος ἐξενηνεγμένος ἐς Κόλχους ὐπὸ τοῖ κριού, και Θύσας δὲ αὐτόν οτω δηΘεω, ὼς δὲ εἰκάσαι τω Λαφυς 'ὶ καλουμένω παρὰ
Uρχομενίοις, τοῖς μηροῖς κατὰ νόμον ἐκτεμων των 'Eλληνων, ἐς αὐτοῖς καιομένους ὁρῶ. κεῖνται δε ἐξης ἄλλαι τε εικόνες και Ῥρακλέους' ἄγχει δε, ὼς λόγος εχει, τοὐς δ:άκοντας. 'AΘηνἀ τέ ἐςιν ανιοῖσα εκ της κεφαλης τοὐ Διός. ἐςι δὲ και ταῖρος άναθημα της