Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

271쪽

CORINTHIACA SEU UB. II.

κη συνεπεσεν εκ της Σιπύλου φυγεῖν αυτον, ως Π λοπα μελαβεν ἴςερον , ελαύνοντος 'Ἱλλου του Φου-γος ' επ αυτον ςρατεία. τάδε μεν ες τοσουτον ερο

Διοσκούρων ναος. ψαλμα δε αυτρι τε και ρι παιω

δες εἰσιν, Ἀναξις καὶ Mνασίνους, συν δε σφισιν αἱ μητ νς 'ἱλάειζα καὶ Φοίβη ' , τεχνη μεν Διποίνου

Λητοῖς, et Mosc. νM IIληπιγῖς. De Tantali matre non constare videmir; semper fere Iovis filius vocatur, omissa matre.

Illum vero Plutus vel Plutonis inde ab aliis Plotonra nympliae dictum esse, Dree ex eo

zra. De re ipsa v. supra C. 1s. in fine. uis'βMI De hac altera Niobe eiusque filio Argo vid. Apollodor. II. I. I. et ibi not.

272쪽

CORINTHIACA SEU LIB. H. a 6χ καὶ Σκυλλιδος, ξύλου δὲ εSένου τοῖς δ ἴπποις τα

μεν πολλα ἐsενου κοὐ τούτοις, ολίγα δὲ και ελεφα τος πεποίηται. Πλησίον δὲ των ανάκτων ') Εἰληθυίας γες ιν ἱερον, ἀνάθημα Eλενης, στε συν Πειζ. Θω Θησε- .ως ἀπεψόντος ἐς Θεσπρωτους 'Aφδνά τε υπα Διοπικούρων ἐάλω, καὶ ἡγετο ες Λακεσαίμονα Ελάμ. εχ ιν μεν γὰζ αὐτην λεγουσιν εν γατοι, τεκουσαν δὲ εν ' ἱέγει, και της Eiληθυίας ἰδζυσαμένην το ἱερον, την μεν παιδ α, ην ἔτεκε, Κλυταιμνη ζα δουναι, έσυν- 1

Πολυκλεέrευ et ita quoque rima-Sed vulgatatu ianain esse, ex L.V.C. I. apparet. ubi

λαραβιν, et sic inerque Cinlex infravid. L. III. C. Is init. ConfApollodor. III. C II. a. 9 r. ἁνακτωνJ astoris et Pollucis. Cur ita vocati fuerint, Plutarch-cloeet Thes s. 33. Conc Pausan. I. X. C. 38. Io Εὐψσ6- - 'Aλιξα,δeoea. π.J De utroque poeta vi dundiis est Suidas, qui praeeipue de Euphorione multa collegh. Utruntiqile etiam Athinnaeiu aliquoties laudat, et L.

273쪽

Δικύμνιος ὁ ώλεκτρύωνος ' ἀποΘανῶν δ' αὐτον ' η ροι ' γ ὐπο νηπτολεμου φησὶ του ' Ηρακλεους, καισια τον φόνον τοὐτον εφυγεν εξ 'Αργους Τληπτόλεμος. 9 'Oλίγον δε την επι ΚυλαράSου ρο) και την ταύτη πύλην ἀποτραπεῖσι, Σακάδα ) μνημα ε ν, ος το αυ- λημα το ΠυΘμον πρωτος ηύλησεν εν Δελφοῖς ' καιτο εχθος τω 'Λπόλλωνι διαμενον ἐς τοὐς αὐλητὰς ἔτι ἀπο Mαζσέου και της ἁμίλλης τοὐ Σιληνοὐ παυΘη- Io ναι δια τουτον δοκεῖ τόν Σακαδαν. Ἐν δε τω γυμνασιω τω Κυλαραsου και Πανία μ) εςὶν 'Aεινα καλου- μενη, και τάφον ΣΘενελου δεικνυσι, τον δὲ αυτοῖ Κυλαράβου. πεποίηται δε οὐ πόρρω τοὐ γυμνασίου πολυάνδριον τοῖς μετὰ 'ΑΘηναίων πλεύσασιν 'Aργείοις επὶ καταδουλωσει Συρακουσων τε και Σικελίας '0.

ante nioniiuniis C. 18.

dor. L. XIII. init

274쪽

De templo Bacchi ejusque signo - aliis me molandis et Batonis templo inter illa - Hyrnetluas sepulcro - noia talislitrio Aesculapii tenapio et signo - Dianae Pheracae signo et Algivis Palladium sibi vindicantibus - Heleno, Prianti filio - Acrisii aeneo tlaalamo - templo Baeehi

arce Aigivorum

Eντεῖθεν ερχομενοις οδὸν καλουμένην ' ναός εον εν δεξια Διονύσου ' τα δε ἄγαλμα εἶναι λέγουσιν εξEόβοiας ' συμβασης γὰρ τοῖς Ἐλλησιν, ώς ἐκομίζοντοεξ Ἱλίου, της πρὸς τω Καφαρεῖ') ναυαγίας, τοὐς δυνηθέντας ἐς την γην διαφυγεῖν των 'Aπειὼν ρῖγος τε

πιεζει και λιμός. ευξαμένοις δε θεῶν τινα εν τάχπαροῖσιν ἀπόροις γενεμαι σωτηζα, αὐτίκα δε προπιηεσαν ' , εφάνη σφίσι Διονύσου σπηλαιον, και α- γαλμα ην εν τω σπηλαίω τοὐ Θεοῖ, τότε δε αἶγες αγριαι φευγουσαι τον χειμῶνα ἐς αὐτὰ ησαν ἡΘροισμέναι. ταυτας οἱ Ἀζγεῖοι σφάξαντες τά τε κνέα ἐδείπνησαν, και δέ:μασιν ἐχρησαντο ἀντὶ ἐμητος. ἐπει δὲ ἡ χειμών επαύσατο , και επισκευάσαντες τας ναῖς οἱ καδε ἐκομίζοντο, ἐπάγονται το εκ τοὐ σπη-

275쪽

λαίου ξόανον, καὶ διατελοῖσιν ἐς τόδε τιμωντες ἔτι.

και ἀπωτέρω ταυτης ἱερον 'Aμφιασάου, και του ἱερούπέραν Τριούλης μνημα - ἐξης δε τουτων ἐς ν 'A-σκληπιου τέμενος, καὶ μετα ταυτα ἱερον Βάτωνος. ἐνδε ο Βατων γένους 'Aμφιασάω του αυτοὐ των Mελαμποδιδων, και ἐς μάχην ἐξιόντι ἡνιόχει τοὐς ἱππους. γενομένης δὲ της τροπῆς ἀπο τοὐ Θηβαιων τείχους, χασμα γης 'Aμφιάραον καὶ το ῖμα ὐποδεξάμενον 3 ἡφάνισεν ομου καὶ τοὐτον τον Βάτωνα. Ἐπανιόντι δεεκ της κοίλης, ' νήθους ' τάφον λέγουσιν εἶναι. εἰ. μεν δη κενον καὶ ἄλλως ἐς μνήμην τῆς γυναικος, εἰκότα λεγουσιν, εἰ δὲ τῆς 'Τρνήθους κεῖμαι τον. νε- ον νομίς ουσιν εντα-α, ἐγω μέν σφισιν οὐ πείθωμαι, πειθεσθω δε, δος τὰ Ἐπιδαυρίων οὐ πέπυται. Tο δε ἐπιφανέςατον Ἀργείοις των 'Aσκληπιείων λαλ- μα ἐφ' ημων εχει, καθόμενον 'Aσκληπιον, λίΘουλευκοῖ, καὶ παf αὐτον ἐς κεν Τροία ' κώηνται δεκά οἱ ποιήσαντες - αγάλματα, Ξενόφιλος καὶ

s ζα Σικυωνίοις ἐν δ ιτάνη τιμὰς εχαντος. Της δὲ 'Ap, τεμιδος τῆς Φεραίας σέβουσι γὰρ καὶ 'Aργεῖοι Φε- ζαίαν Αρτεμιν κατὰ ταυτὰ ' ηναίοις καὶ Σικυωνίοις

λία κομισθῆναι. τάδε δὲ αὐτος οὐχ ομολογω ' λέ-

276쪽

RINTHIACA SEU LIB. II.γουσι γὰρ Ἀογεῖοι Δηῖανείρας ἐν 'Aργει μνημα εἰναι

της Οἰνέως, τό τε 'Eλένου του Π:ιάμου, και ἄγαλμα κεῖμαι παρά σφισιν 'ΛΘηνας, τό εκκομισων εξ Ἱλίου, και ἀλωναι ποίησαν 'Iλιον. το μεν δη ΓΙω λαλον καλεῶται γὰρ ουτω) δηλόν ἐτινόες Ἱταλίαν κωμισθεν ὐπὸ Αἰνείου. Δη. ανερα δε την τελευτην περὶ Τραχῖνα ἴσμεν και οὐκ εν 'Aeγει γενομένην ' και ἐς ιν ρο ταφος αυτης π σίον Ηζακλείας της .υπὸ τη Οἴτη. Τὰ δὲ ες 'Eλενον τον Πριαμα δεδηλωκεν ο λόγος ηδα εμοι ' , μετὰ Πύρρου του ' ιλλεως αυτὸν, ελθεῖν ἐς Ἐπειρον, και ἐπιτροπευσαί τε του Πυρ ρου παῖδας συνοικούντα Ἀνδρομάχη, και την Κερορινην ) καλουμένην απὸ Κες μου του Ελενου λαβεῖν τὸ δνομα. οὐ μην ουδὲ αυτων λέλψεν 'Αργείων τοῖς ἐξηγητας, ὁτιμη πάντα επ' αληλία λέγεται σφισι λέγουσι δὲ Αμως. οὐ γ- τοι ετοιμον μεταπεῖσαι τοὐς πολλοὐς

εναντία ων δοξάζουσιν. Ἀλλα δἐ εςιν 'Αργείοις Θέ- ας ἄξια. κατάγαιον οικοδόμημα, επ' αὐτὰ - δε ην ἡ χαλκοῖς Θάλαμος, ον 'Aκρίσιός ποτε φρουeὰν της

Θυγατρὸς ἐποίησεν Πεζίλαος δὲ κα9εῖλεν αυτόν --eαννησας. τοῖτο τε οὐν τὸ οἰκοδόμημά ἐU, και Κροτώπου μνημα, καὶ Διονύσου ναος Κρησίου. Περσεῖ 8 γάρ πολεμησαντα αυτόν καὶ αὐθις ἐλΘόντα ες λύσιν

τοῖ ἔχθους τά τε ἄλλα τιμηθηναι μεγάλως ') λέγουσιν ὐπὸ 'Αργείων, καὶ τεμενός οι δοΘηναι τοὐτοκα ετον. Κρησίου δε ὁτερον ώνο--η, διότι Ἀρμ

277쪽

9 Την δε ἀκρόπολιν Αάρισσαν μεν καλουσιν απὸ της Πελασγου Θυγατρός. άπὸ ταύτης' θ δε και δει

των εν Θεσσαλία πόλεων, η τε επὶ Θαλάσση και η πασα τον Πηνειὸν, ωνομάσθησαν.

De memoratulis in viri ad areoni Argiv., te Io Dironis Aeraeae, Apollinis I)ii ad iotae, ejusque oraculo - Mi- nemae Perspicacis templo et stadio - rraemorrandis in areo - sepultat Aegypti filiolum - tenapio Jovis LMms ei in summa aree et Mineriae tenapio - ligneo signo Jovis ries oculos tristente - memorandis in via ad Tegean - tetrapto Di tinae orthyae et signis in vertico montis Lycones - n Onte thaonΘ, Erasini fluvii emersa In molitis radice et Bacchi festo Tyr in dicto Cenelaraeis - reliquiis uris Idysiariam.

Aνιόντων δε ἐς την ἀκρόπολιν, ετι μεν της Ἀκραίας Ἐρας τὸ ιερόν, εςι δε ναὸς Ἀπόλλωνες, ον Πυθ αεῖς πζωτος παζαγενόμενος εκ Δελφων λεγεται ποίησαι. τὸ

278쪽

G RINTHIACA SEU LIB. II. a 6 το δε ἄγαλμα τὸ νυν χαλκουν ἐπιν ὀρθόν, Δειραδιω-

της 'Λπόλλων καλουμενος, ἔτι και ό τόπος ουτος κα

λεῖται Δειράς ). ἡ δε οἱ μαντικη μαντεύεται γὰρ

ἔτι καὶ ες ημἀς κ-ἐς ηκε τρόπον τουτον. γυνη μεν προφητεύουσά ε ν, άνδρὸς εὐνης εἰργομενη ' Θυομενης δε ἐν νυκτὶ ἀρνός, κατα μηνα εκασον, γευσαμινη ο ητου αῖματος η γυνη κάτοχος εκ του Θεοὐ γίνεται. Toti a Δειραδιωτου δε ' Απόλλωνος εχεται μεν ιερὸν 'AΘηνἀς 'Oξυδερκοῖς καλουμενης, Διομηδους ἀνάθημα, οτι οἱ μαχομενω ποτε εν 'Iλίω την -λὰν ἀοεῖλεν η Θεος ἀπὸ των ὀφθαλμων εχεται,δῆ τὸ ςάδιον, εν ὐ τονάγωνα τω μμείω Διὶ' και τὰ Ῥραῖα ἄγουσιν. Ἐς 3 - ῶε την ἀκρόπολιν ἰοῖσίν ἐςιν εν ῆιυμ της οδούτων Αἰγυπτου παίσων καὶ ταύτη μνημα. χωρὶς μεν γ ἀπὸ των σωμάτων εὐταῖΘα αι κεφαλαὶ, χωρις δε ενδεερνη σωματα τὰ λοιπά ' εν Αερνη γάρ και ὀ φόνος. εξειργάσΘη των νεανίσκων, ἀπο νόντων δε ἀποτε- μνουσιν αἱ γυναῖκες τάς κεφαλας ἀπόδειξιν ) πρὸς τον πατέρα, ῶν ἐτόλμησαν. Ἐπ' ἄκρα δέ εςι τη Λα- ερίσση Διος επίκλησιν Λαρισσαίου ναός, οὐκ εχων ο ροφον τὸ δε ἀγαλμα ξύλου πεποιημενον ουκιτι ἐς η-κος ην ἐπὶ τω β ρω. καὶ 'AΘηνας δε ναός ἐπι Θέας ἄξιος. 'Εντα-α δε αναειματα κεῖνται και ἄλλα, sκαι Ζευς ξόανον, δύο μεν, η πεφύκαμεν ' , εχον οφΘαλμοῖς , τζίτον δε ἐπὶ τοὐ μετωπου. τοὐτον τον Δία

pita in Lerium demersa esse

279쪽

ast CORINTHIACA SEU ID. II.

280쪽

.CORINTHIACA SEU LIB. II. x a 6νξιῶ της οδού XLν ετὶν ἔρος ονομαζόμενον. υπὸ δὲαυτὸ δένδρα πεφυκεν ημερα, κάι ἄνεισι του Ἐρασίνου μ) φανερὸν εντα-α δη τὸ υδωρ ' τεως δε ἐκ Στυμφάλου ρει της Ἀρκάδων, ωσπερ εξ Εὐρίπου κατά

Ἐλευσῖνα κάι την ταυτη Θάλασσαν οι Pειτοί ' . πρὸς δὲ του 'Eρασίνου ταῖς κατὰ τὸ ορος εκ9ολαις Διονύ- σαi και Πανὶ Θυουσι, τω Διονύσω δε και ἐοζτην ωγουσι καλουμένην Τ ύρβην. Ἐπανελ9ουσι δε ες Ιτην επὶ δεγεας οδόν '' ε ν εν δεξιῶ του ὀνομαζ μενου Tροχοῖ Κεγχρεαί. τὸ δε ονομα εφ' ω τω χω-ζίω γέγονεν, οὐ λεγουσι, πλην εἰ μη καὶ τουτο ἄραώνομάσθη διὰ τον Πειρηνης πάῖδα Κεγχρειόν κὰδ πολυάνδρια ενταυθα ἐσιν Ἀργείων νικησάντων μάχη Λακεδαιμονίους περὶ 'υίας. τον δε άγωνα τουτον συμβάντα ευρισκον 'A9ηναίοις ασχοντος Πεισις ζότου, τετάστω δε ετει της ολυμπιάδος, ην Εὐρύβοτος ΛΘηναῖος ἐνίκα ςάδιον. Καταβάντος δε ἐς τὸ σα- sμαλωτεζον, εζείπια Υσιων ε πόλεως ποτε εν τη 'At-γολίδι, καὶ τὸ πταῖσμα Δακεδαιμονίοις ἐνταὐ9α