장음표시 사용
541쪽
μάλιγα τύχοι ' τις, ἁρπάζοντες ημυνον τη πατρίδι, η μόνη σφίσιν ἐλείπετο εκ της Mεσσηνίας πάσης. πρωτοι δὲ ἡσθοντο ἔνδον των πολεμίων ἔντων, καιεβοηθουν επ' αυτοῖς πρωτοι, Γόργος τε ὀ 'Aρις ομένους και 'Αριτομένης αυτὸς, Θέοκλός τε ὁ μάντις, και ὀMάντικλος ό Θεόκλου ' συν δὲ αὐτοῖς Εὐεργετίδας ἀνηρ και αλλως εν Mεσσηνη τιμωμενος, και διὰ την γυναικα ἐπὶ πλέον αξιωματος ηκω αδελφην γὰρ εἶχεν Ἀριτομένους 'Aγναγόραν. τότε δὲ οἱ μἐν ἀλλοι συνιέντες, ώς εν δικτύοις εἰσὶν ἐσχημένοι, δμως και εκ . Ω των παρόντων εἶχον τινα ελπίδα. 'Αριτομένης δε καὶ ἡ μάντις ἡπωαντο μὲν οὐδεμίαν ἔτι αναβολην ὀλέ'ουMεσσηνίοις οὐσαν, ἄτε εἰδότες και τον χρησμὸν, δνηνεατο ἐς τον τράγον ἡ ΠυΘία ἐπέκρυπτον φ) δὲ οὐδὲν ησσον, και ην σφίσιν ἐς τοὐς ἄλλους απόρρητον. επιόντες δὲ την πόλιν σπουδη, καὶ ἐπὶ πάντας εραό-
μενοι, τοῖς τε ἐντυYχάνουσιν, οπότε αἰσΘάνοιντο ἔν- τας Mεσσηνίους, παρεκελεύοντο ἄνδρας άγαθους εἶναι, και εκ των οἰκιων άνεκάλουν τοῖς ἔτι ἡπολειπομένους.
3 'ει μὲν δη νυκτὶ οὐδὲν ἄζιον ἐπράχΘη λόγου παρ οὐδετέρων. τοῖς μὲν γάρ η ἀπειρία των τόπων και η τόλμα Ἀριτομένους παρεῖχε μελλησμόν ' τοῖς δὲ Mεσσηνίοις οἴτε παρά των τρατηγων σύνθημα ἐγεγόνει φΘάνοντας εἰληφέναι, τάς τε δἀδας, η εἱ τινα λαμπτηρα ἀλλοῖον ἄψαιτό τις, δων άν ἐσβέννυεν ό Θεός. επειδη δὲ ἡμέρα τε ην, καὶ ἀλληλους καΘο
542쪽
tἄν εδύναντο, ενταῖΘα 'Ap μένης και Θqοκλος ἐπει- , ζῶντο ἐς πασαν ἀπόνοιαν προαγειν τοὐς Mεσσηνίους, ἄλλα τε, ὀποσα εἰκος ἐν, διδάσκοντες, καὶ Σμυρναίωντα τολμήμαrα ἀναμιμνήσκοντες ' ίς Ἱώνων μοι- ρα οντες Γυγην τον Δασκύλου ') και Λυδοῖς εχοντας σφων τὸν πόλιν ὐπο ἀνετης και ποο9υμιας ἐκβάλοιεν. Oι Mεσσήνιοι δὲ ακούοντες ἀπονοίας ε
μησαν δὲ και γυναικες τω κεζάμω , και οτω δύναιτο ἐκάτη, τοῖς πολεμιους βάλλειν. τοὐτο μεν δὴ μὴ δρῶσαι σφας, μηδὲ ἐπιβηναι των τεγων, του ζωῶζουτο βίαιον ἐπεκώλυε. . λαβεῖν δὲ οπλα ἐτόλαησαν, και τοῖς άνhάσιν ἐπι πλεον αυται τὸν τολμαν iξῆψαν,οποτε και τὰς γυναῖκας ἐωρων προτιμώσας συναπολέ-
μαι τη πατρίδι, ὴ αχθῆναι δούλας ἐς Δακεδαίμονα ωςε καν παρελΘῶν ἡδυν Θησαν το πεπρωμένον. ἁλ-λα Ο Θ εος το ὀδωρ επήγαγεν ἀθρόον μαλλον μετὰ ισχυοου των βροντῶν τοῖ ψόφου, και τοὐς οφθαλμοὐραυτων ἐναντίαις ταῖς άγραπαῖς ἐμέπληττε . τοῖς δε Αακεσαιμονίοις ταὐτα πάντα παρίτη φρόνημα, και αυτον άμυνειν σφισιν ἔφασαν τον Θεόν. και ἡ-ς ζαπτε γαρ τούτοις κατὰ δεξιά ) ἀπέφαινεν 'Eκατος ο μαντις, ώς α ίσιον ειη το σημέῖον. ουτος δὲ και sς ρατήγημα ἐξεθρε τοιόνδε. άρι ω και πολὐ οἱ δεακεδαιμόνιοι περιησαν. ἄτε δὲ οὐκ εν εὐρυχωρία σφίσιν ουδὲ κατὰ σύνταγμα εγγινομένης της μάχης, ἄλλων δὲ ἄλλω μ) της πόλεως ποιουμενων τον ἀγωνα,
543쪽
αχοείους ἀπο εκάτης τάξεως συνεβαινεν εἶναι τοὐς τελευταίους. τούτους ἐκελευεν ἀποχωρησαντας ες τοςρατόπεδον σιτίων μἐταλαβεῖν και ἴπνου, και αἴ- Θις προς ἐσπέρας ηκειν τοτις ὐπομείνασιν αυτων διαδεξομενους τον πόνον. και οἱ μεν αναπαυόμενοι τ
6 καὶ ἀνὰ μεζος μαχόμενοι μαλλον ἀντηρκουν. Τοῖς δεMεσσηνίοις πανταχόβεν παι χατο απορία ' μεΘ' ἡμέραν γαρ ἁ δε και νύκτα συνεχως οἱ αυτοὶ τρίτην ἡμυ- νοντο. ηἱη τε ἡμέζα ην, καὶ η τε αμνία καὶ εκ τούοὐρανου τὸ ὁδωρ τε καὶ ρῖγος ἐπίεζε σῖἀς, ο τε λιμὸς καὶ η δίψα επεκειτο. μάλιτα δε αI γυναικες ἀη-
Θεία τε πολεμου καὶ τη, συνεχεία της ταλαιπωρίας
ἀπειζηκεσαν. Πανα ς οὐν ό μάντις Θεοκλος πρός 'Αριτομένην εἶπε Tί μάrην τόνδε ἔχεις τον πόνον; ἀ- λῶναι Mεσσηνην πάντως ετὶ πεποωμένον. συμφορανδε την εν ὀφθαλμοῖς πάλαι τε ημῖν προεσημαινεν ἡ Πυθία, και εναγχος ό ἐρινεός εδειξεν. εμοὶ μεν οὐν ό Θεὸς αὐτω κοινην ποος την πατέisa επάγει την τελευτην σὐ δε σωζειν μεν, ώς δυνάμεως ηκεις , Mεσσηνίους, σώζειν δε καὶ σαυτόν. επεὶ δε εἰπε πρὸς τοῖτον, επὶ τοὐς πολεμίους εΘεο καί οἱ καὶ ες τοῖς Δακεδαιμονίους επεισιν εκβοησαι τοσόνδε ' Ἀλλ' οἴτοι τον πάντα γε χρόνον χαίζοντες καρπώσεμε τὰ -σσηνίων. μετα τούτο τοῖς καθ' αυτὸν άνθετηκόσιν εμπεσὼν,εκείνουέ τε εκτεινε, καὶ αὐτὸς ετιτρώσκετο ' προεμπλη- σας δε τον Θυμὸν τῶ Oόνω των εὐρῶν, ἀφίησι την
η ψυχην. 'Αριςομένης δε ἀπὸ της μάχης ὀπίσω τοὐς
544쪽
αύτω προσεμάχοντο ' τουτους σε εἴα κατα χώραν μινειν. τοῖς οε λοιμοῖς προσέταζε τας γυναῖκας και τα, τέκνα εντος της τάξεως ἔχοντας ἐπακολουθεῖν, 'περαν αυτος παρέχηται οιέζοσον. και τουτων μεν τοῖς τελευταίοις Γόργον και Mάντικλον επέτησεν ἄζχοντας αὐτος δε αναhαμών ἐς τους προτεταγμένους, της τε κεφαλης τω νευματι καὶ του δόσατος τη κινησει s ηλος ην σι θεοδόν τε αἰτούμενος, και ἀποχωρεῖν ηδη βεβου- λευμενος. τω τε οὐν Ἐμπεράμω και Σπαρτιατων τοῖς παροῖσι σιεῖναι ) τοὐς Μεσσηνίους ηρεσκε, μηδε λυ σωντας ἀνθρωπους και ἐς το ε σχατον ἀπονοι ας ηκοντας εξαγριἀναι πεζα. καὶ ἄμα οὐ τω σφῆς ποιε ν Εκατος ο μάντις εκέλευεν.
Areades Messenios lia expulsos ad Lycaeum montem l)enevole exeipiunt- Aristomenes, qui Spareae invademiae consilium capit et perficere parat, ab Ai istocrate denuo prodit - Aristo aris Preulitione indicata, Areades . illuna lapidibus conficiunt.
545쪽
σηνίους, και ηγεμόνας της πορείας ἄμα γενεσθαι. καὶ τοὐς μεν, ὼς ες το δεύκαιον ἀνεσωθησαν, εξενιζον, καὶ τα ἄλλα εὐνοῖκως περιεῖπον οι 'Αρκαδες, καὶανεμειντεες τὰς πόλεις ηΘελον και ἀναδάσαμαι δἰ εκείνους' s την γην. 'Λριτομε νει δε ὁ τε οἰκ 'ος διαρπαζομενης της Εἴρας, καὶ το μῖσος το ες τοὐς δεακεδαιμονίους βού
546쪽
γασάμενοι. ταῖ ἰα εἰπόνΤος, των 'Aρκάδων οσον τριακόσχοι μετέχειν και αὐΤοὶ του τολμημέος ηΘελον. καὶ το Τε μεν επεῖχον της εξόδου ' τα γὰρ ικἀ
τε απόρρέον εγνωσαν σφων τοὐς δεακεδαιμονίους προ
dina pro vulgara προς, cit EnnXyland. dederat. sic usurparer a Xenophonte et Thiicyclide.
547쪽
Messenioriani superatoriam alii in Hilotaturri numeriani reseratntur, alii Cyllenen se recipiunt, et coloniae deducendae consilium capiunt - de tempore secuncti belli Messeitici finiti - Anaxitas, Rhegii iii Italia tyrannus, Messenios arcessit et in Siciliam traducit - Messensi cum Rheginis Za laeos superant, et cum his juncti ii hem Zanclen incolunt, quam Messenen appellant de Hereule Manticio
Tων δε Mεσσηνιων ὁπόσοι περὶ την Ηραν η καὶ ετερωθί που της Mεσσηνίας εγκαὶελεήφθησαν, τού υς μεν οι Αακεδαιμόνιοι προσένειμαν ες το Εἱλωτικόν ' Πυλιοι δε καὶ Mοθωναῖοι και ἔσοι τα παραθαλασσιαωκουν, ναυσοῦν υπὸ την ἄλωσιν της Εἰρας άπαίζουσινες Κυλληνην το επίνειον το 'Hλείων ' . εκέGεν δάπαρὰ τοὐς εν Ἀρκαδία Mεσσηνιους ἀπετελλον, ε9έλοντες κοινω ςόλω χώραν, εν οικησουσιν, ἀναζητεῖν, καὶ 'Αρις-ενην εκελευον ἡγεῖσθαί σφισιν ες απομίαν. ὀ-αυτὸς μεν εως ἄν περιη, πολεμησειν
548쪽
Λακεδαιμονίοις εφασκεν, επωασΘαι δε ἀκριβως, ως ωί τι άναφύσεται τη Σπάρτη δἰ αυτοῖ κακόρο ἐκείνοις δε Γόργον και Mάντικλον εδωκεν ηγεμόνας. ἡ δε Εὐεργετίδας ' ἐς μεν το Αύκαιον συν τοῖς ἄλλοις,1εσσηνίοις και αυτός ἀπεχώρησεν ' εκεῖθεν δε , ως εωρα τὸ βούλευμα διαπεπτωκὸς τω 'Aζι,ομενει τὸ ες την κατάληψιν της Σπάρτης, ἀναπείσας των Λ εσσηνίων ώς πεντηκοντα, επάνεισιν επι τοῖς Δακεδαιμονίους ες την Εἰζαν, και ἐντυχων διασπάζουσιν ετι, ταεπινίκια πένθος σφίσιν ἐποίησεν ' και τον μεν ενταυθα .επιλαμβάνει τὸ χρεων. 'Αρπομενης δε ως τοὐς ηγεμόνας ' τοῖς ,1εσσηνίοις επεταξεν ες Κυλληνην, ὁτις ἐθελοι μετεχειν της αποικίας. και μετέσχον ἄπαντες, πλην εἰ γηζάς τινα ἀπεῖργεν, η μηδε εὐπορωνετυχεν ες την αποδημίαν ' οὐτρι δε αὐτου κατεμειναν παρὰ τοῖς 'Αρκάσιν. Ταλω δε ἡ Εἶρα, και ό πόλε- ημος ἡ δεύτερος Δακεδαιμονίων καὶ Mεσσηνίων τελος εσχεν, ἈΘηναίοις ἄσχοντος Αὐτομενους, ετει πρωτωτης ὀγδοης τε καὶ εἰκος ης ολυμπιάδος, ην ενικα χιόνις Δάκων. ως δε ες την Κυ ληνην οἰ Mεσσηνιοι συνελέχθησαν, τόν μεν παρόντα χειμωνα ἐδοξεν αυτοῖχειμάζειν, και την ἀγοράν σφισι καὶ χζηματα οἱώλεῖοι παζεῖχον. ἄμα δε τω ηρι ἐβουλεύοντο, ποῶ χρηταληναι. γνωμαι δε ησαν, Γόργου μεν, Ζάκυνθον την ὐπερ Κεφαλληνίας καταλαβόντας, και νησιωτας αντὶ ηπειζωτων γενομενους ναυσὶν ες τὰ πασαΘαλάσσια της Λακωνικης επιπλεοντας, κακοῖν την γην.
549쪽
Mάντικλος δε ἐκελευε Mεσσηνης μεν και του Αακεδαιμονίων εὐους λαβεῖν ληθην, πλεύσαντας δε ες Σαρδω, κτησασθαι μεγίτην τε νησον και ευδαιμονίαδ πσωτην. Ἐν τοσούτω δὴ 'Aναξίλας προς τους Mεσσηνίους Ιαπετειλεν ες Ἱταλίαν καλῶν. ἡ δε 'Aναξίλας ετυράννει μεν 'Pηγίου, τεταρτος δε απόγονος ην Ἀλκιδαμίδου ' . με κησε δε 'Aλκιδαμίδας εκ σσηνης ἐς 'Pηγιον μετα την 'Αριτοδη μου του βασι- λεως τελευτην και ἹΘώμης την αλωσιν. ουτος ουν ὁ Ἀναξίλας τοὐς Mεσσηνίους μετεπεμπετο, ελΘοὐσίτε ελεγεν, ως Ζάγκλιοι Τ) διάφοφοι μεν εἰ ν αὐτω, χώραν δε εὐδαίμονα και πόλιν εν καλω της Σικελίας ἔχουσι ' ἁ δη σφίσιν ἐθελειν εφη συγκατεργασάμε- νος ρὶ δοῖναι. πζοσιεμενων δε τον λόγον, οὐτως 'Aναξίλας λεβίβασεν ες Σικελίαν αυτούς. Ζάγκλην δετο μεν εξαρχης κατελαβον ληται '), και εν ἐρημω τηγη τειχίσαντες ἴσον πε ι τον λιμενα, ὀζμητηζίω πζὸς τας καταδρομὰς και ες τοὐς επίπλους εχζωντο. πε- μόνες δε ησαν αυτων Κραταιμενης Σαμιος ' , και IIεριηρης εκXαλκίδος. Περιηοει δεδεύτερον και Κραταιμενειμαι αλλους επαγαγέσθαι των 'Eλληνων εδοξεν οἰκη-
Stephano sollim et aliis scriptoribus, sed in ipso Pausania mox haec scriptiara reperiariar.
ὶ Ζάγκλην -- ληταὶ etc. JEade in habes in Thucydide L. VI. s. q.
550쪽
τορας. Tοτε δε τοὐς Ζαγκλαίους ο τε Ἀνα Γλας ναυσὶν ἀνταναγομενους ενίκησε, καὶ οἱ Mεσσηνιοι μίχη πεζη. Ζαγκλῶοι δε κατὰ γην τε ὐπο Mεσσηνίων, και ναυσὶν ἄμα εκ Θαλάσσης ὐπο ' γίνων πολιορκούμενοι, και αλισκομενου σφίσιν ηδη του τείχους, επί τε βωμοῖς Θεων καὶ προς τὰ ἱερὰ φεύγουσιν. ' Α- ναξίλας μεν οὐν τοῖς Mεσσηνίοις παζεκελεύετο, τούς τε ικετευοντας Ζαγκλαίων άποκτείνειν, και τοὐς λοι- ποὐς γυναιξὶν -οὐ και παισὶν ἀνδραποδίσασΘαι. Γοργος δε καὶ Mάντικλος παρητοῖντο 'Aναξίλαν, μησφἀς ὐπο συγγενων άνορων πεπονθότας ανόσια, δμοια αυτοῖς ἐς άνθρωπους Ἐλληνας ἀναγκάσαι δρῶσαι. μετὰ δε τοὐτο ηδη τοὐς Ζαγκλαίους ἀθωασαν ἀπο των βωμων, και ὁρκους δοντες, και αὐτοὶ παο εκε νων λαβόντες, ωκησαν άμφλεσοι κοινη. ἔνομα δε τηπόλει μετέθεσαν Mεσσηνην ἀντι Ζάγκλης καλε σ3αι 'γ. Ταῖτα δε επι της ὀλυμπιάδος ἐπράση sτης ἐνατης και εἰκος ης, ην Xιόνις Δακων το δεύτερονενίκα, Mιλτιάδου παρ Ἀθηναίοις ἄρχοντος. Mάντικλος δε καὶ το ιεζον Mεσσηνίοις τοὐ 'Hρακλεους ε
υρακλης καλούμενος Mάντικλος ' καθάπερ καὶ 'Aμμων εν Αιβύη, καὶ ε εν Βαβυλωνι Βηλος, ο μὲν ἀπαάνδρος Αἰγυπτίου Βήλου τοῖ Αιβύης ἔνομα εσχεν, Ἀμμων δὲ άπο τοῖ ἰδρυσαμενου ποιμενος. Mεσσηνίοις μεν οὐν τοῖς φεύγουσιν εγεγόνει πέζας της ἄλης.