Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

71쪽

vστερα-ν παρεῖναι λελουμενους. εν δὲ τουτω τά τε

αἰπόλια καὶ τὰς ποίμνας καὶ τὰ βουκόλια ὁ Κυρος πάντα τοὐ πατρὸς συναλίσας ἐς τὼυτο ἔθυε καὶ παρεσκευαζεῶς δεξόμενος των Περσεων τον στρατὸν, προς δὲ οἴνωτε καὶ σιτίοισι ώς ἐπιτηδεωτάτοισι. ἀπικομένους δὲ τρυστεραιη τους Περσας κατακλίνας ἐς λειμῶνα ευώχεε. ἐπείτε δὲ απὸ δείπνου ησαν, εἴρετό σφεας ὁ Κυρος, κότερα τὰ τῆ προτεραίρ εἶχον η τὰ παρεόντα σφι εχ αἱρετώτερα. οἱ δὲ ἔφασαν πολλὸν εἶναι αυτῶν τὸ με- σον ' την μὲν γὰρ προτέρην ημέρην πάντα σφίσι κακὰ

εχειν, την δὲ τότε παρεοsσαν πάντα αγαθά. παραλαβὼν δὲ τοὐτο τὸ ἔπος ὁ ρος παρεγύμνου τὸν πάντα λόγον, λέγωw υνδρες Πέρσαι, Οὐτω ἡμῖν ἔχει βουλομένοισι μὲν ἐμέο πείθεσθαι ἔστι τάδε τε καὶ ἄλλα μυρια ἀγαθὰ, οὐδένα πόνον δουλοπρεπέα ἔχουσι ' μηβουλομένοισι δὲ δμέο πείθεσθαιJ εἰσὶ ὐμω πόνοι τῶ χθιζῶ παραπλησιοι αναρίθμητοι. νsν ἁν ἐμεο πειθόμενοι γίνεσθε ἐλεύθεροι. αυτός τε γὰρ δοκέω θε- τύχη γεγονὼς τάδε ἐς χεῖρας αγεσθαι, καὶ ἡμέας ηγημαι ἄνδρας Μηδων εἶναι ου φλαυροτέρους Οἴτε τἄλλα ουτε τὰ πολέμια. ώς ἁν ἐχόντων ἄδε ἀπίστασθε ἀπ 'Aστυάγεος την ταχίστην. I27 Πέρσαι μεν νυν προστάτεω ἐπιλαβόμενοι ἄσμενοιήλευθεροsντο, καὶ πάλαι δεινὸν ποιεύμενοι υπὸ Νη-δων αρχεσθαι. Ἀστυάγης-ώς ἐπύθετο υρον πρησσοντα ταλα, πέμψας ἄγγελον ἐκάλεε αυτόν. ὁ δε κῶρος ἐκέλευε τὰν ἄγγελον ἀπαγγέλλειν, οτι πρότερονηξει παρ' ἐκεῖνον, η αυτὸς Ἀστυάγης βουλησε αι. ἀκούσας δὲ ταλα ὁ ωστυάγ ς Μηδους τε ἄπλισε πάντας, καὶ στρατηγὸν αυτῶν τε θεοβλαβὴς ἐὼν ἀπε- δεξε υρπαγον, ληθην ποιεύμενος τά μιν ἐόργεε. ῶς δ' οἱ Μῆδοι στρατευσάμενοι τοῖσι Πέρσρσι συνέμισγον,

72쪽

οἱ μεν τινες αυτῶν ἐμάχοντο , ἄσοι μη τοs λόγου μετε σχον, οἱ-αυτομόλεον προς τοὐς Περσας, οἱ πλεῖστοι ἐθελοκάκεόν τε καὶ ἔφευγον. Θιαλυθεντος δὲ τos 128 Μηδικου στρατευματος αἰσχρῶς, ῶς επυθετο τάχιστα

Κυρός γε χαιρήσει. σαυτα εἴπας πρῶτον μὲν των μάγων τους ὀνειροπόλους, οῖ μιν ἀνέγνωσαν μετεῖναι τον Κυρον, τουτους ἀνεσκολόπισε, μετὰ δε ἄπλισε τοὐς υπολειφθέντας των Μηδων ἐν τῶ ἄστεῖ, νέους τε καὶ

ποεσβυτας ἄνδρας. ἐξαγαγὼν δὲ τούτους και συμβαλὼν τοῖσι Πέρσησι εσσώθη, καὶ αυτός τε Ἀστυάγης ἐζωγρη θη, και τους ἐξηγαγε τῶν Μηδων απέβαλε.ροντι δὲ αἰχμαλώτφ τῶ 'Aστυάγεῖ προσστὰς ο υρπαγος l29 κατέχαιρέ τε καὶ κατεκερτόμεε, καὶ ἄλλα λέγων ἐς αὐ- τον θυμαλγέα ἔπεα, και δη καὶ εῖρετό μιν προς τὸ ἐω- του δεῖπνον, τό μιν ἐκεῖνος σαρξὶ του παιδὸς ἐθοίνησε, ο τι εἴη η ἐκείνου δουλοσύνη ἀντὶ της βασιληίης. ὁ δέ μιν προσιδῶν ἀντείρετο, εἰ ἔ-του ποιέεται το Κύρου-γον. υρπαγος δὲ ἔφη, αυτὸς γὰρ γράψαι, το πρῆγμα δη εωυτου δικαίως εἶναι. 'Aστυάγης δέ μιν ἀπέφαινετῶ λόγω σκαιότατόν τε καὶ ἀδικώτατον ἐμτα πάντων ανθρώπων, σκαιότατον μέν γε, εἰ παρεὸν αυτῶ βασιλέα γενέσθαι, εἰ δη δι' εωυτου γε ἐπρηχθη - παρόντα, ἄλλω περιέθηκε τὸ κράτος, ἀδικώτατον δὲ, ἔτι του δείπνου εῖνεκεν Μηδους κατεδουλωσε ' εἰ γὰρ δηδειν πάντως περιθεῖναι ἄλλω τέω την βασιληίην καιμη αυτὸν ἔχειν, δικαιότερον εἶναι Μηδων τέω περιβαλεῖν τουτο τὸ ἀγαθὸν η Περσέων νυν δὲ Μηδους μὲν αναιτίους τούτου ἐόντας δούλους ἀντὶ δεσποτέων γεγονέναι, Πέρσας δὲ δούλους ἐόντας τὸ πρὶν Μηδων νυν γεγονέναι δεσπότας. Ἀστυάγης μέν νυν βασιλεύσας λωμ' ἔτεα πέντε καὶ τριηκοντα ουτω τῆς βασιληίης κατερο

73쪽

επ' &εα τριήκοντα καὶ ἐκατὰν δυῶν δέοντα, παρεξοσον οἱ Σκυθαι ηρχον. ἡστέρφ μέντοι χρόνp μετεμέλησέ τέ σφι ταυτα ποιήσασι, καὶ ἀπέστησαν ἀπο Θαρείου αποστάντες δὲ ὀπίσω κατεστράφθησαν μάχη νικηθέντες. τότε δὲ ἐπ' 'Aστυάγεος οἱ Πέρσαι τε καὶ ὁ Κsρος ἐπαναστάντες τοῖσι Μήδοισι ηρχον το ἀπο το του τῆς 'Ασίης. Ἀστυάγεα δὲ κῶρος κακὸν Ουδὲν ἄλλο ποιήσας εἶχε παρ' μυτω, ἐς ο ἐτελεύτησε. ουτω δὴ ρος γενόμενός τε και τραφεὶς ἐβασίλευσε, καὶ μοῖ- σον υστερον τούτων ἄρξαντα ἀδικίης κατεστρέψατο ,είρηταί μοι πρότερον. τομον δὲ καταστρεψάμενος ουτω πάσης τῆς Ἀσίης i3i - --Οἶδα νόμοισι τοιοισίδε χρεομένους αγάλματα μὲν καὶ νηοὐς καὶ βωμους ουκ ἐν νόμω ποιευμένους ἱδρύεσθαι, αλλὰ καὶ τοῖσι ποιεsσι μωρίην ἐπιφέρουσι, ως μὲν ἐμοὶ δοκέειν, οτι Ουκ ανθρωποφυέας ἐνόμισαν τοὐς θεους κατά περ οἱ Ἐλληνες εἶναι οἱ-νομίζουσι Au μὲν ἐπὶ τὰ μηλότατα των ουρέων

ἀναβαίνοντες θυσίας ερδειν , τον κύκλον πάντα τουουρανοs AG καλέοντες. θύουσι δὲ ἡλω τε καὶ σελήνη καὶ γῆ καὶ πυρὶ καὶ ματι και ανέμοισι. τούτοισι μH δὴ μούνοισι θύουσι αρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι δὲ καὶ τnουρανίη θύειν, παρά τε Ἀσσυρί- μαθόντες καὶ ωρα- βίων. καλέουσι δὲ Ἀσσύριοι την Ἀφροδίτην Μύλιττα, i 32 Ἀράβιοι δὲ 'Aλιλάτ, Πέρσαι δὲ Μίτραν. Θυσίη δὲ τοῖσι Πέρσρσι περὶ τοὐς εἰρημένους θεοὐς ῆδε κατέστηκε.

ουτε βωμοὐς ποιε ται οἴτε πsρ ἀνακαίουσι μελλοντες θύειν. ου σπονδῆ χρέονται, οέκὶαὐλφ, ου πέμμασι,

καθαρὸν ἀγαγὼν τὰ κτῆνος καλέει τον θεον ἐστεφανω-

74쪽

LIB. I. CAP. 130 - 13 .

μενος τον τιηρην μυρσίνη μάλιστα. εωυτῶ μὲν δη τψ θυοντι ἰδίη μουνω ου οἱ ἐγγίνεται ἀρῆσθαι ἀγαθα, ὁπασι τοῖσι Πέρσyσι κατευχεται ευ γίνεσθαι και τFβασιλέr ἐν γὰρ δὴ τοῖοι απασι Πέρσησι καὶ αυτὸς γωνεται. μεαν δὲ διαμιστυλας κατὰ μέρεα το ἱρηιον εφήση τὰ κρέα, υποπάσας ποίην ῶς ἀπαλωτάτην, μάλιστα δὲ το τρίφυλλον, ταυτης -κε ων πάντα τακρέα. διαθέντος δὲ αυτου μάγος ἀνηρ παρεστεὼς μα- είδει θεογονίην, ο ν δη ἐκεῖνοι λέγουσι εἶναι την ἐπαοιδην ' ἄνευ γὰρ δη μάγου ου σφι νόμος ἐστὶ θυσίας ποιεεσθαι. ἐπισχὼν δὲ ολίγον χρόνον ἀποφέρεται ὁ θυσας τὰ κρέα, καὶ χρῆται ο τι μιν ὁ λόγος αἱρέει. μέρην δὲ ἀπασέων μάλιστα ἐκείνην τιμῆν νομίζουσι, 133τu εκαστος ἐγένετο. ἐν ταυτρ δὲ πλέω δαἶτα των ἄλλων

δικαιευσι προτίθεσθαι ' ἐν τy οἱ ευδαίμονες αυτ βουν καὶ Ἀπον και κάμηλον καὶ ὐνον προτιδέαται

ὁλους ὀπτους ἐν καμίνοισι, οἱ δὲ πένητες αυτῶν ταλεπτὰ τῶν προβάτων προτιθέαται. σίτοισι δὲ ὀλίγοισι χρέονται, ἐπιφορημασι δὲ πολλοῖσι καὶ ουκ ἀλέσι' καὶ δια τουτο φασι Πέρσαι τους Ἐλληνας σιτεομένους πει- νέοντας παυεσθαι, ἔτι σφι απὰ δείπνου παραφορέεταιουδὲν λόγου ἄξιον, εἰ δέ τι παραφέροιτο, ἐσθίοντας ἀνου παυεσθαι. οἴνω δὲ κάρτα προσκέαται, καί σφι ουκωμαι ἔξεστι, ουκὶ ουρῆσαι ἀντίον ἄλλου. ταλα μέν νυν ουτω φυλάσσεται, μεθυσκόμενοι δὲ ἐώθασι βου- λευεσθαι τὰ σπουδαιέστατα τῶν πρηγμάτων ' τὀ δ' ἀνῆ σφι βουλευομένοισι, τουτο τη υστερα4 νηφουσι προτιθεῖ ὁ στέγαρχος, ἐν του ἰν ἐόντες βουλευωνται. και ην μὲν ἄδη και νηφουσι, χρέονται αυτp, ην δὲ μηἄδρ, μετιεῖσι. τὰ δ' ἀν νηφοντες προβουλευσωνται, μεθυσκόμενοι ἐπιδιαγινώσκουσι. ' τυγχάνοντας δ' ἀλληλοισι ἐν τησι ὁδοῖσι, τῶδε 134

75쪽

HERODOTI αν τις διαγνοίη, εἰ ὁμοιοί εἰσι ' ἀντι γὰρ του προσαγορευειν ἀλλήλους φιλεουσι τοῖσε στόμασι, ην δε γῆ ουτερος υποδεέστερος ὀλίγω, τὰς παρειὰς φιλεονται, η δὲ πολλp ἡ Ουτερος ἀγενεστερος, προσπίπτων προσκυνέει τον ετερον. τιμεουσι ἐκ πάντων τοὐς ἄγχιστα εωυτῶν οἰκέοντας μετά γε εωυτους, δεύτερατους δευτερους, μετὰ δὲ κατὰ λόγον προβαίνοντες τιμέουσι ' ηκιστα δὲ τοὐς εωυτῶν εκαστάτω οἰκημμνους ἐς τιμῆ ἄγονται, νομίζοντες εωυτοὐς ειναι αν-

θρώπων μακρῶ τα πάντα ἀρίστους, τοὐς δὲ ἄλλους

κατὰ λόγον τον λεγόμενον τῆς αρετῆς αντε χεσθαι, τοὐς εκαστάτω οἰκέοντας ἀπδ εωυτῶν κακίστους εἶναι.επὶ δὲ Μήδων αρχόντων καὶ ἡρχε τὰ μεα ἀλλήλων,

συναπάντων μὲν Μῆδοι και τῶν ἄγχιστα οἰκεόντων σφίσι, -τοι δὲ καὶ τῶν ὁμουρων, οἱ δὲ μάλα τῶν ἐχομένων. κατὰ τον αυτὸν δε λόγον καὶ οἱ Περσαι τιμέουσι προέβαινε γὰρ δὴ το ἔθνος ἄρχον τε και ἐπιτροπεῶον. i35 Σεινικὰ δὲ νόμαια Πέρσαι προσίενται ανδρῶν μάλιστακεὶ γὰρ δὴ τὴν Μηδικὴν ἐσθῆτα νομίσαντες τῆς εω-

τῶν ειναι καλλιω φορεουσι, καὶ ἐς τοὐς πολεμους τοὐς Αἰγυπτίους θωρηκας. και εὐπαθειας τε παντοδαπὰς

πυνθανόμενοι ἐπιτηδευουσι , καὶ δὴ και ἀπ Ἐλλήνων μαθόντες παισὶ μίσγονται. γαμέουσι δ' εκαστος αυτῶν πολλὰς μὲν κουριδίας γυναῖκας, πολλῶ δ' ἔτι πλευνας 13ε παλλακὰς κτέονται. Ἀνδραγαθίη δ' αυτη ἀποδέδεκται. μετὰ τὸ μάχεσθαι εἶναι ἀγοωὀν , δς αν πολλους ἀπο- δαν παῖδας τῶ δὲ τοὐς πλείστους ἀποδεικνύντι δῶρα ἐκπέμπει ὁ βασιλεῶς ανα πῆν ἔτος. τὰ πολλὸν δ' ἡγεαται ἰσχυρὸν εἶναι. παιδευουσι δὲ τοὐς παῖδας, απὸ πενταετεος ἀρξάμενοι μέχρι εἰκοσαέτεος, τρία μουνα, ἱππευειν καὶ τοξευειν καὶ ἀληθίζεσθαι. πρὶν δὲ ἡ πενταέτης γένηται, ουκ ἀπικνέεται ἐς ἄφιν τω πατρὶ, αλλὰ

76쪽

παρὰ τῆσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει. τουδε δὲ εῖνεκει τοὐτοουτω ποιέεται, ινα ην ἀποθάνηὶ τρεφόμενος, μηδεμίανασην τῶ πατρὶ προσβάλη. Αἰνέω μέω νυν τόνδε τον 137 νόμον, αἰνέω δὲ και τόνδε, τὸ μη μιῆς αἰτίης εῖνεκεν μητε αυτὀν τον βασιλεα μηδένα φονευειν, μητε των ἄλλων Περσεων μηδένα των έωντοs οἰκετέων ἐπι μιν αἰτίρ ανηκεστον πάθος ἔρδειν ' ἀλλα λογισάμενος ηνευρίσκη πλέω τε καὶ μέζω τὰ αδικηματα ἐόντα τωυυπουργημάτων, οὐτω τω θυμφ χραται. ἀποκτεῖναι δε οὐδένα κω λέγουσι τον ἐωυτοs πατέρα οὐδὲ μητέρα, ἀλλα ὁκόσα ηδη τοιαsτα ἐγένετο, πασαν ανάγκην φασὶ

ἀναζητεόμενα ταεια αν εὐρεθῆναι ητοι υποβολιμαῖα ἐόντα η μοιχίδια ' ου γὰρ δη φασι οἰκος εἶναι τόν γε ἀληθέως τοκέα υπὸ του εωυτου παιδὸς αποθνήσκειν. Ἀσσα δέ σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταὐτα λέγειν ἐξ- 138εστι. αἴσχιστον δὲ αὐτοῖσι τὸ ψεύδεσθαι νενόμισται,

δευτερα δὲ τὸ ὀφείλειν χρέος, πολλῶν μὲν καὶ ἄλλωνεῖνεκεν, μάλιστα δὲ ἀναγκαίην φασὶ εἶναι τὸν ὀφείλοντα καί τι ψεsδος λέγειν. ος αν δὲ των ἀστῶν λέπρην ηλεύκην ἔχρ, ἐς πόλιν Ουτος ου κατέρχεται, Οὐδὲ συμμίσγεται τοωι ἄλλοισι Πέρσησι. φασὶ δέ μιν ἐς τὸν λιον ἀμαρτόντα τι ταsτα ἔχειν. ξεῖνον δὲ πάντα τὸν λαμβανόμενόν υπὸ τούτων ἐξελαύνουσι ἐκ τῆς χώρης, πολλοὶ καὶ τὰς λευκὰς περιστερὰς, τqν αυτὴν αἰτίην ἐπιφέροντες. ἐς ποταμὰν δὲ οἴτε ἐνουρέουσι οἴτε εμ- πτύουσι, ου χεῖρας εναπονίζονται, οὐδὲ ἄλλον οὐδένα περιορέουσι, αλλὰ σέβονται ποταμοὐς μάλιστα. καὶ 139 τόδε ἄλλο σφι ωδε συμπέπτωκε γίνεσθαι, το Πέρσας

μὲν αὐτοὐς λέληθε, ἡμέας μέντοι Ου. τὰ οὐνόματά σφιεόντα ὁμοῖα τοῖσι σώμασι καὶ τῆ μεγαλοπρεπείη τελευτέουσι πάντα ἐς τωυτὸ γράμμα, τὸ Θωριέες μὲν σῶν καλέουσι, Ἱωνες δὲ σίγμα. ἐς τωτο διζήμενος εὐρήσεις

77쪽

ΗΕR0 DOTI τελευτέοντα τῶν Περσέων τὰ οὐνόματα, οὐ τὰ μεν, τα δὲ Ου, αλλὰ πάντα ομοίως. t M Tasτα μὲν ἀτρεκέως εχω περὶ αυτῶν εἰδὼς εἰπεῖν. τάδε μέντοι ως κρυπτόμενα λεγεται καὶ ου σαφηνέως περὶ του ἀποθανόντος, ως ου πρότερον θάπτεται ἀνδρὸς Πέρσεω ὁ νέκυς πρὶν αν ὐά ορνιθος η κυνὸς ελκυσθρ. μάγους μὲν γὰρ ἀτρεχέως οἶδα ταυτα ποιευν- τας' ἐμφανέως γὰρ δη ποιευσι. κατακηρώσαντες δ' ων τον νεκυν Πέρσαι γῆ κρυπτουσι. μάγοι δὲ κεχωρίδαται πολλον τῶν τε ἄλλων ἀνθρώστων καὶ τῶν ἐν Αἰγυπτω ἱρέων ' οἱ μὲν γὰρ ἁγνευουσι ἔμνυχον μηδὲν κτείνειν, εἰ μη ὁσα θυουσι' οἱ δὲ δὴ μάγοι αυτοχειρίρπάντα πλην κυνὰς καὶ ἀνθρώπου κτείνουσι, καὶ ἀγώνισμα τουτο μέγα ποιευνται, κτείνοντες ομοίως μυρμηκάς τε καὶ ἴφις καὶ τἄλλα ερπετὰ καὶ πετεινά. και

ἀμφὶ μὲν τῶ νόμω τουτω ἐχετω ως καὶ αρχην ἐνομίσθη, ἄνειμι δὲ ἐπὶ τον πρότερον λόγον.lΦl IN NEE-καὶ Αἰολέες, ῶς οἱ Λυδοὶ τάχιστα κατεστράφατο -ὁ Περσέων, ἔπεμπον αγγελους ἐς Σάρδις παρὰ Κυρον, ἐθέλοντες ἐπὶ τοῖσι αυτοῖσι εἶναι τοῖσι καὶ Κροίσω ησαν κατηκοοι. ὁ δὲ ἀκούσας αυτῶν

τὰ προωχοντο, ἔλεξέ σφι λόγον, ἄνδρα φὰς αυλητὴν ἰδόντα ἰχθῶς ἐν τῆ θαλάσσρ αυλέειν, δοκέοντά σφεας ἐξελευσεσθαι - γηπι ώς δὲ ψευσθηναι τῆς ἐλπίδος,

λαβεῖν ἀμφίβληστρον καὶ περιβαλεῖν τε πλῆθος πολλον τῶν ἰχθυων καὶ ἐξειρυσαι, ἰδόντα δὲ παλλομένους εμπεῖν ἄρα αυτὸν προς τους ἰχ ς Παυεσθέ μοι ὀρχεόμενοι, ἐπεὶ Ουδ' ἐμέο αυχέοντος ήθέλετε ἐκβαίνειν ὁ

χεόμενοι. Mρος μεν τουτον τον λόγον τοῖσι 'γωσι καιτοῖσι Αἰολευσι τῶνδε εῖνεκεν ἔλεξε, οτι δὴ οἱ Ιωνες πρότερον αυτου κυρου δεηθέντος δι' αγγέλων ἀπίστασθαί σφεας απῖ Κροίσου ουκ ἐπείθοντο, τότε δε

78쪽

LIB. I. CAP. 139 - 1 3. 77κατεργαομένων των πρηγμάτων ησαν ἐτοῖμοι, πείθεσθαι Κυρω. ὁ μεν δη ὀργῆ ἐχόμενος ελεγέ σφι τάδε,

μνες δε ώς ηκουσαν τούτων ἀνενειχθέντων ἐς τὰς πόλις , τείχεά τε περιεβάλλοντο εκαστοι, και συνελέγοντο ἐς Πανιωνιον οἱ ἄλλοι πλην Μιλησίων ' προς μουνους γὰρ τούτους ὁρκιον ρος εποιησατο ἐπ οἷσί περ ὁ Λυδός. τοῖσι δὲ λοιποῖσι Ἱωσι ἔδοξε κοινφ λόγω πέμπειν αγγέλους ἐς Σπάρτην δεησομένους 'γωσι τιμω- ρεειν. οι δὲ Ἱωνες οὐτοι, των καὶ το Πανιωνιόν ἐστι, λ/ατοὐ μὲν ουρανοs και τῶν Δρέαν, ἐυ τω καλλίστω ἐτύγχανον ἱδρυσάμενοι πόλις πάντων ἄνθρωπων τῶν

ημεῖς ἴδμεν. οἴτε γὰρ τὰ ἄνω αυτης χωρία τἀυτὀ ποιέει τη γωνίη οἴτε τὰ κάτω, οὐτε τὰ προς την ηω οὐτε τὰ προς την ἔσπέρην, τὰ μὲν ὐπο -s ψυχροὐ τε καὶ υγροῶ πιεζόμενα, τὰ δὲ υπὸ τοὐ θερμοs τε καὶ αὐχμώδεος. γλῶσσαν δὲ Ου την αυτην ουτοι νενομίκασι, ἀλλα τρόπους τέσσερας παραγωγέων. Μίλητος μὲν αυτῶν πρώτη κέεται πόλις προς μεσαμβρίην, μετὰ δὲ Μυosς τε καὶ Πριηνη ' αὐται μὲν ἐν τη καρίη κατοικέαται κατὰ ταὐτὰ διαλεγόμεναι σφίσι, αχε δὲ ἐν τη Λυδίη Ἐφεσος, κολοφῶν, Λέβεδος, πως, Κλαζομεναὶ, Φλκαια. αύται δὲ αἱ πόλιες τῆσι πρότερον λεχθείσρσι ὁμολογέουσι κατὰ γλῶσσαν οὐδὲν, σφίσι δὲ Ομοφωνέουσι. ἔτι δὲ τρεῖς υπόλοιποι γάδες πόλιες, τῶν αἱ δύο μὲν νήσους οἰκέαται, Σάμον τε καὶ πιον, ἡ δὲ μία ἐντη ἡπείρω χρυται, 'Eoυθραί. πιοι μέν νυν καὶ ' - θραῖοι κατὰ τἀ-ὁ διαλέγονται, Σάμιοι δὲ ἐκ μυτῶν μομοι. ούτοι χαρακτῆρες γλώσσης τέσσερες γίνονται. ύτων δη ἀν τῶν γάνων οἱ Μιλήσιοι μὲν ἐσαν ἐν λεῖ σκέπη τοὐ φόβου, ὁρκιον ποιησάμενοι, τοῖσι δὲ αυτῶν νησιώτησι ἡν δεινὰν ουδω οἴτε γὰρ Φοίνικες ἡσάν

κω Περσεων κατήκοοι οἴτε αυτοὶ οἱ Πέρσαι ναυβάται.

79쪽

ἀπεσχίσθησαν δε ἀπο των αλλων γωνων ουτοι κατ αλλομον ουδὲν, ἀσθενέος ἐόντος του παντος τότε Ἐλληνικοs γενεος, πολλῶ ην ἀσθενεστατον των ἐθνέωντο γωνικὸν καὶ λόγου ελαχίστου ' ἔτι γαρ μη Ἀθηναι, ην Ουδὲν αλλο πόλισμα λόγιμον. οἱ μέν νυν αλλοι 'γωνες καὶ οἱ 'Aθηναῖοι ἔφυγον το ουνομα, ου βουλόμενοι Ιωνες κεκλῆσθαι, αλλα καὶ νυν φαίνονται μοι οἱ πολλοὶ αυτων ἐπαισχυνεσθαι τῶ ουνόματι ' αἰ-δυώδεκα πόλιες αυται τρ τε Ουνόματι ηγάλλοντο καὶ ἱρὸν ἱδρυσαντο ἐπὶ σφέων αυτέων, τῶ ουνομα ἔθεντο Πανιώνιον, ἐβουλευσαντο δὲ α-οὐ μεταδουναι μηδαμοῖσι

αλλοισι γώνων Ουδ' ἐδεήθησαν δὲ Ουδαμοὶ μετασχεῖν, i 4 δτι μη Σμυρναῖοι , κατά περ οἱ ἐκ τῆς πενταπόλιος νυν χώρης Θωριέες, πρότερον δὲ ἐξαπόλιος τῆς αυτῆς

ταυτης καλεομένης, φυλάσσονται ἄν μηδαμοὐς ἐσδε ξασθαι των προσοίκων Αωριέων ἐς τὰ Πιοπικὸν ἱρον, ἀλλα καὶ σφέων αυτῶν τοὐς περὶ το ἱρὸν ἀνομησαντας ἐξεκλήισαν τῆς μετοχῆς. ἐν γὰρ τφ ἀγῶνι του Tριοπίου -όλλω νος ετίθεσαν το πάλαι τρίποδας χαλκέους τοῖσι νικέουσι, καὶ τουτους χρῆν τοῖς λαμβάνοντας ἐκ τοὐ Φos μη ἐκφέρειν, αλλ' αὐτοs ἀνατιθέναι τῶ θ εῶ.

νικήσας τον νόμον κατηλόγησε, φέρων δὲ προς τα ἐωυ-

του οἰκία προσεπασσάλευσε τον τρίποδα. διὰ ταυτηντην αἰτίην αἱ πέντε πόλιες, Λίνδος καὶ ' λυσός τε καὶ Κάμειρος καὶ Κῶς τε καὶ Κνίδος, ἐξεκληισαν τῆς μετοχῆς την ἔκτην πόλιν Ἀλικαρνησόν. τουτοισι μέν νυν 145 ταυτον την ζημίην Ουτοι ἐπέθηκαν. Αοκέουσι δέ μοι δυώδεκα πόλις ποιήσασθαι οἱ 'γωνες καὶ Ουκ ἐθελῆ σαι πλευνας ἐσδέξασθαι τουδε εῖνεκεν, ἔτι καὶ ὁτε ἐν Πελοποννήσω οἴκεον, δυώδεκα ην αυτῶν μέρεα, κατάπερ νsν Ἀχαιῶν τῶν ἐξελασάντων Ιωνας δυώδεκά

80쪽

ἐστι Πελλήνη μέν γε πρώτη προς Σικυῶνος, μετὰ δὲ Αἴγειρα κάὶ Αἰγαί, ἐν τρ Κρῆθις ποταμὸς ἀεί-

ναός ἐστι, απ' οτευ δὴ ταλίη ποταμὸς τὸ Ουνομαεπε , καὶ Βουρα καὶ Ἐλίκη, ἐς την κατέφυγον 'γωνες-ὁ 'Aχαιῶν μάχη ἐσσωθέντες, καὶ Αἴγιον καὶ Ῥυπες καὶ Πατρέες καὶ Φαρέες καὶ Qλενος, ἐν τω Πεῖρος ποταμὸς μέγας ἐστί, καὶ Θυμη καὶ Πιταιέες, οῖ μουνοι τουτων μεσόγαιοι οἰκέουσι. Tαυτα δυώδεκα μέρεα 1 69sνωχαιῶν ἐστὶ καὶ τότε γε γώνων ην. τούτων δη ε νεκεν καὶ οἱ Ἱωνες δυώδεκα πόλις ἐποιησαντο, ἐπεὶ ως γέ τι μῆλλον ουτοι ' νές εἰσι των ἄλλων γώνων ηκάλλιόν τι γεγόνασι, μωρίη πολλὴ λέγειν, τῶν Ἀβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίης εἰσὶ ουκ ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι γωνίης

μέτα οὐδὲ του Ουνόματος ουδὲν, Μινυαι δὲ υρχομένιοί σφι ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι καὶ Θρυοπες καὶ Φωκέες ἀποδάσμιοι καὶ Μολοσσοὶ καὶ Ἀρκάδες Πελασγοὶ καὶ Λωριέες Ἐπιδαυριοι, ἄλλα τε ἔθνεα πολλὰ ἀναμεμίχα-

τας οἱ-αυτῶν απὸ του πρυτανηίου του Ἀθηνεων ὁρμηθέντες και νομίζοντες γενναιότατοι εἶναι γώνων,

ουτοι δὲ Ου γυναῖκας ηγάγοντο ἐς την ἀποικίην, αλλὰ Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν τοὐς γονέας. διὰ το τον δὲ τὸν φόνον αἱ γυναῖκες αυται νόμον θέμεναι σφίσι αυτῆσι ορκους ἐπήλασαν καὶ παρέδοσαν τῆσι θυγατράσι, μή κοτε ομοσιτῆσαι τοῖσι ἀνδράσι μηδὲ ου-- uατι βῶσαι τὸν μυτῆς ἄνδρα, τουδε εἴνεκεν, ἔτι ἐς νευσαν σφεων τοῖς πατέρας καὶ ἄνδρας καὶ παῖδας καὶ

ἔπειτεν ταυτα ποιήσαντες αυτῆσι συνοίκεον. ταυτα δὲ

ν γινόμενα ἐν Μιλήτω. Βασιλεας δὲ ἐστήσαντο οi l Τμεν αυτῶν Λυκίους απὁ Γλαύκου του Ἱππολόχου γεγονότας, οἱ δὲ Καύκωνας Πυλίους απὸ Κόδρου του -- λάνθου, οἱ δὲ καὶ συναμφοτέρους. ἀλλὰ γὰρ περιέχοροται του ουνόματος μῶλλόν τι τῶν ἄλλων ' νων, ἔστω