장음표시 사용
131쪽
προσγενομενων σφίσι των νεων, ἐπίπλουν αυτοι ποιουν- ται τῆ 1IIιλητω να- ν οκτω και εκατον, βουλόμενοι
διαναυμαχησαι και ως ουδεις αὐτοις ἀντανηγετο, απέπλευσαν παλιν ες το Σάμον. Paulo post π. Eν δε τω αυτω Θέρει μετὰ τουτο ευθυς οι Πελ
μισαντες εiναι Ουκ λτανηγοντο, ἀπορησαντες όπόθεν τοσαυταις ναυσι χρηματα εξου ν , ἄλλως τε και Τα σαzερνους κακας διδοντος, αποστελλουσιν ως τον Φαρνάβαζον ωσπεο και το πρωτον - της ΙΠελοποννησου προσεταχθη Κλεαρχον τον Ραμῖίου, εχοντα ναυς τε σαρακοντα. επεκαλεῖτο γάρ αυτους ο Φαρνάβαζος, καιτροφην ετοιμος ην παρεχειν' καὶ αμα και τα Βυζάντιονεπεκηρυκευσο αυτοῖς ἀποστηναι. και αἱ μεν των Πελο-nienses, post alteritis classis accessionem, ipsi cum centum& octo navibus metum invadere stariterrant, eo animo, ut navali proelio dimicarent. Sed cuin nullus ipsis obviam prodiret, rittius in Samum se receperunt. L XXX. Post haec alitem, eadem aestate, statim Peloponnesii, quoniam cinn omnibus suis navi is istulam hostiabus non pro si erant, existimantes se non satis virium habere ad proelium cum illis committendum, inopes consilii Iinde pecunias haberent, quas tot navitare si1ppeditarent, pracsertim quod Tisiaphernes classi st perusium male persolveret, niluunt ad Pharnabazum quemadna tum & initio ex Peloponneso praeceptiam fuerat Cearchum Ram phii filiuni citin *1adraginta navissius. Pliarnal Mus enim ipsos evocaverat, & stipen sium praebere parariis erat: simul etiam per legatos ipsis significabat, Byzantium defectionem facturiun. Hae autem Peloponnesiorrum naves,
132쪽
ποννησίων αυται νηες ἁπάρασαι ἐς το πελαγος, οπως λάθοιεν εν τω πλω τους Ἀθηναίους, χειμα Θρθαι, καιαὶ μεν Δηλου λαβόμεναι αἰ πλείους μετα Κλεαρχου, καὶ υστερον πάλιν ἐλθουσαι ἐς Mίλητον Κλεαρχος Ακατὰ γην αυθις ἐς τον Ελλησποντον κομι-εις ηρχεν Ἀαi δε μετα Ελδου του Mεγαρεως στρατηγου δεκα, ἐς τον Ἐλλησποντον διασωθεῖσαι, Βυζάντιον ἀφιστοῦσι
και μετ, ταυτα οἱ εκ της Σάμου πιμπουσιν αἰσθο- μενοι νεων βοηθειαν και φυλακην, ἐς τον Ελ σποντον. καί τις και ναυμαχὶμ βραχεια γίγνεται προ του Βυζαντίου, ναυσὶν οκτω προς εκτω.
Θρασυβουλος, αεί τε της αὐτου γνωμης εχόμενος, επει- δη μετεστησε τὰ πράγματα, ωστε κατάγειν ' κι-ciun e portu solvissent & alnim petiissent, ut Athenienses in conficiemis navigationis cursu laterent, tempestate iactatae, atque aliae quidem, atque adeo illarum pleraeque, PIibus Cleam is praeerat, coiri Delum tenuissent, & postea Miletum resistent: Clearclitis autem in Hellesporutin itinere teri est i reversus inaperium obtineruu) illae vero ii cena, quibus Helixus Megarensis praeerat, ciun in Hellespontiun evasissent, Byzantium ad defetaonein faciendam impuleriint. Postea veridi Amenienses, cpii Sami stativa habebant, citin hoc uitellexissent, aiixilio atque praesidio loci classem in Hellesponituri miseriinto di tin etiam leve quoddam navale proeliuiri inter Peloponnesios & Athenienses. octonis utri te navi is ame Byzantitura commissum est. LXXXI. Qui autem apiui Sanatina rebiis praeerant, prae cipue vero Thras ulus, cum semper alias, tilin vero Post
quam reipublicae statuna immutavit, in sua pristina se
133쪽
βιάδην, και τελος απ' εκκλησίας επεισε το πληάος των στρατιωτων. και ψηφισαμενων αυτων Ἀλκιβιάδε καθοδον και ἄδειαν, πλεύσας ίς τον Τισσαῖερνην, κατηγενες την Σαμον τον δελκιβιαδην' νομίζων μόνην σωτηρίαν ει Tισσαῖερνην αυτοις μεταστησειεν ἁπο ΙΠελοποννησίων. γενομενης δε εκκλησίας, την τε ἰδίαν ξυμzοραντης τυρος ἐπητίασε κοὐ ἀνωλοῖυρατο ο δελκιβιάδης
καὶ περι των πολιτικων πολλὰ εἰπὼν, ἐς ελπίδας γε μυτους ου μικρας περι των μελλόντων καθίστη ' καιυπερβαλλαν γεγάλυνε την εαυτου δυναμιν παρα τω Τισσαφερνει, ινα Κιτε οἴκοι την ολιγαρχίαν εχοντες φοβοῖντο αυτον, και μῶλλον αι ξυνωμοσίαι διαλυθειεν' καιοι εν Σαμω τιμιωτεράν τε αυτον ἄγοιεν, και αυτοι επιπλεῖον Θαρσοῖεν οῖ τε πολεμιοι τω Tισσαῖερνει ὼς μαλιστα διαβάλλοιντο, και των υπαρχουσων ελπίδων
tentia permansit, ut Alcibiadem redirueret, ac tandem G- 1ituna multitii sinent in concione ad hoc faciendum indiixit. Qina alitem illi restiuuionein ac tiripunitatem Alcidiadi de-maevissent, Thrasybulus ad rassaphernem profectus, Alci-hiculena Sanaum deduxit: existitnans, tranc unam esse salutis spem, si Alc=iades Tissapiternem a Peloponnesus alienariam ad se inreluceret. Concione autem coacta, Alcibiades exsilii sui calamitatem questus est ac deploriivit, multaque locutus de repissilica ipsos in non parvam furiarorum spem adcluxit: & stipra modum suam aphul Tissaphernem gratiam amplificavit; ut & illi, qui domi paticoriinidoininanum habebant, ipsuin somni tarent, & contiirationes magis dissolverentur; & qui Sami erant, ipsum magis IIonorarent, ipsi te maiorem fiduciam animis conciperent;
utque Tissapia iis hostes in maximam invidiam incurre
134쪽
εκπίπτοιεν. ὐπισπεῖτο δ οὐν τάδε μεγιστα ἐπικομπων
μην, εως αν τι των εαυτου λείπηται, ην Ἀθηναίοις πιστεύη, μη απορησειν αὐτους τρο*ης, ουδ' ην δεν τελευ--ντα την ἐαυτου στρωμνην εξαργυρωσαι τάς τε ἐν Ἀσπενδω η- ουσας Φοινίκων ναυς κομιεῖν Αθηναίοις, και οὐ ΓΙελοποννησίοις. πιστευσαι δ' αν μόνως Αθηναίοις εζι αὐτος κατελθων αυτω ἀναδδξαιτο. . Oι σε, ἀκουοντες ταυτα τε και ἄλλα πολλα, στρατηγον τε αυτον ευθυς εῖλοντο μετα των προτέρων, και τα πράγματα παντα ἀνετίθεσαν. την τε παραυτίκα ελπίδα ἐκαστος της τε σωτηρίας και της των τετρακοσίων τιμωρίας, οὐδενος ἀντηλλαξαντο και ετοιμοι ηδηrent, & ex spe, Plana conceperam, deiicerentiir. Alcibiades igitur inaxina a cum iactatione haec pollicebariir, asseverans, Tissapherilein sibi recepisse nimirilin, Pioad aliquid stultat ni facultatum reli pium foret , si modo Atheniensibus consuleret, ipsos niilla stiperusii inopia laboraturos , ne si oporteret quissileni ad extreinum suum ipsius lectilin ad pecuniam inde cogeiulana Vetulere: naVes quoque Plioeniciun , qtiae iam Aspendi essent, ad Allienienses, non ad Peloponnesios adducturuna. Se amem ita demum fidem Atheniensibus liabiti trutri, si ipse revelsis, ipsi Tissapiaei ni Atheniensium nomine recepisset, ac illos id ficturos sp pondisset. LXXXII. Illi vero, cum & haec & asia multa alusia sent, confestini & ipsum in superioriana imperatormin collegium cooptaveriint, & res omnes ad illos detuleriint. Spem alitem, quam singuli cum de sua salute, trum de quadringentis ulciscendis , sistito conceperiant, cum nulla ret
135쪽
ησαν κατα τι αυτικα τιυς τε παροντας πολεμιρυς εκτων λεχ επων καταῖρονεῖν, πλέῖν τε ἐπι τον Ιειραιῶ. ἡ δε, το μεν ἐπι τον Ιlειραιῶ πλεῖν, τους ἐγγυτέρω πολεμίους μολποντας, και πάνυ διεκωλυσε, πολλων ἐπιειγομένων τα δε του πολεμου πρωτον θείη, επε - καιστρατηγος ηρητο, πλευσας ως Τισσαφέρνην, πραειν. καὶ ἀπὸ ταυτης της εκκλησίας εὐθυς ώχετο, ενα δοκηπάντα μετ DGίνου κοινου-αι, και ἄμα βουλόμενος -τῶ τιμιωτερός τε εἰναι, και ἐνδείκνυσθαι οτι και σπρατηγος ηοη ηρηται, και ευ και κακως οιος τε ε ιν αυτον
ποιειν. ξυνεβαινε δε - Ἀλκιβιάδη, τω μεν Tι--ὼ- νει τους Ἀθηναίους zοβειν, ἐκείνοις δε τον Ι ισσαφερνην. . οἱ σε ΙΠελοποννήσιοι, ἐν Mιλητω πυνθαν μενοι την ' κιβιάδου κάθοδον, και πρότερον τω Τισσαφέρνει ἀπιστουντες, πολλῶ - μὰλλον ετι διεβεβληντο.
commutassent. Et propter ea, quae dicta fit eram, iam nimerant parati, conruinci liostibus , qui aderant, in Piraeeuin navigare. Ille vero , quan vis alii multi instarent, navigationem quiclem in Piraeeuna, onussis hosti is, qui propius essent, vel trinxime inapedivit. Seci quia1uloqviliuem ipse cre rus esset imperator, se primum ad Timphetalem ituriam,& belli negotia confecturum, Ixit. Confestini autem postulam concionem absit, Lit videreriir omnia clim illo coin- municare, simul etiam cpiod apud illum in maiore honore esse cuperet, & ostentare, se etiani imperatorem iam
creanini esse, illi pie & p lesse & obesse posse. Contis talitem Alcibiadi, ut per Tulaphernem quidem Atheniemses tetreiaceret, per illos vero Titapherilem. XXIII. Peloponnesii autem, vi Mileti erant, aiultato Alassitassis reditu, ciun & antea Tissapi aerni iussiderent,
136쪽
γαρ αυτοῖς και τον ἐπι την Μίλητον Ἀθηναίωνεπίπλων, ως ουκ ηθελησαν απαναγαγόντες ναυμαχη- σαι, πολλω ἐς το μισθοδοσίαν τον Τισσαῖερνην αρρωστότερον γενομενον, καυες το μισῶισθαι - αυτων πρότερον πι τουτων δια τον δελκιβιαδην επιδεδωκεναι. καὶ ξυνιστάμενοι προς αλληλους οiαπερ και πρότερον οι στρατιωται ανελογίζοντο, καί τινες των αλλων των αξίων λόγου ανθρωπων , και ου μόνον το στρατιωτικον, ως οὐτε μισγον ἐντελη πωποτε λάβοιεν, το, τε διδομενον, βραχυ , και οὐδε τουτο ξυνεχως και εἰ μη τις η διαναυμαχησει, η ἀπαλλαξεται β εν τροφην ἐJξει, απολε νειντους ἀνθρώπους τας ναυς' πάντων τε δεστυοχον ειναι αἴ
τιον, ἐπιφέροντα ὀργας Tισσατερνει δία ἰ δια κέρδη.
tunc vero mulis magis ei obtrectare coeperiint. Accustent in ipsis, ut Tissaphermes quod, quo tempore Athenienses citin infesta classe adueritis Milettun iveriint, obviam illis pri Hire, & navale proelium coinmittere noliticsent ad stipen stiria ipsis persolvendum longe langit orsactus, ipsis etiam Alcibiadis opera, vel naulto ante haec, longe magis esset invisus. Quamobrem ntilites inter se comenientes consulerabant, quae Vel prius secti in ipsi reputabant, qiuin etiam alii qisulam auctoritatis non contemnendae viri, nec soli gregarii milites, qtiod nec inte- grrum stipendium unquam acciperent. & quod darethir, exiguum esset, & ne hoc quidem assultie petiolverenti', &nisi quis aut navali proelio dimiraret, aut illinc discessiris ret, ac eo proficisceretiar, unde stipendium haheret, naves ab hominibus desertum iri ilicebant: omnium autem Astyochum auctorem esse, tu qxiaestus privati grata Tissaphe ni morem gereret.
137쪽
πδ . Oντων δ' - ν εν τοιουτω ἀναλογισμω, ευμ πιεχθη και τοιοσδε τις Θάρυβος περι τον Ἀστύοχον. των γὰρ Συρακουσίων καὶ Θουρίων, οσω μάλιστα καὶελευθεροι ἡσαν το πληθος οι ναῖται, τοσουτω και Θρασυτατα προσπεσόντες τον μισθον ὰπ ουν. st sε αυθαδεστερόν τε τι ἀπεκρίνατο, και ηπείλησε και τω γε Δωριεῖ ξυναγορευοντι τοις εαυτου ναυταις, και επανηρα την βακτηρίαν. το δε πληθος των στρατιωτων ως ειδον,αα - ναυται , ωρμησαν ἐγκραγόντες ἐπι τοι Amri 3οχον, σπε βάλλειν. ο δε, προῖgαν, κατασευγει επι βωμόν τινα. ου μεντοι εβληθη γε, ἀλλα διελυθησαν απ' ἀλλήλων. ελαβον δε και το εν Μιλητω ενωκοδομημενον του Τισπαζερνους φρουριον οι Mιλόσιοι, λάθρα επιπεσόντες, και τους ενόντας ῖυλακας αυτου εκβάλλουσι.
ἔξυνεδόκει δε και τῶς ἄλλοις ξυμμάχοις ταυτα, και οὐχ
LXXXIV. inini alitem ipsi sectini ita ratiocinaren ', quidam etiam huiusmodi minitriis in Astyoctuina concitariis est. Nam Syracusanorum ac Thiimoriana nautae, quo liberior multithufo erat, eo etiam confulentius inmientes stimiustum reposcebant. Ille vero quinidani atTogantius responsum ipsis reddusit, quin etiam interminatus est Dorieo suis nautis patrocmanti, & scipionem sustulit, eum percussimis. Clim autem inittanido hoc animadvertisset, ut nautae clanu re simul sublato in Astyochum imperiam seceriint, ut inini ferirent. Quint ille praevidens, ad aram
quamlam confugit. Non tamen percussus fuit; sed alii ab aliis diremti viscesserimi. Qtun etiam Milesii Tissaphe nis castellum Μileti exstructum clam aggressi ceperunt; &praesulium, quod illic erat, eieceriint. Haec autem cum alii socii, tum vero praecipue Syracusani co robaverrunt.
138쪽
ηκιστα τοῖς Συρακουσίοις. ο μέντοι Λίχας ουτε ηρέσκετο αυτοῖς, ἔzη τε χρηναι Τισσαφερνει καὶ δουλεύειν Mιλησίους, και τους ἄλλους τους εν τη βασιλεως, τα μετρια, καὶ επιθεραπευειν, ἐως αν τον πόλεμον εὐ Θωνται. ei A Mιλησιοι ωργίζοντό τε - , και διὰ ταυτα καὶ δι αλλα τοιουτότροπα, νοσω υσπερον ἀποθανόντα -- τον συκ εἴασαν Θάψαι οὐ εβουλοντο οἱ παρόντες των Λακεδαιμονίων. πε. Κατ, δε τοιαυτην διαzv,ν οντων αυτῶς των πραγμάτων, προς τε τον Ἐσπυοχον και τον Tισπαῖ--νην Μίνδαρος διάδοχος της Αστυόχου ναυαρχ-ς εκ Λακεδαίμονος εχ λθε, και παραλαμβάνει την ἀρχην' ο δε Ἐσ οχος ἀπέπλει. ξυνέπεμψε δε και 'ατέρνης
-τω πρεσβευτην των παρ εαυτου, Γαυλείτην ονομα, Κῶρα, δίγλωσσον, κατηγορησοντα των τε Mιλησίων Lichae tamen haec displicetant, & dicebat oportere Milesios, & alios, Pii essent in regis Sinone, Tissapherni inservire ac obsequi in iis, quae nuderata essent, donec bellum feliciter administrassent. Μilesii vero ipsi succenserint, & cum ob ista, trum ob alia huiusmodi, ipsum postea morbo defunctum humari non permiserrunt in eo loco, isti Lacedaemonii, qui praesentes aderant, eum litimari volebant. D XXV. C in igitur ipsi Peloponnesi res in huiusmo si controversia adversus Myochum M Tissaphernem exorista constitiatas haberent, Minciariis Astyochi navarciliae successor Lacedaemone supervenit, ac interium accepit: Astyochus veto discessu. Cuin ipso aluein Titaphernes quendam ex iis, quos secum habebat, Gatiletem non ine, Thare id. Vol. V. I
139쪽
πιοι τοῖ φρουρίου, και πιρι αυτοῖ ἄμα απολογησίμενον εἰδως τούς τε Mιλησίους πορευομενους επι καταβῶῆν τ'αλοῖ μάλιστα, και τον Ἐρμοκράτην μετ αυτ ν, ος ἐμελλε τον Tισσατερνην ἀποφαίνειν φθείροντα των Πελοποννησίων τα πραγματα μετὰ δελκιβιάδου, και εο αμοτερίζοντα. ἐχθρα υε προς αυτον ν αὐτω ἀεί ποτεπιρὶ του μισθου πης ἀποδόσεως. και τα τελευταῖα, zυγόντος ἐκ Συρακουσων του Ἐρμοκράτους, και ετερωνηκόντων επι τας ναυς των Συρακουσίων ες την Mίλητον
στρατηγων, ΙΠοτάμιδος και Mυσκωνος και Δημάρχου,ενεκειτο ο Tισσαφερνης τυγάδι οπι η- τω Ἐρμοκράτει
πολλω ετι μὰλλον, και κατηγὸρει αλλα τε, και ως χρηματα ποτε αιτησας αυτον, και οὐ τυχων, την εχθραν
Ἐρμοκρατης ἀπεπλευσαν ες την Λακεδαίμονα ο δε
Cara , legatiun misit, utriusDe linguae gnariim, cuin Milesios de castello a lasanir in . thun etiam simul se purM-turum. Sciebat enim, Milesios illuc proficisci eo potissimum antino, ut in se inveherentiir, & Hermocratena cum ipsis, lai demonstrariariis est et, Tissaphernem coem Alcibiade roe Peloponnesior in labe fatuare, & ancipitis fidei esse. Ininiicitiae enini ipsi clina illo semper intercectebant propter stipendii soliuionem. Quin etiam tandem, cum Heriet Ocrates Syracusis exsularet, ainque duces, Potarnis, Myscon,& Demarcinis, Miletrum ad Syracusanorrum classem venissent, Tisi aphernes Hermocrati iam exsulanti multo accitis instabat, ipsupte mina alia crinaini dabat, truin veta quod, ni aliquarHO pecuniam a se postulasset, nec impetraseset, inimicisias secum gereret. Astyoctus igitiir & Milesii
140쪽
HISTORIAE L. IB. VIII. I 3rἈλκιβιάδης διεβεβηκει ηδη παρά του Τισσαφερνους
ἐς την Σάμον. -τ. Και οἱ εκ της Δηλου απὸ των τετρακοσίων πρεσβευται, ώυς τότε επε αν παραμυθησομενους , και ἀναδιδάξοντας τους εν τη Σάμω, ἀφικνουνται παρόντος
του ' κιβιαδου' και εκκλησίας γενομενης, λεγειν ἐπεχείρουν. οι σε στρατιωται το μεν πρωτον οὐκ ηθελον ἀκουειν , ἀλλ' ἀποκτείνειν ἐβόων τρυς τον δημον κατα- λυοντας. ἐπειτα μεντοι μόλις ἡσυχαπαντες, ηκουσαν.
οι δ' ἀπηγγελον ως ουτε επὶ διαCθορα της πόλεως ἡ
μετάστασις γενειτο, αλλ επι σωτηρία, ουν ἴνα τοῖς πολεμίοις παραδοθη. εξειναι γὰρ οτε εσεβαλον ηδη φωναρχόντων τουτο ποιησαι. των τε πεντακισχιλίων ἔτι πάντες εν τω μεθει μεθεξουσιν, οἰ τε οικεῖοι αυτων ουθ' υβοί-& Heranocrates L acedaemonem petierunt. Alcibiades vetolain a Tissapherne San uiri redierat. LXXXVI. Legati alitem, mi os qhiadringenti hinc nais rant ad deliniendos & ac tirate docendos eos, qui Sainierant, diuit Alcibiades illic adesset, ex Delo adveneriinti Et, coacta concione , vecta facere conabantiit . Milites vero primum quidem eos audire nolebam: sed eos, qui poapularem statum sustulissent; interficiendos esse vocifera. hannir. Deinde taliten aegre s edato nimii liti eos ali serrunti Illi veto nuntiariint, hanc status ini nautationem non in reipublicae perniciem, sed pissilicae salutis cause factana finia se, nec tu civitas hosti is proelereturi Se enina, cum lio stes in agrum Atticilin trispissent , id facere potuisse; quod imperiuna iani obtinerent. Fhi turtim autem , his, qllotquot e lain die millium nurnem essent , per vices ei iasilem diis gnitatis participes essetat. Neque Hira propinquos ipsoritin