장음표시 사용
101쪽
βαιοτερον κατελαβον, καὶ αυτων των Σαμίων προτρεψάντων τους δυνατους ωστε πειρα-αι μετα σῖ-
λοις ἡνα μη ολιγαρχωνται. και εν σφίσιν αυτοῖς ἁμαei εν τη Σάμω των 'Mηναίων κοινολογούμενοι εσκε - το, Ἐλκιβιαδην μεν, επειμπερ ου βούλεται, ἐαν καιγαρ οὐκ επιτηδειον αυτον εiναι ἐς ολιγαρχίαν ελθεῖν
αυτους δε ἐπι σῖων αυτων, ως ηδε και κινδυνευοντας , ορ- οτω τρόπω μη ἀνεθησεται τα πραγματα, και τατου πολεμου ἄμα ἀντεχειν, καὶ εσφερειν αυτους εκτων ἰδίων οἴκων προθυμως χρηματα, και ην τι αλλο δεη, ως οὐκέτι αλλοις η σ Θ ιν αυτοῖς ταλαιπωρουντας. Ιαρακελευσάμενοι οὐν τοιαυτα, τον μεν ΓΙείσανδρον ευθὸς τοτε και των πρεσβεων τοῖς ἡμίσεας ἀπε-riint, quod vel ipsi Samii suae civitatis viros potentes
hortarentiar, ut seriun paucorrum dominatum in uriat constituere conarentur, qvi invis ipsimet prius alii adverius alios fur rexissent, ne paucoruin dominatu regerentvir. Quinetiam Athenienses, tu Sami erant, oim & ipsi collo.1ium inter se habuissent, & rein contrusissent, statuerunt, ANessiiadem itidem quandoquidem hoc ei non esse corali Missum facere. Etenim existimabant, ipsum idoneum non esse, qui ad paucorrum dominariim veniret, sed di ipsos, quod etiam in periculo iam veri irentiir, per se inspicere oportere, quonam modo res istae non rei sitierentur, &simul res bellicae sustinerentur, ipsique pecuniam ex suis privatis aedibus alacriter conferrent, & si quid aliud opus esset, suppessitarent, quod non alnplius aliorun , quam sua ipsorum causa labores ac aerian nas perferrent. LXIV. Cum igitur his verbis se mutuo adhortati fuis-
102쪽
στελλον επ' οἴκου, πρώηντας τἀκει, και εἴρητο αὐτοῖς, των υπηκόων πόλεων αiς αν προσίσχωσιν, ολιγαροχίαν καθιστάναι) τους δ ἡμίσεας ἐς τἄλλα τα υπηκοα χωρία αλλους αλλη διεπεμπον. και Διοτρεzηνοντα περι Xίον, ηρημενον δε ἐς τα επι Θρακης αρχειν,
ἀπεστελλον επὶ την αρχην. και ἁῖικόμενος ες την Θάσον, τον δημον κατελυσε. και ἀπελθόντος αυτοῖ, οι Θάσιοι δευτερω μηνι μάλιστα την πόλιν ετείχιζον, ως Martio.
ς μεν Γ μετ' ) Ἀθηναίων αριστοκρατίας ουδεν ἔτι προ
δεόμενοι, την δε απὸ Λακεδαιμονίων ελευθερίαν οσαι μεραι προσδεχόμενοι. και γαo και φυγη αυτων εξων υπο των Ἀθηναίων παρα τοῖς Πελοποννησίοις, καιαυτη μετα των εν τη πόλει επιτηδείων κατὼ κράτος
sent, tunc statim Pilandrum & ismidiam legato in partem domuni dimiserunt ad res ibi trans endas; ipsis autem negotium danun fuerat, ut in su itoruin civitatibus , ad quas appellerent, paucorum dominatum constituerent alteram vero dimidiam legatorum partem in alia surula rum oppida, alium alio dimiserunt. Et Diotrephena, mucirca Chium agebat, vii delectus fuerat, ut Thraciam gubernaret, ad suum magistratrum gerendum miserunt. Hic autem Thasum prosectus, statum popularem sustulit. Post eius autem discessum, altero fere mense Tlaetisti uinein muris cingere coeperiuri, Prusi ne*aacpiam iam indigerent optimatiun statia, Pii apud Athenienses esset, sed quotidie libertatem a Lacedaemoniis exspectarent. Nain eorum etiam exsules ab Allieniensibus ex urbe pulsi, soris apud Lacedaeinonios erant, audie isti cunti necesseriis, qui in Licte erant, totis viribus operam dabant, ut & naves illuc Lacedaemone adducerent, & Thasum ad desectionem Thuc id. Vol. V. G
103쪽
'επρα- ναυς τε κομάται, και την Θάσον ἀποστησαι.
ξυνεβη οὐν αὐτοῖς μαλι α λ εβούλοντο, την πάλιν τεακινδύνως ὀρθουσίαι, και τον εναντιωσομενον σημον
καταλελυσθαι. περι μεν οὐν την Θάσον τἀναντία τύστην ολιγαρχίαν καθιστῶσι των Ἀθηναίων εγένετο, δοκεῖ δε μοι και ἐν αλλοις πολλοῖς των υπηκόων. σω ροσύνην γαρ λαβομται αἱ πόλεις, και λειαν των πρασπομ- νων , εχωρησαν ἐπι την αντικρυς ελευθερίαν, την -ο των
Ἀθηναίων μουλον εὐνομίαν οὐ προτιμησαντες. ξε. οι δε αμαι τον Πεισα δρον, παραπλέοντες τε, ασπερ ἐδεδοκτο, τοῖς δημους ἐν τάῖς πόλεwι κατέλυον, και ἄμα εστιν ἁφ' ων χωρίων και οπλίτας εχοντες σῖίσιν αυτοῖς ξυμμάχους, ἡλθον ες τας Αθηνας. και κατα-
impellerent. Ipsis igitiir accusit, quod maxime cupiebant, ut & sine pericillo civitas rem feliciter gereret, & popularis status tollerenu, qui adversaturiis fuisset. In Thaso
igitur res cecidit contra vota illoriun Atheniensium, Pii paucorum domnatum Constititere volebant. Quin etiam& apud multos alios, qui Atheniensivin imperio parebant, idem accusisse mihi visteriir. Civitates enim attentiores ad rem suam factae, & excusso inena rerum, quaS gerendaS suscipiebant, ad apertam certani pie libertarem progressae sunt, illam speciosem ae fallacem reipublicae recte adiministrandae socinam ab Atheniensiluas propositam, certae libertati non anteponentes. V. At Pisander & eius collegae, dum praetervehe Tentrur, Paemadmodum statutrum fuerat, ex urbetibus, quas adibant, stiriura popularem tollebant; quin etiam cum ex nonniillis ustiuus gravis arinaturae milites sibi socios adiunxissent, quos seciun ducetiant, Athenas reverterunt: &
104쪽
λαμβάνουσι τα πλειστα τοῖς εταίροις προειργασμενα. και γὰρ Ἀνδροκλέα τε τινα του δημου μαλσπα προ- στωτα ξυσπαντες τινες των νεωτέρων, κρυῖα ἀποκτείνουσιν, ωσπερ και τον Ἀλκιβιάδην ουχ ηκιστα ἐξήλασε και αυτον κατ' -τότερα, της τε δημαγωγίας ενεκα, και οιόμενοι τω Ἀλκιβιάδν ως κατιόντι, και τον Tισ- σαοερπι φίλον ποιησοντι, χαριεῖψαι, μῆλλον τι διέφθειραν. και αλλους τινας ανεπιτηδείους τω αὐτω τρί- πω κρυφα ανάλωσαν. λόγος τε εκ του ῖανερου προείρογαστο αυτ ὰ, ως ουτε μισθοῖορητεον ειη ἄλλους η τους στρατευομένους, ουτε μεθεκτεον των πραγμάτων πλείο- σιν η πεντακισχιλίοις, και τουτοις οἰ αν μάλιστα τάις τε χρημασι και τῶς σωμασιν ωοῦ ειν οiοί τε ωσιν. pleraqtie a suis sciualibus ante suum reditum iam confecta
deprehenderiint. Denim Andi oclem quendam, acer inimstatus popularis propugnatorem, qui etiam inter primos exstiterat auctor Alcibia sis expellendi, quulam ex iunio ribus conspiratione iacta clam interficeriint. Ipsum autem cluahiis de causis interseceriant, trum quod populum suis concionibus ductaret, tum etiam, idque multo magis, quod eum Alcibiadi, tanquam reversuro & Tissapherilis amicitiam conciliaturo, gratificaturum existimarent. Aliosque nonnullos ad paucorum dominatrum non aptos, eodem modo clam silmilerrunt. Et orationem praemeditata fuerant, quam propalam habebam, stipendium non esse dandum ulialis aliis, nisi iis, qui militarent, nec plures quam Punque honiiniun millia ad reipublicae administrationena assin uendos esse, eosque, qui & pecimiis & co oribus rumpissilicam maxime iuvare possent.
105쪽
Dτ. Hν δε τώυτο ευπρεπες προς τους πλείους, ἐνεὶ ἔξειν γε την πάλιν οἴπερ και μεθιστάναι εμελλον. δημος
μέντοι ὀμως ἔτι και βουλη ἀπο του κυάμου ξυνελέγετο.
εβουλευον δε ουδεν ο , τι μη τοις ξυνε πτωσι δοκοίη' αλλα και οι λέγοντες - τουτων ἡσαν, και τα ρηθησόμενα πρό τερον αυτοῖς προυσκέπτετο. αντέλεγε τε οὐδεις ἐτι των ἄλλων, δεδιως και όρων πολυ το ξυνεστηκός' εἰ δε τις και ἀπείποι, ευθυς - τρόπου τινος επιτηδείου ἐτεθνηκει. και των δρασάντων ουτε ζητησις, ουτ, εὶ ὐπωπτευοντο,
δικαίωσις εγίγνετο ἀλλ' ησυχίαν εἶχεν ἡ δημος, και
κατάπληξιν τοιαύτην, ωστε κερδος, ὀ μη πάσχων τι βίαιον, εἰ και σιγρη, ενόμιζε. και το ξυνεστηκος πολυπλεον ἡγούμενοι εἰναι η πυγχανεν ο ν, ἡσσωντο ταῖς LXVI. Haec alitem res apud pleroinae speciosum praetextrum habebat; siquidem qui reipissilicae statum erantina mutaturi, iidem civitatis adnunistrationem errant trabitiira. Verrunitamen & populus & senariis adhuc de more inim fa- his ad ferenda sustra a congregabanar. Sed nihil consultando staruebant, quod non coniuratis placeret. Quin etiam illi, *ai concionabantur, erant ex horiam coniuratorum nil mem, & quae dicerula erant, privisquam aphul popilliina efferremur, ipsis perpendebant ': nec alior in ullus an iaplius contradicebat, qxuul magnum coniuratorrum numerrum metueret ac videret. Quod si quis contradixisset, confestinxalupio idoneo modo necabatur'. neque de per cussoribus inquirebatur, neque, si suspem erant, supplicium sumebatur. Sed populi is quiescebat, adeoqtie periei relaetus erat, tu si litis esset, cui nulla vis asset revir, is in lucro poneret, etiam si taceret. C in aluein longe maiorem coniuratoriam nurne riina esse ducerent, Plani erat, animis succii nibebarit. Eu
106쪽
γνωριαις' και εξευρεῖν αυτο αδυνατοι οντες δια τοτης πόλεως, και ΓλαJ την ἀλληλων αγνωσίαν Ουκ ειχον. κατ, δε το αὐτο τουτο και προσολοῖυροχοαί τινι ἀγανακτησαντα, ωσα ἀμυνασΘαι ἐπιβουλευσαντα, αδυνατον ην. η γάρ ἀγνωτα αν εὐρεν ω ερεῖ, η γνωριπιον, απιστον. ἀλληλοις γὰρ ἄπαντες ὐπόπτως προσηεσαν ei του δηριου, ως μετεχοντά τινα των γιγνομενων. ενησανγαδε και ους Ουκ αν ποτε τις ωσο ες ολιγαρχίαν τραπε σθαι, και το απιστον Οὐτοι μεγιστον προς τους πολ-
λους εποίησαν, και πλεῖστα ἐς την των ολ ων ασφάλειαν ωφελησαν., βεβαιον την απιστίαν τω δημω προς
ελθόντες, ευθυς των λοιπων εἴχοντο και πρωτον μεν τον enim comperium hetinere non poterant, nam propter civiratis mgnit sinem, tum propter mutuam ignorationem. Quin etiam tac ipsa de causa non licetat in iram apud ali uin miserari ac lainentari viceni sitam, ita ut inito consilio ulciscereriir. Atu enim ignotiam invenisset, citi clicturiis esset; aut notum, sed insulum. Nam singuli de populo ita se tritimo achbant, ut alii alus essent suspecti, Piasi eo-riini unus piisque particeps esset rerum, qine agebantilr. Nam in lioc coniuratoriim numero inerant etiam nonnulli, quos nulltis unquam suspicariis fisisset se ad paucoriin d Gnatuin conversuros, & isti in primis effecerimi, ut nulla fides populo taberetur, & plurimina concilierunt ad consentandum paucorrum dominari , Paod populares admuiram, eamque minime dubium diffidentinin induxissent. LXVII. Interea vero Pisander eiusque collegae Athenas revetii, confestiis ceteris peragendis operam dare coepe
107쪽
δῆμον ξυλλεξαντες, ειπον γνωμην, δέκα ανδρας ἱλε- σθ αι ξυγγραφεας αυτοκράτορας τουτους δε ξυγγρά
ψαντας γνωμην ισενεγκειν ἐς τον δημον ἐς ημεραν ρητην, καθ' ο, τι αριστα η πόλις οικησεται ἔπειτα επει- ἡ
ἡμέρα ετηκε, ξυνέλεξαν την ἐκκλησίαν ἐς τον Κολωνίν' ἔστι δε ἱερὸν ΓΙοσειδωνος ἔξω της πόλεως, ἀπεχον σταδίους μάλιστα δέκα και ε νεγκαν οι ξυγγραzεῖς --
λο μεν ουδεν, αυτο δε τουτο, εξεῖναι μεν 'Mηναίων ἀνεμπειν γνωμην ην αν τις βουλεται. ἐν δέ τις τον εἰπόντα ηγράψηται παρανόμων, η αλλω - τρόπω βλάψη, μεγάλας ζημίας επέθεσαν. ενταυθα δη λαμπρως ελέγετο ηδη μητε αρχην αρχειν μηδεμίαν ετι ἐκ του αυτ, υ κό μου, μητε μισθοφορί.. Προεδρους τε ελεσθαι πεντε.
rant. Ac primi in quidem populo coacto sententiam dixeriInt, decem Viros leguin conscri, ndarum causa deligendos, qui siunnaam huius rei potestatem hiberent. Hi vero rogationem conscriptam ad populum ad certam diem serrent, qua ratione respublica optime administrari posset. Ubi autem dicta dies advenit, concionem convocarunt in Colonuin. est autem hic lociis editiis, & Nepnino sacer, extra urbem, decem serine stadiis ab ea distans. 3 At melii legum conscriptores nihil quidem altius promulgarunt, sed hoc ipsum, CGivis Atheniensium licere seruentiam pro Diintiare, quanicunqueae vellet. Si quis autem aut legiun vi Iatarum accusasset, aut quoquo alio modo laesisset euin, mi suam sententiam libere pronuntiasset, ingentibus pomnis seminini. Hic vem aperie dixerrunt, iam nec ullum magistratum amplius ex presino civitam instinuo gere
dum , nec stipendium aliis, nisi illis, lai militarent, dandii in esse: sed liinmie praesules diligendos, a quiuus riim
108쪽
ανδρας, τουτους δε, ελεσΘαι --ἡν, και των ε τὴνεκαστον προς εαυτω τρεῖς. ελθόντας δε αυτους τετρακοσίους οντας ες το βουλευτηριον, αρχειν οπη αν αρισταγιγνωσκωσιν αυτοκράτορας καὶ τους πεντακισχιλίους
δε ξυλλεγειν, ὁπόταν αυτοῖς δοκη.ξη. Uν δε ο μεν την γνωμην ταυτην εἰπων ΙΠείσαν- A. FG. 27. δρος, καὶ ταλλα εκ του προφανους προθυμότατα ξυγκαταλυσας τον δημον' ο μεντοι απαν το πραγμα ξυνθεις, οτω τρόπω κατεσπη ες τουτο, και εκ πλείστου επιμεληθεὶς, δεντιφων ην, ανηρ Αθηναίων των καθ' εαυτοναρετη τε Ουδενὸς υσπερος, και κράτιστος ενθυμηθηναι γενόμενος, και α αν γνοίη, εἰπεῖν. και ἐς μεν δημον ουπαριων, ουδ' ἐς αλλον αγωνα εκουσιος ουδενα, ἀλλ'
υπόπτως τω πληθει δια, δόξαν δεινότητος διακείμενος,
siri centum alii viri de erentiar, quortini singuli tres alios sibi cooptarent. Hi vero niunero qlia tringenti in citriam ingressi, summa potestate praediti, imperarent, prout opti- mun esse cognoscerem; & laintae millia civiuin congregarent, quoties ipsis videreriar. LXVIII. Qui avieni hanc qtudem sententiam dixis, filii Pilander, qui etiam ceteris in retriri propalani & maximo situlio clun aliis eiusdem contiirationis sociis popularetnitatiun evertit. Qui vero totiun negotium coinposuerat,& iampridem praemedi ratus frierat retitionem, qua res inemn statum devenit, fuit Antiphon, vir Atheniensium sititeinporis nulli secundus, & in reinis excogitandis, & in iis, quae sensisset, exprimendis praetantis initis: qui ad populum quulem, aut ad ullum aliud coracilium, in quo aliquid sermonibus agitaretiar, sua sponte non prinlibat, sed propter eloquentiam multitinlini suspectus erat: eos t
109쪽
τους μέντοι αγωνιομένους, καὶ ἐν δικαστηριω και ἐν δ μω πλεῖστα, εις ανηρ, οστις ξυμβουλευσαιτό τι, δυνάμενος ωφελεῖν. καὶ αυτός τε, επει- τα των τετρακοσίων ἐν υστερω μεταπεσόντα υπο του δημα ἐκακουτο, αριστα φαίνεται των μεχρις ἐμου υπερ αυτων τουτωναιτίας, ῶς ωγκατεστησε Θανάτου δίκην ἀπολογησα- μενος. παρεσχε δε και Φρυνιχος εαυτὴν πάντων διψε- ρόντως προθυμότατον ἐς την ολιγαρχίαν, δεδι- τον Α κιβιάδην, και ἐπιστάμενος ειδότα αυτον ἔσα ἐν τν Σ
μω προς τον Ἀστυοχον επραξε νομίζων συκ αν ποτε αυ- τον κατά το εικος υπ αλιγαρχνας κατελθεῖν. πολυ δεπρος τα δεινα, ἐπει-περ ὐπεσπη, φερεγγυωτατος εο νη. και Θηραμένης ο του Αγνωνος, ἐν τοῖς ξυγκαταλυ-eυσι τον δημον πρωπος η , ἀνηρ ουτε ειπεῖν Ουτε γνωναι men, qui vel in iudicio vel apud populum cenabant, quinquetis elini ali lita de re consuluisset, hic unus vir plurimum iuvare poterat. Atque hic Ipse, postmaain PIadringentorii ira stariis collapsus, a populo vexari plecti Pie compit, clina in itulicium vocatus misset hamin ipsariam rerum causa, qtasi cum ceterri coniuratis paucoria in dominatiunconstititisset, optime omnium , ad meam usque Inem riam, capitis caulam dixisse vicietur. Phrynichus etiam sese omnium longe stucliosistunum praestitit in paucoriun dominatu constititendo, quod Alcissit adem metueret, ac sciret, eum scire, quaecunque Sami cum Astyoclao tractasiset; existimans , elim ut credibile erat nunquam in patriani reVersurum, ut sub paucoriam dominarii viveret. In
periculis autem iamnendis, postqFam semel ea suscepit, longe fortissimila est visiis. Theramenes etiam Agnonis fili , vir nec insecundus nec impriuiens, iliter illos, qui
110쪽
νατος. ωσε - ἀνδρων πολλων και ξυνετων πραχθεντο εργον, οὐκ ἀπεικότως, καίνεο μεγα ν, προὐχωρησε. χαλεπον γάρ Ο τον Ἀθηναίων δημον ετει ματοσπω μάλιστα ἐπει- οἱ τυραννοι κατελύθησαν, ελευθερίας παλσαι, και ου μόνον μη υπηκοον ἴντα, ἁλλα και ὐπεο ημισυ του χρόνου τούτου αυτον ἄλλων αρχειν ειωθότα.
θ'. Ἐπει- δε η εκκλησία, οὐδενὶς ἀντειπόντος, ἁ
λα κυρωσασα ταυτα λελύθη, τους τετρακοσίους τρόπωτοιωδε δεπερον ἐδη εἰς το βουλευτηριον εισηγαγον. ησαν δ' Ἀθηναίων πάντες ἀει, οἱ μεν επὶ τείχει, οι ν εν τά-ἔει, των εν Δεκελεία πολεμίων ενεκα, εῖ' οπλοις. τηοὐν ἡμερα εκείνη τούς μεν μη ξυνειδότας εἴασαν, ασπεοειωθεσαν, ἀπελθεν, τοῖς δ' εν νωμοσία εἴρητο - - χη μη ὐπ' αὐτοις πῶς οπλοις ἁλλ' ἄπωθεν περιμενειν,
popularem statum everterunt, primus fuit. Quamotu enaopiis a multis & prudentibus viris tramitum, innivis esset adiluuiri, tamen havit immerito successit. Arduum enim erat, populum Atheniensem centesimo fere ab exactis tyrannis anno si nate privare, qui non solum nullitis imperio parebat, sed etiam pluiniam huius temporis cliimidio ipse aliis imperare consueverat. LXIX. Postquam autem concio, nemine refragante, hiae rata habuit, & dimissa fuit, coniuratoriim principes ali tanto post illos epiadringentos in curiam hoc triodo introduxeriant. Athenienses omnes, partina qui lena in muris, partim vetv in stationiblis, acie instructa assulti e statant, propter hostes aphul Deceleain agentes. Illo igitur die eos Midem, qui connarationis consta non erant, abire permiserunt, quem adinodtini consileverant. Coniurationis Vero socis clam praeceptrum fit erat, ne in ipsis stationibus ,