Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

111 VARIAE LECTIONE s

δειπνοποιουνται περαιουνται Marg. Ar. C. O. PIUDS. Reg. Cass. Dan. Sed Call. in marg. inanu recenti δειπνοποι οὐν ται. ead. Ἀργινούσαις Ἀργιννούσαις Ar. C. Ala. Flor. Bas Arginiis artim ineininit Strabo l. I 3; sed eas non continenti annectit, sed insulas vocat continenti appropinqua tes. ΗUDS. Ἐργεννούσαις, & a recenti correctore Ἀργιννούσαις CasLPag. I 64. L I. ἀντιπέρας αντιπέραν Cl. ΗUDS. L 2. παραπλεύσαντες, και ἀφικόμενοι) παραπλεύσαντες την Κυμαίαν καὶ ἀφικόμενοι Αr. C. IDEM. Reg. Cass. Παραπλεύσαντες Λέκτον καὶ Λάρισσαν και ἀφικ. Gr. Li 3. 'Αρματοὐν-

232쪽

μενοι πλεύσαντες ἐς την ευρυχωρίαν εκφυγεῖν τὰς των πολε μίων ναυς. Ae. Port. HUDS. l. a. εκκαiδεκα ναυς) Scit. τὰς πρότερον ές τον Ἐλλήσποντον ἐπιπλευσάσας. Ae. Pore.

235쪽

Σ16 VARIAE LECUONES IN LIB. VIII.

νεων, scd. των οὐ κομισθεισων, ωσπερ αυτοῖς κομιῶν ὐπέσχετο. Ael Pori . HUDs. Tας δ. ἀπώσηται κ. π. Reg. Dan. ead. καὶ περὶ των Φοινισσων ) και των Φοινισσων Dan. Φοινισσων

etiam Gr. l. 3. ἀπολογἡσηται ἀπολογήσονται Dan.

236쪽

Pag. 3. I. Π όγδοον) De huius libra divisione vid. Dioclortina Sic. XlII, pag. 3sa. v Ass. Scribit ibi Diod

rus, Thticydidem huius belli res gestas XXII annoriim odio libris coinplexum esse ; sed alios eos in novem dividere. Od. l. 8. Ἐπίστουν ) Aiusi Plutaretilina in Νicia p. s4a: 'Mηναίοις δε φασι την συμφοραν οὐχ ηκιστα δια τὴν αγο ε- λον απιστον γενεσθαι. ξένος γάρ τις ως εοικεν αποβας

σἰς Πειραῖα, και καθωας ἐπὶ κουρεῖον , ως ἔγνωκότων ηδη των 'Aθηναιων, λόγους έποιεῖτο περὶ των γεγονότων. ὁ δε κουρευς ακουσας, πριν αλλους πυνθάνεσθαι, δρόρου συντεινας εiς αστυ , και προσβαλών τοῖς 'Αρχουσιν, συθὼς κατ' ἀγοράν ἐν- σβαλε τον λόγον. - ως δὲ ἐρωτώμενος παρ' Ου πύθοιτο, σαφὲς οὐδὲν εiχε φράζειν, δόξας λογοποιὸς ει ναι εἰς τον τροχὸν καταδεθεὶς ἐστρεβλουτο πολύν χρόνον εως επῆλθον οἱ τὸ παν κακὸν ως εiχεν ἀπαγγέλλοντες. Ubi pro μάχεσθαι legendum, μη δέχεσθαι. De ira in vates acii Euripi . Phoen. 96, Zosinatim p. I96. VAS ead. i. Io. Πανσυδεὶ Ita C. & alsi. recte: quod repostu

σευδὶ Anti. I, s. reetius Codex Vet. πανσυδί. utroque modo apud veteres pingi, testis Eustathius Iliaci. 166. Aelitis I ionysius aptul euiadein locvi in hunc adciticens παν--δει scribit, & παντελ- re scit. Vide Il. Y, 7 8 , 724 , Il. R, Ia, 29, 66. Denil te Pollux VI, I 62, 1itinc ut videtur locum a Mucens, ut ex πανωλεθρία patet, eriain πανσυδὶ legit, contra vero Sulchis in πασσυδεί. qui cor-riapte ei μη ουτω τε π. hinc en endanduS. Utroque modo scribit Hesych. pro quO πασσψιον Aeolenses, teste eodem, eiusque exscriptore Phavorino. πανσυδin Schol. Synes. ηο8a. Et Aratus in fine Phaenon .ead. l. I a. ' γiζοντο δε και) Caineramus de scriptura ML 1ω, δε τι καὶ, ita iussicat: Usιe Antavi vIdetur.

237쪽

118 AN NOTATIONES

Acacius quoque non inRle, ministros nautaeos. Vid. ad VI, 3I. Pag. s. l. 6. Tῶν τε κατὰ την πόλιν τὶ ες ευτέλειαν σω -

ανΘαι ) Hoc Scitoliastes resere ad privatos, qliasi hi iussi

fuerant parcius & minus stimitose, quam ante, ViVere.

Sed dubito, an Thucydides potius de sumtibus publicis ci

cuincisis loquariat . Nam Atnenienses post Decetiae minitionem omni tructu agrortun privati , amissis etiani omni-hitis ovi diis & iumentis, non abiindabatu copiis, & difficilis facta erat s vestio commeatuum, ut stridit Thucycliales VII, 27, 28. ut adeo non probabile sit, riana inultorit m privatorum dornos valde suinuosas suisse. Fiebant

alitein niuiti Athenis fiuntiis pistici in sacra, in spectacula,& i inlices, qtios minuere & in usum belli converiere volebant Atidanienses. Sic idem fere de Atheniensi is dicat Tilucydides, illud de Νerva Nphilinus: Πολλιει μὲν Θυσίας , πολλας δε ἱπποδρομέας, αλλας τέ τινας θέας κατ λυσε, συστέλλων ως ο2ον τε τα δαπανήματα. Adhuere sumistit in modum, dicit Suetonius Ner. cap. I 6. Cavere fumidus

paliris, Capitolinus M. Anton. Philos cap. II, ubi vid. Cisati,,nuiri. Ipse Thucydides inte res est verbor in suo-rii in infra cap. 4: Και τα αλλα ειπου τι ἐδοκει ἀχρειον ἀνα- λέσκεσθαι, ξυστελλόμενοι ές ευτέλειαν. Pro eo, quod in

I 38, coniiciebat εασαι βιούν. Fortassis veram scriptiuam servavit Cod. Cass. πεῖσαι βιοῖν. d. l. 8. 'Ως αν καιρὸς η Dum rempus esset, ut Schosia Gr. Fortasse non male, prout temptu, ves oGaso postuD-m; Uel, prout oppominum esset. STEPH. Palmeritis in Exercitat. pag. 76 , u re ara reprireret. Haec veriora sunt,

miain quod Sclaoliastes dicit ως hic pro εως poni: quod ne- qtie sententiae huius loci convenit, & fortassis sine exemia plo est. Auctor levis, qui varias significationes vocabuliως congessit, ως pro sως esse clita in Homero Od. v 3or: Uς ό μεν ἐνθα πολυν βίοτον και χρυσεν ἀγειρων. Sed aperium est, eum falli. 'Ως μεν, quod saepe in Homem legitur, alias significationes habet, de quihus Elissathius pil

238쪽

d. l. II. Ἀλκαμπιν ν) Sic cap. 8 & Io. Plerique Manuscripti hic Ἀλκαμένm Utrumque recte, ut in aliis laviust nodi proprii S.

Pag. IO. l. 3. 'Αλκαμένει) Sine dictio veritin est Ἀλκαμένη. Nam lao Alcameni αρμοστην daret Ze.ad. l. II. Η των ἐν τη πόλει Λακεδαιμονiων) Stephanus in Aniinadversionibus ad Corinthurn Ανtic. XXXVI, pag. 28, scribit, hic abiindare sit nam consueto more lociviendi

dicendum fuisse πολυ μῆλλον των εν τη πόλει Λακεδαιμο- νων , sine Is: aut certe , πολυ μὰλλον, η οὶ ἐν τη πολει Λακεδαιμόνιοι. Et vii hoc non animadvertat, eum in inagnumeri orem tinpelli posse: qui epe existimatruriun hunc lensum esse , qui se prima fronte oneri, πολύ μῆλλον ὐπήκουον αυ-

aliena Stephantis , sensiun hortim vectoriam esse putavit Scholiastes: sed alteriam expresserunt Valla, & spreto Sch liasse, & animadversione Stephani, deinde Portus , & Acacius. Et recte quidem, ut facile videbit, qm ea, quae praecediunt, & secimantur, attente consulerare Volet. Nam propter eas causas, quas Thucyclides dicit, maior tum erat apti l socios Agidis, quam civitatis Lacedaenaoniae, auctoritas. In eo, ouod ibidem asteri Stephanus e VII, 77, Ἐδε τινὲς καὶ ἐκ δεινοτερων η τοιωνδε ἐσιδε σαν, ficile concedi potest pleonasinis του ἔ.ead. l. 13. Xῖοι - δντυ Ita M si . & Ethnicographiis. coniuncti in veniunt hae gentes VIII, i 4. & aphici Her dolum. WASs.

239쪽

23o ANNOTATIONES

PN I r. l. 2. Tῶν κάτω) Acacius bene maῆι- Orae. Contra τα ἄνω. Vide ad I, 12o , & II, 99. ead. l. s. 'Ετύγχανε πεπραγμένος τους φόρους Porii interpretatio abit a significatione verboriam Graecorum, & inem te Tlaticydidis. Quod Latine vertit, a reΠ Impetrarisnat tri hiau, id in Sclaolio Graeco exponit, rex reta nat es tributa. At quomodo haec rex et remiserat, quae, ut Tiriicydides dicit, re' adlimc debebat 8 Stesianus qui lem etiarn πεπραγμένος φόρους Vertit, qui exint indutar sed id hic ita accipi neque praepositiO υπὸ, neque sententa loci patitur. Re-Etius Scholiastes ἀπητημένος, & Acacius, ab rese vectigal p pulatus. Πράττομαι σε ἀργύριον, μισθὸν, φόρους, est exugo ,

απαιτω: πράττομαι υπό σου , passivi forma, tu a me exos, sive No a te postulor, απαιτουμαι. Prioris significationis uia..que obvia sunt exempla. Vid. Thucydul. IV, 6s, & VI,

4, & Aristoph. Νut . v. 244. De posteriore ex his verbis Thucydictis, & Thoma ingistro in πραττω liliet. Nec aliter accipi potest πρα ηναι μισθὸν apud Pollucem IV, 46. ead. l. LI. Ἀμόργην γ Ita etiam infra cap. 39, & apii l

Pq. I a. l. 2. Φαρναβάκου Palinerit sententam, Φαρνα- κου legentis ex Aristotele, confirmant qui iam MT & non- nillil etiani ipse Thucyclicles II, 67, Φαρνἁκην τον Φαρναβάζου mei norans. Νam protabile est, Pharnacem illum, ni re antiauis usitato, filio Pharnabago, nomen patris sui ina-sosuisse. Nec improbat Palinerit emenclationem Spanhemius yissere. X de Praestant. & Usu Nuntiis . pag. 24. Pharnu ceni riirsiun nominat Thucyclicles V, I. P . I 3. l. q. 'ειδιος γὰρ Ἀλκιβιάδου σκαλεῖτο Non est habenda ratio libioriun, alii habent Ἀλκιβιάδης. Nam En-

dii Ephori patri idem fuisse nomen, quia Alcibiadi Atheniensi, significat Thucydides. Nomen Alcmiadis, quod Iaconicuna est, primit in habuisse huius, de suo hic secino est, proaVuin, cuius pater hospitio Alcilliadis Lacedaemo-od usus fuerit, ex hoc loco Thucydiciis, & Harpocratione' in Ἀλκιβιἁδης ὁ Κλεινίου , tibi prinius Alcibiades Atheniensis liti ius προπαππος λisse dicitur, disputat Meursius VI Atticar. Lection. I 2. Sed refellit evin , S. in Harpocratione non πρόπαππος, sed πάππος legendum esse ostendit Valesius in Notas Matillaci ad Harpocrationem. Recte

240쪽

IN LIBRUM VIII.

23 Itamen inursius reprehendit Scholiasten, qui Cliniana, secundi liiiiiis Alcibiadis patrem, filio hoc nonren ab Alcibiade Lacedaemonio hospite suo impositisse scribit. Nam & ante Cliniam hoc non en illaciam erat in illius familiana, & iani avus Alcibiadis sectinis hospitium Spartanis renuntiaVerat, teste Thucyclide V, 43. a maioribus suis iactum dicit Alcibiades in oratione ad Lacetaemonios VI, 89. Hoc si

animadvertissent Stephanus, & Portus, vecta, quae pamlo ante leguntiar, πατρικὸς ες - μάλιστα ξενος - . non interpretati fuissent, erat arm o hospitalis atacitiae vinciu-lo iunctus, prae a patre coeperat. Nam repugnat haec inte pretatio Thucydicli, & πατρικὸς non ad solum patrem c arctatur. Thucydides VII, 69: 'Aξιων τὰς πατρικας ἁρετάς, ῶν επιφανεῖς ησαν οι πρόγονοι, μη ἄφανiζειν. Eadem ratio est, curn πατρικὸς φαος, πλουτος, & alia huiusmodi incliniuriead. l. 6. Φρύνιν ανδρα περωικον Valla vertit, Phirsin vicinum illis hon inem. Hoc ambiguum est. Portus, Phryninhon ran Oius vicini . Gedo eum errare. Vid. inse. FH C. 22. d. l. 8. 'Aπαγγε αντος αυτοῖς ) Videri posset legendum -τοὐ, ut Irielitis flueret oratio. Sed nihil tentandunt arbitror: nam & alibi σenitivi absoluti, mios vocant Grammatici, non utri te ex naui triar'. sed tantum geniti Vul, participit. Thucydides II. 92 2δεν έπιφοντο' κελεύοντος δὲ, εξέπεμψαν τοῖ ς σἐκλορας. Et IV, 2o: πτι ν οντων

ἀκρίτων; tibi Scholiastes suyplet πραγμάτων. L ianus Dial.

mori. p. 269 Nοσουντος, ἁ μεν βουλευονται πῆσι πρόδηλα. P . 14. l. 12. 'Υπερενεγκόντες τὰς ναύς τὸν ἰσθμὸν) Vide ad IV, 8 i. Infra cap. 8 dicit διαφέρειν.

g. I s. l. I. 'Tπὲρ του Φαρναβὰ ου οὐκ ἐκοινωνουντο τὸν

στόλον 'Eκοινούντο, qti H a prima manu est in Gr. item in Bas & fortassis viastioribus e M. hic non potest locum

habere: nam κοινουν est paralespem facere, ciommuniciam aliquid cum aliquo. sed neque κοινωνεῖν curn qtiario casu Valde usitatum est. Iatulant quidem e Platone κοινωνω σοι και- νωνίαν, & e Demosthene οὐδέν σοι κοινωνω. Nec Lamen ideo

puto ubique sine discrimine huic verbo geniti vhun, . Velaccillativum iungi licere, ita ut v. aeque dici possΗ κοι- νωνω συμφορὰν, φιλέαν, & alia, quana συμφορῶς & φιλιας. Nam & in eo, miod e Demosthene affertur, suppleri potest κατὰ. Thiicyclicleni tanten scripsisse τὸν στόλον. & e , quibus hoc in Liuius esse vi lobatur, pro έκοινωνουντο iub-

SEARCH

MENU NAVIGATION