장음표시 사용
251쪽
xes, teste Herodoto VI, 2I ; postea Alexamler. Utiummae s Libinnuere vialeriir Arriani locus, etianasi mendosiori Tπὶ Μιλήτου ἐστελλετο, και την μεν Ἐξωδα Mss. ἔξοδον ) καλουμενnν πόλιν ἔξ εφόδου ἔλαβεν, ἐκλιπούσης τῆς φυλακη .ενταὐθαι καταστροπεδεύσας, ἔγνω ἀποτειχίζειν τὴν ΕΙΣΩ rόλιν. Unde supra Mι ταν ἐζω καλ. π. Blan rel. Dein, paucis interiems, οἱ μεν αὐτῶν ριπτοὐντες σφας εν τη θαλασση επι των ἀσπίδων υπτίων, ἔς νησέδα τινα ανώνυμον τη πόλει επικειμενην δεενάχοντο. Postea: έπέπλει αυτὸς
κας φέρειν ἐπὶ τας πρώρας των τριηρῶν κελευσας, ῶς κα- τα απότομα της νήσου, καθάπερ προς τεῖχος, ἐκ των νεῶν
τὴν απόβασιν ποιησόμενος. Ex hisce scopusis, an insulis, quas τρωγαώς -Gu Strabo, de vero uni Mileti optirne indicare poterit αυτόπτης. Unam tantum agnoscit τραγίαν,
& νῆσον appellat Thucyclides. In Sponti lapillunis nihil prae- siclii; pracienim cum nulla arte fabrili coagmentati sint, sed passian, & rit ulniarie congem. Nec eos temere dixerint a Mileto huc adductos in ilius nascentis alicitiiri oppiduli. Palatiuitia Nippro Priene, quae ad temporii Ausonii
irriegra, Ut VHeriu, permansiti verit in inter eam &Miletum medius interstare Maeander. Dionysius Mιλητου τε μεσηγυ και ευρυχόροιο Πριήνης. Tἁων αμφοπερων γε βορειοτερηνέσιδοιο Παρραλiην 'fφεσον, μεγάλην πόλιν Ἱοχεα-ης. Eνθα θεη ποτε νηὸν ' αὐονέδες τετύκοντο Πρέμνω ενι πτελέης-
βρέτας : Σοι και 'Aμαζονίδες πολέμου επιρυμ τειραι : 'D κοτε παρραλέη Ἐφέσου βρέτας Π'ρώσαντο Φηγω υπὸ πρεμνω. Βωμὸν accipe basin statuae , neque aliter Eustatinus. Avi nus, Urbs Ephesus taetraefisolifana Dianae, Munus Ama-romtam mmorabile. Pro voce ni uti taetrae stitis ingeniose Munck eriis ιctricae. Quo sensu toma apud ovi sitam. Martialis in Silium , Totos dat tetricae Hes Minet e. Vulgatiramen, GUs Ephesis qua tetrae. Triviae, hic locun habere non potest, quia seniper απλῶς, nunquam adiungitiar oci Dianae. tetrica ergo, quia dignea & ex stipsie vix crediderim. An ob hutnana suci dicia i Id quidem nainus. Nescio an Semluviis p erat enim Amazonidum munus: has Scylliis annitinerat Dionysius. Ut ut haec sint, Niger plane talli uir. Et Μytis erat a mare 3o nail. remota. restant Heraclea & PyiTha. Posteriorein iubent nunc Palatcha &diam ahintimat laeteriis. Certe Heraclea vel Strabonis tem-
252쪽
pore tantuin πολυτιον, civitas moraquam. Pyraliam nunc Demonage iuxta Moletit in L stadia ab ostio Maeatulci loco pallidos o ponit Strabo XIV, pag. 636. De naagnithuline apiui antiquos ne vectum quulem. Locus pallulostri pro Vlielem facit. Oraci ilum vero Apollinis inter Posuli uin Irona. & Mileturn collocat Strabo a Mileto XVIII stad. aitore M. Hinc forte emendandi ninnem Pliniani, & pro 18o reponendum XVIII. Dicta est iubs Milessioriam venis ante Oetensiuna adventrurn Λελεγεις, vel, ut Iratient Eustallati exena placia, Λελεοδες, postea Πιτύουσσα. Stepli. & Didynitis in Symposiaco: dein una ab Anacte Tereae Coelique filio Ἀνακτορ- , 1.d quo rumpore pariana compertum est. Pliobium ibi imperasse tractu Alexander Aetolus, Παi, 'Iπποκλῆος Φοβιος ιγλ1καδάο. Reliquain eius historiain pete ab
Herodoto I, 17, ultoro, & Heraclule Pontico anilia Athenaemn XII, pa . 323, Parthenio Erol. VIII, IX, XIV, XVIII, Xenoph. Exped. p. 244, Polybio p. IOI8, I Ta,
Livio XXXVIII, 39, Cicerone Veirin. Strabone XIV, 6 4 , Durit Oro p. 3os, 388, 373, Tacho An. Iv, 43, Gel.lio XI, 9, Plutarcii. de Heri Hoti Malign. p. 86 , Polyaeno VI, 47, VIII, 23, 36, Ilione orat. XLVi I, p. 3II.
Uuinium eliis excidi lini sub Othoniane contigis. Exstitisse enim ad A. Gir. 347, ex Conciliis & Hilario in Fragm. p. 332s satis, patet. Post H teinporis Episcopanis sedes ad Mylasensium uilein, o init. a Mileto Sistantem translata eLevidetur. Suadent inter alia Notitiae Episc. in quibus prU- vincia Camae 6 Μυλάσσων Episcopus tantuin iraemoratur, Mileti non lae n. Unde de Notitiarii in antimitate sentenistiam serre possumus. Mahias ossinianis praefectus, inquit Constantinus Manasses, Ephesum, Halicarnassum, SmyYDana & reliquas Ioniae uriari έλυμματα. His & Milenim adiunxerim. Sibyllina illa nos, qui vates non siimus, haiulsistis assequimur , Mιλητον τρυφερην ἀπολῶ πρηστηρ ποτ' ἄνωθεν. Recte ubique solbitur Miλητος. Exstat tanaen nutrius aptul Tristan. I, 6oo , oini hac inscriptione, MEIΛΗ- ΣΙΩΝ. Aliter Augustaei aevi Nuinis naria. XVASS. Pag. 4o. l. I 4. Ἐλεον De hac intula nillil alibi me le
ribusque cincta. Hesycli. τειχειοεσσαν καλα τε η ἔχουσαν,& sic Phavoran. lege τσιχιόεσσαν : ad Homeruin respexit.
Paucae urbes hoc epi meis gaudent apini FIoinerrum, cuius
253쪽
tempore Graecia sere pagatina habitata eriit. τειχιοεσσαν inqitit Schol. in Iliad. R, V. 39, Mν ει δοκεῖ ὐπο Κυκλώπων τετειχ ίσθαι. Recte illi res inter Cyclopum inventa popit , apiul psiniti in Aristoteles. Virgil. Cyclopum educta Caminis Moresia conspicio. Ibi 4 MK. Cantat . scriptura Veriore inreiacta exhibent. Statius, Monstat Cyclopum ductas fornacibau amera. Euripides de Μycenis Hect. V. IIII, Ἱκόμενον εἰς οὲ- κους, ΚΥΚΛΩΠΕIA τ' 'OΥPANIA τεἱχε' &c. Atque ita si
eri scriptores. v. Eiistati a. in Odyss. 346 , Anti patriam Thecsalum Anthol. I, 346, Steph. in Vossit GH. Tειχιόεις, πό
Pag. 44. I. 4. Ιασον Ita apud nostriim VIII, 26, 36& 14, Inertiuin II, III , Arcilestratrum aptita Athenaeum III, p. Ios, Plutarch. de sollertia animal. p. 984, & in N ruia Episcopat. Aelian. de Animal. VI, Is , & Stiula. P lotus inni σσ & Livius; sed hi libra in Geographicis coi
d. 'Aμόργης Servum regis vocat Andocides orat. in .
Pag. 4 . l. ID Uσπερ ὁπέστη γ De hac significatione vocis ὐφίσπωμι rictum est ad Lib. IV, cap. 39.
Pag. 46. l. 7. Τs γὰρ πέντε ναυς και πεντήκοντα τρία τάλαντα ἐδιδου του μηνὸς Recte vidit Palmerius, hanc scri-priiram stare non posse. Νam si singulis naensibus in LV
254쪽
naves non nisi tria talenta, ut est XVIII millia drachim-riirn Atticariun , data fuerunt, consequens est, singulas na-VM quolibet mense tanton paulo plus 327 ciraclinias, &in clies nondum undeci in tulisse, quod est, ut bene Palmerius, absurisissimum. Itaque tentat hunc locum varii S coniecturis, maas ex illius Exercitation. pag. 36 descripsit in Var. MEL Hudsonus. Ex his postreinam amplectitur, &
mius in libro de Fahraca Trirenuum, p. 3 9 & seqq. TOna. XII Dies. c,raeu. Longa est illius csisputatio, laain in pauca contraham, & meam ite ea sententiam, quam potero brevissime, dicam. Primo pro certissimo ponit, in qualibet
triremi ea aetate ducentos cum natitas, tum milites, adeoqtie in hac LV navium classe undecim millia ho num fuisse. Deuule verba Thucydidis, quae paulo ante haec le-S inriir, μηνὸς μεν τροφην ἄσπερ ὐπέστη έν τη Λακεδαίμονι ές δραχμnν Ἀττικην εκάσπφ πάσαις ταῖς ναυσὶ διέδωκε, ita interpretatur, hoc a Disapiaeciae factiina esse ex pacto inter regem & LacedaemonioS, de quo est cap. q. quo rex promiserat, se prinio mense singulis nautis di acn-mana, sequentibus autem tantum tres obolos clari rum. Postremo illa, inως δε παρὰ πέντε ναύς, & quae sequuntiir. hunc in modiun exponit: Tissaphernem, quana Nun ex Paeto cogi non poterat post primum mensem plus quam tres obolos in capita, id est, talenta viginti septem semis in LV naves, Gare, tamen, ut alacriores redderet Lacetaemonios, pollicitum fuisse, se LV navinus in naen in traginta talenta praebiturum, perinde ac si classis LX navi uin,& in ea XII nullia hominum essent. Unde necestario confici putat, pro τρῶα legendum esse τριάκοντα. Sed non pauca sunt in nac interpretatione & emendatione dubia. Νit, tur ea unico hoc fundamento de ducentis in citialibet navi holminibus, quod sorias Isis non ficinissimum est. Herodotus ouidem, cuius auctoritate praecipue pugnat, VII, 174, scribit in mille ducentis & 1eptem navibus Xerxis 1 rgo ho nes fuisse, ducenos in singulas nam s putando: sed addit , quod dissimulat Meibomius, praeter hos singulas na-Ves triginta epibatas habuisse. At hos de numero ducentoruin detrahit Mei natus, & singulis navibus Peloponnesoriam tantum ducentos holnines, non plurin, nec Pa ciores, Vectos, atque ex iis I 8o renat m, reliquos sto partina milites, partim ministerio alicui praefectos fuisse piis
255쪽
tat. Imqtie cum ipse ab Herodoto abeat, inistra in eo praesidium sententiae suae inlaetat. Quin etiam, si Herodotus plane ident, quod Μeil Ninitis, dixisset, tamen ex eo nondhun pro certissimo demonstrari posset, Peloponnesios aliosque Graecos itinc eandem, quam olim in in1 rmenda classe Xerxem, rationein sectitos fuisse. Ε verbis Xenophontis prinia specie alitianto apertius Videtur apparere id, quod de ducentis in italibet triremi horninibus ponit Men omnis. Nam Xenophon I Hist. Graec. pag. 44r dicit , Cyrum iuniorein singulis nautis Peloponnesioruni dilidinos tres obolos, & in singulas naves menstritas trigi intaminas stipendii nomine dedisse. Unde efficitiir, singulis na-vinus ducentos viros vectos fuisse. Qina enini triointa ininae faciant tria imillia drachmaritin, in singulos ales erogatae fiteriint centum drachinae, id est, trioboli ducenti Sed haec ratio itim demum recte constaret, si omines illi ducenti, ouos in qualit et navi fuisse contendit Methona ius, idem onanino stipendiu in meritissent, nec quis quan eorunλqvidquam praeter tres obolos in diein accepisset. Iam vero cum plane piobabile sit, Piod ad Xenophontem putat Pali nerius, selibernatores, aliosque, qui honestiore aliquo ossicio in navi ingebantiir, pitis quam ceteros accepisse, & remiges ipsos, quod nec Meibomius negat, ali uinalio plus stipendii ridisse, e Scholiaste Aristophanis ad Ranas v. 1 o6, & e Scholiaste Thucydidis ad VI, 31 constet, Methontianas illas rationes ritere necesse est. tibiis eversis, facile intelligitur, emendationem illitis, etiamsi
eatra veransi esse putare vel in tis, lainen minitiae stabilii itin-daniento superstrili: & qiuod ad inveniendii in numeruin ducentoriana tioin hina in singulis triremibus verba Thucydidi S, ές γαρ πέντε ναύς καὶ πεντήκοντα τριάκοντα ita eniim
legit, pro τρια ) ταλαντα ἐδίδου τού μηνbς, ita interpretariir, quasi Tissaphermes dixi si et, se, cum ex pasto tantum viginti septem talenta clina dimidio in qmnquagintaxliinque naves deheret, tamen hoc in se recipere, ut, dO- nec a rege responsum accepisset, stinanaana illain ad trigi ta talenta austeret, perinde ac si sexagilita naves essent, id nillil aliud este , qtiam verba a l conceptiun animo opinionein torcitiere, & ex ea Vocem fortassis non corruptan emendare. Nec imagis probare post una, quod dicit, inter regena & Lacedaemonios convenisi e , ut rex prinai mensis
256쪽
triobolum natuis penderet. Ne ple enim de huiusinossi pa cto quid*rum e Thu dide colligas; & si ita conventuin fuisset, quo colore Tisiaiplaei nem pactuin non servare queri potuissent, quod facturri fuisse non obscure significat Thucyclicles, Lacedaemonii Z Nam si hi inutiliter pam erant,
ea non Tissaphecisis, sed ipsoriam culpa erat. Denique, cuin alios reprelaerulat , ut qui perperain interpretati fueritat hdec Verha παρα πέντε ναυς, ipse ea ita exponit, ut nihil inde hicis huic loco inferatur. Nam Vertit ea , praerer, id s,fUra quissu naura. Fippe nora piansu, inqtiit , non ra
duae non ininiis, murin TMicyclidis ipsius verba, obsta ra & intricata sunt. Ea mi uiuo expediri debeam, nil lai nondunt satis si pael. Nam non intelligo, cur, cinn cap. 26 totiun classem Peloponnesioruna qui raginta quinque navium fuisse dixerit, nunc praeter eas quintae, quasi Prae-
QPURS, meInoret , easque e ninnero illarum quinqua inta
Guinque excludere videamr. Non d reo, quin com unctiit locus: sed qua in parte vitium fiaereat, non pira cerio possum constituere. Interani suspicor, quinque iras navesuleo praecipue memorari, quod a Lacetaeinoniis primit in tantuin quin*ae naves ad Chios assiuvandos instriactae erant.& cum Chalcideo aut te Alcibiade Caium venerant, ut es cap. 6, 8, II & Ia. Ε Palmerii coniecturis autein maxime probo secundum, nec plane vel o dissimile esse puto, cuna Thucyclicles scripsisset, ές γαρ πέντε ναῶς τρία τάλαντα ἐδίδου του μηνος, aliutiem, qui cap. 26, quinctila intaquinque naves Peloponnetiorum fuisse, legerat, in muro ine adscripsisse και πεντἡκοντα; quae suspicio etiain norandii lex eo confirmatur, quod Thucyclides fere ubique, & vel uno hoc libro plus decies, nomen να ς ante, vel post nomina n timerortina, rarissime autem inter ea ponit. Haec si 'admittatur, loci dissicillimi hic sensus esse potest: Tissapliernem, cum intellexisset, non plureS quam quinque naves parari, faciliorem suisse in drachma churna non tantiun in lias, sed etiam in alias, quas praeter illas missuri essent Peloponnesii, pronaicienda; quod non putaret a in Odtirn inultas missum iri. Sed cum deinde numeriis illarum ad qti inquaginta quinque auctus fuisset. primi quidem mensiS integriina stipendi hun, id est, ctracti triana pronaissam Onanssi solvisse ; scit masnuudine si utis deterriciun a priore paceto
257쪽
Iecedere, & in ceteriri menses pira drachina tantum tres obolos dare voluisse. Verrum reclamantissitis Lacedaemonias, in pi inali que Hermocrate Syracusano , deinde aliivi inter eos pactum ininim iliasse, e quo praeter quinque illas naves, quartim praecipua aliqua ratio habita vi letur, ut est, praeter eos, qui his Velleiantur , etiam omnes, qui in aliis Navibiis erant, non vlulem integrant drachinalia , sed tamen plus quam ternos in diein Ο, los acciperent. Nam quinque his navibus tria in mensem talenta, qtiae e priore pacto plura dabantur, & ceteris OinnibuS, Piantuscunque eat tun esset nunaerita, ad eandem rationem, id est, non plus, nec minus, Gitana quot mensibus tria in quinque naves talenta data quisse. Haec nunc est inea de hoc loco sentetitia, liain, si quis meliora me docebit, Iubens deseram. DURER. Cons. Heilin. qui h. l. ita legendum &t interpungendum censet: Ἐρμοκράτους δὲ ἄντειπόντος του Συρ. στρατηγοὐ o γὰρ Θηραμένης - μαλακος ην περὶ του μισθού' ομως δε παρὰ πέντε ναυς πλέον ἀνδρὶ εκάτσω η τρεῖς oβολοι ωμολογήθησαν' ἐς γὰρ πέντε ναυς και adhuc τρώ. τὰλαντα εδίδου του μηνός και τοῖς αλλοις &c. ut apodosis non ab inως, sed a και τοD ἀλλοις incipiat. Od. l. II. Τοῖς ἐν τη Σωφ 'Aθvναίοις) Cl. οἱ εν τη Σάμω 'A'nαῖοι, quoi nodo & Valla. 1UASS. Si vulgata scriptura est a Tli ydule, plane insolita striictura orationis usus est : quae, etiamsi dativos ad proximina προσαφιγμέ-ναι referas, nihilo nilnus hiulca & contoria erit; planior
Δρυμυσσαν. Rara, aut nulla alibi huius insulae inentio. Polam agnoscit Livius XXXVI, 43, Marathusium Plinius V,
1. Marativeto oppidum Cretae. Δρυμουσαν καὶ Πήλην Arinides Tona. I, p. 316. WASS. Quae hic Δριμυσσα, Stephano est Δρυμουσσα, Polybio Excerpt. Lesation. XXXVI
in ecl. Plant. Δρυμουσα , in Gmnov. Δρυμουσσα , & Plinio l. d. Drymusa. Scripturam per υ probant etiam Palmerius
in Exercitation. p. Hartallinus ad Plinium, & Cellarius III Geogr. Ant. et, qui in Thucydide e Stephano rescriben-dhun censet Δρυμουσσαν. Pelam in Livii l. d. non invenio.
Meinorant eana Plinius V, 3i, XXXII, 2, & Stephanus.
258쪽
Pag. 40. L 3. ἄλλοι ξύμμαχοι) G. οἱ ξύμμαχοι οιαλλοι. Aliter nosteri Vide Indicem. d. t. Io. Xαλκιδέων Lege Xαλκιδέως. Νana Chalcidetis mim quinqile nis iis a Lacedaemoniis Chium missus fuerat, C. 6, 8, II & I 2. Chalcidenses huic expeditioni non interfueriint, nec Thucydides ante ullam illoriim mentionem fecit. Hoc recte osset vavit vir do tissimus, qui edit. Hudsonianam cum C L Reg. contrusi. Pag. Ο. I. I. 'Nι τι σφάλλωνται, κακώσειν Gr. ην τισφὰλλωνται, καὶ κακώσειν. Et tale quid legisse videriir Laur. Valla. WASS. Pag. 3I. l. 3. Παρ' αυτων) Non distitem praeset re αυτὸν , quernadmodtim alios hic legisse scribit Portus, & emendanina erat in Casi . ead. l. s. Ἐπὶ σωτηρ- των ἀνθρώπων εκ της Σάμου Erythraei quidam capti in Samo, ut inde liberarentiu , sin Iariant, se domum remissos civitatem Atheniensibus procli-riiros. Ea spe dimissi, cum Erythras venissent, ab aliis ea de causa tanquam proditores accusati sunt. Cognita Vero causa, quod evadendi solum gratia Allieniensi is polliciti fuerint, non alitem om*uam de pri clanda patria in animum indiixerint, ab Astyocho sunt absoluti. ACAC. d. l. Io. Κατ' Ἀργένον Αργεννον Straboni XIV, 644:Nετα δὲ Κώρυκον Ἀλόννησος νησίον' ε ιτα τὸ Ἀργεννον, ἄκρατης Ἐρυθραiας, πλησιάζουσα μάλιστα τω Xίων Ποσειδiω. Stephanus quoque το Αργεννον ἀκρωτήριον. Et Ptolemaeus pag. II 8, Κλαζομεναὶ, Αργεννον ἀκρον. d. l. II. Καὶ ωσ Q Haec non recte distinguuntiir. In G. ante haec verba est distinctio niaxima, & omnia sine distinctione leguntur usqtie ad καὶ αi. Basil. citioque , μακραῖς. καὶ ωσπερ, & επεδίωκον, καὶ αἰ.ead. l. I 2. Aυτὰς Non agnoscunt ins & edd. recte. WAss. Pag. sa. l. 4. Φοινικοὐντα Steph. legit λίμνην. Νtimus Domitiani apti l Lioorium Φοινικοντίων. Vid. Spanhemium. UASS. Stepirantis: ωτι καὶ Φοινικους λίμνη. Θουκυδίδης ὀγδόη . Sed Pinetio & Holsterius recte logunt λιμήν. Livius XXXVI , s apud Pinedo. Romani orium petentes Phoeni
259쪽
ead. l. I s. Eυλλαμβἁνειν αὐ- vertiant Valla & podinis. Hoc non potest ferri, nisi simul legatur ταμ ἀπ A γυπτου ὁλκάσι προσβαλλούσαις, tu etiam annotat Porthi S. Sed ipsa liic nulla est in libris varietas, a recepta sci ipit ra non recedendunt, & συλλαμβανειν cum Acacio potius capere, comprehendere, quam fue t , vertendum arbitror. identiir amem, mi Mi idem Acacius putat, inter Tissaphernem & Lacedaemonios tum inimicitiae quaedatri exomtae per oc casionem controveritae de stipendio. illae 'Εστι δς το Τριόπιον Vide Holiten. ad Steph. Sa masium ad Solin. & insci'. Herodis. Spantiem. Notis in Callimachum Hymn. in Del. v. I 6o, & Ηymn. in Cerer. v.
U. vil Priscianum p. II92. Plutat h. Pomp. ωσπε απαξ NIKPΟΥ συντριβηναι. 'VASs. Aristoplaanes Nisi MIS V. 72o. λίγου φρουδος γεγενημαι; Vesp. V. 8ΣΙ , Uς ολιγου μἁπώλεσας. LucianuS Tina . pag. 79 ,-αυτος ολυου δεῖν συνετρίβη. Et saepe apud Onanes. Pag. 64. L s. Ἐνδεεῖς ξυνθηκαι Manca foedera: halaia proprie. Manea sunt, Prae desectu propositionss cuiusdam: quam Iaabtimini antea, laborant. re1ta ine impincta, nondum perfecta. 'VASS.ead. l. 14. Τούς Λακ. Tων Λακ. Cl. Gr. inepte. XVASS. Pag. e 6. l. a. 'L, κέλητι) Vide ad IV, o, isnue Schosiasten, & ad I, 33, Eustathium in Hom. Od. ε', p. 3 39, ona. Magistrilin, & Aminonitini, apiui quem Vulcanius Pro πηλαλιόν τι μικρον recte enaendat πλοιάριόν τι μικρόν. ead. l. 3. Διαβεβηκότες τω Xιον τῆ στρατια. Ita militem annes libri tam scripti, quam editi, quos vidi. Sed credo propter ultimam syllabain vocis διαβεβηκότες, neglediam esse praepositionem ές, & lesendun διαβεβηκοτες ες τηνXίον. Thucydides I, I 14, ΚΗ ες αυτην διαβεβηκότος ἰityn
260쪽
νιον itidem χωριον έν Xιω VOGint. Stephantis *ρούριον XIων. Od. l. 9. Νετα του Articulus Aest Q. Gr. utroque modo nosteri Ass. Male hic Interpp. 0 u Ion, quasi natio eius indigitaretur, quini supervacuum erat, cinn omneSChli, exutibiis ille, essent Iones. Sed verte itina, Tyde Ioris Mitu: s. eius Ionis, cultis Suidas v. Ἀθην. naen init, ubi etiam Atticasini eius spectinen, f. alterius eiusdein cognoi Ninis. ΗUDs. Quae hic Hucis . scribit, iam ante in inentem Venetant Freinslaenaio ad Citri. III, I 3. Ion Chitis poeta non incelebris, de quo Suidas in v. 'Αρη-- asit, coepit docere tragoediana Ol. 8a, ut idem tradit in Iων. Itaque aetas quidem non obstat, lao minus livius Tydei pater esse po- tuont. Sed fortassis nulliina aliud est huius rei argumentiim
τυφλαι καμπτομένου σπιλαδες. Strabo Mαλεαι passim . Η
merita, & qui eum sequuntiu , O heus, Iulianus in Epig. aliique diphthongii in aliment. Hinc inedia Latinis continuin 'nis. Philostratus semel Mαλέαν scripsit. XVASS. Pa 9. I. r. καυνον 3s est Cariae. v. Herodot. Ι,172, Polybitina Exc. pag. I 4 o, L . XLI, 23, Pituar h. Artax. p. Io16. Ab Antigono capta, recuperatur a Ptole-naaeo. Diodor. p. 7ia , 746. Duce Philocle ita uit Polyaenus III, I 6. Patroclum vocat Hegesander apti l Athenaeum XIV, p. 62 i. Q. Calaber VIII, 79 eς ενὶ κοιλὸν Καυνω παραι ποσὶ Tαρβίλοιο. Romanos Qede tractasse bello Mithridatico Caunios, auctor Appianus 18s. In Notitia Disc.A Ma clicitiir. Viniis nonaen obtiniiit utque ad Conciliu in Chalceclonense, hoc est, A. C. 4s I. hodie, Soplatano auctore , La Ros, vid. Dion. Chrysost. p. 48. WASS. d. l. I 4. Ἐχρήσαντο) Mendose ἐχώρησαν οἱ r. Cl. Alteriun aphul Thiicycliclena perfrequens. WASS. Pag. 6 I. l. 2. Κων την Μεροπίδα Ita loqturiir etiam
Strabo XV, p. 686 & 79o , &. Antoninus LiberasS cap. is, Calli inachus Dei. I 6o, Aristides, alii. In numis ha- Minus XΩΩΣ & ΚΩΙΩΝ. Merops terrae filius Steph. Hiie pertinet Epigri ineditum Meleaori , Ην που έπ' ηnν- ΚΩ AN
κατα νασον ἷδητε Φάνιον , ες χαροπον δερκομέναν πελαγπ&c. Diodor. simpliciter τὴν Κῶν. Sic Anna Ginnona pag.