Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

261쪽

rs, Concit. Chalced. Pare. III, Scylacem p. 38, Spanhemium ad Callimachum l. cf. XVAss. Adde Calaissionum ad Stration. p. 686, & Holstentium ad Stephanum. d. l. 6. Thν χώραν καταδρομαῖς λείαν έποιεῖτο Henr. Stephantis inter alia loca scriptoriina veteriun, qui plaras1λεiαν ποιεῖσθαι accusativum rei apposueriant, etiam haec

verba Tluicydidis affert. Verrum alii hoc diciunt de rebus, uae rapi & auferri possunt, ut σώματα, σκεύη, & alia ,

a quibus Mia usurpari solet, λείαν ποιεῖσθαι; quod etiam αρπαγην ποιεῖσθαι dicit Thiicydides intra c. 62: Καὶ σκεύημεν καὶ ανδραποδα αρπαγην ποιησάμενος. Hoc autem ad regionem transferri, admodum duritur & insolens videtur. Si της χώρας, vel καταδραμων legererire, ut alibi apiid Thucydidein & omnes alios , καταδραμεῖν την χώραν , locinnintelligerem, in quo nunc haereo. Sed tamen mihi persita- deo, alteriini horum a Thiacydide prosecthun, & errorem econ pendiis scribendi, qitibus ultimae syllabae, ην, αν, ης, ας, ων, & αις in Μss. exprimuntiir, Ormna esse. Pag. 62. I. I. Σύμην De hac vide Herodotuin I, 174, Strabonem, Ptolemaeum, Atlaenaeum, Aristidem Tona. II, pag. 3 38. Est & Σύμης ορος apud Araxen O heus v. 746. Xάλκην Rhodiorum insillam vocat Theoplirastus VIIII . Plant. 3. WASS. Apud Theophrastum est Xαλώα. Et sic etiam apud alios. Vide Cellacium. --: Uid. Xἁλκην Nomen huius insulae varie ab auctoribus expriminir. Plinius in uno loco Galcen, in altero Ora riam scripsit, Scylax Xαλκείαν, Theophrastus ciun Strabone Xαλκειν , Mela denique cum cor ruptis codicilius Ora ri n. Palineratis ad Graec. Audi. p. 347, 348. HUDS. e . l. 6. Ἐκ του ουρανοῖ Ita C. & Gr. quod frequen- eius est. IVAss. Hudsonus in Appendice Variata Leet. annotaverat, ita esse in Q. & Gr. Non animadverterat scilicet in sua editione vitio operariam omissum esse articulum

τοὐ, quem omnes libri scripti & editi, quos vidi, habent. Nec potest ille deesse, nisi simul pri3 εκ legatur εξ. Pag. 63. t. s. Tεύγλουσσαν Quidam ins. Tε λουσαν.

cuna editis Q. Gr. At Stephanus Tεύτλουσσα. το εθνικον Τευτλουσσαῖος , η Τευτλούσσιοι. Plinio est Seinlusa. Ἐν ΣεὐθλωAnna Coninena. WAss. Harduinus ad Plin. V Hist. Nat. iit. putat, in exemplari is Thucydidis mendose legi Tσύ-

262쪽

IN LIBRUM VIII. 233

Ἀλικαρνησόν. Numis Lepidi σ geminat, & quandoque He

Pag. 64. l. I. Λορ,οις ρυμα etiRm Ptolainaeus. In Notit. Episc. memorathir Episcopi S ο Λαρ ων pag. I . II alia Not. O 'Υλαρέμων p. 4I . alibi oppidum πλὰρημα mendose ubique. In Concit. Constantinop . Gen. A. Gar. 68o subscripsit Episcopus Lorymoriam. Λαρυμα ictabit Conso . tin. Porphyrog. Locus tantiam, aut παραλiα τραχεiα. eriat Strabonis & Psinii tempore. Λωρυμνὸν exponit Hesvcnitis βαθύτατα. IV Ass. Λορέαοu per a ab Henr. Stepnano ortum est, fortassis quod ita in suo vet. exeniplari invenerat. Sicciumire videtur esse in C l. Car. e lio nihil annotat Huia onus. Sed rectius alii Λωρύμοις per ω,

ead. LII. χώρας οσης) Scribas Codd. qm habent οσης η , duas Variantes temones coniunxisse e Cl. & Cau. intelligi potest. Supra cap. 18, πόσην χώραν και πολεις

riipte ἄλυσσος, & illa ex Eustathiano Codice emendanda.Nam sibilum in hac forma necit quam gerninant Pindari.lS, Scylax, Strabo , Diodorus, Timocreon Rhoathis auetor Thucydidi aetate suppar, Plutarchus, Cicero, Plin. alit Gellius. Apini Plinium quidem lib. XXX, cap. X , S a', Garunnn Lessit Harduinus libris suis nin is obsecutiis. LI-brarii fortasse invenere L sum. At ipse Plinius alibi retae scribit, & sic etiam, init eandem historiani memorant, Stra, , Gellius, etiam ML Gellii Penit r. Aelianus, Plutarchus. Nesue aliter tribus in locis Cicero. Schol. Tneo-m iri Eiδ. ιζ, v. 69, Ἀλυσος pro 'ἄλυσος, ut ad Cic. N. monvit Ioannes Davisus. Est & alitid non levius eo m

ιόπου του Φορβ πος. Ita, si recte meatus, UIOGOriri, M

263쪽

. ra raptate sentat Olyin p. ζ', I 37. At mociviliis in recepta Pinia clara lectione aeque convenit, dialecto unico. Itaque rectitis 1 cholia recenti oriun Ἱαλυσόν scri int. Suidas denili ecti in Hesychio & Pliavorino qἁλi1ψος χώρα: vel Ἱἁλεμος χρόα, inepte. In oinni hus latice te erina 'lαλυσος ν ωρα. Κu-Meriis hic aliud agit. Diodoriri εν 'Iαλυσία, Athenaeus εντω Ἱαλυσύ, pro O Luraiecta re ione. Hesyclitus Ἱαλύσουα , τα ἐν Ἱαλύσω νομισματα. Urbs haec totius insulae verit-sissima erat, la Hie, inquit Niper, Uxilisa. Recte emo hoc

Epposito Telciainas ornavit Ovictius Met. VII. Conf. Meursuini & Tlie veno nun . 4U ASS. Pag. 67. l. I 4. Tριωβολον τοῖς &c. Paralonina stipendium erat , o,,li quatruor in singulos dies, tit docet Hai .. Pocrat. ceteri Vero milites navales tres tantii ni habebant, ' iit constat ex hoc loco. At qui terea militaliant, sis idem stipera liuin, cpiod τοῖς παραλοις, i. e. oboli IV. Extra vero orali ne in factu in bello Pelopon. in militibus pretieisliariis trachnaa una, & altera ipsorii in calonssius per cleretur. Equites oracliinas in mensem triginta accipiebant, i. e. unain

in clies singulos. V ide Metti sit Attic. Lech. l. 2, C. 7, 8. Huns. De stipemlio classiarioriina adde Spanhentium Di Diere. V de Usu & Praestant. Ntimis n. p. 249, Schesteriam IV de Milit. Nav. 1, & Κulini iam ad Pollucem I, I I. PV. 68. l. 3. Tας ναυς ἀπολιπόντες) De Stepliani & Porti interpretationibus ac siippleinentis quisque sentiat, ut lu-het. Μdii locus videnir esse inicitus. Scriptura C l. Car. τας να- ὰπολείπωσιν , imper Ethun relinquit sensum vel horum iecitientium, ες ὁμγ ρε-ν τον προσοφειλομενον μισθον. d. l. .9. Ἐπήλασεν Hoc Stephanus ideo mutandum putat, quia omUno videtur optu es. verbo pniet. impe . Et cer,

te omnia alia eo tempore posita sunt. Post ξυμμαχικου edd.recentiores perperana habent distinctionem minimam, quas in Basil. est maxima, & in Gr. naedia ead. l. 14. ΓIρότερον αποστῆναι Quaero loca alior ri scriptorii na, qui πρότερον pro πρότερον η clixerint. ea non stippetent, potius credam, hic excidisse ii post πρότεροι , quod propter figuram literarii in N & Η non intillum dissimilem facile fieri potuit. Thucydides VI, 38 , Πρότερον ηιαισθέσθαι αυτάς. Adde VIII, 24, & ad VII, 63.

264쪽

tii, varietas librortini MK. & e M. satis indicat : quod Pio- modo deprehendi possit, indagabunt sollertiores. Sed de deis trahenda Peloponnesiis parte stipendii agi ex iis apparet, qtiae in fine huius capitis dicit Tiaucyclicles, Tissapliet nemPeloponnesiis maligne stipencsium suppeditasse, nec properasse arcessere classem Phoenicum. DURER. Ἀσπερ παρεσκ. μελλέσει coniungit Helini. posito imi post μελλήσει.

d. l. I 2. Ἐπι τους αυτους λυπηρους τούς ἐτερους ἐπάγειν

Diio Mss. αυτοὐ λυπηρούς. Fortassis αυτῶ λυπηρούς; tit VI, 18, τοῖς εκεῖ εχθροῖς ημων λυπηροὶ δντες. DURER. idem . placebat Hellitiairo. Pag. 7o. d. s. κατατριψαι Marg. Camer. καταστρέψαι. inepte. WASS. Ag. 7I. l. 9. 'Εκ του περιόντος ἀγωνιεῖσθαι ) Portus Veria it, ex abundanes cenaturias, quasi hoc ad naves Phoenaei impertineret, ciun de Peloponnesiis dicatur; de quibus etian Valla , Steplaanus, & Acacitis recte acceperunt. Stephanus non rnale sententiatu ita expressu : instricios ex abundanti D- re naussus ad cenandum. id est, pluribus, quam opus estet ad dimicatulum & si perandos hostes. Eadein significatione ἁπὶ περιουσέας videriar dicere Thucyclides V, Io 3 , Tobe πο περιουσίας χρωμένους αὐτη, nenape τη ελπίδι. Εt εκπεριουσίας Lucianus ReviViscentib. p. 394: Tοσούτον ὐπερ- ψω τοῖς δικαIοις, καὶ εκ περιουσίας ἄπολογίσασθαι υπο- λαμβάνω.ead. l. I 2. 'M ωστε λανθάνειν ου προθύμως ) Valla ea, qtiae deesse pinabat, ita supplevit, quam ut occultaret, se non libenter illis stata gerere bellum. Portus, quam ut se occultare posset ita, quin alacriter, O sciens, Prarde pse , Ina Io- pre sudio Peloponnesis adversara , O quavis ratione illos oppugnare videretur: quo lim maximam partem recutit Wasse. Sionanino necessaritina est hic ellipsin aliquot veri Ortina statuere, non minii S redie suppleri posset, G προθύμως περὶ

sim esse. Pollux III, 16, εύνως εχων προς την πόλιν, προαθθμως περι την πόλιν. Sed potius putem legenduin ου πρόθυμος ων , Vel ου πρόθυμος , si quis existimabit, in eo ita suppleri posse participiunt ων , ut in iis, tibi id deesse putat Ste-plianus in Appen l. ad Script. M. de Diale h. p. 164.

265쪽

my 72. l. I. Tην εαυτου καθόδον Positiiram invertit Suidas in επιθεραπεύων : επιθεραπεύων την εαυτοὐ κάθοδον εἱς την πατρίδα. & exponit διορθούμενος, προμηθούμενος. WASS.ead. l. 7. Tα μὲν καὶ Ἀλκιβιάδου Satis intricata est stri1-ctura huius periodi. Steplianus huc e sine revocat nominativos, & post στρατιωται ita ordinat Verba , σι έν τη Σάμω τριἡραρχοι τε των Ἀθηναίων, καὶ δυνατωτατοι, ταμεν - δε δε πλέον καὶ ἄπὸ σφων αυτων ωρμηντο ἐς το --ταλύσαι την δημοκρατίαν, triaria hi - tum quod Alcisiadramandata des et 8 c. tum etiam metam Da Iponte intainave

Pag. 73. l. 9. Tων πολιτων) O. των πολsτων καὶ ένόμιζοντα πράγματα. Sed ex inte rete. UASS. Pag. 74. l. I3. Περιοπτέονὶ Περισκεπτέον in Codd. Ar. &ω. est glossema, quod expulia vera scriptiara in contexituri venit. Περιοπτέον sabet etiam Tlaornas magister in περιορω.ead. l. I 4. νη στασιάσωσι τω βασιλεῖ Non caret ratione distinctio huius loci, quam Valla, Acacius, atque etiam Portus probariant. Nam hoc ostendere vult Phrynichus . ipsis praecipue cavendum esse, ne inter se Sistotiles sint,& spem de s ocietate & auxilio regis ab Alcidia te iastini. ob causain, quain adit, plane incertam & fallaceni Esse In Gr. hic nulla est clisti nolo, nisi post sIναι. In Cass. corrector recens minimam possierat post στασιάσωσι , post gα- λεῖ nulla erat. Tamen ne sic quidem bene fluit oratio , & ασύνδετος est. Fortassis copula καὶ, quam viuisen Mss. ante oυκ ἀπορον habent, loco mota est, & post στασιλ- σω debuerat poni. Od. l. I s. Λέγων Hoc recte abest a Q. Gr. & alta. WAss. Pag. 73. L 4. Κακὸν οὐδὲν O. κακον η δεινόν. ex interpretatione, ut videriir. IVASS. Pag. 76. l. 3. Και τὸ μὲν επ' εκείνοις εἶναι) Vid. ad IV, 28. Ivid. Καὶ ἄκριτοι αν καὶ βιαιότερον ἀποθνήσκειν Corinthiis omittit αν, &, praeterquam in ed. Stephani, pro βιαιοτερον habet βιαιότεροι. & proἀποθνήσκειν, ἀποθνησκοιεν. Vulgata scriptura non in siget mutatione. Pag. 77. 7. Πέμπει ως τὸν 'Aστυπον) Ad locum Suidae apiui Hudsonum adde omnino Pesvaenum III, 6, Proverb. Vatic. Appen1 IV, i, & Pitu. Alcib. p. acis. IVASS. PV. 78. l. 3. καὶ γίγνεται αυτοῖς μηνυτὴς γ Non valde grata est repetitio του αυτοῖς. Si per M. liceret, mal

266쪽

pag. 79. l. 8. Προφθασας) Cons. Polyaenum III, 6. WAss.

ρητα Plii lipp. I. Cyralliis in Esaiae LV, p. 776, Mosen ait

filis se εξαγγελέα της διηνεκους λατρειας. Pro consessismDeranientalsi, in Canone Poenit. I. Oirysostoim. v. 1us intrinDies. cum Tryph. p. 267 est. Continetin. & Philostratilinde Vitis Soph. I, S et . IVAss. AM. ad VII, 73. ead. l. io. και ἁμα Gul. Ar. -α καέ. recte. WASs. Pag. 8o. l. 9. Tαὐτα) Tαυτὰ legit Helim . Od. l. I 4. Inεισθηναι) Ita etiain legit Scitolias es. Sed non intelligo, quis sit sensus in illius interpretatione, Tissaphernem naetvisse qui leni potentiain Peloponnesiorum, sed tamen cupivisse tibi ab Alcibiade perstraderi, ut illis deseriis Allienienses socios ascisceret. NIairi ex iis, quae deinde cap. 6 & dicitntur, apparet, Tissaphernem, etsi ei suspectae erant vires Peloponnesiorum, ininen eos nainime voaIuisse a se alienare, & cupivisse ei licere, ut sibi fidem haherent, se eorii in amicitiam societati Atheniensium praeia ferre. Et repugnat expositioni Sclioliastae particula δμως,

cimae indicat, eum non consultum rebus suis putasse a Peloponnesiorum societate recedere. Melior, ut milai vuletur, 'est sententia in scriptura ple rumpie Ms . & omnium eo. ante Stepiti num. πιστευθηναι , qtram etiam interpretes Lariti ni secuti sunt. In qua suppleo υπ' αυτων , nempe των Πε

πιστευθεὶς υπὸ των Βυζαντiων; vel προς αυτων , cluen admodum Herodian. II, Io, πρὸς των εκεῖ στρατιωτων, οῖς εψεύσατο , οὐκ ετι πιστεύεται. Nana Porti interpretationem

in onauarentar. ad launc locuna , e prenum fidi haberi Monvud regem, non magnopere probare possum. Pag. 8 I. l. 3. Ἐν τη) Si in ullo libro scripto, aut edito ante secund. ed. Stephani, ita legerethir, fortassis aliquantum valeret, quod dicit Portus, τη pro η poetice poni posse. Nunc ea ratione frustra defenditur, quod prima in apini Steplaanuni nathina est; qtii iuruim ita e Mis. an e coniecturii aliqua ediderit, non constiti. E verbis εν τη 'Pόδω ἔντων αὐτων nae non expedio. Ipse Thucydides paulo ante dixit εν τη Κνύω , & cap. 43 , de ea re inter Lacetae monios, cum Cnicli essent, adiuna, ibi ciue Lichae serimonem,

267쪽

138 ANNOTATIONES

quem hic repetit, liabitum esse, pluribus exponit. Deinde Peloponnesios Cnido in Rhodiun venisse nai rat cap. 44. nec tanaen quulmaana acidit, unde intelligi possit, eadem ibi, illiae ante Cnidi, fuisse dicta. Si hoc voluit clicere , Iaccdaeimonios, Rhocliis ab tinperio Atheniensitim liberandis, re ipsa ostendisse veriana esse, quod Glapherisi ilixerat Alcibiades , satis obscure loquitur. Uid. Γον του Ἀλκιβιὰδου λόγον) Cap. 4 & 46. Ut vertit Valla, sibi hanc lectionem finxisse viceriar, cum altera se expedire non posset τω του Ἐλκιβ. λόγω πρ. εἰρημένω π. τ. g. deinde έπηλθεν pro έπηλήθευσεν. Sed non dubium, mi: nvera sit vulgata lemo, & sit έπηλήθευσε quod paulo ante dixerat ξυνεμαρτυρησε. STEPH. Recte. Similis est locus IV,

8 s in princi p. tibi vide Scholiasten.

d. l. 6. Oυ φάσκων Ου φὰναι Graecis esse, quod Latinis negare, mittis, etiam prolato hoc loco, ostendit Heraldus ad Ianablichi Vitam Pythag. c. VI. Apud Thucydidem hoc frequens est. Vid. IV, 322, V, 39 & ss, VII, s , & VIII, 2 . Op. se ὁπότε δὲ μη φα- ταν ερωτωμενοι. ead. l. 9. Tφ Tισσαφέρνει Non mala est lectio cod. Cass.

τὸν Τισσα 2έρνην. Νarn προσκεῖσθαι hac significatione non acidito casu etiam VII, I 8 & 8, clicit Thucydides. ea . l. I 4. Μάλιστα δὲ - περιγενέσθαί) Corinthiis, qui . τὸν 'Aλκιg. & καταγαγουσι cum Marg. pm qilo C. καταγάγουσι. idem Πελ. δε περιγίνεσθαι. Πε, in*ait, pira δη;

quomodo Scholiastes. 'VASs. Vid. Stephanum ad Corinilnim Aretc. 33 , & Append. ad al. Scripta de Dies. P. I 88. Pag. 82. I. I. Κάτάγουσι) GM rige sodes καταγαγουM ita enim Q. Mam. Glis. iv προεξαγαγων VII, 6. ἐγεγένετο VII, I 8. προσαγαγόμενος VIII, II. ξυναγαγόντας VIII, 27. ἀπαγαγεῖν VIII, 28. ξυναγαγόντες VIII. 3α ἀνταναγαγόντες VIII, 83. ἐπιγεγένετο VIII, 96.-ASS. Vid. ad cap. 6 I. d. l. 6. Κηρυκων De his etiam nonnulla habet Meurasiis in libro de Regib. Athen. c. II; &se de CerVce, auctore familiae Cerycturi, accurate egisse dicit in Syntagmate de Familiis Atticis; quod adhuc in lucem prodiisse non scio. d. l. 7. Mαρτυρουαένων) Hoc omnes de testimonio ab his in Alcibiadem dicto accipiunt. Sed quia addit έπιθειαζόν- των , dhibito an praeferendum sit, quoὸ habent Codd. Reg.& Casi . μαρτυρομενων , iit saepe apuὸ Aristophanem & alios μαρτυρομαι, & μαρτυρομαι οὐς. Thucyssides VI, 8O, δεο-

268쪽

iit scit . in eadem persona maneat oratio. Idena etiana viastina fuit Acacio, qui vertit nobis. Sic paucis interiectis ύστερον γαρ εξέσται ἡμῖν. Od. l. 7. Mεταθεσθαι) G. μgταπείθεσθαι. male. WAss. Tliucydides V, 18 in fin. εὐορκον ειναι ἀμφοτέροις ταὐτη μεταθεῖναι, οπη αν δοκῆ ἀμφοτέροις. Mox pio κατάμομεν non improtarna, quod Volebat Portus, κατἁξωμεν. Ohio lileimse in milibus iii MT. & e i l. est χαλεπως έzέρετο περὶ, non puto admitti posse. Σαλεπῶς . δεινως, βαρέως ψί- ρσιν hac significatione dicti tu onanes. Tluicydides VI, e 6, χαλεπως δὲ ε νεγκόντος του 'Αρμοδίου. Althul est φέρεσθαι Cuna advectiis, ut eo , καλως, κακως φέρεσ2αι Plae de

phanus in Tites. le it ευ φυλακτότερα, commosiis inde obsimvabatur. Ita etiam quidana Mss. Nec aliter acceperunt Scho. Ilias es, Valla & Acacius. Icique inelitis esse arbitror. Εὐ- φυλακτότὲρα. pira ευφυλακτότερον , ut Aδύνατα. pro αδίνατον, & alia neutra pluralia pro singularibus ex more Di cudi sis. Vide Suidam in αδύνατα.

269쪽

νορυνται - τουτων πάντων τους προσήκοντας λαβόντες εἰ '

ξειν , tibi εῖρξειν pro eiρξαι positum esse annotin Scholiastes. Stepilantis Appeiul. ad ah Scripta de Dial. p. I s. g. 86. l. 2. Aiρεῖταi τι αυτοb Non illibito prae trescripturam plerrarii nisi e Mss. αιρεῖ τέ τι αυτού. Ita sua let secpiens copula και, & PIod αἱρειν πόλιν , ναυν, & alia Graecis stunt usitatissima; non αἱρεῖσθαι. Paulo post Steph niis & Ηhulsontis recte protant *οβουμενου & βουλομενου. Et sic omines interpretra. Pag. 87. l. 7. Tους Ἀθηναέους) Hoc ideo magis probandum videtur, quod, si legariir προσχωρησαι τῶῖς Ἐθν ναίοις, lainen τοὐς Ἀθηναίους 1upplenduna est. Προσχωρεῖν ainein a

Thucyclide saepe sine casu ponitur. Vid. III, 88, 9o, 93, Ioz; & V, 17. Paulo pos c. 62. ead. l. I 3. Εαι ἄλλα Tἄλλα etiam C. Vide cap. 6

ead. l. II. Ἐκπεπολ εμησ)αι 'Eκπολεμωσαι hoc sensti aphul nostr in passim, & Dentostheneni in Plilli p. & per valwluando scribi narrat Harpocrat. priore forma exstat apud Halic. Dionvsitiin. at pie lic Hesychitis. Adi Pollucem I, Is 4. Plutarch. in Pericle εκπολεμωμενοι πρὸς αυτούς, δε-cti ipsis hostes. IV Ass. A lusio cessare vertit Helim . Dena Vissi,

eis. I. I 2. Ἐν ἁπορωσι πολλαῖς ναυσὶ της τροφει ) Ueingentis loquetuli est IV, 6 : Tου σίτου ετι χλωροὐ οντος ἐσπάνιζον τροτης τοῖς πολλοῖς. Vide ad III, 98. Pag. 89. l. 6. DD τάσδε) Cl. τρίτας τάσδε. Q. an non τρισσας, Vel τρισσὸν unis p WAss. Pag. 9o. l. I 6. Γον πολεμον πολεμούντων Tον πόλεμον ποιούντων Gr. mendose. Noster ulsea c. 67, αρχὴν αρχειν. Sic Attici passim. IVAss. Cap. I 8, Καὶ τὸν πόλεμον τον προς Ἀθηναίους κοινη πολεμούντων. Adde ad I, II 2. Diuitigod by Cooste

270쪽

Καταλύειν δε μη έξεῖναι τον πόλεμον προς ταύτην την πο- λιν μηδεμια των πόλεων. Καταλύειν sine casu noininis est

yaeno II, 24. Quomodo eam oppugnabat phocas, nal ratinter alios Cedrenus p. 699. WASS. Pag. 93. l. 4. Ἀντισθένει) uictarn libra αντι στρατηγου. Sed Ἀντισθένει retinenduna suadet Xenophon Hist. Gr. p. 487 a. IVASS. Et imagis etiam ea, cpiae scribit Thucydides supra c. 29. Od. l. 8. Ἀναιστu Perperam Gr. & vere. edd. 'Aναι ἰτης:nam hoc est gentile masculinum. Bectelius in Stephano v. 'Aναία, post verba και Ζηλυκως non niale coniicit excidisse femininum, sed potius supplere debebat 'Mαύ- , quain Ἀναιῖτίς. ead. l. I 2. Ἀναγομενων Cass. ἀναγαγομένων. sic c. 3. Hoc ἀττικώτερον , nec tamen perpetuum est. Cap. 63, αν

Pag. 9 s. l. I S. Tα τε εν αὐτω τω στρατεύματι ἔτι βεβαιότερον κατελαβον Valla Vertit, ad suum magis artarium trianstulerunt: Stephanus, cuius interpretationem verbis nomnihil in Matis etiain Acacilis expressit, res in me itu franι9res, Vel simius sabilitas ostendit. Mihi Thucydides, si hoc voluisset dicere, potius videriir scriptrurus fuisse βεβαιότερα . Vel βεβαιότερον εχοντα. Itaque Poritina mellius percem pisse sententiam arbitror, & ThLicyssidem hoc vello, Pi-iandrum & ceteros legatos Athenienfium a Tissapiterne Sa-

라틴어 텍스트