장음표시 사용
81쪽
ματα παρεξειν του δημου, ποριστας οντας και εσηγη- τας των κακων - δημω, εξ ων τα πλείω αυτους ε- λεισθαι. καὶ το μεν επ' εκείνοις εὶαι, και ακριτοι ανκαι βιαιότερον αποθνησκειν, τον δε δημον, σων τε κατα*υγην εἶναι, και ἐ κώνων - ονισπην. καὶ ταυταπαρ αυτων γε των εργων επισταμεν- τας πόλεις σπιφως αυδες εἰδεναι ἔτι ουτω νομίζουσιν. ουκουν ἐαυτω γε των ἀπο δελκιβιάδου καὶ εν τω παρόντι πρασσομενων
λθ . Oι δε ξυλλεγεντες των εν τν ξυμμαχία, ωσπερ και τοπρωτον αυτοις ἐδάκει, τά τε παρόντα εδεχοντο , και ἐς τας Αθηνας πρεσβεις ΙΠείσανδρον και αλλους παρεσκευάζοντο πεμπειν, μως περί τε της του ' κι- βιασου καβόδου πράσσοιεν καὶ της του εκει δηλου κατα-
mii duces ac auctores futuri essent calamitarii in reipissilicae, ex Pictus cistainitatibus ipsi, qui paucorum dominatus essent strictiosi, plura coninurita consecutum essent. Praeterea sub illoriam quidem imperio, se vel indicta causa & c telius morte mulctatiun iri: popularem Vero st riun, situm esse perfitDiun, & illoriam iniueratorem. Seque plane compertiam habere dicebat, civitates ipsa experientia edoctas de his ita sentire. Nequavnina igitur quid- Plana eonina, quae Vel in praesentia ab Alcmule ger rentiar, sibi placere. XLIX. Sed qui ex coniurationis sociis eo convenerant, scut & initio sectini ipsi constititerant, & praesentes con-ffitiones ab Alcibiade oblatas acceperunt, & legatos cum alios . nim etiam Pisandrum, Athenas minere parrati erant,
in & de Alci de in pati iam reducendo agerςnt, & de
82쪽
ν. Γνους δε ὀ Φρυνιχος οτι εσοιτο περι της του δελκιβιάδου καθόδου λόγος, και οτι Ἀθηναῖοι ἐνοίξονται αυτην, δείσας προς την ὲναντίωσιν των λεχθεντων υῖαυ υ, μη ην κατέλθη, ως κωλυτην ἄντα κακως δρα,
τρεπεται ἐπι τοιόνδε τι. πεμπει ως τον Ἀστυοχον των
Λακεδαιμονίων ναυαρχον, ἔτι ὀντα τότε περι την Mίλητον, κρυῖα επιστείλας οτι ' κιβιάδης αυτων τα πράγ
ματα φθείρει, δ ισσαφερνην Αθηναίοις φίλον ποιων. κδ ταλλα σατως εγγράψας ξυγγνωμην δε εἶναι εαυτῶ
περὶ ἀνδρος πολεμίου, και μετά του της πόλεως α μ- φορου, κακόν τι βουλευειν. ἡ δε 'Αστυοχος τον μεν Ἐλκιβιαδην, αλλως τε και Ουκετι ομοίως ἐς χεῖρας ἰόντα. tollendo illius roepublicae populari statu, uvae Tissaplierinis amicitiani Allienaensibus conciliarent. L. Rarynichus autem, cuin sciret, vecta de Alciuia de reducendo factum iri, haecPie ab Atheniensibus adimissum ita, Verarias, ne Propter ea, Paae a se in coturariam sententiam dicta fississent, si in patriam reversiis fuisset, se maleficio afficeret, qM H ipsius reditiam impedivisset, mio tridam huiusinodi stratagema conaminiscitur: mittit ad Astyo.chum tacelienaonioriina navarchilin, cima Miletunt adhuc agentem, clandestinas literas, quibus significabat, AI- tibiadein res illorii in coi rumpere, pii Tissaplietaris alni . Utiani Atheniensibus conciliaret. Et alias multas res in his aperte scripserat. Veniam autein sibi clarulam esse dicetiat, qui vel cuin inconrnu clo sitae civitatis aliqhi id mali in hostis perniciem moliretur. Astyochus vero Alcibiadem quidem, praesertita cum non amplius aeqtie ac prius in ipsius
83쪽
eυδε διενοειτο τιμωρεῖσθαι. ἀπελθων δε παρ' αυτον ες Μαγνησίαν, και παρά Τισσαφερνην, ἄμα λέγει τε αυτοῖς τα επισταλεντα εκ της Σάμου, και γίγνεταιαυτοῖς μηνυτης προσεθηκε τε ως ελεγετο επι ισίοις
κερδεσι Tισσαῖερνει εαυτον και περι τουτου και περὶ
των αλλων. διόπερ και περι της μισθοφορῆς οὐκ εντ λους Ουσης μαλακωτερως ανθηπιετο. ο δε Ἀλκιβιάδης πεμπει ευθυς κατἁ Φρυνίχου γράμματα ες την Σάμον
προς τους εν τελει οντας, οἱα δεδρακε, και ἀξιων αυ- τον ἀποθνησκειν. 9ορυβουμενος δε ο Φρυνιχος, καὶ πανυεν τω μεγίστω κινδυνω ων δα το μηνυμα, αποστεψυαὐθις προς τον Ἀρουοχον, τάτε πρότερα μεμφόμενος οτι οὐ καλως εκρυῖθη, και νυν, οτι ολον το στράτευμα υτων Ἀθηναίων ετοιμος εἴη το εν Σάμω παρασχεῖν αυτοῖς διαφθεῖραι, γραψας καθ' εκαστα, ατειχίστου
manus veniret, ne ulcisci quidem statuit. Sed ad ipsum Magnesiam prosectus, & ad Tissaphernem, simul ipsis res ex Samo sibi sci iptiis dixit, ac ipsis eas coram iri licavit. Et ut serebanir quaestus privati causa se Tlilapherni adisiunxerat cum in tac re, riun in aliis. Quainobrem etiam integro stipendio talagitando mollitus se gerebat. Alcibiades vero confestim literas Samum ad magistrarias adversias Phrynichtini mittit, declarans ea, quae secerat, & postulans, ut captus supplicio plectereriir. Phrynicitias alueinperturbanis, & in maximum Omnino iuiscrimen adductus ob hoc indicium, rorsus ad Astyochum scribit, mina ob superius factum de eo conquerens, laod ab eo non probe celarum misset, & nunc se pararum esse ipsis ad intern cionein iradere omnem Atheniensnun exercitiun, Pii apti l Samina esset, expositis hillassin omnibus modis, quibus
84쪽
e σης Σάμου, ω αν τρόπω αυτ, πρά ξειε, και οτι α επίφθονον οι η - εἴη, περι της ψυχης Γ εκείνους κιν νευοντι, και τουτο και αλλο τι αν δρασαι μαλλον η ὐπὸ των εχθίστων αυτον δαῖθαρηναι. ο δε δεστυοχος μηνυει και ταυτα τω Ἀλκιβιάδε. να. Καὶ ως προησθ ετο αὐτον ο Φρυνιχος ἀδικουντα,
και όσονου παρουσαν ἄπο του ' κιβιάδου περι τουτωνεπισπολην , αυτος προῖθάσας - στρατευματι εφάγγελος γίγνεται ως οι πολεμιοι μελλουσιν, ατειχίστου --
όρμουσων, ἐπιθησεσθαι - στρατοπε και ταυτασψως πεπυσμενος εἴη, και χρηναι τειχιζειν τε Σάμονωστάχιστα, και ταλλα εν φυλακν εχειν. εστρατηγειδε και κυριος αυτος πράσσων ταυτα. και οι μεν τον haec ipse Phrynicluis peracturiis esset, quod Samiis nullis muniitionibus esset munita. Nec sibi iam invidiosum esse, si propter ipsos in capitis peri luna adcitctus, & hoc,& Mixul quidvis potius facturias esset, quam passurias, se ab inimicissimis fututinis perdi. Astyochus vero haec quin que Alcibiadi indicavit. U. Phryniuriis autem, cum ipsum iniuste facere praeqsensisset, & de rebus istis epistolam ab Alcibiade nus anitannina non adesse, ipse eam praevertens, indicium ad exeris cirum asseri, hostes castra invadere staritisse, quod Satrius nullis munitionissius esset munita, simul etiam quod non omnis classis innis stationem haberet; & se haec pro conbperiis habere, & quam celerraine Samum naiiniendam esse,& cetera loca praesuliis tuenda. Ipse autem duX erat, haminque reriini administrandariun potestatem habebat. Et hi Paulem ad eam muniendam se praeparare coepςyunt
85쪽
τειχισμόν τε παρεσκευάζοντο, καὶ εκ του τοιούτου, καιως μελλουσα Σαμος, Θ ἀσσον ἐτειχίσθη. αι δε παρὰ του 'Aλαιβιαδου ἐπιστολάὶ ου πολυ υσπερον ἡκον, ἔτι παραδίδοτ)ῖά τε το στράτευμα ὐπι Φρυνίχου, και οἱ πολεμιοι μελλου ν ἐπινησεσθαι. δόξας δε ο Αλκιβιάδης οὐ πιστος εiναι, ἁλλα τα ὰπὶ των πολεμίων προειδως, - Φρυνίχω ως ξυνειδότι κατ' εχθραν ἀνατιθέναι, ουδενεβλαψεν αυτον, ἀλλα καὶ ξυνεμαρτυρησε μδελον, τα τα εγγγείλας. - νβ'. Mετὰ δε τουτο, Ἀλκιβιάδης μεν Tισσαφερνροπαρεσκεύαζε καὶ ἀνεπειθεν οπως .ίλος εσται τοις Ἀθηναίοις, δεδιότα μεν τους ΙΠελοποννησίους, οτι πλείοσι ναυσὶ των Ἀθηναίων παρησαν, βουλόμενον δε ἔμως, εἱ. δύναιτό πως, πωτθηναι, ἄλλως τε καὶ επειδη 'ν εν
& propter hiseisinossi occasionem, vel sic, raptim talicet
ac sestinanter, Samus, quae alioqui munienda eriit , celerius inunita sint. At non multo post literae si Alcibiacle inissae veneriint, exere Im Atheniensium a Phrynicho piae, linini iri , & hostes evin. invasuros. Alcibi zules aium , cum dignus visus fuisset, mi nulla fides hineretur, at, cNod res ab hosti diis laciendas piaevississet, Phrynicho , in diariun conscio, haec propter inimicitias, qtras ciam eo gerebat, attribuere visus misset, ipsi nihil nocitit, irnnm vero, Uiod haec indiciisset, suo testimonio Phrynichi indicium magis confirmavit. LII. Postea vero Alcibiades Wiidem Tissaphernem mone it ac indlicebat, ut amiciis esset Atheniensibus, timemtem quidem Peloponnesios, P lod maiori mam classe, PIam Athenienses, adessent, empiemem tamen, ii laa ratione
posset, sibi si lem Iiaberi , praesertim poss*Min sensit PO
86쪽
Κνίδω διαφοραν περι των Θηραμενους σπονδων ησθετο των ΙΠελοποννησίων. ηδη γάρ κατα τουτον τον καιρον ἐντη PGω οντων αυτων εγεγενητο, ἐν τη τον του Ἀλκιβιάδου λόγον πρότερον εἰρημενον περι του ἐλευθερουν Λακεδαιμονίους τας ἀπασας πόλεις, ἐπηληθευσεν ο Λαχας, α ῖάσκων λεκτον ειναι ξυγκεσθαι, κρατειν βασιλεα των πόλεων ὼν ποτε καὶ πρότερον - αυτὸς η οἱ πατερες ηρχον. και μεν - ο δελκιβιάδης, ατε περι μεγαλων ἀγωνιζόμενος, προθυμως τω Tισσαφεραι ΘἘραπευων προσεκει .
. Oi δε μετα του ΓΙεισάνδρου πρεσβεις των 'Mηναίων ἀποσταλεντες ἐκ της Σάμου, ἀφρκόμενοι ἐς τας 'Mηνας, λόγους ἐποιουντο ἐν τω δημω, κεῖαλαιόυντες - πολλων, μαλιστα δε , ως εξείη αυτῶς ' κιβιάδην
loponnesiortina apiul Gai dumi de foederariis per Theramenein cum rege factis dissensionem. Nam tunc temporis, inam illi apud Rhodum essent, haec dissensio iam exstimrat, in mia illum Alcibia sis semonem a me ante commemoratrum, nimiriam Lacetaemonios civitates omnes in libertatem asserere, Lichas veritin esse demonstravit, mesa negavit, hanc pactionem tolerandam esse, ut rex eas diis vitates obtineret, Pilatis vel ipse, vel eius maiores pratis aliquando linperassent. Et Alcitriades Piidem, inpote Pii magnis de rebus contendebat, Tissaphermem officiis stii liω
LIII. Atheniensnim vero legati, lai cum Pisandro ex Samo missi fuerant, cum Athenas pervenissent, apti l populitin verba facere coeperant, in sumniam imitra colli ingentes, praecipue Vero deinonstrantes, ipsis licere & regein socium habere, & Peloponnesios superare, si Alcibiadenariae id. Vol. V. F
87쪽
κατάγουσι, καὶ μη τον αυτον τρόπον δημοκρατουμενοις, βασιλεα τε ξυμμαχον εχειν, και ΓΠελοποννησίων περιγενεσθαι. ἀντιλεγόντων δε πολλων και αῖλων περι της ' δημοκρατίας, και των ' κιβιάδου ἄμα εχθρων διαμβοωντων ως δεινὴν εἴη εἰ τους νόμους βιασάμενος κάτεισι, και Εὐμολπιδων και Κηρυκων, περι των μυστικων, διαπερ θεῖυγε, μαρτυρουμένων, και ἐμειαζόντων μηκατάγειν, ὀ Πείσανδρος παρελθών προς πολλην αντιλογίαν και σχετλιασμον, ηρωτα ενα μαστον παρ γων των ἀντιλεγόντων, ῆν τινα ελπίδα εχη σωτηρίας τηπόλει, ΙΠελοποννησίων ναυς τε οὐκ ελάσσους σῖων εντη Θαλάσση ἀντιπρωρους εχόντων, και πόλεις ξυμμαχίδας πλείους, βασιλεως τε αυτοῖς και Tισσαφερνιυς χρηματα παρεχόντων, σφίσι τε Ουκετι όντων, ει μη τις
restimerent, nec in posteriina eodena nVHO, PIO trunc, po putari statu in reipublicae adminis ratione uterentire. Sed clini & alii militi pro populari starii contradicerent, &siniit Alcibiadis inimici vociferarentiir, indignum laciniis esse, si violatis patriae legi is rediret, & Eumolpulae & Ceryces de mysticis, pr ter quae proiugerat, testin Onium adversus eum dicerent, & per res divinas obtestarentur, ne reducerent: Pisander progressus ad illor nnaulti linem, qui contradicebant, ac triclignabantur, singillos illorum, qui contra licebant, in medium producens interrogabat, quamnam salutis publicae spem haberent, clini Peloponnesii non pauciores quam ipsi naves rostratas, easque navibus ipsoriain adversas, in mari haberent,& socias civitates plures; praeterea cum rex & Tissaphe nes pecunias illis iuppeditaret, ipsis vem nullae anipsius essent, nisi qtiis regi periuaderet, ut ad ipsos transiret.
88쪽
α μονος των νυν οἰός τε τουτο κατεργάσασθαι.
δ, O δε δημος το μεν πρωτον αμυων, χαλεπως ε*Ρ το περι της ολιγαρχίας σαπως δε δ σκόμενος υπο του Πεισάνδρου μ' εἰναι αλλην σωτηρίαν, δείσας,
και ἁμα ελπίζων - και μεταβαλεῖται, ενεδωκε. καὶ ε ῖίσαντο, πλεύσαντα τον Πείσανδρον και δέκα αν- δρας μετ αυτου, πράσσειν οπη - αυτοῖς δοκοίη αριστα Ctun iginir illi, pn a pisandro inter Dbannar, responderent, nullam; tunc vero palam subiicietat ipsis: A qui
hoc vobis contingere non licet, nisi rempublicam modestius administreinus, & inagistrariis ad pauciores viros de feramus, ut rex fidem nobis habeat; neque de reipublicae administrandae formia magis, quam de nostra siluae in praesentia, consultemus. Nana & postea nobis licebit haremutare, si quul visplicuerit: Alcibiadenaque, qui solus omni uni, qui . nunc vivunt, hoc conficere potest, reducamus. LIV. Populus veto principio qcidem haec aiuliens, da paucorum dominatu graviter ferehat. Sed cum a pisaiulio doceretur, nullam aliam esse salutis conservandae rationem, inemens, simul etiain speram fore, ut & in mutaretur, cessit. Decretum ainem fecit, ut Pisi ititer clim decem collegis proficisceretur ad rem cum Tissapherne &
89쪽
ἔξειν, τά τε προς τον Τισσαzερνην και τον Ἀλκιβια--ν. ἄμα τε διαβαλόντος και Φρυνιχον του Πειπάνδρου , παρελυσε της 'χης, και τον ξυνάρχοντα Σκιρωνίδην.ἀντεπεμψαν δε στρατηγους επι τας ναυς Διομεδοντα και Λεοντα τον δὲ Φρύνιχον ἡ ΙΠείσανδρος, φάσκων Ια- σον προδουναι και 'μόργην, διεβαλεν, οὐ νομίζων ε -
δειον εἶναι τοις προς τον Ἀλκιβιάδην πρασσομενοι
και ό μεν ΙΠείσανδρος τάς τε ξυνωμοσίας, αἴπερ ε ροχανον προτερον εν τη πολει οὐσαι επι δίκαις και ἀρχαῖς, ἁπάσας επελθων, και παρακελευσάμενος οπως ξυ- ραῖεντες και κοινy βουλευσάμενοι καταλύσωσι τον δημον, και τἄλλα παρασκευάσας επι τοῖς παρουσιν τε μηκετι διαμελλεσθαι, αυτὸς μετα των δεκα ἀνδρων τον πλουν ως τον Tισπατερνην ποιεῖται. Alcibiade trans endan , ut e republica maxime fore ipsis
videreriir. Qim aluein Pilatuler Phryniclitun etiam criminatus fuisset, populus eum & Scimni deni eius collegam a praefectura amovit: in eortim vero locum subrogavit Di medontem & Montem, quos ad classem cuin imperio nauserunt. Pisander autem Phrynichum crinii nariis est, quod Iasuiri & Amorgent ab eo priusitum csceret, non existimans, eum aninio propensiim esse ad ea, quae cum Alcibiade transigebantur. Pilander autem cum adiisset omnes
societates & collegia, quae prius in ursae erant, & quae iudiciis & magistraitidiis praeerrant, & adhortariis suisset,
ut conspiratione, secum lacta & consilio conranti niter inito popularem starum tollerent, praeterea cum ceteras PI qiae res ad praesentem usum necessarias priaeparasset, ut nulla mora amplais interponerethn , ipse cum decein col-
legis ad Tissaphernem navigavit.
90쪽
νε. V δε Λεων και ο Διομεδων εν τω αὐτω χειμωνιὰῖσμένοι ηοη ἐπι τας των Ἀθηναίων ναυς, επίπλουν τη Ρωho εποιησαντο και τας μεν ναῖς καταλαμβάνουσιν ἁνειλκυσμένας των ΙΠελοποννησίων , ες δε την γην ἀπόβασίν τινα ποιησάμενοι, και τους βοηθησαντας Ροαννι σαντες μαχη, ἀπεχωρησαν ες την Xάλκην' και τον πόλεμον ἐντευθεν μαλλον εκ της Κω εποιουντ . ευφυλακτοτέρα γάρ αυτοῖς ἐγεγνετο, εἴποι ἀπάροι τὶ των Πελοποννησίων ναυτικόν ηλθε δε ες την Τοδον και Ξεν φαντίδας Λάκων παρά ΓΙεδαρίτου εκ Xίου, λέγων οτιτο τεῖχος των δεθηναίων ηδὴ ἐπιτετελεσται, και , εὶ μηβοηθησου πάσαις ταῖς ναυσιν, ἀπολειται τα εν Xίω πράγματα. οἱ δε διενοουντο βοηθησειν. εν τούτω δε ὀ Πεδάριτός τε και το περι αυτον επικουρικον ἔχων, και τους . Leon autem ac Diomedon per eandein hiemem, cum ad Atheniensium classem iam pervenissent, Rhodum infesta classe petierunt. Citin alitem ibi Peloponnesioriin naves subductas nacti fuissent, & in quandana agri Rhodii par in descendissent. & Rhodum, qhii ad arcendam vim accurrerant, proelio superassent, in Chalcen se receperiint. Atque postea bellum acrius ex Co gerere coeperiint. Nam Rhodus hinc coinna litas observari poterat, si quo Peloponnesioriina classis proficiscereriir. Xenophantidas autem Lacon in Rhodum ex cito a Pedarito missus venit. nuntiaturias Atheniensium murtim, quo Clitoriunuria ab illis circumvallabatur, ad finem iam esse peritu- him, &, nisi Peloponnesii Rhoesiuiue cum tota classe Claus celer rime succiu rerent, actitin esse de tota cisio. Illi veri, Cilis succin rere stadiaerum. Interea veris PedarituS e m co-Pus auxiliariis, quas circa se laabebat, & cum Casis, cum