Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Xίους, πανστρατια προσβαλων των Ῥηναίων τω περὶ τας ναυς ερυματι , αιρειταί τι αυτώυ , και νεων τινων ἀνειλκυσμενων εκράτησεν. ἐπεκβοηθησάντων δε των Ἀεναίων, και τρεψαμενων τους Xίους πρωτους, νικαται και το αλλο το περι τον ΓΙεδαριτον καὶ αυτος ἀποθνησκει, και των Xίων πολλοι, και οπλα εληῖθη πολλά.

ν'. Mετα δε ταυτα, οι μεν X οι ἔκ τε γης και Θαλάσσης ετι μαλλον η πρότερον ἐπολιορκουντο, και ὀ λιμος αυτόθι ην μέγας οι δε περι τον ΙΠείσανδρον Αθηναίων πρεσβεις, ἁzικόμενοι ως τον Tισσαφέρνην, λόγους ποι- νται περι της ομολογίας. ἁλκιβιάδης δε οὐ γωο αυ- τω πάνυ - απ. Tισσαῖερνους βεβαια ην, φοβουμενωτους Πελοποννησίους μῶλλον, και ετι βουλομενω, καθ άπερ και υπ εκείνου ἐδιδάσκετο, τρίβειν ἀμφοτερους

toto exercitii adoro Atheniensium inunitiones classi cim cunulatas, quandam eariina partem cepit, & aliquot navia diis su tims potitus est. Sed cum bthenienses eruptionein in eos fecissent, & Chios in fugam primos venissent, reliquus etiam exercitus, Pii circa Pedatariim erat, Vict filii; & ipse Pedaratus occisuit, & talioniin multi, mul

ta ille ama capta sunt.

LVI. Postea vero Gisi & a terra & a mari armus sidebantur, & ingens lanies illic erat. At Pisaeuter eius. que collegae, Atheniensitim legati, cum ad Tissaphemem pervenissent, de pactioni trias faciendis verba fecerunt. AI- cst,iades vero nec enim Tissaphermis fides spem adni dum certam ipsi asserebat, quia Peloponnesios inagis quam Athenienses sormitabat, & utrosque adhuc atterere volebat, quemadmoduni enam ab Alcibiade edoctus fuerat) ad iusinodi fratulis genus coni iniscendiun se convertit, ut

92쪽

HISTORIAE LIB. VIII. 8

τρεπεται επι τοιόνδε εἶδος, ωστε τον Tισσαφερνην ὼς μεγιστα αιτόυντα παρὰ των δεθηναίων, μη ξυμβηναι. δοκεῖ δε μοι και Tισσαῖερνης το αυτὶ βουληθηναι, -- τος μεν, διὰ το δεος, ἡ δε κιβιαίης, επειοη εωραμεῖνον και - ου ξυμβασείοντα, δοκεῖν τοῖς Αθηναίοις εβούλετο ψη αανατος εiναι πεισαι, αλλ' ως πεπει μενω Tισσατερνει και βουλομενω προσχωρησαι τους Ἀθηναίους μη ικανά διδόναι. ητει γωρ τοσαυτα ὐπερ

βάλλων ἡ Ἀλκιβιάδης, λέγων αυτος υπερ παρόντος

του Τισσαφερνους ωστε των δεθηναίων, καίπερ επι-

πολυ o, τι αιτοίη ξυγχωρουντων, Φως αἴτιον γενεσθαι.

Ιωνίαν γε γὰρ ποῦσαν ἡξίουν δεδεσθαι, και αὐθις νησους

τε τὰς επικειμενας, και ἄλλα, οiς ουκ εναντιουμενων Tissaphernes, quippe quod ab Atheniensibus res maximas peteret, nullam citin ipsis compositionem faceret. Videriiratuem mihi & Tissaphermes utem voluisse, ipse quilaeni, propter merum: Alcibiades vero, post diam animadvertit, illum vel sic, quod utrosque atterere Vellet, compositionis cupidum non esse , nolebat Atheniensibus videra invalidus ad hoc illi persuadendum; sed hoc ab hominibita existimari volebat, ut iam petitiai Tislapherni &Atheniensibus se adiungere volenti, ipsos Allienienses non offerre, prannim sat esset. Alcibiades enim tot res ab Atheniensibus iniuriin excedens postitabat, nam pro Titapherne, vii praesens aderat, ipse vecta faciebat ut per Athenienses, quain is magnam partem reriim, Pras postula-hat, ei concederent, tamen steterit, PIO Gnus uater eos compositio fieret. Nam postulabat, ut & omnis Ionia tradereriir, & praeterea insulae Ioniae adiacentes, & alia, quibus cum Athenienses non adversarentur, tandein in

93쪽

Mense Malatio ineunte.

88 THUCYDIDISτων Ἀθηναίων, τέλος εν τη τρίτη η- εννόδω δείσας μου

μίσαντες οἱ Ἀθηναῖοι, και -ο του κιβιάδου εξηπα- σθαι, Γ οργης ἀπελθόντες, κομίζονται ες την Σάμον.

νζ'. Tισπα*ερνης δε ευθυς μετα ταυτα και ἐν τω α τω χειμωνι παρερχεται ες την Καυνον, βουλομενος τους ΙΠελοποννησίους πάλιν τε κομίσαι ες την Μίλητον, και ξυνθηκας ἔτι ἄλλας ποιησαμενος, - αν δύνηται, τρο-

ν τε παρέχειν, και μη παντάπασιν εκπεπολεμη-

σθαι δεδιως μη, ζην ἀπορωπι πολλάῖς ναυπι της τρο- φης, η τοῖς Ἀθηναίοις ἀναγκασθεντες ναυμαχειν ἡ φο θωσιν, η κενωθεισων των νεων, ἄνευ ἐαυτου γένηται tertio congressu, veritiis, ne taen plane deprehenderetiar praestire non posse, quae Atheniensibus ante promisisset, periit, ut sinerent regem aedificare naves, & ipsorii magrum obire, & quocunci te, & ctim tot navibus, quot libuisset. Tunc veri Athenienses, non amplius cunctati, sed existimames, haec, quae postulabantrur, nulla ratione fieri posse, & se ab Alcibiade deceptos esse, cinn ira digressi, Samum se receperimi. II. Post haec alvein Tissaphernes statim & eadem hieme in Caunuin se contulit, volebat Peloponnesios metiun riirsiis rediicere, aliisque pactionibus, PIascunque facere posset, adhuc factis, & stipendium illis pra here, nec sibi prorsus hostes fieri: Verinis, ne, si laborarent inopia stipendii, miod inagnae classi dare possent, ain coacti navale proelium c in Atheniensibus committere,

superarentur, ain classe nudita, Assieniensibus sine se res

94쪽

NIATORIAE LIB. VIII. 89

τοῖς Ἀθηναίοις α βουλονται. ετι δε εφοβεῖτο μαλιστα

μη της τροφης ζητησει πορθωσι την ηπειρον. πάντων ουν

τουτων λογισμω και προνοια ωσπερ ε Θουλετο επανατουν

τους nλληνας προς αλληλους, μεταπεμψαμενος ουντους ΙΠελοποννησίους, τροφην τε αυτοῖς δίδωσι, και σπονδάς τρις τάσδε σπενδεται. m. TΡΙΤΩ και δεκάτω ετει Δαρείου βασιλευομτος, εφορευοντος δε πιεφιππίδα εν Λακεδαίμονι, ξυν θηκα εγενοντο εν Mαιάνδρου πεδίω Λακεδαιμανίων καιτων ξυμμαχων προς TMτο αφερνην και Ἱεραμε ν, και τους Φαρνάκου παῖδας, περι των βασιλεως πραγμάτων και Λακεδαιμονίων και των ξρομάχων' πιραν την βασιλεως, οση της Ασίας εστι, βασιλεως εiναι' καιπερι της χωρας της εαυτου βουλευέτω βασιλευς ὁπως βουλεται. Λακεδαιμονίους δε και τους ξυμμάχους μηἰεναι επι χωραν την βα λεως επι κακω μηδενι, μηδεβασιλ- επι την Λακεδαιμονίων μηδε των φυμμάχων

ex anim sententia succederent. Praeterea verra maxime meniebat, ne illi stipendii quaerendi gratia continentem popularentur. Harrum igitiir omnium reriim rationem pr Vule habens, ut quemainnodum optabat Graecos inter se coaequaret, Peloponnesiis accitis stipenditun nu inerrat,& foedera oena ipsis tertio iacit, in haec verba. III. TERTIODE cIMo regna Darii anno, Alexθpnda Lacedaemone Ephom , pamones factae furunt in Maeandri plantae rnter Lared remonios O Desos ac Tissaphernem O Hi rammem O Pharnaes Edumos, is ins O Lacida onιomm s riora su negotiis. Quaemnque regio regis est in Asia, reos esto. Desu sua remne rex avitratu sis statuat. Lacedaemo vem sociive in reos reoonem ne emato, iusius missita causa r

95쪽

so THUCYDIDIS

ἐπι κακω μηδενί ην δε τις Λακεδαιμονίων η των ἴ--μαχων ἐπι κακω ιη επι την βασιλεως χωραν, τους

Λακεδαιμονίους και τους ξυμμάχους κωλυειν' και ην τις εκ της βασιλεως - επι κακω επι Λακεδαιμονίους η τους μμάχους, βασιλευς κωλυσω. τρο ην δε ταις ναυσὶ ταις νυν παρουσαις Tισσαῖερνην παρεχειν κατὰ - ἔπικείμενα, μεχοις αν αι νηες αἱ βασιλεως ελθωσι Λακεδαιμονίους δε και τους ξυμμάχους, επην αι βω- σιλεως νηες ἀῖίκωνται, τας εα ων ναυς ην βουλωνται τρεῖειν, εῖ' ἐαυτοῖς εiναι. ην δε παρά Tισσαῖε νους λαμβάνειν εθελωσι την τροrην, Tισσαφερνην παρεχειν. Λακεδαιμονίους ο ε και τους ξυμμάχους τελευτων- τος του πολεμου τα χρηματα Τισσαῖερνει αποδουναιο πόσα αν λάβωσιν. επην ο ε αι βασιλεως νηες ἀφίκωνται , H τε Λακεδαιμονίων νηες και αἰ των ξυμμάχων και αἱ βασιλεως κοινη τον πόλεμον πολεμούντων, καθ ο, τι αν T ματερνει δοκν, και Λακεδαιμονίοις καὶ

νὼ - etiam ne rex in Lacedaemoniorum sorionumve redonem, uitas malefien eausa. Q od si pias Laeedaemonitorum aut foci mm in rem re onem nocendi patra ivrit, Lacedaemoniau sociique proh Hento. Et s quis e Trione reps ad Lacedaemoesos ara socios ierit, rex prohibeto. Class autem, quae nunc adest, APen dium ex pacto risia hernes suppestato, donec rem classis veneris. Ubi autem regia classis adveneris, si Laeedaemonil Desiste suam essem alere velint, hoc ipsis liceat. Sin a Tissaphernissipentum accipere velint, Tissaphernes hoc illis praebeto. Lae daemonN vero foe: e finito bello pemnias rissapheres reddunto, optascunsge ais eo acceperint. Postpetam autem classA rem venem, Lacedaemoesorum Osociorum O re s naves commutiater M-lum se ruo, prout Tissaphernil O Lacedaemonius O sotas viae-Diuiti co by Coosl

96쪽

HISTORIAE LIB. VIII. 9Iτοῖς ξυμμαχοις. ην-καταλύειν βούλωνται προς Ἀθη

ναίους, ἐν ὀμοίω καταλύετ ι. νθ . Ai μεν σπονδαὶ , αὐται ἐγενοντο. καὶ μετα ταυ- τα παρεσκευάζετο δ α'αῖέρνης τάς τε Φοινίατας ναυς α ν ωσπερ εὼητο, καὶ ταλλα ἴσαπεο ὐπεσχετο. και ἐβούλετο παρασκευαζόμενος γουν δηλος εἰναι. c. Βοιωτρὶ δε, τελευτωντος ηδη του χειμωνος, 4 ωπον ειλον προδοσία, Ἀθηναίων εμφρουρούντων. ξυνεπραξαν δε Ἐρετριεων τε ανδρες και αυτων 'D.ρωπίων, επιβουλεύοντες απίστασύν της Εὐβοίας. επι γαρ τ' Ἐρε- , τρία το χωρίον ον , αδυνατα ην, Αθηναίων ἐχοντων, μηου μεγάλα βλάπτειν και Ἐρετρίαν και την αλλην Ευβοιαν. ἔχοντες οὐν η- τον Ορωπον, αφικνοῖνται ἐς Ρο-bitur. Q od si bellum aduersus Athendensera fusi tum deponere

Hunt, hoe pariter o de communii sententia deponant.

UX. At*ae haec sunt foedera, quae tunc isuerunt. Postea vero Titaphermes operam dare coepit, ut & naves Phoenissas quemadmodum in foederitin conditionibus dictum fiterat aciduceret, & cetera praestaret, PIae cunque promiserat. Volebat autem salieni manifeste ii monstrare, se praeparare ea, quae promisisset. LX. Iam mitem sub extremam hiemeni Boeoti Oropum, in quo erat Atheniensium praesulium, per proditionem ceperiant. Nonnulli autem Eretriensium & ipsoriim Oropio in eos in eo capiendo adiuveriant, qui operam clanindestine clinant, ut Eliboeam ad defestionem inducerent. Fieri enim non poterat, quin hoc oppidum, quod Eretriae imminetat, Atheniensibus hoc tenentibus, magnis detrimentis & Eretriam & ceteram Euboeam afficeret. Eretrienses igitur Oropo iam potiti in Munium iveriant, ut

Paulo ante Mariu 27.

97쪽

91 THUCYDIDIS

δον οἰ Ερετριεῖς επικαλουμενοι ες την Ευβοιαν τους ΓL-λοποννησίους. οι δε, προς την της Xίου κακουμενης βο

θειαν μαλλον ωρμηντο, και αραντες πάσαις ταις ναυ- σιν - της Ρόδου επλεον. και γενόμενοι περι το Tριόπιον, καθορωσι τας των 'Mηναίων ναυς πελαγιας ἀπο της Xάλκης πλεουσας και ως ουδετεροι ἀλληλοις επεπλεον,

ἀφικνῶυνται οἱ μεν ες την Σάμον, οι δε ες την Mίλητον

και ἐωρων ουκετι ανευ ναυμαχίας οἱάν τε εἰναι ες την Xίον βοηθησαι. και ο χειμων ετελευτα οὐτος, καὶ εἰκοσπον ετος

ετ ευτα τω πολεμω τωδε, ον Θουκυδίδης ξυνέγραψε. Beli. Pelop. M. Tου δ' επιγιγνομενου Θερους ἄμα τω ηρι εὐθυς Olymp. ἁρχομενω, Δερκυλίδας τε ἄνω Σπαρτιάτης, στρατιὰν

U. C. Varr. εχων ου πολλην, παρεπεμ θη πεζ' εώ nλλησποντον,

Peloponnesios in Eliboeam accirent. Illi vero Chio potius, quae vexabarur, sin cur rere statueriint, &cum omni GL se e Rhodo solventes eo navigare coeperunt. Cun autem ad Triopium pervenissent, Atheniensium classem, quae ex Gialce veniebat, in alto navigantem prospexeriant. Sed ciun nelitri in alteros inciarsionein classe sedissent, ii miidem Samum, illi vero Μiletiun se 'receperiint. Videtant enim, ser non amplius in Chium ad opem Clitis obsessis ferendam, sine navali proelio proficisci posse. Atque haeChiems exiit, initiisque belli, quod Thucydules Conscripsit, vicesinnas annus excessit. LXI. Insequentis aluein aestatis vere statim ineunte, Det cylidas vir Spartanus, clim non magna milirum manu itinere pedestri in Hellespontiun missus fuit, in Abydum ad desectionem ab Athenientalis iaciendam sollicita-

98쪽

N ISTORIAE LIB. VIII.

tι X ῖοι, εν οσω αὐτοῖς ο Ἀστυαος ηπόρει οπως βοηθη- Ante Mart. σοι, ναυμαχησαι, πιεζόμενοι τη πολιορκια, ροαγκάσθησαν. ετυχον yi, σι εν λοδω οντος Ἀστυόχου, εκ της

Μιλητου Λεοντά τε ἄνδρα Σπαρτιάτην, ὸς Ἀντισθενειεπιβάτης ξυνεθηλθε, κεκομισμενοι μετὰ τον ΓΙεδαρίτου.

Θάνατον, ἄρχοντα, και ναυς δωδεκα, αι ετυχον φυλακες Μιλητου οὐσαι ων ησαν Θουρια πεντε, και Συρακουσιαι τεσσαρες, και μία Αναιῖτις, και μία Mιλησία, και Λεοντος μία. επεξελθοντων δε των Xίων πανδημεὶ, και καταλαβοντων τι ερυμνον χωρίον, και των

νεων --ῖς ἄμα εξ και τριάκοντα επι τάς των Ἀθηναίων

δυο και τριάκοντα αναγομενων, ἐναυμάχησαν. και καρτερῆς γενομενης ναυμαχίας, ουκ ελασσον εχοντες εν τωret. Sunt alitem Abydeni Milesioriina coloni. Interea vero cilii, diim Astyochus disitaret, qua ratione ipsis opem ferere, cuni obsidione premerentiir, navale proelii in cornis intuere cae,acti fueriint. Dum autem Astyochus apud Rhodum adlluc esset, Chii Leontem, virlini Spartanum Mileto profectum, qae clam Antistiaene illinc vector navisque deis fensor veneriit, post Pedariti mortem , ducena acceperant,& duodecim naves, miae praesulii caula Μileti stabant Quartim erant qGIque Triiriae, & Syraculanae quatruor,& una Anaestis, & una Milesia, & Leontis una. Gunigitur Casi cum omnibus totius populi copissi erruptionem fecissent, & quendam lociun natura inunita in occupassent,& simul ipsortim sex & triginta adversus duas & triginta Atheniensium naves in alnun prodiissent, proelium nava-

la commiseriant. Gm autem are X proelium navale corm

naissuin fuisset, Chii & socii, cum non deteriore conditio

99쪽

Aprili in

eunte.

ἀνεχωοησαν ες την πόλιν.

M'. Mετα δε τουτο εὐθυς του Δερκυλίδου πε η εκ της Mιλητου παρεξελθοντος, Αβυδος εν τω Ελλησποντωλῖίσταται προς Δερκυλίδαν και Φαρνάβαζον, καὶ Λάμψακος δυοῖν Φεραιν υστερον. Στρομβιχίδης δ' εκτης Xίου πυθόμενος, κατὶ τάχος βοηθησας ναυσιν Ἀθηναίων τεσσαρσι και εἴκοσιν ὼν και στρατιωτιδες ἐσανόπλίτας αγουσαι) επεξελθόντων των Λαμψακηνων, μάχη κρατησας, και αυτοβοει Λάμψακον ατείχιστονουσαν μων, και σκευη μεν και ἀνδραποδα αρπαγην ποιησάμενος, τους δε ελευθερους παλιν κατοικίσας, ε Aβυδον ηλθε. και ως ουτε προσεχωρουν, ουτε προσβα- λων εδυνατο ελῶν, ες το αντιπερας της 'Aβυδου ἀπο- ne quam hostes in eo proelio essent, iam enim etiam vesper erat in urbπn redierrunt. LXII. Postea vero statim, cum Deicylitas itinere pedestra Mileto ciscessisset, Abydus, quae est in Hellesponto, ad Det cylitam & Pharata ibazum defecit, & Lampsacus duolnis post ciebus. Stro1Michii des vero, cum hoc ex Chio cognovisset, celeriter cuin quatitor & viginti Atheniensium navi Dus inter quas erant etiam naves militrares gra-Vis armaturae milites vehentes ad opem sis ferendum accurTit. Cum alitem Lampsacenos, qui obviam ei prodierant, proelio superasset, & Iamplacum nullis muris cinctain primo imperet & sublato clamore cepisset, & vasa quidein ac mancipia ciripuisset, sed lio nes tu et os insitas pristinas sedes restituisset, Abydum petiit. Sed cum neque deditionem facerent Abydeni, neqtie Stroiniachides eo m urbem aggressus expugnare posset; in ulterio-

100쪽

HISTORIAE LIB. VIII. 9s

πλευσας , Σηστον πάλιν της Xερσονητου ην ποτε οι Μηδοι ειχον καθίστατο φρουριον και φυλακην του παν-

τος Ἐλλησποντου.

. ξγ. Ἐν τούτω δε οἱ τοί τε Θαλασσοκράτορες μαλ-

λον επινοντο, και οἱ εν Mιλητω, και ἡ δεστυοχος πυθόμενος τα, περι την ναυμαχίαν, και τον Στρομβιχί--δν και τας ναυς ἀπεληλυθότα, ἐθάρσησε. και παραπλευσας δυῶν νεοῖν Αστυοχος ες Xίον, κομίζει αὐτόθεντας ναυς, και ξυμπάσαις ηδη επίπλουν ποιεῖται ἐπι την Σάμον. και ως -τω, δα το αλληλοις υπόπτως εχειν,αυκ ἀντανηγοντο, ἀπεπλευσε πάλιν π την Mίλητον.υπο γαρ τουτον τον χρόνον καὶ ετι πρότερον ἡ εν ταῖς Αὀηναις δημοκρατία κατελυετο. επει- γ- οι περι τον ΙΠείσανδρον πρεσβεις παρα του Τισσαίερνους ες την

rein regionem Abydo oppositam traiecit, & Sestum ti hem in Oaersoneso siniin viam olina Messi tenuerant toti iis Hellesponti praesi una & Qistodiam constituit. LXIII. Interea veri & Chii mare magis odiinueriint, eoque litterius inebantur, & cpii Mileti erant; & Asty cluas, idim audisset proelium navale commissum, &Stromin bichidem & naves hostiles csiscessisse , fiduciam aninio con cepit. Quanao, em Astyochus cum duabus navibus in talium prosectiis, naves illinc deduxit, & iam cum tota classe adversus Samum contendit. Cum autem hostes, quod inter se suspem essem, obviairi ei non priAlirent, Miletum rediit. Nam per id temporis, atatue etiam prius, si Opularis status Athenis est sublatus. Postquam enim Pisanis der, eiusque collegae Atheniensitura legati, a Tissapherno Samum redierunt. res in castris longe firmius obstrinx Api in

SEARCH

MENU NAVIGATION