장음표시 사용
591쪽
τοις ἀρχοις ουσιν. επειδη δὲ εἰς ἀνδρας ἀφίκοντο , ου μονον τοπς πολίτας γνωριμον τὰν αυτων φύσιν, άλἀ κα. πῶσιν ανΘρωποις κατί σαν. 9 ετιγαρ, απασης ἀρετης ἀρχὴ μὲν, σύνεσις φs. πέρας δὲ , ἀνδρία ' και τη μεν δοκιμάζεται, τί πρακτέον μί, τη δὲ σώζεται. ἐν τούτοις ἀμφοτέροις, οἶδε πολύ διενεγκαν. κή γὰρ εἴ τις ἐφύετο κοι.
τος πῶσι κίνδυνος τῶς εὐητιν, Ουτοι πρωτοι προείδοντο, κα1 πολλάκις εις σωτηρίαν ἁπαντας παρμxo. κάλεσαν. οπερ γνωμης απόδειξίς ἐςιν εἶ φρονούσης, κή τῆς πα=σ τῶς ελλησιν ἀγνοιας μεμιγμένης κακία, οτ' ἐνην ταύτα κωλύειν ἀσφαλως, τα μὲν ου προορώσης, τα δ' εἰρωνευομενης. ρμως, ηνα ύπη- κουσαν, και τα δεοντα ποιειν ἡΘἐλησαν, ουκ ἐμνη- I S. σικάκησαν ' ἀλλα προτάντες, καὶ παρασχόντες ἀπαντα προθύμως, κοὰ σωματα, καf χρηματα, κοὐ συμμάχους, εις πῶραν γlλΘον ἀγωνος. ῶς ον
ουδὲ τῆς φυχης ἐφείσαντο. ἐξ ανάγκης δὲ συμβαί
νει, ἐταν μάχη γίγνητ', τοῖς μὲν, ἡττασΘα ' τροῦς α o. δὲ, νικαν. Ουκ αν ὀκνησαιμι δ' εἰπῶν, τι μοι δοκού- σιν ρι τελευτωντες ἐκατἐρων ἐν τάξει, της πιν ἐπτης οὐ μετέχειν, νικῶν δὲ ὀμοίως ἀμφότεροι τὸ μὲν γὰρ κρατῶν ἐν τοῖς ζωσιν, ὼς αν ρ δαύμαν παρα-δω , κρίνετ . ὁ δ εἰς τούτο εκαςον εδει παρασχέ- et s. σΘα , πας Ο μενων ἐν τάξει πεποίηκεν. εἰ δὲ, Θνη- τος ων, τὴν εἱμαρμενην εσχε, τη τύχη πέπονει τὰ συμβοωνον, οὐχὶ την φυχην ἡττητ- των ἐναντίων.
9 νομίζω τοίνυν - τοῖ της χώρας ημων μὴ ἐπιβην
592쪽
τοὐς πολεμίους, πρὸς τη των ἐναντίων αγνωμοσύνη, την τούτων ἀρετην αἰτίαν γεγενηAE . κατ' ἀνδρα γάρ πῶραν ἀληφότες οἱ τότε συμμίξαντες ἐκῶ, οὐκ ηβούλοντο αυΘις εἰς ἀγωνα κοί - τοῖς εκείνων eἰκείοις, ύπολαμβάνοντες τῶς μεν φύσεσι τῶς ό- μοίως ἀπαντηροσλη, τύχην ολ ήκ εὐπορον eιναι τηνομοίαν λαβειν ' δηλοῖ δὲ οὐχ ηκκα, οτι ταύτα οὐ- τως ἔχει, καὶ τἀ της γεγονυίας εἰρήνης. θύ γἀρ ἔνε- σιν εἰπῶν τ' ἀληΘετεραν, οὐτε καλλίω πρόφασιν
των ἐναντίων κύριον, φίλον γενεσΘΝ τοῖς ἐκείνων οLκείοις βούλεσΘ- μαλλον, η πάλιν τον ὐπὲρ των ολων κίνδυνον ἀρα- . Ο δ' αν, εἴ τις αυτούς τίς παραταξαμένους ἐρωτησειε , πότερ ηγουνται τῶς αὐτων ἀρετῶς. ' κοὐ τη του προετηκότος αυτων ω- IS. πειρία. κοῆ τόλμη, η τη παραδόξω κοὰ χαλεπη τειχη κατωρΘωκ να , ὐδένα ουτ' αναίσχυντον, ουτε τολμηρὸν οὐτως ειν , οντιν ἀντιποιήσεσΘ- των π πραγμενων. ἀλλα μην ὐπὲρ ῶν ὀ πάντων κύριος δαύ- μων, ως ἡβούλετο, ενειμε το τέλος, πάντας ΣΟ.ἀφῶ-- κακίας ανάγκη τοὐς λοιπούς, ἀν ἄπους γε οντας. πεeὶ ων ο ὀ των ἐναντίων ἡγεμωνύπερηρε τοὐς ἐπὶ τούτω ταχειντας, οὐχὶ τους πολλους, ουτ ἐκείνων, ουΘ' ημων, αὐτιάσαο ἄν τις εἰκότως. εἰ δ' ἀρα μί τις ἀνΘμπων, ο 2S. περὶ τούτων ἐγκαλεσσου προσηκει, τοῖς ἐπὶ τά- τω ταχΘῶσι Θηβαίων, οὐχὶ τοῖς πολλοῖς, ουθ' ημων, ουτ κείνων ἐγκαλεσειεν ἄν τις εἰκότως. ρι
593쪽
τέτων πνευματα ἀπηλάγη των οικείων σωμάτων,. το της Ελάδος αξίωμα ἀνηρηται. μεγάλην μεν ἶν ἴσως ὐπερβολην δοξομεν λέγειν, ρητέον δ δμωαI . ωσπερ γἀζ, εἴ τις εκ του καθετηκότος κόσμου το
μενος βίος γενοιτ αν Ηrω τωνδε των ἀνδρων ἀναιρεθήντων, εν σκότει κομ πολη δυσκλεία πας ο προ- του ζηλος των εληνων γεγονε. λα πολα δ εικότως 2 o. οντες τοιῶντοι, λα την πολιτείαν Ουχ ηκιτα ησαν σπουδα,οι. οὐ μεν γαρ λα των ολίγων δυνατῶ ,δος μεν ἐνεργάζοντο0 τοῖς πολίτας, αἰσχυνην δου παρι, ἀσιν. ην κα γουν ὀ ἀγων ελθη του πολέμου, πως τις ευχεζως εαυτον σωζει, συνειδώς, οτι, εώνα . τους κυρίους, η δωροις, η λ' αλης ηστινοσουν ομιλίας, εξαρέσητα , καν τα δεινότατα ἀσχημονήση, μικρόν ονειδος το λοιπον αὐτω καταπήσετ . ἀ
594쪽
σασι δυνατον, οἰ τε μονος ο τἀληΘες ονειδος λέγων λυπῶ. - γάρ οι μηδεν αν εἰπόντες αυτοι βλάσ- s. φημον, ἀλου γε λεγοντος χοίρουσιν ἀκούοντες. αφοβουμενοι πάντες, εἰκότως τη των μετά ταυτα
εκάλεσεν οῦκά τους ευρωτους ἄν , ταυτ η - λέξω. Iηδεσαν ἁπαντες ερεχθῶδ- τον επωνυμον αυτων, Τρεχθέα, ενεκα του σωσ- την χώραν, τάς αυ- του πόδας, άς υακινθίδας καλῶσιν, εἰς προυπτον Θάνατον δόντα αναλωσα . ρύσχρὸν ουν ἡγουντο, τον μεν ἀπ ἀθανάτων πεφυκότα, πάντα ποι- 2 ειν ενεκα του την πατρiδα ελευθερωσ , αυτοὶ δε φανῆν λητον σωμα ποιούμενοι περὶ πλείονος, η
595쪽
ζον αὐτοῖς, εἰ μη, συγγενεις οντες, ομοιον φανήσον-τ- τον Θυμον ἔχοντες εκείναις, ἐφ' οἶς την Ελάδα-ὐβριζομένην. ηκηκόεσαν λεωντίδ μυ- s. Θολογουμένας τάς δεεωκόρας , ὼς αυτάς ελσαν σφάγιον τοῖς πολίτας ὐπερ της χωρας. οτε δοῦνγυνῶκες ἐκῶν τοιαύτην ἔσχον ἀνδρείαν, ου Θε- μιτον αυτοῖς ὐπελάμβανον, χείροσιν, ἀνδράσιν ἔ- σιν, εκείνων φανην . β εμέμνηντο ἀκαμαντίδ
Is. δυνον ὐπομένειν; οὐκ ἐλάνΘανεν οινείδας , οτι Κάλμου μεν Σεμέλη , της δε υιον οντα, ον ου πρέπονες ιν ρνομάζων επὶ τρῖδε του τάφου, του δἶ Oiνευς γέγονεν ος ἀρχηγος αυτων εκαλῆτο. κοινου δοντος ἀμφοτέραις τάς πόλεσι του παρόντος κινδυ-a o. νου, ὐπὸρ ἀμφοτέρων ἄπασαν ωοντο δῶν αγωνίαν ἐκτέν . ηδεσαν κεκοπίδα0 τον εαυτων ἀρχηγον, τῶμεν ως ετι δράκων. τά δ' ως λιν άνθρωπος λεγόμενον οὐκ άλοθέν ποθεν, η τω την σύνεσιν ' αὐτον προσομοιοῖν ἀνΘρωπω, την αλκην δε δράκοντι. ἄξια as. δη τούτων πράττειν ὐπελάμβανον αυτοῖς προσώκειν. εμέμνηντο ἱπποθοωντίδ- των 'Aλωπης γόμων, ἐξ ών Iπποθόων εὐυ, ηαμ τον ἀρχηγον ηδ σαν ών, το πρέπον φυλάττων ἐγω τωδετω κρωζω,
596쪽
κλέους οντα 'Λντίοχον. δῶν ουν ηγησαντο, η'ζηνἀF- των υπα χόντων, η τελῶνα καλως. οἱ μενουν ζωντες οικῶοι τούτων, ελεεινοι, τοιούτων ἀνδρωνετερημένοι, συνηθείας πολης καμ φιλανθρω- Io που διεζευγμένοι, κομ τἀ της πατρίδος πράγματε ρημα, ηομ δακρύων καμ πενειυς πληρη. οἱ- ευδαίμονες τω δικαίω λογισμω, πρωτον μεν ἀντὶ μικροῖ χρόνου, πολυν, ημ τον ἄπαντα, ευκλειαν ἀγηρων καταλείπουσιν, εν η η πρῶδες οἱ τούτων Is ὀνοματοὶ γραφησοντ' , κομ γονῆς οἱ τούτων περ βλεπτοι γηροτροφησοντα , παραψυχην - πέν-
Θει την τούτων ευκλειαν εχοντες. επειτα νόσων
ἀπαΘῶς τὼ σωματα, κm λυπων ἄπειροι τάς ψυχάς, ας ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν οἱ ζωντες εχουσ' ao.εν μεγάλη τιμη η πολω ζηλω των νομιζομένων τυγχάνουσιν. ους γὰρ ἄπασα μῆν η πατρὶς Θόπτει δημοσAι, κοινων δ επαίνων μόνοι τυγχάνουσι, ποθῆσι δ οὐ μόνον οἱ συγγενῶς κρη πολῖτ , αλλ η πῶσα, ἴσην Ελλάδα χρη προσειπὼν ' συμπρο as. πένθηκε δε ηομ της οικουμένης τὸ πλῶτον μέρος, πως ου χρη τούτους ευδαίμονας νομίζεσΘ ους παρέδζους εικότως αν τις φησ- τοῖς κάτω Θεοῖς ἄν , τρο αώτην τάξιν εχοντας τοῖς πζοτέροις
597쪽
αγαθοῖς ἀνδρασιν εν μακάρων νησοις. ου γαζ ς οὐδε περὶ εκείνων, ταυτ απηγγελκεν, αλ ούς οι ζωντες αξίους υπειληφαμεν των μνω τιμων, τουτοιἀ', τη δοξη καταμαντευόμενοι, κακει των
λυπηρου τούτου τον δαίμονα αἴτιον ευρησομεν οντα, ω φύντας ἀνθρώπους εἴκειν αναγκη ' του δε τιμίου - καλου, την των εΘελησάντων καλας απβνη-2s. σκειν Δύζεσιν. εγω μεν ουν οὐχ οπως πολλα λέξω, τουτ επεσκεψάμην, αλ' οπ-' ταληθη. υμεις δε αποδυράμενοι, και τοι προσηκοντα, ωs χρη, καὶ νόμιμα ποιησαντες, απιτν.
598쪽
ξω σοι κ ἀναγνωσομαι. δει δέ σε την πζοαίρεσιν αὐτου πρῶτον εἰδἐνα . βούλεται μεν γαρ ὀτον λόγον ποιῶν, επαινεῖν μικράτην, ον ωετο πολλῶν κοὐ καλῶν και αγαειν ἄντων νέων ἐν τη πόλει, s. χαριε-τον Γνα , καὶ πλειον τῆ συνεσει προεχειν, ἡτω κάλλει των ἡλικιωτων. oeων δ', ώς επος ειπεῖν, τα πλεῖσα των ερωτικῶν συνταγμάτων αἰσχύνην - λον, η τιμην περιάπτοντα τούτοις, περὶ εα γεγραμμένα, τουτο ὀπως μη πείσεται, πεφύλακτα ' Io.
καὶ , οπερ καὶ πεπε Θαί φησι τη γνώμη, τοὐτοκαὶ γέγραφεν, ως δίκαιος ἐζαςης ἀτ αν ποιήσειεν οὐδἐν αἰσχρόν, ου τ' άξιώσειεν. o μἐν ουν ἄπιπερ ει μάλις άν ερωτικὸν λάβοις του λόγου, περι τουτ' μιν' ό δ' ἀλλος λόγος, - μεν αὐτὸνIs.επαινῶ τον νεανίσκοM τἀ δὲ, αὐτω συμβουλεύει περὶ παιδείας τε, καὶ Ποα ρεσεως του βίου. . πάντα δε ταυ τα γέγραπται τον τζόπον, ὀν τις άν εἰς βιβλιον κατάΘοιτο. τοῖς μεν γάζ λεατικοῖς των λόγων, απλῶς καὶ ομοίως, οἷς ἄν εκ του παραχρη- Σαμά τις εἴποι, πρέπει γεγρά M. τοῖς δ' ει ι του πλείω χρόνον τεΘησομνοις, ποιητικως καὶ περιττῶς-μόττει οπικεῖμαι. τοὐς μεν γὰρ, πιΘανὰς, τὰς δἐ, επιδεικτικοὐς εἰν πζοσηκει. B Ουν μη παρά τον λόγον σοι λεγω, μηδὲ ἀπεe γιγνώσκω 2 s. Denis. V ol. II. v v v v περι
599쪽
I o 2 περὶ τουτων αυτὸς, διεξίω, πρόσεχ, ως αὐτου τρυλόγου ἀκουσόμενος, ἐπειδη κ' αυτος ηκει, Osηβου Θην ἀκουειν, Ἐπικράτης. 9 ορων ἐνίους των ερω- μενων τε κα1 καλλους μετεσχηκότων, ουδετέρα, των S. ευτυχιων τούτων ομως χρομένους, ἀλλ' ἐπὶ μὲν τητης διεως ευπρεπεία σεμνυνομένους, την δὲ πρὸς τους ἐρατὰς ομιλίαν δυσχεραίνοντας, καν τοσουτον διημαρτηκότας του τὰ βῆλτι- κρινειν, ωοπε, δῶ τους λυμπινομένους τω πράγματι, κα/ προς τους μετἁI o. σωφροσυνης πλησιαζειν ἀξιοῖντας δυσκόλως φ όρῆσθαι διακειμἐνους ' ηγησάμην τους μὲν τοιουτους ἡ μόνον αὐτο7ς ἀλυσιτελως εχειν, αλλα καρ τοῖς αλοις μοχθηρας συνηθείας ἐνερ γάζεσΘM ' τοῖς δὲ καλως
φρονουσιν οὐκ ἐπακολουΘητέον ειναὶ τῆ τρυτων απο- Is. τοία ' μάλιτα πιν ενθυμουμένοις, οτι των πραγμάτων, ουτε καλων, οὐτ' αἰσχρων, ἀποτόμως οντων, αλλα παρα τους χρωμνους το πλῶτον διαλλαττον-
άπασιν, αλλὰ τοῖς καλοῖς κ σωφροσιν οἰκειουσ&α πέφυκεν. ετι δὲ τοῖς μὰν μηδεμίαν πω τοιαυτην φλίαν ἐωρακόσι καλως ἀποβασαν, η σφόδρα κατεγνωκόσιν αυτων, ώς ουκ ἀν δυνηλῖεν σωφρόνως τοῖς εντυ χάνουσιν φιλειν, ἴσως οὐκ ἄλογον ταυτην εχειν την διάνοιαν ' τοῖς δ', ωσπερ σῖ, διακειμένοις, καρ μητε παντάπασιν ἀνηκόοις ουσιν, οσαρ δη χρειαι δ' ερωτος
600쪽
της εὐλαβείας τον αλλον χρόνον βεβιωκόσιν, οὐδ' υποιίαν εχειν εὐλογον, ὼς αν τι πράξειαν αἰσχρόν. διο δη κοὐ μαλλον επηρθην τουτον γράφα τον λό- γοοηγούμενος δυῶν τῶν καλλίτοιν Ου διαμαρτη -
ἀμα σέ τε ζήλωταν, και ἐμαυτὸν οὐκ ἀνόητον ἐπιώδείξειν ελπίζω, εἴ σε τριρύτον οντα αγαπῶ ' συμβουλλεύσας δ' ἁ μάλισα κατεπείγει, νομίζω της μὲν εὐνοίας της εμης δῶγμα' της δε κοινης φιλίας ἀφαρ- μην ἀμφοτέροις εισοίσειν. κοίτοι μ οὐ λέληΘεν, ὁτι I o. χαλεπον μεν ἐςι, καὶ την σην φύσον ἀξίως των υπαρχόντων διελθῶν ' ετι δὲ επικινδυνότερον, τον συμβουλεύειν μέλλοντα αυτὸν ὐπεχυνον τω πεισθέντι καταςησαν. ἀλλα νομίζω, τῶς μὲν δικαίως εγκωμίων τυγχάνουσι περιγενέσΘαη της των ἐπαινούντων δυνά- ιμεως προσηκρον, τη της ἀληθείας ὐπερ λη της δὲ
συι βουλης οὐ διαμαρτήσεσθαι, συνειδως, ὁτι διὰ μἐνανοητων, καὶ παντελῶς ὐπ ἀκρασίας διε αρμένων, οὐδε των καθ' υπερ λην ορεις βουλευθέντων ὐδὲν ἀν καλως ε ξενεχθείη ' διἁ δὲ των σωφρόνως καῆ κα- ΣαΘαρως ζην οὐρουμiνων, οὐδὲ τὰ μετρίως εσκεμμένα διαμαρτάνεσΘαι πi M. 9 τάς μὲν ουν ελπίδας
εχων τοιαύτας, ἐγχειρω τω λόγω. ηγοῖμαι δὲ πάντας ἀν ὀμολογησοή μοι, τοῖς τηλικούτοις μαλι καθηκειν, κάλλος πιν επὶ της Ομως' σωφροσύνην 2 s. δ' ἡπὶ της Φαης ' ἀνδρίαν δ' επ' ἀμφοτερων τοῖτων - χαριν δὲ επὶ των λόγων διατελῶν εχοντας.ων τὰ μιν της φύσεως ούτω καλως η τύχη σοι παραδεδωκεν, ωστε πεζιβλεπτον και Θαυμαζόμενον δια. V v v v 2 τελῶν'