Oratorum graecorum, quorum princeps est Demosthenes, quae supersunt, monumenta ingenii, e bonis libris a se emendata, materia critica, commentariis integris Hieron. Wolfii, Io. Taylori, Ierem. Marklandi, aliorum, et suis, indicibus instructa edidit I

발행: 1770년

분량: 975페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

επαύνων αξιον, ὐπὸ μὲν των Θεων ἡ πημένον - s. νεσΘ , παρὰ δε τοῖς ἀνΘρωποις, τὰ μὲν δἰ αὐτὸν, τὰ δὲ δια την τυχην Θαυμάζεσθαv. καΘόλου μὲν

τοίνυν των υπαρχόντων σοι πρὸς ἀρετὴν ἴσως μερον ἁρμόττει τὰ πλείω διελθειν' α δ' ἐκάς τούτωνεγκωμια ἀπειν ἔχω, ταύτα δηλωσμ πειράσομ I o. μετ' αληΘείας. ἀρξομμ δὲ πρωτον ἐπαινειν, ρ ρ πρωτον ἰδοῖσιν ἀπασίν ἐς γνων σου το κάλλος, κέ τούτου τὸ χρωμα, δἰ ου κ' τὰ μέλη, κM ὀλον τὸ σωμα φαίνεταq. ῶ τίν αν ἁρμόττουσαν εἰκόνα ἐνέγκω, σκοπων οὐχ ὁρω. αλλἀ παρκατ- μοι Is. δῶ-- των ἀναγνόντων τόνδε τον λόγον, σὲ Θεωρῆ-σM, κο ιδειν, ἴνα συγγνωμης τύχω μηδὲν ὁμοιον εχων εἰπειν αὐ . 9 τω γὰρ εἰκάσειε τις λητων, ὁ μάνατον τοῖς ἰδούσιν ἐργάζεταq ποον, κ- oζω- μενον οὐκ ἀποπληροι, κρο μετατἀν μνημονευε v, κ ao. τὴν των Θεων ἀξίαν ἐπ άβρωπου φυσεως ἔχει, πρωμὸν την εὐπρέπειαν ἀνθηρὸν, πρὸς δὲ τάς αἰτίας ἀνυπονόητον - ἀλλὰ μην οὐδὲ ταδε ἐς, αἰτιάσα--- πρὸς την σην διιν, ἁ πολλοῖς ἡδη συνέπεσε των κάλλους μετασχόντων. ἡ γὰρ διὰ ραθυμίαν τούas. σώματος, ἀπασαν συl ετάραξαν την ὐπάρχουσαν -- πρέπειαν , ἡ δἰ ατύρομά τι κη τὰ καλως πεφυ.

ζοιμεν ἀν ἔνοχον γεγενημένην. ουτω σφόδρα ἐφυλάξατο

602쪽

λάξατο πάσας τὰς τοιαύτας κῆρας, ἄσπις ποτ ῆν Θεων, Ο της σῆς ὀψεως προνοηθεὶς, ωστε μηδὲν μέμψεως ἄξιον, τα δε πλῶσα περίβλεπτα σου κατα-σῆσαι. κα uἐν δη κέ των ὁρωμένων, ἐπιφανεώτουμεν οντος του προσωπου, τούτου δε αυτοδ των ὀμ- s. μάτων, ἔτι μῶλλον εν τούτοις ἡπεδείξατο την εὐνοιαν , ἡν εἶχεν εἰς σε, το δαιμόνιον. οὐ γἀρ μόνον πρὸς τα τα κατεπείγονθ ' ὀρῶν, αὐτάρκη παρέσχηται, ἀλλ', ενίων οὐδ' εκ των πραττομένων γινωσκωμένης της ἀρετῆς, ' σοὶ, διὰ των της ὀφεως σημείων, Io.τα καλλι- των ἡΘων ενεφάνισε ' πρῆον μεν κέ φιλανθρωπον τοῖς ὀρωσι, μεγαλοπρεπη δε κέ σεμνὸν τοις ομιλούσιν, ἀνδρώον δε κοψ σωφρονα πῶσιν ἐπιλίξας' ὁ κοὐ μάλις' ἀν τις Θαυμάσειε. β των γὰρ

αλλων επὶ μεν της πραότητος ταπεινων, επὶ δε της I s.

σεμνότητος αὐΘαδων υπολαμβανομενων, κή λἀ μεντην ἀνδρίαν Θρασυτέρων, διὰ δε την ησυχίαν άβελτέρων ειν δοκούντων, τοσαύτας μεναντιώσεις πρὸς ἀλληλα λαβοῖσα η τύχη, πρὸς τὸ δεον ἀπανθ' ὀ-μολογούμενα ἀπέδωκεν , ωσπερ ευχήν εππελουσα, ΣΟ. ἡ παράδειγμα τοῖς ἀλλοις επιδῶξαμ βουληθεῖσα, ἀκοὐ Θνητήν, ως εἰλ , φύσιν ἰῶσα. εἰ μεν ἔν οἷόντῆν ἐφικεσΘαι τω λόγω τού καλλους τούσοδ, ἡ του-

603쪽

ωστ αδηλον ειν , τί ποτ' αν, ψυχης μετασχόντα, s. φανείη ' σου δὲ το της Ῥωμης ηΘος εν πῶσιν, ο*ποιῶς, μεγάλην ευπρέπειαν επαυξάνει τω σωματι. 6 περὶ μὲν οἶν του κάλλους πολλὰ παραλιπων, τοσαυτα ' ἐπανέσας, εω. περὶ δὲ τῆς σωφροσύνης, κάλλις ν μὲν τουτο ἔχοιμ αν ἰπῶν, οτι της ηλικίας Io. της τοιαύτης εὐδιαβόλως ἐχουσης, σοὶ μαλλον ἐπαινῶσΘαι συμβέβηκεν. οὐ γαρ μόνον οὐδὲη εξαμαρτά-- νει, ἀλλα κα φρονιμωτερον, η κατά την ωζαν, ν τ ροηρητα . κέ τουτων μέγιτον τεκμηριον, η προστοσς άνθρωπους οuιλία. πολλων γὰρ εντυγχανόν-IS. των τοι , κοψ παντοδαπὰς φύσεις ἐχόντων, ετι δὲ προσαγομένων απάντων ἐπὶ τας ἐαυτων συνηθείας,

Ουτω καλως προέτης των τοιουτων, ωττε πάντας

την προς σε φιλίαν ἡγαπηκότας ἔχειν. ὁ σημεῖον των ει δόξως κή φιλανθρώπως ἰην προωρουμένων o. ἐς . καίτοι τινὲς ευδοκίμησαν ηδη των τε συμ ολλευόντων, ώς ου χρὴ τας των τυχόντων ομιλίας προς- δέχεσΘα , κα- των πεισΘεντων τούτοις. η γ πυς χάριν όμιλούντα τοῖς φαύλοις ἀναγκαον εςὶ διαβάλλεσθαι παρά τοῖς πολλοῖς, η διευλαβήμενον τἀςas. τοιαυτας επιπληξεις, ὐπ' αυτων των εντυγχανόντων δυσχεραίνεσθαι συμπίπτει. ἐγω δὴ δια τρυτοκή μἀλλον οἴσμέ σε δειν εγκωμιαζειν, ὁτι των ἄλλων ἔν τι των αδυνάτων οἰομένων ει - τὰ τοῖς ἀλ- λων τρόποις ἀρέσκειν, συ τοσούτο τούτων λη-

νεγκας, Diuitias 1 by Corale

604쪽

νεγκας, ωστε των χαλεπων κρη δυσκολων απάντων περιγεγενησΘ , του μεν συνεξαμαρτάνειν τί τισπ , υποψίαν ενδιδους τοῖς άλοις της δε προς αυτους δυσχερείας τη των τρόπων ευαρμοτία κρατησας. πρός τοίνυν τους εραςάς, εἰ χρη περὶ του- s. των ειπῶν, ουτω καλως μοι δοκῶς ηκ σωφρόνως ομιλῶν , ωστε των πλεχων ουδὲ ον ἄν προέλωντ , μετρίως ενεγκῶν δυναμένων, σοὶ πῶσι καθ' υπερβολην ἀρέσκειν συμβέβηκεν ' ο της σης ἀρετης σημῆον εναργέςατόν ἐπιν' ῶν μεν γάρ δίκαιον καμ καλον, ου- IO.δεὶς ἄμοιρος αυτων παρά σου καθέτηκεν ' ὰ δ' εις αισχυνην ηκει, τουτων ουδ' εις ελπίδα ουδεις ερχετ 'τοσαύτην τοῖς μεν των βελτλων ορεγομένοις, εθυσίαν ' τοῖς δ' ἀποΘρασυνεσΘαι βουλομένοις, ἀτολα

φροσυνης δόξαν Θηρω μενων, συ τοσουτον τη φυσει διενηνοχας, ωστε εξ ών λέγεις κιμ ομιλῶς τοῖς

ἐντυγχάνουσι, μηδἐν ελάττω την περι σεαυτου ευδο-

είαν, η διά πάντα τά λοιπὰ πεποιησΘ ' τοσαυ- ΣΟ.τη πειΘω κομ χάρις ηκ εν οις σπουδάζεις, ετί σοι, κομ εν οἷς παίζεις. ηκ γάρ ευηΘης ἀναμαρτητως, ηομ δεινός ου κακοηθως, καμ φιλάνθρωπος ἐλευθερίως, κομ τοσυνολον τοιουτος εἶ, οἷος άν τις εE Aρετης υιἰς 'Eρωτι γένοιτο. την τοίνυν ἀνδρίαν ' ουδ; as. γάρ τουτο ἄξιόν ἐςι παραλιπῶν, οὐχ, ως ου πύλην επίδοσιν ἐχουσης σι της σης φυσεως , ηκ του μέλ'λοντος χρόνου ' ου πλείους ἀφορμας παραδώσομτος λόγων τοῖς ἐπαινῶν σε βουλομένοις, αλ' ας καλ-

605쪽

I O. τον της προαιρέσεως επαινον. συνειδως τοίνυν των

μεν ἁλων αΘλημάτων καμ δούλους κομ ξένους μετωχοντας, του δ' ἀποβάνειν μόνοις μῖν τοῖς πολίτας εξουσίαν ουσαν, εφιεμένους δε τους βελτλους, Γλυτως ἐπὶ τουτον τον αγωνα ωρμησας. ἔτι δὲ κρίνων τους S. μἐν τα δρομικα γυμναζομενους, ουδὸν προς ανδρείαν, έδ' εὐψυχία, ἐπιδιδόνη, τὼς δὴ την πυγμην ηπι τ τοιαύτα ἀσκησαντας, προς τω σωματι ηομ την γνωμην διαφθείρεσΘ , τὸ σεμνότατον η κάλι- . Γον των αγωνισμάτων, καΗ μάλτα προς την σαυ- aQ. του φύσιν ἁρμόττον ἐξελέξω, τη μὲν συνηλία τωνοπλων, κοΗ τη των δρόμων φιλοπονία, τοῖς εν τω- πολεμω συμβάνουσιν ωμοιωμενον ' τη δοῦ μεγαλοπρεπεία υμ τη σεμνότητι της παρασκευης, προς τηντων Θεων δύναμιν εἰκασμένον ' προς δε τέτοις ηδίτην S. μἐν Θέαν ἔχον, ἐκ πλείτων δὲ κομ παντοδαπων συγκείμενον , μεγχων δ αθλων ηθωμένον. β πρὸς γάρ τοῖς τιθεμένοις, το γυμνασΘην μελετησοητοιαῖτα, οὐ μικρὸν ἀθλον προφανησεται τοῖς η μετρίως

606쪽

σκευης πολεμήσαντας πεποίηκεν ἀληλοις' ἔτι δάκρη νυν των πόλεων των ε ληνίδων ου τίς ταπεινοτάταις, αλα τῶς μεγίταις εν τοῖς ἀγωσι χρησΘ σύνηθίς μιν. η μεν ουν προώρεσις, ουτω καλη, η

παρά πῶσιν ἀνθρωποις ηγαπημένη. νομίζων δ' ουδήν

εἴν προυργου των σπουδαιοτάτων ε Θυμῶν, ὼδἐ κα- λως προς ἁπαντα πεφυκέν το σωμα, μη της ψυ- Io.χης φιλοτίμως παρεσκευασμένης την μεν φιλονίαν ευΘέως εν τοῖς γυμνασίοις ἐπιδειξάμενος, ουδεν τοῖς ἔργοις ἐψευσω την δ' αλλην επιφάνειαν της σαυτου φύσεως, ην την της ψυχης ανδρείαν, εν τοῖς άγωσι μάλιτα ενεδείξω. πεζὶ ων Οκνω μεν αρ- IEασθη λέγειν, μη λειφθω τω λόγω των τότε γεγενημένων. ἔμως δ ου παραλείψω. ηομ γάρ αἰσχρόν

ά Θεωρουντας ημῶς εὐφράνει, ταυτ α παγγῶλο μη εΘέλειν απασας μεν ουv εἰ διεξ ειν τους αγωνας, ισως ἄν ακαιρον μηκος ηψν επιγενοιτο τω λόγω. ενὸς Σαδ', εν ω πολυ διηνεγκας, μνησθεις, πάντας δηλώσω, κομ τη των ἀκουόντων δυνάμει συμμετρότερον φανη- σομ χρωμενος. 9 των γάρ ζευγων αφεθεντων,κ των μεν προορμησάντων, των δ' ὐφηνιοχουμένων, ἀμφοτέρων περιγενόμενος, εκατεζων, ως προσηκε, Στην νίκην ἔλαβες, τοιούτeυ τεφάνου τυχων, εφ' ω, καίπερ καλου του νικῶν οντος, κάλλιον ἐδόκει κομ πα

607쪽

τίου μεν σοι του τῶν αντιπάλων αρματος, απάντων δ' ἀνυπότατον οἰομένων εἴν την των ,πων δυναμιν, ὀρῶν αυτων ενιους κη μηδενός δεινου παρόν- τος ὐπερηγωνιακότας, ουχ οπως εξεπλάγης, η. s. κατεδειλίασας, ἀλλα τη μεν ἀνδρεία κιμ ' της του ζεύγους ὀρμης κρείττων εγένου ' τω δε τάχει καμτους διευτυχηκότας των ἀνταγωνιτων παρηλΘες' ηο γάρ τοι τοσουτον μετηλαξας των ανθρώπωντας διανοίας, Ιστε πολῶν Θρυλούντων ώς εν τοῖς Io. ἱππικοῖς ἀγῶσιν ηδλην Θέαν παρέχετα/ τα ναυαγούντα, ηπι δοκούντων ἀληθη ταῖτα λέγειν, επισου τουναντίον, τους Θεατάς φοβῶσθη πάντας, μητι συμπέση τοιουτο πεζί σε. τοιαύτην εἴνοιαν, κροφιλοτιμίαν η ση φύσις αυτοῖς παρέσχεν ' εικότως 'Is. καλὸν μεν γὰρ κοέ τὸ καΘ' εν τι περίβλεπτον γενέσΘ ' πολυ δε κάλλιον το πάντα περιλαβῶν,εφ' οἱς ἄν τις νουν εχων φιλοτιμηθείη. δηλον δ' εκ λ

Ἀδωνιν, κομ ἄλλους τοιουτους, δια καλος υπό Θεῶν ἀγαπηθέντας. zστε εγωγε ου Θαυμάζω των επιΘυμούντων της σης φιλίας, ἀλλά των μη τον τρόπον τουτον διακειμένων ' οπου γάρ ενός ἔκ ου των προει- a S. ρημένων μετασχόντες τινες της των Θεῶν eμιλίας ηειδεησαν, ηπου του γ απάντων κυρίου καταςάντος, ευκτόν Θνητῶ φύντι φίλον γενέσθη. δίκαρνμεν ουν, ηπι πατερα κομ μητερα κρη τους ἄλλους οἰκείους τους σους ζηλούσθη, τοσούτον ὐπερέχοντος

608쪽

ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ.

κρίνας αξίους εἴν φίλους, εξ απάντων αἰζη. τους μενταρ η τύχη σοι μετόχους κατέτησε τους δ η σφετέρα καλοκαγαθία προσσυνδεησεν Eς ουκ δἴδα πό- ς. τερον εραροας, η μόνους ' σ' όρθως γmγνωσκοντας προσαγορευσοέ χρη. δοκῶ γάρ μοι - καταρχας η τύχη, των μεν φαύλων καταφρονουσα, τάς δετων σπουδάων ἀνδρων διανοίας ερεθίση βουληΘῶσα, την σην φύσιν, ου πρὸς ηδονην ' ενεξαπατηθην Io.καλην ποίησ , ἀλλἀ πρός ἀρετην ενευδαιμονησα χρησιμον. πολλά δ ἔχων ἔτι περὶ σου διελθῶν, αυ- του καταλύσειν μοι δοκωτόν - νον, δεδιως, μηκαFυπερβολην της ανθρωπίνης φύσεως ὐπερ σου διαλέγεσΘ ID. τοσουτον γάρ, ως ἔοικεν, η των λόγων II.

δυναμις ἔλαττον ἔχει της οψεως, ωστε τοῖς μεν - ρατοῖς ουδεὶς απι ἀν ἀξιοι ' τους δε τουτων επαίνους, ουδ αν ελλείπωσιν, αληθῶς εἴν νομίζουσι. β παυ- σαμενος ουν περὶ τουτων, ηδε πειράσομα σω συμβουλευων, εE ῶν αν εντιμότερον ἔτι τον σαυτου βίον Σο. καταπησεις. βουλοίμην δ αν σε μη παρεργον ποιη- σασθαι τὸ προσέχειν τον νουν τοῖς μέλλουσι ρηΘη- σεο , μη δ ὐπολαμβανειν τουΘ', ως αρα εγω τέ- τοις κέχρημα3 τοῖς λόγοις, ου της σης ωφελείας ἔνεικα , ἀλλ' επιδείξεως ἐπιθυμων, ἴνα μητε διαμάρ- 2

609쪽

μη καλως Τι πράξωσιν, επιπληττομεν τῶς ωσπερσυ, περιβλέπτοις γεγενημενοις, ηο τοῦ παραμελησοω τινος των καλ-ων, αισχυνην φέρειν εἴωΘεν. Θι δ' οἱ μεν ἐπι των ἁλων λόγων ψευσθέντες, s. καθ' ενὸς μόνου πράγματος ου τα κράτιτα ἔγνωσαν ' οἱ δὲ της των επιτηδευμάτων συμβουλίας λαμαρτόντες, η καταφρονησαντες, παρ ολον τον βίον της εαυτων αγνωσίας ὐπομνημαιlαεχουσι. τουτων μῆνουν ουδῖν δει σε παθειν ' σκοπε Θ D, τι των ἀν- Io. Θρωπίνων μεγλην δύναμιν ἔχει κκ τίνος καλλμὸν ἀποβάντος πλῶς αν κατορθοῖμεν ' διαφΘαρέντος δε , μέγις' αν βλαπτοίμεΘα παρά τον βίον. οὐ γάρ ἄδηλον, οτι τούτου η μάλις επιμέλειαν ποιητέον, Ο μεγλην ροπην ἐφ' ' ἔκάτερον ἐργά I s. σΘ πέφυκε. 9 την μὲν τοίνυν ἐν άνθρωποις λάνοιαν , απάντων εὐζησομεν ηγεμονευουσαν ' ταυτην

δὲ φιλοσοφίαν μονην παιδευσαου τε ὀρθως η γυμνάσα δυναμένην. ης Οἴoμαώ σε δῶν μετασχῶν,κμ μη κατοκνησοη, μηδὲ φυγειν τάς ἐνούσας ἐν Ο. αυτη πραγματείας, ἐνθυμούμενον, οτι διά μῖν ἀργίας - αΘυμίας, κομ τα παντελῶς ἐπιπο

610쪽

βίου, μη ζητῶν οπως διακεἰσεταs βέλτιον. κάτω κα- λον μεν καμ διά τύχην εν τοῖς σπουδαιοτάταις ΘαυμάζεσΘ- πολύ δε κάλιον, δα την επιμέλειαν

την αυτου, μηδενος των ἐνδόξων αμοιρον γενέσΘ 'της μεν γαρ πίοτε κομ τοῖς φαυλοις μετασχῶν συνέβη ' σης δ δε εςιν ἁλως μετουσία, πλην τοῖς ἐν ἀνδραγαθία δαῖέρουσιν. αλα μην περί γε της φιλοσοφίας ἀκριβως μεν ματα διελΘῶν, ηγο-

τι ποτ αν βουληθείημεν, της μὰν διανοως ἐπι του λέγειν κομ βουλεύεσΘ τεταγμένης, της δε φιλοσοφίας ἔκατέρα τουτων εμπειρίαν παραδιδούσης, μη ταυτην κατασχῶν την πραγματείαν, δί ης ἀμ- et φοτέρων τουτων ἐγκρατως εEομεν; τότε γαρ εικὸς κομ τον βίον ημων μεγχην ἐπίδοσιν λαβει', ἴτων των κρατίτων ορεγόμενοι, τα μεν διδακτά, τέχνη 'τα δὸ λοιπα, γυμνασία τινὶ καμ συνηθεIαι κατασχῶν δυνηΘωμεν. ου γαρ δηπου τουτό γε ες ιν εἰ- as. πῶν, ως ουδῖν προς τό φρονῶν ευ παρα την ἐπι-τήμην διαφέρομεν αληλων ' o ς μἐν γαρ απα- σα φυσις βελτίων γίγνετοq παιδείαν προσλαβου- σα την προσήκουσαν ' πολυ δἰ μαλισθ' οσας εE

SEARCH

MENU NAVIGATION