Antologia greca ad uso dei ginnasi e dei licei per Bartolomeo Bona

발행: 1862년

분량: 312페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

τῶν διδαξὸντων εὰν δε τις Ερυληται ἡ αὐτος μαθεῖν τοδίκαιον ἡ υἱὸν ἡ οικέτην διδάξασθαι, μου εἰδέναι μοι ἁν

το πολυμαθης εἴ αι περὶ τῶν αυτὼν ουδέποτε τὰ αυτὰ λέγεις. - Ἀμελει, εφη, πειρῶμαι καινόν τι λεγειν αεἱ.7. - Πότερ ν, εpn, και περι δεν επίστασαι, ο7 γ περιγραμμά rων, εάν τις ερπταί σε, πόσα και ποια Σωκράτους

ἐστι, , ἄλλα μεν πρότερον, ἄλλα δε νῖν πειρῆς λέγειν; v περὶ ἀριθμῶν τοις ἐρωτῶσιν, εὶ τὰ δις πέντε δέκα ἐστίν, ου τὰ τὰ νυν, ἁ και πρότερον, ἀποκρι&n; - Περὶ μἐν τουτων, ἔφη, Δ Σώκρατες , Δ;περ συ, καὶ εγῶ ἀει τλ αυτὰ λέγω,

περὶ μέντοι τὼυ δίκαιον πάνυ οχιμι νῖν εχειν εἰπεῖν, πρὸς

282쪽

α δοκει μοι δίκαια Πναι, οὐδεν παυομαι ἀποδεικνυμενος;- Και ποιος δὴ σοι, εφη, οὐrος ο λόγος ἐστίν; - Ei δεμη λόγφ, ἔφη, ἀλλ' ερπω ἀποδείκνυμαι ' η οὐ δοκεῖ σοι αξιοτεκμαρτότερον του λόγου το εργον εἰναι; - Πολύ γε νη Δί', εpn' Miκαια μεν γαρ λεγοντες πολλοὶ ἄδικα ποιουσι, δίκαια δε πράττων ουδ' ἄν εῖς ἄδικος εἴη .

ἡ συκοφαπτουντος, π φίλους ἡ πόλιν εις στάσιν ἐμάλλοντος, ου ἄλλο τι ἄδικον πράττοντος Ουκ ἔγωγε, εpn. - Tο δaτων ἀδικων ἀπέχεσθαι ου δίκαιον η ', - Δηλος Π, ερο, Δ Σίκρατες, καὶ νυν διαφευγειν ἐγχειρων το αποδείκνυσθαι γνώμων, νδ τι νομίζεις τὸ δειαιο οὐ γὰρ ω πράττουσιν ρὶ δίκαιοι, ἀλλ' ἁ μὴ πράττουσι, ταυτα, λέγεις. 12. - Ἀλλ' ωμν εγωγε, wn o Σωκράτης, το μη θέλειναδικῶν ἱκανον δικαιοσυνnς επίδειγμα Δγαι' εἱ σοι μηδοκεῖ, σκέψαι, εὰν τόδε σοι -λλον ἀρέσκη φημὶ γὰρ εγῶτο νόμιμον δίκαιον εἰναι' - Ἀρα το αυτὸ λέγεις, Δ Σώκρατες, νόμιμόν τε καὶ δίκαιον Πναι; - Εγαγε, εν. 15. - οὐ γαρ αὶσθάνομαί σου, ὁποιον νόμιμον η ποιονδίκαον λέγεις. - Nόμους δε πόλεως, εφη, γιγνώσκεις - Εγωγε, εpn. - Καὶ τίνας τουτους νομίζεις; - 'Aiὶ πολιται, ἔφη, συνθέμενοι ἁ τε δεΤ ποιεῖν χαι ῶν ἁπέχεσθαι, ἐγράψαντο. - Οὐκοῖν, εν, νόμιμος μεν ἄν εἴη ὁ κατὰ ταυτα πολιτευόμενος, ἄνομος δἰ ὁ ταλα παραβαίνων ; - Πάνυ μἐν οὐν , εpn. - Ουκουν καὶ δίκαια μεν Αν πράττοιο τουτοις πειθόμενος, αδικα ο τουτοις ἀπειθῶν; - Πάνυμεν οἴν. - Οὐκοῖν ὁ μεν τὰ δίκαια πράττων δίκαιος, ὁ

τὰ ἄδικα ἄδικος; - Πῶς γὰρ Οο; - μεν ἄρα νόμιμος δίκαιός ἐστιν, ο δε ἄνομορ ἄδικος. 14. Καὶ ὁ Ἱππίας, Νόμους δ', ἔφη, Δ Σώκρατες, πως

ἄν τις π σαιτο σπουδαῖον πρ ilναι η το πείθεσθαιαυτοῖς, ούς γε πολλλις αυτοὶ οι θέμενοι ἀποδοκιμάσαντες

283쪽

μετατίθενταις - Καὶ γαρ πόλεμον, ἔφη ὁ Σωκράτης, πολλάκις ἀράμεναι Η πολξις πάῶιν ειρώνην ποιο0νται. - Καὶ μάλα, ε pn. - Διάφορον οὐν τι οἴει ποιεῖν, ερο, τους τοῖό νόμοις πειθομένους φαυλδων, ὁ τι καταλυθεῖεν ἁν οἱ νόμοι, n ει τοὐς ἐν τοῖς π λέμοις εὐτακτουντας ψίγοις, ο τι γένοιτ αγειρἡγn; η καὶ τοὐς εν τοὶς πολεμοις τῶς πατρὶσι προθύμως Γοηθοῖντας μivpp; - Mὰ Δἱ' ουκ εγωγ', εν. 45. A οὐργον τον Λακεoαιμόνιον, εἴn ὁ Σωκράτης, καταμεμάθηκας, ετι οὐδεν ἄν διάpορον- τὰν αλλων πόλaων την Σπάρτην εποωσεν, εἱ μη το πείθεσθαι τοῖς νόμοις μάλιστα ἐνειργάσατο αὐτῆ , των δε ἀρχόντων εν ταἰς πόλεσιν οὐκῶσθα, ὁτι , o τινες ἄν τοις πολίταις αιτιώτατοι ῶσι του τοῖς νόμοις πεiθεσθαι, οὐτοι ἄριστοί εἰσι . καὶ πόλις, ἐν γ Iισταοὶ πολῖται τρὶς νόμοις πείθονται, έν εἰρώνη τί ἄριστα διάγει καὶ ἐν πολεμω ἀνυπόστατός ἐστιν; l6. Ἀλλα μην καὶ ροόνοια γε μέγιστόν τε αγαθὸν δοκεῖ ταῖς πόλεσιν εἰναι, καὶ πλειστάκις ἐν αὐτα2ς αύ τε γερουσiαι καὶ οἱ ἄριστο ι ἄνδρες παρακελεύονται τοῖς πολίταις ὁμονοεῖν, καὶ παταχοῖ ἐν τp Ἐλλάδι νόμος κεῖται, τούς πολίτας ὀμνύναι ομογοώσειν, καὶ πανταχο0 ὀμνύουσι τον δρχον τοῖτο οναι δ' ἐγδε ταλα γίγνεσθαι, ουχ ειας τοὐς αυτοῖς χοροῖς ἱγωσιν οἱ πολῖται, Ο: δ' μως τοὐς αυτοὐς αυλnτας ἐπαιγωερο, αδ' ἄπως τοὐς αὐτούς π ιητὰς αἱρωνται, ρυδ' ι ρι τοῖς αὐτοῖς ωδωνται, ἀλλ' ἱ να τοῖς νόμοις πείθωνται ' τούτοις γὰρ των πολιτῶν ἐμμενόντων, αἱ πόλεις ἱσχυρόταταὶ τε καὶευδαιμονεσταται γίγνονται ' ἄνευ δρ ὁμονοίας ιοτ' ἄν πόλις εἴ πολιτευθείη, ρύτ' οἰκος κοιλως. ριχnθεω.47. 'Iδἱήι δἐ πῖς μsv ἄν τις ῖττον υπὸ πόλεως ζ ιοῖτο, κῶς δ' ἄν μὰλλον τι-το, s εὶ τοῖς νόμοις πείθοιτο , πῖόδ' ἁν ῆττον ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἡττῶτο, ἡ πῖς ἄν μλλον να η; Tλι δ' ἄν τις μὰλλον πιστεύσειε παρακαταθέσθαι ἡ χρὴματα ἡ υἱούς ἡ θυγατέρας , τίνα δ' Αν ἡ πόλις δMάξι ποῦ πότερον ἡ σαιτο τοὐ νομίμου , παρὰ τίνος δ' ἁν mi ex

284쪽

χρωμἐνρυς ἐαυτοις ἀγαθοὶ φίλοι εἰσίν, οἱ δε μη ἀντευεργετοὐντες

285쪽

τούς τοιουτους δια αν την ἀχαριστιαν μισοῖνται ὐπ αὐτῶν, δια το μάλιστα λυσιτελῶν τοις τοιούτοις χρῆσθα, τουτους μάλιστα διώκουσι; - Νη τον Δί', δε Σώκρατες, εφη, θεοῖς τατα πάντα εοικε ' το γαρ τοὐς νόμους τοὐς τοῖς παρ αἱγουσι τὰς τιμωρίας εχειν, βελτἱονος η κατ' ἄνθρωπον νομοθέτου

δοκει μοι εἰναι.

25. - Πότερον οἴν, Δ Ἱππία, τοὐς θεοῖς ἡγη τα δίκαια νομοθετεῖν, η ἄλλα των δικαίων; - Οὐκ ἄλλα μα Δί', εφη ' σχου γαρ ἄν αλλος γέ τις τα δίκαια νομοθετώσειεν,ει μὴ θεός. - Καὶ τοῖς θεοῖς αρα, a 'Innis, τὸ αυτὸ

Coine Soerate rendera i suoi 'migitari piis abili a ramoriare. l. 'Ως δε καὶ διαλεκτικωτέρους ἐποίει τοὐς συνόνταs, πειράσομαι καὶ τολο λέγειν Σωκράτης γαρ τοὐς μεν εὶδότας, 'τi 1καστον εἴη των όντων, ἐνόμιζε καὶ τοῖς α λοις ἄν εξηγεῖσθM δύνασθαι, τοὐς δε μου ειδότας, ρύδ ν ε pn θαυμαστὸν Iiναι, τούς τε σφάλλεσθαι καὶ α λους σφάλλε tW ῶν ἔνεκα σκοπων ἀν τοῖς συνοῖσι, τί ςκαστον εἴη των οντων, οὐδεπώποτ ἔλογε. Πάντα μεν οἴν, διωρῖζετο. πολύ εργον ἄν εἴη διεξελθεῖν, ἐν Ισοις καὶ τον τρόπον τῆς ἐπισκέψεως δηλώσειν οἰμαι, τοσαῖτα λεξω. 2. Πρῖτον περὶ εὐσεβείας ωδέ πως εσκόπει Eιπέ μοι, ε', A EUκδ11με, ποιόν τι νομ*εις ευσ&ειαν Πνω; Καὶ 3ς, Κάλλιστον νη Δί', εν. - Eχεις ρῖν ε πῶν,

ὁποῖός τις ὁ ευσεβὴς εστιν; - Ἐμοὶ μὰν δοκεῖ, εν, ὁ τοὐς

286쪽

- Πῶς γὰρ οἴ' - οὐκοῖν οἴ γε, δες δεῖ, χρώμενοι καλῶς

χρῶνται; - Πά:υ μεν οὐν, ε pn. - Οὐκοὐν οι γε τοῖς ἀνθρώποις καλὼς πωμενοι καλῶς πράττουσι τάνθρώπεια πράγματα , - Εἰκός γ', εPn. - Οὐκοῖν οἱ τοῖς νόμοις πειθόμενοι, δίκαια οὐτυ ποιοῖσα, - Πάνυ μεν οἴν, ε . 6. Δίκαtα δἐ Πσθα, ε pn, οποῖα καλεῖται; - 'A οὶ νόμοι κελεύουσιν, ἴεpηJ. - Οἱ ἄρα ποιοῖντες, ω οἱ νόμοι κελεύουσι,

δίκαιά τε ποιοῖσι καὶ ἁ δεῖ; - Πῶς γὰρ ου; - Οὐκολοῖ γε τα δίκαια ποιοῖντες δίκαιοἱ εἱσιν; - οῖμαι εγωγ', Epn. - Οἱ ει οἴν τινας πεδεσθαι τοῖς νόμοις μη εἰδότας, ω ρὶ νόμοι κελεύουσιν; - Οsκ ἔγωγ', ἔφη. - Εἰδότας δε, ἁ δει ποιεῖν, οἱ ει τινας οἴεσθαι, δεῖν μn ποιεῖν ταλαοῦ - Οὐκ ουαι, εν. - οἰδας δε τινας ἄλλα ποιοῖντας, s liοίονται δεῖν; - Οὐλ εγωγ', εpn. - Οἱ ἄρα τα περιάνθρώπους ιόμιμα εἰδότες, τα δίκαια οὐτοι ποιοῖσιν; - Πάνυ μεν οἴν, ερο. - Οὐκοῖν οἴ γε τὰ δίκαια ποιοῖντες

287쪽

- οὐδἐ μα Δι' εμοιγε πολλοστὸν μέρος τῶν. - Πάντα μἐν αρα σοφὸν οὐχ οῖόν τε ανθρωπον ειναι; - Μα Δί' οὐδητα, ἔφη. - άρα ἐπἱσταται ἔκαστος, τοὐτο καὶ σοpὸς ἐστιν; - Eμοιγε δοκει.

288쪽

ἔχοντων τε των ανθρώπων καὶ κατὰ νόμους των πόλεων αρχὴν Βασιλείαν πεῖτο, τὴν δε ἀκόντων τε καὶ μὴ κατὰ νόμους, ω ' ἄπως ὁ ἄρχων Βούλοιτο, τυραννίδα' καὶ ἔπου μεν ἐκ τωγ τα νόμtμα ἐπιτελούντων αἱ ἀρχαι καθiστανται, ταύτην μὰν τὰν πολιτείαν ἄριστοκρατ:ιαν ἐνόμιζεν Πιναι, λου δ' ἐκ τιμημάτων, πλουτοκρατίαν, ἄπου δ' εκ πάντων, δημοκρατίαν.

289쪽

ον αὐτος λέγοι, v πολιτικώτερον ἡ ἀνδρειότερον ' ἁλλο τι των τοιούτων, ἐπι υν ὐπόθεσιν ἐπανηγεν ἁν πάντα τὸν λόγονῶδέ πως 14. - Φης συ αμείνω πολBnν Πναι, δν σύ επαινεῖς, ἡογ ἐγώ; - Φημὶ γὰρ οἴν. - Tἱ οῖν οὐκ ἐκεῖνο πρωον ἐπεσκεψάμεθα, τί εστιν εργον ἀγαθοῖ πολίτου; - Ποιῶμεν

τοὐτο. - Οὐκοῖν εν μεν χρηματων διοικῶσει κρατο& ἁν ὁ χρὴμασιν εὐπορωτέραν την πόλιν ποιων; - Πάνυ μεν οἰ ν, ἔφη. - Ἐν δε γε πολέμω ο καθυπερτέραν των αντιπαλων;

Ἐμοιγε δοκει. ούτω δἐ των λόγων επαναμμένον καὶ τοῖς ἀντιλέγουσιν αυτοῖς φανερὸν ἐγίγνετο τάλχθές.15. 'Οπότε δε αυτός τι τω λόγω διεξίοι, διὰ των μάλιστα όμολογουμένων ἐπορευετο, νομὶζων ταύτην ἴτηνJ ασφάλειαν 1 ναι λόγου. Tοιγαροῖν πολύ μάλιστα ων εγῶ οἰδα, ὁτε λεγοι, τούς ακούοντας ὁμολογοὐντας παρεῖχεν. Ἐν δε καὶ 'Ο ρον τω Uδυσσεῖ ἀναθεῖναι τὸ ἀσφαλῆ ρὴτορα δειναι, ὰς ἱκανὸν αυτὸν οντα διὰ των δοκουντων τοῖς ἀνθρώποις ἄγειν τοὐς λόγους.

290쪽

ἐμου.

SEARCH

MENU NAVIGATION