Antologia greca ad uso dei ginnasi e dei licei per Bartolomeo Bona

발행: 1862년

분량: 312페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

ὀρθῶς ἀποδέχη.

llai u molli vi Som a te. l. Gργιζομέvου δέ ποτέ τινος, ἴτι προςειπαν τινα χαἱρξιν οὐκ ἀντιπροσερρηθη , Γελῶον, εἴn, το, εἰ μεν τὸ σῶμα κάαιον ἔχοντι Βrἡντησας τρο, μὴ Αν ὀργiζεσθαι, ἔπι δἐ την ἀγροικοτέρως διακειμένρο περιέτυχες, τοῖrο σε λυπεῖν. 2. Αλλου δε λέγοντος, ἴτι ἀηδῶς ἐσθίοι, Ἀκουμενος, εφη, τούτου φάρμαχον ἀγαθον διδάσκει. - 'Eρομένου δε , Ποιον; - Παύσασθαι ἐσθἱοντα, εpn καὶ φόδιόν τε καὶ εὐτελέστερον καὶ ὐγιεινότερόν φησι διάξει9 παυσάμενον. o. Aλλου δ' αὐ λέγοντος, ἔτι θερμον εἷσ1 παρ' ἐαυτῶ το

263쪽

1. ούτω δε ο Σωκρατnς ῆν ἐν παντι πράγματι καὶ πὰντα τρόπον ωφελιμος, ἄστε τω σκοπουμένν τοῖIτο, και IJ μετρkυς αύσθανομένν, φανερον Πναι, Βου οὐδεν δεφελιμώτερον ἡν του Σωκράτει συνεῖναι, και μετ' ἐκε&ου διατρHειν ὁπουοῖν καὶεν Dφοῖν πράγματι ρ έπει και το ἐκεiνου μεμνῆσθαι μηπαρόντος οὐ μικρὰ ωpελει τους εἱωθότας τε αὐτ* συνεῖναι και ἀποδεχομένους ἐκεινον . καὶ γαρ παίζων ουδίν ἡττον ησπουδάζων ἐλυσιτέλει τοῖς συνδιατρίβουσι. 2. Πολλάκις γάρ εφη μν αν τινος ἐρφνς φανερὸς δ' ηνου τῶν τα σώματα προς Φαν άλλα των τὰς ψυχὰς πιος ἀρετnv εἴ πεφυκότων εφιέμενος ' ἐτεκμαἱρετο δἐ τὰς ἀγαθας φύσεις ἐκ τοὐ ταχύ τε μο.νθάνειν ου προς οιεν, καὶ μνημονευειν λ fAνJ μάθοιεν, καὶ ἐπιθυμεῖν, των μαθηματα πάντων, δἰ ἄν εστιν Οἱκὶαν τε καλῶς οἰκειν και πόLν, καὶ το ολον ἀνθρώποις τεJ καὶ τοῖς ἀνθρωπἱνοις πράγμασιν εὐχρῆσθαι. Tοὐς γὰρ τοιούτους ἡγεῖτο παιδευθέντας ουκ ἄν μόνον αυτούς τε εὐδαίμονας λαι καὶ τοὐς ἐαυτ- ο5ω καλως οικεῖν, ἄλλα καὶ ἄλλους ανθρώπους καὶ πόλεις δύνασθαι

ευδαίμονας ποιεῖν. 3. Ου τον αυτὸν Πλον ἐπὶ πάνταε ηει, ἄλλα τοὐs ων οἰομένους φύσει αγαθοὐς εἰναι, μαθἡσεως καταφρονοῖντας, έδὶδασκεν, ἔτι αἱ ἄρισται δοκουσαι δεναι φύσεις μάλιστα ποείας δέονται, επ δεικνύων των τε ἴππων τοὐς εὐφυεστάτους .

264쪽

θυμοειδεῖς τε καὶ σφοδροὐις οντας, εἱ μάν ἐκ νέων δαμασθεῖεν εὐχρηστοτατους και ἀρiοτους γιγνομένους, ει δἐ αδάμαστοι γένοιντο, δυςκαθεκτοτάτους καὶ φαυλοτάτρυς. Καὶ των κυνωντων εὐφυεστάτων, φιλοπονων τε Ουσων καὶ ἐπιθετικων τοῖς

θηρίοις, τας μεν καλῶς ἀχθείσας ἀρίστας γίγνεσθαι προς τὰς θἡρας καὶ χρησιμωτάταις, ἀναγώγους δε γενομένας

ματα ους τε καὶ μανιωδεις καὶ δυςπειθεστάτας. 4. 'ομοιως δἐ καὶ των ανθρώπων τοὐς εὐφυεστάτους, ἐρρωμενεστατους τε ταῖς ψυχαῖς οντας καὶ ἐξεργαστικωτάτους

ἄν ἄν ἐγχειρῶσι, παίδευθέντας μἐν καὶ μαθόντας, ἁ δεῖ

πράττειν, ἀρίστους τε, καὶ δεφελιμωτάτους γίγνεσθαι' πλεῖστα

γαρ καὶ μέγισrα αγαθά ἐργάζεσται ἀπαίδεύτους δὲ καὶ

- εὶς γενομένους κακὲ στους τε καὶ βλαβερωτάτους γρονεσθαι' κρίνειν γὰρ οὐκ ἐπισταμένους, ἁ δεῖ πράττειν, πολλάαις πονηροῖς ἐπιχειρι ιν πράγμασι, μεγαλεiους δε χαὶ σφοδροὐς πτας δυςκαθέκτους τε καὶ δυςαποτρέπτους εἰναι' διὸ πλεῖστα καὶ μέγιστα κακὰ εργάζονται. o. Tοὐς δ' ἐπὶ πλοίων μέγα φρονουντας καὶ νομῖζοντας ουδἐν προςδεῖσθαι παίδείας, ἔξαρκέσειν δέ σφισιν οιομένους τον πλολον προς το διαπράττεσθαί τε ε τι ἄν βούλωνται καὶ τιμασθαι -ο των ανθρώπων, ἐφρένου λέγων, ετι μωρος μἐνείη, εἴ τις οἴεται, μη μαθῶν τά τε ω λιμα καὶ τὰ βλαBεράτων πραγμάτων διαγνώσεσθαι , μαρὰς δ' , εἴ τις μηδιαγιγνώσκων μεν ταὐτα, διὰ δὲ τον πλοῖτον δ τι ἁνθούληται ποριζόμενος οἴεται δυνίσεσθαι καὶ τὰ συμ ροντα πράττειν , nλίθιος δ', εἴ τις - δυνάμενος τὰ συμφέροντα πράττειν, εἴ τε πράττειν οἴεται καὶ τὰ προς τον βiον αλωη καλῖς v ὶ κανῶς παρεσκευάσθαι , nλiθιος δι καὶ, εἴ τις οἴεται διὰ τον πλοῖτον μάδἐν επιστάμενος δόξειν τὶ ἀγαθὸς Γναι, Μ δἐν ἀγαθὸς Πναι δοκῶν ευδοκιμῶσειν.

265쪽

come Merale condueesse Euli Ino a consessareta propria ignoranza. l. Tοις δἐ νομ*ουσι παιδειας τε τῆς ἀρὰ ς τετυχηκέναι και μέγα φρονοῖσιν ἐπὶ σοφία δες προςόφερετο, νῖν διnγώσομαι. Καταμαθῶν γὰρ Εὐθυδημον τον καλον γράμματα πολλὰ

συνειλεγμενον ποιnτῶν τε καὶ σοφιστῶν των εὐδοκιμωτάτων, και - τούτων κδn τε νομίζοντα διαφερειν των πλικιωτῶνμὶ σοφία, καὶ μεγάλας ελπίδας εχοντα πάντων διοίσειν τῶ δύνασθαι λέγειν τε καὶ πράττειν, πρῶτον μεν , αισθανόμενος αὐτον διὰ νεότντα ἀπω εις την αγορὰν ειςιόντα, εἱ δε τι βούλοιτο διαπράξασθαι, καθίζοντα εις nνιοποιεῖόν τι τῶν εγ ς της ἀγορας, εις τοῖτο καὶ αύτος κει τῶν μεθ' ἐαυτου

τινας εχων.

2. Και πρῶτον μεν πυνθανομένου τινος, πότερον Θεμιστοκλῶς δια συνουσίαν τινος τῶν οopῶν η φύσει τοσοῖτον διώνεγκε τῶν πολιτῶν, ῶςτε προς εκεῖνον ἀποsλέπειν την πόλιν, ὁπότε

σπουδαύου ἀνδρος δεηθείη, ο Σωκράας ίουλόμενος κινεῖν τον E. anμον, Ευnθες εpn εῖναι το ρε εσθαι, τὰς μεν ολίγου ἀξίας τέχνας μου γiγνεσθαι σπουδαίους ανευ διδασκάλων ἱκανῶν, το δε προεστάναι πόλεως, πάντων εργρο μέγιστον ὀν, άπὸ ταὐτομάτου παραγίγνεσθαι τοῖς ἀνθρώποις. 5. Πάλιν δέ ποτε παρόντος του Εὐθυδ μου, ορῶν αὐτονάποχωροῖντα της συνεδρίας καὶ φυλαττόμενον , μη δὀξητον Σωκράτην θαυμάζειν επὶ σοpta, 'Oτι μεν, ερο , Δανδρες, Ευθυδημος οὐτοσὶ ἐν πλικία γενόμενος, της πόλεως λόγον περi τινος προτιθεὶας, οὐκ ἁpέξεται του συμβουλεύειν,εύδηλόν ἐστιν εξ ων επιτnδευει ' δοκεῖ δέ μοι καλον προοἱμιον τῶν δημηγοριῶν παρασκευάζεσθαι φυλαττόμενος μη δόξημανθάνειν τί παρά του. Δῆλον γάρ , νει λέγειν ἀρχὸμενος

ῖδε προοιμιάσεται

266쪽

4. α Παρ' ουδενος μἐν πώποτε, δε ανδρες Ἀθηναῖοι, η οὐδεν εμαθον, οὐδ' ἄκουαν τινας Πναι λέγειν τε καιὴ πράττειν ἱκανους ἐζητησα τούτοις εντυχεῖν, ουδ' επεμελίθην ἡ τοὐ διδάσκαλον μοί τινα γενίσθαι των ἐπισταμενων, ἀλλα,, καὶ τἀναντία ' διατετέλεκα γαρ φεύγων ου μόνον τοη μανθανειν τι παρα τινος, ἄλλα και το δόξαι. 'Ομως δε, α ο τι ἄν απὸ ταὐτοματου ἐπω μοι , συμβουλευμ υμῖν. η5. Ἀρμόσειε δ' ἄν ούτω προοιμιάζεσθαι και τοῖς βουλομένοις παρα της πόλεως ἱατρικὸν εργον λαBεῖν επιτίδειον γ' ἄν αὐτοῖς εἴη του λόγου αρχεοθαι εντευθεν ι Παρ' ουδενὸς μἐνη πώποτε, δε ανδρες Ἀθηναῖοι, την ιατρικὴν τέχνην ἔμαθον η ουδ' ἐζώτησα διδασκαλον ἐμαυτ* γενίσθαι των ἐατρῶν η ουδένα ' διατετελεκα γαρ φυλαττόμενος ου μὸνον το μαθεινη τι παρα των ἱατρῶν, ἄλλα και τὸ δόξαι μεμαθηκενω τηνη τέχνην ταύτην. 'Oμως δέ μοι τὸ ἱατρικὸν εργον δότε η πειρασομαι γαρ έν υμιν αποκινδυνευων μανθανειν. η Πάντες ρθν οὶ παρόντες ἐγέλασαν επὶ τω προοιμίF.

6. Eπει δε φανερὸς ῆν ὁ Εὐθυδημος εδη μεν, οῖς ἡ Σωκράτης λέγοι, προςέχων, ετι δἐ φυλαττόμενος αὐτός τι φθέγγεσθαι , και νομi v τν σιωπp οωφροσυνης δόξαν

περιβαλλεσθαι, τότε ὁ Σωκρατης, Βουλόμενος αυτὸν παυσαι τούτου, Θαυμαστὸν γαρ, ἔφη, τί ποτε οἱ βουλόμενοι κιθαρῖζειν ἡ αὐλεῖν ἡ ἱππευειν η αλλο τι τΔν τοιουτων ἱκανοι γενέσθαι - πειρῶνται δες συνεχέσrατα ποιεῖν, δ τι ἁν βουλωνται δυνατοὶ γενέσθαι, και ου καθ' εαυτους, ἀλλα παρὰ τίς αρἱστοις

δοκουσιν εἰναι, παντα ποιουντες καὶ υπομενοντες ἔνεκα του

μηδἐν ανευ τῆς ἐκελων γνώμης ποιεῖν, δες Ουκ ἁν αλλως Hξιόλογοι γενόμενοι ' των δἐ βουλομένον δυνατὰν γενέσθαι

λέγειν τε και πραττειν τὰ πολιτικα νομίζου, τινες αγευ παρασκευῆς καὶ ἐπιμελεtas τόματοι εξα νης δυνατοὶ ταυταποιεῖν ἔσεσθαι. ' I. Καιτοι γε τοσουτρο ταυτα ἐκεΘων δν ατεργαστότερα φαῖνεται, ὀδω περ πλείοναν περὶ ταυτα πραγματευομένων

267쪽

ελάττους οἱ κατεργαζόμενοι γίγνονται ' δηλον οἴν, ετι καὶ ἐπιμελείας δέονται πλεiονος καὶ ισχυροτερας οἱ τούτων εpιεμενοι ρ οἱ ἐκεiνων. 8. Κατ' ἀρχας μἐν οἴν , ἀκούοντος λοιδώμου, τοιούτους λόγους ἔλεγε Σωκράτης δες δ' sσθετο αυτον ἐτοιμότεμνύπομένοντα , ἴτε διαλέγοιτο, και προθυμότερον ἀκούοντα, μόνος ρλθεν εις το ηνιοποιεῖον ' παρακαθεζομένου δ' . et A

οὐκ αργυρίου και χροῶου προείλου θησα/ροὐς κεκτῆσθαι μαλλον 9 σοφιας ' δηλον γάρ, οτι νομίζεις ἀργύριον και χρυσίον οὐδἐν Βελτίους ποιεῖν τοὐς ανθρώπους , τὰς δἐ των σοpῶν ἀνδρων γνώμας αρεθ πλουτίζειν τοῖς κεκτημενους. Καὶ ο ειθυδημος ἔχαιρεν ἀκούων ταλα , νομίζων δοκεῖν τω Σωκρατει ὀρθως

10. V καταμαθών αυτὸν ἡσθέντα τω ἐπαιγρο τούτω,

ἔφη ' πολλὰ γαρ καὶ ἱατρῶν ἐστι συγγράμματα. Καὶ ὁ Εὐθύδημος, Mὰ Δi' , ἔφη, ουκ ἔγωγε. - Ἀλλα μη ἀρχιτέκτων βούλει γενέσθαι; γνωμονικοῖ γὰρ ἀνδρὸς καιτοῖτο δελ - ούκουν ἔγωγ', ἔφη. - Ἀλλὰ μη γεωμέτρης επιθυμεῖς , εpη, γενεσθαι ἀγαθὸς ι οςπερ ὸ Θεόδωρος; - Οὐδἐ γεωμέτρης, ἔφη. - Ἀλλὰ μη αστρολ)γος, ἔφη, βούλει lγενέσθαι; 'D.ς δε καὶ τοῖτο ἡρνεῖτο, - Ἀλλὰ μη ραψφδός; ἔφη ' καὶ γὰρ τὰ μηρου σε φασiv ἔπη πάντα κεκτῆσθαι. - Mὰ Δί' οὐκ ἔγωγ', ἔφη ' τοὐς γάρ τοι ραψωδούς Αδα τὸ

268쪽

ταυτης τῖς ἀρετῆς ἐpiεσαι, δι' nu Mρωποι πολιτικοι γίγνονται καὶ οἰκονομικοι, καὶ αρχειν ἱκανοὶ, καὶ ωφέλιμοι τοις τε ἄλλοις

ἀνθρώποις καὶ εα ποι ς; Καὶ ὁ Εὐθύδημος, Σpiδρα γ', ε pn, δε Σωκρατες, ταύτης τῆς ἀρετῆς δέομαι. Nn Δἴ, εφη ὁ

προς δειν τούτων, ποίει ταυτα.

269쪽

ἴνα φ ιηδὸ τοῖτο παραλείπωμεν ἄσκεπτον, πότερος αδικώτερός

ἐστιν, ὁ ἐκδεν ἡ ὁ ἄκων; - Ἀλλ', Δ Σώκρατες, οὐκέτιμεν εγωγε πιστεύω, οῖς ἀποκρίνομαι' καὶ γὰρ τὰ πρόσθεν πάντα νυν ἄλλως ἔχειν δοκεῖ μοι, η ῶς εγῶ ,τότε ψόμπω '

270쪽

ἔμως δἐ ειρὴσθω μοι, αδικώτερον εΤναι τον τεκόντα ψευδόμενον

20. - Δοκει σοι μάθvσις καὶ ἐπιστώμη του δικαίου εἰναι , ωῆπερ των γραμμάτων - Ἐμοιγε. - Πότερον δε

- Δῆλον ἔτι ὁ ἐκών. - ουκουν γραμματικάτερον μῆν τον επιστάμενον γράμματα του μη1 έπισταμάγου pnς εῖναι; Ναζ. - Δικαιότερον δε τον ἐπιστάμενον τὰ δiκαια του μηἐπισταμένοM, - Φαίνομαι ' δοκῶ δέ μοι καὶ ταὐτα ουκ esse' ως λέγειν.

21. - Tι δε δη, ις ἄν Ξουλόμενος τάληθή λέγειν μηδέποτε

τὰ τὰ περι των αυτῖν λέγ', ἀλλ' οδόν τε φράζων την αὐτην τoτἐ μεν προς ει, τοτε δε προς ἐσπέραν φράζη, καὶ λογισμον ἀποφαινόμενος τον αυτὸν τοτε μεν πλείω, τοτ ἐδ' ἐλάττω ἀποφαίνηται, τί σοι δοκεῖ ὁ τοιουτοῦς ψ - Δηλος νη Δι' δεναι, ὁτι, ἁ ωετο εἰδέναι, ουκ οιδεν. 22. - οἰσθα δέ τινας ἀνδραποδώδεις καλουμένους; - a H. - Πότερον δια σο αν η δι' ἀμαθίαν; - Δηλονότι δι' αμαθὶαν. - Ἀρ' οὐν διὰ την του χ αλο:εύειν ἀμαθίαν του ονόματος τούτου τυγχάvυρσινοῦ - Οὐ δητα. - Ἀλλ' ἀρα δια την του τεκταίνεσθαι; - Οὐδε δια ταύτnv. - Ἀλλα διὰ την του σκυτευειν; - Ουδε δι' =ν τούτων, ἔφη, ἀλλα καὶ τουναντίον οι γὰρ πλεῖστοι των γε τὰ τοιαυτα ἐπισταμένων ἀνδραποδώδεις εἰσίν. - Ἀρ' οὐν των τὰ καλὰ καὶ ἁγαθὰ καὶ δίκαια μη είδότων τὸ ονομα τουτ' εστίν; - Κμοιγε δοκεῖ, εpn. 25. - Οὐκουν δει παντὶ τρόπω διατειναμένους φεύγειν,

SEARCH

MENU NAVIGATION