Antologia greca ad uso dei ginnasi e dei licei per Bartolomeo Bona

발행: 1862년

분량: 312페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

10. Et μἐν 'ro6υν αίσχρόν τι ἱμελλον ἐργάσασθαι, θάναπον ἀντ' αὐτοb προαιρετέον ὴν νυν δε, 1 μεν δοκεῖ κάλλιστα και πρεπωδεστατα γυναιξὶν Πναι, ἐπίστανται, δες εοικε. Πάντες δε, ἁ έπiστανται, ρ. τά τε καὶ τάχιστα καὶ κάλλιστα και sδιστα εργάζονται. Μη ἀν ρκνει, εpn, ταὐτα ει γεῖσθαι αὐταῖς, ά σοί τε λυσιτελησει κἀκείναις, και, δες εικός, ni δέως

ὐπακούσονται.

υπομενειν αὐτο ποιῆσαι.

τοιουτόν σοι παρέχει, μοετο δίδως οὐπερ αυτος εχεις σίτου. 14. Tὸν κυνα οἴν ἄκουσανω είπεῖν ' Nαὶ μα Δία ' πῶγάρ εἰμι ὸ καὶ υμῶυς αυτας σώζων, Αστε μητε υπ' ἀνθρώπων κλέπτεσθαι, μήτε ὐπο λυκων ἀρπάζεσθαι, ἐπεὶ υμῶς γε, εὶ μὴ ἐγῶ προpυλάττοιμι υμὰς, οὐδ' Αν νέμεσθαι δυναισθε , posουμεναι μὴ ἀπόλησθε. ούτω δη λέγεται καὶ τα υχατα συγχωρῆσαι τον κυνα προτιμὰσθαι. Και - οῖν ἐκείναις λέγε, ετι ἀντι κυνος ε'i patα και επιμελητάς, καὶ δtα σἐ ουδ' υ 'Dος ἄδικουμεναι ἀσφαλῶς τε καὶ ἡδέως ἐργαζόμεναι ζωον

252쪽

Σωκράτης δε, εὐνοῦς δεν αὐτῶ διά τε χαρμίδnν τον Γλαύκων ο κῶ δια Πλάτωνα, μόνος επαυσεν. 2. Ἐντυχῶν γαρ αὐτο πρῶτον μεν εἰς το ἐθελησαι ἀκούειν τοιάδε λέξας κατεσχεν G Γλαυκων, ἔpn, προστατευε ινημὶν διανενόnσαι τῆς πολεως; - Ἐγωγ', εpn, B Σώκρατες.

την πόλιν ευεργετεῖν ἔ

253쪽

4. Ἐπ1ι δε ὁ Γλαύκων διεσιῶ π1σεν, δες Αν τότε σκοπῶν,

6. Ἀλλ', εἰ τοὐτο, εφη, παρέλιπες, τάος γε δαπάνας της

254쪽

πρώτην ἐπισχή σομεν ' ἰσως γαρ καὶ δια το μέγεθος αυτῶν, ἄρτι ἀρχόμενος τῆς προςτατε ας, οἴπω ἐξητακας Ἀλλὰ τοι περι γε φυλαχης τῆς χώρας ἔτι σοι πιδη μεμέληκεν,

Σαώπτομαι, ἔφη ὀ Γλαυκων. o. - Ἀλλ' ἐκείνου γε τοι, ε pn, οῖδ' δτι οὐκ ἡμίληχας, ἀλλ' εσκε - αι, καὶ πόσον χρόνον ἐκανός ἐστιν ὁ εα της χώρα γιγνόμενος σῖrος διατρέφειν την πόλιν, καὶ πόcου εἰς τον ἐνιαυτον προςδεῖται, ἴνα μη τούτου γε λάθη σέ ποrε η πόλις ενδεπς γενομένη , ἀλλ' εἰβῶς εχης υπἐρ των ἀναγκαιων μου λεύων τp πόλει βοnθεῖν τε καὶ σώζειν αυτάν. Λέγεις, εpn o Γλαύκων, παμμέγεθες πραγμα, εἴγε και τῶν τοιούτωνεπιμελεῖσθαι δεήσει. 4. Ἀλλα μεντοι, εφη ὁ Σωκράτης, ου δ' ἁν τον ἐαυτουποτε 'ῶκον καλῶς τις μνικήσειεν, εὶ μn πάντα μεν εἴσεται, αν προ δεπαι, πάντων δἐ ἐπιμελόμε ος εκπληῖάσεν ὰλλ'

255쪽

οὐχ ἔνα, τὸν του θείου, πρῶτον ἐπειράθης αυξησαι; δειται δερ κἄν μεν τουτον δύνη, και πλε ἱραν επιχειρησεις' Γνα δεμπ δυνάμενος δεφελῆσαι, πῶς ἄν πολλούς γε δυνηθείη ΠΙσροερ εὶ τις ἔν τάλαντον μη δυναιτο φέρειν, πως ου φανερόν, ἴτι πλείω γε pέρειν οὐδ' ἐπιχειρητέον αυτA; o. Ἀλλ' εγωγ εpn ο Γλαυκων, δεφελοίην Αν τον τουρείου οἰκον, εἴ μοι ἐθάλοι πείθεσθοιι. Εἰτα, εpn o Σωκράτης, τον θεῖον οὐ δυνάμενος πείθειν, Ἀθηναίους πάντας μετα του θειου νομιζεις δυνησεσθαι ποιῆσαι πείθεσθαί σοι; l6. Φυλάττου, ε pn, δε Γλαυκων, επως μη, του ευδοξεὶν ἐπιθυμων, εις τουναντίον ελθνς ' n Ουχ ὁρις, ως σφαλερόν ἐστι τὸ, α μη ἀδε τις, ταυτα λέγειν ἡ πράττειν; ενθ οὐδε τῶν ἄλλων όσους Ασθοι τοιούτους, οῖοι φαι γονται καὶ λέγοντες 2 μn i σασι καὶ πράττοντες, πότερά σοι οκούειν ἐπὶ τρὶς τοιουτοις ἐπαίνου μὰλλον η ψόγου τυγχάνειν ' καὶ πότερον θαυμάζεσθαι μὰλλον η καταpρονεῖσθαι 17. 'Eνθυμου δἐ και τῶν εἰδότων, ό τι τε λέγουσι καὶ ἔτι ποιουσί, καὶ, ως ἐγῶ νομιζω. ευράσεις εν πὰσιν εργοις τους μεν εὐδοκιμουντάς τε καὶ θαυμαζομενους ἐκ τδεν μάλισα ἐπισταμένων οντας, τους δἐ κακοδοξουντάς τε κα καταφρο

νουμενους εχ τῶν αμαθεστατων.

18. Ei οὐν επιθυμεῖς ευδογοιμεὶν τε καὶ θαυμάζεσθαι ἐν τὸ πόλει, πειρῶ κατεργάσασθαt δες μάλιστα το ειδεναι, ἁ Βουλει πράττειν' εὰν γὰρ τουτρο δ:ενέγκας τῶν ἄλλων, επιχειρῖς τὰ της πόλεως πράττειν, οὐκ ἁν θαυμάσαιμι, ει πάνυ θαδίως τύχοις ἄν ἐπιθυμεῖς.

256쪽

ἴντα, και πολλω δυνατώτερον των τα πολιτικὰ τότε πραττόντων, ὀκνουντα- οςιέναι τῶ δπμω, και των της πολεως πραγμάτων

ηαταμαθών ταυτά μου καταγιγνώσκεις; - Ἐν ταις συνουσίαις, .Pη, αἶς συνει τοῖς τα τῆς πόλεως πράττουσι ' καὶ γαρ ἴταντι ἁν οινῖνταί σοι, ὁρδε σε καλος συμίουλευον τα, καὶ ἴταντι ἁμαρτάνωσιν, ὀρθῶς ἐπιτιμωντα.

4. - Οὐ ταὐτόν ἐστιν, ψη, Δ Σωκρατες, ἐδta re

258쪽

γραφικὴ ἐστιν π εικασία τῖν ορωμένω , τὰ γοῖν κοιλα καιτα et 1iλὰ, καὶ τὰ σκοτεινα και τα φωτει α, καὶ τα αλ πρακαι τα μαλακα, καὶ τα τραχέα και τα λεῖα, καὶ τα νέα και τα

259쪽

6. δἐ Κλείτωνα τον ἀνδριαντοποιον εἰςελθών ποτε, καὶ διαλεγόμενος αυτω, 'Ort siau, ε pn, δε Κλε Θαν, καλοὶ ους ποιεῖς δρομεῖς τε καὶ παλαιστὰς καὶ κτας καὶ παγκρατιαχπάς,

ο δε τε καὶ οἰδαε ο δἐ μάλιστα ψυχαγωγίὶ διὰ της μψεως τοὐς ανθρώπους, το ζωτικος ἴαίνεσθαι, πως τοῖτο ἐνεργῆττοὶς ανδριάσιν T. Ἐθεὶ δε ἀπορων ο Κλείτων οὐ ταχὐ απεκρίνατο, 'Aρ', ἔφη, τοῖς των ζώντων εἴδεσιν ἀπεικάζων το ἔργον ζωτικωτέρους ποιεῖς φαίνεσθαι τοὐς ανδριαντας - Καὶ μάλα, ἔφn.

Ουχουν τα τε υ πο των σχημάτων κατασπώμενα καὶ τὰ

ανασπώμενα ἐν τοὶς σώμασι, καὶ τὰ συμπιεζόμενα καὶ ταδιελκ με να , καὶ τὰ ἐντεινόμενα καὶ τα ανιέμενα απεικαζωνομοιότερά τε τοῖς αλχθινοῖς καὶ πιθανώτερα ποιεῖς φαίνεσθαι - Πανυ μ ἐγ οὐν , Epu.8. - Tὸ δε καὶ τὰ παθn των ποιουν ν τι σωματων

ἀπομιμεῖσθαι οὐ ποιεῖ τινα τέρψιν τῶς θεωμένοις; - Εἰκος

260쪽

δεόμενα - του ανθρώπου σκεπάζειν τὸν θώρακα, ταὶς δἐ χερσὶ μη κωλύειν χρησθα.ι.

ισχυροτέρους Οἴτε πολυτελεστέρους των ἄλλω ποιων τους

θώρακας πλεiονος πωλεῖς; - οτιεφη, Δ Σώκρατες , Κρυθμοτέρους ποιω. - Tὸν δε ρυθμον, ἐwn, πότερα μέτρωπ σταθμυ ἐπιδεικἀ ων πλείονος τιμλ; οὐ γὰρ δη Αους γε πάντας οsδἐ ὁμοιους οναί σε ποιεῖν, εἴγε ἁρμόττοντας ποιεῖς. - Ἀλλα νη Δί', εpn, ποιδε ' οὐδἐν γὰρ 'ελος εστι θώρακος ἄνευ τούτου. ll. Οὐκουν, .εpn , σῶματά γε ἀνθρώπων τα μεν εορυθμαεοτι, τα δἐ αρρυθμα , - Πάνυ μεν ῆν, εpn. - Πῶς οὐν,εφη, τῶ ἀρρύθμφ σώματι ἁρμόττοντα, τον θώρακα εὐρυθμον ποιεῖς; - 'T1ςπερ και αρμόττοντα, εφη ' ο ἁρμόττων γάρεστιν εὐρυθμος.

πρόςεστι. Δiδαξον, εpn , Δ Σώκρατες, εἴ τι εχεις. Ἐττον, εφη, G βάρει πιέζουσιν οὶ αρμόττοντες των ἀναρμόστων, τὸν αυτὸν σταθμόν εχοντες' οι μεν γὰρ ανψμοστοι η ἔλοι ἐκ των ρμων κρεμάμενοι n ναι ἄλλο τι του σῶματος

σφόδρα πιέζοντες, δίςφοροι καὶ χαλεποὶ γίγνονται , οὶ διαρμόττοντες, διειλημμένοι τὸ βάρος τὸ μέν υπὸ των κλειδῶν καὶ ἐπωμIων, τὸ δε υπὸ των ωμων, τὸ δε υπὸ του σώθους, τὸ δε υπὸ του νώτου, το δε υπὸ τῆς γασυὸς ολίγου δεῖν οὐ φορώματι ἀλλα προςθήματι ἐολασιν. 14. - Ειρηκας , εpn, αὐτὸ, δι' ἔπερ εγωγε τα εμάεργα πλείστου ἄξια νομiζω εξναι. Ἐνιοι μέντοι τούς ποικίλους καὶ τοὐς επιχρύσους θώρακας μὰλλον ὰνοῖνται. - Ἀλλαμῶν, εφη, εἴγε διὰ ταὐτα μη ἁρμάττοντας δενοῖνται, κακὸν

εμοιγε δοκοῖσι ποικίλον τε καὶ επίχρυσον ῶνεξσθαι. .

SEARCH

MENU NAVIGATION