장음표시 사용
351쪽
L. VII. RES SYRACUSANAE.λευτον, διέφυγε δε τον ταῖς υπεροχαῖς παρεπόμε-5 νον φθόνον ῖς γε πολλάκις ἐπιβαλόμενος ἀποθέσθαι την δυναστείαν ἐκωλυθη κατὰ κοινὸν υπὸ τῶν πολι-6 τῶν. ευεργετικώτατος καὶ φιλοδοξότατος γεiόμενος εἰς τους Ελληνας μεγάλην μεν αυτῶ δόξαν, 5ου μικρὰν δε Συρακοσίοις ευνοιαν παρὰ πῆσιν ἀπέ- γ λιπε. καὶ μην εν περιουσία και τρυφη και δαΦιλεία πλείστy διαγενόμενος ἔτη μεν ἐβίωσε πλείω τῶν ἐνενήκοντα, διεφυλαξε δε τὰς αἰσθήσεις άπάσας, διετήρησε δε πάντα και τα μερη του σώματος ἀβλαβῆ. io 8 τουτο δε μοι δοκεῖ σημεῖον ου μικρόν, αλλὰ παμμέγεθες εἶναι βίου σώφρονος. ixe. Peir. p. 9-l3.Js υτι Γέλων πλείω τῶν πεντήκοντα βιώσας ετῶν σκοπόν προέθηκε κάλλιστον εν τῶ ζῆν το πειθαρχεῖν τῶ γεννήσαντι, και μήτε πλουτον μήτε βασιλείας 15 μεγεθος μήτ ἄλλο περι πλείονος ποιήσασθαι μηδεντῆς προς τους γονεῖς ευνοιας καὶ πίστεως. EXc. Deir.
νος, Μυρκανος, Βαρμόκαμος, και πάντες οἱ γερου- 20σιασταὶ Καρχηδονίων οἱ μετ' αυτου καὶ πάντες Καρχηδόνιοι οἱ στρατευόμενοι μετ' αυτου προς Σενοφάνη Κλεομάχου 'Aθηναῖον πρεσβευτήν, ον ἀπώστειλε προς ημῆς Φίλιππος ὁ βασιλευς Θημητρίου
Σπερ αυτου και Μακεδόνων και τῶν συμμάχων, ra2 εναντίον Αιὸς καὶ Ἐρας και 'Aπόλλωνος, εναντίον δαίμονος Καρχηδονίων και φακλέους και γολάου,εναντίον υρεος, 1 ρίτωνος, Ποσειδῶνος, ἐναντίον θεῶν τῶν συστρατευομένων καὶ 'Hλίου και Σελήνης καὶ Γης, ἐναντίον ποταμῶν καὶ λειμώνων και υδά- 303 των , εναντίον πάντων θεῶν ὁσοι κατέχουσι Καρχηδόνα, ἐναντίον θεῶν πάντων ὁσοι Μακεδονίαν
352쪽
καὶ την αλλην Ελλάδα κατεχουσιν, εναντίον θεῶν πάντων των κατὰ στρατείαν, ὁσοι τινες ἐφεστήκασιν επὶ τοὐδε του ὁρκου. υννίβας ο στρατηγὸς εἶπε και 4 πάντες οἱ Καρχηδονίων γερουσιασταὶ οἱ μετ' αυτοὐ5 και πάντες Καρχηδόνιοι οἱ στρατευόμενοι μετ' αυ-
τοὐ, ο ἄν δοκῆ υμιν καὶ ἡμῖν, τον ὁρκον τοὐτον θέσθαι περὶ φιλίας καὶ ευνοίας καλῆς, φίλους και οἰκείους καὶ αδελφούς, ἐφ' ώ τ' εἶναι σωζομενους Βκαι φυλαττομένους υπὸ βασιλέως Φιλίππου και Μα- 10 κεδόνων καὶ υπὸ των ἄλλων 'Eλλήνων, ὁσοι εἰσὶν
αυτῶν συμμαχοι, κυρίους Καρχηδονίους καὶ 'Aννίβαν τον στρατηγὸν καὶ τοὐς μετ αυτοὐ και τους Καρχηδονίων υπάρχους, ὁσοι τοῖς αυτοῖς νόμοις χρῶνται, καὶ 'Ιτυκαίους, καὶ ὁσαι πόλεις και ἐθνη i5 Καρχηδονίων υπήκοα, καὶ τους στρατιώτας και τους
συμμάχους, καὶ πάσας πόλεις καὶ ἔθνη, προς ἄ εστιν 6 ἡμῖν ῆ τε φιλία των εν 'Ιταλία καὶ Κελτία καὶ ἐντη Λιγυστίνθ, καὶ προς Ουστινας ἡμῖν ἄν γενηται φιλία καὶ συμμαχία ἐν ταυτη τn χώρα. εσται δε καὶ του Φίλιππος ὁ βασιλευς καὶ Μακεδόνες καὶ των ἄλλων
'Ελλήνων οἱ συμμαχοι, σωζόμενοι καὶ φυλαττόμενοι υπὸ Καρχηδονίων των συστρατευομένων καὶ υπὀγτυκαίων καὶ υπὸ πασῶν πόλεων καὶ εθνῶν ἴσα ἐστὶ Καρχηδονίοις υπήκοα, καὶ συμμάχων καὶ στοα- 25 τιωτῶν, καὶ υπὸ πάντων ἐθνῶν καὶ πόλεων ὁσα ἐστέν ἐν 'fταλία καὶ Κελτία καὶ Λιγυστίνll, καὶ υπὸ των ἄλλων, ὁσοι ἀν γενωνται συμμαχοι ἐν τοῖς
κατ' 'Iταλίαν τόποις τουτοις. ουκ ἐπιβουλευσομεν ου
ἀλλήλοις Ουδε δόλω χρησόμεθα ἐπ' ἀλλήλοις, μετὰ
ο πάσης δὲ προθυμίας καὶ εὐνοίας ἄνευ δόλου καὶ ἐπιβουλῆς εσόμεθα πολέμιοι τοῖς προς Καρχηδονίους πολεμοῶσι, χωρὶς βασιλεων καὶ πόλεων καὶ ἐθνῶν,
353쪽
s προς ἀ ἡμῖν εἰσιν ὁρκοι καὶ φιλίαι. ἐσόμεθα δε καὶημεῖς πολέμιοι τοῖς πολεμουσι προς βασιλέα Φίλιππον χωρὶς βασιλέων και πόλεων και ἐθνῶν, προς 10 α ημῖν εἰσιν ὁρκοι και φιλίαι. ἔσεσθε δε κH ημῖν. . . προς τον πόλεμον, ὁς ἐστιν ημῖν προς Ῥωμαίους, sως αν ημῖν καὶ ἡμῖν οἱ θεοὶ διδῶσι την ευημερίαν.
II βοηθήσετε δὲ και ημῖν ως αν χρεία η καὶ ώς ανl2 συμφωνησωμεν. ποιησάντων των θεῶν υμῖν μεν
καὶ ημῖν κατὰ τον πόλεμον τον προς Ῥωμαίους καὶ τους συμμάχους αυτῶν, ῖν ἀξιῶσι Ῥωμαῖοι συντί- 1οθεσθαι περι φιλίας, συνθησόμεθα, ἄστ' εἶναι προς 13 υμῆς την αυτην φιλίαν, ἐφ' ωτε μη ἐξεῖναι αυτοῖς ἄρασθαι προς υμῆς μηδέποτε πόλεμον, μηδ' εἶναι 'Pωμαίους κυρίους Κερκυραίων μηδ' 'Aπολλωνιατῶν καὶ 'Eπιδαμνίων μηδε Φάρου μηδε Αιμάλης καὶ 15 14 LIαρθίνων μηδ' Ἀτιντανίας. ἀποδώσουσι δε καὶ Λημητρίω τω Φαρίω τους οἰκείους πάντας, οι εἰσιν
λθ ἐν τβ κοιν- των Ῥωμαίων. ἐὰν δε αίρωνται Ῥωμαῖοι προς υμῆς πόλεμον η προς ημῆς, βοηθήσομεν ἀλληλοις εἰς τον πόλεμον, καθὼς ῖν ἐκατέροις η 2ο16 χρεία. Ομοίως δε καὶ ἐάν τινες ἄλλοι, χωρὶς βασιλέων καὶ πόλεων καὶ ἐθνῶν, προς ἁ ημῖν εἰσιν ὁρκοι 17 καὶ φιλίαι. ἐὰν δε δοκῆ ημῖν ἀφελεῖν η προσθεῖναι προς τόνδε τον ὁρκον, ἀφελοῶμεν η προσθήσομεν ώς ῖν ημῖν δοκῆ ἀμφοτέροις. Exc. ant. p. 193 - 194.J 2510 Ουσης δημοκρατίας παρὰ τοῖς Μεσσηνίοις, καὶ των μὲν ἀξιολόγων ἀνδρῶν πεφυγαδευμένων, των
δὲ κατακεκληρουχημένων τὰς τουτων ουσίας ἐπικρατουντων τῆς πολιτείας, δυσχερῶς ἡπέφερον την του- των ἰσηγορίαν οἱ μένοντες των αρχαίων πολιτῶν. κ Suidas v. Ἱσηγορεῖ. J2 πιτι Γόργος ὁ Μεσσήνιος Ουδενὸς ἐν δευτερος
354쪽
Mεσσηνίων πλουτω καὶ γενει, διὰ δε την ἄθλησιν κατὰ την ακμην πάντων ἐνδοξότατος ἐγεγόνει των περι τους γυμνικους αγῶνας φιλοστεφανουντων. καὶ 3γὰρ κατὰ την ἐπιφάνειαν και κατὰ την του λοι-5 που βίου προστασίαν, ἔτι δε κατὰ τὸ πλῆθος των στεφάνων, ουδενὸς ἐλείπετο των καθ' αυτόν. καὶ 4μην ὁτε καταλυσας την ἄθλησιν ἐπὶ τὸ πολιτευεσθαι και τὸ πράττειν τὰ τῆς πατρίδος ἄρμησε, και περὶ τουτο τὸ μέρος ουκ ἐλάττω δόξαν ἐξεφερετο της πρό- 20 τεὐον υπαρχουσης αυτῶ, πλεῖστον μεν ἀπέχειν δο- bκῶν της τοῖς ἀθληταῖς παρεπομενης ἀναγωγίας, πρακτικωτατος δε καὶ νουνεχεστατος εἶναι νομιζόμενος περὶ την πολιτείαν. ΕXc. Peir. p. 13.JDτι Φιλίππου του βασιλέως Μακεδόνων την των 11 15 Μεσσηνίων ἀκρόπολιν κατασχεῖν βουλομένου, καὶ φήσαντος προς τους προεστῶτας της πόλεως βουλεσθαι θ εάσασθαι την ἀκρόπολιν καὶ θυσαι τω Αιί, ἀναβάν- τος μετὰ της θεραπείας καὶ θυοντος, μετὰ ταυτα κατὰ
τον ἐθισμὸν ἐκ των τυθεντων ιερείων προσενεχ 'εντων
20 αυτω τῶν σπλάγχνων, δεξάμενος εἰς τὰς χεῖρας καὶ βραχυ διακλίνας, ηρετο προτείνων τοῖς περὶ τὸν Αρα- τον τί δοκεῖ τὰ ἱερὰ σημαίνειν, πότερον ἐκχωρειν τῆς ἄκρας ἡ κρατεῖν αυτῆς. ο μεν ουν Λημήτριος αυτόθεν ἐκ του προβεβηκότος, Εἰ μεν μάντεως φρεθrb νας ἔχεις, ἔφη, ἐκχωρεῖν την ταχίστην εἰ δε βασι- λεως πραγματικου, τηρεῖν αυτήν, ῖνα μη νυν ἀφεὶς ζητῆς ετερον ἐπιτηδειότερον καιρόν ουτω γὰρ εκα- 3τερων τῶν κεράτων κρατῶν μόνως ἄν υποχείριον
355쪽
ἔχοις τον βουν, αἰνιττόμενος τα μεν κέρατα τον 'Ιθωμάταν και τον κροκόρινθον, την δὲ Πελοπόννησον
4 τον βουν. ὁ δὲ Φίλιππος ἐπιστρέψας προς τον υ9α- τον , Συ δὲ ταὐτὰ συμβουλεύεις; ἔφη. τοῶ δ' ἐπι-5 σχόντος, αυτὸ λέγειν ἡξίου τὸ φαινόμενον. ὁ δὲ δια- ιπορήσας, Εἰ μὲν χωρίς, ἔφη, τοὐ παρασπονδησαι
Μεσσηνιους δύνy κρατεῖν τοs τόπου τούτου, συμ- ι βουλεύω κρατεῖν' εἰ δὲ τοὐτον καταλαβὼν φρουρὰ, πάσας ἀπολλυναι μέλλεις τὰς ἀκροπόλεις και τηνφρουράν , v παρέλαβες παρ' 'Αντιγόνου φρουρου- 10 μένους τοὐς συμμάχους, λέγων την πίστιν, σκοπειμη και νυν κρεῖττον η τους ἄνδρας ἐξαγαγόντα την πίστιν αυτοὐ καταλιπεῖν, καὶ ταύτη φρουρεῖν τοὐςMεσσηνιους, ομοίως δὲ και τοὐς λοιποὐς συμμάχους.
Η ὁ Φίλιππος κατὰ μὲν την ἰδίαν ορμην λοιμος ην Η παρασπονδεῖν, ώς ἐκ των ἴστερον πραχθέντων ἐγώ s νετο καταφανης, ἐπιτετιμημένος δὲ μικρω μὲν πρότερον υπὸ τοί νεωτέρου πικρῶς ἐπὶ τρ των ἀνδρῶναπωλεία, τότε δὲ μετὰ παρρησίας ἄμα και μετ' ἀξιώσεως λέγοντος τοὐ πρεσβυτέρου καὶ δεομένου μη 20 10 παρακοίσαι των λεγομένων ἐνετράπη. και λαβόμενος αυτos τῆς δεξιῆς, υγωμεν τοίνυν, ἔφη, πάλιν τηναυτὴν οδόν. mxc. ant. p. 194. Exc. Vat. p. 372 M. 26 Π.J12 'Eγὼ θε κατὰ το παρὸν ἐπιστήσας την διήγησιν βραχέα βούλομαι διαλεχθῆναι περὶ Φιλίππου, διὰ εο
τὸ ταύτην αὐχὴν γενέσθαι τῆς εἰς τοὐμπαλιν μεταβολῆς αυτοὐ καὶ τῆς ἐπὶ το χεῖρον ορμῆς και με 2 ταθέσεως. δοκεῖ γάρ μοι τοῖς καὶ κατὰ βραχὐ βουλομένοις των πραγματικῶν ἀνδρῶν περιποιεῖσθαι την ἐκ τῆς ἱστορίας διόρθωσιν ἐνα0γέστατον εἶναι 303 τοὐτο παράδειγμα. καὶ γὰρ διὰ τὸ τῆς αρχῆς επιφανὲς καὶ διὰ τὸ τῆς φύσεως λαμπρὸν εκφανεστάτας
356쪽
Li. VII. RES SYRACUSANAE. 315 συμβαίνει και γνωριμωτάτας γεγονέναι πῆσι τοῖς
Ἐλλησι τὰς εἰς εκάτερον τὸ μερος ὁρμὰς του βασιλεως
τούτου, παραπλησίως δε καὶ τα συνεξακολουθήσαντα ταῖς ὁρμαῖς ἐκατέραις ἐκ παραθέσεως. ὁτι μεν ουν 45 αυτῶ μετὰ το παραλαβεω την βασιλείαν τα τε κατὰ Θετταλίαν και Μακεδονίαν καὶ συλληβδην τὰ κατατην ἰοίαν αρχην ουτως υπετετακτο καὶ συνέκλινε ταῖς εὐνοίαις ώς ουδενι των πρότερον βασιλεων,
καίτοι νέω Oντι παραλαβόντι την Μακεδόνων δυνα- 10 στείαν, ευχερὲς καταμαθεῖν εκ τουτων. συνεχέστατα θγὰρ αυτοὐ περισπασθέντος ἐκ Μακεδονίας διὰ τον προς Αἰτωλους καὶ Λακεδαιμονίους πόλεμον οὐχ οioν ἐστασίασε τι των προειρημένων ἐθνῶν, ἀλλ' ουδετων περιοικουντων ἐτόλμησε βαρβάρων ου δεις ἀψα- i5 σθαι τῆς Μακεδονίας. και μην περι τῆς 'Αλεξάνδρου 6 και χρυσογόνου καὶ των ἄλλων φἰλων ευνοίας καὶ προθυμίας εἰς αυτὸν οὐδ' ἀν εἰπεῖν τις δύναιτ' ἀξίως.την δε Πελοποννησίων και Βοιωτῶν, ἄμα δὲ τουτοις τυπειρωτῶν, ,καρνάνων, . . . ὁσων εκάστοις ἀγαθ20 θῶν εν βραχεῖ χρόνω παραίτιος ἐγένετο. καθολου 8 γε μην, εἰ δει μικρὸν υπερβολικωτερον εἰπεῖν, οἰκειότατ ῶν οἶμαι περὶ Φιλίππου τοsτο ρηθῆναι διότι κοινός τις οἷον ἐρωμενος ἐγένετο των Ελλήνων διὰ τὸ τῆς αἱρέσεως ευεργετικόν. ἐκφανέστατον δε καὶ 925 μέγιστον δεῖγμα περὶ τοὐ τί δύναται προαίρεσις καλοκἀγαθικὴ καὶ πίστις, τὸ πάντας Κρηταιεῖς συμ ροφρονήσαντας και τῆς αυτῆς μετασχόντας συμμαχίας ἔνα προστάτην ελέσθαι τῆς νήσου Φίλιππον, και
ταὐτα συντελεσθῆναι χωρὶς ὁπλων και κινδύνων, οβο πρότερον ου ραδίως ἰν ευροι τις γεγονός. απὁ τοί- 10 νυν των κατὰ Μεσσηνίους ἐπιτελεσθέντων ἄπαντα την εναντίαν ἐλάμβανε διάθεσιν αὐτω, και τοὐτο
357쪽
11 συνεβαινε κατὰ λόγον τραπεὶς γὰρ ἐπὶ την ἀντικειμένην προαίρεσιν τῆ πρόσθεν, καὶ ταυτy προστι θεὶς ἀει τἀκόλουθον, ἔμελλε καὶ τὰς των ἄλλων δια λήψεις περὶ αυτου τρέψειν εἰς τἀναντία καὶ ταῖς των πραγμάτων συντελείαις ἐγκυρήσειν ἐναντίαις η πρό- si 2 τερον. ο καὶ συνεβη γενέσθαι. δῆλον δε τουτο ἔσται τοῖς προσέχουσιν ἐπιμελῶς διὰ των εξῆς ῆηθησομε- νων πράξεων. Exe. Ρeir. p. 13 - 14.J13 υτι ὁ Αρατος, θεωρῶν τον Φίλιππον ὁμολογουμένως τόν τε προς Ρωμαίους ἀναλαμβάνοντα πόλε- 10μον καὶ κατὰ την προς τους συμμάχους αῖρεσιν ὁλοσχερῶς ὴλλοιωμενον, πολλὰς εἰσενεγκάμενος απορίας 2 και σκήψεις μόλις ἀπετρέψατο τὸν Φίλιππον. ημεῖς δε, του κατὰ την πεμπτην βίβλον ημῖν ἐν ἐπαγγελία καὶ φάσει μόνον εἰρημενου νυν δι αυτῶν των 15 πραγμάτων την πίστιν εἰληφότος, βουλόμεθα προσμαναμνῆσαι τους συνεφιστάνοντας τ9 πραγματεία,
προς τὸ μηδεμίαν τῶν ἀποφάσεων ἀναπόδεικτον μηδ' 3 ἀμφισβητουμένην καταλιπεῖν. καθ' ον γὰρ καιρὸν ἐξηγουμενοι τὸν Αἰτωλικὸν πόλεμον ἐπὶ τουτο τὸ ρομερος τῆς διηγήσεως ἐπέστημεν, ἐν ω Φίλιππον εφαμεν τὰς ἐν Θερμω στοὰς και τὰ λοιπὰ τῶν αναθημάτων θυμικώτερον διαφθεῖραι, καὶ δειν τούτων την αἰτίαν Ουχ ουτως ἐπὶ τὸν βασιλέα διὰ την ηλικίαν ώς ἐπὶ τους συνόντας αυτῶ φίλους ἀναφερειν, 254 τότε περὶ μεν υνάτου τὸν βίον ἐφήσαμεν ἀπολογεῖσθαι τὸ μηδεν αν ποιῆσαι μοχθηρόν, Αομητρίου
5 δε του Φαρίου τὴν τοιαυτην εἶναι προαίρεσιν. δῆλον δὲ τοὐτο ποιήσειν ἐπηγγειλάμεθα διὰ τῶν εξῆς
ρθθησομενων, εἰς τούτον υπερθεμενοι τὸν καιρὸν Μ6 τὴν πίστιν τῆς προρρηθείσης ἀποφάσεως, ἐν ω παρὰ μίαν ἡμέραν Θημητρίου μεν παρόντος, ῶς ἀρτίως
358쪽
υπὲρ τῶν κατὰ Μεσσηνίους υπεδείξαμεν, υράτου δὲ καθυστερήσαντος, ξρξατο Φιλιππος ἄπτεσθαι τῶν μεγίστων ἀσεβημάτων. καὶ καθάπερ ἄν εἰ γευσάμε- γνος αιματος ἀνθρωπείου και του φονεύειν καὶ παρα-5 σπονδεῖν τους συμμάχους, ου λύκος σξ ἀνθρωπου κατὰ τον 'Αρκαδικὸν μίθον, ῶς φησιν ὁ Πλάτων, ἀλλα τύραννος εκ βασιλεως ἀπεβη πικρός. τούτου δ' ἐναργέ- 8στερον ἔτι δεῖγμα τῆς εκατερου γνώμης το περὶ τῆς ἄκρας συμβούλευμα προς το μηδὲ περὶ τῶν κατ' Αἰτω- H, λοὐς διαπορεῖν. ων ὁμολογου μενων ευμαρὲς ξδη συλ- 14
λογίσασθαι την διαφορὰν τῆς εκατερου προαιρεσεως. καθάπερ γὰρ νυν Φίλιππος πεισθεὶς υράτω διεφύλαξε 2την προς Μεσσηνίους πίστιν ἐν τοῖς κατὰ την ακραν, καὶ μεγάλω το δη λεγόμενον ελκει τῶ προγεγονότι 15 περὶ τὰς σφαγὰς μικρὸν ἰαμα προσεθηκεν, ουτως εν 3 τοῖς κατ' Αἰτωλοὐς Λημητρίω κατακολουθήσας σέβει μεν εἰς τοὐς θεούς, τα καθιερωμενα τῶν ἀχραθημάτων διαφθείρων, ἡμάρτανε δε περ ι τοὐς ἀνθρώπους, υπερβαίνων τοὐς του πολεμου νόμους, ἡστύ-2ο χει δε τῆς σφετερας προαιρέσεως, απαραίτητον καὶ πικρον εαυτὰν ἀποδεικνύων εχθρὸν τοῖς διαφερομένοις. ὁ δ' αυτος λόγος και περὶ τῶν κατὰ Κρήτqν 4και γὰρ ἐπ' ἐκείνων ωράτω μεν καθηγεμόνι χρησάμενος περὶ τῶν ολων, οὐχ οἷον ἀδικήσας, ἀλλ' οὐδὲ 2s λυπησας ουδένα τῶν κατὰ την νῆσον, απαντας μεν εἶχε τοὐς Κρηταιεῖς υποχειρίους, απαντας δε τοὐς Ελληνας εἰς την προς αυτον ευνοιαν ἐπήγετο διὰ την σεμνότητα τῆς προαιρεσεως. ουτω πάλιν ἐπακολου- 5θήσας Λημητρίω καὶ παραίτιος γενόμενος Μεσση rο νίοις τῶν ἄρτι φηθέντων ἀτυχημάτων, ἄμα την παρὰ τοῖς συμμάχοις ευνοιαν καὶ την παρὰ τοῖς ἄλλοις Ἐλλησιν ἀπέβαλε πίστιν. τηλικαυτην τοῖς νεοις βαρο 6
359쪽
σιλεύσι ροπην ἔχει καὶ προς ατυχίαν καὶ προς μα- νόρθωσιν τῆς αρχῆς ἡ των παρεπομένων φίλων ἐκλογὴ καὶ κρίσις, υπὲρ ης οἱ πλείους Ουκ οἶδ' οπως
ραθυμοῶντες Ουδε την ἐλαχίστην ποιουνται πρόνοιαν. Exc. Peti . p. 17 - 18, et iii te a 6, 1, ἔτι μεγαλην τοῖς sνέοις β. Vat. p. 373 M. 26 II.J14 a Καταλαβέσθαι ἐγχειρήσας Denaeti iis) μετὰ τῆς Φιλίππου γνώμης τὴν των Μεσσηνίων πόλιν εἰκῆ καὶ παραβόλως ἐν αὐτῶ τῶ τῆς πράξεως καιρω διεφθάρη ' περὶ ών ημεῖς τα κατὰ μέρος, ὁταν ἐπὶ τους i0 καιρους ἔλθωμεν, διασαφήσομεν. Polyb. 3, 19, 11.4 15 Περὶ δὲ τὰς Σάρδεις ἄπαυστοι καὶ συνεχεῖς
ἀκροβολισμοὶ συνίσταντο καὶ κίνδυνοι και νυκτωρ
καὶ μεθ' ημέραν, παν γένος ἐνέδρας, ἀντενέδρας,
ἐπιθέσεως ἐξευρισκόντων των στρατιωτῶν κατ ἀλ- 15λήλων ' περὶ ών γράφειν τα κατὰ μέρος οὐ μόνον2 μακρόν, ἀλλα καὶ ἀνωφελες ῖν εἴη τελέως. τὸ δὲ πέρας ἡδη τῆς πολιορκίας δευτερον ἔτος ἐνεστώσης, Λαγόρας ὁ Κρής, τριβὴν ἔχων ἐν τοῖς πολεμικοῖς
ικανήν, καὶ συνεορακὼς ὁτι συμβαίνει τὰς ὀχυρωτάτας πόλεις ως ἐπὶ τὰ πολὐ ρῆστα γίγνεσθαι τοῖς πολεμίοις υποχειρίους διὰ τῆν ολιγωρίαν των ἐνοικούντων, ὁταν πιστευσαντες ταῖς Οχυρότησι ταῖς φυσικαῖς ἡ χειροποιήτοις ἀφυλακτῶσι καὶ ραθυμῶσι 3 τὸ παράπαν, καὶ τούτων αυτῶν ἐπεγνωκώς διότι Dσυμβαίνει τὰς αλώσεις γίγνεσθαι κατὰ τους ὀχυρωτάτους τόπους καὶ δοκουντας υπὸ των ἐναντίων ἀπηλ- 4 πίσθαι, καὶ τότε θεωρῶν κατὰ τὴν προsπάρχουσαν δόξαν περὶ τῆς των Σάρδεων ὀχυρότητος ἄπαντας ἀπεγνωκότας ώς διὰ τοιαυτης πράξεως κυριεύσειν δοαυτῆς, μίαν δὲ ταυτην ἔχοντας ἐλπίδα του διὰ τῆς θ ἐνδείας κρατήσειν τῆς πόλεως, τοσουτω μἀλλον προσ-
360쪽
εῖχε και πάντα τόπον ῆρεύνα, σπεύδων αφορμης τινος ἐπιλαβέσθαι τοιαύτης. συνθεωρησας δε τὸ κατὰ οτον καλούμενον Πρίονα τεῖχος ἀφυλακτούμενον, οἴ- τος δ' ἐστὶ τόπος ὁ συναπτων την ἄκραν καὶ τηνε, πόλιν, ἐγίγνετο περὶ την ἐλπίδα και την ἐπίνοιαν ταύτην. την μὲν ουν των φυλαττόντων ραθυμίαν τἐκ τοιούτου τινος σημείου συνεθεώρησε. του τόπου 8 κρημνωδους υπάρχοντος διαφερόντως, και φάραγγος υποκειμενης, εχ ην ριπτεῖσθαι συνέβαινε τους ἐκ 10 τῆς πόλεως νεκρους και τὰς των Ἀπων καὶ τὰς των υποζυγίων των ἀποθνησκόντων κοιλίας, εἰς τουτον
ἀεὶ τὸ των γυπῶν καὶ των ἄλλων ὁ νεων πλῆθος ἡθροίζετο. συνθεωρήσας ουν ὁ προειρημένος ἀνήρ, 9οτε πληρωθείη τὰ ζῶα, τὰς αναπαύσεις επὶ των κρη- 15 μνῶν καὶ τοὐ τείχους ποιουμενα συνεχῶς, ἔγνω διότι κατ' ανάγκην ἀφυλακτεῖται τὸ τεῖχος καὶ γίγνεται τον πλεῖστον χρόνον ἔρημον. λοιπὰν ἐπιμελῶς την 10 νύκτα προσπορευόμενος ἐξήταζε τὰς προσβάσεις καὶ θέσεις των κλιμάκων. ευρίσκων κατά τινα τόπον 11D καὶ καθ' ἔνα των κρημνῶν δυνατὴν ουσαν, προσφέρορει τῶ βασιλεῖ τον περὶ τούτων λόγον. του δὲ δε- 16 ξαμένου την ἐλπίδα, καὶ παρακαλέσαντος τον Λαγόραν ἐπιτελεῖν την πρῆξιν, αυτὸς μὲν ὁπισχνεῖτο τὰ δυνατὰ ποιήσειν , ὴξίου δὲ τον βασιλέα Θεόδοτον 2ε5 αυτῶ τὸν Αἰτωλὸν καὶ Λιονύσιον τον ηγεμόνα τῶν
υπασπιστῶν παρακελεύσαντα συστῆσαι συνεπιδουναισφῆς καὶ κοινωνῆσαι τῆς ἐπιβολῆς, διὰ τὸ δοκεῖν ἐκάτερον ικανὴν δύναμιν ἔχειν καὶ τολμαν προς τὴν επι νοουμένην πραξιν. τοὐ δὲ βασιλέως παραχρῆμα 3 30 ποιήσαντος τὸ παρακαλουμενον, συμφρονήσαντες οἱ προειρημένοι καὶ κοινωσάμενοι περὶ πάντων ἐαυτοῖς ἐτήρουν νύκτα τὸ περὶ τῆν εωθινὴν μέρος ἔχουσαν