장음표시 사용
371쪽
330 L. VIII OPPUGNATIO SYRACUSARUM. επιφάνειαν ' οἷς τοξότας καὶ σκορπίδια παραστήσας
εντος του τείχους, καὶ βάλλων διὰ τούτων, ἀχρή- τ στους ἐποίει τους ἐπιβάτας. α ου καὶ μακρὰν ἀφεστῶτας και σύνεγγυς οντας τοὐς πολεμίους ου μόνον απράκτους παρεσκεύαζε προς τὰς ἰδίας ἐπιβολάς, ο8 ἀλλα καὶ διέφθειρε τοὐς πλείστους αυτῶν. δτε δετας σαμβυκας ἐγχειρήσαιεν εξαίρειν, ὀργανα παρ' ὀλον τὸ τεῖχος ἡτοιμάκει, τον μεν λοιπὸν χρόνοναφανῆ, κατὰ δὲ τον τῆς χρείας καιρὸν ἐκ των ἔσω
μερῶν υπὲρ του τείχους ἀνιστάμενα και προπίπτοντα.H0 πολὐ τῆς ἐπάλξεως ταῖς κεραίαις' ἄν τινὰ μεν ἐβάσταζε λίθους Ουκ ἐλάττους δεκα ταλάντων, τινὰ δε10 σηκώματα μολυβδινα. λοιπὸν ὁτε συνεγγίζοιεν αι σαμβυκαι, τότε περιαγόμεναι καρχθσίω προς τὸ δεον αἱ κεραῖαι διά τινος σχαστηρίας ἀφίεσαν εἰς τὰ κα- 1511 τασκευασμα τον λίθον ' ἐξ ου συνέβαινε μὴ μόνον αυτὸ συνθραύεσθαι τουργανον, ἀλλα και τὴν ναυν 8 καὶ τοὐς ἐν αυτῆ κινδυνεύειν ὁλοσχερῶς. τινὰ οε των μηχανημάτων πάλιν ἐπι τοὐς ἐφορμουν-
τας καὶ προβεβλημένους γέρρα και διὰ τούτων ἡσφα- 20λισμένους προς τὰ μηδὲν πάσχειν υπὰ τῶν διὰ του τείχους φερομένων βελῶν, ἐφίει μὲν καὶ λίθους συμμέτρους προς τὸ φεύγειν ἐκ τῆς πρώρας τοὐς 2 ἀγωνιζομένους, ἄμα δὲ και καθίει χεῖρα σιδηρὰν εξάλυσεως δεδεμένην, ἡ δραξάμενος ὁ τὴν κεραίαν 25 οἰακίζων ὁθεν ἐπιλάβοιτο τῆς πρώρας, κατῆγε τὴν η πτέρναν τῆς μηχανῆς ἐντὸς του τείχους. ἴτε δὲ κουφίζων τὴν πρῶραν ὀρθὸν ποιήσειε τὸ σκάφος ἐπὶ
τὴν πρυμναν, τὰς μὲν πτέρνας τῶν οργάνων εἰς ακ νητον καθῆπτε, τὴν δὲ χεῖρα και τὴν ἄλυσιν ἐκ τῆς 3οψ μηχανῆς εξέραινε διά τινος σχαστηρίας. ου γενομέ νου τινὰ μὲν τῶν πλοίων πλάγια κατέπιπτε, τινὰ
372쪽
L. VIII. OPPUGNATIO SYRACUSARUM. 331δε καὶ κατεστρέφετο, τὰ δὲ πλεῖστα τῆς πρωρας ἀφυφους ριφθείσης βαπτιζόμενα πλήρη θαλάττης ἐγίγνετο και ταραχης. Μάρκος δε δυσχρηστούμενος ἐπὶ τοῖς ἀπαντωμένοις υπ' 'Αρχιμήδους, καὶ θεωρῶνι μετὰ βλάβης καὶ χλευασμοὐ τοὐς ἔνδον ἀποτριβομένους αυτos τὰς ἐπιβολάς, δυσχερῶς μεν ἔφερε τοσυμβαῖνον, ομως δ' ἐπισκώπτων τὰς αυτοὐ πράξεις 6 ἔφη ταῖς μὲν ναυσὶν αυτοὐ κυαθίζειν ἐκ θαλάττης
'Αρχιμήδη, τὰς δὲ σαμβύκας ραπιζομένας ἄσπερ ἐκ-u σπόνδους μετ' αἰσχυνης ἐκπεπτωκέναι. καὶ της μεν γκατὰ θάλατταν πολιορκίας τοιοὐτον ἀπέβη τὸ τέλος. Οι δὲ περὶ τον υππιον εἰς παραπλησίους ἐμπε- 9σόντες δυσχερείας ἀπέστησαν τῆς ἐπιβολῆς. ἔτι μεν 2 γὰρ ὁντες ἐν ἀποστήματι τοῖς τε πετροβόλοις και
15 καταπέλταις τυπτόμενοι διεφθείροντο, διὰ τὸ θαυμάσιον εἶναι την των βελῶν κατασκευὴν καὶ κατὰ
τὸ πλῆθος και κατὰ την ενέργειαν, ώς ῖν γέρωνος μὲν χορηγοὐ γεγονότος, ἀρχιτέκτονος δὲ καὶ δημιουργοsτων επινοημάτων 'Αρχιμήδους. συνεγγίζοντές γε μην δ20 πρὸς την πόλιν οι μὲν ταῖς διὰ του τείχους τοξότισιν, ως ἐπάνω προεῖπον , κακουμενοι συνεχῶς είργοντο
τῆς προσόδου, οἱ δὲ μετὰ των γέρρων βιαζόμενοι ταῖς τῶν κατα κορυφὴν λίθων και δοκῶν ἐμβολαῖς διεφθείροντο. οὐκ Ολίγα δὲ και ταῖς χερσὶ ταῖς ἐκ τῶν Α25 μηχανῶν ἐκακοποίουν, ὼς καὶ πρότερον εἶπα σὐν αὐτοῖς γὰρ τοῖς ὁπλοις τοὐς ἄνδρας ἐξαίροντες ἐρρίπτουν. τὰ δὲ πέρας ἀναχωρήσαντες εις την παρ' bεμβολὴν καὶ συνεδρεύσαντες μετὰ τῶν χιλιάρχων οἱ περὶ τ- υππιον, ὁμοθυμαδὸν ἐβουλευσαντο πάσης ω ἐλπίδος πεῖραν λαμβάνειν πλὴν τοὐ διὰ πολιορκίας ἐλεῖν τὰς Συρακουσας, ώς καὶ τέλος ἐποίησαν οκτω 6 γὰρ μῆνας τῆ πόλει προσκαθεζόμενοι τῶν μὲν ἄλ-
373쪽
332 Ii. VIII. OPPUGNATIO SYRACUSARUM. λων στρατηγημάτων ἡ τολμημάτων ουδενὸς ἀπεστησαν, του δὲ πολιορκεῖν ουδέποτε πεῖραν ἔτι λαβεῖν γ εθάρρησαν. ουτως εἷς ἀνηρ καὶ μία ψυχὴ δεόντως ἡρμοσμένη προς ἔνια των πραγμάτων μέγα τι χρῆμα 8 φαίνεται γίγνεσθαι καὶ θαμάσιον. ἐκεῖνοι γουν τη- 5λικα τας δυνάμεις ἔχοντες καὶ κατὰ γην καὶ κατὰ θάλατταν, εἰ μεν ἀφέλοι τις πρεσβυτην ἔνα Συρακοσίων, παραχρῆμα τῆς πόλεως κυριευσειν ξλπιζον,9 τουτου δὲ συμπαρόντος ουκ ἐθάρρουν οὐδ' ἐπιβαλέσθαι κατά γε τουτον τον τρόπον, καθ' ον αμυνα Id
10 σθαι δυνατὸς ἐν υρχιμήδης. ου μην αλλὰ νομίσαντες μάλιστ ῶν υπὸ τῆς των αναγκαίων ἐνδείας διὰ
το πλῆθος τους ενδον υποχειρίους σφίσι γενέσθαι, ταυτης ἀντείχοντο τῆς ἐλπίδος και ταῖς μεν ναυσὶ τὰς κατὰ θάλατταν ἐπικουρίας αυτων ἐκώλυον, τω 1511 δὲ πεζω στρατευματι τὰς κατὰ γην. βουλόμενοι δεμη ποιεῖν ἄπρακτον τον χρόνον, ἐν ω προσεδρευουσι ταῖς Συρακουσαις, ἀλλ' ἄμα τι καὶ των εκτὸς χρησίμων κατασκευάζεσθαι, διεῖλον οἱ στρατηγοὶ σφῆς Ι2 αυτους καὶ την δυναμιν, ἀστε τον μεν υππιον 20 ἔχοντα δυο μερη προσκαθῆσθαι τοῖς ἐν τῆ πόλει, τὸ δε τρίτον ἀναλαβόντα Μάρκον ἐπιπορευεσθαι τους τὰ Καρχηδονίων αιρουμένους κατὰ την Σικελίαν. 5, 1. των γὰρ ρωμαίων πολιορκουντων την Συρακουσαν, eoi rectus ex Situla v. ἐργολάβος, piro his 25 ponente οἱ - εἴχοντο) - ἐθάρρησαν, tum 8. εκεῖνοι- 9, 1. επιβαλέσθαι, ΙIero Poliorcet. p. 326, et iii loa 6, 1. o δε - 9, 12. Σικελίαν Εxc. 3ntesp. 1s7-198.
10 υτι Φίλιππος παραγενόμενος εἰς την Μεσσήνην ἔφθειρε την χωραν δυσμενικῶς, θυμω τὸ πλεῖον ἡ ω2 λογισμῶ χρωμενος ῆλπιζε γάρ, ως ἐμοὶ δοκεῖ, βλάπτων συνεχῶς ουδεποτε αγανακτήσειν Ουδὲ μισῆ
374쪽
σειν τοὐς κακῶς πάσχοντας. προήχθην δε καὶ νυν 3
καὶ διὰ της προτέρας βίβλου σαφέστερον ἐξηγησα- σθαι περὶ τουτων Ου μόνον διὰ τὰς πρότερον ημῖν εἰρημένας αἰτίας, αλλὰ καὶ διὰ το των συγγραφέων
6 τους μεν ολως παραλελοιπέναι τα κατὰ τους Μεσσηνίους, τοὐς δε καθόλου διὰ την προς τοὐς μονάρχους Αευνοιαν η τἀναντία φόβον ουχ οἷον ἐν αμαρτία γεγονέναι την εἰς τοὐς Μεσσηνίους ασέβειαν Φιλίππου καὶ παρανομίαν, ἀλλὰ τοὐναντίον ἐν ἐπαίνω καὶ κατορ- 10 θώματι τα πεπραγμένα διασαφεῖν ημῖν. οὐ μόνον δὲ οπερὶ Μεσσηνίους τοsτο πεποιηκότας ἰδεῖν ἔστι τοῖς γράφοντας του Φιλίππου τὰς πράξεις, ἀλλὰ καὶ περὶ των ἄλλων παραπλησίως. εξ ων ἱστορίας μεν ουδα- 6μῶς ἔχειν αὐτοῖς συμβαίνει διάθεσιν τὰς συντάξεις, 15 εγκωμίου μῆλλον. εγὼ δ' Ουτε λοιδορεῖν ψευδως τφημι δεῖν τοὐς μονάρχους οἴτ εγκωμιάζειν, Ο πολλοῖς ηδη συμβέβηκε, τον ἀκόλουθον δὲ τοῖς προγεγραμμένοις ἀεὶ καὶ τον πρέποντα ταῖς ἐκάστων προαιρέσεσι λόγον ἐφαρμόζειν. ἀλλ' ἴσως τοὐτ' εἰπεῖν 820 μεν ευμαρές, πρῆξαι δὲ καὶ λίαν δυσχερὲς διὰ eo πολλὰς καὶ ποικίλας εἶναι διαθέσεις καὶ περιστάσεις, αις εἴκοντες ἄνθρωποι κατὰ τον βίον ουτε λέγειν ουτε γράφειν δυνανται το φαινόμενον. gν χά- 9ριν τισὶ μὲν αὐτῶν συγγνώμην δοτέον, ἐνίοις γε μην
Mάλιστα δ' αν τις ἐπιτιμήσειε περι τοὐτο το μμ 11ρος Θεοπόμπω, ος γ' ἐν ἀρχη της περὶ Φιλίππου συντάξεως διὰ τοὐτο μάλιστα παρορμηθῆναι φησας προς την ἐπιβολην της πραγματείας διὰ το μηδέποτε
ιο την Ευρώπην ἐνηνοχέναι τοιουτον ἄνδρα τὸ παράπαν οἷον τον 'Aμυντου Φίλιππον, μετὰ ταυτα παρὰ πόδας 2 ἔν τε τω προοιμίω καὶ παρ' ὁλην δε την ιστορίαν ἀκρα-
375쪽
καὶ τον ἴδιον οἶκον ἐσφαλκέναι τὸ καθ' αυτὀν διὰ τηνδ προς τουτο τὸ μερος ορμην καὶ παράστασιν, ἀδικώτατον δε καὶ κακοπραγμονέστατον περὶ τὰς των φώλων και συμμάχων κατασκευάς, πλείστας δε πόλεις 3
ἐξηνδραποδισμένον καὶ πεπραξικοπηκότα μετὰ δόλου Α καὶ βίας, ἐκπαθῆ δε γεγονότα και προς τὰς ἀκρατοποσίας, ωστε καὶ μεθ' ημέραν πλεονάκις μεθυονταρο καταφανη γενέσθαι τοῖς φίλοις. εἰ δέ τις ἀναγνω- ναι βουληθείη την αρχην τῆς ἐνατης καὶ τετταρακο- I0στῆς αυτῶ βίβλου, παντάπασιν ἄν θαυμάσαι τηνἀτοπίαν του συγγραφέως, ῖς γε χωρὶς των ἄλλων τετόλμηκε καὶ ταῶτα λέγειν ' αυταῖς γὰρ λέξεσιν αἷς 6 εκεῖνος κεχρηται κατατετάχαμεν ,,εἰ γάρ τις ἐν εν
τοῖς Ἐλλησιν ἡ τοῖς βαρβάροις, φησί, λάσταυρος ῆ i5
θρασυς τον τρόπον, ουτοι πάντες εἰς Μακεδονίαναθροιζόμενοι προς Φίλιππον εταῖροι του βασιλέως γ προσηγορευοντο. καθόλου γὰρ ὁ Φίλιππος τους μεν κοσμίους τοῖς ῆθεσι και των ἰδίων βίωνJ ἐπιμελομένους ἀπεδοκίμαζε, τους δε πολυτελεῖς καὶ ζῶν- 208 τας ἐν μέθαις και κύβοις ἐτίμα καὶ προῆγε. τοιγαροὐν ου μόνον ταέτ ἔχειν αυτους παρεσκευαζεν,
αλλὰ και τῆς ἄλλης αδικίας καὶ βδελυρίας ἀθλητὰς
9 ἐποίησε. τί γὰρ των αἰσχρῶν ἡ δεινῶν αυτοῖς ου προσῆν; ὴ τί των καλῶν καὶ σπουδαίων Ουκ ἀπῆν; 25ων οἱ μεν ξυρόμενοι καὶ λεαινόμενοι διετέλουν ἄνδρες ἔντες, οἱ δε ἀλλήλοις ἐτόλμων ἐπανίστασθαι
l0 πωγωνας ἔχουσι. καὶ περιήγοντο μεν δυο καὶ τρεῖς τους ἐταιρευομένους, αυτοὶ δε τὰς - τὰς ἐκείνοις 1ὶ χρήσεις ἐτέροις παρείχοντο. ὁθεν καὶ δικαίως ἄν ω τις αυτους Ουχ εταίρους, ἀλλ' ἐταίρας ' υπέλαβεν, ουδε στρατιωτας, αλλὰ χαμαιτύπους προση-
376쪽
γόρευσεν ἀνδροφόνοι γὰρ την φύσιν ἔντες ἀνδρό- 12
πορνοι τον τρόπον ησαν. απλῶς δ' εἰπεῖν, ωα παυ- 13σωμαι, φησί, μακρολογῶν, αλλως τε και τοσουτων μοι πραγμάτων ἐπικεχυμένων, ηγουμαι τοιαῶτα θη-5 ρία γεγονέναι καὶ τοιούτους τον τρόπον τους φίλους καὶ τοὐς λαίρους Φιλίππου προσαγορευθέντας οῖους ουτε τοὐς Κενταύρους τους το Πηλιον κατα- σχοντας οὐτε τους Λαιστρυγόνας τοὐς το Λεοντ νον πεδίον οἰκήσαντας οἴτ ἄλλους οὐδ' οποίους. 10 Tαυτην δε την τε πικρίαν καὶ την ἀθυρογλωττίαν 12τοὐ συγγραφέως τίς οὐκ αν ἀποδοκιμάσειεν; οὐ γὰρ μόνον ὁτι μαχόμενα λέγει προς την αυτοs πρόθεσιν, 2 ἄξιός ἐστιν ἐπιτιμήσεως, αλλὰ και διότι κατέψευσταιτ τε βασιλέως καὶ των φίλων, καὶ μάλιστα διότι i5 τὸ ψεὐδος αἰσχρῶς καὶ ἀπρεπῶς διατέθειται. εἰ γὰo 3 περὶ Σαρδαναπάλλου τις η των ἐκείνου συμβιωτων ἐποιεῖτο τοὐς λόγους, μόλις ἄν ἐθάρρησε τη κακορρορημοσύνη ταυτη χρήσασθαι ' ου την ἐν τω βίω προαίρεσιν καὶ την ασέλγειαν διὰ της ἐπιγραφῆς της ἐπιq6 τοὐ τάφου τεκμαιρόμεθα. λέγει γὰρ η επιγραφη, Αταὐτ ἔχω ὁσσ ἔφαγον καὶ ἐφύβρισα0 και μετἔρωτος τέρπν' ἔπαθον.=, Περὶ δε Φιλίππου καὶ των ἐκείνου φίλων εὐλα- 5βηθίη τις ἄν οὐχ εοἷον εἰς μαλακίαν και ἀνανδρίαν, ἔτι δὲ ἀναισχυντίαν λέγειν, ἀλλὰ τουναντίον μηποτ' ἐγκωμιάζειν ἐπιβαλόμενος οὐ δυνηθῆ καταξίως εὐπεω τῆς ἀνδρείας καὶ φιλοπονίας και συλλήβδην ιο τῆς ἀρετῆς των προειρημένων ανδρῶν οι γε προ- 6φανῶς ταις σφετέραις φιλοπονίαις καὶ τόλμαις ἐξ ἐλαχίστης μεν βασιλείας ἐνδοξοτάτην καὶ μεγίστην
377쪽
7 την Μακεδόνων ἀρχὴν κατεσκεύασαν, δε των επὶ Φιλίππου πράξεων αἱ μετὰ τον ἐκείνου θάνατον ἐπιτελεσθεῖσαι μετ' 'Aλεξάνδρου πάσιν ὁμολογουμένην την ἐπ' αρετη φήμην παραδεδώκασι περὶ αὐ-8 των. μεγάλην γὰρ ἴσως μερίδα θετέον τω προε- 5στῶτι των ολων υλεξάνδρω, καίπερ ἔντι νέω παντελῶς, οὐκ ἐλάττω μέντοι γε τοῖς συνεργοῖς καὶ φί-9 λοις, οῖ πολλαῖς μεν καὶ παραδόξοις μάχαις ἐνίκησαν τοὐς ὐπεναντίους, πολλοὐς δε καὶ παραβολους ὐπέμειναν πόνους καὶ κινδύνους καὶ ταλαιπωρίας, id πλείστης δε περιουσίας κυριευσαντες καὶ προς ἀπά- σας τὰς ἐπιθυμίας πλείστης εὐπορήσαντες ἀπολαύσεως οὐτε κατὰ τdν σωματικὴν δύναμιν ουδέποτε
διὰ ταυτ' ἡλαττώθησαν οὐτε κατὰ τας ψυχικὰς ὁρ- 10 μὰς ουδὲν ἄδικον ουδὲ ἀσελγες ἐπετήδευσαν, ἄπαν- i5τες δ', ώς ἔπος εἰπεῖν, βασιλικοὶ καὶ ταῖς μεγαλοφυ- χίαις καὶ ταῖς σωφροσύναις καὶ ταῖς τόλμαις ἀπέβησαν, Φιλίππω καὶ μετ' αυτὀν υλεξάνδρω συμβιώσαντες. ων ουδὲν ἀν δεοι μνημονεύειν επ' ὀνόμα- 11 τος. μετὰ δὲ τον υλεξάνδρου θάνατον οἴτω περὶ Dτων πλείστων μερῶν τῆς οἰκουμένης ἀμφισβητήσαντες παραδόσιμον ἐποίησαν την εαυτῶν δόξαν ἐν πλεί- 12 στοις υπομνήμασιν ῶστε την μεν Πμαίου τοὐ συγγραφέως πικρίαν, Π κέχρηται κατ' -αθοκλέους του Σικελίας δυνάστου, καίπερ ανυπέρβλητον εἶναι δο- 25κούσαν, δμως λόγον ἔχειν ως γὰρ κατ' ἐχθροὐ καὶ πονηροὐ καὶ τυράννου διατίθεται την κατηγορίαν 13 την δε Θεοπόμπου μηδ' υπὸ λόγον πίπτειν. προθέμενος γὰρ ώς περὶ βασιλέως εὐφυεστάτου προς αρετὴν γεγονότος οὐκ ἔστι τῶν αἰσχρῶν καὶ δεινῶν κ2 Ο παραλέλοιπε. λοιπὀν ῆ περι την αρχὴν και προέκθεσιν τῆς πραγματείας ανάγκη ψεύστην καὶ κό-
378쪽
λακα φαίνεσθαι τον ἱστοριογράφον ἡ περὶ τὰς κατὰ μέρος αποφάσεις ἀνόητον καὶ μειρακιώδη τελέως, εἰ διὰ της ἀλογου καὶ ἐπικλήτου λοιδορίας ἡπέλαβε πιστότερος μὲν αυτὸς φανήσεσθαι, παραδοχης δε μἀλε λον ἀξιωθήσεσθαι τὰς ἐγκωμιαστικὰς αποφάσεις αυ- του περὶ Φιλίππου. καὶ μην ουδὲ περὶ τὰς ὁλοσχε- 3ρεῖς διαληψεις ουδεὶς αν εὐδοκήσειε τῶ προειρημένω συγγραφεῖ, ος γε ἐπιβαλόμενος γράφειν τὰς Ελληνικὰς πράξεις ἀφ' ων Θουκυδίδης ἀπέλιπε, καὶ συνεγ- 10 γίσας τοῖς Λευκτρικοῖς καιροῖς καὶ τοῖς ἐπιφανεστάτοις τῶν ' Ελληνικῶν ἔργων, την μεν Ελλάδα μεταξυ
καὶ τὰς ταύτης ἐπιβολὰς ἀπέρριψε, μεταλαβὼν δετην ὁπόθεσιν τὰς Φιλίππου πράξεις προύθετο γράφειν. καίτοι γε πολλῶ σεμνότερον ην καὶ δικαιότε- 415 ρον τη περὶ της Ἐλλάδος υποθέσει τα πεπραγμένα Φιλίππω συμπεριλαβεῖν ηπερ ἐν τη Φιλίππου τὰ τῆς Ἐλλάδος ουδὲ γὰρ προκαταληφθεὶς υπὸ βασιλικῆς οδυναστείας, καὶ τυχών εξουσίας, οὐδεὶς αν ἐπέσχε συν καιρω ποιήσασθαι μετάβασιν ἐπὶ τὰ τῆς Ἐλλά- 20 δος ἴνομα και πρόσωπον απὸ δὲ ταυτης ἀρξάμενος
καὶ προβὰς ἐπὶ ποσὸν οὐδ' ὁλως δεὶς ἀν ῆλλάξατο μονάρχου πρόσχημα καὶ βίον, ἀκεραίω χρώμενος
γνώμρ. καὶ τί δήποτ' ην τὸ τὰς τηλικαύτας ἐναν- ητιώσεις βιασάμενον παριδεῖν τον Θεόπομπον; εἰ μὴ εο νὴ Λία ὁτι ἐκείνης μεν τῆς ὁποθέσεως τέλος ἐν τὸ καλόν, τῆς δὲ κατὰ Φίλιππον τὀ συμφέρον. ου μην ταλλὰ προς μὲν ταύτην την αμαρτίαν, καθὸ μετέβαλετην ὁπόθεσιν, ἴσως ἄν εἶχέ τι λέγειν, εἴ τις αυτὸν ῆρετο περὶ τούτου προς δὲ την κατὰ τῶν φίλων ηω αἰσχρολογίαν οὐκ ἄν οἶμαι δυνηθῆναι λόγον αυτὸν
ἀποδοsναι, συγχωρῆσαι δὲ διότι πολύ τι παρέπεσετ καθήκοντος. Εxc. PMr. p. 18-26.J
379쪽
14 Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν Μεσσηνίους πολεμίους γεγονότας ουδεν ἄξιον ἡδυνήθη λόγου βλάψαι, καίπερ ἐπιβαλόμενος κακοποιεῖν αυτῶν την χώραν, εἰς δὲ τους αναγκαιοτατους τῶν φίλων την μεγίστην 2 ασέλγειαν ἐναπεδείξατο. τον γὰρ πρεσβυτερον υρα- 5τον, δυσαρεστηθέντα τοῖς υπ' αυτου πεπραγμένοις εν τη Μεσσήνη, μετ' ου πολῶ μετὰ Ταυρίωνος του χειρίζοντος αυτω τα κατὰ Πελοπόννησον επανείλετο3 φαρμάκω. παραυτίκα μὲν ουν ηγνοεῖτο παρὰ τοῖς
ἐκτος τὸ γεγονός καὶ γὰρ ην η δυναμις ου τῶν παρ' 10αυτον τον καιρον ἀπολλυουσῶν, ἀλλὰ χρόνον ἔχουσα 4 καὶ διάθεσιν ἐργαζομένη τόν γε μὴν Αρατον αυτὸν οὐκ ἐλάνθανε τὸ κακόν. ἐγένετο δε δῆλον ἐκ τούτων θ ἄπαντας γὰρ ἐπικρυπτόμενος τοὐς ἄλλους προς ἔνατῶν υπηρετῶν Κεφάλωνα διὰ την συνηθειαν οὐκ Hἔστεξε τον λόγον, ἀλλ' ἐπιμελῶς αὐτῶ κατὰ την ἀρρωστίαν του προειρημένου συμπαρόντος καί τι τῶν προς τω τοίχω πτυσμάτων ἐπισημηναμένου δίαιμονῶπαρχον, εἶπε, δευτα τἀπίχειρα της φιλίας, ἁ Ιε-6 φάλων, κεκομίσμεθα της προς Φίλιππον. ουτως ἐστὶ 20 μέγα τι και καλὸν χρημα μετριότης, ἄστε μάλλον ὁ παθὼν του πράεαντος ήσχυνετο τὸ γεγονός, εἰ τοσουτων καὶ τηλικουτων κεκοινωνηκὼς ἔργων ἐπὶ τωτου Φιλίππου συμφέροντι τοιαυτα τἀπίχειρα κεκό-7 μισται της εὐνοίας. ουτος μὲν ουν καὶ διὰ τὸ πολ- ρολάκις της αρχῆς τετευχέναι παρὰ τοῖς 'Aχαιοῖς καὶ διὰ τὸ πλῆθος καὶ διὰ τὸ μέγεθος τῶν εἰς τὸ ἔθνος ευεργεσιῶν μεταλλάξας τὸν βίον ἔτυχε πρεπουσης τιμῆς καὶ παρὰ τῆ πατρίδι καὶ παρὰ τω κοινῶ τῶν η υχαιῶν ' καὶ γὰρ θυσίας αὐτῶ καὶ τιμὰς ἡρωικὰς ω ἐψηφίσαντο, καὶ συλλήβδην ὁσα προς αἰώνιον ανήκει μνήμην, ἄστ' εἴπερ καὶ περὶ τοὐς ἀποιχομένους ἔστι
380쪽
τις αισθησις, εἰκὸς ευδοκεῖν αυτον καὶ τῆ των 'Aχαιῶν ευχαριστία καὶ ταῖς ἐν τω ζην κακοπραγίαις καὶ κινδυνοις. Exc. ant. p. 198-199.JΠάλαι δε τῆ διανοία περὶ τον Λίσσον καὶ του 155 'Aκρόλισσον ῶν, καὶ σπουδάζων εγκρατης γενέσθαιτων τόπων τουτων, ἄρμησε μετὰ της δυνάμεως. ποιησάμενος δε την πορείαν ἐπὶ δυο ημέρας, καὶ δι- 2ελθὼν τα στενά, κατέζευξε παρὰ τον υρδάξανον ποταμόν, - μακρὰν της πόλεως. θεωρῶν δε τόν τε δ 10 του Λίσσου περίβολον καὶ τὰ προς τη θαλάττη καὶ τα προς την μεσόγειον ἡσφαλισμένον διαφερόντως καὶ φύσει καὶ κατασκευῆ τόν τε παρακείμενον 'Aκρόλισσον αυτω καὶ διὰ την εἰς ἴψος ἀνάτασιν καὶ διὰ την ἄλλην ἐρυμνότητα τοιαυτην ἔχοντα φαντασίαν
15 ἄστε μηδ' αν ἐλπίσαι μηδένα κατὰ κράτος ἐλεῖν, της μὲν περὶ τούτου ἐλπίδος ἀπέστη τελέως, της δὲ πόλεως ου λίαν ἀπηλπισε. συνθεωρησας δὲ το μεταξυ qδιάστημα του Λίσσου καὶ του κατὰ τόν υκρόλισσον πρόποδος συμμετρον υπάρχον προς την επιβολην20 την κατὰ τῆς πόλεως, κατὰ τοὐτο διενοήθη συστησάμενος ἀκροβολισμὸν χρήσασθαι στρατηγήματι προς τὸ παρὸν οἰκείω. δους μίαν ημέραν προς ἀνά- bπαυσιν τοῖς Μακεδόσι, καὶ παρακαλέσας ἐν αυτὴ τὰ πρέποντα τω καιρω, το μὲν πολὐ μέρος καὶ χρησι- 25 μώτατον των εὐζώνων ἔτι νυκτὸς εῖς τινας φάραγ
γας ἡλώδεις ἔκρυψε κατὰ τὸν ἐπὶ τὴς μεσογείου τόπον υπὲρ το προειρημένον διάστημα, τοὐς δὲ πελ- 6ταστὰς εἰς την εἰς αἴριον ἔχων καὶ το λοιπὸν μέρος των εὐζώνων ἐπὶ θάτερα τῆς πόλεως κατὰ θάλατ-δο ταν ἐχρῆτο τῆ πορεία. περιελθὼν δὲ την πόλιν, καὶ γγενόμενος κατὰ τὸν προειρημένον τόπον, δῆλος dνώς ταύτy ποιησόμενος την προς την πόλιν αναβασιν. 22.