Historia Graeca

191쪽

160 V. κράτους καὶ ιοτίμου, εα χετο υβυδον ἐκειθεν δελαβων το ναυτικον νυκτος ἀνήγετο, διασπείρας λύγον ς μεταπεμπομένων των Καλχηδονίων ορμισάμενος δε ε Περ- 26 κώτη συχίαν εχεν αἰσθόμενοι δε οι περὶ Λημαίνετον καὶ Λιονύσιον καὶ Λεόντιχον καὶ Φανίαν ἐδίωκον αυτbν την επὶ Προκοννήσπιυ ὁ δ ἐπει ἐκεῖνοι παρέπλευσαν, ποστρέψας εις υβυδον ἀφίκετο κηκύει γαρ τι προσπλέοι Πολύξενος ἄγων τὰς ἀπο Συρακουσον καὶ 'Iταλίας ναος εἴκοσιν πως ἀναλάβοι καὶ ταύτας ἐκ δε τούτου Θρασύβουλος ὁ Κολλυτεὐς χωνναυς κτ ἐπλει ὰπ Θράκης, βουλώμενος ταις ἄλλαις Ἀττι- 27 καις ναυσὶ συμμειξαι. ὁ δὲ Ἀνταλκίδας, ἐπει αὐτω οἱ σκοποὶ

ἐσήμηναν οτι προσπλέοιεν τριήρεις κτώ, ἐμβιβάσας τους ναύτας εἰς δώδεκα ναυς τὰς ἄριστα πλεούσας, καὶ προσπληρώσασθαι

κελεύσας, εἰ τις ενεδεῖτο, ἐκ των καταλειπομένων, ἐνήδρευενος ἐδύνατο ἀφανέστατα ἐπε δε παρέπλεον, ἐδίωκεν οι δεἰδύντες φευγον τὰς μεν ουν βραδύτατα πλεούσας ταις αριστα πλεούσαις ταχ κατειλήφει παραγγείλας δε τοῖς πρωτύπλοις των - αυτου μη ἐμβαλεῖν ταῖς στάταις, ἐδιωκε τὰς προεχούσας ἐπεὶ δε ταέτας λαβεν, δύντες ι στεροι ἁλισκομένους σφον αυτον του πρόπλους π ἀθυμίας καὶ προς 28 των βραδυτέρων λίσκοντο ' σθ' λωσαν ἄπασαι ἐπει δ' ηλθον αυτ α τε ἐκ Συρακουσον ηες εἴκοσιν, λθον δε

κα αἱ ἀπο γωνίας, σης ἐγκρατης ν ιρίβαζος, συνεπληρῶ θησαν δε καὶ ἐκ της Ἀριοβαρζάνους, καὶ γὰρ ν ξένος ἐκ

192쪽

V. r. 161

παλαιου Ἀριοβαρζάνει, ο δε Φαρνάβαζος δη ἀνακεκλημένος χετο ἄνω, τε δὴ και ἔγημε τὴν βασιλέως θυγατέρα '

Ἀνταλκίδας γενομέναις ταῖς πάσαις ναυH πλέοσιν ὁγδοήκοντα ἐκράτει της θαλάττης ' στε και τὰς εκ ου Πύντου ναυς Ἀθήναζε μεν ἐκώλυε καταπλεῖν, ε ς ε τους εαυTων συμμάχους κατηγεν οι μὲν ουν Αθ αῖοι, ρῖντες μεν πολλὰς ' τὰς πολεμίας ναος, φοβούμενοι δε μ ως πρότερον καταπολεμηθείησαν, συμμάχου Λακεδαιμονίοις βασιλέως γεγενημένου, πολιορκούμενοι ὁ ε της Αἰγίνης π των λρστον δια αὐταμεν ἰσχυρος ἐπεθύμουν της εἰρήνης. οἱ δ' αὐ Λακεδαιμύνιοι, φρουροsντες μύρα μεν εν Λεχαίω, μέρα δ' ἐν ρχομενω, φυλάττοντες δε τὰς πόλεις αις με ἐπίστευον, μὴ ἀπύλοιντο, αἷς δε πίστουν, μη ἀποσταῖεν πράγμαr δ' χοντες καὶ παρεχοντες περὶ την Κύρινθον, χαλεπος φερον τω πολεμω.οι γε μὴν υργεῖοι, εἰδότες φρουράν τε πεφασμένην ἐφ'

εαυτους καὶ γιγνώσκοντες τι η των μηνῖν ποφορὰ οὐδενετι σφας φελήσει, και ουτοι εις την εἰρήνην πρύθυμοι σαν. ωστ ἐπει παρηγγειλεν ὁ ιρίβαζος παρεῖναι του βουλομε- Πνους πακουσαι ν βασιλεὐ εἰρήνην καταπέμποι, ταχέως πάντες παρεγένοντο ἐπε δε συνῆλθον, ἐπιδείξας ὁ ιρίβαζος τὰ βασιλέως σημεῖα ἀνεγίγνωσκε τὰ γεγραμμένα ειχε δὴ δε. Ἀρτοξέρξης βασιλευς νομίζει δίκαιον τὰς μεν ἐν τνωσία iπύλεις αυτο εἶναι καὶ των νήσων Κλαζομενὰς και Κύπρον, τὰς δε αλλας Ἐλληνίδας πόλεις καὶ μικρὰς καὶ μεγάλας

αὐτονύμους ἀφεῖναι πλην Λήμνου και 'Tμβρου και κυρου ταυτας δε σπερ το ἀρχαιον εἶναι Ἀθηναίων. πύτεροι δε

ταύτην τὴν εἰρήνη μη δέχονται, τούτοις ἐγ πολεμήσω μετὰ

193쪽

162 V. τῖν ταὐτα βουλομένων και πεζῆ καὶ κατὰ θάλατταν καὶ ναυσὶ καὶ χρήμασιν. 32 Ἀκουοντες Ουν ταυτα οἱ ἀπο των πύλεων πρέσβεις ἀπήγγελλον ἐπι τὰς αὐτον καστοι πύλεις καὶ οἱ μεν αλλοιαπαντες μνυσαν ἐμπεδώσειν ταυτα, οἱ ὁ Θηβαῖοι ξίουνυπερ πάντων Βοιωτον ὀμνύναι. δε Ἀγησίλαος ου ἔφη

δε ασθαι τους ορκους, ἐὰν μη μνυωσιν, σπερ τὰ βασιλέως γράμματα ἔλεγεν αυτονύμους εἶναι και μικρὰν καὶ μεγάλην πύλιν. οι δε των Θηβαίων πρέσβεις ἔλεγον τι ου ἐπεσταλμένα σφίσι ταυτ εχ Ἱτε νυν, ἔφη ὁ Ἀγησίλαος, καὶ ἐρω-

τατε απαγγέλλετε δ αυτοῖς καὶ ταυτα, τι ει μὴ ποιήσουσι 33 ταυτα, ἔκσπονδοι ἔσονται. ο μεν δὴ χοντο. ὁ δ' Ἀγησίλαος δια τὴν προς Θηβαίους ἔχθραν ου ἔμελλεν, ἀλλα πείσας τους ἐφύρους εὐθυς ἐθυετο. ἐπειδ δε ἐγένετο τὰ διαβατήρ:α ἀφικώμενος εἰς τὴν εγέαν διέπεμπε των μεν ιππέων κατὰ τους περιοίκους ἐπισπευσοντας, διέπεμπε δε και ξεναγοὐς εις τὰς πύλεις πρὶν δε αυτον ὁρμηθῆναι ἐκ Τεγέας, παρησαν οἱ Θηβαῖοι λέγοντες τι φιασι τὰς πύλεις αὐτονύμους καιουτω Λακεδαιμύνιοι μεν οἴκαδε πηλθον, Θηβαῖοι δ' εις τὰς σπονδὰς εἰσελθειν ναγκάσθησαν, αὐτονύμους αφέντες τὰς .ι Βοιωτίας πύλεις οἱ δ' α Κορίνθιοι ου ἐξέπεμπον τὴν τῖν Ἀργείων φρουράν. ἀλλ' ο γησίλαος και τούτοις προεῖπε.τοις μέν, εἰ μὴ ἐκπέμψοιεν του Ἀργείους τοι δέ, ει ι γ ἀπίοιεν ἐκ της Κορίνθου, τι πύλεμον ἐξοίσει προ αυτούς.

ἐπεὶ δὲ φοβηθέντων αμφοτέρων ἐξηλθον οἱ Ἀργεῖοι καὶ αὐτὴ ἐφ' αυτης -ον Κορινθίων πύλις ἐγένετο, οἱ μεν σφαγεῖς

τῶν Κορινθίων η πόλις

194쪽

V. I. u. 16. I

καὶ οἱ μεταίτιοι του εργο αυτοὶ γνύντες ἀπηλθον ἐκ της Κορίνθου οἱ δ' αλλοι πολῖται κοντες κατεδέχοντο τους πρύσθεν φεύγοντας.

Ἐπεὶ δε αυτ ἐπράχθη και μωμύκεσαν αἱ πύλεις ἐμμε 35νεῖν ν τῆ εἰρήν) ην κατέπεμψε βασιλεύς, ἐκ τούτου διελύθημεν α πεζικά, διελύθη δε καὶ τὰ ναυτικὰ στρατεύματα Λακεδαιμονίοις με δὴ καὶ Ἀθηναίοις καὶ τοῖς συμμάχοις ουτωμετὰ τον στερον πύλεμον της καθαιρέσεως των Αθήνησι τειχον αυτ πρώτη ειρηνη ἐγένετο. ἐν δε- πολεμω μαλλον η , ἀντιρρύπως τοῖς ἐναντίοις πράττοντες οἱ Λακεδαιμύνιοι πολἰ ἐπικυδέστεροι ἐγένοντο ἐκ της ἐπ 'Aνταλκίδου εἰρήνης καλουμένης. προστάται γαρ γενύμενοι της π βασιλέως κατα- πεμφθείσης ειρήνης καὶ τὴν αὐτονομίαν ται πύλεσι πράττοντες, προσέλαβον μὲν σύμμαχον Κύρινθον, αὐτονύμους δε ἀπο των Θηβαίων τὰς Βοιωτίδας πύλεις ἐποίησαν οὐπερ πάλαι ἐπεθύμουν, παυσαν δε καὶ Ἀργείους Κύρινθον σφε τεριγμένους, φρουρὰν φήναντες ἐπ αυτούς, ει μὴ ἐξίοιεν ἐκ

Κορίνθου. Tούτων δε προκεχωρηκύτων ως ἐβούλοντο, δοξεν αὐτοῖς, rito ἐν τω πολεμήτων συμμάχων ἐπέκειντο καὶ τοι πολεμίοις ευμενέστεροι σαν η θ ακεδαίμονι, τουτους κολάσαι καὶ κατασκευάσαι μη δύναιντο ἀπιστεῖν προτον μεν ουν πέμψαντες προς τους Μαντινέας ἐκέλευσα αυτοὐς το τεῖχος περιαιρεῖν, λέγοντες τι υ αν πιστεύσεια αλλως αυτοις μησὐν τοις πολεμίοις γενέσθαι. αἰσθάνεσθαι γὰρ ἔφασαν καὶ

195쪽

164 v. .

δε σιτον ἐξέπεμπον τοῖς Ἀργείοις σφον αὐτοῖς πολεμούντων. καὶ Δ ἐστι μεν τε οὐδε συστρατεύοιεν ἐκεχειρίαν προφασι ζύμενοι. πύτε δὲ καὶ ἀκολουθοιεν, ὼς κακος συστρατεύοιεν. ἐτι δε γιγνώσκειν ἔφασαν φθονοοντας μεν αυτούς, εἴ τι

σφίσιν ἀγαθον γίγνοιτο, ἐφηδομένους δ', εἴ τις συμφορὰ προσπίπτοι ἐλέγοντο δε καὶ αἱ σπονδα ἐξεληλυθέναι τοῖς

Μαντινεοσι τούτω τω τε αἱ μετὰ την ἐν Μαντινεία μάχην , τριακονταετεις γενύμεναι ἐπει δ' υκ θελον καθαιρεῖν τὰ

τείχη φρουρὰν φαίνουσιν ἐπ αυτούς. Ἀγησίλαος μεν ουν ἐδεήθη της πύλεως ἀφεῖναι αυτον ταύτης της στρατηγίας, λέγων τι τω πατρὶ αὐτο των Μαντινέων πύλις πολλὰ υπηρετήκοι ἐν τοι προς Μεσσήνην πολέμοις Ἀγησίπολις δὲ ε ξηγαγε τὴν φρουρὰν καὶ μάλα Παυσανίου το πατρος αὐτοOφιλικος εχοντος προς τους ἐν Μαντινεία το δήμου προστά- τας ως δε ἐνέβαλε, προτον μεν την ην δήου. ἐπει δεουδ οsτω κα ρουν τὰ τείχη, τάφρον ρυττε κύκλω περιτὴν πήλιν τοις μεν μίσεσι των στρατιωτον προκαθημένοις σὐν τοι ὁπλοις τον ταφρευόντων τοι δ' μίσεων ἐργαζο

μένοις. ἐπεὶ δε ἐξ,είργαστο τάφρος, ἀσφαλος ὁ κύκλω

τεῖχος περ την πύλιν κοδύμησεν αἰσθύμενος δε δτι ὁ σῖτος ἐν τῆ πόλει πολυς ἐνείη, εὐετηρίας γενομένVς ω πρύσθεν ἐτει, καὶ νομίσας χαλεπον σεσθαι, ε δεήσει πολει χρόνον τρύχειν στρατείαις την τε πόλιν καὶ τους συμμάχους, ἀπέχωσετο ρέοντα ποταμbν διὰ της πόλεως μάλ' - εὐμεγέθη. ἐμφραχθείσης δε της πορροια ιρετο δ δωρ πέρ τε τον

196쪽

V. l.

μενων δε των κάτω πλίνθων και προδιδουσῖν τὰς νω, τομεν προτον ἐρρήγνυτο τ τειχος, πειτα δε καὶ ἐκλίνετο. iδε χρόνον μέν τινα ξύλα ἀντήρειδον καὶ ἐμηχανοντο ς μὴ

πίπτοι ὁ πύργος ἐπει δὲ ηττοντο του δατος, δείσαντες μὴ πεσύντος- του κυκλω τείχους δοριάλωτοι γένοιντο, μολύ- γουν περιαιρήσειν οἱ δὲ Λακεδαιμύνιοι υκ ἔφασαν σπείσεσθαι, εἰ μη καὶ διοικιοῖντο κατὰ κώμας οι δ'Ἀυ νομίσαντες ἀνάγκην εἶναι, συνέφασαν καὶ ταυτα ποιήσειν οἰομένων δε , ἀποθανεῖσθαι των ἀργολιζόντων καὶ των του δήμου προστατον, διεπράξατο ὁ πατηρ παρὰ του Ἀγησιπύλιδος ἀσφάλειαν αὐτοῖς γενέσθαι ἀπαλλαττομένοις ἐκ της πολεως, ξήκονταουσι. καὶ ἀμφοτέρωθεν με της ὁδου ἀρξάμενοι ἀπ των πυλον ἔχοντες τὰ δόρατα οἱ Λακεδαιμύνιοι στασαν, θεώμενοι τους ἐξιόντας. καὶ μισουντες αiπους μως ἀπείχοντο αυτον ραον ῆ οἱ βέλτιστο των Μαντινέων. καὶ τουτο μεν εἰρήσθω μέγα τεκμηριον πειθαρχίας ἐκ δε τούτου καθρρέθη με το τεῖχος, διωκίσθη δ' η Μαντινεια τετραχη, καθάπερ, ἀρχαῖονωκουιε. καὶ τ με πρῖτον χθοντο, τι τὰς μεν παρχούσας οἰκίας εδε καθαιρεῖν, αλλα δε οἰκοδομεῖν ἐπεὶ δε οι ἔχοντες τὰς ουσίας ἐγγυτερον μεν κουν τον χωρίων ὁντων αυτοῖς περὶ τὰς κώμας ἀριστοκρατία δ' ἐχρῖντο, ἀπηλλαγμένοι δ' ησαν τον βαρέων δημαγωγον, δοντο τοῖς πεπραγμένοις. καὶ ἔπεμπον μὲν αὐτοῖς οἱ Λακεδαιμύνιοι ου καθ' εν, αλλὰ κατὰ κώμην κάστην ξεναγύν. συνεστρατευοντο δ' ἐκ τον κωμῖν πολυ προ μύτερον η τε ἐδημοκρατουντο καὶ τὰ μεν δὴ περὶ Μαντινείας υτ διεπέπρακτο, σοφωτέρων γενομένων ταύτρ γε ο ανθρώπων το μη διὰ τειχον ποταμύν

ποιεῖσθαι.

197쪽

8 Οι δ' κ Φλειοῖντο φεύγοντες αἰσθανύμενοι τους Λακεδαιμονίους επισκοπουντας τῖν συμμάχων ὁποῖοί τινες καστοιεν τω πολεμω i τοῖς γεγενηντο, καιρον ἡγησάμενοι, ἐπορεύθησαν ές Λακεδαίμονα καὶ δίδασκον εως μὲν σφεῖς οἴκοιησαν, δέχετύ τε ούλις τους Αακεδαιμονίους εἰς το τεῖχος καὶ συνεστρατεύοντο ποι γοῖντο ἐπεὶ δε σφας αὐτοὶlἐξέβαλον, ς πεσθαι με οὐδαμο ἐθέλοιεν, μόνους δε πάντων ἀνθρώπων Λακεδαιμονίους οὐ δέχοιντο εἴσω των πυλον. ἀκουσασιν υν ταυτα τοῖς φύροις ξιον δοξεν πιστροφῆς εἶναι καὶ πέμψαντες προς τὴν τῖν Φλειασίων πύλιν ἔλεγονος φίλοι μὲν οἱ φυγάδες τῆ Λακεδαιμονίων πύλει Πεν, δι- κοοντες δ' οὐδε φεύγοιεν ἀξιοθν δ' ἔφασαν μὴ ὁπ' ἀνάγκης,

ὰλλα παρ' κύντων διαπράξασθαι κατελθεῖν αinoύς. δὴ ἀκούσαντες οἱ Φλειάσιοι ἔδεισαν μὴ ι στρατεύσαιντο ἐπ αυ- τους, τον ἔνδοθεν παρείησάν τινες αὐτοὐς εἰς τὴν πύλιν.

καὶ γαρ συγγενεῖς πολλοὶ ενδον σαν τον φευγύντων καὶαλλως ευμενεῖς, καὶ οἷ δὴ ἐν ταῖς πλείσταις πόλεσι νεωτε- ρων τινὲς ἐπιθυμοῖντες πραγμάτων κατάγειν ἐβούλοντο τὴν i φυγήν. τοιαυτα μεν δὴ φοβηθέντες, ἔφηφίσαντο καταδεχεσθαι τους φυγάδας, καὶ κείνοις με ἀποδοsναι τὰ εμφανηκτήματα, τους δε τὰ κείνων πριαμενους ἐκ δημοσίου τὴν τιμὴν ἀπολαβεῖν εἰ δε τι ἀμφίλογον προ αλλήλους γίγνοιτο,δωρ διακριθῆναι. καὶ ταμ μεν α περὶ τον Φλειασίων φυγάδων ἐν ἐκείνω τω χρύνω ἐπέπρακτο.i1 Ἐξ Ἀκάνθου δὲ καὶ Ἀπολλωνίας, αλερ μεγισται τον περ υλυνθον πόλεων, πρέσβεις ἀφίκοντο εἰς Λακεδαίμονα. ἀκούσαντες δ' οἱ φοροι ν ενεκα κον, προσήγαγον αυτους 12 πρύς τε την ἐκκλησίαν καὶ οὐ συμμάχους. Ἀνθα δὴ Κλει-

είησάν τινες τινες παρείησαν παρῆσαν εἰς την πόλιν α*τους

198쪽

γένης κάνθιος λεξεν Ωἰνδρες Λακεδαιμύνιοι τε καὶ σύμμαχοι, οἰώμεθα λανθάνειν μας πρῆγμα μέγα φυόμενον εντη Ἐλλάδι. τι μεν γὰρ των ἐπὶ Θράκης μεγίστη πολις

υλυνθος σχεδιν πάντες ἐπίστασθε ούτο των πύλεων προσηγάγοντο ἐφ' τε νύμοις τοι αυτοῖς χρῆσθαι και συμπολιτεύειν, πειτα δε καὶ των μειζόνων προσέλαβόν τινας ἐκδε τούτου ἐπεχείρησαν καὶ τὰς της Μακεδονίας πόλεις ἐλευθερουν ἀπο Ἀμυντου του Μακεδόνων βασιλέως. ἐπεὶ δεδεβεἰσηκουσα α εγγύτατα αυτον, ταχ και ἐπὶ τὰς πόρρω καὶ μείζους πορεύοντο καὶ κατελίπομεν ῆμεῖς χοντας δ' ἄλλας τε πολλὰς και Πέλλαν, περ μεγίστη των ἐν Μακεδονία πύλεων καὶ Ἀμύνταν δε ζσθανύμεθα ἀποχωρουντά τε ε των πόλεων καὶ ὁσον οὐκ εκπεπτωκότα δη κ πάσης μακεδονίας πέμψαντες δε καὶ προς μῆς και προς Ἀπολ- λωνιάτας οἱ λύνθιοι προεῖπον μῖν τι εἰ μὴ παρεσύμεθα συσrρατευσόμενοι, ἐκεῖνοι ἐφ μὰς λιεν. μεῖς δέ, ω αν- 14 δρες Λακεδαιμόνιοι, βουλύμεθα με τοῖς πατρίοις νόμοις χρησθαι και αυτοπολῖται ιναι εἰ μέντοι μὴ βοηθήσει τις, ανάγκη καὶ μῖν μετ' κείνων γίγνεσθαι καίτοι νυν γ' δη αὐτοῖς ισὶν πλῖται μὲν οὐκ ἐλάττους ' ὀκτακοσίων, πελτασταὶ δ πολ πλείους η τοσοsτον ιππεῖς γε μέντοι, ἐὰν και μεῖς με αυτον γενώμεθα, ἔσονται πλείους η χίλιοι. κατελίπομεν δε καὶ Ἀθηναίων και Βοιωτον πρέσβεις δ 15αυτύθι. 4κουομεν δε ς καὶ αὐτοῖς λυνθίοις ἐψηφισμένον

inter versus παρεσοίμεθα indor παρεσόμεθα BUM ' πορευσόμεθα συστρατευσόμενοι Β συστρατευόμενοι MV στρατευόμενοι

199쪽

εἰ συμπεμπειν πρέσβεις εἰς ταύτας τὰς πύλεις περὶ συμμαχίας καίτοι εἰ τοσαύτη δύναμις προσγενήσεται τη τε θη- ναίων καὶ Θηβαίων ἰσχύι, ὁρῆτε. φη, πως μὴ οὐκέτι εὐμεταχείριστα στοι ἐκεῖνα μῖν ἐπεὶ δε καὶ Ποτείδαιαν ἔχουσιν επὶ τ ισθμω τῆς Παλλήνης οὐσαν, νομίζετε καὶ τὰς ἐντhς ταύτης πύλεις πηκύους ἔσεσθαι αυτον τεκμήριον δ' τι ἔστω μῖν καὶ τουτο ὁτι ἰσχυρος αυται αἱ πόλεις πεφύβηνται μάλιστα γαρ μισοῖσαι τους λυνθίους μως υκ τύλμησαν ii; μεθ' ημον πρεσβείας πεμπειν διδαξούσας ταυτα ἐννοήσατε δε καὶ τόδε, πος εἰκος μῆ της μεν Βοιωτίας ἐπιμεληθῆναι πως μὴ καθ' ν εἴη πολυ δε μείζονος θροιζομενης δυνάμεως ἀμελησαι, καὶ ταύτης ου κατὰ γῆν μύνον, ἀλλα καὶ κατὰ θάλατταν ἰσχυρας γιγνομένης τί γα δὴ καὶ ι ποδῶν,

υπου ξύλα μὲν ναυπηγήσιμα ἐν αὐτn y χώρα ἐστί, χρημάτων

δε πρόσοδοι ἐκ πολλον μεν λιμενων εὐπολλον δ' εμπορίων, i πολυανθρωπία γε μὴν δια τὴν πολυσιτίαν πάρχει ἀλλα μὴν και γείτονες γ' εἰσὶν αὐτοῖς Θρακες οἱ ἀβασίλευτοι οῖ θεραπεύουσι μεν καὶ - δη τους λυνθίους εἰ δὲ π κείνοις εσονται, πολλὴ καὶ αὐτη δύναμις προσγένοιτ αν αὐτοῖς. τούτων γε μὴν ἀκολουθούντων καὶ τὰ ἐν τω Παγγαίω χρύσεια χεῖρα αν αὐτοῖς δ ὀρέγοι και τούτων τ μεῖς οὐδενλέγομεν ο τι- καὶ ε τῶ τον λυνθίων δήμω μυριύλεκτύνi εστι τύ γε μὴν φρονημα αυτον τί αν τις λέγοι καὶ γαρ θεος ἴσως ἐποίησεν αμα τω δύνασθαι καὶ τὰ φρονήματα αύξεσθαι τῖν ἀνθρώπων. μεῖς μεν οὐν ανδρες Λακεδαιμύνιοί τε καὶ σύμμαχοι, ξαγγέλλομεν οτι-sτω τἀκεῖ εχει'

200쪽

V. u. 169υμεῖς δε βουλευεσθε, εἰ δοκεν ἄξια επιμελείας εἶναι δει γε

ιμὴν μῆς και τύδε εἰδέναι,- ην εἰρηκαμεν δύναμιν μεγάληνουσαν, υπω δυσπάλαιστής ἐστιν. αἱ γαρ ἄκουσα των πύ- λεων της πολιτείας κοινωνουσαι, αυται, αν τι ἴδωσιν αντίπαλον, ταχυ ἀποστήσονται εἰ μεντοι συγκλεισθήσονται ταῖς υτε ἐπιγαμίαις καὶ ἐγκτήσεσι παρ ἀλλήλοις, ας ψηφισμενοι εἰσί, καὶ γνώσονται ὁτι μετὰ των κρατούνrων πεσθαι κερδα- λεον ἐστὶν σπερ Ἀρκάδες, ταν μεθ' υμον ωσι, τά τεα ω σώζουσι καὶ τὰ αλλότρια ἀρπάζουσιν ἴσως οὐκέθ'

ομοίως υλυτα εσται.

Λεχθέντων δε τούτων ἐδίδοσαν οἱ Λακεδαιμονιοι τοις 20 συμμάχοις λύγον καὶ ἐκέλευον συμβουλεύειν τι γιγνώσκει τις ἄριστον η Πελοποννήσω τε και τοι συμμάχοις ἐκ τουτου μεντοι πολλοι με συνηγύρευον στρατιὰν ποιειν, μάλιστα

δε οἱ βουλόμενοι χαρίζεσθαι τοῖς Λακεδαιμονίοις, καὶ δοξε πέμπει το εἰς τους μυρίους συνταγμα κάστη πύλιν λύγοι iἐγένοντο ἀργύριον τε ἀντ ανδρον ἐξεῖναι διδύναι τηβουλομένη τον πόλεων, τριώβολον Αἰγιναιον κατὰ νδρα,

ἱππέας τε εἴ τις παρέχοι, αντὶ τεττάρων οπλιτων τον μισθον τω ἱππεῖ δίδοσθαι εἰ δέ τις τῖν πόλεων ἐκλίποι την τρα- 22τείαν, ἐξεῖναι Λακεδαιμονίοις πιζημιουν στατηρ κατὰ τονανδρα της μέρας. ἐπεὶ δε αυτ εδοξεν, ἀναστάντες οἱ 23 Ἀκάνθιοι πάλιν ἐδίδασκον ταυτα καλὰ μεν εχ τὰ ψηφίσματα, ο μεντοι δυνατὰ ταχυ περανθῆναι βέλτιον - ἐφασαν ιναι, ν ω υτη 'αoασκευὴ ἁθροίζοιτο, δες τάχιστα ἄνδρα ξελθεῖν ἄρχοντα καὶ δυναμιν ἐκ Λακεδαίμονος τε ὁση αν ταχυ ἐξέλθοι, και ἐκ το ἄλλων πύλεων τούτου γὰρ γενομένου τάς τε Ουπω προσκεχωρηκυίας πύλεις στηνα ὰν

και τὰς βεβιασμένας ἡττον ν συμμαχεῖν. δοξάντων δε καὶ 24