Historia Graeca

161쪽

IV. U.

ἐδόκει, καίπερ Φάρακος του προξένου παρεστηκότος αυτοῖς, 3πως προσαγάγοι καθήμενος δ' ἐπι του περ την λίμνην κυκλοτερους οἰκοδομήματος ἐθεώρει πολλὰ τὰ ἐξαγύμενα τωνδε Λακεδαιμονίων π των πλων συν τοῖς δύρασι παρηκολουθουν φυλακες των αἰχμαλώτων, μάλα πο των παρύν- των θεωρούμενοι οι γαρ ευτυχουντες και κρατουντες αεί

πως ξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι ἔτι δε καθημένου Ἀγησιλάου και ἐοικύτος ἀγαλλομένω τοι πεπραγμένοις, ιππευς τις προσήλαυνε και μάλα ἰσχυρος δροντι τω ππω. πο πολλονδε ἐρωτώμενος ο τι ἀγγέλλοι Ουδενὶ ἀπεκρίνατο, αλλ' ἐπειδὴ ἐγγυς ην του Ἀγησιλάου, καθαλόμενος π του Ἀπου καὶ προσδραμὼν - μάλα σκυθρωπος ων λέγει το της ἐν Λεχαίω μύρας πάθος. ὁ δ' ς κουσεν, ευθυς τε ἐκ της εδρας ἀνεπήδησε καὶ το δόρυ λαβε καὶ πολεμάρχους και πεντηκοντῆρας καὶ ξεναγους καλεῖν τον κήρDκα ἐκέλευεν ως δε συνέδραμον Ο ποι, τοῖς με αλλοις εἶπεν ου γάρ πω ηριστοποίηντο, ἐμφαγουσιν ὁ τι δύναιντο κειν την ταχίστην, αυτος δε συν τοι περὶ δαμοσίαν φηγειτο ἀνάριστος καιοι δορυφύροι τὰ πλα ἔχοντες παρηκολουθουν σπουδη, τουμεν φηγουμένου, των δε μετιώντων ηδ δ' ἐκπεπερακύτος αυτο τὰ θερμὰ εἰς πλατυ του Λεχαίου, προσελάσαντες ιππεῖς τρεῖς ἀγγέλλουσιν τι οἱ νεκροὶ ἀνρρημένοι εἴησαν. ὁ ἐπεὶ τουτο κουσε, θέσθαι κελευσας τὰ πλα καὶ λίγον χρύνον ἀναπαυσας, ἀπηγε πάλιν, στράτευμα ἐπι- πιραιον τη δ υστεραία τὰ ιχμάλωτα διετίθετο. οἱ δε πρέσβεις των Βοιωτον προσκλqθέντες και ἐρωτώμενοι ὁ τι κοιεν, περὶ μεν της εἰρήνης ουκέτι ἐμέμνηντο, ειπον δε τι εἰ μη τι κωλυοι βουλοιντο εἰς στυ προς τους σφετέρους στρατιώτας παρελθεῖν. ὁ δ' ἐπιγελάσας Ἀλλ' οἶδα Ω O ot DV BCFM DI CF Μ,

50, 2, Ib

162쪽

IV. Va

ε αυχημα τον φίλων μον θεάσασθαι πόσον τι γεγένηται.

περιμείνατε οὐν ἔφη ' ἐγ γ ρ μας αυτος αξω, καὶ μαλλον με ἐμολύντες γνώσεσθε πoων τι- γεγενημένον ἐστί. καὶ 10ου ἐψευσατο, ἀλλα τη στεραία θυσάμενος γε προ τὴν

πύλιν ο στράτευμα καὶ το μεν τροπαῖον ου κατέβαλεν, εἰ δε τι ἡ λοιπbν δένδρον, κύπτων καὶ κάων ἐπεδείκνυεν ςουδεὶς ἀντεξηει ταμ δε ποιήσας ἐστρατοπεδεύσατο περιτο Λέχαιον και τους Θηβαίων μέντοι πρέσβεις εἰς μεν τοαστυ ου ἀνηκε, κατὰ θάλατταν δὲ εἰς ρευσιν ἀπέπεμψεν.ατε δε ἀήθους τοῖς Λακεδαιμονίοις γεγενημένης της τοιαύτης συμφορας, πολ πένθος ην κατὰ ὁ Λακωνικι στράτευμα, πλην σων ἐτέθνασαν ν χώρα νυιοὶ πατερες η δελφοί ουτοι δ' ῶσπερ νικηφύροι λαμπροὶ καὶ ἀγαλλύμενοι, οἰκείω πάθει περιησαν. ἐγένετο δε ὁ της μύρας πάθος τοιῶδε τρίπω. Ἀμυκλαῖοι αεί ποτε πέρχονται εἰς τα Γακίνθια ἐπὶ τον παιὰνα, άν τε στρατοπεδευόμενοι τυγχάνωσιν ἐάντε αλλως πως ἀποδημοῖντες. καὶ τύτε ὁ τους ε πάσης της στρατιῆς Ἀμυκλαίους κατέλιπε μὲν γησίλαος ἐν Λεχαίω. δ' ἐκει φρουρον πολέμαρχος τους μεν ἀπ των συμμάχων φρουροὐς ἔταξε φυλάττειν το τεῖχος, -δ δε -- των ὁπλιτον καὶ τ τον ἱππέων μύρα παρὰ την πύλιν των Κορινθίων τοὐς Ἀμυκλαιεῖς παρηγεν. ἐπεὶ δε ἀπεῖχον ἴσον 2 εἴκοσιν η τριάκοντα σταδίους οὐ Σικυῖνος, ο μεν πολέμαρχος σὐν τοῖς ὁπλίταις υσιν εξακοσίοις ἀπηει πάλιν ἐπὶ τbΛέχαιον, τον δ' ἱππαρμοστὴν ἐκέλευσε σὐν τ τον ἱππέων

163쪽

μύρα, ἐπέ προπέμψειαν τοὐς Ἀμυκλαιεῖς μέχρι ὁπόσου αὐτοὶ

κελεύοιεν, μεταδιώκειν καὶ τ μ ν πολλοὶ σαν ἐν τη Κορίνθω καὶ πελτασταὶ καὶ ὁπλιται οὐδεν γνόουν κατεφρύνουνδε διὰ τὰς εμπροσθεν τυχας μηδένα ν ἐπιχειρῆσαι σφίσιν. i οἱ δ' ἐκ των Κορινθίων ἄστεως, Καλλίας τε ὁ Ἱππονίκου, των Ἀθηναίων πλιτον στρατηγον, καὶ φικράτης, των πελταστον ἄρχων, καθοροντες αυτοὐς καὶ οὐ πολλους ὁντας καὶ ἐρημους καὶ πελταστον καὶ ιππέων, ἐνόμισαν ἀσφαλες εἶναι ἐπιθέσθαι αὐτοῖς, πελταστικω. εἰ μεν γαρ πορεύοιντο Ιδδω, ἀκοντιζομένους αν αυτους εἰς τὰ γυμνὰ ἀπόλλυσθαι εἰ δ' ἐπιχειροῖεν διώκειν, αδίως αν ἀποφυγεῖν πελτασταῖς τοις i ἐλαφροτάτοις τους ὁπλίτας. γνύντες δε ταοτα ἐξάγουσι. καὶ

μεν Καλλίας παρέταξε τους ὁπλίτας οὐ πύρρω της πολεως, δε φικράτης λαβῶν του πελταστὰς ἐπέθετο τη μύρα οἱ

δε Λακεδαιμένιοι ἐπεὶ κοντίζοντο και ὁ μέν τις ἐτέτρωτο, ὁ δε καὶ ἐπεπτώκει, τούτους με ἐκέλευον τους πασπιστὰς

ἀραμένους ἀποφέρειν εις Λέχαιον καὶ οὐτοι μονοι της μύρας τη ἀληθεία - ἐσώθησαν ὁ δὲ πολέμαρχος ἐκέλευσε τὰ δέκα i αφ' βης ἀποδιοξαι τους προειρημένους δε δε ἐδίωκον

ηρουν τε οὐδένα ἐξ ἀκοντίου βολης ὁπλιται φύντες πελταστάς' καὶ γὰρ ἀναχωρεῖν αυτοὐς ἐκέλευε πριν τοὐς ὁπλίτας μοὐγίγνεσθαι ἐπεὶ δε ἀνεχώρουν ἐσπαρμένοι, τε διώξαντες δες τάχους καστος εἶχεν, ἀναστρέφοντες οἱ περὶ τον φικράτη, οῖ τε ἐκ το ἐναντίου πάλιν κύντιζον και ἄλλοι ἐκ πλαγίου παραθέοντες εἰς τὰ γυμνά. καὶ εὐθὐ μεν ἐπὶ τ πρώτη διώξει κατηκέντιζον ἐννέα η δέκα αὐτων - δε τοsτο ἐγένετο,

164쪽

IV. V.

πολ ηδ θρασύτερον ἐπέκειντο ἐπεὶ δε κακος ἔπασχον, 6 πάλιν ἐκέλευσεν ὁ πολεμαρχος διώκειν τὰ πεντεκαίδεκα ἀφ'ῆβης. ἀναχωρο-τες δε τι πλείους αυτον γ το προτον επεσον. ηδ δε τον βελτίστων ἀπολωλύτων, οἱ ππεῖς αὐτοις παραγίγνονται και συν τούτοις αυθις δίωξιν ἐποιήσαντο οὐδ' ἐνέκλιναν οι πελτασταί, εν τούτω κακος οἱ ππεῖς ἐπέθεντο 'ου γαρ εως ἀπέκτεινάν τινας αυτῖν διωξαν, αλλὰ συν τοις ἐκδρύμοις ἰσομέτωποι και ἐδίωκον καὶ ἐπέστρεφον ποιοsντες δε καὶ πάσχοντες τὰ ὁμοῖα τούτοις καὶ αυθις αὐτοὶ μεν αεὶ ἐλάττους τε και μαλακώτεροι ἐγίγνοντο, οἱ δε πολέμιοι θρασύτεροι τε και ει πλείους οι ἐγχειρο τες ἀποροοντες δὴ Τσυνίστανται ἐπὶ βραχύν τινα γήλοφον απεχοντα της μεν

θαλάττης Δ δύο στάδια, του δε Λεχαίου ως ῖξ φέπτακαίδεκα

στάδια αἰσθύμενοι δ οἱ ἀπο τοs Λεχαίου, εἰσβάντες εἰς πλοιάρια παρέπλεον, ως ἐγένοντο κατὰ τον γήλοφον οἱ ν ἀπο- ροοντες δη, τι ἔπασχον με κακος καὶ ἀπέθwllσκον, ποιεῖν δε οὐδεν ἐδύναντο, προς τούτοις δε ροντες καὶ τους πλίτας ἐπιύντας, ἐγκλίνουσι. καὶ οἱ μεν ἐμπίπτουσιν αυτῖν εἰς τὴν θάλατταν, λίγοι δε τινες μετὰ τον ἱππέων εἰς Λέχαιον ἐσώθησαν. ἐν πάσαις δε ταις μάχαις καὶ τη φυγη ἀπέθανον

περὶ πεντήκοντα καὶ διακοσίους. καὶ ταυτα μεν οὐτως 18

ἐπέπρακτο.

- δε τούτου ὁ Ἀγησίλαος την μεν σφαλεῖσαν μύραν ἔχων προι, αλλην δε κατέλιπεν ἐν Λεχαίω διιὼν δὲ - οἴκου μὲν ἐδύνατο ψιαίτατα κατήγετο εἰς τὰς πύλεις,ος δ' ἐδύνατο πρωαίτατα ἐξωρματο παρὰ δε αντίνειανε υρχομενο ὁρθρου ἀναστὰς ἔτι σκοταῖος παρῆλθεν. sτω

165쪽

IV. v. I.

χαλεπος ν δύκουν οἱ στρατιοται τους Μαντινέας φηδο- 1 μενους τω δυστυχήματι θεάσασθαι. εκ τούτου δε μάλα καὶ τἄλλα ἐπετύγχανεν φικράτης καθεστηκοτων γα φρουρῖνε Σιδουντι μὲν και Κρομμυῖνι πb Πραξίτου, τε κεῖνος εἷλε ταοτα τα τείχη εν ινύ δε π Ἀγησιλάου, τεπερ τοΠείραιον εάλω πάνω εἷλε ταυτα τα χωρία τωμεντο Λεχαιον ἐφρούρουν οι Λακεδοιμένιοι και ι σύμμαχοι ο φυγάδες δε των Κορινθίων, οὐκέτι πεζη παριώντες ε Σικυῖνος δια τηντης μύρας δυστυχίαν, ἀλλα παραπλεοντες εἰς Λεχαιον καιἐντεsθεν ορμώμενοι, πράγματα εἶχον τε καὶ παρεῖχον τοις εν

vi. Μετὰ δὲ Οοτο οἱ Ἀχαιοὶ χοντες Καλυδῖνα η τ παλι ὰν Αἰτωλίας ην, και πολίτας πεποιημενοι τους Καλυδωνίους, φρουρεῖν ναγκάζοντο ἐν αὐτη. οἱ γαρ Ἀκαρνὰνες ἐπεστράτευον, και τον Ἀθηναίων δε και Βοιωτ2 σχροπαρησάν τινες αὐτοῖς δια το συμμάχους εἰναι πιεζύμενοι Ουν π αυτον

οἱ Ἀχαιοι πρέσβεις πεμπουσιν εἰς την Λακεδαίμονα ολες ελθόντες ελεγον ὁτι οὐ δίκαια πάσχοιεν πωτον Λακεδαιμονίων. 'φεῖς μεν γάρ, ἔφασαν, μῖν, ω ἄνδρες, πως ν μεῖς παραγγέλλητε συστρατευόμεθα και πύμεθα ποι αν γησθε έμεις δε πολιορκουμένων μῖν π Ἀκαρνάνων καὶ το συμμάχων αὐτοῖς Ἀθηναίων και Βοιωτον οὐδεμίαν ἐπιμελειαν ποιεῖσθε. ου δν ουν δυναίμεθα μεῖς τούτων οὐτω γιγνομένων ἀντέχειν, αλλ' η ἐάσαντες τον ἐν Πελοποννήσω πύλε- μον διαβάντες πάντες πολεμήσομεν Ἀκαρνὰσί τε καὶ τοις

166쪽

συμμάχοις --ῖν, η εἰρήνην ποιησύμεθα ὁποίαν αν τινα δυνώμεθα. ταλα δ' ελεγον παπειλοοντες τοι Λακεδαιμονίοις ἀπαλλαγήσεσθαι της συμμαχίας, εἰ μὴ αὐτοις ἀντεπικουρήσουσι. τούτων δε λεγομενων δοξε τοι τυφύροις καιτθ ἐκκλησία ἀναγκαῖον εἶναι στρατεύεσθαι μετὰ των χαιον επὶ τους καρνανας. καὶ ἐκπέμπουσιν Ἀγησίλαον, δύο μόρας

εχοντα και των συμμάχων το μερος. οι μέντοι Ἀχαιοὶ πανδημεὶ συνεστρατεύοντο. ἐπεὶ δε διέβη ὁ Ἀγησίλαος, πάντες μεν οι ἐκ των γρον καρνανες φυγον εἰς τα ἄστη, πάντα δε τὰ βοσκήματα πεχώρησε πύρρω, πως μὴ ἁλίσκηται ποτο στρατεύματος. ὁ δ' Ἀγησίλαος ἐπειδη ἐγένετο ν τοῖς ορίοις της πολεμιας πεμψας εἰς Στράτον προς το κοινbν τῖν' καρνάνων ειπεν ως ει μὴ παυσάμενοι της προς Βοιωτοὐς καὶ ωθηναίους συμμαχίας αυτοὐς καὶ τοὐς Aχαι οὐς συμμάχους αἱρήσονται,'uώσει πῆσαν την γην αυτον φεξῆς καὶ παραλείψει οὐδέν. ἐπεὶ δε οὐκ ἐπείθοντο, οsτως ἐποίει, καὶ κύπτων συνεχος τὴν χώραν ου προηει πλέον της μέρας δέκα ηδώδεκα σταδίων. οἱ μὲν ουν Ἀκαρνῆνες, γησάμενοι ἀσφαλες εἶναι δια την βραδυτητα το στρατεύματος, τά τε βοσκήματα κατεβίβαζον ἐκ τον δρον κα της χώρας τὰ 'πλεῖστα εἰργάζοντο. ἐπει δὲ ἐδόκουν τω Ἀγησιλάω πάνυ δη θαρρεῖν, μερα πέμπτη η κτη και δεκάτ ὰφ ῆς εἰσέβαλε θυσάμενος πρωδιεπορεύθη προ δείλης ξήκοντα και κατον στάδια ἐπι την λίμνην περ ην τὰ βοσκήματα τῖν καρνάνων σχεδον πάντα ην, και λαβε παμπληθη και βουκύλια καὶ ἱπποφόρβια και

167쪽

ἄλλα παντοδαπὰ βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα πολλά. λαβων δεκα μείνας αυτο τὴν ἐπιουσαν μέραν διεπώλει τα αἰχμά- λωτα των μέντοι καρνάνων πολλοὶ πελτασταὶ ῆλθον, καὶ προς ταύρει σκηνουντος του Ἀγησιλάου βάλλοντες καὶ σφενδονοντες ἀπο της ἀκρωνυχίας του ὁρους πασχον μεν ουδέν, κατεβίβασαν δε ει το μαλε το στρατύπεδον, καίπερ δηπερὶ δεῖπνον παρασκευαζύμενον εἰς δε τὴν νύκτα οἱ μὲν Ακαρνῆνες ἀπῆλθον οι δὲ στρατιῖται φυλακὰς καταστησάμε- νοι ἐκάθευδον τῆ δ' υστεραία ἀπηγεν ὁ Ἀγησίλαος το στράτευμα καὶ ην με λεξοδος ἐκ του περὶ την λίμνην λειμονύς

τε καὶ πεδίου στενὴ δια τὰ κυκλω περιεχοντα ὁρη καταλαβύντες δε οἱ Ἀκαρνῆνες ἐκ των περδεξίων ἔβαλλύν τε καὶ

ἐκύντιζον, καὶ ποκαταβαίνοντες εἰς τὰ κράσπεδα των ρον προσέκειντο καὶ πράγματα παρεῖχον, στε οὐκέτι ἐδυνατο το στράτευμα πορευεσθαι ἐπιδιώκοντες δε ἀπο της φάλαγγος ο τε ὁπλῖται καὶ οἱ ἱππεῖς τους ἐπιτιθεμένους ουδεν βλαπτον 'ταχυ γὰρ σαν, ποτε ἀποχωροῖεν, προς τοι ἰσχυροῖς οἱ Ἀκαρνῆνες χαλεπον ' ηγησάμενος ὁ Ἀγησίλαος διὰ του

στενοπόρου ἐξελθε, ταὐτα πάσχοντας, γνω διώκειν του ἐκ των ευωνυμων πρωκειμένους, μάλα πολλους ὁντας ευβα-i τώτερον γὰρ ν τουτο τ ὁρος καὶ πλίταις καὶ Ἀποις καὶ ἐν Ἀεν ἐσφαγιάζετο, μάλα κατεῖχον βάλλοντες καὶ ἀκοντίζοντες οἱ Ἀκαρνῆνες, καὶ ἐγγυς προσιώντες πολλους ἐτίτρωσκον ἐπεὶ δε παρήγγειλεν, θει με ἐκ των πλιτον τὰ πεντεκαίδεκα ἀφ βης, λαυνον δε ολιππεῖς, αμος δε συν11 τοίς αλλοις κολουθει. οἱ μεν ουν ποκαταβεβηκύτε τον Ἀκαρνάνων καὶ ἀκροβολιζύμενοι ταχυ ἐνέκλιναν καὶ ἀπέθνρ-

168쪽

1 v. I. II. 137

οἱ ὁπλιται σαν τον Ἀκαρνάνων παρατεταγμενοι και των

πελταστον το πολύ, καὶ ἐνταὐθα ἐπέμενον, καὶ τά τε ἄλλα βέλη φίεσαν καὶ τοι δύρασιν ἐξακοντίζοντες ἱππέας τε κατέτρωσαν και Ἀπους τινὰς ἀπέκτειναν ἐπεὶ μέντοι μικροθεδεον δη εν χερσι των Λακεδαιμονίων πλιτον εἶναι, ἐνέκλιναν, και ἀπέθανον αυτον ἐν ἐκείνy νημέρα περὶ τριακοσίους. τούτων δε γενομένων ὁ Ἀγησίλαος τροπαῖον ἐστήσατο και 12τ απ τούτου περιιδεν κατὰ τὴν χώραν ἐκοπτε και ἐκαε' προς ἐνίας δε τον πύλεων καὶ προσέβαλλεν, πο τον Ἀχαιοναναγκαζήμενος, ου μὴν εἷλέ γε υδεμίαν. νίκα δε δ ἐπεγίγνετο το μετύπωρον, πηει ἐκ της χώρας. οἱ δε Ἀχαιοὶ i 3

πεποιηκέναι τε οὐδεν ἐνύμιζον αυτόν, τι πύλιν οδεμίαν προσειλήφει με κουσαν με ἄκουσαν, ἐδέοντο τε εἰ μή τι ἄλλο, αλλὰ τοσουτύν γε χρύνον καταμεῖναι υτύν, εώς αντον σπορητον διακωλύσ τοῖς Ἀκαρνασιν ὁ δε ἀπεκρίνατο

οτι τὰ ναντία λέγοιεν του συμφέροντος εγὼ μεν γάρ, ἔφη, στρατευσομαι πάλιν δευρο εἰς το ἐπιον θέρος ουτοι δε σωὰν πλείω σπείρωσι τοσούτω μὰλλον της εἰρήνης ἐπιθυμήσουσι. ταλα δ' ειπὼν π ζει πεζῆ δι Λιτωλίας τοιαύτας 14οδοψ ας με πολλοὶ ἴτε ὀλίγοι δύναιντ' ἀν κύντων Αιτωλῖν πορεύεσθαι' κεῖνον μέντοι εi ασαν διελθεῖν ηλπιζον

γὰρ Ναύπακτον αὐτοις συμπράξειν Αστ ἀπολαβεῖν. πειδὴδ ἐγένετο κατὰ το μον, ταύτη διαβὰς λαδε πῆλθε καὶ γὰρ τον ἐκ Καλυδῖνο εκπλουν εἰς Πελοπύννησον οι Ἀθηναῖοι ἐκώλυον τριήρεσιν ὁρμώμενοι ἐξ Οἰνιαδῖν. Παρελθοντος δε του χειμονος, ῶσπερ πέσχετο τοῖςvxi Ἀχαιοῖς ευθυς ἀρχομένου του ρος πάλιν φρουρὰν ἔφαινεν ἐπὶ τους καρνῆνας. - δε αισθύμενοι, καὶ νομίσαντες διὰ

169쪽

IV. VII.

το ἐν μεσογεία σφίσι τὰς πύλεις ιναι μοίως ν πολιορ-

κλισθαι πο των τον σιτον φθειρύντων σπερ εἰ περιεστρατοπεδευμενοι πολιορκοῖντο, πεμψαν πρεσβεις ει τὴν Λακεδαίμονα, καὶ εἰρήνην μεν προς τους χαιούς, συμμαχίαν δεπρος τους Λακεδαιμονίους ἐποιήσαντο. καὶ τα με περὶ

Ἀκαρνῆνας ουτ διεπεπρακτο.

- τούτου τοι Λακεδαιμονίοις το μεν Ἀθηναίου ἐπι Βοιωτοὐς στρατευειν οὐκ ἐδόκει ἀσφαλες εἶναιοπισθεν καταλιπόντας μορον τῆ Λακεδαίμονι πολεμίαν καὶ ουτω μεγάλην την των Ἀργείων πύλιν εις δε το υργος φρουρὰν φαίνουσιν. ὁ δε Ἀγησίπολις ἐπεὶ γνω τι εχαυτω γητεο νης φρουρῆς καὶ τὰ διαβατήρια θυομένω γε- νετο, ἐλθδεν ει υλυμπίαν καὶ χρηστηριαζύμενος ἐπηρώτατον θεον εἰ σως ν εχο αυτ μὴ δεχομεν τὰς σπονδὰς των 'Αργείων, τι υ οπύτε καθήκοι ὁ χρύνος, ἀλλ' πύτε ἐμβάλλειν μελλοιεν Λακεδαιμόνιοι, τύτε πεφερον του μηνας. δε εος ἐπεσήuαινεν αὐτω σιον εἶναι μὴ δεχομεν σπονδὰς ἀδίκως ποφερομενας. κειθεν δ' υθὐ πορευθεὶς εἰς Βελφους ἐπήρετο α τον πύλλω εἰ κἀκείνω δοκοίη περὶ των σπονδῖν καθάπερ τω πατρί. ἰ δε ἀπεκρίνατο και μάλα κατὰ ταυτά. και ουτω δὴ Ἀγησίπολις ἀναλαβὼν ε Φλειουντος το στράτευμα, κεῖσε γὰρ αυτ συνελέγετο, εως προς τὰ

ἱερὰ ἀπεδήμει, ἐνεβαλε διὰ Νεμεας οἱ ν Ἀργεῖοι πεὶ

εγνωσαν ου δυνησύμενοι κωλυειν, πεμψαν, σπερ εἰώθεσαν, ἐστεφανωμενους δύο κήρυκας υποφεροντας σπονδάς. ὁ δὲ 'Aγησίπολις, ἀποκρινάμενος οτι υ δοκοῖεν τοῖς θεοῖς δικαίως υποφερειν, ου ἐδέχετο τὰς σπονδάς, αλλ' ενεβαλε καὶ πολ- Ω Cam et V, CF et CF Μ,

170쪽

λὴν ἀπορίαν καὶ ἐκπληςιν κατά τε τους ἀγροῖν; καὶ νοθπύλει ἐποίησε δειπνοποιουμένου δ' υτου ἐν τη Ἀργεία πρώτ εσπέρα, καὶ σπονδῖν των μετὰ δεῖπνον δη γενομένων, σεισεν ὁ θεύς. καὶ οἱ μεν Λακεδαιμύνιοι ἀρξαμένων των πο δαμοσίας πάντες μνησαν τον περὶ το II 3σειδοπαιὰν οἱ αλλοι στρατιῖται φοντο ἀπιέναι, τι καὶ Ἀγις σεισμου ποτε γενομένου πηγαγεν ἐξ ἹIλιδος ὁ δε Ἀγησίπολις εἶπεν τι ει μεν μέλλοντος αυτου ἐμβάλλειν σείσειε κω- λυε ιν αν αυτον γεῖτο ἐπεὶ δε ἐμβεβληκύτος, ἐπικελευε ιν νομίζει - ουτ τη στεραία θυσάμενος τω Ποσειδονι ηγεῖτο α πύρρω εις την χώραν. τε δε νεωστὶ του Ἀγησιλάου ἐστρατευμένου εἰς υργος, πυνθανύμενος ὁ Ἀγησίπολις των στρατιωτῖν μέχρι με ποι προς το τεῖχος γαγεν

ὁ Ἀγησίλαος, μέχρι δε ποι την χώραν διωσεν, σπερ πένταθλος πάντη επὶ το πλέον περβάλλειν πειρῆτο και Id 6μεν ποτε βαλλύμενος π των τυρσεων τὰς περὶ τύ τεῖχος τάφρους πάλιν διέβη ην δ' τε οἰχομένων των πλείστων Ἀργείων εις την Λακωνικην ουτως εγγώς πυλῖν προσῆλθενῶστε οἱ προς ταῖς πυλαις ντες των Ἀργείων ἀπέκλεισαν

τους των Βοιωτον ἱππέας εἰσελθεῖν βουλομένους, δείσαντες μ συνεισπέσοιεν κατὰ τὰς πύλας οἱ Λακεδαιμύνιοι ' στῆναγκάσθησαν ο ιππεῖς σπερ νυκτερίδες προς τοι τείχεσιν

υπο ταῖς ἐπάλξεσι προσαραρέναι και ει μη ἔτυχον τύτε οἱ