Historia Graeca

181쪽

29 μυθησάμενος καὶ συστάξας ηγεν αὐτοψ επὶ Μηθυμναν. Qρίμαχος μεντοι, δς ὁρμοστὴς ἐτύγχανεν ν τῖν Λακεδαιμονίων, ς κουσε τον Θρασύβουλον προσιέναι, τους τ ὰποτων αὐτο νεῖν λαβδεν πιβάτας καὶ αυτοὐς τους Μηθυμναίους καὶ σοι Μυτιληναίων φυγάδες τύγχανον μύθι, ἀπήντων ἐπι τὰ ρια. μάχης δε γενομενης ὁ με Θηρίμαχος αὐτοῖ30 ἀπο ισκει, των αλλων φευγόντων πολλοὶ ἀπέθανον ἐκδε τούτου τὰς μεν προσηγάγετο των πύλεων, ε δε των οὐ προσχωρουσῖν λεηλατον χρήματα τοι στρατιώταις, σπευσενεές τὴν 'ειδον ἀφικεσθαι. πως δ' αν και ἐκεῖ δες ερρωμενέστατον το στράτευμα ποι αΩ ο, εξ αλλων τε πύλεων ργυρολύγει καὶ εἰς Ἀσπενδον ἀφικύμενος Δρμίσατο εἰς τον Εὐρυμεδοντα ποταμον ηδ δ' ἔχοντος αὐτο χρήματα παρὰ

τον σπενδίων, ἀδικησάντων τι εκ των γρῖν των στρατιω- τον, ὀργισθέντες ι σπένδιοι της νυκτος ἐπιπεσόντες κατακύπτουσιν ἐν τη σκην αυτον.

31 Καὶ Θρασύβουλος μεν δὴ μάλα δοκον ἀνὴρ ἀγαθος ιναι

οἴτως τελεύτησεν οι μεντοι Ἀθηναῖοι λύμενοι ἀντ αὐτοῖἈγύρριον ἐπὶ τὰς ναος ἐξέπεμψαν αἰσθύμενοι δ' ι Λακεδαιμύνιοι τι η δεκάτη τε το εκ το Πύντου πεπραμένη εἴη ἐν Βυζαντίω π Ἀθηναίων καὶ Καλχηδύνα χουσι κααἱἈλλα Ἐλλησπύντια πόλεις φίλου φύντος αυτοῖς Φαρναβάζου 32 ευ χοιεν, ἔγνωσαν πιμελητεον εἶναι τήμεν οὐν ερκυλίδα οὐδὲν ἐμέμφοντο 'Aναξίβιος μεντοι φίλων αὐτω γενομένων

182쪽

IV. III.

των ἐφύρων διεπράξατο στε αυτος ἐκπλεsσαι ἁρμοστὴς εἰς Ἀβυδον. εἰ δε λάβοι ἀφορμὴν καὶ ναος, καὶ πολεμήσειν ὐπισχνεῖτο τοις θηναίοις, στε μὴ ἔχειν ἐκείνοις καλος ταἐν Ἐλλησπύντω οἱ μεν δὴ δύντες καὶ τρεις τριήρεις καὶ 33 ἀφορμὴν εις ξένους χιλίους ἐξέπεμψαν τον Ἀναξίβιον. ὁ δὲ ἐπειδὴ ἀφίκετο, κατὰ γῆν με ἀθροίσας ξενικον των τ Αἰολίδων πόλεων παρεσπῆτύ τινας του Φαρναβάζου καὶ ἐπιστρατευσάσαις ταις πύλεσιν ἐπι την Ἀβυδον ἀντεπεστράτευε καὶ

ἐπεπορεύετο καὶ ἐδίου τὴν χώραν ΘΩw καὶ ναος δε προς αἷς εἶχε συμπληρώσας ξ Ἀβύδου τρεῖς αλλας κατῆγεν, εἴ τί

που λαμβάνοι Ἀθηναίων πλοιον των ἐκείνων συμμάχων. αἰσθήμενοι δε ταοτα οἱ Ἀθηναῖοι και δεδιύτες μὴ φθαρείη 34 σφίσιν α κατεσκεύασεν ἐν Ἐλλησπόντω Θρασύβουλος, ἀντεκπέμπουσιν φικράτην να0ς κτω χοντα καὶ πελταστὰς ει διακοσίους καὶ χιλίους. οἱ πλεῖστοι δε αυτον σαν νἐν Κορίνθω ρξεν ἐπει γαρ οἱ Ἀργεῖοι τὴν Κύρινθον υργος

ἐπεποίηντο, ουδεν εφασαν α/ῖν δεῖσθαι καὶ γὰρ ἀπεκτύνει

τινὰ τον ἀργολιζόντων καὶ ουτως ἀπελθων θήναζε οἴκοι ἔτυχεν ων ἐπει δε ἀφίκετο εἰς ερρύνησον, το μὲν πρῖτον θώναξίβιος και φικράτης ληστὰς διαπέμποντες ἐπολέμουν ἀλλήλοις προωντος δε του ρύνου ὁ φικράτης αἰσθώμενος l καὶ Ἀναξίβιον οἰχύμενον ει υντανδρον σύν τε τοῖς μισθο- φύροις καὶ τοῖς περ αυτον Λακωνικοι καὶ συν Ἀβυδηνοῖς διακοσίοις ὁπλίταις, καὶ ἀκούσας τι τὴν υντανδρον φιλίαν προσειληφως εἴη, πονοον οτι καταστησας αυ τὴν ἐκει φρου-

183쪽

152 IV. VIII.

ρὰν ἀποπορεύσοιτο πάλιν καὶ ἀπάξοι τους βυδηνους οἴκαδε, διαβὰς της νυκτb η ἐρημύτατον ν της Ἀβυδηνης και ἐπανελ- θων εἰς τὰ ρη ἐνέδραν ἐποιήσατο τὰς δε τριήρεις α διήγαγον αυτον ἐκέλευε παραπλεῖν ἄμα θ μέρα παρὰ τὴν χερρονησο της ἄνω, πως δοκοίη, σπερ εἰώθει, - ἀργυ-3 ρολογίαν ἐπαναπεπλευκέναι ταυτα δε ποιήσας ου ἐψεύσθη, ἀλλ' ὁ Ἀναξίβιος ἀπεπορεύετο, Δ με ἐλέγετο, ουδε τωνιερον γεγενημένων αυτ ἐκείνη θ μερα, αλλὰ καταφρονήσας, ὁτι διὰ φιλίας τε ἐπορεύετο καὶ ις πύλιν φιλίαν καὶ ὁτιηκουε των ἀπαντώντων οὐ μικράτην ἀναπεπλευκέναι της 37 επὶ Προκοννήσου, ἀμελέστερον ἐπορεύετο. δμως δε ὁ φικράτης, ως μεν ἐν ἰσοπέδ το στράτευμα του Ἀναξιβίου ην, ου ἐξανίστατο ἐπειδὴ δε οι μὲν Ἀβυδηνοὶ φηγούμενοι ηδ ἐν τω παρὰ Κρεμαστὴν σαν πεδίω, ἔνθα ἐστι τὰ χρύσεια αυτοῖς, το δ' ἄλλο στράτευμα πύμενον ἐν τω κατάντειην, ὁ δε Ἀναξίβιος ἄρτι κατέβαινε συν τοις Λακωνικοῖς, ἐν τούτω ὁ 'Iφικράτης ἐξανίστησι την ἐνέδραν καὶ δρύμω φέρετο38 προ αυτύν. καὶ ὁ Ἀναξίβιος γνους μὴ εἶναι ἐλπίδα σωτηρίας, δρων ἐπὶ πολύ τε καὶ στενδ ἐκτεταμένον το αυτοῖστράτευμα, καὶ νομίζων προς το ἄναντες υκ αν δύνασθαι σαφῖς βοηθησαι αυτ τους προεληλυθύτας, ὁρων δε καὶ ἐκπεπληγμένους παντας, δε εἶδον την ἐνέδραν, εἶπε προς τους παρόντας υνδρες, ἐμοὶ μεν ἐνθάδε καλον ἀποθανεῖν,

υμεῖς δε πριν συμμεῖξαι τοῖς πολεμίοις σπεύδετε εἰς την σω-3 τηρίαν. καὶ ταυτ ἔλεγε καὶ παρὰ του πασπιστου λαβhντην ἀσπίδα υτου μαχόμενος ἀποθνῆσκει. καὶ τὰ παιδικὰ μέντοι αυτ παρέμεινε, καὶ των Λακεδαιμονίων δε των συνεληλυθύτων ἐκ των πολεων ἁρμοστήρων ς δώδεκα μαχύμενοι συναπέθανον - δ' ἄλλοι φευγοντες ἔπιπτον. οἱ δ' ἐδίωκον

184쪽

IV. VIII. v. I. 153

μέχρι του ἄστεως καὶ των τε αλλων ως διακύσιοι ἀπέθανον καὶ των βυδηνον πλιτῖν περὶ πεντήκοντα. αsτα δε

πράξας ὁ φικράτης ἀνεχώρησε πάλιν εις ερρύνησον.

Καὶ τὰ μεν δὴ περὶ Ἐλλήσποντον Ἀθηναίοις τε καὶ

Λακεδαιμονίοις τοιαυτα ν δε δε πάλιν ὁ Ἐτεύνικος εν τηAθωρ, καὶ ἐπιμειξία χρωμένων τον πρόσθεν χρύνον των Αἰγινητον προς τους θηναίους ἡ ἐπεὶ φανερος κατὰ θάλατταν ὁ πύλεμος ἐπολεμεῖτο, συνδίξαν και τοι ἐφύροις ἐφίησι λῖζεσθαι τον βουλύμενον ἐκ της Ἀττικης. οἱ δ' Ἀθηναῖοι πολιορκούμενοι - υτον, πέμψαντες εις Αἴγιναν και ὁπλίτας καὶ στρατηγο αμον Πάμφιλον πετείχισαν θιν παις και ἐπολιόρκουν αυτους καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν δέκα τριήρεσιν ὁ μέντοι ελευτίας τυχων ἐπὶ των νήσων ποι ἀφιγμένος κατὰ χρημάτων πύρον ἀκούσας ταsτα περὶ

του πιτειχισμοsl, βοήθει τοι Αἰγινήταις και το μεν ναυτι-

κον πήλασε, το ν ἐπιτείχισμα διεφύλαττεν ὁ Πάμφιλος. δε τουτου ἀπο Λακεδαιμονίων Ἱέραξ ναύαρχος ἀφικνεῖται κἀκεῖωος μεν παραλαμβάνει, ναυτικόν, ὁ δὲ ελευτίας μακαριώτατα δη ἀπέπλευσεν οἴκαδε Ἀνίκα γὰρ ἐπὶ θάλατταν κατέβαινεν ἐπ οἴκου ὁρμώμενος, υδεὶς ἐκεῖνον των στρατιω- τον ος οὐκ ἐδεξιώσατο, καὶ ὁ μεν στεφάνωσεν δε ἐταινίωσεν οἱ ν στερήσαντες μως καὶ ναγομένου ρριπτον εἰς

Cobet, parum profici ac mendatione putat Hari man, sed utem vehemento impugnat lectionem libris trii lduin iniιl. Xenopu p. 384ποι γ τότε Grossor ἐβοήθει Pluvgers περὶ του ἐπιτειχισμου ἐβοήθει γ ἀκουσας τὰ περὶ του ἐπιτειχισμου ΡrO κουσας ταυταπ. . l. Coni Buchsonacuuia 3 πέπλευσεν M J ἀποπέπλευκεν

uom , sed in hoc in litura

185쪽

l54 V. . τὴν Γάλατταν στεφάνους καὶ ηυχοντο αυτ πολλὰ και ἀγαθά. γιγνώσκω μεν ουν τι εν τούτοις Οἴτε δαπάνημα ουτ κίνδυνον υτε μηχάνημα ἀξιύλογον ουδεν διηγο0μαι ἀλλα ναὶ μὰ ω τύδε ἄξιον μοι δοκεῖ εἶναι ἀνδρὶ ἐννοειν, τί ποτε ποιον ὁ Πλευτίας οsτω διεθηκε τους αρχομενους. τοὐτογὰρ δη πολλον καὶ χρημάτων καὶ κινδυνων ἀξιολογώτερον ανδρο εργον στίν. υ δ' υ ίρα τὰς μεν ἄλλας ναs λαβδεν πάλιν ἔπλει ει 'Pύδον εν Αἰγίνη δε τριήρεις δώδεκα κατελιπε καὶ Γοργώπαν τον αυτο ἐπιστολέα ρμοστήν. καὶ ἐκ τούτου ἐπολιορκοῖντο μὰλλον οἱ ἐν τω ἐπιτειχίσματι θηναίων η οι ἐν τῆ πύλει' στε π ψηφίσματος θηναῖοι πληρώσαντες ναsς πολλὰς ἀπεκομίσαντο ξ ιγίνης πέμπτω μηνι τους ἐκ τοsφρουρίου. τούτων δε γενομένων ο Ἀθηναῖοι πάλιν αυπράγματα ειχον πύ τε τον λ iστον καὶ το Γοργώπα καὶ ἀντιπληροῖσι ναος τρισκαίδεκα, και αἴροονται υνομον ναυ-6, αρχον ἐπ αὐτάς. ντος δε το Ἱερακος εν Ῥύδω οἱ Λακεδαιμύνιοι Ἀνταλκίδαν ναυαρχον ἐκπεμπουσι, νομίζοντες καὶ

1 ιριβάζω το0το ποιοῖντες μάλιστ ὰν χαρίζεσθαι ὁ Ἀνταλκίδας πεὶ ἀφίκετο εἰς Αἴγιναν, συμπαραλαβὼν τὰς τοῖΓοργώπα ναsς πλευσεν εις μεσον, και τbν μὲν Γοργώπαν πάλιν ποπεμπε εἰς Αἴγιναν συν ταῖς δώδεκα ναυσίν, ἐπὶ δε ταῖς ἄλλαις Νικόλοχον ἐπεστησε τbν πιστολεα και ὁ μενωκύλοχος βοηθον Ἀβυδηνοῖς πλει ἐκεῖσε παρατρεπύμενος δε εἰς ενεδον ἐδriου την χώραν, και χρήματα λαβδεν ἀπέπλευ- σεν εις Ἀβυδον οι δε τον Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἁθροισθέντες

186쪽

V. 1. 155απο Σαμοθράκης τε καὶ Θάσου καὶ τον κα ἐκεῖνα χωρίων ἐβοήθουν τοις ενεδίοις δε δ' σθοντο εις Ἀβυδον

καταπεπλευκότα τον Νικύλοχον ορμώμενοι ἐκ πιρρονήσου ἐπολιύρκουν αυτb εχοντα ναυς πεντε καὶ εἴκοει δυο καὶ

τριάκοντα ταῖς μεθ' εαυτῖν ὁ μέντοι Γοργώπας αποπλέων μου περιτυγχάνει Εὐνύμω καὶ τοτε με κατέφυγενεις ἴγιναν μικρον προ ηλίου δυσμον ἐκβιβάσας δ' εὐθὐς ἐδείπνιζε του στρατιώτας ὁ δ' Ευνομος λίγον χρόνον ὐπομείνας ἀπέπλει νυκτο ν ἐπιγενομένης, φως ἔχων, σπερ νομίζεται, ἀφηγεῖτο, πως μὴ πλανονται αἱ ἐπύμεναι ὁ Γοργώπας ἐμβιβάσας ευθὐς ἐπηκολούθει κατὰ τον λαμπτῆρα, υπολειπύμενος, πως μὴ φανερις ει η μηθ' αἴσθησιν παρέχοι, λίθων τε ψύφω τον κελευστον ἀντὶ φωνῆς χρωμένων καὶ

τ γη περὶ Ζωστῆρα της Ἀττικῆς, ἐκέλευε τη σάλπιγγι ἐπιπλεῖν τω δε Εὐνύμω ξ ἐνίων μὲν τον νεῖν αρτι ζέβαινον, οἱ δε καὶ ἔτι δερμίζοντο, οἱ δε καὶ ἔτι κατέπλεον ναυμαχίας δε προς την σελήνην γενομένης, τέτταρας τριήρεις λαμβάνει ὁ Γοργώπας, καὶ ἀναδησάμενος χετο ἄγων εις Αἴγιναν. α δ' ἄλλαι νῆες αἱ τῖν Ἀθηναίων εἰς τον Πειραι κατέφυγον. τὰ δε αὐτα αβρίας ἐξέπλει εις Κυπρον βοηθQ 10Eυαγύρα, πελταστάς τ ἔχων ὀκτακοσίους καὶ δέκα τριήρεις, προσλαβων δε καὶ Ἀθήνηθεν βλλας τε ναsς καὶ ὁπλίτας αυτὶ, δε της νυκτος ἀποβὰς ει τὴν Αἴγιναν πορρωτέρω τοsBρακλείου ἐν κοίλω χωρίω ἐιήδρευσεν, ἔχων του πελταστάς. ἄμα δε τη μερα, σπερ ξυνέκειτο, κον οἱ τῖν Ἀθηναίων

187쪽

iffiὁπλῖται, Λημαινετο αυτῖν γουμενου, καὶ ἀνέβαινον τοῖ Πρακλείου ἐπεκεινα λεκκαίδεκα σταδίους, ενθα ριπυργία H καλεῖται. ἀκούσας δε ταοτα ὁ Γοργώπας, ἐβοήθει μετά τε τῖν Αἰγινητον καὶ ὐ τοι τῖν νεῖν ἐπιβάταις καὶ παρτιατολοῖ τυχον αὐτόθι παρύντες ὀκτώ. καὶ απωτον πληρωμάτων δε τον εὐτον νεῖν κήρυξε βοηθεῖν σοι ἐλεύθεροι εἰεw o ἐβοήθουν καὶ τούτων πολλοί, τι δύνατο εκαστος 1 οπλον χων. πε δε παρήλλαξαν οἱ προτοι τὴν ἐνέδραν, ἐξανίστανται οἱ περὶ τον λαβρίαν, καὶ ωὐς κύντιζον καὶεβαλλον επησαν δε καὶ οἱ εὐτον νεῖν ἀποβεβηκότες ὁπλι- ται και οἱ μεν προτοι, τε οὐδενbς θρύου οντος, ταχὐἀπέθανον, ων ν Γοργώπας τε και οἱ Λακεδαιμόνιοι επεὶ δε ἴτοι πεσον, ἐτράπησαν η και οἱ ἄλλοι καὶ ἀπέθανον Αιγινητῖν μεν ως πεντηκοντα καὶ κατον, ξενοι δὲ καὶ μετοικοι καὶ ναοται καταδεδραμηκύτες υκ ἐλάττους διακοσίων.i ε δε τούτου οἱ μεν ζύθηναῖοι, σπερ εν εἰρήν)ὶ, πλεον τὴν θάλατταν οὐδε γαρ τω Ἐτεονίκω θελον οἱ αὐται καίπερ ἀναγκάζοντι ἐμβάλλειν, ἐπεὶ μισθι οὐκ εδίδου. - δε τούτου οἱ Λακεδαιμύνιοι ελευτίαν ὁ Ἀπι ταύτηJεκπεμπουσιν επι ταύτας τὰς ναsς ναύαρχον. ως δε εἶδον αὐτον κοντα οἱ αὐται, περήσθησαν. ὁ δ αυτοὐ συγκα-

13 την θάλατταν CF τη cuni lacuna B solum lucunum exhili.

Ona cum Ficuna, M' i iis totiis locus hunc in modun constitutus

est: ἐκ δε τούτου οἱ μεν λακεδαιμίνιοι εἰδότες καὶ πρότερον ὁντα ἄριστον τελεντίαν καὶ α ἐπὶ ταύτη θ πράξει ἁρμόδιο εκπεμπουσι

ναύαρχον ληγησόμενον του εν αἰγίνη ναυτικου τουτον ἰδόντὸς κοντα πάντες οἱ αὐται περήσθησαν. δ αυτους σπασάμενος καὶ συγκα

188쪽

V. r. 157λέσας εἶπε τοιάδε ανδρες στρατιωται, γWχρήματα μεν ου 14 ἔχων κω εὰν μέντοι θεος ἐθέλη καὶ μεῖς συμπροθ Ῥησθε, πειράσομαι τα ἐπιτήδεια μiν ος πλεῖστα πορίζειν ευ δ' ἐυτε, ο οταν μῖν ρχω, ευχομαί τε υδεν ῆττον ζην μῆς καὶ ἐμαυτίν, τάδε ἐπιτήδεια θαυμάσαιτε μὲν ν ἴσως, ει

φαίην βουλεσθαι μῆς μῆλλον η με ἔχειν θῶ δε νὴ τους θεους δεξαίμην αν αὐτος μῆλλον δύο μερας σιτος η μῆς μίαν γενέσθαι η γε μην θυρα μὴ ἀνωκτο μεν δήπου

καὶ πρόσθεν εἰσιέναι τω δεομεν τι ἐμου, ἀνεωξεται δε καὶ νυν. στε ταν μεῖς πλήρη ἔχητε τὰ ἐπιτήδεια, τύτε και 16 ἐμ ο; εσθε ἀφθονώτερον διαιτώμενον αν δε ἀνεχύμενύν με ορῆτε καὶ ψύχη καὶ θάλπη καὶ ἀγρυπνίαν, Γεσθε και μεῖς ταυτα πάντα καρτερεῖν ουδεν γὰρ γ τούτων κελεύω μῆς ποιεῖν να νιῆσθε, ἀλλ' ῖνα ε τούτων ἀγαθύν τι λαμβάνητε. καὶ πολις δε τοι, φη, Ἀνδρες στρατιωται, ὴ μετέρα, 16 δοκε ευδαίμων εἶναι, ε ἴστε τι τἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ

ἐκτήσατο ου ραθυμουσα, αλλὰ ἐθέλουσα και πονεῖν και κινδυνεύειν, ὁποτε δέοι καὶ μεζς ουν τε με καὶ πρύτερον,

ω ἐγ οιδα, νορες ἀγαθοί νυν δε πειρῆσδαι χρὴ ἔτι ἀμείνους γίγνεσθαι, ν ὴδέως με ξυμπονομεν, δέως εξυνευδαιμονομεν τί γὰρ διον ὴ μηδένα ανθρώπων κολα- 17κεύειν μήτε Ἐλληνα μήτε βάρβαρον ἔνεκα μισθου, ἀλλ' ἐαυτοις

ἱκανους εἰναι τὰ ἐπιτήδεια πορίζεσθαι, καὶ ταυτα θενπερ κάλλιστον η γάρ τοι ἐν πολεμω ἀπο των πολεμίων ἀφθονία

moocis etc. 203, item lectionem libri trusinani luetii Harima coni.

189쪽

158 V. I. ευ στε τι αμα τροφήν τε καὶ υκλεια εν πασιν ἀνθρώποις

παρεχεται.

i Wμεν αυτ εἶπεν, οἱ πάντες ἀνεβόησαν παραγγέλλειν - αν δέη, ς σφον πηρετησύντων. ὁ ε τεθυμένος ἐτυγχανεν δειπε δέ ωγετε, Ἀνδρες, δειπνήσατε μεν απερ καὶ ς ἐμέλλετε προπαράσχεσθε δε μοι μιας μέρας σῖτον. επειτα δε κετε ἐπι τὰς ναος αὐτίκα μάλα, πως πλεύσωμεν 1 ενθα θεος ἐθέλει, ἐν καιρω ἀφιξόμενοι ἐπειδὴ δε λθον, ἐμβιβασάμενος αυτους εἰς τὰς ναυς πλει της νυκτος εἰς τον

λιμεν των θηναίων, τοτε με ἀναπαυων καὶ παραγγέλλων ἀποκοιμασθαι, τοτ δε κώπαις ποοσκομιζόμενος. εἰ δε τις

υπολαμβάνει ς ἀφρόνως πλει δώδεκα τριηρεις χων ἐπιπολλὰς ναυς κεκτημένους, ἐννοησάτω τον ἀναλογισμον αὐτοs. 20 ἐκεῖνος γαρ νομισεν ἀμελέστερον μεν εχειν τους Ἀθηναίους περι το ἐν λιμένι ναυτικον Γοργώπα ἀπολωλύτος ει δεκα εὼν τριήρεις ὁρμουσαι, ἀσφαλέστερον γήσατο ἐπ' εἴκοσι ναυς Ἀθήνησιν υσας πλευσαι η αλλοθι δέκα των με γαρεξω δει τι κατὰ ναυν ἔμελλον οἱ ναυται σκηνήσειν τωνδε Ἀθήνησιν ἐγίγνωσκεν τι οἱ μεν τριήραρχοι οἴκοι καθευ-2 δήσοιεν, ι δε αυτα αλλος αλλη σκηνήσοιεν. πλει με δὴ ταυτα διανοηθείς επειδὴ δε απεῖχε πέντε η ξ στάδια του

λιμένος, συχίαν εἶχε καὶ ἀνέπαυεν - δε μέρα πέφαινεν,

Harinitin haec scribero vulsetur anal Xenoph. p. 365 Vectu, σπερ καὶ lege περ καὶ ως ἐμέλλετε- προπαράσχεσθε δε μοι certo certius corriipti sunt nulla iam sententia huic loco acconainodata ex iis extorqueri potest. Ortim loco haec sere sententia romairatur tibi capite quantum illiet, etiam si non plus quam unius diei minienturia superant. Consiliuni enim ceperiit oleutias, quo mugita, mimenti copia sibi potiturias utelinur, eque in eo exequemio prosper usu-ium successu satis certo confideliat. προπαράσχετε CF προπαρα

190쪽

V. I.

ηγεῖτο οἱ δε ἐπηκολούθουν καὶ καταδύειν μεν ουδεν εἰ αστρογγύλον πλοῖον οὐδε λυμαίνεσθαι ταῖς αυτον ναυσίν εἰ

δέ που τριήρη ἴδοιεν ὁρμοsσαν, ταύτην πειρασθαι πλουν ποιεῖν, τὰ δε φορτηγικὰ πλοῖα καὶ γέμοντα ἀναδουμένους αγειν ξω, ἐκ δε των μειζόνων ἐμβαίνοντας που δύναιντο του ανθρώπους λαμβάνειν. ησαν δε τινες ο καὶ ἐκπηδήσαντες εις, Λεῖγμα εμπύρους τέ τινας καὶ ναυκλήρους συναρπάσαντες εις τὰς να0ς εισήνεγκαν ὁ μεν δὴ ταμα ἐπεποιήκει. 22των δε θηναίων ο μεν αἰσθύμενοι ενδοθεν θεον ἐξω,

σκεψύμενοι τίς ὴ κραυγή, οἱ δε ἔξωθεν οἴκαδε ἐπὶ τὰ πλα,

οἱ δε καὶ ις αστυ ἀγγελουντες. πάντες δ' υθηναῖοι τύτε ἐβοήθησαν και ὁπλῖται καὶ ιππεις ως του Πειραιος εαλωκότος. ὁ δὲ τὰ μεν πλοῖα ἀπέστειλεν εἰς Αἴγιναν, κα τῖν τριηρω 23

τρεῖς η τέτταρας συναπαγαγεῖν ἐκέλευσε, ταῖς δε αλλαις παραπλεων παρὰ τὴν Ἀττικήν, τε ἐκ του λιμένος πλέων, πολλὰ και αλιευτικὰ ἔλαβε καὶ πορθμεῖα ἀνθρώπων μεστά, καταπλέοντα ἀπ νήσων ἐπὶ δε Σούνιον ἐλθων καὶ ὁλκάδας γεμούσας τὰς μεν τινας σίτου, τὰ δε καὶ ἐμπολης, ἔλαβε. ταμ δε ποιήσας ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγιναν καὶ ἀποδύμενος 24 τὰ λάφυρα μηνις μισθον προέδωκε τοι στρατιώταις καὶ τολοιπον δε περιπλέων ἐλάμβανεν ὁ τι ἐδύνατο και ταλα ποιον

πλήρεις τε τὰς ναος ἔτρεφε καὶ τους στρατιώτας εἶχεν δμὰ

καὶ ταχέως πηρετο τας.

δε Ἀνταλκίδας κατέβη με μετὰ βιριβάζου διαπε 25 πραγμένος συμμαχεῖν βασιλέα, εἰ μὴ ἐθέλοιεν Ἀθηναῖοι καιο σύμμαχοι χρῆσθαι τη εἰρήνη -υτος ἔλεγεν. r κουσε

V extatis eiu luciani septor litterarum