Historia Graeca

171쪽

IV ,II. VIII.

Κρῆτες εἰς Ναυπλίαν καταδεδραμηκύτες, πολλοὶ ν και αν- δρες καὶ Ἀποι κατετοξευθησαν. ε δε τούτου περὶ τὰς εἰρκτὰς στρατοπεδευομένου αυτου πίπτει κεραυνος εἰς τοστρατίπεδον καὶ ι μέν τινε πληγέντες οἱ καὶ ἐμβροντηθέντες ἀπέθανον εὐδε τουτου βουλύμενος τειχίσαι φρου- ριόν τι ἐπὶ ταῖς παρὰ Κηλουσαν ἐμβολαῖς, ἐθυετο καὶ φάνηαχπω τα ἱερὰ ἄλοβα δε δε τουτο ἐγένετο, πήγαγε το στράτευμα καὶ διέλυσε μάλα πολλὰ βλάψας τους Ἀργείους, τε ἀπροσδοκήτως αυτοῖς ἐμβαλών. viii. Καὶ ὁ μεν δὴ κατὰ γῆν πύλεμος ουτως ἐπολεμεῖτο εν δε πάντα ταοτα ἐπράττετο τὰ κατὰ θάλατταν α και τὰς προς θαλάττη πύλεις γενύμενα διηγήσομαι, και των πράξεων

τὰς μεν ἀξιομνημονευτους γράφω, τὰς δε μὴ ξίας λύγου

παρήσω προτον μὲν τοίνυν Φαρνάβαζος και Αύνων, ἐπεὶ ἐνίκησαν του Λακεδαιμονίους θ ναυμαχία περιπλέοντες και τὰς νήσους και προς τὰς ἐπιθαλαττιδίας πύλεις τους τε Λακωνικους ἱρμοστὰς ξήλαυνον καὶ παρεμυθοῖντο τὰς πύλεις ως υτε ἀκροπύλεις ἐντειχίσοιεν άσοιέν τε υτονύι1ους οἱ δ' ἀκουοντες ταυτα δοντύ τε καὶ ἐπήνουν καὶ ξένια προθυ- μως ἔπεμπον τω Φαρναβάζω καὶ γὰρ ὁ Κύνων τον Φαρνάβαζον ἐδίδασκεν ο ουτω με ποιοOντι πασαι αὐτω αἱ πύλεις φίλιαι ἔσοιντο, εἰ ὁ δουλουσθαι βουλύμενος φανερος σοιτο,

ελεγεν Δ μία κάστη πολλὰ πράγματα ἱκανὴ εἴη παρέχειν

και κίνδυνος εῖ μὴ και ι Ἐλληνες, εἰ ταμ αi σθοιντο, συσταιεν ταυτα μεν ουν ἐπείθετο ὁ Φαρνάβαζος ἀποβὰς δ' εἰς μεσον τω με Κύνων δους τετταράκοντα τριήρεις

172쪽

ει Σηστον εἶπεν ἀπαντctν αυτος δε πεζρ παρηει ἐπὶ τηναυτο ἀρχήν. καὶ γὰρ ὁ Βερκυλίδας, σπερ καὶ πάλαι πολεμιο ην αυτω, τυχεν ἐν Ἀβύδω ν, τε η ναυμαχία ἐγένετο, καὶ ουχ σπερ οἱ ἄλλο αρμοσταὶ ἐξέλιπεν, ἀλλα κατεσχε τὴν υβυδον καὶ διέσωζε φίλην τοις Λακεδαιμονίοις. καὶ γὰρ συγκαλέσας τους Ἀβυδηνους ἔλεξε τοιάδε. Ω ἄνδρες, νυν ξεστιν μῖν καὶ πρόσθεν φίλοις ου τη πόλει

ημῖν ευεργέτας φανηνα των Λακεδαιμονίων καὶ γὰρ τομεν ἐν ταῖς ευπραξίαις πιστους φαίνεσθαι Ουδεν θαυμαστύν οταν δε τινες ε συμφοραῖς γενομένων φίλων βέβαιοι φα-νοσι, του εἰς τον παντα χρόνον μνημονεύεται. ἔστι δεου ουτως ἔχον δε ει τ ναυμαχία κρατήθημεν ουδεν ἄρα ετι ἐσμέν ἀλλὰ καὶ το ρύσθεν δήπου, Ἀθηναίων ἀρχύν- των της θαλάττης, ἱκανὴ ν η μετέρα πόλις καὶ ε φίλους

καὶ κακος ἐχθρους ποιεῖν. σω δε μαλλον αἱ ἄλλαι πύλεις συ τη τύχ ἀπεστράφησαν ημον, τοσούτω ὁντως λυμετέρα πιστύτης μείζων φανείη ν. εἰ δέ τις τουτο φοβεῖται, μηκα κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἐνθάδε πολιορκώμεθα, ἐννοείτω τι Ἐλληνικον μεν ουπω ναυτικών ἐστιν ἐν- θαλάττη, οι δε βάρβαροι ει ἐπιχειρήσουσι της θαλάττης ἄρχει /,ου ανέξεται ταυτα η Ἐλλάς' σθ' εαυτη ἐπικουρουσα καὶ υμῖν σύμμαχος γενήσεται. οἱ μεν η ταυτα ἀκουοντες υκ ἀκόντως ἀλλὰ προθύμως ἐπείσθησαν καὶ τους μεν ἰύντας ὁρμοστὰς φίλως ἐδέχοντο, τους δε ποντας μετεπέμποντο.

173쪽

ὁ δὲ Βερκυλίδας, ως συνελέγησαν πολλοὶ καὶ χρήσιμοι ανδρες εἰς τὴν πόλιν, διαβὰς καὶ ις Σηστύν, καταντικρυ ὁντα

Ἀβυδου και απεχοντα οὐ πλεον κτ σταδίων, σοι τε διαΛακεδαιμονίους γην ἔσχον ἐν χερρονήσω, θροιζε, καὶ ὁσοια ε των ἐν η υρώπη πύλεων ἁρμοστά ἐξέπιπτον, καὶ τουτοὶς δεχετο, λεγων τι οὐδ' ἐκείνους ἀθυμεῖν δει, ἐννοουμένους τι καὶ ε τη Ἀσία, ψη ἀρχῆς βασιλέως ἐστί, και ημνος, οὐ μεγάλη πύλ/ς, καὶ Αἰγαί εἰσι και αλλα γε χωρία α δύνανται οἰκεῖν οὐχ υπήκοοι ὁντες βασιλεως καίτοι, ἔφη, ποιον μεν αν ἰσχυρότερον Σηστο λάβοιτε χωρίον, ποιον δε δυσπολιορκητύτερον ο καὶ νεῖν και πεζῖν δεῖται, εἰ μελλοι πολιορκηθήσεσθαι. osrους- τοιαυτα λέγων σχε του κπεπληχθαι ὁ δὲ Φαρνάβαζος επεὶ ηὐρ την τε υβυδον και τον Σηστον οὐτως χοντα, προηγόρευεν αὐτοῖς ς εἰ μη εκπεμψοιεν του Λακεδαιμονίους πόλεμον ἐξοίσει προς αυτούς. ἐπεὶ δε υκ ἐπείθοντο, κύνων με προσέταξε κωλύειν αυτοὐς τὴν θάλατταν πλειν, αὐτος δε δίου την των Ἀβυδηνον χώραν επε δε υδεν ἐπεραινε προς το καταστρέφεσθαι, αὐτος μεν ει οἰκου πῆλθε, τον δε Κόνωνα ἐκέλευεν εὐτρεπίζεσθαι τὰς καθ' Ἐλλήσποντον πύλεις, πως εἰς το εαρ τι πλεῖστον ναυτικον θροισθείη Οργιζύμενος γαρτοις Λακεδαιμονίοις ἀνω ν πεπύνθει περὶ παντbς ἐποιεῖτο ἐλθεῖν τε εἰς την χώραν αυτον καὶ τιμωρήσασθαι ' O τι δύ-

ναιτο και τον μεν χειμον ἐν τοιούτοις ὁντες διηγον αμαδε τω εαρι ναος τε πολλὰς συμπληρώσας και ξενικον προσμισθωσάμενος πλευσεν ὁ Φαρνάβαζύς τε καὶ ὁ Κύνων μεταμο δι νήσων εἰς Μηλον, ἐκειθεν δε ορμώμενοι εἰς την

174쪽

IV. VIII.

IΛακεδαίμονα καταπλεύσας δε προτον μεν εις Φερὰς ἐδν ωσε ταύτην την χώραν, πειτα καὶ ἄλλοσε ἀποβαίνων της παραθαλαττίας ἐκακούργει ο τι ἐδύνατο φοβούμενος δε τήν τε ἀλιμενύτητα της χώρας καὶ τὰ της βοηθείας και την σπανοσιτίαν τατύ τε ἀνέστρεψε καὶ ποπλέων Δρμίσθη της Κυθηρίας εἰς Φοινικουντα ἐπεὶ δε ι εχοντες τὴν πύλιν τον

Κυθηρίων φοβηθέντες μὴ κατὰ κράτος λοῖεν ἐξέλιπον τὰ

τείχη, κείνους μεν ποσπονδους ἀφηκεν εἰς την Λακωνικήν, αυτος δ' ἐπισκευάσας το των Κυθηρίων τεῖχος φρουρούς τε καὶ Νικύφημον Ἀθηναῖον ἁρμοστὴν ἐν τοῖς Κυθήροις κατέλιπε ταμ δε ποιήσας καὶ ις'σθμον της Κορινθίας καταπλεύσας και παρακελευσάμενος τοι συμμάχοις προθύμως τε πολεμεῖν καὶ ανδρας πιστοὐ φαίνεσθαι βασιλει, καταλιπδεν αὐτοις χρηματα σα ειχεν ωχετο ἐπ Oiκου ποπλεων. λέ- γοντος δε του Κύνωνος δε ει α αυτὶ, ἔχει το ναυτικύν,

θρέψοι με απ τον νήσων, καταπλεύσας δ' εἰς τὴν πατρίδα συναναστήσοι τά τε μακρὰ τείχη τοι Ἀθηναίοις καὶ τ περὶ

τον Πειραι τεῖχος ο εἰδέναι ἔφη τι Λακεδαιμονίοις οὐδενα βαρύτερον γένοιτο, καὶ τομο οὐν εφη, ἡ τοις μεν Ἀθηναίοις κεχαρισμένος ἔσει, τους δε Λακεδαιμονίους τετιμωρημένος εφ' ω γαρ πλεῖστα ἐπόνησαν, τελες αὐτοῖς ποιήσεις. ο δε Φαρνάβαζος ἀκούσας ταOτα ἀπέστειλεν αυτbν

προθύμως εἰς τὰς Ἀθήνας, και χρήματα προσέθηκεν αὐτῶ εἰς δ ἀνατειχισμόν. ὁ δε φικύμενος πολ του τείχους 10oρθωσε, τά τε αὐτο πληρώματα παρέχων καὶ τέκτοσι και λιθολόγοις μισθον διδούς, καὶ ἄλλο εἰ τι ἀναγκαῖον ν δα

πανον. ην μέντοι του τείχους α και αὐτοὶ Ἀθηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ αλλαι πύλεις ἐθελούσιαι συνετείχισαν. οι μέντοι

Κορίνθιοι ἀή ων ὁ Φαρνάβαζος κατέλιπε χρημάτων ναος

175쪽

ΙV. VIII.

πληρώσαντες καὶ Ἀγαθῖνον ναυαρχον ἐπιστήσαντες ἐθαλαττοκράτουν ἐν- περὶ Ἀχαῖαν καὶ Λέχαιον κέλπω ἀντεπλη ρωσαν δε καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι ναυς, ων Ποδάνεμος ρχεν.H ἐπεὶ δε υτος ἐν προσβολῆ τινι γενομένη ἀπέθανε, καὶ Πόλλις α ἐπιστολευς ων τρωθεὶς ἀπῆλθεν, Βριππίδας ταυτα αναλαμβάνει τὰς ναυς Πρύαινος μέντοι Κορίνθιος τὰς παρ' Ἀγαθίνου παραλαβών ναυς ἐξέλιπε το μον Λακεδαιμένιοι δ' αυτ παρέλαβον μετὰ δε τουτο ελευτίας ἐπὶ τὰς Βριππίδου ναυς ῆλθε, καὶ ουτος α του κύλπου πάλιν

ἐκράτει.

12 ι δὲ Λακεδαιμύνιοι ἀκουοντες τι Κύνων καὶ το τεῖχος τοῖς Ἀθηναίοις ἐκ των βασιλέως χρημάτων ἀνορθοίη, καὶ τιναυτικον π των ἐκείνου τρέφων τάς τε νήσους καὶ τὰς ἐντη πείρω παρὰ θάλατταν πόλεις Ἀθηναίοις υτρεπίζοι, ἐνύ-

μισαν, εἰ ταυτα διδάσκοιεν ιρίβαζον βασιλέως ὁντα στρατη- γύν, η καὶ ἀποστησα α προ εαυτους τον ιρίβαζον ῆπαυσαί γ' αὐτ Κόνωνος ναυτικον τρέφοντα γνόντες δεουτω, πέμπουσιν Ἀνταλκίδαν προς τον ιρίβαζον, προστάξαντες αὐτω ταυτα διδάσκειν καὶ πειρασθαι εἰρήνην τη πολει13 ποιεῖσθαι προς βασιλεα αἰσθόμενοι δε αυτ οι Ἀθηναιοι ἀντι

πέμπουσι πρέσβεις μετὰ Κόνωνος Ἐρμογένη καὶ Βίωνα καὶ

Καλλισθένη καὶ Καλλιμεδοντα συμπαρεκάλεσαν δε καὶ πbτων συμμάχων πρέσβεις καὶ παρεγένοντο απύ τε Βοιωτων καὶ 14 Κορίνθου καὶ Αργους. ἐπεὶ δ' ἐκεί σαν, ὁ μεν Ἀνταλκίδας

176쪽

ελεγε προ τον ιρίβαζον οτι ειρήνης δεύμενος κοι τε πύλει προς βασιλέα, και ταύτης Ἀσπερ βασιλεὐ πάλαι ἐπεθύμει. των τε γαρ ν τῆ Ἀσία Ελληνίδων πόλεων Λακεδαιμονίους βασιλεῖ ουκ ἀντιποιεῖσθαι, τάς τε νήσους πάσας καὶ τὰς αλλας πύλεις ἀρκεω σφίσιν αὐτονόμους εἶναι καίτοι, φη, τοιαυτα ἐθελόντων μῖν, τίνος αν νεκα προς μῆς οἱ Ἐλληνες ῆJβασιλευς πολεμοίη χρήματα δαπανωηε, και γαρ υδ' ἐπὶ βασιλε στρατεύεσθαι δυνατον ούτε Ἀθηναίοις μνῆγουμενωνημον ουθ' μῖν υτονύμων υσον τον πύλεων τω με δη 5Tιριβάζω ἀκούοντι ἰσχυρῖς ηρεσκον οἱ του νταλκίδου λύγοι τοι δε ἐναντίοις οὐ βουλομενοι ταμ ὴν οι τε γαρ θη- ναῖοι φοβο το συνθεσθαι αὐτονόμους τὰς πόλεις καὶ τὰς νήσους εἶναι, μὴ Λήμνου καὶ Ἱμβρου καὶ Σκύρου στερηθεῖεν, οῖ τε Θηβαῖοι, μὴ ἀναγκασθείησαν ἀφεῖναι τὰς Βοιωτίδας πόλεις αὐτονύμους, ο τ Ἀργεῖοι, ου πεθύμουν, οὐκ ἐνύ- μιζον αν την Κύρινθον δόνασθαι Γωστ υργος εχειν τοιούτων συνθηκον καὶ σπονδον γενομενων αὐτη μὲν - ρήνηοsτως ἐγένετο τελής, καὶ ἀπῆλθον οῖκαδε καστος. V μέντοι ιρίβαζος το μεν νευ βασιλέως μετὰ Λακε- 6 δαιμονίων γενέσθαι υκ ἀσφαλὲς αὐτω γεῖτο εἶναι λάθρα γε μέντοι δωκε χρήματα Ἀνταλκίδα, πως αν πληρωθέντος

ναυτικο υπ Λακεδαιμονίων τε Ἀθηναῖοι καὶ οἱ σύμμαχοι αυτῖν μῆλλον η ειρήνης προσδέοιντο, και τον Κύνωνα

177쪽

IV. VIII.

Δ ἀδικoοντά τε βασιλέα και ἀληθη λεγύντων Λακεδαιμονίων εἶρξε ταμ δε ποιήσας ανέβαινε προ βασιλέα, φράσων τε λέγοιεν οἱ Λακεδαιμόνιοι και τι Κόνωνα συνειληφὼς χως ἀδικουντα, και ἐρωτήσων τί χρὴ ποιεῖν περὶ τούτων ἁπάν-l των καὶ βασιλευς μεν, δες ιρίβαζος ἄνω παρ' αὐτω ν, Στρούθαν καταπέμπει ἐπιμελησύμενον των κατὰ θάλατταν. μέντοι Στρούθας ἰσχυρος τοι Ἀθηναίοις καὶ τοι συμμάχοις τὴν γνώμην προσεῖχε, μεμνημένος ὁσα κακὰ ἐπεπύνθει βασιλέως χώρα π Ἀγησιλάου οἱ δε Λακεδαιμύνιοι ἐπει ρων τον Στρουθα προ εαυτοὐ μεν πολεμικος εχοντα, προ δε τοὐς Ἀθηναίους φιλικος, Θίβρωνα πέμπουσιν επὶ πολεμ προ αυτόν. ὁ δε διαβάς τε και ορμώμενος ξ φέ- σου τε κα των ἐν Μαιάνδρου πεδίω πόλεων Πριήνης τε και Λευκοφρυος καὶ χιλλειου φερε καὶ ἡγε την βασιλέως. l προῖύντος δε του χρόνου κατανοήσας ὁ Στρούθας οτι Θίβρων βοηθοίη κάστοτε τάκτως καὶ καταφρονητικος, ἔπεμψεν π-πέας ει το πεδίον καὶ καταδραμόντας ἐκέλευσε περιβαλλο- μενους ἐλαύνειν ὁ τι δύναιντο δ δε Θίβρων ἐτύγχανεν ἐξ ἀρίστου δισκεύων μετὰ Θερσάνδρου του αὐλητοO. ην γαρ ὁ Θέρσανδρος ου μόνον αὐλητὴς ἀγαθύς, αλλὰ καὶ αλκῆς ἄτεI λακωνίζων, ἀντεποιεῖτο. ὁ δὲ Στρούθας, ἰδδεν τάκτως τε βοηθοῖντας και λίγους οὐ πρώτους, ἐπιφαίνεται πολλούς τε ἔχων καὶ συντεταγμένους ιππέας και Θίβρωνα με καὶ Θέρσανδρον πρώτους ἀπέκτειναν ἐπεὶ ν ούτοι ἔπεσον, ἐτρέψαντο και, ἄλλο στράτευμα, καὶ διώκοντες παμπληθεῖς κατέβαλον, σαν δε καὶ ο ἐσώθησαν αυτον εις τὰς φιλίας πέλεις, καὶ πλείους διὰ το ψε αἰσθέσθαι της βοηθείας

178쪽

IV. VIII.

147 ἀπελείποντο . πολλάκις γάρ - καὶ τότε, ουδε παραγγείλας

τὴν βοήθειαν ποιήσατο. καὶ ταυτα μεν ουτως γεγένητο.Eπεὶ δ' ἐλθον εις Λακεδαίμονα οἱ εκπεπτωκότες Γοδίων 20υπ του δήμου, δίδασκον Δ ου ἄξιον εἴ περιιδεῖν Ἀθηναίους Ῥόδον καταστρεψαμένους καὶ τοσαυτην δυναμιν συνθεμένους. γνύντες υν οι Λακεδαιμύνιοι δε ει μὲν ὁ δημος κρατησοι, Ἀθηναίων εστα ειδος ἄπασα, ε δε οι πλουσιώτεροι, εαυτον, ἐπληρωσαν αυτοῖς ναυς ὀκτώ, ναυαρχον δε Ἐκδικον ἐπεστησαν συνεξέπεμψαν ' πὶ τούτων των νεῖν και ι 21 φρίδαν. κελευσαν δ αυτον διαβάντα ει τὴν Ἀσίαν τάς τε Θίβρωνα ποδεξαμενα πύλεις διασωζειν, καὶ στράτευμα τοπερισωθεν ἀναλαβύντα καὶ αλλο, εἴ ποθεν δυναιτο, συλλεξαντα πολεμεῖν προς Στρουθαν ὁ με δη Λιφρίδας ταυτα ἐποίει, καὶ τά, βλλα ἐπετυγχανε καὶ ιγράνην τον την Στρουθαεχοντα θυγατέρα πορευόμενον εις Σάρδεις λαμβάνει συν αὐτητη γυναικί, καὶ χρημάτων πολλον ἀπελυσεν ' στ ευθυς εντευθεν ειχε μισθοδοτεῖν. ην δ' οἶτος νὴρ ευχαρίς τε 22ουχ ττον του Θίβρωνος, μῆλλόν τε συντεταγμενος καὶ γχειρητικώτερος στρατηγύς ουδε γὰρ ἐκράτουν αυτου του σώματος δοναί, αλλ' ἀεὶ προς- εἴη ἔργω τουτο πραττεν. δ' Ἐκδικος ἐπεὶ εις την Κνίδον πλευσε καὶ ἐπυθετο τονεν τη μδω 'δημον πάντα κατεχοντα, και κρατο τα καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, διπλασίαις τριηρεσιν αὐτος εχεν, ησυχίαν γε ἐν τη Κνίδω. - ν υ Λακεδαιμόνιοι ἐπεὶ a

179쪽

IV. VIII.

ισθοντο αυτον ἐλάττω χοντα δύναμιν η στε οὐ φίλους δεφελεῖν, ἐκέλευσαν τον ελευτίαν σύν ταῖς δώδεκα ναυσὶν αἷς εἶχεν ἐν τω περὶ Ἀχαῖαν καὶ Λέχαιον κύλπω περιπλειν προς το Ἐκδικον, κἀκεῖνον με ἀποπέμψαι αὐτον δε των τε βουλομένων φίλων εἶναι ἐπιμελεῖσθαι κω λ οὐ πολεμίους τι δύναιτο κακbν ποιεῖν. ὁ δε ελευτίας πειδὴ ἀφίκετο εις την Σάμον, προσλαβδεν κεῖθεν ναος επτὰ ἐπλευσεν εἰς 24 Κνίδον, ὁ δ' Ἐκδικος ἴκαδε ὁ δε ελευτίας πλει εἰς τὴν Ρύδον, δη χων ναος επτὰ καὶ εἴκοσι πλέων δε περιτυγχάνει Φιλοκράτει τω Ἐφιάλτου πλεοντι μετὰ δέκα τριηρων

Ἀθήνηθεν εἰς Κύπρον ἐπι συμμαχία τη Εὐαγύρου, καὶ λαμβάνει πάσας, πεναντιώτατα δὴ αὐτ αμφύτεροι ἐαυτοῖς πράττοντες οῖ τε γὰρ Ἀθηναῖοι φίλω χρώμενοι βασιλεῖ συμμαχίαν πεμπον μαγύρα τω πολεμο τι προς βασιλέα, ο τε Tελευτίας Λακεδαιμονίων πολεμούντων βασιλεῖ οὐ πλέοντας επὶ τῶ ἐκείνου πολεμω διέφθειρεν ἐπαναπλεύσας νεἰς Κνίδον καὶ διαθεμενος α ἐλαβεν, εἰς 'ειδον υ ἀφικύ- μενος ἐβοήθει τοι τὰ αυτον φρονοῖσιν. 25 Οἱ Αθηναίοι νομίσαντες οὐ Λακεδαιμονίους πάλιν δύναμιν κατασκευάζεσθαι ἐν τη θαλάττp, ἀντεκπέμπουσι ρασύβουλον τον Στειριέα σὐν τετταράκοντα ναυσίν. ὁ δ ἐκπλεύσας της με εἰς 'ειδον βοηθείας ἐπέσχε, νομίζων ἴτὰν αυτbς αδίως τιμωρήσασθαι οὐ φίλους των Λακεδαιμονίων τεῖχος ἔχοντας καὶ ελευτίου σὐν ναυσὶ παρόντος συμμάχου αὐτοῖς, ἴτ' ἄν οὐ σφετέρους φίλους π τοῖς πολεμίοις γενέσθαι, τάς τε πύλεις ἔχοντας καὶ πολ πλείους 26 οντας καὶ μάχη γε κεκρατηκύτας' εἰς δε ὁ Ἐλλήσποντον πλεύσας καὶ ουδενδ ἀντιπάλου παρύντος ἐνύμισε καταπρῆξαι

180쪽

IV. m.

ἄν τι τ πύλει ἀγαθύν. καὶ ουτ δὴ. πρωτον με καταμαθὼν στασιάζοντας Ἀμήδοκύν τε τον δρυσον βασιλε καὶ

Σευθη τον ἐπὶ θαλάττρ αρχοντα ἀλλήλοις με διήλλαξεν αὐτούς, Ἀθηναίοις ὁ φίλους καὶ συμμάχους ἐποίησε, νομίζων καὶ τὰς π ry Θράκη οἰκουσας Ελληνίδας πύλεις

φίλων ὁντων τουτων μῆλλον προσέχειν αὐτοῖς Ἀθηναίοις τον νουν ἐχόντων δε τουτων τε καλος καὶ των ε τη Ἀσία γπύλεων δια το βασιλε φίλον τοῖς Ἀθηναίοις εἶναι, πλευσας εἰ Βυζάντιον ἀπέδοτο τὴν δεκάτην των ε του Πύντου πλεύντων μετεστησε δε ἐξ λιγαρχίας εἰς το δημοκρατεῖσθαι τους Βυζαντίους ' στε υκ ἀχθεινος ἐώρα ὁ ων Βυζαντίων δῆμος Αθηναίους οτι πλείστους πορόντας ἐν ρ πόλει. ταυτα 28 πράξας καὶ Καλχηδονίους φίλους προσποιησάμενος ἀπέπλειεξω του Ἐλλημύντου. πιτυχῶν δ' εν Λέσβω ταῖς πύ- λεσι πάσαις πλην Μυτιληναίων λακωνιζουσαις, ἐπ ουδεμίαν αυτων μι, πρὶν ἐν Μυτιλην συντάξας τους τε απ των εαυτο νεῖν τετρακοσίους ὁπλίτας καὶ Ους ε των πύλεων φυγάδας, σοι ει Μυτιλήνην κατεπεφευγεσαν, καὶ αυτον δε Μυτιληναίων του ἐρρωμενεστάτους προσλαβών, καὶ ἐλπίδας

υποθεὶς τοῖς μεν Μυτιληναίοις ς ἐὰν λάβ τὰς πύλεις, προστάται πάσης Λέσβου σονται, τοῖς δε φυγάσιν ἐὰν

ὁμου ντες ἐπὶ μίαν κάστην των πύλεων ωσιν, ἱκανοὶ σονται παντες εἰς τὰς πατρίδας ἀνασωθῆναι τοι δ' αὐεπιβάταις δε φίλην Λέσβον προσποιήσαντες τη πύλει πολλὴν