Historia Graeca

201쪽

170 V. H. τούτων, ἐκπέμπουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι Εὐδαμίδαν, κα σὐν αὐτω νεοδαμώδεις τε καὶ των περιοίκων κα των Σκιριτῖνανδρας δε δισχιλίους ὁ μέντοι Εὐδαμίδα εξιων Φοιβίδαντον ἀδελφον ἐδεήθη των φύρων τοὐς πολειπομενους των ἐαυτ προστεταγμένων θροίσαντα μετιέναι αυτος δε ἐπεὶ ἀφίκετο εἰς τὰ επὶ Θράκης χωρία, ταῖς με δεομέναις των πόλεων φρουροὐς πεμπε, Ποτείδαιαν δε και προσέλαβενέκοsσαν, σύμμαχον δη κείνων ουσαν, καὶ ἐντευθεν ορμώμενος ἐπολέμει σπερ εἰκος τον ἐλάττω ἔχοντα δύναμιν. e V δε Φοιβίδας, πεὶ θροίσθησαν αὐτω οἱ πολειφθέντες το Ευδαμίδου, λαβδεν αυτοὐς ἐπορεύετο οὐδ' ἐγένοντο ε Θήβαις, ἐστρατοπεδεύσαντο μεν ξω της πολεως περ τογυμνάσιον στασιαζύντων δε των Θηβαίων, πολεμαρχοsντες με ετύγχανον σμηνίας τε καὶ Λεοντιάδης, ιάφοροι δεύντες ἀλληλοι καὶ ρχηγος κάτερος των ταιριον ὁ μενουν σμηνίας δια το μῖσος των Λακεδαιμονίων οὐδε ἐπλησίαζε τω Φοιβίδα. ὁ μεντοι Λεοντιάδης λλως τε ἐθεράπευεν 26 αυτόν, καὶ πεὶ εἰσωκειώθη, λεγε τάδε Ἐξεστί σοι, Φοιβίδα, ἶδε θ μέρα μέγιστα ἀγαθὰ σεαυτο πατρίδιώπουργησαι εὰν γαρ ἀκολουθῆσῖς ἐμοὶ συν τοις πλίταις, εἰσάξω σε ἐγ εἰς την ἀκρόπολιν τούτου δὲ γενομενου νύμιζε τὰς Θήβας παντάπασιν π Λακεδαιμονίοις καὶ μω27 τοις μετέροις φίλοις σεσθαι καίτοι νυν μέν δε ορας, ἀποκεκηρυκται μηδένα μετὰ σο στρατεύειν Θηβαίων ἐπ λυνθίους ἐὰν δε γε σὐ ταοτα μεε μῖν πράξης, εὐθύς σοιημεῖς πολλοὐ μὲν ὁπλίτας, πολλοὐ δε απεα συμπεμψομεν ὐστε πολλη δυνάμει βοηθήσεις τω ἀδελφω, καὶ ε ω μέλλει ἐκεινος πιλυνθον καταστρέφεουθαι, - κατεστραμμένος ἔσει 28 Θήβας, πολ μείζω πύλιν λύνθου ἀκούσας δε αεια

202쪽

V. II.

Φοιβίδας, ἀνεκουφίσθη καὶ γαρ ην ου λαμπρύν τι ποιῆσαι πολυ μαλλον η του ζην ἐραστής, ου μεντοι λογιστικύς γε ο 0δε πάνυ φρόνιμος ἐδύκει εἶναι με δε μολύγησε ταῖτα, προορμῆσαι μὲν αυτον κελευσεν, σπερ συνεσκευασμένος ει το ἀπιέναι ῆνίκα δ' - καιρός, προ σε ηξω ἐγώ, εφ ο Λεοντιάδης κα αυτύς σοι γήσομαι. ἐν δε η με 29 βουλη κάθητο ἐν τη εν ἀγορὰ το διὰ το τὰς γυναῖκας υτ Καδμεία θεσμοφοριάζειν, θέρους δε ὁντος καὶ μεσημβρίας πλείστη ν ἐρημία ἐν ταις ὁδοῖς, εν τούτω προσελάσας ἐφῖππου ὁ Λεοντιάδης ἀποστρεφει τε τον Φοιβίδαν καὶ γεῖται εὐθυς εις τὴν κρύπολιν καταστήσας δ' ἐκεῖ τον Φοιβίδαν καὶ τους με αὐτο και παραδους την βαλανάγρα αυτῶτων πυλον, καὶ ιπὰν μηδένα παριέναι ει τὴν κρύπολινοντινα μὴ αυτbς κελεύοι, εὐθυς ἐπορεύετο προ τὴν βουλήν. ἐλθων δε ειπε τάδε υτι εν ανδρες, Λακεδαιμύνιοι δ' κατεχουσι τὴν κρύπολιν, μηδεν ἀθυμεῖτε ουδενὶ γάρ φασι πολεμιοι κειν, στις μὴ πολεμου ἐρα ἐγ δε του νύμου κελεύοντος ἐξεῖναι πολεμάρχω λαβειν, εἴ τις δοκεῖ αξια θανάτου ποιειν, λαμβάνω τουτονὶ σμηνίαν, Δ πολεμοποιοῖντα. καὶ μεῖς δε οἱ λοχαγοί τε καὶ οι μετὰ τούτων τεταγμενοι, ἀνίστασθε, καὶ λαβόντες παγάγετε το 0τον ενθα εἴρηται οἱ λμεν δ' εἰδύτε το πρῆγμα παρησάν τε καὶ ἐπείθοντο καὶ συνελάμβανον των ε μὴ ιδύτων, ναντίων δε ὁντων τοῖς περὶ Λεοντιάδην, οι με ἔφευγον εὐθυς ἐξω της πύλεως, δείσαντες μη ἀποθάνοιεν οἱ καὶ οἴκαδε προτον ἀπεχώρησαν ἐπει δὲ εἰργμενον τον σμηνίαν ίσθοντο Ἀν θ

203쪽

172 V. H.

Καδμεία, τύτε δὴ ἀπεχώρησαν εἰς τὰς Ἀθηνας ι ταχαὰ γιγνώσκοντες υνδροκλε α τε καὶ σμηνία μάλιστα τριακόσιοι. 32 Δ ταυ ἐπέπρακτο, πολέμαρχον μὲν ἀντὶ σμηνίου ἄλλονεῖλοντο, ὁ δε Λεοντιάδης ευθυς εἰς Λακεδαίμονα ἐπορευετο. ηυρε δ' ἐκεῖ τους με ἐφύρους καὶ της πύλεως το πλῆθος χαλεπος ἔχοντα τῶ Φοιβίδα, ὁτι υ προσταχθέντα α της πύλεω ταμα ἐπεπράχει ὁ μεντοι 'Aγησίλαος ελεγεν τι εἰμεν βλαβερὰ θ ακεδαίμονι πεπραχὼς εἴη δίκαιος εἴη ζημιο0σθαι, εἰ ὁ ἀγαθά, ἀρχαῖον εἶναι νύμιμον ἐξεῖναι τὰ

τοιαυτα αὐτοσχεδιάζειν αυτ ουν τουτ', ἔφη, προσήκει σκο-:ι πεῖν, πύτερον ἀγαθὰ κακά ἐστι τὰ πεπραγμενα ἔπειταμεντοι ὁ Λεοντιάδης ἐλθων εἰς τους ἐκκλήτους λεγε τοιάδε υνδρες Λακεδαιμονιοι, ως μεν πολεμικος ειχον μῖν οἱ Θηβαῖοι, πριν τὰ νυν πεπραγμένα γενέσθαι, καὶ μεῖς λεγετε' ἐωρῆτε γὰρ αεὶ τούτους τοῖς μεν μετέροις δυσμενέσι φιλικος ἔχοντας, τοῖς δ' μετέροις φίλοις ἐχθρους ὁντας ου ἐπὶ μεν ον ἐν Πειραιεῖ δημον, πολεμιώτατον ὁντα μῖν, ουκὴθέλησαν συστρατευειν Φωκευσι δε οτι μῖν ευμενεῖς οντας 3 εώρων, ἐπεστράτευοw αλλὰ μὴν καὶ προς λυνθίους εἰδότες υμῆς πύλεμον ἐκφέροντας συμμαχίαν ποιουντο, κώ υμεῖς γε τίτε με αε προσείχετε τον νουν πύτε ἀκουσεσθε βιαζομένους αυτους τὴν Βοιωτίαν φ αυτοῖς εἶναι νυν δ' ἐπεὶ τάδε πέπρακται, ουδεν μὰς δεῖ Θηβαίους φοβεῖσθαι αλλ' ἀρκέσει υμῖν μικρὰ σκυτάλη στ ἐκεῖθεν πάντα πηρετεῖσθαι σωνὰν δέησθε, ἐὰν σπερ μεῖς μῖν, ουτ και μεῖς μον

204쪽

ἐπιμελησθε ἀκουουσι ταυτα τοι Λακεδαιμονίοις ἔδοξε την νίν

τε ἀκρύπολιν σπερ κατείληπτο φυλάττειν καὶ σμηνία κρίσιν ποιησαι. ἐκ νε τουτου πέμπουσι δικαστὰς Λακεδαιμονίων με τρεῖς ἀπο δε των συμμαχίδων να φ κάστης καὶ μικρῆς καὶ μεγάλης πολεως ἐπεὶ δε συνεκαθίζετο το δικαστηριον, τότε δὴ κατηγορεῖτο του σμηνίου καὶ ς βαρβα

ρίζοι καὶ ς ξενος, Πέρση ἐπ' ουδενὶ ἀγαθω της Ἐλλάδος γεγενημένος εἰ καὶ ς των παρὰ βασιλέως χρημάτων μετειληφῶς εἰ καὶ τι της ἐν τι λλάδι ταραχης πάσης ἐκελ

νύς τε καὶ νδροκλείδας αἰτιώτατοι εἱεν. ὁ δὲ ἀπελογειτο . , , μεν προς πάντα ταυτα, ο μέντοι πειθε γε ο η υ μεγαλοπράγμων τε καὶ κακοπράγμων εἶναι καὶ ἐκεῖνος με κατεφηφισθη καὶ ἀποθνησκει οἱ δὲ περὶ Λεοντιάδην εἶχέν τε

τὴν πόλιν καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἔτι πλείω πηρέτουν προσετάττετο αυτοῖς. τούτων δη πεπραγμένων οἱ Λακεδαι- s7μύνιοι πολυ προ μύτερον τὴν εἰς την πιλυνθον στρατιὰν συναπέστελλον καὶ ἐκπέμπουσι ελευτίαν μεν ἁρμοστήν, τὴν δ' εἰς τους μυρίους σύνταξιν αυτοί τε απαντας συνεξέπεμπον, καὶ ις τὰς συμμαχίδας πόλεις σκυτάλας διέπεμπον, κελευοντες ἀκολουθεῖν ελευτία κατὰ το δύγμα των συμμάχων καὶ ο τε ἄλλοι προθυμως τω Πλευτία πηρετουν, καὶ γαρ οὐκ ἀχάριστος ἐδόκει εἶναι τοις πουργουσί τι, καὶ των Θηβαίων δε πόλις, τε καὶ Ἀγησιλάου ντος αυτω ἀδελφου, προθυμως συνέπεμψε καὶ πλίτας καὶ ἱππέας ὁ δε ησπευδων μεν ου μάλα ἐπορευετο, ἐπιμελήμενος δε του τε μηἀδικων του φίλους πορευεσθαι καὶ του δε πλείστην δυναμιν

205쪽

U. II.

ἁθροίζειν προέπεμπε δε καὶ προλυμύνταν, και ξίου αυτὼν κιὼ ξένους μισθοῖσθαι καὶ τοῖς πλησίον βασιλεοσι χρήματα διδύναι, ως συμμάχους ει ναι, ἐπερ βούλοιτο τὴν ρχὴν

ἀναλαβεῖν. πεμπε δε και προς Λερδαν τον Ἐλιμίας ἄρχοντα, διδάσκων τι οἱ λύνθιοι κατεστραμμένοι την μείζω δύναμιν Μακεδονίας εἱεν, καὶ οὐκ ἀνήσουσι τὴν ἐλάττω, ει39 μη τις αυτους παύσει της βρεως ταυrα δε ποιων, μάλα πολλὴν ἔχων στρατιὰν ἀφίκετο εἰς τὴν αυτον συμμαχίδα. ἐπεὶ δ' ῆλθεν εἰς την Ποτείδαιαν ἐκεῖθεν συνταξάμενος ἐπορευετο εἰς την πολεμίαν. και προς μεν την πόλιν ων ουτ εκαεν μ' κοπτε, νομίζων, εἴ τι ποιήσειε τούτων, ἐμποδωλα αὐτω πάντα γίγνεσθαι καὶ προσιύντι καὶ ἀπιέντι οπύτε δε ἀναχωροίη ἀπ της πύλεως, τότε ὀρθῖς ἔχειν κύπτοντα 40 τα δενδρα ἐμποδων καταβάλλειν, ε τις ὁπισθεν ἐπίοι ως δε ἀπεῖχεν ἀπο της πύλεως οὐδε δέκα στάδια, θετο τὰ οπλα εὐώνυμον μεν αυτος ἐχων, οsτω γαρ συνέβαινει αυτ κατὰ

τὰς πύλας ἰέναι ἐξισαν οἱ πολεμιοι ἄλλη φάλαγξ

τῖν συμμάχων ἀπετέτατο προς το δεξιών. καὶ τῖν ἱππεων δὲ τους μεν Λάκωνας καὶ τους Θηβαίους και σοι τῖν Μακε- δύνων παρῆσαν ἐπὶ τ δεξι ἐτάξατο, παρὰ δε αυτ εἶχε Λέρδαν τε καὶ τους κείνου ππέας δε εἰς τετρακοσίους διά τε το ἄγασθαι τοῖτο τ ἱππικbν καὶ διὰ το θεραπεύειν τον 1 Λέρδαν, ὼς δύμενος παρείη ἐπεὶ δε καὶ οι πολέμιοι ἐλ- θύντες ἀντιπαρετάξαντο πωτω τείχει, συσπειραθέντες αυτον οἱ ἱππεῖς ἐμβάλλουσι κατὰ τους Λάκωνας και Βοιωτούς. καὶ Πολυχαρμύν τε τον Λακεδαιμύνιον ιππαρχον καταβάλλουσιν

206쪽

V. H. I. 175

ἀπωτουπππου και κείμενον πάμπολλα κατέτρωσαν καὶ ἄλλους ἀπέκτειναν, καὶ τελος τρέπονται ἐπι- δεξιω κέρατι ἱππικήν φευγέντων δε των ἱππεων ἐνέκλινε καὶ - ἐχύμενον πεζύν Θων, καὶ λον δ' αν ἐκινδύνευσεν ῆττηθῆναι τοστράτευμα, εἰ μὴ έρδας χων ο ἐαυτο ιππικbν εὐθὐ προς τὰς πύλας των λυνθίων λασεν ἐπηε δε καὶ δ ελευτίας - τοις περ εαυτον ἐν τάξει. ως δε αμα σθοντο ι 42υλυνθιοι ἱππεῖς, δείσαντες ἀποκλεισθεῖεν των πυλον, ἀναστρέψαντες ἀπεχώρουν πολλη σπουδη ἔνθα ὁ ὁ Λέρδας παρελαύνοντας παμπολλους ἱππέας αυτον ἀπέκτεινεν απεχώρησαν δε καὶ ι πεζοὶ τον λυνθίων εἰς την πύλιν οὐ μέντοι πολλο αυrον ἀπέθανον, ατ εγγυς του τείχους ντος. ἐπε δε τροπαιύν τε ἐστάθη καὶ νίκη αὐτη τω ελευτία βἐγεγένητο, ἀπι- δη ἔκοπτε τα δένδρα. καὶ τουτο μεν στρατευσάμενος το θέρος διῆκε καὶ τ Μακεδονικον στράτευμα καὶ τ του Λέρδα πολλάκις μέντοι καὶ οἱ λύνθιοι καταθέοντες εἰς τὰς τον Λακεδαιμονίων συμμαχίδας πύλεις ἐλεηλάτουν καὶ ανδρας ἀπεκτίννυον.

Aμα δὲ τ ηρι ποφαινομένω οἱ μεν υλύνθιοι ιππεῖς ὁντες δε εξακύσιοι κατεδεδραμηκεσαν εις τὴν Ἀπολλωνίαν ἄμα μεσημβρία καὶ διεσπαρμένοι ἐλεηλάτουν ὁ Λέρδας ἐτύγχανε ταύτ τη μέρα ἀφιγμένος μετὰ τον ιππέων τον

εαυτου και ἀριστοποιούμενος ἐν τη Ἀπολλωνία δε δ' ειδετην καταδρομην, συχίαν εἶχε, τους θ' ππους ἐπεσκευασμένους καὶ τους ἀμβάτας ἐξωπλισμένους ἔχων. πειθη δε κατα

207쪽

17 V. III. φρονητικῖς γυλύνθιοι κα ει το προάστειον και ει αὐτὰς

τὰς πύλας λαυνον, τότε ὁ συντεταγμένους χων ε ξελαύνει. οι δε ς εἶδον, ω φυγην ρμησαν. δ' ς απαξ ἐτρέψατο,ου ἀνηκεν ἐνενηκοντα στάδια διώκων και ἀποκτιννύς, ως προ αυτ κατεδίωξε των λυνθίων το τειχος καὶ ἐλέγετο ὁ Λέρδας ἀποκτεῖναι ἐν τούτω τω ἔργω περὶ ὀγδοήκονrαλπεας καὶ π τούτου τειχήρεις τε μῆλλον ησαν οἱ πολε - μιοι καὶ της χώρας λίγην παντελῖς εἰργάζοντο προωντος ὁ του χρύνου, και του ελευτίου ἐστρατευμένου προς τηντον λυνθίων πύλιν, ὼς εἴ τι δενδρον πύλοιπον εἰ ητι εἰργασμένον τοῖς πολεμίοις, φθείροι, ἐξελθόντες ι λύνθιοι ἱππεις συχοι πορευόμενοι διέβησαν τον παρὰ την πολιν ρέοντα ποταμύν, καὶ ἐπορεύοντο ἐσυχὴ προ τ εναντίον στράτευμα Δ δ' εἶδεν ὁ ελευτίας, ἀγανακτήσας η τολμηαυτον εὐθυς λημονίδαν τον τῖν πελταστον αρχοντα δρύμω φέρεσθαι ει αυτους ἐκέλευσεν οι δε υλύνθιοι δε εἶδον προθέοντας τους πελταστάς, ἀναστρέψαντες ἀπεχώρουν συχ0ι, και διέβησαν πάλιν τον ποταμόν. ' κολούθουν μάλα θρασεως και ς φεύγουσι διώξοντες ἐπιδιέβαινον ἔνθα δὴ οι λυνθιοι ιππεῖς, νίκα ἔτι ευχείρωτοι αὐτοῖς ἐδύκουν εἶναι οι διαβεβηκύτες, ἀναστρέψαντες ἐμβάλλουσιν αυτοῖς καιαυτόν τε ἀπεκτειναν τον λημονίδαν και τον αλλων πλείους

εὶ κατόν. ὁ δε ελευτίας ς εἶδε τ γιγνύμενον ὐργισθεὶς

208쪽

V. III.

ἀναλαβὼν τὰ πλα γε μεν ταχυ τους ὁπλίτας, διώκειν δὲ καὶ τους πελταστὰς ἐκέλευε καὶ τους ἱππέας καὶ μη ἀνιέναι. πολλοὶ μεν ουν δὴ καὶ αλλοι του καιρου ἐγγυτέρω του τείχους διώξαντες κακος πεχώρησαν, καὶ ἐκεῖνοι δ' ἐπεὶ ἀπ των πύργων ἐβάλλοντο, ἀποχωρεῖν τε ναγκάζοντο τεθορυβημένως και προφυλάττεσθαι τὰ βέλη. ἐν τουτω δη οἱ λύνθιοι ἐπεξελαυνουσι μεν του ιππέας, ἐβοήθουν δε και ι πελτασταί τέλος δε καὶ οἱ ὁπλιται ἐπεξέθεον, καὶ τεταραγμένriτη φάλαγγι προσπίπτουσι. καὶ ο μεν ελευτίας ἐνταυθαμαχύμενος ποθνίσκει τούτου δε γενομένου εὐθυς και οἱ ἀμφ' αυτον ἐνέκλιναν, καὶ ουδεὶς ἔτι στατο, αλλὰ πάντες ἔφευγον, οἱ μεν επὶ Σπαρτώλου, οἱ δε ἐπὶ Ἀκάνθου, οἱ δε εἰς Ἀπολλωνίαν, οἱ πλεῖστοι δε εἰς Ιοτείδαιαν δε δ' λλος ἄλλη φευγον ουτ καὶ οἱ πολέμιοι ἄλλος ἄλλοσε διώκοντες παμπληθεῖς ἀπέκτειναν ἀνθρώπους καὶ ο τιπερ φελος ντου στρατεύματος.

μέντοι γε των τοιούτων παθον ἐγώ φημι ἀνθρώπους παιδευεσθαι μάλιστα μεν ουν ως ουδ' οἰκέτας χρὴ ὁργη κολάζειν πολλάκις γαρ καὶ δεσπόται ργιζόμενοι μείζω κακὰ

επαθον ὴ ἐποίησαν ἀτὰρ ἀντιπάλοις, με δργης ἀλλὰ μὴ γνώμl προσφέρεσθαι λον αμάρτημα η μεν γὰρ ὁργῆ προνόητον, η δε γνώμη σκοπεῖ ουδεν ἡττον μή τι πάθ η πως

βλάψ τι τους πολεμίους. Tοις δ' ουν Λακεδαιμονίοις, ἐπεὶ κουσαν δ πρῆγμα, βουλευομένοις ἐδόκει - φαύλην πεμπτέον δύναμιν εiναι, ὁπως τύ τε φρύνημα των νενικηκότων κατασβεσθείη καὶ μη

209쪽

V. III.

μάτην τὰ πεπονημένα γένοιτο. υτ δε γνύντες γεμόναμεν Ἀγησίπολιν τον βασιλέα ἐκπέμπουσι, με αυτο δε ῶσπερ υγησιλάου εἰς την Ασίαν τριάκοντα Σπαρτιατον πολλοὶ θεαυτῶ καὶ των περιοίκων ἐθελονταὶ καλοὶ κἀγαθοὶ κολούθουν, καὶ ξένοι των τροφίμων καλουμενων, καὶ νόθοι των παρτιατον, μάλα ευειδεῖς τε καὶ τον ἐν τῆ πύλει καλον ουκαπειροι συνεστρατευοντο δε και ἐκ το συμμαχίδων πύλεων ἐθελονταί, καὶ Θετταλον γε ἱππεῖς, γνωσθηναι τω Ἀγησιπύλιδι βουλώμενοι, καὶ Ἀμύντας δε καὶ Λέρδας ἔτι προθυμμύτερον ὴ πρόσθεν. γησίπολις μεν δὴ ταυτα πράττων ἐπορεύετο επι τὴν πιλυνθον.10 L ε τον Φλειασίων πόλις, ἐπαινεθεῖσα μεν πο ου

Ἀγησιπύλιδος τι πολλὰ και ταχέως αυτ χρήματα εἰς την στρατείαν ἔδοσαν, νομίζουσα δ' ἔξω φύντος Ἀγησιπύλιδος ουκὰ ἐξελθεῖν ἐπ αυτοὐς Ἀγησίλαον, οὐδ' αν γενέσθαι στε

ἄμα ἀμφοτέρους τους βασιλέας ἔξω Σπάρτης εἶναι, θρασέως

οὐδε τῖν δικαίων ἐποίουν τοις κατεληλυθύων ο μεν γαρ

δὴ φυγάδες ξίουν τα ἀμφίλογα ἐν ἴσω δικαστηρίω κρίνεσθαι 'οι δε νάγκαζον ἐν αυτη τη πύλει διαδικάζεσθαι λεγόντων δε τον κατεληλυθότων, καὶ τίς αυτ δίκη εἰη που αὐτοὶ 1 οἱ ἀδικοοντες δικάζοιεν, οὐθεν εἰσήκουον ἐκ τούτου μέντοι ἔρχονται εἰς Λακεδαίμονα ι κατελθύντες κατηγορήσοντες της πύλεως, καὶ ἄλλοι δὲ τον ικοθεν συνηκολουθουν, λέγοντες υτι πολλοῖς καὶ 2ν πολιτον υ δοκοῖεν δίκαια πάσχειν. ἀγανακτήσασα δε τούτοις τον Φλειασίων ούλις ἐζημίωσε πάντας σοι μὴ πεμπούσης της πολεως λθον εις Λακεδαί-i μονα. οι δε ζημιωθέντες οἴκαδε μεν κνουν ἀπιέναι, μένοντες δ' ἐδίδασκον δες ἴτοι μὲν εἰ ησαν οι βιαζόμενοι ταυτα,

210쪽

U. I.

οῖπερ σφας τε ἐξέβαλον καὶ Λακεδαιμονίους ἀπέκλεισαν, οὐτοι δε οἱ πριάμενοί τε τὰ σφέτερα καὶ βιαζύμενοι μὴ ἀποδι δύναι,ουτοι δὲ καὶ νυν διαπεπραγμενοι εἰσι ζημιωθῆναι σφῆς αὐτοὐς ει Λακεδαίμονα ἐλθύντας, πως του λοιπο μηδεις τολμωη ἰέναι δηλώσων τὰ ἐν τῆ πόλει γιγνύμενα. τω δ' ντι βρί- 13ζειν δοκούντων ων Φλειασίων φρουρὰν φαίνουσιν ἐπ αυ- τοὐς οι φοροι. ην δε οὐ τω Ἀγησιλάω ἀχθομένω ταοτα καὶ γαρ τω με πατρὶ αὐτο Ἀρχιδάμω ξένοι σαν οἱ περὶ Ποδάνεμον, καὶ τότε των κατεληλυθύτων σαμ αὐτ δε οἱ ἀμφὶ Προκλέα τον Ἱππονίκου. ς ε των διαβατηρίων γενο- 4μένων ου ἔμελλεν, αλλ' ἐπορεύετο, πολλαὶ πρεσβεῖαι ἀπήντων καὶ χρήματα ἐδίδοσαν, ωστε μὴ ἐμβάλλειν ὁ δε ἀπεκρίνατο υτι οὐχ ῖνα ἀδικοίη στρατεύοιτο, ἀλλ' ὁπως τοι ἀδικουμένοις βοηθήσειεν οἱ δε τελευτοντες πάντα ἔφασκον ποιήσειν, 5 ἐδέοντύ τε μὴ ἐμβάλλειν ὁ δε πάλιν ἔλεγεν ως οὐκ αν πιστεύσειε λύγοις, καὶ γαρ το ρύτερον ψεύσασθαι αυτούς, ἀλλ' ἔργου τινος πιστο δεῖν ἔφη ἐρωτώμενος δε καὶ τίτομ' αὐείη πάλιν ἀπεκρίνατο πιπερ καὶ πρύσθεν, ἔφη, ποιήσαντες οὐδεν φ' μῖν δικήθητε. τοsτο δε ν τὴν ἀκρύπολιν παραδοοναι οὐκ ἐθελύντων δε αὐτον τοsτο ποιεῖν, Gἐνέβαλέ τε εις τὴν χώραν καὶ ταχ περιτειχίσας ἐπολιόρκει αὐτούς. πολλον δε λεγόντων Λακεδαιμονίων ς λίγωνενεκεν ἀνθρώπων πύλει ἀπεχθάνοιντο πλέον πεντακισχιλίων ανδρον καὶ γαρ δὴ πως οὐ ἔνδηλον εἴη οἱ Φλειάσιοι ἐν τω φανερω τοι ἔξω ἐκκλησίαζον ο μέντοι Ἀγησίλαος προς τομο ἀντεμηχανήσατο. πότε γαρ ἐξίοιεν η δια φιλίαν γῆ δια συγγένειαν τον φυγάδων, ἐδίδασκε ξυσσίτιά τε αὐτον κατασκευάζειν καὶ ις τὰ ἐπιτήδεια ἱκανον διδόναι, πύσοι γυμνάζεσθαι ἐθέλοιεν καὶ οπλα δε ἐκπορίζειν πασι τούτοις