Historia Graeca

301쪽

Δ δυνατbν ἐν τάξει, οἶς καὶ ὁ χάρης σπουδη ἐπηκολούθει.

ην μεν ουν της ρας μικρον προχύντος λίου κατελάμβανον δε τους ε τῶ τείχει πολεμίους τους με λουομενους, τους δ' φοποιουμένους, τους δε φυροντας, τους δε στιβάδας 23 ποιουμενους δε δ' ειδον τὴν σφοδρύτητα της ἐφύδου, εὐθυς εκπλαγέντες φυγον, καταλιπόντες τοι ἀγαθοῖς ἀνδράσι πάντα

τἀπιτήδεια κἀκεῖνοι με ταοτα δειπνήσαντες καὶ οἴκοθεναλλα ἐλθόντα, δε ε ευτυχία σπείσαντες καὶ παιανίσαντες καὶ φυλακὰς καταστησάμενοι, κατεδαρθον οἱ δε Κορίνθιοι,

ἀφικομενου της νυκτος αγγελου περὶ της Θυαμίας, μάλα φιλικος κηρύξαντες τα ζεύγη καὶ τα ποζύγια πάντα καὶ σίτου γεμίσαντες εἰς τον Φλειοὐντα παρήγαγον καὶ εωσπερ ἐτειχίζετο το τεῖχος, κάστης μερας παραπομπαὶ ἐγίγνοντο. in I Περὶ μὲν δὴ Φλειασίων, Δ καὶ πιστοὶ τοῖς φίλοις ἐγένοντο καὶ αλκιμοι ἐν τω πολεμω διετέλεσαν, καὶ Δ πάντων σπανίζοντες διεμενον ἐν τη συμμαχία, Γρηται σχεδον δὲ περὶ Οὐτον τον χρύνον Αἰνέας Στυμφάλιος, στρατηγος των Ἀρκάδων γεγενημενος, νομίσας ου ἀνεκτος ἔχειν τα ντ Σικυωνι, ἀναβὰς σὐν τ εαυτου στρατεύματι εἰς την ἀκρόπολιν συγκαλει των Σικυωνίων των τε ἐνδον οντων τους κρατίστους καὶ τους ἄνευ δόγματος ἐκπεπτωκύτας μετεπεμ-

πετο φοβηθεὶς δε αμα ὁ Εὐφρων καταφεύγει εἰς τον λιμενα τον Σικυωνίων, καὶ μεταπεμψάμενος Πασίμηλον ἐκ

Κορίνθου, δια τούτου παραδίδωσι τον λιμενα τοι Λακεδαιμονίοις καὶ ἐν αὐτ α τῖ συμμαχία ἀνεστρέφετο, λέγωνος Λακεδαιμονίοις διατελοίη πιστολῶν. τε γαρ ψηφος ἐδίδοτο ἐν τn πόλει, ει δοκοίη ἀφίστασθαι με ολίγων ἀποφη-

302쪽

VII. n. 271φίσασθαι φη επειτα δε του προδόντας εαυτον βουλόμενος τιμωρήσασθαι δῆμον καταστησαι. καὶ νυν, φη, φεύγουσινέα μου πάντες οἱ μῆς προδιδύντες ει μεν οἶν ἐδυνάσθηνεγώ, λην ν ἔχων την πολιν προς μὰς ἀπέστην νυν δ'ου ἐγκρατὴς γενύμην τον λιμεν παραδεδωκα μῖν. κροῖντομεν δὴ πολλο αυτου ταυτα ' πόσοι δε ἐπείθοντο ου πάνυ κατάδηλον.

Ἀλλα γαρ ἐπείπερ ρξάμην, διατελεσαι βούλομαι τὰ περὶ

Κύφρονος στασιασάντων γαρ εν ω Σικυον των τε βελτίστων και του δήμου, λαβδεν ὁ ἴφρων Ἀθήνηθεν ξενικον πάλιν κατέρχεται. καὶ το μὲν αστεως ἐκράτει συν τω δημω 'Θηβαίου δὲ ἁρμοστο τὴν κρύπολιν χοντος, ἐπεὶ γνω οὐκ αν δυνάμενος των Θηβαίων ἐχόντων την κρύπολιν της πο- λεως κρατεῖν, συσκευασάμενος χρήματα χετο, Δ τούτοις πείσων Θηβαίους ἐκβάλλειν με του κρατίστους, παραδομαις αὐτω πάλιν τὴν πύλιν αἰ-ύμενοι δε οἱ πρόσθεν φυγά- την δον αὐτο καὶ τὴν παρασκευήν, ἀντεπορεύοντο εἰς τὰς Θήβας οὐδ' εώρων αυτον οἰκείως τοι ἄρχουσι συνόντα, φοβηθεντες μὴ διαπράξαιτο δ βούλεται, παρεκινδύνευσάν τινες καὶ ἀποσφάττουσιν ἐν τη ἀκροπόλει τοὐμφρονα, των τε αρχύντων καὶ της βουλῆς συγκαθημένων οι μέντοι ἄρχοντες τοὐς ποιήσαντας εἰσήγαγον εἰς τὴν βουλήν, καὶ λεγον τάδε.

Ω ανδρες πολῖται, μεῖς τουτουσὶ τους ἀποκτείναντας μφρονα διώκομεν περὶ θανάτου, ὁροντες τι οι μὲν σώφρονες ουδεν δήπου ἄδικον οὐδε ἀνύσιον ποιο0σιν, οἱ δεπονηροὶ ποιοῖσι μεν, λανθάνειν δὲ πειρονται, οὐτοι δὲ τοσουτον πάντας ανθρώπους περβεβλήκασι τολμη τε καὶ μιαρία ῶστε παρ αὐτάς τε τὰς αρχὰς καὶ παρ' υτοὐς ὐμας τους

303쪽

μονήσαντες ἀπεκτειναν το ανδρα. εἰ ουν οὐτοι μη δώσουσι τὴν ἐσχάτην δίκην, τίς ποτε προς την πύλιν θαρρον πορεύσεται; τί δὲ πείσεται η πύλις εἰ ἐξεστα τω βουλομένω ἀποκτεινα πριν δηλῖσαι του νεκα κει καστος ημεῖς μεν δὴ τούτους διώκομεν δε ἀνοσιωτάτους καὶ ἀδικωτάτους καὶ ἀνομωτάτους καὶ πλεῖστον δὴ περιδύντας της πολεως. μεις δε ἀκηκοότες, ποίας τινbς μιν δοκοsσιν αξιοι εἶναι δίκης,

ταύτη, αυτοῖς ἐπίθετε. οἱ μεν ρχοντες τοιαυτα εἶπον των δε ἀποκτεινάντων

οἱ μεν ἄλλοι ρνοθντο η αὐτόχειρες γεγενῆσθα εις δεομολογηκει, καὶ της πολογίας δε πως ρχετο Ἀλλ' ὐπερο- ραν μεν, Δ Θηβαῖοι, ου δυνατbν μῖν ἀνδρὶ ο εἰδείη κυρίους μεν οντας τι βούλεσθε αὐτω χρησθαι τίνι μην

πιστεύων ἐνθάδε ἀπεκτεινα τον ανδρα ευ στε τι προτον μὲν ω νομίζειν δίκαιον ποιεῖν, πειτα δε τω μας ὀρθος γνώσεσθαι ἰ δειν γαρ τι καὶ νεις τους περὶ Ἀρχίαν καὶ Υπάτην, ους ἐλάβετε μοι Ευφρονι πεποιηκύτας, ου ψηφον ἀνεμείνατε, ἀλλ οπύτε προτον ἐδυνάσθητε ἐτιμωρησασθε, νομίζοντες των τε περιφανος ἀνοσίων καὶ τον-ανερος προδοτον καὶ τυραννεῖν ἐπιχειρουντων - πάντων ἀνθρώπων θάνατον κατεγνῖσθαι οἴκου καὶ ἴφρων πασι τούτοις ενοχος ην παραλαβὼν μεν γὰρ τὰ ιερὰ μεστὰ καὶ ργυρον καὶ χρυσον ἀναθημάτων κενὰ πάντων τούτων απεδειξε προ-

δύτης γε μὴν τίς αν περιφανεστερος Εὐφρονος εἴη ος

304쪽

VII. Tir. 273 φιλαίτατος μεν ων Λακεδαιμονίοις μας ἀντ ει ι νων ρῖλετο

πιστὰ δε δους και λαβων παρ' 'μῖν πάλιν προύδωκεν μὰς καὶ παρέβωκε τοῖς ἐναντίοις τον λιμένα; καὶ μην πο οὐκ ἀπροφασίστως τύραννος ν δ δούλους μὲν οὐ μύνον ἐλευθέρους ἀλλα καὶ πολίτας ἐποίει, ἀπεκτίννυε δε καὶ ἐφυγάδευε καὶ χρήματα φρρεῖτο ου Οὐς ἀδικοοντας, ἀλλ' δ αυτω ἐδόκει ουτοι δὲ σαν ο βέλτιστοι. αυθις δε μετὰ των ἐναντιωτάτων μῖν Αθηναίων κατελθων εις τὴν πόλιν ναντία μεν ἔθετο τὰ πλα τω παρ' μῖν αρμοστὴ ἐπεὶ ν' ἐκεῖνον οὐκ ἐδυνάσθη ἐκ της ἀκροπήλεως ἐκβαλεῖν, συσκευασάμενος χρήματα εὐρο ἀφίκετο καὶ εἰ μεν πλα θροικως ἐφάνη ἐφ' φῆς, και χάριν αν μοι εἴχετε, εἰ ἀπέκτεινα αυτύν ος δε χρήματα ῆλθε παρασκευασάμενος Δ τούτοις μῆς διαφθερον και πείσων πάλιν κύριον υτὼν ποιῆσαι της πύ- λεως, τούτω ἐγω την δίκην ἐπιθεε πῖς αν δικαίως φ' υμῖν ἀποθάνοιμι και γὰρ οἱ μεν πλοις βιασθέντες βλάπτονται μεν, οὐ μέντοι δικοί γε ναφαίνονται οι δε χρήμασι παρὰ το βέλτιστον διαφθαρέντες ἄμα με βλάπτονται, μαδε ἐσχένγὶ περιπίπτουσιν. εἰ μεν τοίνυν ἐμοὶ μὲν πολέμιος ψ

ῆν, μῖν δε φίλος, κἀγὼ μολογο μὴ καλος αν μοι ἔχει,

παρ' μῖν τουτον ἀποκτεῖναι ὁ δε υμῆς προδιδοὐ τί ἐμοὶ πολεμιώτερος ην η υμῖν αλλὰ νὴ Λία, εἴποι αν τις, ἐκωνηλθε που ἔχων Ἐλλησι σπονδὰς ἀποδεῖξαι η προδόταις παλιναυτομύλοις τυράννοις κατα εἰ μεν ἀπεχύμενον της ημετέρας πύλεως ἀπέκτεινέ τις αυτύν, ἐπαίνου αν ἐτύγχανε '

305쪽

νυν δε τε πάλιν ηλθεν αλλα προς τοῖς πρόσθεν κακὰ ποιήσων. 11 οὐ δικαίως φησί τις αυτbν τεθνάναι προ δε τούτοις ἀναμνήσθητε τι καὶ ἐψηφίσασθε δήπου του φυγάδας αγωγι- μους εἶναι ἐκ πασον τῖν συμμαχίδων οστις δε ανευ κοινοοτον συμμάχων δύγματος κατέρχεται φυγάς, τουτον χοι τις αν εἰπεῖν πως ου δίκαιόν ἐστιν ἀποθνίσκειν ἐγώ φημι, Δ ἄνδρες, ἀποκτείναντας με υμας με τετιμωρηκότας ἔσεσθαι ἀνδρὶ τω πάντων μῖν πολεμιωτάτω γνύντας δε δίκαια πεποιηκέναι αὐτοὐς τετιμωρηκότας φανεῖσθαι πέρ τε μονα-ῖν καὶ περ τον συμμάχων πάντων. 12 οἱ μεν υν Θηβαῖοι ταοτα ἀκούσαντες ἔγνωσαν δίκαια τονἈsφρονα πεπονθέναι οἱ μέντοι πολῖται αὐτο Δ ἄνδρααγαθbν κομισάμενοι ἔθαψάν τε ἐν τη αγορὰ καὶ ως ἀρχηγέτηντης πόλεως σέβονται. ουτως, Δ ἔοικεν, οι πλεῖστοι ὁρίζονται τους εὐεργετα εαυτον ἄνδρας γαθοὐς εἶναι. iv I Καὶ τα με περὶ ἴφρονος Φηται ἐγ δ ἔνθεν εἰς ταλα ἐξέβην ἐπάνειμι ἔτι γαρ τειχιζόντων τῖν Φλειασίων τὴν Θυαμίαν καὶ του χάρητος ἔτι παρόντος ρωπb - τον φευγόντων κατεληφθη .... στρατευσαμένων δὲ πάντων 'Aθηναίων ἐπ αυτον καὶ τον χάρητα μεταπεμψαμένων ἐκ της Θυαμίας, ο μεν λιμὴν α ὁ τῖν Σικυωνίων πάλιν π αυτον τε τον πολιτον καὶ τον Ἀρκάδων λίσκεται τοῖς δ' Ἀθηναίοις ουδεὶς τον συμμάχων ἐβοήθησεν, ἀλλ' ἀνεχώρησαν Θηβαίοις παρακαταθεμενοι τον Πρωπb μέχρι δίκης.

l hemisonia turanni re triensi nomen, maena aliumlo cognovimus exulibus illis auxilitii praestitisse, Diod. XV 76. Demosth. Ira cor. P. 25 στρατευσαμένων στρατευομενων corr. ἐπ' αὐτον οπ'αυτιν 4r. illum αυτόν Themisonem osse aispicatur Hartinanπεταπεμψαμένων ,ie M

306쪽

VII. IV.

Καταμαθδεν δε ὁ Λυκομήδης μεμφομενους τους θη- 2 ναίους τοι συμμάχοις, τι αυτοὶ μεν πολλὰ πράγματα ειχονδι ἐκείνους, ἀντεβοήθησε δ' αυτοῖς ουδείς, πείθει τους μυριου πράττειν περὶ συμμαχίας προ αυτούς. το μεν οὐν προτον ἐδυσχεραινόν τινες των Ἀθηναίων το Λακεδαιμονίοις οντας φίλους γενέσθαι τοῖς ἐναντίοις αυτον συμμάχους' ἐπειδ δε λογιζόμενοι Γρισκον οὐθεν μεῖον Λακεδαιμονίοις

α σφίσιν ἀγαθον το Ἀρκάδας μὴ προσδεῖσθαι Θηβαίων, οsτω

δνὶ προσεδέχοντο τὴν των Ἀρκάδων συμμαχίαν. και Λυκομήδης ταsτα πράττων, ἀπιὰν Ἀθήνηθεν δαιμονιῶrατα ἀπο- kσκει φύντων γα παμπύλλων πλοίων, κλεξάμενος τούτων ο ἐβούλετο, καὶ συνθέμενος τοῖς ναύταις ἀποβιβάσαιοποι αὐτος κελεύοι, Πετο ενταοθα ἐκβηνα ενθα οἱ φυγάδες ἐτύγχανον ὁντες κἀκεῖνος μεν ουτως ἀποθνὴσκει, ὴ μεντοι συμμαχία οντως ἐπεραίνετο.

απόντος δε ημοτίωνος ἐν τω δήμ τον θηραίων Ο μεν προς τους Ἀρκάδας φιλία καλος αὐτω δοκοίη

πράττεσθαι, τοις μεντοι στρατηγοῖς προστάξαι φη χρ αιοπως καὶ Κύρινθος ωα ὶ τω δήμ τον Ἀθηναίων ἀκούσαντες δε ταμ οἱ Κορίνθιοι, ταχ πέμψαντες ἱκανοὐ φρου- ροὐς αυτον πάντοσε που θναῖοι ἐφρούρουν εἶπαν αὐτοῖς ἀπιεναι, Δ οὐδὲν τι δεύμενοι φρουρον. οἱ δ' ἐπείθοντο. Δ δε συνηλθον οἱ ε τῖν φρουρίων θηναῖοι ει τὴν πύλιν, ἐκήρυξαν οἱ Κορίνθιοι, εἴ τις ἀδικ ῖτο θθναίων, ἀπογράφεσθαι, δε ληψομενους τα δίκαια. χύτω δε τούτων χύντων

307쪽

276 VII. v.

χάρης ἀφικνειται μετὰ ναυτικου προς Κεγχρειάς επε δε εγνω τὰ πεπραγμενα ἔλεξεν τι ἀκούσας ἐπιβουλευεσθαι τηπύλει βοηθον παρείη οι δ' ἐπαινέσαντες αυτον ουδέν τι μὰλλον ἐδέχοντο τὰς ναυς ει τον λιμενα, ἀλλ' ἀποπλεῖν ἐκέλευον καὶ τους ὁπλίτας δε τα δίκαια ποιήσαντες ἀπεπεμψαν. ἐκ μεν ουν της Κορίνθου ο υθηναῖοι Ουτως ἀπηλλάγησαν. . τοις μεντοι Ἀρκάσι πεμπε ιν η αγκάζοντο του ιππεα επικουρους δια την συμμαχίαν, ει τις στρατεύοιτο ἐπὶ τὴν ρκαδίαν της ὁ Λακωνικῆς ου επέβαινον ἐπὶ πολεμω.Tοις δε Κορινθίοις ἐνθυμουμένοις ως χαλεπος χοιαυτους σωθῆναι, κρατουμενους μεν καὶ προσθεν κατὰ γῆν, προσγεγενημένων δε αυτοις Αθηναίων ἀνεπιτηδείων, ἔδοξενὰθροίζ1ιν καὶ πεζους καὶ ἱππέας μισθοφύρους. ηγούμενοι δὲ τούτων, ἄμα μεν τὴν πύλιν φυλαττον, ἄμα δε πολλὰ τους πλησίον πολεμίους κακος ἐποίουν εἰς μεντοι Θήβας επεμψαν ἐπερησομενους ει τύχοιεν ν ἐλθύντες εἰρήνης ἐπεὶ δε οἱ Θηβαῖοι ἰεναι κελευον, ως ἐσομένης, ἐδεήθησαν οι Κορίνθιοι ασαι σφας ἐλθεῖν καὶ ἐπι τους συμμάχους, δες μετὰ με των βουλομενων ποιησύμενοι τὴν εἰρήνην, τους δε πόλεμον αἱρουμενους ἐάσοντες πολεμεῖν ἐφέντων δε καὶ ταυτα πράττειν των Θηβαίων, ἐλθόντες εἰς Λακεδαίμονα ι Κορίνθιοι ειπον 'Hμεις, Ἀνδρες Λακεδαιμόνιοι, προ υμῆς πάρεσμεν μέτεροι φίλοι, καὶ ἀξιουμεν, εἰ μέν τινα ὁρῆτε σωτηρίαν μῖν, ἐὰν διακαρτερομεν πολεμουντες, διδάξαι καὶημῆς εἰ δε ἀπύρως γιγνώσκετε χοντα τὰ μέτερα, εἰ μεν

καὶ Ῥῖν συμφέρει, ποιήσασθαι μεν μων τὴν εἰρήνην ος

oυδέν τι οὐδε ἔτι Grossor Qρκάσιν ναγκάζοντο πέμπειν επὶ πόλεμον corr. ἐνθυμουμένους κρατουμένους κρατημένους F, κεκρατημένους , πολλὰ τους πλησίον πολεμίους Μ Jτους πλησίον πολεμίους στους πλησίον πολεμίοπις, πολλὰ te

ἐλθόντες dol. 6bo ἐλθόντες εἰρήνης εἰρήνης ἐλθόντες ἐσο-

308쪽

ουδε με ουδενων αν διον μεθ' υμον σωθείημεν εἰ μέντοι μεῖς λογίζεσθε συμφέρειν χροῖν πολεμεῖν, δεύμεθα μονἐῆσαι μας εἰρήνην ποιήσασθαι σωθεντες μεν γὰρ ἴσως αναυθις ετ ποτε ἐν καιρῶ μῖν γενοίμεθα εὰν δε-sν ἀπολώμεθα, δῆλον οτι υδεποτε χρήσιμοι τι ἐσόμεθα. ἀκούσαντες δε αυτ οι Λακεδαιμύνιοι τοις τε Κορινθίοις συνεβούλευον

την εἰρήνην ποιήσασθαι καὶ τον αλλων συμμάχων ἐπετρεψαν τοις μὴ βουλομένοις συν αυτοῖς πολεμεῖν ἀναπαύεσθαι' αυτοὶ δ' ἔφασαν πολεμοῖντες πράξειν ὁ τι αν τω θεῶ φίλον ὐφήσεσθαι δε υδεποτε η παρὰ τον πατέρων παρέλαβον Μεσσήνην, ταυτης στερηθηναι οἱ ουν Κορίνθιοι ἀκούσαντε 10 ταυτα πορεύοντο εἰς τὰς Θήβας ἐπὶ τὴν εἰρήνην οἱ μεντοι Θηβαῖοι ξίουν αυτοὐς καὶ συμμαχίαν μνύναι οἱ δε ἀπεκρίναντο τι η με συμμαχία ου εἰρήνη, αλλὰ πολεμου μεταλλαγὴ εἰη εἰ δε βούλοιντο, παρεῖναι φασαν την δικαίαν εἰρήνην ποιησόμενοι ἀγασθέντες δὲ αυτους οἱ Θηβαῖοι, τι καίπερ ἐν κινδύνω ντες - θελον τοῖς εὐεργέταις εἰς πόλεμον καθίστασθαι, συνεχώρησαν αὐτοις καὶ Φλειασίοις καὶ τοῖς ελθοοσι με αὐτον εἰς Θήβας τὴν εἰρήνην ἐφ' τε ἔχειν την αυτον κάστους. καὶ ἐπὶ τούτοις μύσθησαν οἱ ορκοι. οἱ μεν δὴ Φλειάσιοι, ἐπεὶ ουτως ῆ ξύμβασις γενετο, ευθυς 11απηλθον ἐκ τῆς Θυαμίας οἱ δὲ Ἀργεῖοι μύσαντες ἐπὶ τοις αὐτοῖς τούτοις εἰρήνην ποι σθαι, ἐπει - ἐδύναντο καταπρῆξαι στε τους τον Φλειασίων φυγάδας μένειν ἐν τω ρικαράνω δε εν λεαυτῖν πύλει ἔχοντας, παραλαβοντες ἐφρούρουν, φάσκοντες σφετεραν τὴν γῆν ταύτην εἰναι, ν ὀλίγω

309쪽

VII. IV.

πρότερον Δ πολεμίαν ἴσαν ἐδίουν, καὶ δίκας τον Φλειασίων προκαλουμενων - ἐδίδοσαν. i 2 Σχεδον δε περὶ τουτον τον χρονον τετελευτηκύτος δητου ρύσθε Λιονυσίου ὁ ῖς αυτο πεμπε βοήθειαν τοῖς Λακεδαιμονίοις δώδεκα τριήρεις καὶ ρχοντα αυτ ιμοκράτην ουτος ουν ἀφικύμενος συνεξαιρεῖ αὐτοῖς Σελλασίαν καὶ τοOτο πράξας ἀπέπλευσεν οἴκαδε.Μετὰ δε οει ου πολλῶ στερον καταλαμβάνουσιν ιυλεῖοι Λασιονα - μεν παλαιον αυτῖν οντα, ἐν δὲ τω13 παρόντι συντελοsντα εἰς Ἀρκαδικον οἱ μέντοι Ἀρκάδες ου παρωλιγώρησαν, ἀλλ' υθὐ παραγγείλαντες βοηθουν. ἀντεβοήθησαν δε καὶ τον λείων οἱ τριακοσιοι, και τι τετρακόσιοι ἀντεστρατοπεδ ευμενων δε τὴν μερα εὐεπιπεδεστερω χωρει το υλείων της νυκτος οἱ ρκάδες ἀναβαίνουσιν ἐπὶ την του περ τον λείων ρους κορυφὴν αμαδε τη μέρα κατεβαινον ἐπὶ τους λείους. οἱ δε δύντες αμα μεν ξ περδεξίου προσιώντας, αμα δε πολλαπλασίους, ἐκ πολλου με ἀπελθεῖν Ἀσχύνθησαν, μύσε δ' ῆλθον καὶεις χεῖρας δεξάμενοι φυγον καὶ πολλοὐ μεν ανδρας, πολλὰ

δε πλα ἀπώλεσαν, κατὰ δυσχωρίας ποχωροsντες. 14 Οἱ δε 'Αρκάδες διαπραξάμενοι ταοτα ἐπορεύοντο επὶ τὰς τον Ἀκρωρείων πύλεις λαβόντες δε ταύτας πλὴν Θραύστου ἀφικνοῖνται εἰς υλυμπίαν, καὶ περισταυρώσαντες το Κρόνιον ἐνταBθα ἐφρούρουν καὶ ἐκράτουν το υλυμπιακο ὁρους' ἐλαβον δε καὶ Μαργανεας ἐνδύντων τινῖν. 4sτ δε προκε-

310쪽

χωρηκύτων οἱ μεν πιλεῖοι α παντάπασιν θύμησαν, οἱ δε Ἀρκάδες ερχονται επὶ την πολιν καὶ μεχρι με της γορας ῆλθοw ἐκει μέντοι ποστάντες ι τε ιππεῖς καὶ ο αλλοιαυτῖν ἐκβάλλουσί τε αυτοὐς καὶ ἀπέκτεινάν τινας καὶ τροπαῖον ἐστησαντο ἡ μεν ουν καὶ προτερον διαφορὰ ἐν τη οπιλιδι οι με γαρ περὶ χάροπον τε καὶ Θρασωνίδαν καὶ Ἀργεῖον εις δημοκρατίαν γον την πόλιν, οι δε περὶ Εὐάλκαν τε καὶ Ἱππίαν καὶ Στρατύλαν εἰς ὀλιγαρχίαν ἐπεὶ δ' ιἈρκάδες μεγάλην δύναμιν ἔχοντες σύμμαχοι ἐδόκουν ειναι τοῖς δημοκρατεῖσθαι βουλομενοις, ἐκ τούτου δὴ θρασυτεροιο περὶ τον προπον σαν, καὶ συνθέμενοι τοῖς Ἀρκάσιν ἐπιβοηθεῖν καταλαμβάνουσι τὴν κρύπολιν οι δ' ππεῖς και εοι τριακύσιοι οὐκ ἐμέλλησαν, ἀλλ' εὐυς ἐχώρουν ἄνω, καὶ

ἐκκρούουσιν αυτούς. στ φυγον συν Ἀργείω καὶ - ρύπω ον πολιτον περὶ τετρακοσίους. ου πολ δ' στερον ουτοι παραλαβόντες τον Ἀρκάδων τινὰς καταλαμβάνουσι Πύλον καὶ πολλοὶ μεντο προ αυτοὐς ἐκ της πολεως ἀπησαντο δήμου, τε χωρίον τε καλον καὶ μεγάλην ρώμην τὴν τῖν ρκάδων σύμμαχον ἔχοντας ἐνέβαλον δε καὶ στερον εἰς τὴν χώραν την τοὐπιείων οἱ Ἀρκάδες, πο τον φευ- γύντων ἀναπειθύμενοι ως ἡ πόλις προσχωρήσοιτο ἀλλα τύτε 17 μὲν οἱ Ἀχαιοὶ φίλοι γεγενημένοι τοις λείοις τὴν πύλιναυτον διεφύλαξαν ' στε οι Ἀρκάδες οὐθεν ἄλλο πράξαντες ηδρώσαντες αυτον την χώραν ἀπηλθον. -ὐ μεντοι ἐκ της υλείας ἐξιόντες, αἰσθόμενοι οὐ Πελληνέας ἐν Ἐλιδι ὁντας, νυκτbς μακροτάτην ὁδον ἐλθόντες καταλαμβάνουσιν αὐτῖν'υλουροw δη γαρ πάλιν προσεκεχωρήκεσαν οἱ Πελληνεῖς εἰς την τον Λακεδαιμονίων συμμαχίαν. ἐπεὶ δ' ησθοντο τ 18