Historia Graeca

311쪽

περ υλούρου, περιελθόντες α καὶ ουτοι πρ εδυναντ εις την αυτον πύλιν Πελλήνην εἰσηλθον καὶ κ τουτου δη- λεμουν τοίς ἐν λούρω 'Αρκάσι τε καὶ σεαυτον παντὶ δήμωμάλα λίγοι ὁντες ὐμως δε οὐ πρόσθεν ἐπαύσαντο πριν ἐξεπολιύρκησαν τον ηυλουρον. 19 Οι δ' υ Αρκάδες πάλιν ποιουντα αλλην στρατείαν εἰς την ἹIλιν μεταξ ὁ Κυλλήνης καὶ της πύλεως στρατοπεδευομένοις αὐτοῖς πιτίθενται ι Iλεῖοι, ποστάντες δε ιἈρκάδες ἐνίκησαν αὐτούς. ti 'Aνδρύμαχος μὲν ὁ Πλεῖος Ἀπαρχος, σπερ ἐτιος δύκει ιναι τὴν μάχην συνάψαι,αυτος αυτον διέφθειρεν οι ' λλο ει τὴν πύλιν πεχώρησαν. απέθανε εν αὐτ τ μάχ παραγενύμενος καὶ Σωκλείδης ὁ Σπαρτιάτης ήδη γαρ τότε οἱ Λακεδαιμόνιοι 20 σύμμαχοι τοις υλείοις σαν πιεζύμενοι δὲ οἱ πιλεῖοι ν τ θεαυτον, ξίουν καὶ τους Λακεδαιμονίους πεμποντες πρεσβεις ἐπιστρατευειν τοι Ἀρκάσι, νομίζοντες οὐτως ν μάλιστα ἀποκαμεῖν του Ἀρκάδας, εἰ ἀμφοrέρωθεν πολεμοῖντο καὶ ε τούτου ὁ Ἀρχίδαμος στρατεύεται μετὰ τον πολιτον, καικα Ταλαμβάνει Κρῖμνον. καταλιπων δ' εν αὐτω φρουρὰν τῖν2 δώδεκα λόχων τρεῖς, ουτως ἐπ έκου ἀνεχώρησεν. οἱ μέντοι Αρκάδες, σπερ τυχον ε της ει υλιν στρατείας συνειλεγμενοι, βοηθησανrες περιεσταύρωσαν τον Κρῖμνον διπλωσταυρώματι, καὶ ε ἀσφαλεῖ ὁντες πολιύρκου τους ε τω Κρώμνω χαλεπος ὁ τῖν Λακεδαιμονίων πολις φερουσαεπι τ πολιορκία τῖν πολιτῖν εκπεμπε στρατιάν. γεῖτο

δε καὶ τότε Ἀρχίδαμος ἐλθῶν δὲ δίου καὶ της Αρκαδίας οσα δύνατο καὶ της Σκιρίτιδος, καὶ πάντα ἐποίει πως, εἰ

312쪽

VII. IV.

2Νlδύναιτο, ἀπαγάγοι τους πολιορκουντας. οἱ δε Ἀρκάδες ουδέντι μὰλλον κινουντο, αλλὰ ταῖτα πάντα παρεώρων κατιδὼν 22δε τινα λύφον ὁ ρχίδαμος, ὁ ο τ ἔξω σταύρωμα περιεβέβληντο οἱ 'Αρκάδες, ἐνύμισεν λεῖν αν τουτον, και εἰ τουτου κρατήσειεν, οὐκ αν δυνασθαι μένειν του - τοOτον πολιορκουντας κυκλω δε περιάγοντος αὐτου ἐπὶ τosτο τοχωρίον, ὼς εἶδον οἱ προθέοντες του Αρχιδάμου πελτασται τους ἐπαρίτους ξ το σταυοίματος, ἐπιτίθενται αὐτοῖς, καὶ οἱ ιππεῖς συνεμβάλλειν ἐπειροντο οἱ δ' υκ νέκλι αν, αλλὰ συντεταγμένοι συχίαν εχον. οἱ δ' υ πάλιν ἐνέβαλον ἐπεὶ

δε υδε τίτε ἐνέκλιναν, αλλὰ και ἐπ1Παν, ηδ ουσης πολλῆς κραυγῆς, βομει δὴ καὶ αυτος ὁ ρχίδαμος, ἐκτραπύμενος κατὰ την επὶ Κρῖμνον φέρουσαν ἁμαξιτύν, εἰς δύο ἄγων, ωσπερ ἐτύγχανεν ἔχων δε δ' ἐπλησίασαν ἀλληλοις, οἱ μεν 3

σὐν ω ρχιδάμω κατὰ κέρας, τε καθ' οδον πορευόμενοι, οἱ δ' ρκάδες θρύοι συνασπιδουντες, εν τουτω οὐκέτι ἐδύναντο οἱ Λακεδαιμόνιοι ἀντέχειν τω των Αρκάδων πλήθει, αλλὰ ταχ μεν ὁ Ἀρχίδαμος ἐτέτρωτο τον μηρον διαμπάξ, ταχ δε οἱ μαχύμενοι προ αὐτου ἀπέθν)iσκον, Πολυαινίδας τε και χίλων ὁ τὴν δελφὴν του Ἀρχιδάμου ἔχων, και οἱ πάντες δὲ αυτον τότε ἀπέθανον υ ἐλαττον των τριάκοντα. δες δὲ κατὰ τὴν δον ἀναχωρουντες εἰς τὴν ευρυχωρίαν ἐξηλ 24θον, ἐνταsθα ὁ Λακεδαιμύνιοι ἀντιπαρετάξαντο. καὶ μὴν οἱ Ἀρκάδες, σπερ εἶχον, συντεταγμένοι στασαν, καὶ πλήθει μὲν ἐλείποντο, ευθυμύτερον δε πολ εἶχον, ἐπεληλυθύτες

313쪽

ἀποχωροοσι καὶ ἄνδρας . . . ἀπεκτονύτες. οἱ δε Λακεδαιμόνιοι

μάλα θυμως ειχον, τετρωμένον μεν οροντες τον Ἀρχίδαμον, ἀκηκοότες δε τὰ ὀνύματα τῖν τεθνηκότων, ανδρον τε ἀγα- 25 θῖν καὶ σχεδbν τῖν ἐπιφανεστάτων δε δε πλησίον οντων ἀναβοήσας τις τῖν πρεσβυτέρων εἶπε Π δεῖ μὰς, ωανδρες, μάχεσθαι, ἀλλ' ο σπεισαμενους διαλυθῆναι ἄσμενοι δὴ αμφύτεροι ἀκουσαντες ἐσπείσαντο. καὶ οι μὲν Λακεδαιμονιοι τους νεκροώς ἀνελύμενοι ἀπῆλθον, οἱ δ' Ἀρκάδες ἐπαναχωρήσαντες νθα το προτον ρξαντο ἐπιεναι τροπαῖον

ἐστησαντο.

πίλεως ολεῖοι προτον με ἰύντες ἐπὶ την Πυλον περιτυγχάνουσι τοῖς Πυλίοις ἀποκεκρουμένοις εὐτον Θαλαμῖν. καὶ προσελαυνοντες οἱ ιππεR O Nλείων δε ειδον αὐτους, ουκεμέλλησαν, αλλ' υθυς ἐμβάλλουσι, καὶ τους μὲν ἀποκτιν- νυουσιν, οἱ δε τινες αυτον καταφευγουσιν ἐπι γηλοφον ἐπειμέντοι λθον οἱ πεζοί, ἐκκύπτουσι καὶ τους επὶ ω λύφω, και τους μεν αυτου ἀπέκτειναν, τους δε καὶ ζοντας ἔλαβονεγγυς διακοσίων κα οσοι με ξένοι σανγυτον, πέδοντο,οσοι δὲ φυγάδες, ἀπέσφαττον μετὰ δὲ ταOτα τους τε Πυλίους, Δ οὐδεὶς αυτοῖς ἐβοήθει, συν αυτω τω χωρίω αίρουσι,2 καὶ τους Μαργανέας ἀναλαμβάνουσι. και μὴν οἱ Λακεδαι- μύνιοι στερον υ ἐλθόντες νυκτος ἐπι τον Κρῖμνον ἐπικρατουσι του σταυρώματος, του κατὰ τους Ἀργείους καιτους πολιορκουμένους τον Λακεδαιμονίων ευθυς ἐξεκάλουν. οσοι μεν ουν ἐγγυτατά τε τυγχανον φύντες και ξυλάβησαν,

314쪽

VII. IV.

283 ἐξῆλθον πύσους δε ἔφθασαν πολλοὶ 'Aoκάδων συμβοηθη-

σαντες, ἀπεκλείσθησαν ενδον καὶ ληφθεντες διενεμήθησαν. καὶ ὐμεν μερος ἔλαβον Ἀργεῖοι, δν ε Θηβαῖοι, ν δὲ Αρκάδες, ε δε Μεσσήνιοι. οι δε σύμπαντες ληφθεντες παρτιατον τε καὶ περιοίκων πλείους τον κατον ἐγένοντο. Ἐπεί γε μὴν οἱ Αρκάδες ἐσχόλασαν ἀπο του Κρώμνου, 28 πάλιν δὴ περὶ τους υλείους εἶχον, καὶ την τε υλυμπίαν ἐρρωμενέστερον φρουρουν, καὶ ἐπιόντος υλυμπιακο ἔτους παρεσκευάζοντο ποιεῖν τα υλυμπια σὐν Πισάταις τοι πρῶτοι φάσκουσι προστῆναι του ἱερ0s. επε δε ο τε μὴν κεν ἐν τὰ Ολύμπια γίγνεται α τε μεραι ἐν αἷς ὴ πανηγυρις αθροίζεται, ἐνταὐθα δὴ οἱ Πλεῖοι ἐκ του φανερου συσκευασάμενοι καὶ παρακαλέσαντες Ἀχαιοὐς ἐπορεύοντο τὴν υλυμπιακὴν ὁδόν. οἱ δε Ἀρκάδες ἐκείνους μεν - ἄν ποτε φοντο Θελθεῖν επὶ φθς, αυτοὶ δε συν Πισάταις διετίθεσαν την πανήγυριν καὶ την μεν ἱπποδρομίαν δη πεποιήκεσαν καὶ τὰ δρομικὰ του πεντάθλου. οἱ δ' εις πάλην ἀφικύμενοι οὐκέτι ν τω δρύμω, αλλὰ μεταξ του δρόμου καὶ το βωμοsεπάλαιον. οἱ γαρ Ηλεῖοι - τοῖς πλοις παρῆσαν δ εις τ τεμενος. οἱ δε Ἀρκάδες πορρωτέρω μεν ου απηντησαν, ἐπὶ δε το Κλαδάου ποταμο παρετάξαντο, ο παρὰ τηνυλτιν καταρρεων εις τον Ἀλφειον ἐμβάλλει καὶ σύμμαχοι δε παρῆσαν αυτοῖς, ὁπλιται μεν Ἀργείων εις δισχιλίους,υθηναίων δε ειπεῖς περὶ τετρακοσίους. καὶ μην οἱ 'Hλεχ 30 τἀπὶ θάτερα το ποταμο παρετάξαντο, σφαγιασάμενοι δεευθος ἐχώρουν καὶ τον προσθεν χρόνον εις τὰ πολεμικὰ καταφρονούμενοι μεν υπ' Ἀρκάδων καὶ Ἀργείων, καταφρονούμενοι δε - 'Aχαιων καὶ Ἀθηναίων, δμως ἐκείνη νῆμερα

315쪽

τῖν με συμμάχων δε ἀλκιμώτατοι οντες γουντο, τους δ' Ἀρκάδας, τούτοις γαρ πρῖτον συνέβαλον, καὶ εὐθυς ἐτρέψαντο, καὶ ἐπιβοηθήσαντας δε του Ἀργείους δεξάμενοι καὶ 3 τούτων κρατησαν ἐπεὶ μέντοι κατεδίωξαν εἰς το μεταξὐτου βουλευτηρίου καὶ του της στίας ἱερο καὶ του προς ταμ προσηκοντος θεάτρου, ἐμάχοντο μεν ουδεν ῆττον καὶεώθουν προς τον βωμόν, ἀπ μέντοι των τοῖν τε καὶ τουβουλευτηρίου κω το μεγάλου ναου βαλλέμενοι καὶ ε τω ἰσοπέδω μαχύμενοι , ποθν σκουσιν αλλοι τε των λείων καὶ αυrbς ο των τριακοσίων ρχων Στρατύλας. τούτων δε πρα-32 χθέντων πεχώρησαν εἰς το αὐτον στρατόπεδον οἱ μέντοι Ἀρκάδες καὶ οι με αὐτον ουτως ἐπεφύβηντο τὴν ἐπιοῖσανῆμέραν στε οὐδ' ἀνεπαύσαντο της νυκτός, ἐκκύπτοντες τὰ διαπεπονημένα σκηνώματα καὶ ἀποσταυροθντες. οἱ δ' υυλεῖοι ἐπεὶ τ υστεραία προσιέντες εἶδον καρτερον το τεῖχος καὶ ἐπὶ τQν ναον πολλοὐς ἀναβεβηκύτας, ἀπηλθον εις τοαστυ, τοιοsτοι γενόμενοι οῖους τὴν ἀρετὴν θεος μεν ανἈμ- πνεύσας δύναιτο καὶ ἐν μέρα ἀποδεῖξαι, ανθρωποι δε υδ' αν ἐν πολλω χρύνω τους μη ὁντας αλκίμους ποιήσειαν. 33 ρωμένων δε τοι ἱεροῖς χρήμασι τῖν ἐν τοι Ἀρκάσιναρχόντων, καὶ απ τούτων του ἐπαρίτους τρεφόντων, προτοι

Μαντινεῖς ἀπεφηφίσαντο μὴ χρῆσθαι τοῖς ἱεροῖς χρημασι. καὶ αυτοὶ τ γιγνόμενον μέρος εἰς τους ἐπαρίτους ἐκ της

πύλεως ἐκπορίσαντες πέπεμψαν τοῖς ἄρχουσιν οἱ δε αρχοντες φάσκοντες αὐτοὐς λυμαίνεσθαι δυρκαδικον, ἀνεκαλοειτο εἰς τους μυρίους τους προστάτας αυτον καὶ ἐπεὶ οὐχ πήκουον, κατεδίκασαν αὐτῖν, καὶ τοὐς ἐπαρίτους πεμπον δε αξοντας τους κατακεκριμένους. οἱ μεν ὁ Μαντινεῖς κλείσαντες τὰς

316쪽

28 3πυλας ου ἐδέχοντο αὐτοψ εἴσω ἐκ δε τουτου τάχα δὴ καὶ 34αλλοι τινες λεγον ἐν τοι μυρίοις ς ου χοὴ τοις ἱεροῖς χρήμασι χρησθαι οὐδὲ καταλιπεῖν εις τον ἀεὶ χρύνον τοῖς παισὶν εγκλημα τομο προς τους θεούς. δε καὶ ε τω κοιν ἀπεδοξε μηκετι χρῆσθαι τοι ἱεροῖς χρήμασι, ταχ δὴ

οἱ μεν ου αν δυνάμενοι νευ μισθοῖ των ἐπαρίτων εἶναι διεχέοντο, οι δε δυνάμενοι παρακελευσάμενοι αὐτοῖς καθίσταντο εἰς τοὐς ἐπαρίτους, πως μ αυτοὶ ἐπ ἐκείνοις, ἀλλ' ἐκεῖνοι ἐπὶ σφίσιν ἶεν. γνύντες δε των αρχόντων οἱ διακεχειρικότες τα ἱερὰ χρήματα τι ει δώσοιεν εὐθύνας, κινδυνευσοιεν ἀπολέσθαι, πεμπουσιν εἰς Θήβας, καὶ διδάσκουσι τους Θηβαίους δε εἰ μη στρατεύσειαν, κινδυνεύσοιεν οἱ ρκάδες πάλιν λακωνίσαι καὶ οἱ μεν παρεσκευάζοντο ς στρα- 35τευσόμενοι οἱ δε τα κράτιστα τῖ Πελοποννήσω βουλευόμενοι επεισαν το κοινbν των ρκάδων πεμψαντας πρέσβεις εἰπεῖν τοις Θηβαίοις μὴ ἰενα σὐν πλοις εἰς την Ἀρκαδίαν, ε μητι καλοῖεν καὶ μαχεν ταυτα προς τους Θηβαίους λεγον, αμα δε ἐλογίζοντο οτι πολεμου οὐδεν δεοιντο του τε γαρ ἱεροsτου Λιος προεστάναι οὐδε προσδεῖσθαι ἐνύμιζον, ἀλλ' ἀποδι- δύντες αν καὶ δικαιέτερα καὶ ὁσιώτερα ποιεῖν, κα τω θεωοῖεσθαι μαλλον αὐοsτω χαρίζεσθαι βουλομένων δε αὐτακα των λείων, δοξεν ἀμφοτεροι εἰρήνην ποιήσασθαι καὶ ἐγένοντο σπονδαί. Γενομενων δε των ρκων, και ὀμοσάντων των τε αλλω 36απάντων καὶ εγεατον καὶ αὐτο το Θηβαίου, ς ἐτύγχανεν ἐν εγεα εχων τριακοσίους πλίτας των Βοιωτον, οἱ μεν Ω CF M ot V, DII et D Ω - ΕΜ,

317쪽

VII. IV.

αλλοι Ἀρκάδες ἐν ' εγέα αὐτο ἐπικαταμείναντες ἐδειπνοποιο τύ τε καὶ ηὐθυμοειτο και σπονδὰς καὶ παιανας ς

εἰρήνης γεγενημένης ἐποιοοντο, ὁ δὲ Θηβαῖος καὶ του ἀρχόντων οἱ φοβουμενοι τὰς εὐθυνας συν τε τοι Βοιωτοῖς καὶ τοις ὁμογνώμοσι τῖν ἐπαρίτων κλείσαντες τὰς πυλας το τῖνδεγεατον τείχους, πεμποντες ἐπὶ τους σκηνοοντας συνελάμβανον του βελτίστους. τε δὲ ἐκ πασον τον πόλεων παρώντων τῖν Ἀρκάδων, καὶ πάντων εἰρήνην βουλομένων χειν, πολλους δει τους συλλαμβανομένους εἶναι ' στε ταχυ μὲν

αὐτοῖς το δεσμωτήριον μεστον ην, ταχ δε δημοσία οἰκία. 37 ς δε πολλοὶ οἱ εἰργμένοι σαν, πολλοὶ δε οἱ κατὰ του τείχους ἐκπεπηδηκύτες, ησαν Γ οῖ καὶ δια τῖν πυλον ἀφεῖντο οὐδεὶς γαρ υδενὶ δεργίζετο, στις μὴ ετο ἀπολεῖσθαι ἀπο- ρησαι δὴ μάλιστα ἐποίησε τόν τε Θηβαιον καὶ οὐ μετ'αυτου ταυτα πράττοντας τι Μαντινέας, ους μάλιστα βου-

λοντο λαβεῖν, ὀλίγους τινὰς πάνυ ειχον δια γαρ το ἐγγυς 38 τὴν πύλιν εἶναι σχεδον πάντες χοντο οἴκαδε ἐπεὶ δε μερα ἐγενετο καὶ τα πεπραγμενα ἐπυθοντο οἱ Μαντινεῖς, εὐθἰς πέμποντες εἴς τε τὰς αλλας Ἀρκαδικὰς πύλεις προηγορευον ἐν τοῖς πλοις ειναι καὶ φυλάττειν τὰς παρύδους καὶ αυτοὶ δε λως ἐποίουν, καὶ ἄμα πέμψαντες εἰς τὴν εγέαν π-ήτουν σου εχοιεν ἄνδρας Μαντινέων καὶ τον ἄλλων δε Ἀρκάδων οὐδεν ἀξιοῖν ἔφασαν με δεδέσθαι με πο- θνῆσκειν προ δίκης ει δε και τινες ἐπαιτιωντο, ἔλεγον

ἐπαγγέλλοντες τι δεῖν Μαντινέων πύλις ἐγγυωτο μῆν

πολλοὶ δε πολλοὶ δε καὶ οἱ Κurg κατὰ του τείχους καὶ τους τείχους κατὰ του τείχους . 38 προηγόρευον προεκέλευον παρόδους , sed supr. Vera add. ρ πόλεις πόλεις et V τέγεαν

318쪽

VII. V. V.

παρέξειν εἰς το κοινον των Ἀρκάδων ὁπόσους τις προσκαλοῖτο ἀκούων ουν ὁ Θηβαῖος, πύρει τε ὁ τι χρήσαιτο τ 3sπράγματι καὶ ἀφίησι πάντας του ανδρας. καὶ τη στεραία συγκαλέσας των Ἀρκάδων οπόσοι γε δὴ συνελθεῖν θέλησαν, ἀπελογεῖτο ς ε ξαπατηθείη ἀκουσαι γαρ ἔφη ς Λακεδαιμόνιοί τε εἶεν συν τοις πλοις ἐπὶ τοις ορίοις προδιδύναι τε μέλλοιεν αὐτοῖς τὴν εγέαν των ρκάδων τινές οι δὲ

ἀκουσαντες, ἐκεῖνον μεν, καίπερ γιγνώσκοντες τι ψευδετο

περὶ σφον, ἀφίεσαν πέμψαντες δ' ει Θηβας πρέσβεις κατηγόρουν αυτου ς δεῖν ποθανεῖν τον δ' Ἐπαμεινώνδαν 40

ἔφασαν, καὶ γαρ στρατηγον τότε τύγχανε, λέγειν Δ πολυὀρθότερον ποιήσειεν, τε συνελάμβανε του ανδρας τε ἀφηκε το γαρ μῖν δι μῆς εἰς πύλεμον καταστάντωνυμας νευ της μετέρας γνώμης εἰρηνην ποιεῖσθαι πῖς - αν δικαίως προδοσίαν τις υμον τουτο κατηγοροίη ε δ' ἴστε, ἔφη, τι μεῖς καὶ στρατευσύμεθα εἰς τὴν ρκαδίαν καὶ συν τοῖς τὰ μέτερα φρονουσι πολεμήσομεν. N δε ταsτα ἀπηγγέλθη πρύς τε ὁ κοινον των Ἀρκά-vaδων καὶ κατὰ πόλεις, ἐκ τούτου ἀνελογίζοντο Μαντινεῖς τε καὶ των αλλων Αρκάδων οἱ κηδύμενοι της Πελοποννήσου, Δσαύτως δε καὶ λεῖοι καὶ Ἀχαιοί, τι Θηβαῖοι δηλοι εἱεν βουλύμενοι Δ ἀσθενεστάτην την Πελοποννησον εἶναι,οπως ς αστα αυτην καταδουλώσαιντο τί γα δὴ πολεμεῖν ημα βουλονται θ να μεῖς μεν ἀλληλους κακος ποιομεν, ἐκείνων δ αμφύτεροι δεώμεθα η τί λεγύντων μῶν τι οὐ δεύμεθα αὐτῶν ἐν τω παρόντι παρασκευάζονται β ἐξιοντες;

οὐ δῆλον δερ ἐπὶ τ κακόν τι ἐργάζεσθαι μῆς στρατεύειν

319쪽

288 VII. v. παρασκευάζονται ἔπεμπον δὲ καὶ θήναζε βοηθεῖν κελεύοντες ἐπορεύθησαν δε καὶ ις Λακεδαίμονα πρέσβεις π των ἐπαρίτων παρακαλοοντες Λακεδαιμονίους, εἰ βούλοιντο κοινuδιακωλύειν, αν τινες ιωσι καταδουλωσύμενοι τὴν Πελοπύννησον περὶ μέντοι γεμονίας αὐτόθεν διεπράττοντο πως εν θ εαυτον καστοι γήσοιντο. Ἐν οσω δε ταυτ πράττετο, 'Επαμεινώνδας ἐξίει, Βοιωτους χων πάντας καὶ Εὐβοῆς και Θετταλον πολλους παρά τε Ἀλεξάνδρου καὶ των ἐναντίων- τω Φωκεῖς μέντοι Ουκῆκολούθουν, λεγοντες τι συνθῆκαι σφίσιν αὐτοῖς εἶεν, ἐτις επὶ Θήβας οι, βοηθεῖν, ἐπ ἄλλους δε στρατεύειν Ουκ εἶναι ἐν ταῖς συνθήκαις ὁ μέντοι παμεινώνδας ἐλογίζετο καὶ ἐν Πελοποννήσω σφίσιν πάρχειν Ἀργείους τε καὶ Μεσσηνίους καὶ Ἀρκάδων του τὰ σφέτερα φρονο0ντας. ησαν δ ούτοι εγεαται καὶ Μεγαλοπολῖται καὶ σεαται καιΠαλλαντιεῖς, καὶ εἴ τινες δὴ πύλεις δια το μικραί τε εἶναι καὶ ἐν μέσαις ταύταις οἰκεῖν ναγκάζοντο ἐξῆλθε μεν δὴ ὁ Ἐπαμεινώνδας διὰ ταχέων ἐπι δὲ ἐγένετο ἐν Νεμέα ἐνταυθα διέτριβεν, ἐλπίζων τους Ἀθηναίους παριύντας λήψεσθαι και λογιζύμενος μέγα ν τομο γενέσθαι τοι μεν σφετέροις συμμάχοις ει το ἐπιρρωσαι αὐτούς τοι δε ἐναντίοις εἰς τοεἰς ἀθυμίαν ἐμπεσεῖν, Δ δε συνελύντι ει πειν, παν γαθυν εἶναι Θηβαίοις τι ἐλαττοῖντο Ἀθηναῖοι ἐν δεδεῖ διατριβθαὐτο ταὐτ συνησαν πάντες οἱ ὁμοφρονοsντες εις την Μαντίνειαν ἐπεὶ μέντοι ὁ Ἐπαμεινώνδας ηκουσε τους θη- ναίους τ μεν κατὰ γῆν πορεύεσθαι ἀπεγνωκέναι, κατὰ θάλατταν δε παρασκευάζεσθαι δε δια Λακεδαίμονος βοηθη-

σοντας τοῖς ρκάσιν, οὐτω δὴ ἀφορμήσας ἐκ της Νεμέας ἀφικνεῖται εἰς την εγέαν ευτυχη μεν ουν οὐκ αν ἔγωγε

320쪽

VII. V.

φήσαιμι τὴν στρατηγίαν - γενέσθαι. σα μέντοι προνοίας ἔργα καὶ τόλμης ἐστίν ουδέν μοι δοκεῖ ἀνηρ ἐλλιπεῖν. πρωτον με γαρ εγωγε ἐπαινο αυτου τι το στρατόπεδον εντ τείχει των εγεατον ἐποιησατο, ενθ' ἐν ἀσφαλεστέρω τε ην η εἰ ἔξω στρατοπεδευετο καὶ τοῖς πολεμίοις ἐν ἀδηλοτέρω ο τι πράττοιτο καὶ παρασκευάζεσθαι δέ, εἴ του ἐδεῖτο, ἐν τη πύλει φύντι ευπορώτερον ἡν των δ' τέρων ἔξω τρατοπεδευομένων ἐξην δρῆν, εἴτε τι ὀρθος ἐπράττετο εἴτε τιημάρτανον. καὶ μὴν ἰύμενος κρείττων των αντιπάλων εἰναι,οπότε δρω χωρίοις πλεονεκτουντας αυτους, οὐκ ἐξήγετο ἐπιτίθεσθαι. ρων δε ουτε πόλιν αυτ προσχωρουσαν Ουδεμίαν τήν τε χρύνον προβαίνοντα, ἐνύμισε πρακτέον τι εἶναι. εἰ δε μη ἀντι της πρόσθεν ευκλείας πολλὴν ἀδοξίαν προσεδέχετο. ἐπεὶ - κατεμάνθανε περὶ μεν την Μαντίνειαν τους ἀντιπάλους πεφυλαγμένους, μεταπεμπομένους δε γησίλαόν τε καὶ πάντας τους Λακεδαιμονίους, καὶ ησθετο ἐξεστρατευμένον τον γησίλαον καὶ ντα δη ἐν τη Πελλήνη, δειπνοποιήσασθαι παραγγείλας γεῖτο τω στρατευματι ευθυς

ἐπὶ Σπάρτην καὶ εἰ μὴ Κρὴς θεία τινὶ μοίρα προσελθὰν 10 ἐξήγγειλε τω Ἀγησιλάω προσιον το στράτευμα, ἔλαβεν αντὴν πόλιν σπερ νεοττιὰν παντάπασιν ἔρημον των ἀμυνομένων ἐπεὶ μέντοι προπυθύμενος ταυτα ὁ Ἀγησίλαος ἔφθη εἰς τὴν πύλιν ἀπελθών διαταξήμενοι ι Σπαρτιαται φυλαττον, καὶ μάλα λίγοι οντες. οι τε γαρ ιππεῖς αὐτοῖς πάντες ἐν Ἀρκαδία πησαν καὶ το ξενικον καὶ των λύχων δώδεκα

στρατευομένων δρο στρατοπεδευομένων indor ἐπράττετο ἔπραττο Cohe 9 αυτα αυτω προσχωρουσαν Μ ' προσχωρουσαν