장음표시 사용
311쪽
νου σπέρμα, υπερικον, .υσσωπον σὐν οἴνω. Paulus: πινόμενον
νον σπέρμα - ά ψίνθιον, ἡ σελίνου σπήρμα ἰ zjσωκον. Gorraeus χύσιν pocula Interpretatur. Seriboni t admuam tur secundum re)ectionem aqua mulis, acrique curatione, pupere, Myrrha , apii semine pondere pari in unum mixtis, ex eodem medicamerito 'Ρ. unius dare eum vini cyathis . tribus quatuorve coti sie potis. in Theriae. vers. 893. καρφη ὀρ- Mao sunt, ubi Eutecnius . μινθιο habet. . Horniini silvestris semen venerem stimulare cum Diosc. annotat Plinius. v. 6o3. Oυρειον Scholia habent, et Oρεινο interpretam οροδάμνους πerO κλαδους. Hyperieum omittit Aetius; deseribit Diose. 3. I7I. plinius a6. s. 33. neuter usus alexipharmaci meminiti Loeum iratalem aJiosc. ponit ἐν ἐργασίμοις κα τραχέσι τόποις. Est etiam aliud genus, aliis Coris dictum, apud Dioscoridem 3. 174. et Plinium 26. s. 's utrumque vim diureticam possidet,' quae h. l. requirit . In Hippocrate Galeni Glossarium κόρη interpretatur ὐπήρικον, ad
σπέρμα. Heum agrestem reliqui medici meei omnes omitistunt. Asclepiades apud Galenum Antid. I l. 7. βοηθεῖ πέπερι,
σέλινον, σμύρνα μετ οἴνου λειωθέντα και πινόμε να. Pliniusaa. s. 13. urticae semen eleutae contrarium esse Nieander ati firmat, item fungis et argento vivo. bed nee in fungis nee h. i. Nuander semen urtica. memoravit. Et pessime Plinius lilliae.
312쪽
gyrum venit argentum vivum. Vide Mercurialis Var. Lect. II. 14. Sie iterum Plinius 29. s. 33. . Columbarum silvestrium fimum privatim contra vivi. potum laudiit; ubi Aetius
περιέερων κοὰρὸν μεν οἴνου ἡ οἰνομέλιroc habet Scilieet contra ύδραργυρου venenum ea tem valere remedia; qnae eo. tra lithargyrum isonet etiam Aetius.
buIum άλδαέου eum sequenti in lacuna est libri Riee. In .
Nicandri Ioeo eonstat pcliuiam in Isthmicis liniis coronam laicse ex apio. Pindarus .uam Isthm. a. a 3. 3 ια. σέλινα nonii. t. Timoleontis aetate eadem corona fuit m huc usitata, teste Plutareho . vita Timol. T. II. p. 13a. est. Bryanti, unde emendabis Plutaretii Symp. Q. p. 676. mi. incos. Vide CONsni Dissert. Agonistic. p. 8a. Pertinet huc loeus Euphorionis
apud Plii tarchum S. Q. V. 3. κλαὶοντες ει τε κουρον ἐπ αἴνι λος πιτυεσσι κατθεσαν, ὀκκότε ὀ Hέφανον φορέον υ αέθλων. οὐ γαρ πω τρηχεῖα λαβ' κατεμ σατο χειρῶν μνήμης παῖδα
313쪽
δευ. ubi Messet Mnc πρῶτον ἐσιων. laesael. Cytini menti neni omittunt medici graeci reliqui. Theophrastus H. P. 1. aa.
314쪽
vit, non sollini suetae, letalem, sed etiam umbra, quo tempore praegnans ssores proseriit. Sed libro A. .78. θ υμαλον habet, hinilem soliis et abieti esse ait. Hinc ciar m qixit poeta. Monet eam, quae in Carbonia nasutiae, tantam vim habere, in umbra sedentes vel dormientes sub ea Iae latvel occidat; gallinaceos fructu Italistae nigresiarς. Plinius 16.c sto. Sextius hane finitarem a Graeeis vocari rixit, et esse in Arcadia tata' praesentis veneni, ut qua obdormiant sub ea, ebbumve rapiant, moriantur. In Dioscoride Iegunt alsi Nυβωνία. De Aetolica taxo eadem ex Alui a meitico reserunt Seholia, et montem Aetoliae Oetam huc afferunt. Θυμιον h bet etiam Paulus ex Dios Gride. Furnum taxi mures necarothadit Plinitis a4. s. 7a. Requm contra viperae niorsan, lacerae licto publicavit olivi Claussius ap. Sueton. c. I 6. Calabraam in Diosci)tidis Ioco nominat verso antiqua abuti Uincent. I a.
315쪽
λουοῦ καρα δὲ Ῥωμαίοιο νόεον πο θώσα ἐπιφ. μεν ολου του σωματος κω πνιγμον ορυν περὶ τον Θανατον. Paesus habet ἀύρασον. La,cus Callimachi a Sehossis positus pertinet ad Trais regionis taxum, tu constat .x Aeliani H. A. 9. a 7. eum Thebphmisti Hi P. 3. Io ' φασὶ δὲ - μὲν. λόφουρα ἐαν φαγj'τ- φυλωv αποθνῆσκειω, τα δὲ μηρυκαύοντα ουδὲν πα- δκὲιν conciliare cui Sehesiis emati sunt Bodaeus p. I 6. Melissius opp. Uol. 4. p. Iaa. optime autem sagnatus Ob Uar. I. e. 22. Montem Aetoliae Oetam ignoret, qui a tergo Doridis est, Ooetam intelligi suspicor ex Ioco Callimachi apud
316쪽
319쪽
-ν G ttii Ciar Scholiastes Goett. mori radieuna corticem intellio velit, ignoro Plinius 23. s. 7o. de succo arboris: aliis versatuit aconito et araneis in vina potus - hoc idem prae. et eortex tranas - ΩΣ rpionibus adversatur e radice cortu is sumus ex vino aut posca potus.
.ύφαρ et Sphesia Apollonii Rhodii ad I. 668. ex Callimacho
320쪽
ocum cum aliis posuit ex Herodiano Eustathius ad Homer. p. 1766. ubi de verbo Moni crustelaio δέφομα agere Democriti locum, qisi exstat in Disput. Scepsica apiui Fabricium B. G. T. XII. Sophroriis lociam eorruptissimum habet Elym.
Guisia 3Rin ΜStum in Voce κνυζηθu . V. 9s. G. et L. pro μίγμα, quod . Jam olim correxit H. Stephanus in Thes. O. Lia Deinceps ex utroque Codice addidi το κάθωσμα. et paulo antea cori eXi inde vulgatam παραπλασσόμενον. In fine ipse correxi vulgaturn δια τὴν ἴλην. . V. 99. τ τετάρτφ. Ita recte G. Uulgo D τφ τέσσαρεσκωδεκάτα. Ue bap0strema: περσείης δὲ εἶπε το αρχαῖον ἀπο του Θεοδοσι νου Νικανδρου μεταγεγραμμένον χIus Scholiastes recentios
G in habet. Memorare videtur voluisse varietatem lectionis inquam, Nusie obstiiram nobis. The Osacus Nicander vi detur e Theodosi grammatici editio aliqua, unde vulgaris Iectio nuxisse videtur. v. Io I. Fragmentum Calliniachi h. I. relatum est a Bentlejo no. I 39. Uulgatum πεμεαε eorrexi ex G. In loco Homeri item vulgatum Τηρω emen stivi; ante verba riυ ἐκ κριθηο delevi inutilem copulam dem auctore. via Io9. Ωσχαο et ώσχοφόροι ubiquesecipuam habent Codd. G. et Lorr. Ex iisdem correxi vulD-mm να τῆς πόλεως αλ ματα. Deinde Cod. G. ώο κόνεως hvbet. De festo hoe vide Seliouum ad Procli Chrestomath. p. 53. ubi Σκιρια De scribitur, et Athenaeum II. p. 495. Aristo
χ ορεῖν. ἐορτη τις οσχοφόρια καλουμένη. οσχος γαρ καλεῖ σω. κληματὶς ἐκκειμένους ἔχουσα τοὐς βότρυς' ην ο σύγεν οπαῖς ἔφερεν εἰς το ἱερον Σκιράδος. ε υτρόπος δι' ον του
μένετο, ' διαφορος τοῖο παλαοῖς ἀπεδόθη ἰ Idena: όσχοφόροι δυο ησαν των γένει καἰ πλουτε διαφερόντare' o 3 κλη-