Musai

111쪽

M HERODOTIγμένοι ἐς την πειρον ἐκ τῶν νησων το γαρ παλαιον ἐόντες Μίνω τε κατήκοοι και καλεόμενοι Λελεγες εἶχον τὰς νησους, φύρον μὲν ουδένα ποτελεοντες οσον καὶοκως Μίνως δέοιτο, ἐπληρουν οἱ τὰς νέας τε δὲ

Μίνω κατεστραμμένου γην πολλην και ευτυχ&ντος - πολέμω το Καρικον ν θνος λογιμώτατον των ἐθνεωνὰστώντων κατὰ τοὐτον - τον χρόνον μαρνμάλιστα.- σφι τριξὰ ἐξευμματα ἐγένετο, τοῖσι οἱ Ῥαορνες ἐχρησανm καὶ γὰρ ἐει τὰ κράνεα λόφους ἐπιδέεσεια

ρες εἰσι οἱ καταδεξαντες, και ἐπὶ τὰς ἀσπίδας τὰ ση-μήω ποιέεσθαι, πιαι χανα ἀσπισι ουτοί εἰσι οἱ ποιησά-

σκυτίνοισι ιγὶ κίζοντες , περὶ τοῖσι αυχεσι τε καὶ τοῖσι,

ἀρυστεροῖσι μοισι περικείμενοι μετὰ δὲ τους ἄρας τρόν--τερον πολλ' Αωριέες τε καὶ Ιωνες ἐξανέστη - οι τῶν νησων, κα ὶ ο ὐ- μειρον ἀπίκοντο. κατὰ μὲν δ μαρας οὐ- Κρῆτες λεγουσι γενέσθαι Οὐ μέντοι αυτοί γε μολογέουσι τουτοισι οἱ Κῆρες , ἀλλανομιζουσι αὐτοὶ δεπυτοὐς εἶναι χυτόχθονας τειρώταλκῶ μουνόματι μα- σω διαχρεωμένους, τ' περνυν ἀποδειανυσι δὲ ἐν Μυλασοισι -ς Καρίου ρον

ἀρχαῖον, του Μυσοῖσι μεν καὶ Λυδοῖσι μέτεστι, ασιγνητοισι οὐσι τοῖσι Καρσί τον γαρ Λυδὸν καὶ τον. Μυσον λέγουσι εἶναι Καρος ἀδελφεους τούτοινσι μὲν

αυτοχθονες δοκέειν ἐμοί εἰσι, αὐτοὶ μέντοι ἐκ Κρψτης φασὶ εἶναι προσκεχωρηκασι γλῶσσαν μὲν προς τοκαρικον ἔθνος, οἱ Κῆρες πως τὸ Καυνικον τομογὰρ οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διιοιρῖναι, νόμοια δὲ χρέοντο

112쪽

LIB. I. c AP. 17i ara. 91 κεχωρισμέι ισι πολλὸν των τε ἄλλων ἀνθρωπων καὶ Ααρων τοισι γαρ κάλλιστόν ἐστι κατ' ἡλικίην τε καὶ ριγυω v καὶ παισί. χρυ-έ-- δέ σφι ἱρῶν ξεινιος νμετεπειπεν , ως σφι πεδοξε ἔδοξε δὲ τοῖσι ποπρίοισι μουνον χρῆσθαι θεοῖσι), ἐνδυντες τὰ πλα παντες ἡνιο ηβηδὸν τύπτοντες μέρασι τον ήψα μεχρι ομρωα τῶν Καλυνδικων εἶποwπι, καὶ ἐφαοι-- βάλλειν-υς ξεινικους θεους Κανουτοι μὲν τροποιισι τοι Ira τοισι χρέονται, οἱ δε Λύκιοι ἐκ Κρήτης τωρχαῖον γεγόνασι την γαρ Κρητην εἶχον τὸ παλαῶν πασαν βάρβαροι . διει ειχθέντων δὲ ἐν κρητη περὶ της βασιλ-ης τῶν Εὐρωπης παίδων Σαρπηδόνος τε καὶ Μίνω, λέπεκράτησε τη στάσι Μίνως, ἐξήλασε αὐτόν τε Σαρπηδόνα

καὶ τους στασιώτας αυτ οἱ-ἀπωσθέντες απίκοντο

νεμονται, αυτ το παλαών ν Μιλυὰς, οἱ δὲ Μιλυαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο τεως μεν δὴ αυτῶν Σαρπηδωνῆρχε, ο ἐκαλέοντο -- αίκαντο ουνομα καὶ

νυν ἔτι καλέοντο ἱέ- των περιοίκων οἱ μι περοί- λαι. ς δὲ ἐξ ' νέων μος ὁ Πανδίονος, ἐξελα ς καὶ ουτος υπὸ του ἀδελφεου θέος, απίκετο ἐς τους δερμίλας παρὰ Σαρπηδόνα ουτω δὴ κατὰ του λουτην ἐπωνυμίην λι- ανὰ πύλαν ἐκλη- αν. μοι Ἀτὰ μὲν ρφικοῖσι τα δὲ Καρικοῖσι χρέονται. ἔν δὲ τόδε ἴδιον νενομίκασι καὶ οὐδαμοῖσι ἄλλοισι συμφερονται ανθρώπων καλέουσι ἀπο τῶν μητέρων μυτους κειουκὶ ἀπο τῶν πατέρων εἰρομένου δὲ λήρου - αλπισίον, τίς εἴη καταλέξει μυτὸν μητρόθεν καὶ της μητρος ἀνανεμέεται τὰς μητέρας. καὶ ην μέν γε γυνὴ στῆ δουλωσυνοικησ p, γενναῖα τὰ τέκνα νενόμισται, ν δε

113쪽

παλλακην ἔχη, τιμα τὰ τέ- γίνεται. 174 οἱ μεν νυν Κῆρες ουδὲν λαμπρον ἔργον ἀποδεξάμενοι δουλωθ ηοαν υπουρπάγου, ουτε αυτοὶ οἱ Κῆρες

ἀποδεξώμενοι -δὲν ουτε μοι Ἐλληνων ταυτην-χομρην οἰκιουσι οἰκέουσι δὲ καὶ αλλοι καὶ ΑακεδαιμονίωναπΩικοι Κνίδιοι οῖ τῆς χώρης τῆς σφετέρης τετραμμενης ἐς πόντον, το-IDAπι- καλέεται, ἀργμένης ἐκ τῆς περσονησου της Βυβαοσίης , ἐούσης τε πάσης της πιι

ρην ἄνεμον ὁ Κεραμει ς κόλπος ἀπέργει, τα δὲ προς νότον η κατα Συμην τε καὶ Ῥοδον θάλασσα , το ν δηολίγον τοsτο, ἐὰν οσον τε ἐπὶ πέντε στάδια, ρυσσονον χιοι, ἐν οσμυραον την γωνίην κατεστρέφετο, βουλόμενοι νησον την χωρην ποιησαι. ἐντο πασά σφι ἐγίνετο γαρ η Κνιδίη χώρWες την πειρον τε λευτα, ταυτη ὁ ἰσθμός ἐστι τον ἄρυσσον καὶ δὴ πολλnχειρ ι ἐπαγμένων των Κνιδείων, μὰλλον γάρ τι καὶ θει τερον ἐφαίνοντο τιτρωσκεψαι οἱ ἐργαζόμενοι - οἰκ - τά τε αλλα του σωματος καὶ μάλιστα τα περὶ τους

οφθαλμοὐ θραυομένης της πέτρης, ἔπεμπον ἐς φ . o oπους ἐπερησομένους το ἀντίξοον. -Πυθίη σφι,- τοὶ νωιοι λέγουσι χρῆ ἐν τριμέτροτόνωτάδε γψμῖν δὲ μ πυργουτε μήδ' ρυσσετε Ζευς γάρ, ἔθηκε νῆσον, εἴ γ' ἐβούλετο. χιοι - ταπιτα τη ς Πυθίης, Πάπος του τε ὀρύγματος ἐπαύμαντο κάγυρπάγ-ώιοντι συναν στρατε-

17 χητὶ σφεας αυτους παρεδοσαν. σαν δὲ Πηδασεες οἰ- κο τε υπὲρ Ἀλικαρνησου μεσόγαιαν, τοῖσι κως τε μέλλοι ἀνεπιτηδεον ἔσεσθαι --- τε σα, τοῖοι περιοίκοισι η ἱρείη της Αθηναιης πωγωνα μέγαν ἴσχει τρίς

114쪽

LIB. I. AP. 173 - 178. σφι τουτο ἐγένετο. ολοι,-- ριην ανδρῶν μουνοί τε ἀντέσχον χρόνον Ἀρπάγω καὶ πρηγματα παρωχον αλεωτα ουρος τειχίσαντες, τρου-- ωτι - . - 176

καὶ τὰ χρηματα καὶ τους οἰκετας, καὶ ἔπειτεν υππιφαντὴν ἀκρόπολιν πασαν ταυτην καίεσθαι ταυτα-ποιη-

σαντες συνομοσαντες ορκους δεινους, ειεξελθοντες ἀπέθανον πάντες Σάνθιοι μαχόμενοι τῶ δὲ νυν -- κίων φαμενων ων θίων να οἱ πολλοὶ πλην-γδώκοντα ἱστιεων, εἰσὶ ἐπήλυδες αἱ δὲ ὀγδωκοντα ἱστίαι ανται ἔτυχον τηνικαλα ἐκδημμαι, καὶ ἀτω πιέμε-- νοντο την μH δη Σάν --τω ἔσχε δ' --α παιγι- πλησίως δὲ καὶ την καυνον ἔσχε καὶ γαρ οἱ Λαυνιοι τοὐς Λυκίους ἐμιμησαντο τὰ πλέω.

στρεφόμενος καὶ ουδὲν παρ ι εις τα μέν νυν αυτῶν πλέω

παρησομεν, τὰ δέ οἱ παρέσχε,4νον τε πλειστον καὶ αξιαπηγητότατά ἐπτι, τούτω Ἀπφνηφομα Κῶρος ἐπεί τ IN τα πάντα της ηπείρου υποχειρια ἐποιησατο, ' συρίοιοι ἐπετίθετο. ης δὲ σσυρίης ἐστὶ τὰ μέν κου α αλλα κολωματα μεγάλα πολλῆ το-ουνομαστότατον κο ὶ ἰσχυρότατον - ἔνθα σφι μνου ἀναστάτου γενομένης τὰ βασιλη---M1 αε η BABTAnx, - ψατοι--τη δη τις πόλις κέεται ἐν πεδίω μεγάλω μέγαθος ἐουσα μέτωπον ἔκαστον εἴκοσι καὶ κατον σταδίων, ἐουσης τετραγώνου ἡτοι στάδιοι της περιόδου της πιλιος, --νται συνάπαντες γδώκοντα κιὰ τετρακόσιοι τὸ μέν

115쪽

ΗΕR0DOTI νυν μέγαθος τοσουτό ἐστι του αστεος του Βαβυλωέον, ἐκεκόσμη- - οὐδὲν δελο πόλισμα των ημεῖς ἴδμεν. τάφρος μὲν πρῶτα μιν βαλ α τε κα ευρέα και πλέηυδατος περιθέει, μετὰ δε τεῖχος πιντηκοντα μὲν πηHων βασιληων ἐὸν το ευρος, ψος διηκοσίων πιαέων οβελ ως--χ υς - μετρίου ἐστὶ πηνος μέζον τρισὶ 17 δα-ύλοισι. αδη με προς--τοισι ει φράσαι, να τε ἐκ της τάφρου η γῆ ἀναισιμώθη , καὶ τ τεῖχος,ντινα τριπον ἐργαστο ορύσσοντες αμα την τάφρον ἐπλί- νον - γην την ἐκ του ορύγματος ἐκφερομένην έλκυσαντε πλωέNγυς ἱκανὰς -ττησαν τὰς ἐν καμίνοισι μετὰ δε τέλματι χρεόμενοι ἀσφάλτω θερμl καὶ δια τριηκοντα δόμων πλίνθου ταρσους καλάμων διω- στοιβάζοντες δε μαν πρωτα μὲν της τάφρου τὰ χείλεα, δεύτερα δὲ αὐτο - τεῖχος τον αὐτον τρόπον ἐπάνω δὲ του τείχεος παρὰ τὰ ἔσχατα οἰκηματα μουνόκωλα ἔδειμαν, τετραμμένα ἐς ἄλλrὶλα το μέσον θὲ των οἰκημάτων ἔλιπον τεθρίππω περιέλασιν πυλπιχε ἐνεστῆσι πέριξτου τείχεος κατον, χάλκεαι πασαι, κιὰ σταθμοί τε καὶ μέμ- ῶσαύτως ἔστι δὲ ἄλλη πόλις απεχουσα ὀκτω

ἐσβάλλει δεχυτος ἐς τον Εὐφρήτην ποταμον το/έεθρον. ἡτος ων ο 1ς ποταμὸς αμα μύωπι θρόμβους --

του ἀναδιδοῖ πολλους, ἔνθεν η σφαλτος ἐς τὸ ἐν Βα-I80 βυλῶνι τεῖχος κομίσθη Ἐτετείχιστο μέν νυν η Βαβυλῶν τρόπωτοιφθε, ἐστι δε δυο φάρσεα της πόλιος τορο μμον αὐτης ποταμος διέργει, μουνομά ἐστι μ-φρητης μει δὲ ἐξ Ἀρμενίων ἐων μέγας και βαθῶς

καὶ ταχύς εξίει δε υτος ες την ρυθρην θάλασσαν. το ν δη τεῖχος κάτερον τους αγκῶνας ἐς τον ποταμον

116쪽

έκάτερον του ποταμοφαἱμασιὴ πλίνθων -τέων παμμαείνει τὸ Η ἄστυ -- ἐὸν πλῆρες ομέων τριωρόφων τε καὶ τετρωρόφων κατα- παι τὰς οδους ἰθέας, τάς τε ἄλλας καὶ τὰς ἐπικαρσίας τὰς ἐπὶ τον ποταμῖν χοὐ- σας κατὰ φὶ λέκάστην ἡδον ἐν τῆ αίμασιν τῆ παρὰ ἀυ,--- πυλίδες ἐπῆσαν, ἄσαι περ αἰ λαυραι --ου-- ἀριθμόν. ησαν δὲ κάναυται χάλκεαι, φέρο υσαι καὶ αυτα ες αυτὸν τον ποταμόν. πουτο μὲν ἡ τ τεῖ-Q81χος θωρηξ ἐστὶ, τερον δε σωθεν τεῖχος περιθεῖ οὐ πολλμ φ'---ερ - του ρου τείχεος, στεινότερον δέ ἐν δὲ φάρ- κατέρω της πολιος ἐτετείχιστο ἐν μέσω ἐν τεμεν τα βασιληι α περιβόλωμεγάλω τε κῶ ἰσχυρῶ ἐν ὲ φ τω' ἀς Βήλου ἱρον χαλκόπυλον, καὶ ἐς ἐμὶ,-- ἔτι ἐὸν, δυο σταδίων, τι ἐὸν -- τράγωνον ἐπ --δὲ-- ίρου πύργος στερεὰ οικοδόμηται, σταδίου καὶ τλμῆκος καὶ το4sρος, καὶ επὶ τομφ

τουλαωθεν κυκλω περὶ πάντας τους πυργους ἔχουσα πεποίηται μεσοὐντι δέ κου της ἀναβάμ ἐστι καταγωγη τε καὶ θῶκοι ἀμπα- ριοι, ν τοῖσι κοπίζοντες ἀμπαύοντα οἱ ἀναβαίνοντες ἐν δὲ τμ τελευτα- πυργ' νηος μεστι μεγας ἐν δὲ τω νη κλίνη μεγάλη κέεται λ

ευ ἐστρωμένη, και οἱ τράπεζα παρακέεταιμυσέη αγαλ

γουσι οἱ αλδαῖοι ἐόντες ἱρέες τούτου του θεοs es Ita uiro αυτοὶ Οὐτοι, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστὰ λέγοντες, τον θεον αὐτον φοιταν τε τὸν νηὸν - ἀμπαύεσθαι ἐπὶ της κλίνης, κατα περ ἐν Θημα τησι Αἰγυπτίyσι κατὰ τὰν αυτον τρόπον, ς λέγουσι οἱ Αἰγύπτιοι καὶ γὰρ μ

117쪽

96 ΗΕR0DOTI ἐκ- σω μῆται ἐν Ῥ-- ς του Θηβαιέος γυνη, α λέγοντια ἀνδρῶν---- ἐς ομιλίην φοιτῆν , καὶ κατά περ ἐν Πατάροισι της Λυκίης ὐπρόμαντις του θεου, μεα γενηται Ου γαρ ἄν αἰεί ἐστι χρη-ηριον αὐτόθι ἐπεὰν θὲ γένηται, τότε ων συγκα-D τααλο ετ α τὰς νύκτας ἔσω ἐν . .. ωτι δὲ τοπι Βαβυλῶνι ἱρου καὶ ἄλλος κάτω νηος, ἔνθα αγαλμα μέγα τo Aiaς ἔνι κατημενον χρύσεον, καί οἱ τράπεζα μεγάλη παρακεεται χρυσεη, καὶ το βάθρον οἱ καὶ ὁ θρόνος χρύ- σειός ἐστι - ἡ Ἀλεγον οἱ πιλλαῖοι, ταλάντων ὀκτα--σί- MN - πεποίηται ταυτα ἐξω δὲ του νηου βωμος εστι, χρυσεος εστι δὲ και ἄλλος βωμος μέγας, κουθέεται τα τέλεα των προβάτων ἐπὶ γαρ του χρυσέου, βωμου οὐκ αεστι θέειν, μι μη γαλαθηνα μουνα, τὶ δὲ - μέζονος βωμορκῶ καταγίζουσι λιβανωτουα - τάλαντα ἔτεος ἔκ του οἱ χαλδαῖοι τότε, ἐπεὰν την ορτην γωσι τῶ θεῶ τούτω ' ην δε ἐν τω τεμένε τούτω ἔτι τον χρόνον ἐκεῖνον καὶ ἀνδριὰς δυώδεκα πηχέων χρ σεος, στερεός. ἐγὼ μέν μιν-- ων, τὰ δὲ λέγει αυ- αλδαίων, ταμ λέγω τούτω Ῥ ἀνδριαντι-- ρεῖος με ὁ Τστάσπεος ἐπιβουλευσας Ουκ ἐτόλμησε λαβεῖν, Σερξης δὲ ὁ Θαρείου ἔλαβε καὶ τον ἱρέα ἀπέκτεινε ἀπαγορευοντα μη κινέειν τὸν ἀνδριάντα το μὲν δη ψον ν -- -τω κεκόσμητιαι, ἔστι δὲ - - ἀναθηματα ag κολλά. Tης δὲ Βαβυλῶνος ταύτης πολλοὶ μέν κ- καὶ θ αλλοι ἐγένοντο βασιλέες των ἐν τοῖσι υσσυρίοισι λω- - οισι μνημην ποιήσομαι οῖ τὰ τείχεά τε ἐπεκόσμησαν καὶ τὰ ψα, ἐν δὲ δη καὶ γυνακες δύο ὐμὸν πρότεροναριασα, τῆς στερον γενεμι πέντε πρότερον γενομένη,4 --μα ην Σεμίραμις , αὐτη με ἀπεδέξατο χώματα ανὰ - πεδίον ἐόντα ἀξιοθεητα- πρότερον δὲ ἐώθεε ὁ

118쪽

οον γενομενη ταύτης βασίλεια, νουνομα νηίτωκρις, αυτ δε συνετωτερ γενομεν της πρότερον ἀρξάσης τουτο μεν μνημόσυνα ἐλίπετο, τὰ ἐγὼ ἀπηγησομαι, τουτο δὲ την ηδων ορῶσα αρχην μεγάλην τε καὶ ουκἀτρεμίζουσαν , ἀλrJ αλλα τε ἀραιρημένα αστεα αυτοῖσι, ἐν δὲ δ και την μνον, προεφυλάξατο σα ἐδύνατο

μάλιστα πρῶτα μεν ονευφρητην ποταμον ρεοντα προτερον ἰθυν ος σφι δια της πόλιος μεσης ρεει, τουτονανωθεν διώρυχας ρυξασα ουτ δη τι ἐποίησε σκολιὸν,

ωστε δη τρὶς ἐς των τινὰ κωμέων των ἐν τρυσσυρίη απικνέεταιχεων. y δὲ κώμη ουνομα ἐστι, ἐς την ἀπικνέεται ὁ Ευφρητης, 'Aρδέρικκα. καὶ νυν Παν κομίζωνται ἀπο τῆσδε της θαλάσσης ἐς Βαβυλῶνα, καταπλώοντες ἐς τον Ευφρητην ποταμον τρίς τε ἐς την αυτην ταυτην κώμην παραγίνονται καὶ ἐν τρισὶ ημέρῖσι τουτομὲν δη τοιοsτο ἐποίησε, χῶμα δε παρέχωσε παρ'Ἀκάτερον τολποταμου χεῖλος ἄξιον θώυματος , μέγαθος

καὶ ψος οσον τι ἐστί. κατύπερθε δε πολλαῖαβυλῶνος ωρυσσε ἔλυτρον λίμνῖ, λίγον τι παρατείνουσα ἀπο τοὐποταμοs, βάθος μὲν ἐς το δωρ αἰεὶ ρυσσουσα, ευρος δε το περίμετρον αυτολποιεῶσα εἴκοσί τε κά τετρακοσίων σταδίων ' οὐδὲ ορυσσόμενον χουν ἐκ τούτου τουορύγματος ἀναισίμου παρὰ τὰ χείλεα του ποταμου παραχέουσα ἐπείτε δέ οἱ ορώρυκτο, λίθους ἀγαγομένη κρηπίδα κύκλωπερ αυτην λασε ἐποίεε δὲ ἀμφότερα ταs- τα, τόν τε ποταμον σκολιον καὶ το ορυγμα πῆν ελος, ῶς

τε ποταμος βραδύτερος εἴη περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνύμενος, αὐοι πλόοι ωσι σκολιοὶ ἐς την Βαβυλῶνα, ἔκ τε των πλόων ἐκδέκηται περίοδος της λίμνης μακρη κατὰ τουτο δὲ εἰργάζετο της χωμα τῆ αῖ τε ἐσβολα ησαν καὶ

119쪽

M HERODOTI δη ἐκ βάθεος περιεβάλετο , τοιηνδε δε-αυτῶν παρεν θηκην ἐποιησατο τῆς πόλιος λυσης δύο φαρσέων, τουπ--- μμον ἔχοντος, ἐπὶ των πρότερον βασιλέωλοκως τις ἐθω ἐκ του ρου φάρσεος ἐς τοὐτερον διαβῆναι, χρην πλοίω διαβαίνειν καὶ ην, ἐγὼ δοκέω, χληρὰν τοsτο αυτη δὲ καὶ τουτο προεῖδε ἐπεί τε γαρώρυσσε το ἔλυτρον τῆ βινη, μνημόσυνον τόδε ἄλλο απῖτου--- ἔργου ἐλώετο ἐταμνετο λωους περιμηκεας, ῶς δέ οἰήσαν οἱ λίθοι λογοι, κάὶ τὸ χωρίον ορώρυκτο, ἐκτρέψασα του ποταμου ο ρέεθρον πὰν ἐς τὸ ρυσσε χωρίον ἐν ἐπίμπλατο τοsτο, ἐν τουτ' ἀπεξηρασμένου του ἀρχαίου εέθρου τοπιτο μὲν τα χείλεα του ποτα- μου κατὰ την πόλιν καὶ τὰς καταβάσιας τὰς ἐκ των --λ--ἐς τὸν ποταμον φερουσας ἀνοικοδόμησε πλω γιπιοπτIσι κατὰ τον αυτον λόγον τω τείχεῖ τοὐτο δε κατὰ μέσην κου μάλιστα την πόλιν τοισι λίθοισι, τους ἀρυ-

ξατο, ἰσοδόμεε γέφυραν, δέουσα τους λίθους σιδηρ' τε καὶ μολύβδω. τιτείνεσκε δὲ ἐπ' αὐτην, κως μὲνημέρη γένοιτο, ξυλα τετράγωνα ἐπ' ἄν την διάβασιν εποιευντο οἱ Βαβυλωνιοι, τὰς δε νύκτας τὰ ξύλα ταῶτα ἀποείρεσκον τοsδε ελεκεν, να μη διαφοιτέοντες τὰς νει- κλέπτοιεν παρ' αλληλων. δὲ τό τε ορυχθεν λίμνη πληρος ἐμόνεε πο-- ποταμου κά τὰ περὶ την γέφυραν ἐκεκόσμητο, οὐ φρήτην ποταμο ες τὰ αρχαιαχεεθρα ἐκ της λίμνης ξηγαγε καὶ ουτω τοορυχθὲν λος γενόμενον ἐς δέον ἐδόκεε γεγονέναι καὶ 187 Οιπι πολιήτη σι γέφυρα ην κατεσκευασμένη. ἡ αὐτ αυτη βασίλεια - ἀπατην τοιηνδε τινὰ ἐμηχανησατο. ὲ των μάλιστα λεωφόρων πυλέων του αστεος τάφονεωυτΠ κατεσκευάσατο μετεωρον πιπολῆς αὐτέων των πυλεων, ἐνεκόλαil Uu ,τον γράμματα λέγοντα

120쪽

καὶ χρημάτω κειμενων κάναυτῶν των χρημάτων ἐπικαλεομένων, μη οὐ λαβεῖν αυτά. τησι δε πυλησι ταυ-τρσι οὐδὲν ἐχρῆτο τοsδε εῖνεκεν, τι περ ηεφαλῆς ἰ

- μυρος ἐπὶ ταυτης τῆς γυναικος του παid 188 ἐστρατεύετο, χοντα τε του πατρὸς του λυτου τουνομα

Λαβυνητου καὶ την σσυρίων ασῆν στρατευεται δὲ δημαλῶς ο -- κοὰ σιτίοισι ὁ ἐσκευασμένος ἐξ οἰκουκα προβάτοισι, καὶ δη καὶ υδωρ ἀπο ου χοάσπεω ποταμου αμ αγεται του παρὰ Σουσαχέοντος, του μουνου πίνει βασιλεὐ κρὰ αλλου ουδενος ποταμου τούτου δετου πιασπεω του δατος ἀπεψημένου πολλοὶ κάρτα αμαξαι τετράκυκλοι μιόνεαι κομίζουσαι ἐν ἀγγηχισι

ἀργυρέοισι , πονται, κη- ελαυν' εκάστοτε. πεί τε

δε ὁ Κυρος πορευόμενος ἐπὶ την Βαβυλῶνα ἐγίνετο ἐπὶ Γυνδη --- του αἱ μὲν πηγαὶ ἐν Ματιηνοῖσι οὐρεσμήδει δὲ δια αρδανέων, ειδιδοῖ δὲ ἐς ἔτερ- ποταμον Tιγριν παρὰ 'sZπιν πολι ρέων ἐς τηνερυθρην θάλασσαν ἐκδιδοῖ, τομον δη τον Γύνδην ποταμον ς διαβαινειν πειρῆτο ο κυρος ἐόντα,τασιπέρητον ,