Musai

141쪽

ἄλλο ποταμοὶ ου κατὰ τον Νεῖλον ἐόντες μεγά α, οῖ-

τινες εργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα - των ἐγὼ φράσαι ἔχω ουνόματα. καὶ δελ- κάνουκ κιστα Ἀχελψου, ἐων ' Ἀκκιμανίης καὶ ἐξιεὶς ι θάλασσαν των ε χι νάδων νησων τὰς ημισέας ηδη ηπειρον πεποίηκε.i1 'Eστι δὲ της Ἀραβίης χώροος, Αἰγέπτου δὲ υώς ἔρχομαι φράσωπι μηκος - πλόου ἀρξαμεν ἐκ

μυχου διεκπλῶσαι την εὐρεα θάλασσαν μεραι αν- αισιμουνται τεσσεράκοντα εἰρεσίη χρεομενp, προῆευρυτατός ἐστι ὁ κόλπος, μισυ ημέρης πώ M' --χίη δ' ἐν αυ. καὶ Ῥααπις ἀνὰ πάσαν ημέρην γίνεται.ετερον τοιομον κόλπον καὶ την Αἴγυπτον δοκε γενεσθαι κου, τον μὲν ἐκ της βορη ς θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα ἐπὶ Αἰθιοπίης, τον δὲ Ῥράβων, τον ἐρχομαι λαιον, νηίης φέροντα ἐπὶ Συρίης, σχεων ἀλληλοισι πιλντεπαίνοντας τους μυχους, λίγον δέ τι παραλλάσσοντας της χώρης. 4 - δηJ ἐθελησε ἐκτρέψαι το ρέεθρον Νεῖλος ἐς τουτοι τον Ἀράβιον κόλπον, τί μιν καuυε ἐέοντος τούτου δεινο- jναι ἐντός γε διισμυρίων μων; - μὰν γαρ ἔλπομαί γε πιι μυρίων ἐντος χωσθῆναι αν κου γε δη ἐν τω προαναισι μωμένω χρόνω πρότερον η ἐμὲ γενέσθαι υκ αν χωσθείη κόλπος καὶ πολλλμεζων ἔτι τούτου πὰ τοσου- του τε ποταμου καὶ ουτω ἐργατικον; i N περὶ Αἴγυπτον - καὶ - λέγουσι -- πεί

θομαι, καὶ αυτος ουτ κάρτα δοκε εἶναι, ἰδών τε την

Αἰγυπτον προκε μενην τει ἐρομένης γης, κογχύλιά τε φαινόμενα ἐπὶ τοῖοι ἀρεσι καὶ αυην --Dυσαν, υστε καὶ τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι, κοὰ ψάμμον μολον

142쪽

τέρην τε γην καὶ ποψαμμοτερην, τη-ώραβίην τε καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε κώ υποπετρον ἐουσαν.

Ἐλεγον δε κάὶ τόδε μοι μέγα τεκμηρι--της χώρης δταύτης οἱ ἱρέες, ἡ ἐπὶ Μοίριος βασαος, κως ἔλλι

ποταμος ἐπὶ κτὰ πηχεας το ἐλάχιστον, αρδεσκε Αἴγυπτον την ἐνερθε ἐμφιος καὶ ναρι-- ην ἔτεα ινακόσια τετελευτηριότι με των ἱρέων ταυτα ἐγὼ κουον νυν δὲ, ν μη ἐπ' ἐκκαίδεκα ῆ κεντεκαίδεκα πηχεας ἀναβη το ἐλάχιστον ὁ ποταμὸς, ουκ περ

χωρία καὶ το καλεόμενον Ω- ην ουτω -αυτηκατὰ λόγον ἐπιδιδ ἐς ψος καὶ τλομοῖον ἀποδιδρις

αυξησιν μ', ακλώζ Μαος αὐ- του μίλ- πεί- -αι --πάντα χρόνον του ἐπίλοιπον --ππ- τόκοτε αυτοὶ Ἐλληνας ἔφασαν πείσεσθαι πυθόμενοι γὰρ, ἄλυεται πασα η χώρη τῶν Ἐλληνων , ἀλλ' ο ποταμοῖσι μεται κατά περ η σφετέρη, φασαν Ἐλληνας ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος μεγάλης κακως πωήσειν τοδε επος τοsτ ἐθελει λεγειν, ἁ εἰ μη ἐθελησει σφι ειν θεος, ἀλλ' υ. διαχρῆσθαι, - οἱ Ἐλληνες αἱρεθήσονται ου γὰρ δή σφι ἐστι μιχτος ουδεμία αλλη -- Θφη, μι μη ἐκ του - μυνον. Hταὐτα μὲν ἐς Ἐλληνας Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς ἔχοντα ῶρη- ται φέρε δὲ νυν καὶ αυτοῖοι Αἰγυπτίοισι ς ἔχει

143쪽

HERODOTI φράσω σφι ἐθελοι, καὶ πρότερον εἶπον η χωθη

ἔνερθε Μέμφιος αυτη γάρ ἐστι η αυξανομέr κατὰ λόγον - παροιχομένου χρόνου ἐς μγλαέξά--ἄλλο τι φM ταμρ οἰκέοντες Αἰγυπτίων πεινη--σι, μήτε γε σεταί σφι η χώρη μητε ὁ ποταμος οIος- σται ἐς τὰς ἀρουρας περβαίνειν η γαρ δη νυν γε υτοι ἀπονηρότατα καρπον κομίωνται ἐκ γη των τε δελ- θρώπων λώ-- κοὰ των λοιπῶν Αἰγυπτίων, Τουτε ἀρότρ ἀναρρηγνυντες αυλακας ἔχουσι πόνους

Ουτε σκάλλοντες υτε ἄλλο εργαζόμενοι Ουδ των ω λο ανθρωποι περὶ ληῖον πονέουσι, ἀλλ' ἐπεάν σφι ο

ἄρουραν ἐσβάλλει ἐς αυτην ς, ἐπεὰν δὲ καταπατησyτησι υσὶ το σπέρμα, ἄμητον το απο τούτου μένει - δινησας δὲ τῆσι - ντον σειον ουτ κομίζηται.

πτον ἀπ Περσεος καλεομενης σκοπιῆς λέγοντες τοπαρὰ θάλασσαν εἰνα αυτῆς μεχρι αριχη - των φρολουσιακων τῆ δη τεσσερά - εἰσι σχοῖνοι, το δὲα- θαλάσσης λεγόντων ἐς μεσόγαιαν τείνειν αὐτη. μέχρι Κερκασωρου πόλιος κατ ην σχιζεται λμαος ἔς τε Πηλουσιον μυ καὶ ἐς Κάνωβον, τα δε αλλα λεγόντων της Αἰγυπτου τὰ μεν ψυης, τὰ δὲ Ἀραβίης - ναι, ποδεικνύοιμεν αν--. φ ἡ χρεόμενοι Αἰγυπτίοισι - μυσα, πρότερον χωρην ηδη γάρ τό γε ελτα ῶς αυτοὶ λέγουσι Αἰγυπτιοι καὶ ἐμῶ*κέει, ἐστὶ κατάρρυτόν τε καὶ νεωστὶ, λόγω εἰπεῖν ἀπαραπεφννός τοίνυν σφι χώρη γε μηδεμία πηρν, τί περίεργάζοντο δοκέοντες πρῶτοι ἀνυ - γεγ -- α Οὐδὲ ἔδει σφέας ἐς διαπειραν των παιδίων μαι,

144쪽

LIB. U. CAP. 1 17

τίνα γλῶσσαν πρωτην μή - πιι αλλ' ο . ΑἰγυπτίMNδοκέω ἄμα τῶ Θέλτα τω - Ιώνων καλεομεν γενέσθω, αἰεί τε ἶναι-ού ἀνθρωπω γένος ἐγένετο, πρεπούσης χώρης πολλους μὲν τους πολε - νοντας. ων παλαι αἱ Θῆβαι Αἴγυπτος ἐκαλεετο, της το περίμετρον στάδιοί εἰσι εἴκοσι καὶ ἐκατὰ καὶ

R--χίλιπιι ει ν μει ορθῶς περὶ αὐτῶν γινώ 16σκομεν, χωνες οὐ φρονέουσι περὶ Αἰγύπτο- α δὲ ορθη ἐστι η τῶν χωνων γνωμη, Ἐλληνας τε καὶ αυτοἰς ωνας ποδείκνυμι - ἐπισταμένους λογίζεσθαι οῖ φασι τρία μόρια - γην πασαν, υρω- τε καὶ Ασω καὶ ιβυην τέταρτον γαρ σφεας δεrπροσλογμζεσθαι Αἰγυπτου τὸ Θέλτα, εἰ μητε γέ ἐστι τηλυσίης μητε της Λιβύης ου γα δη ὁ Νειλος γέ ἐστι κατὰ τολον τον λόγον ὁ την Ἀσίην ουρίζω --βυης. - Θέλτα δὲ τούτου κατὰ τὸ ξ περορρηγνυται μῖλος , --τφ σαω Ἀσίης τε καὶ Λιβυης γι-

ταύτην την -' Αἰγυπτίων έκεομένην κατα περ πιλικίην την πο πιλίκων καὶ υσσυρίην την πο -συρίων, ουρισμα δευσία καὶ ιβύη οἴδαμεν ουδὲν ἐον

Ἐχληνων νενομισμεν χρησόμεθα, νομιουμεν θυ- πτον πασαν ἀρξαuενην ἀπο καταδουπων τε καὶ λε- φαντίνης πολιος δίχα διαιρέεσθαι καὶ αμφοτέρων τῶν

ἐπωνυμιέων θεσθαι τὰ μὲν γαρ αυτης ναι τῆς -- βυης, τὰ δὲ τῆς Ἀσίης ὁ γαρ δη μῖλος ἀρξάμενος ἐπτων καταδουπων έει μέσην Αἴγυπτον σχίζων ἐς θάλασσαν. μέχρι μέν νυν Κερκασωρου πόλιος ὐεε εἷς

145쪽

124 HERODOTI ἐων ὁ Νεῖλος το ἀπο ταύτης της πόλιος σχίζεται τέμφασίας οδούς καὶ ' μὲν προς ηε λατπι, ὀ καλέεται Πηλουσιον στό- μετέρη των ὁδῶν στρος

ἐσπέρην ἔχει ' τουτο- νωβικον στόμα κέκληται. δὲ δη θεα των δῶν ταμίλφ ἐστὶ δε ανωθεν - ρόμενος ἐς το ξυ του Θέλτα ἀπικνέεται, το δὲ ἀποτούτου σχίζων, ω τὸ Θέλτα ἐς θάλα-- ἐνει, υτε ἐλαχίστην μοῖραν τμ δατος παρεχόμενος -- ουτε

ηκιστα Ουνομαστην, Σ καλέεται Σεβεννυτικον στομα.

ἔστι δὲ καὶ ἔτερα διφάσια στοματα απ τολλεβεννυτικου ἀποσχισθέντα φέροντα ἐς θάλαοσαν, τοῖσι -- νόματα κέεται τάδε, τω μὲν Σαειμον αυτῶν. φΜενδησιον - δὲ Βολβίτινον στόμα καὶ το Βουκολι--i8,ὀν ουκ ἰθαγενει,τόματά εστι, ἀλλ ορυκτά. αρτυρέει δέ μοι ταὶ γνώμη, τι τοσαύτη ἐστὶ Αἴγυπτος,

χρηστηριον γενόμενον, το ἐγω της ἐμεωυτου γνωμης υστερον περὶ Αἴγυπτον ἐπυθόμην οἱ γαρ η ἐκ Μαρέης τε πόλιος καὶ Ἀπιος οἰκέοντες Αἰγυπτου τὰ πρό ουρα ιβώρ, αυτοί τε δοκέοντες - μυες καὶ

βουλόμενοι θηλεων βοῶν η εργεσθαι, ἔπεμψαν ἐς υμμωνα φάμενοι Ουδεν σφίσι τε καὶ Αἰγυπτίοισι κοι- νον ναι- οἰκέειν τε γαρ ἔξω του Θέλτα καὶ ου ομολογέειν αυτοῖσι μέλεσθαί τε πάντω σφίην ἐξεῖναι γεύεσθαι. - ός σφεας - ἔα ποιέειν ταῶτα , φας

Αἴγυπτον εἶναι ταυτην την Ο Νεῖλος επιὼν αρδει, καὶ Αἰγυπτίους εἶναι τούτους, ο ἐνερθε λεφαντίνης, λι- οἰκέοντες απὸ του ποταμο τούτου πίνουσιν. υτωi σφι ταμα ἐχρησθη. πέρχεται δὲ ὁ Νεῖλος, μεαν πληθύρ, οὐ μολ- - Θέλτα αλλὰ καὶ του Λιβυκο υτ λεγομένου χώρου εἶναι καὶ το Ἀραβίου ἐνιαχῆ καὶ

146쪽

I, IB. U. C AP. 17 21.

ἐπὶ δύο μερέων κατέρωθι οδον, καὶ πλευν ἔτι του του κοὰ ἔλπισσον τοροταμ - φυσιος πέρι Ουτε τι των ἱρέων Ουτε αλλου οὐδενος παραλαβεῖν ἐδυνάσθην.

έρχεται μεν ο Νεῖλος πληθυων ἀπο τροπέων τῶν θερινέω ἀρξάμενος ἐπὶ λατον μέρας, πελάσας δ' ἐς

το ἀριθμον τουτων των μερεων πίσω ἀπέρχεται, απολείπων τ ρέεθρον, στε βραχῶς τον χειμῶνα απαντα διατελέει ἐων μέχρι Ου αυτις τροπέων τῶν θερω-

νέων τούτων ων πέρι οὐδενος οὐδὲν οἷός τ' ἐγενόμην παραλαβεω παρὰ τῶν Αἰγυπτίων. ἱστορέων--οὐς, ηντινα δυναμιν ἔχει ὁ Νεῖλος τὰ ἔμπαλιν πεφυκέναι τὴν αλλων ποταμῶν ταυτά τε δη τὰ λελεγμένα βουλό μενος εἰδέναι ἱστόρεον, κιὰ ο τι- ας ἀποπνεουσας μουνος πάντων ποταμῶν οὐ παρέχεται. 'Aλλὰ Ἐλλήνων μέν τινες ἐπισημοι βουλόμενοι - 20ν- αι σοφω ἔλεξαν περὶ του δατος τούτου τριφα

σθῆναι, εἰ μη σον σημονα βουλόμενος μουνον τῶν η τερ με λέγει τους ἐτησίας ἀνεμους εἶναι αἰτ&υς πληθέειν τον ποταμον, κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν τον μῖλον. πολλάκις δὲ ἐτησίαι μὲν - ων ἔπνευσαν, ὁ δὲ Νεῖλος τώυτο ἐργάζεται προς δὲ, εἰ ἐτησίαι αἰτιο ησαν, χρῆν καὶ τους ἄλλους ποταμους, σοι τοῖΠι ἐτησίησι ἀντίοι ἐέουσι, μοί- πάσχειν καὶ κατὰ

τὰ αυτὰ, μαμ - μαλλον ἔτι τοσούτμ ορο ἐλάμωνες ἐόντες ἀσθενέστερα ταψεύματα παρέχονται εἰσὶ δὲ πολλοὶ μὲν ν η υρΦ ποταμοὶ πολλοὶ δε ἐν Λιβύη, λουδὲν τοιοει πάσχουσι, οἷόν τι καὶ ὁ Νεμλος , δ ετέρη ἀνεπιοτημονεστέρη μέν ἐστι τῆς λελε-- etiγμένης, λόγω δὲ εἰπεῖν θωυμασιωτέρη , η λέγει - τὶκεανουχέοντα αὐτον ταλα μηχανῆσθαι, το δ'

147쪽

τα ψυχρότερα των τὰ πολλά ἐστι ἀνδρί γε λογίζησθαι τοιούτων πέρι οῖ τε ἐόντι ει οὐδὲ οἰκος ἀ- χιόνος

μινχέειν πρῶτον μεν καὶ μέγιστον μαρτυριον οἱ ἄνω μοι παρέχονται πνέοντες ἀπλτων χωρέων τούτων θε

λος διατελέει ἐσμα, ἐπὶ δὲ χιον κε νουσ1 πασα ανάγκοἐστὶ σα εν πέντε μέρyσι, στε εἰ εχιόνιζε, ετ ανταυτα τὰ χωρία, τρίτα δὲ οἱ ανθρωποι υπο του καυμα-

τος μέλανες ἐόντες ἰκτῖνοι δὲ καὶ χελιδόνες δι ἔτεος ἐόντες - ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ φευγοωσαι τον χειμῶνα τον ἐν τῆ Σκυθικη χώρη γινόμενον φοιτέουσι ἐς χειμασίην ἐς τους τόπους τούτους. εἰ τοίνυν ἐχιόνιζε καὶ σονῶν ταυτην την χώρην, δι ης τε δει και ἐκ

τινα ἔγωγε οἶδα ποταμὰν )ὀκεανον ἐόντα, μηρον δὲ τινα τῶν πρότερον γενομένων ποιητέων δοκέω του--2ι νομα ευρόντα ἐς την ποίησιν μειεί--αι ει δὲ δεrμεμφάμενον γνώμας τὰς προκειμένας αυτον περὶ των ἀφανέων γνωμην ἀποδέξασθαι , φράσω, διοτι μοι δο κλει πληθυεσθαι- μῖλος του θέρεος την χειμεριVli l. ρην ἀπελαυνόμενος - λιος ἐκ της ἀδμίης διεξομνυπο των χειμώνων ρχεται της ψύης τὰ α νω. ως μέν νυν ἐν λαχίστω δηλῶσαι, πῆ είρηται της γαρ ἀνἀγχοτάτω η χώρης ουτος ὁ θεος καὶ κατ' 'ντινα, τα

148쪽

LIB. I. CAP. 1

127την οἰκὸς διψῆν τε δάτων μάλιστα καὶ τὰ ἐγχώρια

ἐεύματα μοραί- - των ποταμῶν. M a D nuos Bὶύγ δηλῶσαι , δε εχες διεξιὼν της Λιβύης Κανωοχλιος τάδε ποιέει ατε δια παντὰς του χρόνου αἰθριου τε ἐόντος του ἐέρος του κατὰ ταλα τὰ χωρία κιῶ ἀλεεινης της χωρης - ς, - ἐόντων ἀνέμων φυπῶν,

διεξιὼν ποιέει οἷόν περ καὶ το θέρος ἐωθε ποιέειν ἰωντο μέσον τολουρανο6. ελκει γαρ ἐπ' ἐωυτον το ὐδωρ, ἐλκυσας δὲ ἀπωθέει ἐς τὰ ανω χωρία. πολαμβάνοντες δὲ οἱ ανεμοι καὶ διασπιδνάντες τηκουσι καί εἰοι οἰκότως ο ἀπὸ ταύτης της χωρης πνεοντες, ο τε νότος καὶ ὁ λὶψ ανέμων πολλὸν των πάντων υετιώτατοι δοκέει δέ μοι - πει το δωρ - ἐπέτεον έκάστοτε - πέμ-ψαι του μίλουχήλιος, ἀλλα, υπολείπεσθαι περὶ εωυτόν. πρηυνομένου δὲ του χειμῶνος πέρχεταιο λιος ες μέσον τον-τρανὸν ὀπίσω, καὶ τὰ ἐνθευτενηδη μοίως ἀπο πάντων ἐλκει των ποταμῶν τέως δὲ οἰ-ομβρί- δατος συμμμπομένου πολλου, τοῖσι, ατε υομένης τε τῆς χωρος καὶ κεχαραθρωμενης ὐέουσι μεγάλοι, το θέρεος των τε ἔμβρων ἐπιλειπόντωνα- ς καὶ - του ηλίου λκόμενοι ἀσθενέες εἰή οδὲ μῖλος ἐων ανομβρος έλκόμενος δὲ υ του ηλίου, μουνος ποταμῶν οὐτον τον χρόνον οἰκότως αυτος εωυτομήδει πολλ' υποδεέστερος η του θέρεος τότε μὲν γαρ μετὰ πάντων --υδάτων ἴσον ελκετρα, τον δὲ χειμῶνα μουνος πιέζεται. --τον λιον νενόμικα

μην την ἐμην καὶ τον έρα ξηρὰν τὰν ταύτη ιναι, διακαί- την λαοδον αὐτφ -- της ψέης - ανωθέρος αω κατέχει εἰ δὲ η στάσις φλακτο τῶν ἡρων, καὶ του ουρανου τῆ μὲν νυν ὁ βορέης τε καὶ ὐχειμῶνιοτῆσι , ταντῖ μὲν του νότου νή στάσις καὶ τῆς μεθ

149쪽

ρέης, εἰ ταυτα υτ εἶχε, βλιος αν ἀπελαυνόμενος ἐκμμου του ουρανο υπὸ του χερμῶνος καὶ του βορέεω ηα - - αν τυ υρώπης κατά περ νυν της Λιβύης υχεται, διεξιόντα δ' αν μιαν δια πάσης Ευρωπης ἔλπομαι ποιέειν αὐτον Ἱστρον τά περ νυν ἐργάζεται τον π Νεῖλον. ης αυρο δε πέρι, τι υ ἀποπνέει, τηνδε

πνέειν.

28 αυτ μεν νυν ἔστω ώς εστ τε καὶἰς ἀρχην γένετο του Νείλου ας πηγὰς ουτε Αἰγυπτίων ουτε

γραμματιστης των ἱρῶν χρημάτων της Ἀθηναίης.ουτος δ' ἔμοιγε παίζειν ἐδόκεε φάμενος εἰδεναι ἀτρεκέως ἔλεγε ἄδε εἶναι δύο ουρεα ἐς ὀξυ τὰς κορυφας πηγμένα, μεταρ Συηνης τε πόλιος κείμενα τῆς

Θηβαῖδος καὶ Ἐλεφαυτίνης, ουνόματα δὲ εἶναι τοῖοι Ουρεσι τω μὲν Κρῶφι τω δ ὲ Μῶφι τὰ ων δη πηγας του μίλου μυσας βυσσους ἐκ του μεσου των Ουρεων τούτω ν έειν, καὶ το μὲν μου τορυδατος ἐπ' ἰγυπτου δειν καὶ προς βορερο ανεμον, τὸ δ' ἔτερ- ημισυ ἐπ' Αἰθιοπίης τε και νότου. ῶς δὲ βυσσοί εἰσι ι πηγαὶ, ἐς διάπειραν ἐφη οέτου ναμμίτιχον Αἰγυπτου βασιλει ἀποέοθαι πολλέων γαρ ων χιλιάδων ὀργυιέων πλεξάμενον κάλ- - ωαι ταυτη καὶ οὐκ ἐξωκέσθαι ἐς βυσσόν. Γτω με δη ὁ γραμματιστης, εἰ ἄρα ταυτα γενόμενα ἔλεγε. ἀπέφαινε, ς με κατανοέειν, δίνας τινὰς ταύτη ἐούσας ἰπνωας και παλι ροιαν, οἷ δὲ ἐμβάλλοντος τολυδατος τοῖσι ουρεσι μηδ--θαι κατιεμένη ' καταπειρητηριην ἐς βυσσὸν ἰέναι

150쪽

LIB. II. AP. 26 - 30. 12sAλλου δε υδενος ουθεν ἐδυνάμην τυθεσθαι, αλλὰ

τοσόνδε μὲν αλλο ἐπὶ μακρότατον ἐπυθόμην, μέχρι Ἐλεφοι-ίνης πόλιος αυτόπτης ἐλθὼν το δ' ἀπὸ τούτουακοῆ δη στορέων -- Ελεφαντίνης πολιος ἄνω ἰοντιαναντές ἐστι χωρίον ταύτη ν δεῖ, πλοιον διαδη--

σαντας ἀμφοτέρωθεν κατά περ οὐ πορεύεσθαι- ην δὲ ἀπορραγῆ το πλοῖον οἴχεται φερόμενον - ἰαύος- ῆoου -- χωρίον τουτό ἐστι - ημέρας τέσσερας πλόος, σκολιος δε ταυτη, κατά περ ὁ -ίανδρος , ἐστὶ ὁ μῖλος σχοῖνοι δε δυώδεκά εἰσι λοὶ, τους δεῖ - Ap p πο- διεκπλωσαι σα, μειτε ἀπίξεαι ἐς πεδίον λεῖον, ἐν τω νησον περιρρέει ὁ μῖλος δε - χομψὼ οὐνομα α υτὴ ἐστί. οἰκέουσι δε τα ἀπο Ελεφαν--τίνης ἄνω Αἰθίοπες η , καὶ της νήσου το μισυ, τὐ δεῆμισυ - -- ἔχευα - της νησον λίμνη μεγάλη, την πέριξ νομάδες δε οπες νέμοντιχι, την διεκπλωσας ἐς του Νείλου τλῆέεθρον ηξεις, το ς την λίμνην ταυτην ἐκδιδοῖ καὶ ἔπειτεν ἀποβὰς παρὰ τον ποταμον ἡμιπορί -- σεαι μερέων τεσσεράκοντα σκοπελοί τε γὰρ ἐν τεμίλω ὀiέες ανέχουσι καὶ χοιράδες πολλαί εἰσι, δι' ῶν Ουκ ἐά τέ εο τι πλώειν διεξελθων δὲ ἐν τῆσι τεσσεράκοντα μέρησι τομο τὸ χωρίον, s sἐς τερον πλοῖον ἐμβὰς δυώδεκα ημέρας πλώσεαι, καὶ ἔπειτενήξεις ἐς πόλιν μεγάλην, νουνομά ἐστι Μερόη λέγεται δε αὐτη η πόλις εἰναι μητρόποώς τῶν λλων- άπων. - δ' ἐν ταμν - θεῶν καὶ Θιόνυσον μένους σέβοντιαι, τουτους τε μεγάλ- τιμῶσι, καίσφι μαντηων - κατεστηκε στρατεύονται δ ἐπεάν σφεας ὁ θεὸς Οὐτος κελευ δια θεσπισμάτων, καὶ τῆαν κελευη, ἐκεῖσε π δε ταύτης της πόλιος πλώων ω