Musai

321쪽

χωρην παραδόντας τοῖσι ἐπιουσι, τοῖσι βασιλῶσι δόξα ἐν-εωυτῶν κέεσθαι ἀποθανόντας μηδὲ συμφευ- γειν μ' , λογισο γένους οσα τε ἀγαθὰ πεπόνθασι λαμβάνειν ἄρ- ωξα σφι ταμα, διασταντας- δεμ θμον σου γενομενους μάχεσθαι προς ἀλληλους καὶ τοὐς μὲν ἀποθανόντας πάντας - ἐωυτῶν θάψαι τον

δημον τῶν Κιμμερίων παρὰ ποταμον Ἀρην καί σφεων ἔτι δηλός ω- ὁ τάφος, θάψαντας δὲ Ουτω ν αοδον

ἐκ της χώρης ποιέεσθαι, Σκυθας δὲ ἐπελθόντας λαβεῖν 124 μην την χώρην. Ἀαὶ νυν ἔστι μὲν ω τι Σκυθικῆριος καλεό-αγς φαίνονται δὲ οἱ μέριοι φευγοντες ἐς την Ἀσίνν του Σκυθας καὶ την χερσόνησον κτίσαν--τες, ἐν τῆ νυν Σινώπη πόλιε Ἐλλὰς οἴκισται φανεροὶ

δέ απι - οἱ Σκύθαι διώωντες πι τους καὶ ἐσβαλῶντες ἐς γην τὴν Μηδικην, μαρτόντες τηλοδου οἰ - γαρ, Κιμμέριοι αἰεὶ την παρὰ θάλασοαν ἔφευγον, οἱ δε Σκυ- θαι ἐν δεξιαὶ τον Καυκασον ἔχοντες ἐδίωκον, ἐς ο ε γε-

βαλον ἐς την Μηδικη γην, ἐς μεσόγαιαν τῆς δουτραφθέντες. ἔτος δὲ αλλο lin/- Ἐλλήνων τε καὶμ 13 βάρων λεγόμενος λόγος ει ρητιγι πτη δὲ Αριστώς

Καυστροβίου ἀνηρ Προκοννησιος, ποιέων ἔπεα, ἀπικέσθαι Ισσηδόνας φοιβόλαμπτος γενόμενος, γοσηδμνων δὲ περοικέειν ωριμασπους ανδρας μον--λ- μυς, δε δὲ τούτων του χρυσοφυλπι- γροπας, τουτων δὲ τους Τπερβορέους κατηκοντας δε ὶ θάλασσαν. τουτους ων πάντας πλη- Υπερβορεων ἀρξάντων Ἀριμασπῶν αἰεὶ τοῖσι πλησιοχωροισι ἐπιτίθεσθαι, καὶ,πο

322쪽

in B. IV. CAP. 1 - 15. MI oθε μὲν ην Ἀριστεης ὁ ταλα ποιήσας, εἰ θη- 14 ται τον δε περ αυτοληκουον λόγον ἐν Προκοννησφκαὶ Κυζίκφ, λέξω 'Αριστεην γὰρ λέγουσι, ἐόντα μην-- ουδενὸς γένος υποδεέστερον. μελθόντα ἐς κ tui χν ἐν Προκοννησω αποθανεῖν, καὶ τον κναφέα κατα- κληῖσαντα τὰ ἐργαστηριον οἴχεσθαι ἀγγελέοντα τοῖσι προσηκουσι τω νε μ ἐσκεδασμένου-ῆδη του λόγουανὰ - πόλιν ει τεθωε--ο - στέης, ἐς ἀμφισβα σίας τοῖσι λέγουσι απικέψαι ανδρα Κυζικηνον κοντα ἐξ υρτάκης πόλιος, φάντα συντυχεῖν τέ οἱ ἰόντι ἐH υίκου καὶ λόγους ἀπικεσθαι καὶ τωτον μὲν ἐντεταμένως ἀμφισβατέειν, τους δὲ προ κοντας,μνε ἐπὶ τὸ κναφηων παρεῖναι ἔχοντας τα πρόσφορο - ἀναι-

ῶτα ουτε ζώοντα φαινεσθαι Ἀριστέην μετὰ δὲ ἐβδόμφω φανέντα αυτον ἐς Προκονναπον ποιῆσαι τὰ ωα ταυτα, τὰ --- Ἐλλήνων ωριμά πω καλέεται, πονηροσαντα δε ἀφανισθανα το δεύτερον ταῶτα μὲν αἱ πόλιες 5αυται λέγουσι, τάδε δὲ οἶδα Μεταποντίνοισι τοῖσι ἐνγταλίη συγκυλσαντα μετὰ την ἀφάνισιν την δευτέρην ' μντέει ἔτεσι τεσσεμ-οντα καὶ τριηκο--ι, λιγωσυμβαλλόμενος ἐν Προκοννησω τε καὶ Μεταποντίφ -- ρισκον Μεταποντῖνοί φασι αυτον Αριστέην φανέντα σφι ἐς την χωρην κελευσαι βωμον πόδε- ω σοι - , α - Ἀριοτέεω του Πρ---γίου --ωμίν ινγ παἀνδριάντα παι αυτὸν στησα φάναι γαρ σφι τον - - λωνα λαλι πιέων μουνοισι δη ἀπικέσθαι ἐς την χωρον, κοὰ αυτός οἱ επεσθαι ο νυν ἐῶν ωριστέης. τότε δὲ, τεεῖπετο φ θεῶ, - κό-ξ καὶ τὸν μὲν εἴπαντα ταυτα

323쪽

ΗΕR0DOTI ἀφανισθῆναι , σφέας δὲ Μεταποντῖνοι λέγουσι ἐς εὐφους πέμψαντας τον θεον ἐπειρωτῆν, ὁ τι τὸ φάσμτο ἀνθρώπου εἴη την δὲ Πυθω σφώ κελωειν- θεσθαι, τω φάσματι, πει μενοισι δε αμεινον συνοίσεσθαι καὶ σφέας δεξαμένους ταsτα ποιησαι ἐπιτελgα.

καὶ νυν δε τηκε ανδριας επωνυμίην ἐχων ριστέεω παρ' ἀγάλματι του Ἀπόλλωνος, πέριξ δ αυτον δάφνα ωτῆσι, - δὲ αγαλμα ἐν τῆ πορῆ ῖδρυται ' ν-

-δε μεν νυν περι τοσαυτα εἰρηUθω.

β ης γῆς, τῆς πέρι οδε ὁ λόγος ωρμηται λέγεσθαι,ουδεὶς οἶδε ἀτρεκέως, ο τι τὰ κατυπερθέ ἐστι ουδενὸς γαρ δὶαυτόπτεο εἰδέναι φαμένου μναμαι πυθώσθω

ουδε γα ουδε ' Τριστε ης του περ λθ πρότερον του- των μνημην ποιευμην, ουδὲ Ουτος προσωτέρω σσηδόνων εὐαυτοῖσι τοῖσι πεσι ποιέων ἔφησε ἀπικέσθ/u,

ἀλλα τὰ κατυπερθε ἔλπε ἀκοῆ φας'σσηδόνας εἶναι

τους ταυτα λέγοντας αλλ' οὐ μιν μεῖς ἀτρεκέως ἐμὶμακρότατον οἷοί, γενόμεθα ἀκονεξικεσθαι, πῆν εἰρη-l σεται. πο ου Βορυσθενεῖτέων ἐμπορίου τουτο γαρ τῶν παραθαλασσίων μεσαίτατον ἐστι πάσης τῆς Σκυθι κης , ἀπὸ τουτου πρῶτοι Καλλιπώαι νέμονται ἐόντες Ελληνες Σκυθαι, υπὲρ θε τούτων αλλο εθυος, ο λα- ζῶνες καλεονται. ουτοι δε καὶ οι Καλλιπιδα τὰ μεν αλλα κατὰ ταυτὰ Σκυθησι ἐπασκέουσι, σῖτον δε καὶ σπείρουσι καὶ σιτονται , κοὰ κρόμμυα καὶ σκόροδα - --ος καὶ κεγχρους i δὲ λαωνων οἰκέουσι Σκυθα αρο

ρες ο ου ἐπὶ τησι σπειρουσι τον σῖτον, αλλ' ἐπὰπρησι τούτων δε κατυπερθε οἰκέουσι Νευροι, Νευρῶν

δὲ τὰ προς βορεην ανεμον ερημος ἀνθρώπων, οσον ημεῖς ῖδμεν ταυτα, παρὰ τὸν λανι αμαμόν ἐστι λει Ι 8 90ς σπερης του Βορυσθενεος ωτα διαβάντι τὸν Βορυσθένεα ἀπὸ θαλάσσης πρῶτον με Tλαίη, πο

324쪽

ταύτης νθρωποι οἰκέουσι Σκυθαι γεωργοὶ τοὐς Ἐλληνες οἱ οἰκεοντες ἐπὶ τ 1παν ποταμ σιαλ-unΒορυσθεν. ἴτας σφέας δὲ αὐτους ολβιοπολίτας μοιων οἱ γεωργοὶ Σκυθαι νέμονται το μὲν προς την ηῶἐπὶ τρεῖς μέρας δου, κατήκοντες ἐπὶ ποταμον, φουνομα κεῖται Παντικάπης, -- προς βορων νεμον πλόον ἀνὰ τὸ Βορυσθένεα ημερέων ἔνδε-- η δὲ κατυπερθε τουτων ἐρημός ἐστι ἐπὶ πολλόν μετὰ θε ηυερῆμον Ἀνδροφάγοι οίκέουσι ἔθνος ἐον διον καὶ ου- δαμῶς Σκυθικόν. τὰ δὲ τούτων κατυπερθ' ἐρῆμος η

βάντι τον Παντικάπην ποταμον νομάδες δη Σκυθαι νέμονται, υτ ετ σπειροντες Ουθὲν ουτε ἀρουντες '

ψιλη δενδρέω --την πλη-της λαίης α δὲ νομάδες σειοι τὸ προς την λημερέων τεσσέρων καὶ

δέκα οδον νέμονται χωρην κατατείνουσαν ἐπὶ ποταμον

Γέρρον Πέρην θὲ του Γέρρου ταυτα δη τὰ καλεύμενα Ῥωσιμά ἐστι καὶ Σκυθαι οἱ αριστοί τε καὶ πλωτοι καὶ τ λαλλους νομίζοντες Σκύθας δούλους σφετέρους

εἶναι κατήκουσι-ουτοι το μεν προς μεσαμβρίην ἐς

την αυρικὴν, τὰ δὲ προ η ἐπί τε τάφρον, την δ' οἱ ἐκ των τυφλων γενόμενοι ρυγιν, κώ ἐM της φνης της Μαιητιδος - ἐμπόριον, τὸ καλέεται κρημνοί τὰ

δε αυτῶν κατηκουσι ἐπὶ ποταμον Τάνα, τα δὲ κατυπερθε προς βορέην νεμον των βασιληων Σκυθέων οἰκουσι ελάγχλαινοι, ἄλλο ἔθνος καὶ οὐ Σκυθικόν.Μελαγχλαίνων δὲ - κατύπερθε λίμναι καὶ ἐρημος ἐστι ἀνθρώπων. κατ οσον μεῖς ἴδμεν. Λυαῖν δὲ ποτα 21 μὴν διαβάντι οὐκέτι Σκυθικη , ἀλλ' η μὲν πρώτη των λαξίων Σαυροματέων ἐστὶ, οῖ ἐκ του μυρου ἀρξάμενοι τας Μαιητιδος λίμνης νέμονται το προς βορέην αννον,

325쪽

ρέην ἐστὶ -- μὸν ἐμμος ἐπ' μερέων -- ον, μετὰ δε την ἐρημον αποκλίνωα μἄλλον προς ἀπηλιώτην νεμον νέμονται Θυσσαγεται, ἔθνος πολλὰ καὶ

ἴδιον ζώουσι δὲ ἀπο θήρης συνεχέες ο τουτοι σι ἐν τοῖσι αὐτοῖσι τοποισι κατοικημένοι -ὶ τοω οὐνομα κεῖται γυρκαι, καὶ Ουτοι ἀπὸ ρης ζωοντες τρόπωτοιῶδε λοχα δερ δενδρεον ἀναβὰς ταχε ἐστι πυκνὰ ανὰ στῆσαν την χοόρην , ππος δὲ ἐκάμω δεδιδαγμένος ἐπὶ γαστέρα κεῖ---πιτεινόπιος νεκεν ἐτοῖμός--ἀκυον ἐπε- δὲ- - τὸ θηρίον - του δενδρέου, τοξευσας καὶ ἐκψὰς ἐπὶ τον ιππον διώκει, καὶ ὁ κυωνἐχεται. περ δε τούτων το προς την η ἀποκλίνοντι οἰκέουσι Σκύθαι αλλοι, ἀπο-- βασιληων Σκυθέων ἀπομάντες καὶ Ουτω ἀπικόμενοι ἐς τωτον τον χῶρον

α Μέχρι μὲν δη της τούτων των Σκυθέων χωρης ἐστὶ

καταλεχθεῖσα πασα πεδιάς τε γη καὶ βαθυγαιος, το δ'

ἀπο τούτου λιθώδης, στὶ καὶ τρηχεα διεξελθόντι δὲ κῶ της τρηχέης χῶρον πολλον ,- υσι πώρεαν ουρέων - λων ἄνθρωποι λεγόμενοι ἁναι πάντες φαλακροὶ δειγενεης γινόμενοι, καὶ ἔρσενες καὶ θηλεαι μοίως, καὶ σιμοὶ καὶ γένεια ἔχοντες μεγάλα, φωνην δὲ ἰδίην ἱέντες, ω τι δὲ χρεόμενοι Σκυθικῆ, ζώοντες δὲ π δε- δρέων ποντι ἀν μὲν --μα μειωδρω, Me Gu- ουσι, μέγαθος δὲ κατὰ συκέην μάλιστα κη καρπὸν δὲ

φορέει κυάμω ἴσον, πυρῆνα δε ἔχει τουτ επεὰν γένη ται πέπον, σακκεουσι ἱματιοισι, πορρέει δ' ἀπ' α--παχυ καὶ μέλαν, ἀνομα δὲ, ἀπορρέοντί ἐστι - τουτο κιῶ λείχουσι καὶ γάλακτι συμμίσγοντες α muri,

326쪽

LIB. IV. CAP. II

ἐστι Ου γάρ τι σπουδαῖαι νομαὶ αυτόει εἰσί. υπο δενδρεω ε ἔκαστος κατοικηται τον με χειμῶνα, μεαντο Λένδρεον περικαλυχην πί- στεγν λευκ', - - πίλου τούτους,υδεὶς ἀδικέει ἄωθρώπων - ωοὶ γὰρ λέγονται εἶναι Ουδέ τι ἀρηχν οπλον ἐκτέαται καὶ τομο μεν τοῖσι περιοικεουσι ουτοί εἰσι οἱ τὰς διαφορὰς διαιρέοντες, τουτο δὲ διαν φεύγων καταφυγη ἐς το - , π -δειος ἀδικέεται οἴνομα δέ - ἐστι υ γιεμπαῖοι Μέχρι μεν νυν των φαλακρῶν τούτων πολλη Μπεριφάνεια της χώρης ἐστὶ κα των ἔμπροσθε ἐμέων' καὶ γαραλυθέων τινὲς απικνέονται ἐς αὐτως - ουταλεπόν ἐστι πυελέοθαι, κα Ελλήν- των Βορυσθένεός τε ἐμπορίου καὶ των αλλων Ποντικῶν ἐμπορίων. Σκυθέων δὲ οῖαν ἔλθωσι ἐς αυτοὐς, δι επτὰ ἐρμηνέων καὶ λυπτὰ γλωσσέων διαπρησσονται έχρι μὲν δη - τούτων γινώσκεται, το δὲ των φαλακρω καπυπερθε oi JHς ατρεκως ἐδε φράσαι οὐρεά τε γὰρ ψηλὰ ἀποτάμνει ἄβατα καὶ ουδείς σφεα περβαίνει οἱ δὲ φαλακροὶ ουτοι λέγουσι, ἐμοὶ μὲν - πιοτὰ λέγοντες, οἰκέειν - οὐρεα αἰγίποδας ανδρας, περβαντι δὲ τούτους ἄλλους ανθρωπους, ο την ξάμηνον κατευδουσι τοὐτοδε υκ ενδεκομαι την ἀρχην Ἀλλὰ το μὲν προ ηλτων φαλοκρῶν γινώσκεται τρεκέως υπὸ Ισσηδόνων οἰκεόμενον, τὸ μέντοι κατύπερθε πρὸς βορέην νεμον γινώσκεται οἴτε των φαλακρῶν ουτε των γ σηδόνων, εἰ μη σσα αυτῶν τουτων λεγόντων. Nόμοισι δε 'Im 26δύνες τοιοισίδε λέγονται χρῆσθαι ἐπων ἀνδρὶ ἀπο νηπατηρ, ολ -1-ντες πάντες προσάγουσι πρόβατα,

καὶ ἔπειτεν ταμα θυσαντες καὶ καταταμόντες τὰ κρεα κατατάμνουσι και τον του δεκομένου τεθνεῶτα γ0νία, HEROD. I. D

327쪽

χρυο9υσι, καὶ επειτεν τε ἀγάλματι χρεονται, θυσιας

μεγάλας ἐπετέους ἐπιτελέοντες. παῖς πατρὶ τουτοκατά περ οἱ Ἐλληνες τὰ γε νέοι κ αλλως δε δίκαιοι-ου- λέγονται φα, ἰσοκρατέες ομοίως τνα γυναrκες τοῖσι ἀνδι ι γινώσκονται μὲν δη καὶ ουτοι, το ε ἀπο τούτων το κατυπερθετσσηδόνες εἰσὶ οἱ λεγομτες τους μουνοφθάλμους ανθρώπους καὶ τους χρυσοφυ- κιόγρυ- ἡναι, παρ--λωνΣκύθαι παραλαμ- τες λέγουσι, παρὰ δὲ κωθέω Ἀμ--αλλοι νενομίκαμεν, κα ουνομάζομεν αυτους Σκυθιωτὶ - μασπους αριμα γαρ καλέουσι Σκυθαι , σπου δὲ τον οφθαλμόν. Θυσχείμερος δε αυτ η καταλεχθεῖσα πασα χώρη ουτωτί ἐστι, ἔνθα τους μὲν δαιτῶ τῶν μηνῶν ἀφόρητος

οἷος γίνεται κρυμος, ἐν τοῖσι - ἐκχέας πηλον ποιήσεις, πυρ δε ἀνακα ων ποιήσεις πηλόw η δε θαλασσα πηγνυται, καὶ ὁ Βόσπορος πῆς ὁ Λιμμεριος - ἐσἀ,- κρυσταλλου οἱ στος τάφρου Σκύθαι κατοικη μένοι στρατεύονται, καὶ τὰς ἀμαξας ἐπελαύνουσι πέρην ἐς τους Σινδούς. ουτω μὲν δη του οκτὼ μῆνας διατελέει χειμὼν ἐών, τους δ' ἐπιλοίπους τέσσερας ψυχεα αυτόθι ἐστί. κεχωρισται, δνωτος ὁ χθων - τροπους πῆσι τοῖσι ἐν ἄλλω χώρησι γινομένοισι χειμωσι, ἐν τροτην μεν ωραίην -κ ει λόγου αξιον--D, το δεθέρος

νικαυτα μεν ου γίνονται , θερεος ἀμφιλαφος ην δὲ--- βροντὴ γένηται, λτέρας νενόμιμα θωυμά- σθαι λ δὲ καὶ σεισμος γένηται, ν τε θέρεος ῆν

τε χειμῶνος εν τη Σκυθικῆ τεοας νενόμισται. - ανεχόμενοι φερουσι τον χειμῶνα τουτον, ἡμίονοι

328쪽

LIB. IV. CAP. 26 - 32. ἀνέχονται οκέει δέ - κοὰ το γένος των βοῶν - 2sκόλου διὰ ταsτα ου φυειν κερεα αυτόθι μαρτυρεε δέ

μοι τηὶ γνώμη καὶχμηρ- ἐπος ἐν υδυσσείη ἔχον ἄδε ΚΗ - δεμ, αφαρ κεραοὶ τελέθουσι, ομῶς εἰρημειον τοῖσι θερμή- τ ὁ παραγίνεσθαι

τα κέρεα ἐν δε τοισι ἰσχυροῖσι φυχεσι οὐ φυε κερεα

κας γὰρ δή μοι ἡ λύγος ἐξ αρχης ἐδίζη Q, τι ἐν τῆ

πιείη πάσοὶ χώρη λδυνέαται γίνεσθαι μιονοι, υτε φυχρου του χώρου ἐόντος οὐτε αλλου φανερο αἰτίου δε ς φασὶ δὲ -τοὶ Πλεῖοι ἐκ κατάρης τευ οὐ νε- σθαι σφίσιν ἐμιόνο- ἀλλ' ἐπεὰν προσίη η ρη κἀσκε - σθαι τὰς ππους, ἐξελαυνουσι ἐς τους πλησιοχωρους αυτὰς καὶ ἔπειτέ σφι ἐν τη των πέλας ἐπιεῖσι τους ονους, ἐς ου αν σχῶσι αἱ Ἀποι ἐν γαστρί ἔπειτεν δὲ ἀπελαώνουσι Περὶ δὲ τῶν πτερων των Σκυθα 33 λέγουσι ἀνάπλεον εἶναι τον έρα, καὶ τούτων εῖνεκενου Οἶά τε εἶια ουτε ἰδεω το πρόσω τῆς πείρου ουτε διεζιέναι, τηνδε εχ περ αυτῶν Ληνὶ γνώμη. τὰ κατύπερθε ταώτης της χώρης αα νωοαι, ἐλάσσονι δὲ του θέρευῆ του χειμῶνος, ῶσπερ καὶ οἰκός ν οστις ἀγχόθεν χιόνα δρην πίπτουσα ειθ ε οἶδε το λέγω οἰκ γὰρ η χιὼν πτεροῖσι καὶ διὰ τον χειμῶνα τοsτον ἐύντα τοι----οί- τὰ πως βορέν ἐστὶ της ηπεμρου ταύτης τὰ ἄν πτερὰ εἰκάζοντας την χιόνα τους Σκύθας τε καὶ τους περιοίκους δοκέω λέγειν ταsτα μέν νυν τὰ λέγεται μοιρότατα, ψηται. 2Pπερβορέω δὲ πέρι ἀνθρώπων -τε τι Σκυθα λι- Mρω- Οἴτε τινὲς δελοι τῶν ταυτη οἰκημένων, εἰ μη αρμώσηδόνες. i. δ' ἐγὼ δοκέω, οὐδ' ουτοι λέγουσι Ουδέπι

329쪽

ΗER0D0TI ἔλεγον γὰρ αν καὶ Σκυθαι,, ς περὶ των μουνοφθάλμων θουσι ἀλλ' υσιόδω μέν ἐστι περὶ Υπερβορεων εἰρημένα, ἔστι δὲ καὶ Dp ἐν ' πόνοισι, εἰ δη τῶ33 ἐόντι γε υμηρος ταμα τὰ πεα ἐποίησε Πολίνω ri πλεῖστα περὶ αυτῶ Ληλιοι λέγουσι, φάμενοι ἱρὰ ἐνδεδεμένα ἐν καλάμη πυρῶν ἐξ 'Tπερβορέων φερόμενα απι κνέεσθαι ἐς Σκυθας, ἀπὸ δε Σκυθεων ηδη δεκομένους αἰεὶ τους πλησιοχώρους κάστους κομίζειν -- - προς ἔσπέρης καστάτω ἐπὶ τον Ἀδρίην, ἐνθεῶτε δε προς μεσσμβρίην προπεμπόμενα πρώτους Αωδωναίους Ἐλ- ληνων δέκεσθαι, ἀπο δὲ τούτων καταβαίνειν ἐα ὶ τον Μηλιέα λπον καὶ διαπορεύ- α α βοιαν, πόλιν τε ἐς πόλιν πέμπειν μέχρι Καρύστοπι, το δ' - ταύτης ἐκλιπεῖν Ἀνδρον αρυστίους γὰρ εἶναι τους κομίζον- τας ς ῆνον, ηνίους δε ἐς Θηλον ἀπικνέεσθαι μέν νυν, τα τὰ ἱρὰ ουτ λ--γι σηλον, πρωτον δὲ τους Υπερβορέους πέμψαι φερούσας τὰ ἱρὰ δύο κούρας,

κηW αμα δὲ υτῆσι ἀσφαλειης εῖνεκεν πέμψαι τους θερβορέους των ἀστῶν ανδρος πέντε πο-οὐς- - τους, ο νυν περφερέες καλέονται, τιμὰς μεγάλας ἐν

Θηλφ χοντες. ἐπεὶ δε τοισι Τπερβορέοι σι τους απο- πεμφθέντας ὀπίσω ου ἀπονοστέειν, δεινὰ ποιευμενους,

εἴ σφεας αἰεὶ καταλάμψεται ἀποστέλλοντας μη ἀποδέκε--αι -- δη φέροιτας ἐς τους Ουρους τὰ ἱρὰ ἐνδεδε - μένα ἐν πυρῶν καλάμη τοῖς πλησιοχωροι ἐπισκήπτειν

κελεύοντας προπέμπειν σφέα ἀπο μυτῶν ἐς αλλο εθνος. καὶ ταsτα μεμούτω προπεμπόμενα ἀπικνέεσθαι λέγουσι- ῆλον, οἰώ δὲ αὐτὸς τούτοισι -- ίγω τόδε - εὐμενον προσφερες, τὰς Θρηrκίας πιὰ τὰς Παιονίδας γυναῖκας, πεαν θυωσι τη Ἀρτέμιδι τι βασιληῖη, οὐκ Μήνευ πυρῶν καλάμης θυούσας τὰ ἱρά κωνταsταμεν δη

330쪽

LIB. IV. CAP. 32 - M.

οἶδα ταύτας ποιευσας, τῆσι δε παρθενοισι αυτροι τῆμαί κουραι καὶ οἱ παῖδες οἰίμων αἱ μὲν πρὸ γάμου πλόκαμον ἀποταμνόμεναι καὶ περὶ τρακτον εfλίξασαι ἐπὶ τὰ σῆμα τιβεῖσι το σῆμά ἐστι ἔσω ὀ Ἀρτεμίσιον ἐσιόντι ἀριστερος χειρος, ἐπιπτέφυκε δέ οἱ ἐλαίη οἱ δὲ παῖδες τῶν Θηλίων περὶ χλόην τι--ων- των τριχῶν προτιθεῖσι καὶ ουτοι ἐπὶ τ σημα. αυται μὲν δηταυτην την τιμὴν ἔχουσι πρῖς των Βήλου οἰκητόρων, φασὶ οἱ αυτῶ καὶ την Ἀργην τε κῶ ν-γμιν ἐούσας Μααμένους ἐν Υπερβορέω κατὰ τους αὐτους τούτους

ἀνθρωπους πορευομένας ἀπικέσθαι ἐς Θηλ- ἔτι προτερον Υπερόχος Λαοδίκης ταύτας μεν νυνειλειθυίη αποφερούσας αν- του --μου --ἐτάξηιντοφόρον απικέσθαι, την δὲ 'AM'iν τε καὶ την Σὶπιν αμααυτοῖσι τοῖσι θεοῖσι ἀπικεσθαι λέγουσι καί σφι τιμὰς

αλλας δεδόσθαι προς σφέων καὶ γαρ ἀγείρειν σφι τὰς γυναῖκας ἐπουνομαζούσας - ουνόματα ἐν μυμνει τόν σφι τὸλην ἀνηρ Ἀμιος ἐποίησε , παρὰ δὲ σφέω, - -

τας νησιώτας τε και γωνας μνέειν Εὀπίν τε και Αργγὶν

ουνομάζοντάς τε καὶ ἀγείροντας ολος δὲ ὁ ' ξλὴν καὶ τους αλλους τους παλαιους μνους ἐποίησε ἐκ Λυκίης ἐλθὼν του ἀειδομένους ἐν Θήλφ), H τῶν μηρίω/καταγιζομενων επὶ τω βωμῶ τὴν σποδον ταύτην επὶ την κην την γὀπιός τε καὶ Αργης ἀναισιμοsσθαι ἐπψαλλομένην η δὲ θηκη αὐτέων ἐστὶ μισθετος' τεμισίου πως ή τε τραμμένη ἀγχοτάτω τολμων ἁστιητομου. καὶ αὐτα μεν Τπερβορέων πέρι εἰρησθω. τον γαλμπερὶ Ἀβάριος λόγον του λεγομένου ἰναι φερβορεου- λέγω, λέγω - τον δωτὸν περιέφερε κατὰ πῆσαν την - οὐδὲν σιτεόμενος εἰ δέ - τινες περβόρεοιανθρωποι εἰσὶ καὶ περνότιοι αλλοι γελῶ δὲ ρέων