장음표시 사용
351쪽
HERODOTI ἔλαβε τον ἀδελφεον Σκύλην. καὶ Σιτάλκης μὲν παραλαβω, τον ἀδελφεον ἀπήλετο, Σκυλεμυκταμασάδης -- ταὐτομαέταμε .ὴ, κεφαλῆν ἀτω μὲν περιστέ
λουσι τα σφέτερα νόμαια Σκύθαι, πιὼν παρακτω- μενοισι ξεινικους νόμους τοιαυτα ἐπιτίμια διδουσι.
81 Πληθος-τὀ Σκυθέων ου οἷός τε ἐγενόμην ἀτρεκέως πυθέοθαι, αλλα διαφόρους λήρους περὶ του ἀρι---- Ἀλὶ γα κάρτα πολλοῶς εἶναί σφεας καὶολίγου, Σκύθας εἶναι τοσόνδε μέντοι ἀπεφαινόν μοι ἐς οψιν ' ἔστι μεταξυ Βορυσθενεός τε ποταμοί καὶ Υπάνιος χῶρος ουνομα δέ οῖ ἐστι ρυ παῖος, του καὶ ολίγον τι πρότερον τούτων μνήμη - --ος ἐν αὐ- κρήνην υδατος πικρου εἶναι , ἀπ' ἐς τὸ υμ απορρέοντον Υπανιν αποτον ποιεειν ἐν τούτω τεχώρ κεεται χαλκηζον, μεγάθε καὶ ἐξαπλησιον του ἐπὶ στόματι του Πόντου κρη ηρος, τον Παυσανιης ο Κλεομβρότου ἀνέ- θυαε ος δὲ μη εὶ δέ κω τομον, ωδε δηλώσω εξακοσίους αμφορεας ευπετεως χωρέει το ἐν Σκύθησι χαλκηῖον, πάχος δε το Σκυθικὼν τοὐτο χαλκηΓόν εστ δακτύλων
ἐξ Οὐ- ων ἔλεγον οἱ ἐπιχώριοι απὸ ἀρδίων γενέ-αι. βουλόμενον γαρ τὸν σφέτερον βασιλέα, μούνομα εἶναιωριανταν, τουτον εἰδέναι το πλῆθος το Σκυθέων κε- λευειν μιν πάντας Σκύθας αρδινώκαστον μίαν απὸ του δωτου κομίσα ς δ αν - κομίση, θάνατον ηπείλεε.
αὐτέων μνημόσυνον ποιήσαντι λιπέσθαι- ἐκ τούτων δημι το χαλκηῖον ποιῆσαι το6τ και ἀναθειναι ἐς τον 'Eξαμπαῖον τοsτον ταμήδη περὶ τολπληθεος του Σκυ-82 θέων κου- θωυμά νια δὲ η χωρ αὐτη - θει, χωρὶς φλι ποταμούς τε πολλω μεγίστους καὶ αριθμὸν
πλείστους το δε ἀποθωυμάσαι αξιον και πάρεξ των ποταμῶν καὶ του μεγάθεος του πεδίου παθέχεται, εἰρησε
352쪽
ται ἴχνος Ηρακλέος φαίνουσι ἐν πέτρη ἐνεὸν τὸ οἶκε μὲν βημαπι ἀνδρος, ἔστι δὲ - μέγαθος δίπηχυ, παρὰ
τον Ἀρην ποταμόν. τοsτο μεν νυν τοιουτό ἐστι, ἀναβησομαι δὲ ἐς τον κα ἀρχὰς ηω λεξων λόγον. Παρασκευαγμέ-ἡ Θαρείου - τοὐς κέ ς κῶ 83 ἐπιπέμποντος αγγέλους ἐπι τἀξmαας πεζὸν στρατον, τοῖσι δὲ νέας παρέχειν, τοῖσι δὲ ζευγνυναι τον Θρηῖκιον Βόσπορον, Ἀρτάβανος ὁ Υστάσπεος, ἀδελφεος ἐμήρείου, ἐχρ- μηδαμῶς απιτον στρατηγ ἐπὶπιθας ποιέω χι, καταλέγων των Σκυθέων την ἀπορίην. ἀλλ' υ γαρ ἔπεψε συμβουλευων οι χρηστὰ, ὁ μὲν ἐπέπαυτο, ὁ δὲ ἐπειδη οἱ τὰ πάντα παρεσκευαστο , ξηλαυνε τον στρατον ἐκ πιέσων ' θαυτα τῶν Περσέων μωόμως δεηθη Θαρείου τρι- ώντων οἱ παίδων καὶ
πάντων στρατευομένων να αυτῶ καταλειφθῆναι. δέ
οἱ ἔφη ς αφ ἐόντι καὶ μετρίων εομέν' πάντας τους παῖδας καταλείψειν λιὰν η ἰουβαζος περιχαρης ' ἐλπίζων τοῖς υἱέας στρατ ης ἀπολελύσθαι, - ἐκέλευσε τοὐς ἐπ τούτων ἐπεο τεῶτας ἀποκτεινα πάντας
τους ἰοβάζου παῖδας καὶχsτοι μεν ἀποσφαγέντες αὐ- του ταυτη λείποντο, αρεῖος δε ἐπεί τε πορευόμενος Μει Σούσων ἀπίκετο της καλχ ημνίης ἐπὶ τον Βόσπορον, ἶνα ἔζευκτο πεφυρα, ἐνθευτεν ἐσβὰς ἐς νέα ἔπλωε επὶ τὰς Κυανέας καλευμένας, τὰς πρότερον πλαγκτὰς Ελληνές φασι εἶναι, ζόμενος δὲ ἐπὶ τείρω ἐθηεῖτο τον Πόντον, ἐόντα ἀξιοθέητον πελαγέ- γαρ ἀπάντων πέφυκε θωυμασιώτατος το τ μεν μῆκός εἰσι στάδιοιεκατον καὶ χίλιοι και μυριοι, ὀχλευρος, τῆ ευρώτατος αυτὸς μυτου, στάδιοι τριηκμιοι καὶ τρισχίλιοι του- του του πελάγεος τὰ στόμα ἐστὶ δρος τέσσερες στάδιοι, μῆκος δὲ του στόματος, αὐχην, το δὴ Βοσπορος κέκληται, κατ χη ἔζευκτο η γέφυρα, ἐπὶ σταδίους εἰ κυσ- ί.
353쪽
σίων, μῆκος η τετρακοσίων καὶ χα- κοιταδιδοῖ ἐς τὸν Ἐλλησποντον , ἐόντα στεινότ α,εὐεπτὰ σταδίους, μῆκος δὲ τετρακοσίους ἐκδιδοῖ δὲ ὁ Ἐλλήσποντος ἐς χάσμαμ πελάγεος, - mu καλ-α. - μέτροπι δὲ--αυδε νηυς ἐπίπαν μάλωτά κη--ανυε ἐν μακρημερίη οργυιὰς πτακισμυρίας. νυκτὸς δε ἐξακισμυρίας. δηί ἐς μὲν Φῆσιν απὸ του στόματος τουτο γάρ ἐστι του --υ μακρότατον ημερέων ἐννέα πλόος ισαι. καὶ νυσιαῶν ὀκτώ -ται ἔνεικα μυριάδες μι- οργυιέων γίνονται, ἐκ δε των ὀργυιέων τούτων στάδιοιέκατὸν κά χίλιοι καὶ μυριοι εἰσι. ες δε Θεμισκυρην την ἐπὶ Θερμωδοντι ποταμ ἐκ της Σινδικῆς κατὰ τοτ γάρ ἐστι το Πουν--ευρώτατον τριῶν τε ἡμερέων ς δύο --- πλόος αδται δὲ τρεις μυριάδες κά τριηκοντα οργυιέων γίνονται, στάδιοι δὲ τριηκόσιοι καιτρισχίλιοι. ο μέν νυν Πύντος ὁτος καὶ Βύσπορός τε - Ἐλλησποντος ἀτω τέ μοι μεμετρει- οι- -- τὰ εἰρημένα πεφύκασι, παρέχεται δε κοὰ λίμνην ὁ Πόωτος Ιουτος ἐκδιδουσαν ἐς εωυτὸν, ου πολλω τέω ἐλάσσω μυτου η Μαιητις τε καλέεται κά μητηρ του Πόντου.
87ω δὲ Θαρεως ς ἐθη σατο τὸν Πόντου ἔπλωε ὀπίσω Ῥηγω - της ἀρχιπέκτων ἐγένετο Μανδροκλω Σάμιος ησάμενος δὲ κάὶ τον Βόσπορον στηλα ἔστησε δυο ἐπ αυτ λίθου λευκου, ἐνταμὼν γράμματα ἐς μὲν την Ἀσσύρια, ἐς δὲ την Ἐλληνικὰ ἐλεα πάντα, ὁσαπερ ε ε δὲ πάντα, - πε τούτων μυριάδες ἐξηριθμηθησαν χωρὶς του ναυτιαι- έβδομηριον-. i ἱππευσι, νέες δὲ εξακόσιαι συνελέχθησαν τησι μέν νυν G Ἀστηλησι ταυτησι Βυζάντιοι, κομίσαντες ἐς την πόλιν,
354쪽
σιης Ἀρτέμιδος, χωρὶς νος λίθου ουτος--τελε- τοὐπι Βοσπόρου ο χῶρος, τον ἔζευξε βασιλείς σαρεῖος, ἐμοὶ δοκέειν συμβαλλομένp μέσον ἐστὶ Βυζαντιου τε και του ἐπὶ στόματι ρου.
τέκτονα αὐτης Μαιδρω- τον Σάμιον ωρήσατο πῆσι δεκα - - δη πι θροκλεης ἀπαρχην ζωα γραψάμενος πασαν την ζευξιν του Βοσπόρου καὶ βασιλέα τε Θα- ρεων προεδρίη κατημενον κιὰ τὰ στρατον αυτου διαβαίνοντα, ταμα γραψάμενος μέ κε ἐς τὸ μαῖον, επιγράφας τάδε Βοσπορον θ όεντα γεφυρώσας ἀνέθηκε Μανδροκλεης μη μνημόσυνον σχεdίης
Αυρο μὲν στέφανον περιβὰς Σαμ ιν σι δὲ κυδος, Θαρείου βασιλέος ἐκτελέσας κατὰ - .insτα μέν νυν του ζεύξαντος, ν γέφυραν μνημοσυναἐγένετο, Θαρεῖος δὲ δωρησάμενος Μὰνδροκλέα διέβοανε ει
ἐς τη- ρώπην , τοῖσι Ιωσι παραγγείλας πλώειν ἐς του Πύντον μέχρι στρου ποταμου, ἐπεὰν δε ἀπίκωνται ἐς τὸν στρον, ἐνθαυτα αὐτον περιμένειν, ζευγνυντας τον ποταμόν - γαρ δὴ ναυτισἀνήγον Ιωνοτε κάν--δες καVEλλησπόντιοι ὁ μὲν δη ναυτικος στρατος τας Κυανέας διεκπλώσας ἔπλωε--οsἹστρου, ἀναπλώσας δὲ ἀνὰ τον ποτο - μῶν μερέω πλόον ἀπὸ θαλάσσης του ποταμου - αυχένα, ἐκ του σχίζεται τὰ στόματα του στρου, ἐζευγνυε. αρεῖος δὲ-διέβη τον Βόσπορον κατὰ την σχεδίην, πορεύετο διι τῆς Θρηλης, ἀπικόμενος δὲ ἐπὶ δε - ποταμου τὰς πηγὰς ἐστρατοπεδεύσατο μέρας τρεῖν -παγ λόεται - των περιοίκων εἶναι ποταμῶν ριστος τά τε αλλα ἐς σκεψιν
355쪽
φεροντα, καὶ ὁ καὶ ἀνδράσι καὶ ππο σι ψωονὶ σκασασθαι εἰσὶ /ὲ αὐτομοι πηγαὶ δυῶν δέουσαι τεσσερά
ὁ δε κοντάδε ος ἐς τον Ἀγριώνην, ὁ δὲ Ἀγριάνης ἐς του Ἐβρον, ὁ δὲ ἡ θάλασσαν την παρ' Αἴνω πόλι.sIἘπὶ τουτον ν τον ποταμον ἀπικόμενος αρεῖος
ἐστρατοπεδεώσατο, ψ.ὶ τ ποταμ στηλην ἔστησε ἐν μα, γραμματα ἐγγράψας θοντα τάδε πια - ρου ποταμου κεφαλαὶ δωρ ἄριστόν τε καὶ κάλλιστον
παρέχονται πάντων ποταμῶν καὶ π αυτας ἀπίκετο
ἐλαυνων ἐπὶ Σκυθας στρατὸν ἀνηρ ἄριστός τε καὶ καλ- λιστος πάντων ἀνθρώπων, αρεῖος ὁ Υστάσπεος, Περ- σέ- τε - πάσης της πείρου βασιλεύς. ταυτὶ ἐν-92 αυτα ἐγράφη Ααρεῖος δε ενδ εὐτεν ὁρμηθεὶς ἀπίκετο ἐς αλλον ποταμο μ, τω ουνομα Ἀρτισκός ἐστι ος διὰ 'Oδρυσέ- έει ἐπὶ τουτον--ν ποταμον ἀπικόμενος ἐποίησε τοιόνδε ἀποδέξας χωρίον τῆ στρατιὴ ἐκέλευε πάντα ανδρα λίθον ἔν παρεξιόντα τι ναι ἐς το ἀποδεδεγμένον τουτο χωρίον ώς δὲ ταυτα ἡ στρατιη ἐπετέλεσε, ἐνθαυτα κολιχ νους μεγάλους των λίθων κατα-93 λιπὼν ἀπηλαυνε την στρατιην Πρὶν δὲ ἀπικωθαι--τὸν Ἀστρον πρω-υς αἱρέει Γέτας τους ἀθανατίδοντας. οἱ μὲν γαρ δη τον Σαλμυδησον χοντες ΘρηΓκες καὶ περ-ολλωνίης τε καὶ Μεσαμβρίης πόλιος οἰκημένοι, κα- λεέμενοι δὲ Σκυρμιάδαι καὶ ποιμι, μαχητὶ σφέας αυτ ς παρέδοσαν Θαρεία οἱ δὲ Ηται προς ἀγνωμοσύνην τραπόμενοι αὐτίκα ἐδουλωθησαν, ρηῖκων ἐόν-9 τε ἀνδρηΓώτατοι καὶ δικαιότατοι. θανατίζουσι
356쪽
LI B. IV. AE A P. 90 45. 335 τόνδε τον τρόποw υτε ἀποθνήσκειν μυτους νομμ ζουσι, θαι τε τον ἀπολλυμενον παρα δειμνιι δαί- UIOνα οἱ δὲ πιτῶν τον αυτον τομον νομdo ti rha QEν. δια πεντετηρίδος δε τον πάλω λαχόντα αἰέ σφεωναυτῶν ποπέμπουσι ἄγγελον παρὰ τον Ζάλμοζιν ἐντελλόμενοι των - εκάστοτε δέ- α πέμπουσι δὲ με οἱ μεν αυτων ταχθεντες ἀκοντια τρία ἔχουσι, αλλω δὲ διαλαβόντες του ἀποπεμπομένου παρὰ τον Ζάλμοξιν τὰς χεῖρας καὶ τους πόδας, ἀνακινήσαντες αυτὸν μετέωρον
ήιπτεῶσι ἐς τὰς λύγχας - μὸν δη ἀποθάνη ἀναπαρεὶς, τοῖσι ΦΓλεως ο θεὸς δοκέει,ναι- ῶν δὲ μη ἀπαθάνη,
αἰτιῶντα αυτὰν τον αγγελον, φάμενοί μιν ανδρα κακον εἶναι, αἰτιησάμενοι δὲ τομον ἄλλον ἀποπεμπουσι- εντέλλονται δε ετ ζώοντι οἱ οι- αιτῶ Θ ως καὶ προς βροντην τε κιὰ ἀστραπην τοξευοντες ανω προ τον ου-
μναι εἰ μη τον σφέτερον. N δὲ ἐγὼ πυνθάνομαι των Μτον Ἐλλησποντον οἰκεόντων Ἐλληνων κιὰ Πόντον, τον Ζάλμοξιν τουτον ἐουν- ανθρωπον δουλευσαι ἐν Σάμφ, δουλεsσαι δε Πυθαγόρ τω Μνησάρχου ενθείτε δὲαυτὰν γενόμενον ἐλευθερον χρηματα κτησασθαι συχνὰ, α σάμενον δὲ ἀπελθεῖν ἐς την εωυτοs - δὲ---- βίων τε -- των Θρηῖκων κάν αφρονεστέρων τον Ζάλμοξιν τομον ἐπιστάμενον δίαιτάν τε γαδα καὶ ηθεα βαθύτερα η κατὰ Θρηὶ κας, οἷα Ἐλλησί τε μιλησαντα καὶ Ἐλλήνων - φ αὐενεστατ' - 14 Πυθαγόρη, κατασκευάσασθαι ἀνδρεωνα, ἡ τον πανδοκευοντα των
ἀστῶν του πρώτους καὶ ευωχέοντα αναδιδάσκειν ως
οὐτε αυτὸς ἴτε οἱ συμπόται αυτο οἴτε οἱ εὐτούτων αἰεὶ γινόμενοι ἀποθανέονται, α ξουσι ἐς χῶρον τουτον, να αἰεὶ περιεόντες ξουσι τα πάντα ἀγαθά. ἐνεδνεποίεε τὰ καταλεχθεντα καὶ ελεγε ταsτα εν τούτF
357쪽
κατάγαιον οἰκημα ἐποιέετο. δε οι παντελεως εἶχε το οἴκημα, ἐκ μὲν ων Θρηλων φανίσθη, καταβὰς κάτω ἐς το κατάγαιον οἴκημα διαι-- μ' ἔτεα τοία οἱ δέ μου ἐποθ - ἡλκὰ μέν-- ώς τε -τα τεταρτωδὲ ἔτε ἐφάνη τοῖσι Θρήrξι, καὶ ἀτω πιθανά σφι ἐγέ-96 νετο τὰ ἔλεγε ὁ Ζάλμοξις ταυτά φασί μιν ποιῆσαι. μὰ περὶ μεν τούτου καὶ του καταγαίου οἰκηματος ουτε ἔτεσι πρότ-ον τὸν Ζάλμοξιν τουτον γενώθει Πυθαγόρεω εἴτε δὲ ἐγένετό τις Ζάλμοξις ανθρωπος, εἴ ἐστὶ δαίμων τις τησιχυτος ἐπιχώριος, χαιρετω οὐτοι μὲν σέων, εἶποντο τῶ ἄλλήστρατω. M 1αρεῖος δε ς ἀπίκετο καὶ ο πεζος αμ αυτω στρατος επὶ τον Ιστρον, ἐνθαυτα διαβάντων πάντων Λαρεῖος
ἐκέλευσε τοἰς γωνας την σχεδίην λύσασαμ με- Ἀκατ' η τειρον α'αρ- τον ἐκ τῶν νεῶν στραφον με λόντων )ὸ τῶν γει - λύειν κιὰ ποιέειν τα κελευόμενα ης Ἀρξάνδρου στρατηγὸς ἐὼν Μυτιληναίων ἔλεξε Θαρεω τάδε, πυθόμενος πρότερον, εἴ οἱ φίλον εἴη γνώμ=1 -δικεσθαι παρὰ τορβουλομένου ἀποδείκτυ- σθαι ΙΩ βασίλεs, ἐπὶ γην γα μέλλεις στρατευεσθαι, της ουτε ἀρηρομένον φανήσεται Ουθεν Ουτε πόλις οἰκεομένη, - νυν γέφυραν ταυτην ρά κατὰ χώρη ' στάναι, φυλάκους αὐτης λιπὼν τούτους, ο , α μιν ἐζ καὶ ην ι κατὰ νόον πρηξωμεν ἐυρόντες Σκύθας, ἔσται αποδος ημῖν ην τε καὶ μη σφεας ευρειν δυνωμεθα, η γε ἄποδος ημῖν ἀσφαλης ου γαρ ἔδεισά κω, μη ἐσσωθεωρομεν - Σκυθέων μάχη, ἀλλα μειλ- μη οὐ δυνάμεινή σφεας ευρα πάθωμεν τι- μειοι - ἡ τάει λέγει, φαίη τις αν με ἐμεωυτολεῖνεκεν, ς καταμένω ' γὼ δε γνώμην μὲν την ευρισκον ἀρίστη σῶ βασιλεs, s
358쪽
χρηστης συμβουλίης χρηστοισι εργοι νι ἀμείφωμαι. αυτ 98
εἴπας καὶ ἀπάψας ἄμματα ἐξήκοντα ἐν ἱμάντι, καλέσας λόγους ἡ- γώνων τυι, νους σὲ τάδε υνδρες 'γχωνες, η μὲν ἡρότερον γνώμη ἀ-εχθεῖσα ἐς την γέφυραν μετείσθω μοι, ἔχοντε τον ἱμάντα τόνδε ποιέετε τάδε ἐπεάν με ἴδη ε τάχιστα πορ μενον ἐπὶ Σκυθας τούτου ἀρξάμενοι του χρόνου λύετε ἄριμα λάστης ημερης ' ην δὲ ἔν το τήτω χρόνω μη παρέω, αλλὰ διεξέλθωσι μῖν αἱ μέραι των ἀμμάτων, πο- πλώετε ἐς την μετέρην αυτῶν μεχρι δ τούτου, ἐπείτε -- μετέδοξε ν άσσετε σνδίην, πασαν προ- μίην σαπηρίης τε κοὰ φυλακης παρεχόμενοι ταυταποιεsντες εμοὶ μεγάλως χαριεισθε. αρειος μεν ταῶτα εἴπας ἐς το πρόσαγηπιείγετο.
κειτω κόλπου δὲ αγομένου της γης ταύτης η ,- τε ἐκδέκεται και ο'υτρος ἐκδιδοῖ ἐς αυτην, προς εὐρον ἄνεμον το στόμα τετραμμένος το δε απο στρου ἔπο- μυ- σημανέων το προς θάλασσα αυτῆς της Σκυθικης χώρης ἐς μέτρησιν ἀα ἡ στρου - 4δη ἀρχαίη Σκι--θική στι, προς μεσαμβρίην τε καὶ νότον ανεμον κει μένη, μέχρι πολιος καλεομένης Καρκινίτιδος το δὲ ἀποταύτης την μὲν ω θάλασσαν - αὐτην φέρουσαν, μυσα χρειωην τε χώρην σιαὶ προκειμένη. - , Ποντον, νέμεται το αυρικον ἔθνος μέχρι χερσονησου της τρηχέης καλεομένηs αυτ δε ἐς θάλασσαν την προς πηλιώ πιανεμον κιον- ἔστι γὰρ της Σκυθικῆς τὰ δυομέρεα τῶν Ουρων ἐς θάλασσαν φέροντα , την τε προς
359쪽
338 ΗΕR0D0TI μεσαμβρίχῖν καὶ την προς τηνJχῶ, κατά περ- Αττι- χωρος καὶ παραπλησια ταυτη καὶ οἱ Ταὐροι νέμον- τια της Σκυθικης - εἰ νς Ἀττικης ἄλλο μυ- -ὶ μη Ἀθηναῖοι νεμοίατο τον,--ν τὸν Σουνιακον, μῶλ- λον ἐς το πόντον την κρν ἀνέχοντα τον ἀπο-ορι- κοὐ μέχρι Ἀναφλυστου δήμου λεγω δὲ εἶναι ταλασμικρὰ μεγάλοισι συμβαλέειν τοι-- η αυρικφωτι. δὲ της Ἀττικῆς τει - μη παραπέπλωκε ἐγ-α λως δηλώσω ῶς εἰ της γηπυγίης αλλο ἔθι ος καὶ μη πυγες ἀρωμενοι ἐκ Βρεντεσίου μένος ἀποταμοίατοὐπι άραντος καὶ νεμοίατο τὴν κρην δέ λέγων ταῶτα πολλὰ λέγω παρόμοια , τοῖσι αλλοισι οἶκε η αυ- 100 ρικη ν δ' ἀπο-ης αυρικης δη Σκυθαι, κατυπερθε των αύρων καὶ τὰ προς θαλάσσης της οίης νέμονται μου τε Βοσπόρου του Κιμμερίου τα προς εππέ- ρης - της λίμνης της Μαιητιδος μέχρι Ἀνδεδος ποταμου ὁ ἐκδιδοῖ ες μυχον τῆς λίμνης--της. δη νἀπο μεν 'υτρου τα κατύπερθε ες την μισόγαιαν φέροντα αποκληῖεται ἡ Σκυθικη υπῖ πρώτων Ἀγαθυρσων, μετὰ δὲ μυρῶν, ἔπειπεν δὲ - οφάγων, τελευταίων δὲ101 Μελαγχλαίνων. Ἐστι - της Σκυθικῆς ς ἐουσης --
τραγωνου, των υ μερέων κατηκοντων ε θάλασσαν,
πάντη ἴσον τό τε ἐς την μεσόγαιαν φέρον καὶ το παρατην θάλασσαν ἀπο γαρ υτρου ἐπὶ Βορυσθένεα δέκα ημερεων ὁδεις, - Βορυσθένεός τ' - τὴν λίμνην την Μαιητιν τέρων δέκα καὶ το ἀπω λάσσης ἐς μεσόγαιαν τους Μελαγχλαίνους τους κατυπερθε Σκυθέων
οἰκημένους εἴκοσι ἡμερέων-δός. χνοως η μερησίη ἀνὰ διηκόσια στάδια συμβέβλη- μοι. -- αν εχ της
πιυθικῆς τὰ ἐπικάρσια τετρακισχιλίων σταδίων καὶ τα οὐ θια τὰ ἐς την μεσόγαιαν φέροντα τέρων τοσουτωνοτ δίων η μήν νυν φαλη ἐστὶ μέγαθος τοσον -
360쪽
LIB. IV. CAP. 99 - 105. 339 οἱ δὲ Σκυθαι δόντες σφωι λόγον, ηέν ου οἱοί τι πτον αρείου στρατον ἰ μαχίη διωσασθαι μουνοι, οἱ βασιλέες συνελθόντες ἐβουλεύοντο ς στρατο λεπελαύνοντος μεγάλου. σαν δε οἱ συνελθόντες βασιλέες Ἀώρων καὶ πια ρσων καὶ Νευρῶν καὶ Ἀνδροφάγων κιὰ Μελαγχλαίνων - Γελανῶν κο ὶ Βουδίνων κάν -- ροματέων. -- αυροι μὲν νόμοισι τοι νισίδε χρε- Mονται θυουσι μὲν πι παρθεν τούς τε ναυηγοὐ καὶ σπιι τοτ αν λάβωσι Ἐλληνων ἐπαναχθέντας τρόπωτοιῶδε A, λεγουσι, ἡ τὸ σωμα απι, του ρημνου ἀθεουσι κάτω ἐπὶ γαρ κρημνοφῖδρυται τὸ ρόν), την δε κεφαλην ἀνασταυρω νι, οἱ δε κατὰ μεν την κεφαλην μολογέουσι, σ.ωδε κτο, τοι σωμα/---δεσθια - του κρον - λέγουσι, I, ra
μσι τάδε ἀποταμῶν ἔκαστος κεφαλην ἀποφέρεται s. τὰ οἰκει, ἔπειτε - ξύλου μεγάλ- ἀναπείρας στῆ issa maυπὲρ της οἰκίης περέχουσαν πολλον, μαλιοτα δε υπὸρι u oK A. τῆς καπνοδόκης φασὶ δὲ τουτους φυλακους της οἰκίης 3 πάσης υπεραι πέμεσθαι ζωουσι δὲ απὸ ληνης τε - πολεμου 'Aγάθυρσοι δὲ αβρότατοι ἄνδρες - καὶ χρυ- i
σοφόρει τα μάλιστα, ἐπίκοινον δε των γυναικῶν την μῖξιν ποιευνται, να κασίγνηποί τε αλληλων ωσι καὶ
οἰκηm ωντες πάντες μήτε φθον μήτ' ἔχθε χρέωνται
Ἀλληλους τὰ δ' ει νόμαια Θρηrξι προσκεχωρηκασι. Νευροὶ δε νόμοισι μεν χρέονται Σκυθικοῖσι γενEῆ θεοειμια προτερον σφεας τῆς αρείου στρατηλασίης κοτέρολαβε ἐκμων την χωρην πῆσαι ἀπλοφων φιας γάρ σφι πολλοῖς - η χωρ ἀνέφαινε, οἱ δὲ πλευ-ς ανωθέν