Ausgewählte schriften des Lucian

441쪽

- Ἐκβατάνοις λεγέσθω. ἐπι πασι δἐ ὁ Μαραθῶν και

'I. Θως αλείσθω και ὁ Ἐλλήσποντος πεζετέσθω καὶ ὁ λιος ταὐτων Μηδικῶν βελῶν σκεπέσθω καὶ Ξέρξης φευγέτω καὶ ὁ εωνίδας θαυμαζέσθω και τα 'O υάδου γράμματα ἀναγινωσκέσθω, καὶ Σαλαμις καὶ ὀ Ἀρτεμίσιον καὶ

a Πλαταιαι πολλὰ ταυτα και πυκνά, και ἐπὶ πασι τα

ολόγα ἐκεῖνα νόματα ἐπιπολαζέτω και ἐπανθείτω, και συνεχες, αττα και- δήπουθεν, καν μηδἐ αυτῶν δέ, I καλὰ γάρ εστι και εικῆ λεγόμενα. s. ην δέ ποτε και 10ῆσαι καιρὸς εἶναι δοκῆ, πάντα σοι δέσθω καὶ μέλος γιγνέσθω. ,αν ποτε απορηρος πράγματος δικον, τους ανδρας τους δικαστὰς ὀνομάσας ἐμμελῶς πεπληρωκέναι

19 10 ην δε ποτε καὶ ἐσαι και ν εῖναι δοκῆ. Solcne Art

442쪽

ο υ την ὁρμονίαν τὰ ὁ οἴμοι τῶν καχῶν πολλάκις, καὶ ὁ μηρος πατασσέσθω, καὶ λαρύγγιζε και ἐπιχρέμπτουτοις λεγομένοις και βάδιζε μεταφέρων την πυγήν. καὶ νμέν σε η ἐπαινῶσιν, γανακτει καὶ λοιδορο αυτοις ' ην δε ὀρθοὶ στήκωσιν αδ της αισχύνης ηδ προς τηνεξοδον ποιμοι, καθέζεσθαι κέλευε, a 3λως τραννὶς τὀ πρῆγμα εστω. 20. πως ει καὶ τὰ πλῆθος των λόγω 20 θαυμαζωσιν, αὐτων γλιακῶν ἀρξαμενος η καὶ νη Λέα α των Λευκαλέωνος καὶ Πύωας γάμων, ην δοκῆ, κα- 10 ταβίβαζε τον λόγον ἐπὶ τὰ νυν καθεστῶτα οι ἐν γαρ συνιέντες λέγοι, καὶ μάλιστα ἐν σιωπήσονται υα ευ- γνωμοσύνης, νυ καὶ λέγωσί τι, αδ φθόνου αυτ δόξουσι δρῶν οι πολλοὶ δὴ τὰ σχημα καὶ φωνην καὶ βάδισμα καὶ περέπατον καὶ μέλος καὶ κρηπιδα καὶ τὰ αττα15 σου ἐκεῖν τε πασι καὶ τον δρῶτα ὁρῶντες καὶ δασθμα ου πουσιν πως ἀπιστησουσι μη ουχὶ πάνδεινόν τινα ἐν ταῖς λόγοις ἀγωνιστὴν εἶναί σε αλλως τε καὶ τὼ - τουτο ου μικρὰν χε την ἀπολογίαν καὶ θαυμα

παρὰ τοις πολλοῖς στε δρα μή ποτε γράφας η κεφά- 20 μενος παρέλθῖς, ελεγχος γαρ σαφὴς ταὐτά γε. 21. o 2Iφέλοι δ'Ἀπαινείτωσαν αεὶ καὶ μισθῖν τῶν δείπνων ἀπο-

Gegenstand de sicli Eu Mese Artu eientie singendenVOrtrag eignet.2. ὁ μηρος πατασσέσθω. Quint instit orat. XI. 3. 123. mur ferirs, quod Athenis primus ferisse creditur Cleon, et usuatum et in Nantea deest, et eaeeitat

3. ράδ. ζὰ μεταφέρων την

rus nec ullanos excursio moderata eamus rara, tirunc magis

443쪽

τινέτωσαν, εἴ ποτε αἴσθοιντό σε καταπεσούμενον, χειρα ὀρέγοντες καὶ παρέχοντες ευρεῖν τὼ λεχθησόμενον εν τοῖς μεταξ των ἐπαίνων διαλείμμασι καὶ γαρ αδ και οὐδεμελετω σοι χορὰν χειν οἰκεio καὶ συνρδοντα ταυταμεν σοι τα εν τοι λόγοις μετὰ ταυτα δε προῖόντα σε δορυφορείτωσαν εγκεκαλυμμένον αυτὰ καὶ περὶ ν νης μεταξ διαλαμβάνοντα. καὶ ην τις εντυχην, θαυμάσια περὶ σαυτῶ λέγε καὶ περεπαίνει και ἐπαχθης γένου αυ-

του τί γα ὁ Παιανιεῖς προς ἐμέ; καί, Προς ἔνα ἴσως

μοι των παλαιῶν ὁ ἀγων καὶ τὰ τοιαῖτα. 1022. O δε μέγιστον καὶ προς τὰ ευδοκιμεῖν ἀναγκαιότατον λίγου δεώ παραλέλοιπα, πάντων καταγέλα των

λεγόντων καὶ ην με τις καλῶς ειπιν, αλλότρια καὶ οιχεαυτοῖ δεικνυειν δοκεέτω, ν δε μετρίως ἐνεχ J, πάντα εστω πιλήψιμα. καὶ ἐν ταῖς ἀκροάσεσι μετὰ πάντας βεἰσιένοι χρή, πίσημον γάρ καὶ σιωπησάντων πώντων

ξένον τινὰ παινον πειπάῖν τὰς ἀκοὰς των παρόν νεπιστρέφοντα καὶ νοχλήσοντα, ω νaυτιαν παντας επὶττ φορτικ των νομάτων καὶ ἐπεσράττεσθαι τὰ τα.

καὶ επισείρος δε μὴ πολλάκις την χεῖρα, υτελἐς γάρ,

21. 2. ἐν τοι μεταξύ των π αίνων διαλείμμα. in den

tena

20. καὶ ἐπισείσης δε ει πολλάκις την χειρα. everκαὶ - δέ s. Eu e. 17. - ἐπισείειν την χεῖρα xvi bis acetis. c. 28

444쪽

μηδ ἀναστης, πλην ἄπαξ γε η δις το πλειστον υπομειδέα δε τὰ πολλὰ καὶ δῆλος γίνου μὴ ρεσκόμενος τοις λεγομένοις ἀμφιλαφεῖς ὁλαὶ ἀφορμα των μέμφεων τοις συκοφαντικοῖς τὰ ἀτα τὰ δ' αλλα χρὴ θαήsic τόλμα

γαρ και ἀναισχυντία καὶ ψευδος πρόχειρον και ρκος ἐπακροις αε τοι χείλεσι και φθόνος πρω παντας και μῖσος και βλασφημία και διαβολαὶ πιθαναί, ταυτ σε ἀοίδιμον ἐν βραχε και περίβλεπτον ἀποφανει. 26. ιεν ὁ με γεννάδας ειπών ταυτα πεπαύσεται 26

10 ην πεισθὴς τοι εἰρημένοις, και δὴ παρέῖναι νόμιζε οἷπερ ἐξ αρχῆς ἐπόθεις ἐλθεῖν, και Ουδέν σε κωλύ

σει πόμενον τοι νόμοις εν τε τοι δικαστηρίοις κρατειν καὶ ἐν τοι πλήθεσιν ευδοκιμῶν και ἐπέραστον εἶναι και γαμεῖν υ γραυν τινα των κωμικῶν, καθάπερ ὁ νομο-

15 θέτης και διδάσκαλοςJ, ἀλλα καλλίστην γυναῖκα την Ῥητορικήν, ς το του Πλάτωνος ἐκεῖνο πτηνὰ αρμα ἐλαυ- νοντα φέρεσθαι σοι μὰλ λον πρέπειν περὶ σεαυτο ειπεiν ἐκείν0 περὶ του Λιους ἐγώ δἐ - ἀγεννὴς γα και δειλός ειμι - ἐκστήσομαι τῆς δου ἡμῖν καὶ παυσομαι Ἀ204ητορικῆ ἐπιπολάζων, ἀσύμβολος ων προς-υτὴν τὰ μέτερα μὰλλο δἐ δη πέπαυμαι. Ἐστε ἀκονιτι ἀνακηρύτ-

4. τὰ δ' ἄλλα χρη θα Τρεῖ

10. καὶ δη-οgar schon. gl. Piscat. c. 22. εῖεν ' μεῖς ἐνυμῖν καὶ δ καθημεθα τοιμοι ἀκούειν των λόγων. 16 ώς το Πλάτωνος ἐκεῖνο πτηνον ἄρμα - φηρεσθαι. Plato's nailriis p. 246. e. neissi esuo Zeus 5 με δη μέγας γε- μῶν οὐρανο ευς ἐλαυνων πτηνον ἀρμα πρῶτος πορεύε

18. ἀγεννης καὶ δειλός in1

445쪽

τεσθε και θαυμάζεσθε μόνον τουτο μεμνημένοι, τι μῆν τάχει μῶν κεκρατηκατε κυτεροι φανέντες, ἀλλατ ἡ στην καὶ πραν τραπέσθαι νην ὁδόν.

446쪽

Vie Lucia die Rhetora I seiner est verteidet vor len

448쪽

Ω ΑΙ ΗΣ Βάλλε βάλλε τον κατάρατον ἀφθ3 1νοις τοι λίθοις. πέβαλλε των βώλων προςεπέβαλλε καὶ των στράκων παῖε τοῖς ξύλοις τον ἀλιτήριον. ρα μὴ

διαφυκη. και - βάλλε, ω Πλάτων, και σν, ω ρύσιππε, καὶ συ δέ. πάντες αμα ξυνασπίσωμεν ἐπ αυτὰν,

κοινὰς γαρ πολεμιος, και υ εστιν μῶν ὁντινα υχυβρικε. συ δέ, ω Λιόγενες, εἴ ποτε και ἄλλοτε χρω τοξυλτ μηδε νητε διδότω την ξίαν βλάσφημος ων τέ

10 τουτο κεκμήκατε δ Ἐπίκουρε και Ἀρίστιππε καὶ μηνου ἐχρῆν. ἀνέρες στε, σοφοί, μνησασθε ει θουριδος οργῆς.

ἔστε, φίλοι, μνήσασθε δε θούριδος ἀλκῆς. Di ire Corale

449쪽

το θηρίον εἰλήφαμέν σε, ὼ μιαρέ. εἴσρ γουν αυτίκα,

ον ινας οντας μας κακηγόρεις του τρόπρο δέ τις -- τὰ και μετελέλυ ποικίλον γάρ τινα επινοῶμεν θάνατον κατ ντου πῶσιν μιν ξαρκέσαι δυνάμενον καθ' καστον επτάκις γουν δίκαιός ἐστιν μῖν ἀπολωλεναι.QOO OOO A. μοι μεν, ἀνεσκολοπίσθαι δοκεT

SI A. B. N Λέα, μαστιγωθέντα γε πρότερον. OIA i. Ους φθαλμους ἐκκεκόφθω. 10SIA A. ην γλῶτταν αὐτὴν τι πολυ πρόσερον

ἀποτετμήσθω.

λακιστὰν εν πέτραισιν ευρεσθαι μόρον, Da a το μέρος αττου καστος χων ἀπηλλάττετο.

450쪽

ρικῆς ἀντιλογίας. κουε γουν

μὴ δή μοι φυξιν γε κακηγόρε, βάλλεο θυμ0,

χρυσόν περ λέξας επεὶ κεο χεῖρας ε ὁμάς. 15 AOYK. οἴμοι των κακῶν ὁ ἐν υμηρος ὴμῖν απρακτος ή μεγίστη ελπίς επὶ τον τριπίδην δή μοι κατα

φευκτέον τάχα γαρ αν κεῖνος σώσειέ με. μὴ κτεDε τον κέτην γαρ υ θέμις κτανεῖν.ΠA A T. T δε; ουχὶ κἀκεῖνα Εὐριπίδου στίν,2 ου δεινὰ πάσχειν δεινὰ τους εἰργασμενοις; AOYK. υν ιν 'κατι ἡημάτων κτενεῖτε με;