Ausgewählte schriften des Lucian

431쪽

γαμηκότος. . A επειδὰν πλησιαρος του ρει το μεν πρῶτον ἀπογινώσκεις την νοdoν, καὶ το πραγμα μοιον

ῶναι σοι δοκῶ ποῖον Ἀορνος φάν τοι Μακεδόσιν ἀπόξυρον αυτὴν πανταχόθεν ἰδοῖσιν, ἀτεχνῶς οὐδἐ ὀρνέοις περπτηνα ραδίαν, Λιονύσου τινὰς γρακλέους, 5 εἰ μέλλοι καθαιρεθήσεσθαι, δεομένην ταυτά σοι δοκεῖτο πρῶτοW εἶτα μετ' λέγον ρρ δύο τινὰς οδούς, μῶλ- λον οὐ μεν τραπός ἐστι στενὴ και ἀκανθώδης και τραχεῖα, πολ το δίφος εμφαίνουσα και δρῶτα και φθη γαρ δη ισίοδος ευ μάλα ποδείξας αυτην, στε υδἐ 10εμο δεήσει φετέρα δε πλατεῖα καὶ ἀνθηρὰ και μυδρος, τοιαύτη γαν μικρὰν εμπροσθεν εἶπον, να μὴ και ταυτὰ λέγων πολλάκις ἐπέχω σε δ' ἡ τορα εἶναι δυνάμενον. S. πλην τό γε τοσοῖτον προσθήσειν μοι δοκῶ, τι , τραχεῖα κείν' καὶ νάντης ου πολλὰ ἰχνη των ὁδοιπό- 15ρων χει, εἰ δέ τινα, πάνυ παλαιά κα εγωγε - κεὐ

νην θλιος ἀνῆλθον τοσαῖτα καμών οὐδεν δέον φετέραδ ατε μολὴ οὐσα καὶ ἀγκύλον ἐδεν εχουσα πόωωθέν μοι φάνη οἷα στὶν οὐχ ὁδεύσαντι αυτὴν ου γὰρ εώρων

genderinassen lV. 28 τοὐμὸν δηκύκλον της δερα λέγουσιν ἐς διακοσίους σταδίους μάλιστα εἰ- ναι, φος δὲ υrης Ἀλπεοχθαμαλώτατον, σταδίων ενδεκα καὶ ἀνάβασιν χειροποίητον μίαν χα

432쪽

νέος ων τι τὰ βέλτιον, αλλὰ τον ποιητὴν κῶνον ἀμ- Θευειν μην λέγοντα κ των πόνων φύεσθαι τἀγαθά. τὼ δ' οὐκ εἶχεν υτως ἀπονητὶ γουν ορῶ μειζόνων τοις πολλοῖς ἀξιουμένους ευμοιρία της αιρέσεως η των λό- γων καὶ δῶκ επὶ δ' - την αρχὴν ἀφικόμενος εὐοιδ' - απορήσεις, καὶ 'η πορεις, ὁποτέραν τραπητέον οουν ποιήσας δ' - α εαὶ τὼ κρότατον ἀναβήση καὶευδαιμονήσεις καὶ γαμήσεις καὶ θαυμαστὰ πῆσι δόξεις, ἐγώ σοι φρασω κανὼν γαρ, αυτὰν ἐξαπατηθῆναι καὶ 10 πονῆσαι σοὶ λασπορα καὶ ἀνήροτα πάντα φυέσθω καθάπερ επὶ του Κρόνου. 9. υθες ουν σοι πρόσεισι καρτερός τις ἀνήρ, πό-

σκληρος, ἀνδρώδης τὼ βάδισμα, πολὴν τον λιον αὶτφ σώματι δεικνυων, ἡkενωπὴς τὰ βλέμμα, ἐγρηγορώς, 15 της τραχείας ὁδου ἐκείνης γεμών, λήροις τινὰς προς

σε ὁ μάταιος διεξιών πεσθαί οι παρακελευόμενος, πο-

δεικνῖς τα σημοσθένους ἴχνη καὶ Πλάτωνος καὶ λλων τινῶν, μεγάλα μεν καὶ αἐ τους νυν, ἀμαυρὰ δ ηδη καὶ σαφῆ τὰ πολλὰ πῖ του χρόνου, καὶ φήσει ευδαι- 20 μονά σε σεσθαι καὶ νωτ γαμήσειν την Ῥητορικήν, εἰ κατὰ τούτων ὁδευσειας σπερ ῶ - τῶν κάλων βαίνοντες, εἰ ὁ καν μικρόν τι παραβαίης η ἐξω πατήσειας επὶ θάτερα μῶλλον κλιθείης τῆ ony, ἐκπεσεῖσθαί σε της ὀρθῆς ὁδου καὶ γου εα τον γάμον εἶτά σε, 25 λευσε ζηλουν ἐκείνους τυυς αρχαίους ανδρας ὲ λα παραδείγματα παρατιθεὶς τῶν λόγων Ου ρδια μιμεῖσθαι, L

τά γ' - σπαρτα καὶ ἀνηροτα

433쪽

τὰ της παλαιας εργασίας στίν, γέου και των μνὶ Κριτίον και ησιοπην, ἀπεσφιγμένα και νευρώδ και σκληρὰ και κριβῶς ἀποτετμημένα ταῖς γραμμαῖς, πό

της δοιπορίας, ετ πολλά, ου κατὰ μέρ&ς και τριακάδας, ἀλλα κατ' λυμπιάδας λας ἀριθμῶν, ω και προαποκαμεὶν ἀκούοντα και ἀπαγορευσαι πολλὰ χαίρειν φρά - 10 σανια τῆ ελπιζομένy κείνη ετ δαιμονία - δἐ επὶ τούτοις Ουδ μισθορς λέγους ἀγrαιτε των τοσούτων κακῶν, αλλ' υδ αν γήσαιτό σοι, ει μη μεγύλα πρότερον

1. τὰ της παλαιῆς ἔργα -

ali nite me Zusantinenstellungruer- not. c. 24. ἀποχρη ς κάστοπ9ος ο πολίτην γενέσθαι συνε- σιν καὶ ἐπιθυμίαν των καλῶν καὶ πόνον καὶ το λιπαρς ς.

et ala vis tori Ser. c. I.

434쪽

λάβοι. 40. ο μεν ταντα φήσει ἀλαζών και σαῖος ς 10 ἀληθῶς και Κρονικὰς νθρωπος νεκρορ ες μέμησιν πα

λαιοῖς προτιθεις και ἀνορύττειν ξιῶν λόγους πάλαι κατορωρυγμένους ς τι μέγιστον ἀγαθόν, μαχαιροποιουο ιδ και αλλον Ἀτρομήτου τινὰς γραμματιστο ζηλουν ἀξιων, και ταυτα εν εἰρήνy μήτε ιλίππου ἐπιόντος μήτεωλεξάνδρου ἐπιτάττοντος, πο τ εκείνων τέως ἐδόκει χρήσιμα ου εἰδὼς ποία νυν κεκαινοτόμηται ταχεῖα και

ἀπράγμων και ειθ της ητορικῆς δός - δε μήτε 10 πείθεσθαι μήτε προσέχειν αττψ, μή σε ἐκτραχηλίων,

παραλαβὼν - τελετταῖον προγηρῶσαι τοις πόνοις παρασκευάσD H ει πάντως ερρ και τάχιστα εθέλεις τῆῬητορικὴ συνεῖναι ακμάζων τι, ς και σπουδάζοιο προς αυτῆς, ἴθι ν με δασεῖ τουτω και πέρα του μετρέου 1 ἀνδρικο μακρὰ χαίρειν ειπών λέγε ἀναβαίνειν αυτὰ καιαλλοις ὁπόσους αν ἐξαπατῶν δύνηται ἀνάγειν, καταλεπῶν ἀσθμαίνοντα καὶ ἱδρῶτι πολλW συνόντα. 11. ἡ δε 11 προς την τέρα ελθών ευρήσεις πολλοῖς μεν και αλλους, εν τούτοις δ και πάνσοφόν τινα και πάγκαλον ανδρα, 20 διασεσαλευμένον, βάδισμα, ἐπικεκλασμένον τον αυχένα, γυναικεῖον, βλέμμα, μελιχρῖν τὼ φώνημα, μύρων πο- πνέοντα, του δακτύλο κρο την κεφαλὴν κνώμενον, λέγας μεν τι, υλα δε και ἰακινθίνας τὰς τρίχας ειθε-

c. 2.

10. μησε προγηρῶσαι παρασκευάση vi GaIl. e. 12τον πλοῖτον ὐπηνέμιον φέρεσθαι

παρεσκεύασας.

435쪽

τέγνω, πάναβρόν τινα Σαρδανάπαλλον η Κινύραν αὐτὸν 'Ἀγάθωνα τον της τραγωδίας ἐπέραστον ἐκειν ποιητήν. λέγω δε ς αδ τούτων γνωρίζοις αυτὰν μηδέ σε υτω θεσπέσιον χρῆμα και φίλον Ἀφροδίτη και ά

ρισι διαλάθοι καίτοι τί φημι κα ει μύοντι γάρ σοι προσελθών εἴποι τι το 0ηττιο εκεῖνο ἀνοίξας στόμα

και την συνήθη φωνην ἀφείη, μάθοις αν ς ουχὶ των καθ' ημῆς στιν, οι ἀρούρης καραδ εδομεν, αλλά τι ξένον φάσμα δρήστ η αμβροσία τρεφόμενον τομφ οἱ-

νυν προσελ9ών και παραδους σεαυτὀν αὐτόκα μάλα ἡ - 10τω και περίβλεπτος καί, ώς ονομάζει αυτός, βασιλεῖς ἐν τοῖς ὁγοις ἀπονητι καταστήση τα τέθριππα ἐλαύνων του λόγου διδάξεται γάρ σε παραλαβών, πρῶτα μεν 12 ἐκῶνα. 12 μῶλλον δε αυτὰς ειπάτω προς σέ γελοῖον γαρ πἐρ τοιουτου ρήτορος εμ ποιεῖσθαι τους λύγου 15φαῖλον ποκριτην ἴσως των τοιούτων καὶ τηλικούτων, μηκα συντρέφω που πεσών τον ηρωα δ υποκρίνομαι φαίη

26 δαφιλεῖς ἀπωτων βοστρύχων της κεφαλῆς ελικες, α κίνθοις

u. a.

3. λέγω, ς - γνωρίζοις

436쪽

τοιγαρουν αν προς σε δέ πως ἐπισπασουμενος ὁπόσονε τι λοιπὰ της κόμης καὶ πομειδιάσας το γλαφυρῖνεκῶν και παλδ οἷον εἰ θεν, - αῖδα την κωμι-κην η Μαλθάκην η Γλυκέραν τινὰ μιμησάμενος φ

προσηνεῖ του φθέγματος αγροικον γαρ τ ἀωενωπῖνκα ου του βρου και ἐρασμιου ἡ τορος. 43 φησει Οἱ 13 νυν πάνυ μετριάζων πἐρ υτου Μῶν σε γαθέ, ὁ Πυθιος πεμψεν ἐπ' εμε ρητόρων - αριστον προσειπών, σπερ τε αιρεφῶν ρετο υτόν, δειξεν στις 10 ην ὁ σοφώτατος ἐν τοι τότε ε δε μὴ τουτο, ἀλλα κατὰ κλέος αυτὴς κεις κουων πάντων περεκπεπληγμένωντα μετερα και μνουντων καὶ τεθηπότων και πεπτη

χότων, αυτίκα μάλα ἀρο προ οἷόν τινα δαιμόνων αν- δρα κεις. προσδοκήρος δε μηδεν τοιουτον οφεσθαι-Ioν

θηκος.

3. την κωμικήν, Wie sie inde Ko in od ii austri . 13. 7. μετριαζων 'in i t

ua assen, De sene iden Ironiscn.

s. στις ην ὁ σοφώτατος die Ant oriclauiste: σοφος Σοφο- κλης, σοφώτερος δ' Εὐριπίοης, ανδρῶν απάντων Σωκράτης

10. κατὰ κλέος - ηκει hei Homercii XI 227. μετὰ κλέος.

γημας δ' ἐκ θαλάμοιο μετὰ

κλέος Ἀετ'υχαιῶν συν δυοκαίδεκα νηυσὶ κορω

νίσεν.

437쪽

Ἐφιάλτης, - ἐκείνους πολ φανεῖται σοι το πραγμαυπερφυἐς και τεράστιον ἐπεὶ τους γε ἄλλους τοσουτονυπερφωνουντα σρήσεις ὁπόσον ὴ σάλπιγξ τους αυλους καὶ οι τεττιγες τὰς μελίττας και ι χοροὶ τους ενδιδόν- 14 τας. 14. ἐπει δἐ καὶ Φήτωρ αυτὰς θέλεις γενέσθαι και τουτο υκ αν παρ' αλλου ἡρον μάθοις, που μδνον, μέλημα, οἷς αν εἴπω και ζήλου πάντα και τους νόμους,

οk αν επιτάξω χρῆσθαι, ακριβῶς μοι παραφύλαττε μαλ- λον δε ηδ προχωρει μηδεν κνησας μηδἐ πτοηθείς, εἰ μὴ προετελεσθης ἐκεῖνα τὰ προ της ητορικῆς, ὁπόσα η θ

αλλη προπαιδεία τοι ἀνοήτοις και ματαιοις μετὰ πολ- λου καμάτου ὁδοποιῶ οὐδἐν γαρ αυτῶν δεήσει. αλλ' ἀνέ- πτοις ποσιν - η παροιμία φησιν - εμβαινε, ο μειονεμ δια τουτο, υδ αν το καινότατον, μηδἐ γράφειν

τὰ γράμματα εἰδῖς Ἀλλο γάρ τι παρὰ ταυτα ὁ ρήτωρ. 1515 15 Aέξω ὁ πρῶτον μεν ὁπόσα χρὴ αυτόν σε ἀκο-

θεν χοντα κειν φόδια προς την πορείαν και πως ἐπισιτίσασθαι, ώς αν τάχιστα διανυσαι δυνηθείης επει

τα καυτὰς δ με προῖόντι επιδεικνυς κατὰ την ὁδόν, αδε καὶ παραινῶν πριν λιον δυναι, ἡ τορά σε υπἐρ - 20 πάντας ἀποφανῶ οιος αυτός εἰμι, ἀναμφιλέκτως τὰ

e. 4.

438쪽

κδμιζε τοίνυν το μέγιστον ἐν την ἀμαθίαν, εἶτα Θράσος ἐπὶ τουτω και τόλμαν και ἀναισχυντία, αιδῶ δἐ ἐπιείκειαν η μετριότητα η ἐρύθημα οἰκοι ἀπόλιπε, χρεια γα και πεναντία, πράγματι Ἀλλὰ και - - μεγίστην και μέλος ἀναίσχυντον και βάδισμα οἷ- ο ἐμόν.

ταυτα δἐ πάνυ αναγκαῖα μόνα και εστιν τε κανά. και

ἐσθὴς δε εστ ευανθὴς και λευκὴ ἐργον της αραντίνης ἐργασέας, ως διαφαίνεσθαι ὁ σῶμα, και η κρηπὶς 10 Ἀττικὴ γυναικεία τῶν πολυσχιδῶν, ἐμβὰς Σικυωνία

πέλοις τοῖς λευκοῖς ἐπιπρέπουσα, και ἀκόλουθοι- λοὶ και βιβλίον εἱ ταυτα ἐν αὐτὸν χρὴ συντελεῖν 16. α δ αλλα καθ' ὁδὰν ηδη προῖὼν ορα και ἄκουε. και 16

δή σοι τοι νόμοις δίειμι, οἷς χρώμενόν σε 'τορικὴ

1 γνωριεῖ και προσήσεται -δἐ ἀποστραφήσεται και σκορακιεῖ καθάπερ ἀτέλεστόν τινα και κατάσκοπον τῶ ν ἀαoή-

kήτων ἀλλα σχήματος ἐν τὼ πρῶτον ἐπιμεληθηναι χρὴ

μάλιστα και σμόρφου της ἀναβολῆς, πειτα δἐ πεντεκαίδεκά που η ἡ πλείω γε τῶν εἴκοσιν Ἀττικὰ ανόματα

16. 15. οὐδὲ ἀποστραφή

sterie n.

439쪽

ἐκλέξας ποθέν, και ταυτα κριβῶς ἐκμελετήσας πρόχειρα επ' ἄκρας της γλωττης ,ε το αττα και κῆτα καιμῶν και ἀμηγέπη και λοστε και τὰ τοιαυτα και - παντι MN καθάπερ τι δυσμα ἐπίπαττε αυτῶν μελετω ἐμηδεν τῶν αλλων, εἰ νόμοια τουτοις και συμφυλα και ἀποδά πορφύρα μόνον. στω καλὴ και μανθης, καν1 σισύρα τῶν παχειῶν το ἱμάτιον II. μετει ὁ ααδή- ρητα και ξένα ἡ ματα και σπανιάκις εἰρημένα αὐτῶν πάλαι, και ταυτα ξυμφορήσας ἀποτόκει προχειριζόμενος προς τους ὁμιλοῖντας Ουτω γάρ σε ὁ λεώς ὁ πολὐ 10αποβλέφονται και θαυμαστὰ ἡπολήφονται και την παιδείαν αἐ αυτούς, εἰ ἀποστλεγγίσασθαι με το ποξυ- σασθαι λέγοι τις, το ε λίν θέρεσθαι ειληθερεῖσθαι,τον ήkαβῶνα δε προνόμιον, τον - ον ὁ ἀκροκνεφές.

ενίοτε δε και αὐτὰς ποίει καινὰ και αλλόκοτα νόματα 15 και νομοθέτει τον με ερμηνεῖσαι δεινδ ευλεξιν καλεῖν, τον δἐ συνετὰ σοφόνουν τον ὀρχηστη δἐ χειρόσοφον αν

Eu o. 15.

11. την παιδείαν ὐπὲρ αυ-

440쪽

σχυντία, και πρόχειρον ευθους νομα υτ οντος τινὰς ουτε γενομένου - ποιητου η συγγραφέως, οιτω

λέγειν ἐδοκίμαζε σοφὼς ἀνὴρ και την φωνὴν ε το κρό- τατον ἀπηκριβωμένος αλλὰ και ἀναγίνωσκε ὰ παλαιὰ με μὴ σύ γε, μηδ' ει τι ὁ λῆρος Ἱσοκράτης η ὁ χαρίτωναμοιρος Λημοσθένης η ὁ ψυχρὰς Πλάτων, αλλὰ τους των λέγον πρ ημῶν λόγους και ας φασι ταύτας μελε-

τας, ω εχyς π κείνων ἐπισιτισόμενος εν καιρν κατα-

10 χρήσασθαι καθάπερ ἐκ ταμιείου προαιρῶν 18. ἐπειδὰν 18δε και δέ λέγειν και ι παρόντες ποβάλωσί τινας ποθέσεις και ἀφορμὰς των λόγων, παντα μεν, ὁπόσα αν δυσχερῆ, ψεγέσθω και ἐκφαυλιζέσθω ς υdἐν λως ἀνδρῶδες αυτῶν λομένων ελομένων ὁ μηδἐν τι μελ- 15 λήσας λέγε τι κεν ἐπ' ἀκαιρίμαν γλῶτταν ἐλθy, η- δἐν ἐκείνων πιμεληθείς, τὰ πρῶτον, σπερ υ καιεστι πρῶτον ερεις ἐν καιρ* προσήκοντι και ὁ δεέτερον μετὰ τουτ και τὼ τρίτον μετ' κεινο, αλλὰ τὰ πρῶτον ἐμπεσὰν πρῶτον λεγέσθω, και η ουτω τύχy, περὶ του

ἀλλ' πειγε και συνειρε και μὴ σιώπα μόνον καν περι

υβριστου τινος η μοιχου λέγ5ς Αθήνησι, τὰ ἐν ιδοῖς