Ausgewählte schriften des Lucian

발행: 1872년

분량: 566페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

ταλάντων ὁ σμηνίας ἐν Κορίνθφ ἐπρίατο, αρ αν διὰ

γε ἀνένεισας οἶδε γαρ τον Μαρσίου λύμπου τησάμενος αυλήσειεν αν μὴ μαθών τι δ εἴ τις του Πρακλεον τὰ ὀξα κτήσαιτο μὴ ιλοκτήτης ἄν, ς δίνασθαι

ουτος δοκεi αρ'Ἀν επιδείξασθαί τι εργον τοξότου αξιον; ἀνένεvσας καὶ τουτο κατὰ ταὐτα δὴ καὶ ὁ κυβερνῶν Ουκεἰδώς καὶ ιππεύειν μὴ μεμελετηκώς ει ὁ με ναυν παραλάβοι τοι πῶσι καὶ ε κάλλος κώ ες ἀσφάλειαν κάλλιστα ἐξειργασμένην, ὁ δ ἔμπον κτήσαιτο Μῆδον η -- βταὶ ρίδην η κοππαφόρον, λέγχοιτο ν οὶμαι, κατερος

492쪽

οὐκ εἰδώς ο τι χρήσαιτο κατέρφ. ἐπινευεις και τολος αεέθου δὴ καὶ τουτο μοι πίνευσον ει τις ςπερ σιαπαίδευτος ων νεiτα, πολλὰ βιβλία ου σκώμματα ουτος ες ἀπαιδασέαν καθ' εαυτοD ἐκφερει τί ὀκνεῖς - τουτο ἐπινευειν ελεγχος γαρ, οἶμαι, σαφὴς ουτος καὶ των ορώντων καστος μορς το προχειρ/τατον ἐκεῖνο επιφθέγγεται, τί κυνι και βαλανείτ 6. και γενετό τις ου προ πολλο εν Ἀσία πλούσιος ἀνὴρ εὐσυμφορὰς ἀποτμηθεις τοῖς πόδας αμφοτερους π κρυους, ιμαι, ἀποσαπεν- 10 τας, πειδή ποτε δια χιόνος ὁδοιπορῆσαι ξυνεβ αυτρο

ουτος τοίνυν τουτο μεν λεεινὴν πεπόνθει, και ερα-

παων την υ υχίαν ξυλίνους πόδας πεποίθεο, και τούτους ποδουμενος βάδιζε επιστηριζόμενος ἄμα τοις οἰκέταις Ἐκεῖνο δε γελοIον ποίει, κρηπιδας γαρ καλλίστας 1 εωνεῖτο νεοτμήτον αεί, και τὴν πλείσις πραγματείαν περὶ ταύτας ειχεν, ς καλλίστοις ποδήμασι κεκοσμημενα εἴ αιτφ τὰ ξύλα, ο πόδε δή. υ ταυτὰ Ουν καὶ συποιεις χωλὴν μεν εχων καὶ συκίνην τὴν γνώμη , νούμενος δε χρυσους εμβάτας, ις μόλις αν τις και ἀροί-

20 που εμπεριπατήσειεν

I. επε δε εν τοῖς λλοις και τον Πομηρον πρίω πολλάκις, ἀναγνώτω σοί τις αιτο λαβών τὴν δατέραν

δἐν γαρ υτῶν προς σέ πεποίθται δε τις αυτρο δημη-25 γορῶν παγγέλοιος νθρωπος, διάστροφος το σῶμα και λελωβημενος. κεῖνος τοίνυν ο τοιουτος ι λάβοι τὴν ουχιλλέως πανοπλίαν, οἴει τι υτίκα διὰ τουτο και καλὰς αμα και πυρὰς ν γενοιτο, και περπηδήσεταιμεν ον rοταμόν, ἐπιθολώσει ὁ αὐτου το ειθρον τ

Vgl Parasit. c.bl. ἐμοί γε δοκεῖ, ἐν συμποσίου φελόσοφος τοιουτόν ἐστιν ἶoν ἐν βαλανείε, κύων. Aelinlie das Stirlich ori r γὰο δηδελφῖνι καὶ βοι κοινόν, Συλλα τε καὶ φιλοσόφοις ei vilis und

XXI. 2424s.

493쪽

Μῆς, πόταν τὰ μεν βιβλίον εν χειρι εχος πάγκαλον, πορφνραν με εχον διφθεραν, χρυσοῖ δε τον ἀμφαλόν, ἀναγινώσκῖς δε υτ βαρβαρίζων καὶ καταισχρο-

νων καὶ διαστρέφων, πωμεν των πεπαιδευμενων καταγελώμενος, πῖ ὁ των ξυνόντων σοι κολόγων ἐπαινου 15μενος, ο και αντο προ αλλήλοτ επιστρεφόμενοι γελῶσι τα πολλά; 8 ' θέλω γουν σοι διηγήσασθαί τι Πυθοῖ γενόμενον ραντῖνος τάγγελος τουνομα των ου αφανῶν ἐν του Tύραντι αεθυι γε νικῆσαι Πύθια τα μεν ουν της γυ- , μνικης γωνίας αυτίκα εδδκει--φ δυνατον εἶναι μήτε ῖς σχιν μήτε προς κιτητα ευ πεφυκως κιθάρα ἐ

12 πορφυραν μὰν χον την διφθέραν. ei den Auentile n

494쪽

125 καὶ δρυαδέως κρατήσειν πείσθη πωτων καταράτων

ανθρώπων, ους ειχε στερι αυτόν, ἐπαινούντων καὶ βοώντων, ὁποτε και το σμικρόματον κεῖνος ἀνακρούσαιτο.ῆκεν ουν ἐς τους ελφοῖς τοι τε αλλοις λαμπρὴς και δὴ και σθῆτα χρυσόπαστον ποιησάμενος και στέφανον δάφνης χρυσῆς κάλλιστον, ς ντὶ καρπου της δάφνης σμαράγδους ει ναι σομεγέθεις φ καρατ, την με γε κιθάραναιτήν, περφυές τι χρῆμα ες κάλλος καὶ πολυτέλειαν, χρυσου με του ἀκηράτου πασαν σφραγῖσι δε και λίθοις 10 ποικίλοις κατακεκοσμημέ ν, Μουσῶν μεταρ και πόλλωνος καὶ ρφέως ἐντετορευμένων, θαυμα μέγα τοις ὁρῶσιν. 4. επει δ' ουν ποτε και κεν ή του αγῶνος ημέρα, τρεῖς μεν σαν, λαχε ὁ μέσος αυτῶν Dύγγελος φδειν, και μετὰ Θέσπιν τον Θηβαῖον ου φαέλως ἀγω- 15 νισάμενον ἐςέρχεται λος περιλαμπύμενος φ χρυσέφκαι τοι σμαράγδοις και ηρίλλοις και τακίνθοις και πορφύρα δἐ ενέπρεπε της ἐσθῆτος, η μεταξυ του χρυ- σου διεφαίνετο τούτοις απασι προεκπλήξας το θέατρον και θαυμαστῆς ἐλπίδος ἐμπλήσας τους θεατὰς επειδή

495쪽

δ αγανακτήσαντας ἐπὶ τ τὀ 5 μαστιγώσαντας αυτον ἐκβαλεῖν του θεάτρου, τεπερ καὶ γελοιότατος φθη δακρύων ὁ χρυσους υάγγελος καὶ π των μαστιγοφόρων σορήμενος διὰ μέσπ της σκηνῆς και τὰ σκέλη κα/γμα- τωμένος ἐκ των μαστίγων καὶ συλλέγων χαμόθεν της κιθάρας τὰς σφραγῖδας ἐξεπεπτώκεισαν γαρ κἀκείνης ξ μ- 10 μαστιγουμένης υτφ. 10. μικρὰν δἐ ἐπισχών μετ' αυτὴν Ειμηλός τις λεῖος ἐςέρχεται, κιθάραν με παλαιαν εχων ξυλινοι δε κόλλοπας ἐπικειμένην ἐσθητα δἐ μόγις συν φ στεφάνο δέκα δραχμῶν ἀξίαν Ἀλλ' υτός γε ρσας θδεξιῶς και κιθαρίσας κατὰ τον νόμον ζς τέχν ς ἐκράτει

και νεκηρύττετο και του ιαγγέλου κατεγέλα μύτην εμ- πομπευσαντο τ κιθάρα και ταῖς σφραγισιν ἐκείναις, και ειπειν γε λέγεται προ αυτόν 'D Eυάγγελε - μεν

μενος προςέτι δια την τεχνόν σου ταύτην καὶ περιττὴν τρυφήν περ πω δη σοι και νάγγελος υτος, παρ' οσον σοι γε ονδ' λίγον μέλει του γέλωτος τῶν θεατῶν. 2011 11. Dκ καιρον δ' αὐγένοιτο καὶ Θέσβιον μυθόν τινα διηγήσασθαί σοι πάλαι γενόμενον. τε το υρφέα διεσπάσαντο α Θρgτται, φασὶ τον κεφαλην αυτου συν

496쪽

12TU ιρα ἐς τον Προν ἐμπεσουσαν ἐκβληθηναι ἐς τον μέλανα κόλπον, καὶ πιπλεῖν γε την κεφαλὴν τῖ λύρα, την μεν δουσαν θρῆνόν τινα επὶ τω υρφείφ δρο, την λυραν δ αυτὴν πηχεῖν των νέμων ἐμπιπτδντων ταῖς χορδαῖς, καὶ ουτω μετ' δῆς γος εχθῆναι τη έπφ, κἀκείνους ἀνελομένους την με κεφαλὴν καταθάψαι, να- περ νυν τὼ Βακχόῖον αυτοῖς ἐστι, τὴν λυρα δἐ ἀναθεῖναιε του Ἀπόχλωνος τὰ ιερὰν καὶ επὶ πολυ γε σώζεσθαι

αυτήν. 42. χρόνφ δε υμερον μανθον τον του Πιττα- 12 10 κου του τράννου ταυτα πἐρ της λύρας πυνθανόμενον,

ος ἐκήλει με θηρία καὶ φυτὰ καὶ λίθους, ἐμελοδει δεκα μετὰ τὴν ρφέως συμφορὰν μηδενὴς απτομένου, προς

ερωτα του κτήματος ἐμπεσειν καὶ διαφθείραντα τον ιερέα

μεγάλοι. χρήμασι πεῖσαι ποθέντα τέραν ὁμοίαν λυραν i5 δουνα αυτφ τὴν Ου ρφέως λαβόντα δἐ εω μέραν μεν εν πόλει χρῆσθαι υκ σφαλἐς οἴεσθαι εἶναι, νυκτωρ δἐ α κόλπον ἐχοντα μόνον προελθεῖν ἐς τὼ

προάστειον καὶ προχειρισάμενον κρουειν καὶ συνταράττειν τὰς χορδὰς τον τεχνον καὶ μουσον νεανίσκον, ἐλπέ-

20 λντα μέλη τινὰ θεσπέσια πηχήσειν τὴν λυραν, φ ων πάντας καταθέλξειν καὶ κηλήσειν καὶ μακάριον σεσθαι

κληρονομήσαντα της ρφέως μουσικῆς πρι δὴ ξυνελ

ς ν προθεσμίας ορεγομένους ἐορ- τὰς η πανηγύρεις. 24. μοιον τυ ορφεῖ. S.

497쪽

χιλίων δραχμῶν πρίατο ηλπιζε γὰρ οἶμαι κἀκεῖνος ει

e. 8.

498쪽

καὶ Λιονύσιον τραγροδίαν ποιεῖν φαύλως πάνυ καὶ γελοίως, ῶςτε τον ιλόξενον πολλάκις δι αυτὴν τὰς λατομίας εμπεσεῖν ο δινύμενον κατεχειν τον γελωτα Ου- τος τοίνυν πυθόμενος, εγγελαται, το ἰσχυλου πυξίον,εις ο κεῖνος γραφε, σι πολλῆ σπουδὴ κτησάμενος καὶ 1 avetὴς ετ ενθεος σεσθαι καὶ κάτοχος ἐκ του πυξίου

αλλ' ὁμως εν αυτφ ἐκείνω μακρτ γελοιότερα γραφεν, οἷον κἀκεῖνο τό Αωρις τεθνηκεν Λιονυσίου γυνή. καὶ πάλιν i5 οἴμοι, γυναῖκα χρησίμην πώλεσα. καὶ τουτο γαρ ἐκ του πτρίου, καὶ τό αυτοῖς γαρ ἐμπαίζουσιν μωροὶ βροτῶν. Toῖτο μεν γε προ σε μάλα ετστόχως ν ειρημένον εἴη φ ιονυσίφ, καὶ δι αυτ χρDσῶσαι αDτοὐ δει20 κεῖνο τ πυξίον 16. τίνα γαρ ελπίδα καὶ αυτὰς χων 16ες τα βιβλία καὶ ανατουλίττεις αεὶ καὶ διακολλρ καὶ περικόπτεις καὶ λείφει το κρόκφ καὶ τ κεδρφ καὶ

θuumque duas aeores haberet, Aristomachen cirem suam, Doridem autem Locrensem, Me ad

499쪽

διφθέρας περιβάλλεις καὶ μναλοῖς ἐντίθης ώς δὴ τί

ἀπολαύσων αιτῶν πάνυ γουν ' βελτίων γεγένησαι διῶτην νήν, ς τοιαυτα με φθέγγχὶ . . . μῶλλον δε και των ἰχθτων φωνότερος ει βιοῖς δε εος οὐδ' εἰπεῖν καλόν, μῖσος δε αγριον, φασί, παρὰ πάντων χεις ἐπι τη δελτρέα, ς ε τοιουτους ἀπειργάζετο τα βιβλία, τα -- 17 κτέον αν ν τι ποειωτάτω α' αὐτῶν. 17. cois dioντοιν αττ α παρὰ τῶν παλαιῶν τις κτήσαιτο, λεγειν

τε δύνασθαι και πράττειν τὰ δεοντα ζήλ τῶν ρίστων καὶ φυγῖ τῶν χειρόνων, ταν μήτε ἐκεῖνα μήτε ταυτα 10 φαίνη αἱ τι παρ αυτῶν φελούμενος, τί ἄλλο η τοῖς μυσὶ διατριβὰς νεiται καὶ ταῖς τίλφαις οἰκήσεις καὶ πληγὰς ς ἀμελουσι τοι οἰκέταις; 18 18. πῶς ὁ Ου κακειν αἰσχρόν, εἴ τις εν τῆ χειριεχοντά σε βιβλίον ἰδών - εὶ δέ τι πάντως χεις - 15εροιτο, υτινος η ε τορος η ξυγγραφέως η ποιητο εστι, σὴ ὁ ἐκ της επιγραφης εἰδώς αδίως ει ποι τοὐτό γε, εἶτα, ς φιλε τὰ τοιaυτα εν ξυνουσία προχωρεῖν ε μη - κος λόγων, ὁ με ἐπαινοι τι η αἰτιουτο τῶν εγγεγραμμένων, ἡ δἐ ἀποροίης και μηδἐν χοις ειπεῖν ου ετ 3 20 τότε χανεῖν σοι την γην, κατὰ σεαυτο ὁ Βελλεροφόντης

1 περιφερων το βιβλίον 19. Λημήτριος ὁ δ ινικὼς

. l. διφθέρας - ἐντίθης.

II. l. τί ἄλλ

19. 22. Aημητριος δὲ ὁ κυνικός malimelaeinliel derisus Sunium, melcve in oer Mitte des Hen rii. v. Chr. unter Nero, Vespasian,

500쪽

isc, ἐν Κορίνθω ἀπαίδευτόν τινα βιβλίον κάλλιστον ἀναγινώσκοντα, τὰς Βάκχας ιμα τοιαῖριπίδου, κατὰ τον αγγελον δε η τον διηγούμενον τὰ του Πενθέως πάγηκα το της Αγαυης εργον), αρπάσας διέσπασεν απιτὀ εἰ- πών, μεινόν ἐστι του Πενθε απαξ παραχθῆναι ἐμου π σου πολλάκις. Ζητῶν δε αεὶ προς Ῥαυτὰν υπω και τήμερον -- ρεῖν δεδύνημαι, τίνος ἔνεκα την σπουδὴν ταυτην εσπού

δακας περὶ την νὴ των βιβλίων ωφελείας με γαρ

ελάχιστον σε εἰδότων, ου μαλλον η φαλακρὴς αν τις πρέ- αιτο κτένας η κάτοπτρον ὁ τουφλὰς η ὁ κωφω τλητὴν παλλακὴν ὁ ευνουχος η ὁ ἐπειρώτης κώπην η ὁ κυβερ--τζ.αροτρον Ἀλλὰ μ' ἐπίδειξιν πλούτου σοι το πρῆγμα

35 χει και βούλει τουτο εμφοναι πασιν, τι και εἰς τὰ μηδέν

σοι χρήσιμα μως ἐκ πολλῆς της περιουσίας ναλίσκεις; και μηνίσα γε κἀμε Σύρον οντα εἰδέναι, εἰ μὴ σαυτὰν φέρων ταῖς του γέροντος εκείνου διαθήκαις παρενέγραφας, ἀπωλώλεις αν πιστὰ λιμου δη καὶ ἀγορὰν προὐτίθεις των βιβλί-

20 ων. 20 λοιπὸν Ουν δὐεκεῖνο πεπεισμένον υστὰ των κολάκων, 20

4. ὁ της γαύης εργον

SEARCH

MENU NAVIGATION