장음표시 사용
51쪽
τῶν εἰρημενων ἔτι εξαπαλλαγη, ὐ2ίσταται τον πλύν,
πλευσεσθαί τε λαβων, - μεν της πολεως οὐθένα, Λημνίους σε και Ἱμβρίους τους παρόντας, και πελτα-σπας οι σαν εκ τε Αινου βεβοηθηκότες, και αλλοθεν τοξότας τετρακοσίους. ταυτα δε εχ ν, εῖη προς τους εν ΙΙυλαὶ στρατιωτας, εντος ἡμερων εικοσιν η αξειν Λακε-oαιμονίους ζωντας, η αὐτου ἀποκτενειν. τοῖς θε' Αθηναίοις ενεπεσε μεν τι και γελωτος, τῆ κουῖολογία αὐτου ,ασμενeις δ' ἔμως εγίγνετο τοῖς σω*ροσι των ανθρω- πων, λοι μενοις δυοῖν αγαθοῖν του ἐτερου τευξεσθαι,
σοῦ .ει γνωμης, Λακεδαιμονίους ψίσι χειρωσεσθαι. κθ . Και παντα διαπραξαμενος εν τη εκκλησία, κωnon posset amplitri se expellire ex iis, qirae diuerat , ex inpeditionem suscipit. Et in mediam concionem progressus, dixit, se non tinacre Lacedaemonios, & se navigaturiam , nullo de civi vin nivnero secum ducto, tantiam cum Lenimis& Imbriis, lai aderant, assuintis et lana pelicitis, qui ex Aeno venerant auxilio, & allinule sagittariis qiradringen-ns. Cuin his copiis, dixit, se itur in ad milites, qui ad P, Iuni erant, & intra viginti dies aut Lacetaenionios vi vos acidit Etruriam, ain illic interiemirum. Tunc alitem le- vinci hoininis, & inanis eius oratio risum aliquo modo movit, iuriuula inmen a ulit viris pria lentibus, consi eransibus, se alteriinI e cluol iis lamnis adeptilros, aut se tae
nis tinporninitate liberatum iri, qtuia naagis speratant, alit, si opinione sira trustrati sui sient, illium Lacedaei nonios
in stiani potest item rediic tirian . XXIX. Cum autem res Oinnes ad expessicionem neces
52쪽
4Mzισαμένων Αθηναίων αυ- τον πλῆν, των τε ἐν Π λω στρατηγων ενα προσελόμενος Δημοσθένην, την αναγωγην δια ταχους ἐποιεῖτο. τον δε Δημοσθένην προσέλαβε, πυνθανόμενος την ἀποβασιν αὐτον ες την νησον διανοεῖσΘαι. οι γαρ στρατιωται, κακοπαθῶντες του χωρίου τη απορία, και μῶλλον πολιορκούμενοι η πολιορκουντες, ωρμηντο διακινδυνευσαι. και αὐτω ετι ρω-
μην και ἡ νησος ἐμπρησθεῖσα παρέῖχε. προτερον μεν
γαρ ρυσης αυτης ὐλωδους ἐπιτοπολυ, καὶ ἀτριβοῖς,
δια την αει ερημίαν, ἐτοβεῖτο, και προς των πολεμίων τουτο ἐνομιζε μῶλλον εἶναι. πολλω γαρ αν στρατοπέδωἀποβαντι α ανους χωρίου προσβαλλοντας αὐτους βλάπτειν. σῖίσι μεν γ- τας ἐκείνων αμαρτίας, καὶ παρασκευην, -ο της ὐλης, οὐκ αν Φοίως δηλα εἶναι'sarias in concione peregisset, & Athenienses expeditionem suis sumagus ipsi deci evissent, ipseque Demosthenem,
tantun ex cl hic ibiis, qui ad Pylum errant, sibi collegam adiunxisset, e vestiolo discessit. Demosthenem alitena uleot colleoam sibi a funxit, quod aiuli rei ipsum in animo hahere, exstensum ex navi is in intulam facere. Milites enim,
loci inopia graviter pressi, & obsessi potius, quam obsulentes, ad periclitantam helli fortunani animis erant propensi. Praeterea ipsa ita sula incendium passa ipsi vires aditidit. nam cum prius esset ma na ex parte silvosa & invia, Propter perpentani solitia linein, eam formidabat, at pie 'hoc pro hostidias magis facere putabat. nam in magnas copias ex navi inis in teream egressas illos ex locis ala luis tr.riiptionem iacturos, & multa detranienta sibi darei ros inatelligebat. Sila vero illorum emata, & appararum, propter silvam, non perinde perspiciaa sore; sitarum vero copia-
53쪽
του δε αὐτων στρατοπίδου κατα ανη ἄν εἶναι πέπα
χάοησιν. εi δ' αυ ἐς δασυ χωρίον βιαζοιτο ομόσε ἰεναι, τους ἐλασσους, ἐμπιίρους δὲ της χώρας, κρείττους ἐν
μιζε των πλεονων ἀπι-ων λανθανειν τε αν το εαυτων στρατόπεδον πολυ ον δαῖθειρομενον, οὐκ οὐσης της
μερος τι εγεγετο Ουχ μιστα αυτον ταυτα εσσει. των δε ρατιωτων ἀναγκασθεντων δια την στενοχωρίαν της σου, τοῖς ε ατρις προσωχοντας αριστοποιε Θαι διαπροφυλακης, και ἐμπρησαντός τινος κατὰ μικοον της
υλης ακοντος, και απο τουτcυ πνευματος επιγενομενου, ruin omnia peccata laosti is manifesta sore: quamobreni illos ex improviso, quacunque essent, impressionem in se BD cturos. nam hostem invadendi arbitrium penes illos iuriarii in. Quod si manus in locis densis per vim conserere con-renderet: illos, qui essent paliciores, sed locoriani periti res, longe nreliore conclitione rein gesturos allitrabatur, quain illos, qui numero superiores essent, at loco in imperitiores. Prateterea suum exemitum, qui numerosUS eriit, clam proni ratiun ira , sitis erepta facultate prospiciendi, qua parie alii aliis nul lain Opem fetae possent. X. Haec autem potissimurn ob cladem Aetolicam quam inagna ex parte propter silvam acceperiit in mentem ipsi veniebant. Cti in aluein milites propter insulae amg'astitas ad extremas et iis oras, prandii parandi causa, ad-la ibita custodia accedere coacti fuissent, & qtii clam ex illaruna nuniero silvam paulatim incenssisset invitus, postea-
54쪽
το πολυ αυτης ἔλαθε κατακαυθέν. ούτω δη τούς τε Λακεδαιμονίους μαλλον κατιδων πλείους οντας, -ονοων
επ' αξιόχρεων τους Ἀθηναίους μαλλον σπουδην ποιεῖσθαι, την τε νησον εὐαποβατωτεραν οὐσαν, την επιχείρησιν παρωσκευ ζετο, στρατιαν τε μεταπεμπων ἐκ των
ἐγγὸς ξυμμαχων, και τα αλλα ἐτοιμάζων. Κλεων δε
κείνω τε προπεμψας αγγελον ῶς ηξων, και εχων στρατίαν ην λησατο, ατικνειται ες ΙIυλον και αμα γενόμενοι, πέμπουσι πρωτον ἐς το εν τη ἡπείρω στρατόπεδον κηρυκα, προκαλούμενοι εi βούλοιντο ἄνευ κινδυνωτους εν τη νη- ανδρας ίσι τα τε ἔπλα και σφας -- τούς κελεύειν παραλυναι, έ ' ω Gυλακν τῆ μετρία τρορησονται, εως - τι περι τῶ πλεονος ξυμβαsi. mur vennis excirariis suisset; magna eliis pare hostibus i
sola est cremata. Sic imur Demosthenes fiscilius conspiratus I redaemonios, qui plures erant, quam arbisrub trur, cum prius conanaearum ad pauciores illuc transmitti suspioretiar, runc adii oriatus est MIenienses ad imiorem diligentiam assisibendam, Lupore adversus copias minime contemnendas, & in insulam ex navitnis facilius de elusi posse demonstratiit; & ad eam invadendἔliri se praepararit, sociales copim ex locis vicinis arcessens, & cetera praeparans. Geon igitiir, nuntio ad illum praemisso, per quem illi significaret se ventilriam, cum copim, quas petierat, Pylum pervenit. Et clam in unum lociun convenita sent, ante Omnia cadiiceatorem ad hostiliin castra in conia tinente posita miseriint, ut illos provocarent, si vellent imperare suis milititari in insula interceptis, in sine perbuulo & arma & se ipsos sibi traderent, ea conditione, Luria aed. Vol. III. D
55쪽
λά. οὐ προσδεξαμενων δε αυτων, μίαν μεν ἡμέραν
επεσχον, τῆ δ' υστεραία αν γαγον μεν, νυκτος επ' ολίγας ναυς τους οπλίτας παντας ἐπιβιβασαντες προ δε της εω ολίγον ἀπεβαινον της νησου ματερωθεν - τε του πελαγους και προ του λιμένος, ρκτακοσιοι μαλιστα οντες Ουἄται και ἐχωρουν δρόμω επι το πρωτον --λακτηριον της νησου. ωδε γαρ διετετάχατο. ἐν ταυτη μεντη πρωUI Oυλακ' ως τριακοντα ησαν ὀπλῖται, μεσονδε και όριαλωτατόν τε και περὶ το υδωρ οι πλε τοι --
των καὶ Ἐπιτάδας ὀ αρχων . Γ μέρος δε τι οὐ πολυ
. ἡν εκ τε Θαλ-σης ἀποκρημνον, και ἐκ της γης ἡκιστα επίμαχον. καὶ γάρ τι καὶ ερυμα αὐτόθι ἐν πα-
custodia tolerabili servarentiir, donec aliquid de rervin summa transactum esset. . XXXI. fini cum illi conditionem istam non accepitant, ii nunt quidem diem supersederiint; postridie vero, noctu qui leni discesseriant, omnibus milicidiis in patitas navesina posuis: at paulo ante auroram, ab utraqueae insulae pariste, & a pelago, & a portu, ex navibiis in aereant descem cleriint, milites circiter odi ingenti. ritui te ad primim h stitim praesidiiun in insula collocariun contenderiint. Sic enim I ac temonioriani milites erant dispositi. In hoc primo praesulio milites erant circiter triginta: praesulium vero in media ti planisti inci parte, & prope aqueian colloca- uti, illorum plerique cum Epiti da duce tenebant. Quadi clam vero ipsius Epirulae non magna mantis custodie bat exti emam insillae partem, miae Pylum spectabat rotae pare & a mari praerii pia erat , & a terra inanime op-ptignari poterat. nain & castellurn quoddain vetiistina ex
56쪽
λαῖαν, λίθων λογάδην πεποιημενον ο ενόμιζον 'γινώsελιμον αν ειναι, εi καταλαμβάνει ἀναχωρησις βεβαιοτερα. ουτω μεν τεταγμενοι ἐσαν. H. O. δε Αθηναιοι τους μεν πρωτους τυλακας, εἶς επεδραμον, εὐθυς δαῖθείρουσιν, εν τε ταις εὐναῖς,
τι ἀναλαμβανοντας τα οπλα. και λαθόντες την ἀπόβασιν, Διομενων αυτων τας ναυς κατὰ το εθος εἰς εzορμον της νυκτος πλειν. αμα σε εω γιγνομενη, και Ο --λος στρατος ἀπεβαινον, - μεν νεων εβδομηκοντα, καολθω πλειόνων, πάντες, πλην Θαλαμιων, ὼς εκ
στοι εσκευασμενοι τοξόται τε οκτακόσιοι, και πελτασται ο- ελασσους τουτων. Mεσσηνίων τε οἱ βεβοηθηκιτες, και οι αλλοι ἔσοι περι ΓΙυλον κατεῖχον παντες, πλην των επὶ του τείχους τυλάκων. ΔημοσΘενους δε ταξαντος, διεστησαν κατα Οιακοσίους τε και πλείους, saxis passim testis cons nictum illic erat: qiu ci sibi pirasti iturum putabant, si qua maiore vi se recipere cogerentiita atque ita vii deni dispositi erant. XXXII. Atheniens N vero, cilstodes , cpios in prima statione collocauri marse invaserunt, confiniin interfeceriint, eos in cubilimus & adhuc arina capientes nam. Nam inteream ex navibus clam descenderant, ill H opinantibiis, naves ex consuetius ine ad stationein noctii commeasse. Sed sin ut atque dies illuxit, reliquus etiam exercitiis in tera anidescendit, & ex naviniri patilo pluribus qmim septilaginta, omnes, praeter Τlialamios, acinari prudimini; & octingenti sagittarii, & peltastae his non pauciores; & Messenii, qui auxilium tialerant, & ceteri omnes, quotquot G Ca Pylum aliqua loca aenebant, exceptis custodit iis, qui in munitionibita erant. Ita ament a Demosthene varus in
57쪽
ειροι ο' η ἐλάσσας, των χωρίων τα μετεωρότατα λαβόντες, οπως ὀτιπλείστη ἀπορία η τοῖς πολεμίοις πανταχοθεν κεκυκλωμένοις, και μη εχωσι προς n, τι ζασι-ταξωνται, ἀλλ' 'Qίβολοι γίγνωνται τω πληθει, εἰμεν τοῖς πρόσθεν ἐπίοιεν, -ο των κατόπιν βαλλόμενοι, ει σὲ τῶς πλαγίοις, -ο των ματέρωθεν παρατεταγμένων. κατα νωτου τε ἀει εμελλον αὐτοῖς ἡ χωρησειανοι πολέμιοι εσεσθαι ψιλοι, καὶ οι ἀπιρωτατοι τοξευ- μασι και ακοντίοις καὶ λίθοις καὶ στενδο ναις, ἐκ πολ- λιὼ ἐχοντες ἀλαην' eiς μηόε Eπελθεῖν οιον τε ρο. zεύγοντές τε γαρ εκρατουν, καὶ αναχωρουσγν ἐπέκειντο. τοιαύτη μεν γνωμη ἡ Δημοσθεν ης τοτε πρωτον την απόβασιν επενόει, καὶ π τω ἐργω εταξεν. pare iis in icti fueriint, ira ut in singulis duceni, &plures, in nonnullis etiam pauciores essent: occupatis Ioiacis superioritari, in hostes quam nraxinis iratione linisque circumventi premerentrur, nec litarerem, adversiis
mam partem in leti in aciem priHirent, sed tituliqite te. Iis a multit line peterentur. Quippe, si illos qhii Min, qui in si onte stabant, invasissent, si illis, qiii a rergo stabant. telis peteriennir: sin eos. qui ad alteriina latiis erant, petiissent, ab illis, qui ab iitroque latere instriicti iniminetant, ferirentiar. dentiae levis hostium armatura , & lii maxime inermes erant, ipsis, quocunque se venissent, a tergo seinper haesuri erant, lagittis, iaculis, Iapuli is, &fiincisis eminus rem strenue gerentes: qium ne periequi qiiidem licitat. Nam &dum fiagerent, adve sarios Vincelauit,& cedens,is instabant. Hoc igitiir consito Demosthenes& ante copias in insulain exponere ci gitarat; & in acie instruenda, & re gerenda est ustis.
58쪽
στον των ἐν τη νησω, - εiδον τό, τε πρωτον συλακτη- ριον διεφθαρμενον, και στρατον στίσιν ἐπιόντα, ξυνετάξαντο, και τοῖς ὀψίμις των Αθηναίων επνεσαν, βουλόμενοι κ χειρας ἐλθῶν. εξ μιπιας γαρ οὐτοι καθεστη- κεα , ἐκ πλαγίου δε οι ψιλὰ, και κατα νωτου. τοῖς μεν εὐν ὀπλίταις οὐκ ηδυνηγησαν προσμίγι, οὐσε τη
σαν, ἀλλ' ηπυ- ν. τους δε φιλους, ἡ μάλιστα αὐτοῖς
προσ9έοντες προσκεοιντο, ἐτρεπον, και οι -οστρέφοντες ἐμύνοντο, ἀνθρωποι κουῖως τε ἐσκευασμένοι, καιστραλαμβανοντες 'μίως της Ουγης, χωρίων τε χαλεπόωXXXm. At Epinulas & cpii cum eo erant, & illa ini-
Iiriun in insula interceptoriim manus, quae ma in a mit, in vicitissent & pri nauar praesulium prostigatum, & α- citum contra se venientem, aciem instruxerrunt, & in gravem Atheniensitim arinaturam ire contenderiint, eo consilio, ut ad hanus venirent. haec enim a fronte fuerat collocata: seo levis arnaatum , ab utroqtie latere & a tergo vi acta stabat. Sed neque cuni gravis armatiarae militibus manus conserere, neque sua piignae statariae peritia tui potiterunt: naen indites leviter amarati eos turinque te. Iis petentes prolii ebant, sinitii etiam illi conti a eos non pro rrebant, sed in suo loco se continebant. Levem autem armariiram siletabant, qmoinqhie impetu . facto eos maxime insestabat. haec vero iterum conversa eos propulsabat, liod iro nes essent leviter aramui, & qui facile fuigam rapesserent, antequam hostis eos assevereriir, idqtie cum ob locorum difficilitarem, tum etiam ola eori lena
59쪽
τπι, και -ο της πριν ερημίας τραχεων οντων' εν οις οἱ Λακεδαιμόνιοι οὐκ εδυνασο λώκειν, ἔπλα ἔχοντες. M . Xρονον μεν οὐν τινα ολίγον ουτω προς ἀλληλους - βολίσαπο. των δε Λακεδαιμονίων οὐκετι οξεως εχα ῶν η προσπίπτοιεν δυναμενων, γνοντες αὐτους οἱ ψιλοὶ βραδυτερους η- οντας - ἀμύνατΘαι , και αυτ ιτη τε ὀφει του Θαρσειν το πλειστον εἰληφότες, πολλα--ἀσιοι φαινομενοι, και ξυνειθισμενοι μἀλλον μηκετιδινους αυτοὐς ομοίως -ίσι φαίνεσ9αι, ότι οὐκ εὐθύς αξια της προσδοκίας επεπόνθεσαν , ωσπερ οτε πρωτον ὰπεβαινον τη γνωμη δεδουλώμενοι ὼς επὶ Λακεδαιμονίους, καταίρονησαντες, καὶ εμβοησαντες, ἀθροοι - μησαν επ' αὐτους' και εβαλλον λβοις τε και τοBύμασι καὶ ἀκοντίοις, ῶς εκαππος τι πρόχειρον εiχε. γενομενης
asperitatem a pristina solithuline manantetn: per quae Lacedaen onii , qtuod arma gestarent, persequi non poterant. XXXIV. Sic igitur illi aliquamisper inter se levi cert i ne pugnarrunt. sed cum Lacedieinon si non amplius celeriter prociam ere possent, Pieti imperitin secillent; milites leviter armati, cum ipsos propter asIuluti in hostis propulsatuli laborein iam delatistylos esse animadvertissent, &ipsi spectacilio animis naulto ina is confirnrati, qtiod longe plures essent, & iam assueti trainin illos formidare, quod non amplius adeo sorinidabiles, ut anae, ipsta viderenthir. quia non continuo i im gravia naala pereessi fuerant, quain, peraverant, cum pratntim in reTram egressi sunt, ani servilem in morem delesti, quippe qui contra Lacetamninnios irent, cum illos contemsissent, & claniorem sustulissent, imperiim in ipsos conterii fecerunt; & lapidi is, Q-gittis, telisque, Mae quillae ad manum huribat, eos pe-
60쪽
θρωποις ἀήθεσι τοιαυτης μάχης, και ἡ κονιορτὶς της υλης νεω m κεκαυμένης ἐχωρει πολυς ανω. απορόν τε ν ἰδίωτο προ αυτου υπο των τοξευμάτων και λίθων απὸ πολ- λων ἀνθρωπων μετα του κονιορτου α' φερομένων. τό, τε εργον ενταυθα χαλεπὸν τοῖς Λακεδαιμονίeις καθαστατο. ουτε γλ οὶ πιλοι ἴστεγον τα τοξεύματα, δορα- τια τε ἐναποκεκλαστο βαλλομενων. ειχον τε Ουδεν στασιν αυτοις χρησασθαι αποκεκλημένοι μεν Π οψει του προορων, υπο δε της μείζονος βοης των πολεμίων, τα ἐναυτοῖς παραγγελλομενα ουκ ἐσακουοντες κινδυνου τε πανταχόθεν περιεστωτος, και οὐκ εχοντες ελπίδα καθρ-
tiebant. Cainore autein simiam, & imperii sinuit facto,pa Ur homines huitismodi pu nae insuetos invasit, & silavae nuper incensae naturias pulvis in sillime serebatur. Et propter sagittas, ac lapides, qui ab ingenti hominiina multicius ne iaculantiis, & una cuni pulvere ferebantiar, unus-muinie spatium ante suos pedes posititin aegre prospicere poterat. Tunc vero proelium Lacetaernoniis asperatis esse coepit. Nam neque ipsoriun arnaacitra sagitti, ampli iis resistere poterat, & liastae, quibus petebannir, in ea irradiae
inhaeretant. neqtie sua pristina virtute titi poterant, tiam quod eorrum oculis ere piat esset cinnis iacultas prospiciencsi, quae aute pesta e Tant; tum Pio i propter nulloren clamorem ab liolii S sublatii in exaucliri: non possent, quae ipsis praeciperentur; relin etiam quod periculit in iiii quocirclinasilieret, nec ullam spem ha Tent excogitandae rationis, qua hostem propulsando servarentur.