장음표시 사용
131쪽
χην, καὶ ὁμου ἐβασίλευον ἀμφότεροι στέργοντες ἀλληλους καὶ αυτοὶ υπὸ τοὐ πλήθους στεργόμενοι. καί πως η τοὐ Κάδυος γυνή, sαμαννὼ λεγομενη, υπότινος ανεψιοs του ἀνδρός, Σπέρμου ὁνομα, μοιχευ- ροθεῖσα, συν ἐκείνφ θάνατον ἐβουλεύετο τω ανδρί δουσα δε αυτω φάρμακον ἔκτεινε μὲν ου, εἰς νόσον δ' ἐνέβαλεν. θεραπευθεὶς δ' υπὰ ἰατροί ὁ Κάδυς ραον ἔσχεν. ἐκ τούτου τον ἰατρὸν ἀνελεῖν βουλομένη η γυνη φάρμακα μεν αυτω ουκ ἔκρινε διδόναι διὰ 1oτην τεχνην, βόθρον δ' εν τῆ οἰκία ὀρύξασα καὶ ἐπιπολης αυτὸν ἄδηλον ποιησασα, κλίνην καθύπερθεν ἔστρωσεν καὶ ἄλλας ἐφεξῆς. καλέσασα δ' α-ὀυ ἐπὶ δεῖπνον, ἐλθόντα κατέκλινεν ἴναπερ ὁ βόθρος ην. οἰχομένου δὲ κάτω, ἐπαμησαμένη την γην ἄδηλον ιο
Μετ' ου πολὐ δε καὶ ὁ Κάδυς ἀπέθανεν αυτηδὲ σὐν τω μοιχῶ πρῶτον μὲν ἐξελαύνει τον ἐκείνουαδελφὸν υρδυν, πολλούς Λυδῶν χρημασι θεραπευ- σασα, ἔπειτα συνωκησεν αυτω καὶ βασιλέα ἀπέδειξεν. Mὁ δὲ υρδυς ἐξαπιναίως φυγὼν ὁμοὐ γυναικί τε καὶ θυγατρί, ουτω σφόδρα ἐπενήτευσεν ἄστε ἐν Κύμη ἀμαξοπηγῶν διέζη, υστερον δὲ πανδοκεύων. φασὶ δ' αυτὸν τοὐς ἐγκαταγομένους Λυδῶν φιλανθρωπευόμενον φίλους πάντας ἀποπέμπεσθαι. τω δὲ 25 μοιχῶ Σπέρμη ουκ ηρκεσε ταυτα δράσαντι, αλλὰ καιεἰς Κύμην πέμψας τινὰ ληστην, Κέρσην ἔνομα, κτε ναι τον ἄνδρα παρεκελεύετο. ὁ δὲ υπέστη το ἔργον ἐπὶ τω γημαι τοὐ Σπέρμου την θυγατέρα καὶ χιλίους στατῆρας λαβειν δωρεάν.
Mφικόμενος δ' ὁ Κέρσης εἰς Κύμην κατηγετο ἐν
132쪽
FRAGMENTA. 295 υρδυος πανδοκείω ' ὁ δὲ αυτον ομοίως ἐθερά-ευε, καὶ τοῖς τε ἄλλοις ἐρέσκετο Κέρσης καὶ δὴ καὶ iν θυγατέρα αυτos διακονοῶσαν ἡγάσθη ' καί πως ὐτὸν εἰς γάμον αἰτεῖται την κόρην ἐπὶ τ* τὰ μέγι-τα ὐπ' αυτ ευ πείσεσθαι. ὁ δ' ἄλλως οὐκ ἰν δώς διὰ την φαυλότητα τἀνθρωπου, ἐπ εὐγενείαθα φρονῶν, ομως διὰ την υπόσχεσιν δωσειν ωμο- όγησεν. ως δὲ ταύτα συνέθεντο, πῆσαν αυτῶ κα-εῖπεν ὁ Κέρσης την αλήθειαν ὁτι ηκοι ἀναπεισθεὶς
πὸ Σπέρμου ἐπὶ τβ γάμω τῆς εκείνου θυγατρὸς
νελεῖν του υρδυν, ετοιμος δε νυν εἶναι την Σπέρου κεφαλὴν κομίσας ἐπὶ τουτοις την υρδυος γῆμαιυγατέρα. ως συνεπήνεσεν, ἐκέλευσεν αυτὸν αοκείρασθαι τέως κομῶντα, κατασκευάσας δὲ ξυλίνηνεφαλὴν ἐοικυῖαν τῆ υρδυος, καὶ τὰς κόμας αυτῆροσπλάσας, ἶετο εἰς Λυδίαν. ἀφικόμενος δὲ τῶ πέρμη πυνθανομένω περὶ ἁν αυτὸν επεμψεν ἔφη,
ἄντα διαπέπρακται, καταθεις πρότερον την κε αλὴν ἐν οἰκίσκω. κελευσαντος δε του Σπέρμουεῖξαι την κεφαλῆν ῆν ἐκόμισεν, ἔφη ἄτοπον εἶναιολλῶν ὁρώντων δεικνυναι, αλλὰ παρελθόντα αυτόν ς τὸ οἰκημα ἐκέλευσεν ὁρῶν μόνον μετὰ μόνου. καις ἐπείσθη, καὶ δείξαντος αυτ- χαμαὶ κειμένην, ἐπι-υπτεν καταμάθοι ἐν τωδε ξίφει αυτὸν παίσας ατέβαλε, καὶ την κεφαλὴν ἀποτεμὼν διεξέπεσε διὰ θυρας καὶ ἔξω προς τὸν Αρδυν ἡπείγετο. οι δὲ ρὸς ταῖς θυραις Λυδοὶ τέως μὲν εἰσελθόντος τού πέρμου προσέμενον ' ώς δ' οὐκ ἐξήει πολλου χρόνου ιαγενομένου, εἰσελθόντες ὁρῶσι χαμαὶ νεκρὸν κείμε- ν, κεφαλὴν ουκ ἔχοντα. γνόντες δὴ τὸ γεγονὸς συχίαν ηγον, ἐπιχαίροντες αυτω' ἐν γὰρ δὴ κάκι- τος καὶ ἄλλως βασιλεύοντος αυτοὐ ροχμησεν ἡ γη.
133쪽
Σπέρμης μὲν ουτως ἐτελεύτησε βασιλεύσας ἔτη δυο '
ἐν δὲ τοῖς βασιλείοις Ουκ αναγράφεται. Κέρσης δε φευγων εἴς τι καπηλεῖον ἀφίκετο ἐγκαταχθεὶς δέ, ἄτε περιχαρης τω ἐργω, εἰς μέθηνώρμησε, καὶ τω καπηλω πάντα διηγησατο καὶ την εκεφαλην ἔδειξε την Σπέρμου. ὁ συμφρονησας ὁτι εκ τούτων Αρδυς βασιλεύσει, τον Κέρσην μεθώ- σας πολλω οἴνω ἀπέκτεινε, καὶ την κεφαλην αυτουτε καὶ του Σπέρμου λαβὼν εἰς Κυμην ηλθε παρὰ του Αρδυν. ἐν φροντίδι δ' αυτῶ οντι περὶ τούτων ἔλε- 1οξεν οτι ἀγαθὰ μέγιστα ηκοι κομίζων. ὁ δ' εἶπε, Σπέρμον ἄρα τεθνηκέναι καὶ Κέρσην -κ ἔσεσθαί μοι γαμβρόν; ἐμοὶ γὰρ ταυτα μέγιστά ἐστιν. αποκρίνεται Θυεσσός, τ το γὰρ ην ὁνομα τω καπηλω, υλλ' αυτὰ δη ταυτα φέρω ' κH ἄμα δείκνυσιν ἀμ- uφοτέρας τὰς κεφαλάς. ὁ δὲ ησθεὶς ἐκέλευεν αἰτεῖν αυτον Ο,τι θέλοι ἀντὶ τούτων. Θυεσσὰς δ' εἶπεν, ουτι σε ουτε την θυγατέρα ουτε χρυσὸν αἰτῶ, αλλά μοι τὸ καπηλεῖον τουμὸν ατελὲς ἔχειν δός, ὁταν βασιλεὼς γένη. καὶ δς ἔδωκεν αυτῶ. καὶ Θυεσῶς ἀυὰ ab χρόνον ἐκ του καπηλεύειν ἐπλούτησε, καὶ απὸ τούτου αγορὰν πλησίον αυτου καὶ Ἐρμαῖον ἀσατο, Θυεσσου λεγόμενον. Λυδοὶ δὲ υρδυν ἐπὶ βασιλείαν καλουσιν ἀγγέλους τε ἄλλους πέμψαντος καὶ τῶν 'Hρακλειδῶν τινας. κατελθὼν δὲ ὁ υρδυς ἐβασίλευσε μετὰ Ἀκί- ἡόμιον πάντων ἄριστα, καὶ σφόδρα γίγνεται Λυδοῖς καταθύμιος καὶ φιλοδίκαιος. συνηρίθμησε δὲ καὶ
τον Λύδιον στρατὸν ὁ υρδυς' ην δ' ἱππότης ὁ πλεῖστος, καὶ ηυρεν, ῶς φασι, τρεῖς μυριάδας ἱπ
υρδυῖ δὲ γηράσκοντι ηδη προσφιλέστατος ην Λάσκυλος Γύγεω γένος Μερμνάδης. ουτος ἄπασαν
134쪽
OAGMENTA. 31ς εἰπεῖν την Λυδῶν αρχην δια χειρὸς εἶχε. δείσας ν Σαδυάττης ὁ 'Αρδυος μη του πατρὸς τελευτησαν ,ς ἐκεῖνος πάνθ' υφ' ἐαυτῶ ποιήσαιτο, ἀποκτείνει γυφα τον Λάσκυλον. η δ' ἐκείνου γυνη κυουσαρυγεν εἰς Φρυγίαν, ὁθεν καὶ ην, δείσασα τους
γνώς του ἀνδρός. ώς δὲ ταυτα ησθετο ὁ υρδυς, ρόδρα 4χθέσθη, καὶ Λυδους ἐκάλεσεν εἰς ἐκκλη-
αν ' καὶ αυτος εἰς τουτους κομισθείς, δεμνιοπετης ην υπὰ γηρως, κατηγορει τῶν αἰτίων, ουδὲν δώς οῖτινες ησαν, καὶ Λυδους παρεκάλει ζητεῖν ν Λασκυλου φόνον, ἐπηρῶτό τε μυρία τοῖς φονευσιεζὶ τέλος ἀνεῖπεν εξεῖναι τῶ χρῖζοντι κτείνειν=τους, εἰ ἀνευροι. υρδυς μὲν ουν βασιλευσας δομηκοντα ἔτη θνησκει.
'Επὶ Μήλεω δὲ βασιλευσαντος Λυδῶν σφόδραίμηνε Λυδία , καὶ οἱ ἄνθρωποι ἐπὶ μαντείας
ράποντο. τοῖς δ' ἐσήμαινε τὸ δαιμόνων δίκας iάττεσθαι του Λασκυλου φόνου παρὰ τῶν βασι- πν. ταυτα ἀκουσας παρὰ τῶν χρησμολόγων, καὶ ι δεῖ φευγοντα επὶ τρία ἔτη καθήρασθαι τον νον, ἔφυγεν ἐθελουσίως εἰς Βαβυλῶνα. επεμψε καὶ εἰς Φρυγίαν παρὰ τον Θασκύλου παῖδα, σκυλον καὶ αυτὸν ὁνομα, ὁντινα η μητηρ ἐν γαστρὶ λυσα ἔφυγε, κελευων εἰς Σάρδεις ἀφικνεῖσθαι καὶ ιας δέχεσθαι του πατρώου φόνου παρ' αυτῶν,οω γὰρ ἐθέσπιζον οι μάντεις. ὁ δὲ Ουκ ἐπείσθη,
ων μη εορακέναι τον πατέρα ' κυεῖσθαι γὰρ ἔτιε ἀνyρητο ουκουν προσηκειν αυτῶ ταυτα πολυαγμονεῖν. λης δὲ φευγων την αρχην ἐπίστευσε δυάττη τῶ Κάδυος, γένος ὁντι τὸ ἀνέκαθεν απὸ λωνος, ὁστις φευγοντα ἐπετρόπευσε καὶ κατιόντα
135쪽
ἐκ Βαβυλῶνος ἐδέξατο μετὰ τρία ἔτη καὶ την βασιλείαν οἱ ἀπέδωκε πιστῶς. Βασιλεύοντος δε Μυρσου Λάσκυλος ο Βασκυλου του σφαγέντος υπὸ Σαδυάττεω, μη την επιβουλην εἰς εαυτὸν ἐπισπάσηται υπὸ των μακλειδῶν φοβη- εθείς, ἐκ Φρυγίας φευγων ωχετο εἰς Συρους τους ἐν τῶ Ποντω υπερ Σινωπης οἰκοὐντας' ἐκεῖ δὲ καταμείνας γυναῖκα των ἐγχωρίων ἔγημε Συραν, ἐξ ης αὐτῶ γίγνεται Γύγης.
Οτι Σαδυάττης ὁ ἔσχατος βασιλευς Λυδῶν κατ- Ioελύθη τρόπω τοιουτω. ην τις ἐν Σάρδεσι Θασκυλουθεῖος του εἰς Πόντον αποχωρησαντος, υρδυς ἔνομα, Γυγεω παῖς ουτος Σαδυάττη τῶ βασιλεῖ ἐνέτυχεν ἀχθόμενος ατεκνία δοὐναί οἱ μ εταπεμψαμένω Θά- σκυλον ἐκ τοὐ Πόντου θέσθαι παῖδα, ως μη ερημος λβ
αὐτοῖς ὁ οἶκος γένοιτο, αυτού μεν ἔντος ἄπαιδος, ἐκείνων δε οἰχομένων' ἐπιεικὲς δε η δη εἶναι σπένδε- σθαι τοῖς Λασκυλίοις ' καὶ γὰρ τους τοὐ βασιλέως προπάτορας ἔφη καλεῖν αυτοὐς εἰς Λυδίαν απὰ τῆς φυγῆς. ταυτα δεομένω τῶ 'ΑρδυΓ δίδωσιν ὁ βασι- εο λευς, καὶ δς ἐπὶ Λάσκυλον πέμψας εἰς Λυδίαν αυτὀν ἐκάλει. ὁ δε φιλοχωρῶν Ουχ υπήκουσε, τον μέντοι παῖδα Γυγην ἔπεμψε, περὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη γεγονότα. τοὐτον ἐλθόντα δέχεται ὁ υρδυς καὶ παῖδα ἀπέδειξεν. ην δὲ ὁ Γύγης κάλλει τε καὶ μεγέθει ε διαφέρων, τά τε πολέμια γενναῖος καὶ των ἡλίκων μακρῶ τὰ πάντα ἄριστος, Ἀπων τε καὶ ὁπλων χρῆσιν ῆσκει. καί τις υπερ αυτοὐ λόγος ἐφοίτησε προς βασιλέα οἷος εἴη κατά τε ἔργα καὶ ἰδέαν, εἴτε καὶ
ἔντως ἐπαινοῶντος τοὐ λέγοντος εἴτε καὶ υπὸ φθό- ωνου, ως αν αὐτω κακον τι γένοιτο. βασιλεύς δὲ ἡσθεὶς μετεπέμψατο τον Γυγην, καὶ θεασάμενος
136쪽
άσθη τό τε εἶδος και τὸ μέγεθος, ἐκέλευσέ τε μετὰ iν δορυφόρων εἶναι. ολίγου δε χρόνου καὶ αυτός,
ἰ φασιν, υποτοπήσας τὸ γενναῖον του νεανίσκου, μεν του φανερου διαφθείρειν αυτὸν Ουκ ἐβούλετο,ὶδεμιῆς υπούσης αἰτίας, ἐτέρω μέντοι τρόπω, νους προστάττων χαλεπούς τε καὶ μεγάλους, ἐπί κάπρους καὶ ἄλλα θηρία στελλων. ἄπαντα δὲ γης ἐώμy κατειργάζετο ' κἄπειτα υπ' αυτῶν υτων μεταβαλὼν ὁ Σαδυάττης ἔστεργεν αυτόν, ηυμάζων τὰ δραστήριον, καὶ τῆς πρόσθεν υποψίας ξας γην αυτω πολλὴν ἐνεχείρισεν ἐν ω ἄρισταραξεν ὁ Γύγης. ἐπει δὲ αυτὸν σφόδρα εστεργε ὶ πάντων μάλιστα προυτίμα, πολλοὶ δὴ διὰ φθόνον θυντό οἱ καὶ ἐμέμφοντο τp βασιλεῖ, ων καὶ Λίξος
υ Τυλωνείου γένους. ουτος τον Σαδυάττην ρτιῆτοι τον Γυγην ἐχθρὸν πατρῶον ὁντα μεγάλως ἀσπά- ται καὶ πάντων ηγεμόνα αποδείξει. ὁ δ' Ου προσ-rε τον νουν, ἀλλ' υπι φθόνου ωετο ταυτα λέγειν. εὶ δὲ πολλάκις ταυτα λέγων ὁ Λίξος οὐκ ἔπειθε, ιίνεσθαι προσποιηθεὶς διὰ του Σάρδεων ἄστεως νιτῶν ἐβόα ὁτι Σαδυάττην τον βασιλέα κτείνειν λοι Γυγης ὁ Λασκύλου. ἐκ τούτων γαμεῖνελλε Σαδυάττης την 'Αρνωσσου θυγατέρα μομαγυδὼ τοὐ Μυσῶν βασιλέως, ὁστις πόλιν 'Αρδύνων τισεν ἐν Θήβης πεδίω. ἐπεὶ δὲ καιρὸς ἐν μετιέναιν γυναῖκα, ἄρμα ζεύξας καὶ Γύγην ἐπιβιβάσας αυτὸ ἐξέπεμψε παρὰ τον πενθερόν, ώς αν
μίσειε την νύμφην. φασὶ δε τέρας αυτοῖς τοιόνδε νενεχθῆναι ' αετοὐς δύο υπερμεγέθεις, ἡνίκ'
ελλεν ἐξορμῶν, ἐφίζεσθαι ἐπὶ τον θάλαμον ἔνθα , τους δὲ μάντεις εἰπεῖν ὁτι δυοῖν βασιλέων ἡ:ῖς γυνὴ ἔσοιτο ἐν τῆ πρώτy νυκτί. μετ' οὐ πολὐ
137쪽
δε Γυγης παρῆν, καὶ του πατρὸς δόντος την νύμφην ἀπεκόμιζεν ' ὀχουμενος δ' ἐπὶ του ἄρματος ὁ Γυγης εἰς
ἔρωτα ἐνεπεσε, καὶ καρτερεῖν ου δυνάμενος ἐπει- ρῆτο αυτὴν καί τι καὶ προσεφιλοφρονεῖτο. η δὲ
μάλα καρτερῶς ἀναινομένη ἐξεπικραίνετό τε καὶ ε πείλει αυτῶ πολλὰ καὶ δεινά. ώς δε ἀφίκετο παρὰ τον βασιλέα, πάντ' ἔφρασεν ὁσα ὁ Γυγης ἐποίει καὶ ως μιγῆναί οι ηθελεν. ὁ δὲ ὀργισθεις ώμοσε επυστεραία Γυγην κτείνειν. ταυτα ἡκουσε θεράπαινα παροίσα ἐν τῶ δωματίω, στέργουσα σφόδρα του 1ο γην' η δὲ πάντ' ἐκείνω παραχρῆμα ἡγγειλεν. ονυκτὸς ἔτι ουσης περιδραμών τοις φίλοις κοι- νουται τον λόγον καὶ ἀξιοῖ βοηθεῖν ὁρμῶντι κτείνειντον βασιλέα. προσανεμίμνησκε δε καὶ τῆς Αρδυος ἀρῆς, ὁτι ἐπηράσατο τοῖς Λασκυλου φονευσι. κρί- 15νων δ' ουν εκ των παρόντων ἀνελεῖν Σαδυάττην μὰλλον περ ἡ αυτὰς ἀποθανεῖν υπ' αυτου, ἐπεὶ τους πιστοτάτους των φίλων ηυτρεπίσατο, ῖεται συνξίφει ἐπ' αυτόν, τῆς δὲ θεραπαίνης τὰς θυρας του δωματίου διοιξάσης, ἐπεισελθών κτείνει καθευδοντα ει Σαδυάττην βασιλευσαντα ἔτη τρία. Eωθεν δε καθ' ἡσυχίαν μετεπεμπετο ἔκαστον των φίλων καὶ των ἐχθρῶν, ως του βασιλεως αυτους καλούντος, καὶ τους μὲν ἀνήρει ους ωετο ἐναντίους ἔσεσθαι, τοῖς δε δῶρα διδους ἐπικουρους ἐποιεῖτο. asἐπεὶ δε αυτῶ πολλοὶ συνηλίσθησαν, ἐπιβατευων τῆς ἀρχῆς πασσυδεὶ ἐξοπλίζεται, καὶ ἐξέρχεται εἰς την ἀγορὰν καὶ συγκαλεῖ Λυδους εἰς ἐκκλησίαν. οἱ δὲ το μεν πρῶτον ἐταράχθησαν, δυσανασχετουντες τό ἔργον, καὶ ἐπὶ Γυγην ώρμῶντο ' πραυνοντος δ' ααυτους εκείνου καὶ λόγον αἰτουμένου, ώς ἄν διδάξοτὸ πλῆθος περὶ ἄν ἡγνόει, μόλις του θορυβου
138쪽
ληξαν, τα μὲν ἀκουσαι τι σαφες ἐπιποθουντες , τὰ ἰε καὶ φοβουμενοι τους ὁπλίτας, καὶ ἐσιώπησαν. καὶ πεμψαν εἰς Θελφους πευσόμενοι εἰ Γυγην στησαινο εαυτῶν βασιλέα. θεὸς δ' ἐκέλευσε τοσόνδε προ-
ιπὼν ἔτι τοῖς φακλείδαις εἰς πέμπτην γενεὰν ηξοιίσις παρὰ των Μερμναδῶν. τουντευθεν Γυγης ὁ νασκυλου Λυδῶν βασιλεύει, καὶ γαμεῖ την Μυσὴν υναῖκα, ῆντινα Σαδυάττης ἡγάγετο, οὐδὲν μνησιακήσας ίν αυτοὐ κατεῖπε προς ἐκεῖνον. Λίξον δὲ ροεῖπεν εἰς οφιν μη ἀφικνεῖσθαι ἐπομόσας η μηνατορύξειν αυτον ἐν ω ὰν ωρ χωρίω πρῶτον. ὁ δ' iετρέπετο τον πάντα χρόνον καθ' ἐτέρας οδοὐς φοι- ῶν, εἰργόμενος τῶν βασιλείων. συλλαβεῖν δ' Οὐυυτὸν ἐπιθυμῶν Γυγης, ὁμως Ουκ ἐβούλετο παρὰ την τραν. καί τις αυτῶ τῶν φίλων ὐπέθετο, εἰ κατὰ ου συγκείμενα λαβεῖν αυτὸν ἐθέλοι, τρέπεσθαι κατὰ xς οδοὐς ας ἔθος ην ἐκείνω διεξιέναι' αὐτὸς δ' ἔφη χυτας γιγνώσκειν. ὁ δὲ Γυγης ἐκέλευε τον ἄνθρω- ον ἡγεῖσθαι καὶ αυτὸς ἐκείνρ τὸ ἄρμα κατῆλαυνε. χί πως αυτῶ κατὰ δαίμονα συντυγχάνει Γυγης ἐντικάμψει τῆς ο&s. στενῆς δ' ουσος, ουκ ἔχων οπuλάπηται ἐξ οφθαλμῶν του βασιλέως ὁ Λίξος, υπουεται ὁπὁ τὸ ἄρμα καὶ κρύπτεται. Γυγης δὲ προήσας ἐκσπῶν αυτὸν ἐκέλευε, καὶ ἐπεὶ ἐξείλκυσαν θεράποντες καὶ ἐναντίον ἔστησαν του ἄρματος,
πεν ὁ Γυγης ' ἐνταυθα δή σε χρή, ῶ Λίξε, κατ-
νυξαι ' τοὐτο γὰρ ἡμῖν συγκείμενον. καὶ 3ς ουδὲν τοθωπεύσας, Σὲ μὲν ουν, ἔφη, ταυτα παθεῖν δικαι-
ερον, ος ἐμὲ διώκων ἐκτρεπόμενον οδοὐς ῆλθες ου γεπούσας βασιλεῖ. οἱ δὲ φίλοι τον Γυγην, ἐπὶ
'ννοίας γενόμενον πολὐν χρόνον, ἔπεισαν ἀφεῖναιίξου του θανάτου. καὶ ἔφη ὀμωμοκέναι κατο-
139쪽
NICOLAI DAMASCENI ρυξειν αυτον ἔνθα αν τυχη πρῶτον ' οι δ' ἔφασαν, Ἐπειδὰν τελευτήση τοιγαρουν, ἐνταυθα κατόρυξον, και ευορκα σοι ἔσται. ὁ δὲ ἐπείσθη τε και δια ταυτα
ἀφῆκε Λίξον. μετὰ δὲ ταυτα ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσε, χαμαί τε ἀνέκλινε καὶ τὰ ὁστἀ παρετίθει φαυλά τε εσιτία, πίνειν τε ἔξος ἐνέχει ' καί πως δειπνουνταῆρετο πῶς τε δειπνοίη. ὁ δ' εἶπεν, ουὸς εἰκὸς παρὰ ἀνδρὶ εχθρῶ. ὁ δε γελάσας ευ μάλα τῶν αυτωπαρακειμενων ἐπεδαψιλευετό τε καὶ ευμενέστερος ἐγένετο. χρόνου δε προῖόντος διαλλαγεὶς φίλον 1ο ἐποιήσατο και ουδεν ετι εἶχεν ἐν γνώμy τῶν πάλαι.
Exc. Esc. p. 80-92 Fed ., 380 - 386 Muli. 49 ωτι ἐν 'Aθήναις Λημοφῶν ἐβασίλευσεν, ἐφ' Ουυρέστης μητροκτονησας εἰς 'Aθήνας ἐκε, μετὰ δετοsτον υξυντης, μετὰ δὲ ἐκεῖνον Θυμοίτης, ος του λοπατρὰς τελευτησαντος εἰδὼς την βασιλείαν τβ γνησίω ἀδελφῶ προσήκουσαν, δολοφονήσας αυτον κατ έσχε την αρχην. Exc. Esc. p. 92 Fed ., 386 Mull.J50 οτι Ἱππομένης ὁ 'Aθηναίων αρχων ἐξέπεσε της αρχῆς δι' αἰτίαν τοιάνδε. ἡν αυτῶ θυγάτηρ, ῆντινα πτῶν ἀστῶν τινος λάθρα αἰσχυναντος υπ' οργῆς καθεῖρξεν εἰς οἴκημα δήσας συν Ἀπω, και τροφὴν ουδετέρω εἰσέπεμπεν. πιεσθεὶς Ουν λιμῶ ὁ ῖππος, ἐφορμήσας τη παιδὶ ἀναλώσας τε αυτήν, καὶ αυτὸς υστερον ἀπέθανεν. μετὰ ταυτα ἐπισκαφείσης αυτοῖς τῆς οἰ- 25κήσεως ἀπ' ἐκείνου ὁ ἐκαλεῖτο Ιππου και Κόρης. Exc. de viri. et vit. p. 446.J51 ἰτι Κυρηναίοις οἱΒάττου παῖδες 'Αρκεσίλαος καὶALαρχος προς ἀλλήλους στασιάσαντες μάχην ἡγειραν Λίβυας ἐπ' αυτους ἐνεγκόντες. καὶ ἡττῶνται Κυρηναῖοι ' κέπτακισχίλιοι γὰρ ἀπέθανον ἐντω πολέμω. 'Αρκεσίλαος δ' ἐπὶ τουτοις φάρμακον πίνει' δυσθνητουντα δ' αυτον ὁ
140쪽
νη κτείνει Κρυξώ την δὲ ἀρχὴν ὁ τοὐυρκεσίλεω παῖς δέχεταιΒάττος χωλὸς ων. Exc.Εsc. p. 92 Fed ., 387Muli. Joτι 'γωνες ἐν τῶ προς υρχομενίους πολεμω 52
ταδραμόντες αυτῶν τὰς κώμας γυναῖκας αἰχμα-
ότους πολλὰς ἡγάγοντο ' καταπαλλακεύοντες δ' αυ-:ς παῖδας ἐξεγέννησαν. ἡποτραφείσης δε των θων νεότητος οὐκ ολίγης, δείσαντες οἱ γνήσιοι ἐκ jς χώρας αυτοὐς εξανέστησαν. οἱ δ' εἰς Θορικὸν iς υττικῆς αποχωρήσαντες, ηγεμόνας αυτῶν προ σησάμενοι ὁμου τοῖς χωσιν ἐξέπλευσαν. συνήεσανι αὐτοῖς πολλοὶ Πελοποννήσιοι σχόντες δε προς ὼ ' μω ταῖς ναυσὶ καί τινα νησῖδα καταλαβόμενοι ἰχ εκας τῆς ηπείρου, πολλῶν αὐτοῖς βαρβάρωντιόντων, ἀντεῖχον κρατοὐντες, καὶ ἐπί τινα λόφον ῆς ηπείρου περάσαντες το μεταξὐ παν χωννυναιιενοοὐντο. κἀνταίθα τειχοδομεῖν κωλύοντος αυτοὐς
δεννεω τοὐ Κύμης τυράννου, δς τότε των ταύτllωρίων ἐκράτει, Ουατίας αδελφὸς αυτοὐ φιλίαν καὶ πιγαμίαν συντίθεται προς αυτοὐς ἐπὶ τῶ κεῖνοναταλυσαι καὶ αὐτοῖς χι ραν δosναι αυτάρκη. οἱ δε μολόγησαν ἐκείνοις τε καὶ τῶν Κυμαίων Οσους δύναντο ἐπηγάγοντο καὶ ἐπεξῆλθον ἐπὶ τον Μενην. ταχῶ δε καὶ τos δήμου προσθεμένου αυτῶ, 'ικήσας μάχy παραδίδωσι τοῖς Ευμαίοις τον ἀδελ- γόν' οἱ δ' ἐκ χειρὸς βαλόντες αυτὸν κατέλευσαν καὶ ὁν Ουατίαν ἐστήσαντο βασιλέα. ὁ δ' ευθέως τὰς
tρος Φωκαέας συνθήκας ἡξίου ἐμπεδμν, ας ἡπὲρῆς ἐκείνων ἐλευθερίας συνέθετο ' οἱ δ' ἐπείσθησανιαὶ τῆς γῆς ἔδοσαν. Exc. Esc. p. 92 - 94 Fed., ι87 388 Mull.JDtι Λεωδάμας ἐβασίλευσε Μιλησίων , καὶ δε/53