Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

141쪽

τοῖς μάλιστα ἐπῖνεῖτο, δίκαιός τε ῶν καὶ τῆ πόλει καταθύμιος, εἰς ο φόνον αυτω βουλεύσας υμφίτρης εν εορτῆ Mπόλλωνος ἄγοντα εκατόμβην τω θεωΛεωδάμαντα κατὰ την ὁδὸν ἀπέκτεινεν, αυτὸς δεμετὰ των αυτου στασιωτων την πόλιν κατελάβετο 5

καὶ τύραννος ἐγένετο, ἰσχύῖ προύχων Μιλησίων. οἱ δε Λεωδάμαντος παῖδες καὶ φίλοι νυκτὸς ἀπεχώρησαν εἰς 'Aσσησόν, υποδεχομενου αυτους προθύμως του ἐνόντος ἄρχοντος, ὁντινα Λεωδάμας πρότερον κατέστησεν. μετ' ου πολὐ δὲ ' φίτρης ἐπ' αυτους 16 συν στρατω ηλθε, καὶ προσκαθίσας ἐπολιόρκει. Οιδε μεχρι μεν τινος ταλαιπωρούμενοι ἀντεῖχον μετὰ δὲ ταυτα εἰς μαντεῖον πέμψαντες ἐχρηστηριάζοντο περὶ του πολέμου. θεὸς δ' ἔφη ἐκ Φρυγίας αυτοῖς ῆξειν βοηθούς, οῖ τίσιν τε πράξονται του Λεωδά- 15 μαντος φόνου κἀκείνους τε και Μιλησίους κακῶν ἀπαλλάξουσιν. χρονιζομένης τῆς πολιορκίας, ἀφικνουνται νεανίσκοι Ἀττης καὶ πιννης ἐκ Φρυγίας, ἱερὰ ἔχοντες Καβειρων ἐν κίστει κεκαλυμμένα ' ἐχόμενοι δε τῆς κίστεως ἀμφότεροι, ὁ μὲν ἔνθεν, ὁ δὲ ἔνθεν, νυκτὸς ἔτι ουσης προῆλθον εἰς

τὸ τεῖχος, καὶ ἐκέλευον σφὰς δέχεσθαι. βαρυνόμενοι δε υπὸ τῶν φυλάκων καὶ ἐρωτώμενοι τίνες εἶεν, ἔφασαν ὁτι κατὰ πρόσταξιν θεου ἱερὰ ἐκ Φρυγίας κομίζοιεν ἐπὶ τω Μιλησίων τε καὶ υσσησίων ἀγαθῶ. 25 οἱ δ' εἰς νουν βαλόμενοι τον χρησμὸν δέχονται τους νεανίσκους. ξωθεν δ' εἰς ἐκκλησίαν συνῆλθον οῖ τε του Λεωδάμαντος παῖδες καὶ οἱ ἄλλοι ἄπαντες , καὶ τοὐς Φρύγας ῆροντο οιτινές τε εἶεν καὶ ἐφ' ὁτωῆκοιεν. οἱ δ' ἔφασαν θεὸν αυτοῖς κελευσαι συν τοῖς soἱεροῖς εἰς 'Aσσησὸν ἐλθεῖν, τιμωρους ἐσομένους του Λεωδάμαντος φόνου, ὁστις αυτοῖς εἴη ὁ Λεωδάμας'

142쪽

οὶ γὰρ ου γιγνώσκειν καὶ κακῶν ρύεσθαι Μιλη-υς και υσσησίους. δεῖν ουν, οπως αν ταὐταοιτο ἐπιτελῆ, θῶσαι τα νομιζόμενα αυτοῖς. οἱ δὲ1τα ἀκούοντες ὁ πας δῆμος ἐν χαρῆ ήσαν' τοῖς, λογίοις σύνδρομα ἐφαίνετο. υπέσχοντό τε τὰ ὰ ἱδρύσειν παρὰ σφίσι καὶ τιμήσειν, εἰ ταὐταροιτο. ἐκ τούτου μετὰ τὰς ἱερουργίας ἐκέλευον τους οἱ Φρύγες ὁπλισαμένους πανστρατια χωρεῖνι τους πολεμίους, ἡγουμένων των ἱερῶν προ τῆς λαγγος. καὶ ἐποίησαν ταύτα. οἱ δε περὶ 'Aμ- ρην υπαντιάσαντες, ώς ήδη πλησίον ἐγένοντο, φυγὴν ἐτράποντο, δείματος θείου ἐμπεσόντος δ' επόμενοι τους μὲν ἔσφαττον, τους δ' ἐδίωκον, ιφίτρην δ' οἱ Λεωδάμαντος παῖδες κτείνουσι καὶ τόλεμος καὶ ἡ τυραννὶς ἐπέπαυτο Μιλησίοις. Oτι Ἐπιμένης μετὰ ταύτα αἰσυμνήτης υπὸ τοὐ μου χειροτονεῖται, λαβὼν ἐξουσίαν κτείνειν ους ύλεται καὶ δς των μὲν παίδων Ῥμφίτρητος ουδες οἷός τ' ἐν ἐγκρατὴς γενέσθαι υπεξῆλθον γὰρ

ιραχρῆμα δείσαντες ' τὰ-ὁντα αυτοῖς ἐδήμευσε, :ὶ ἀργύριον ἐκήρυξεν, εἴ τις αυτους κτείνειεν των κοινωνῶν τού φόνου τρεῖς ἀπεκτεινε, τοῖς δὲ

λοις φυγὴν προεῖπεν οἱ δὲ ωχοντο. οἱ μὲν δὴ ηλεῖδαι κατελύθησαν ἁδε. Exc. Esc. p. 94 - 96'M., 388-389 Mull.JDτι μετὰ το ἀγαγεῖν τὸ νάκος τους υργοναύτας 533 Πελία γάσων ευθυς ἐλθὼν Πελία φόνον ἐβούλευε ἀρχῆς περι, Μήδεια δ' αυτω υπέστη ἀνιδρωτὶῶτο πράξειν. ταχὐ δὲ ταῖς εκείνου θυγατράσιν ἐν ιιλία γενομένη ἔπειθεν ὁτι αυταῖς τον πατέρα

σραών ὁντα ἀνηβῆσαι ποιησει διὰ φαρμάκων, εἴ μινχτακόψασαι εἰς λέβητα ζέοντα ἐμβάλοιεν ' εἰς δὲ

143쪽

NICOLAI DAMASCENI πίστιν του λόγου, ῶς φασιν, ἄλλα ἄττα κατακόψασα πρόβατα νέα ἐκ παλαιῶν ἐποίει. αἱ δε διὰ τοίτο μάλιστα πεισθεῖσαι τον πατέρα ἔκτειναν ' καὶ ώς

ουδεν ἐγίγνετο ἄν προσεδόκων, ἐν πένθει μεγάλωησαν. οἱ δὲ γωλκοὶ ἐπὶ τῶ ἔργω ῆχθηραν Μηδεῶν οτε καὶ γάσονα, καὶ τους μὲν φυγy ἐζημίωσαν ' οί δ'

εἰς Κόρινθον ἀπεχώρησαν ' ταῖς παισὶ συνέγνωσαν υπὸ ακακίας ἐξαπατηθείσαις θανάτου γὰρ ρυόμεναι τον πατέρα ἐκ γηρως ἄκουσαι ἀπέκτειναν.

ἐκὶ δὲ τῶ Πελίου τάφω ἄθλα ἐτέθη μέγισeα καὶ τὰς Βουγαυρας αυτου ηγάγοντο, ως ἰν καθαρὰς φόνου, οἱ ἄριστοι. ἐκ Πελοπείας δὲ Αύκνος ἐγένετο, ω' ακλης εμαχέσατο ἐν 'Bώνω της 'Aiαῖας ' υκαστος δ' ὁ Πελίου ἐν γωλκω ἐβασίλευε, τοὐ πατρὀς τελευτησαντος, Σάωνος φυγόντος εἰς Κόρινθον συν Μηδεία. 15 Exc. Esc. p. 96 - 97 Feci., 389 Mull.JM 'Oτι η υκάστου γυνη Πηλέως ἐρασθεῖσα λόγους υπὲρ μίξεως εἰσφέρει ἀναινομένου δὲ δείσασα μημιν κατείποι προς τον ἄνδρα, υποφθάσασα αυτον

προδιαβάλλει προς τον ἄνδρα ώς ευνηθῆναί οἱ roθέλοντα. ὁ δε λόχον υφείσας ἐπεβουλευσε Πηλεῖ. καὶ ος αἰσθόμενος εἰς πόλεμον κατέστη προς αυτόν, ἐπικαλεσάμενος βοηθους τούς τε Ἀνδαρίδας καὶ γάσονα, ἐχθρὸν ὁντα ἐκείνω, φίλος αυτὸς ἀν διὰ τὸ σύμπλους ἐν τη Ἀργοῖ γεγονέναι' καὶ την τε Ιωλκὸν Βαίρει καὶ την 'Aκάστου γυναῖκα σφάττει. Εxc. de viri. et Vit. p. 446.J55 Dτι Λυκούργω τοιάδε η τελευτη του βίου ἐγένετο. βουλόμενος, ῶς φασι, θεὸν ἐρέσθαι περί τινων υπολοίπων νόμων, ἄρκωσε Λακεδαιμονίους ω ἄχρι ἐπάνεισι μηδένα λυσαι των κειμένων. ὀμοσάντων δ', ἐπεὶ χρηστηριαζόμενος ηκουσε παρὰ του

144쪽

FRAGMENTA.

εου ώς ευδαίμων ἡ πόλις ἔσοιτο, εἰ τοῖς ἐκείνουόμοις ἐμμένοι, ἔγνω μηκέτι ἐπανελθεῖν, τὸ βέβαιονῆς φυλακῆς ἐκ του ὁρκου ποιησάμενος. καταβὰς δεω Κρῖσαν αυτὸν διεργάζεται. Λακεδαιμόνιοι ἰσθόμενοι, διά τε την προτέραν αρετὴν καὶ τηνότε κριθεῖσαν περὶ τον θάνατον ναόν τε αὐτω

εμένισαν καὶ βωμὸν ἱδρυσάμενοι θυουσιν ώς ἡρωι νὰ παν ἔτος. περιφανῶς γὰρ δὴ Σπαρτιάταις αἴτιος 'γένετο τῆς εἰς ἄπαν αρετῆς τε καὶ ηγεμονίας, οὐδὲν μεινον των ἄλλων πάλαι διακειμένοις, ου μόνον ὁτιιυτοῖς νόμους ἔθετο αρίστους, αλλὰ καὶ ὁτι ἄκοντας τρουτρέψατο χρῆσθαι αὐτοῖς τρόπω τοιωδε. δυο1κυλακας λαβὼν απὸ τῆς αυτῆς μητρὸς ἔτρεφε, χωροὰς δὲ ἀλλήλων ἀνομοίοις ἔθεσι, τον μὲν κατ' οἶκον, νψα τε διδους καὶ την ἄλλην λιχνείαν, τον ἐν κυνηγεσίοις θηρῶν ἀναγκάζων καὶ στιβευειν ἐν Ιρεσιν. ώς δ' ἐκάτερος αυτῶν ὁμοιος ἐγένετο τῆ ροφῆ, Σπαρτιάταις ἐκκλησιάζουσι προς τους περιγίκους πολέμου πέρι καὶ ἀμηχανουσι παραγαγώναμφοτέρους εἰς μέσον καὶ σὐν αυτοῖς δόρκους τε καὶ ζωμούς καὶ οψα ἐσκευασμένα ἔλεξεν, υλλ' ὁτιμέω, Α Σπαρτιαται, του ευ τε καὶ κακῶς πράττεινουκ ἄλλο ἐστὶν αἴτιον πλὴν τὸ ἔθεσι χρῆσθαι φαυ- λοις ἡ σώφροσι πάρεστιν ἡμιν ὁρῶν. οῖδε γέ τοι, roὐς σκυλακας δείξας, τῆς αυτῆς μητρὸς ὁντες, ἐναντίον-αλλήλοις τεθραμμένοι, παρ' αυτὀ τολοανόμοιοι ἐκβεβήκασιν. ὁ μὲν γὰρ θηρῶν μαθών, ὁ

δε λιχνευειν, οὐδὲν αν αντὶ τουδε, εἰ παρείκοι, ποιήσειεν. καὶ ἄμα προσέταξε τφ κυνουλκῶ μεθεῖναι

ἀμφοτέρους ἐπὶ τα ἡτοιμασμένα. των δ' ὁ μεν κατοικίδιος ἐπὶ του-ν ώρμησεν, ὁ δὲ θηράτωρ ἐπὶ τον δόρκον, καὶ καταλαβὼν ἐσπάραττεν. καὶ Λυκούργος

145쪽

NICOLAI DAMASCENI πάλιν, νύτα, ἔφη, νομίσατε, ω Σπαρτιῆται, καὶ εἰς υμῆς τείνειν καὶ τους ἄλλους πάντας ἀνθρώπους ὁποίοις γὰρ αν ἔθεσι καὶ νόμοις χρῆσθε, τοιουτους ἀποβαίνειν ανάγκη πρός τε πόνους καὶ τρυφην πάντα γὰρ ἀνθρώποις μαθητὰ οἱ θεοὶ ἔδοσαν. 5επεται δὲ τω μὲν πονεῖν ἐθέλειν το ἐλευθέροις εἶναι καὶ τὸ ευ πράττειν καὶ κρατεῖν πάντων, τω δε ἡδυπαθεῖν τό τε δουλεύειν καὶ κακουργεῖν καὶ μηδενὸς ἀξίους εἶναι. ὁ μὲν τοιαῶτα λεγων προυτρέπετο τους Σπαρτιάτας μεταβαλεῖν τε τον καθεστῶτα 10 τρόπον τοὐ βίου καὶ βελτίοσι νόμοις ἐθισθῆναι. οι δε πεισθεντες Ου των περιοικων μόνον, αλλὰ καὶ

πάντων 'Eλληνων διαφανῶς ἄριστοι ἐγένοντο, ηγεμόνες τε συνεχῶς, ἐξ ὁτου παρεδέξαντο τους νόμους, ἐπὶ ἔτη πεντακόσια, καὶ ου πολλοὐ χρόνου ἐπὶ μεγα 15 ἐχωρησαν δυνάμεως. Tελος τοί ἔκτου λόγου Νικολάου Λαμασκηνοs.) Exc. de viri. et vit. p. 446 450 J56 υτι κυψελος Βακχιάδης καὶ αυτὸς ων εκ κηδους

γυναικείου, πρῶτος κτείνας τον τελευταῖον )ππο- mκλείδην ἐβασίλευσεν ἀντ αυτοί τρόπω τοιῶδε. λόγιον ην τοῖς Βακχιάδαις υπὸ vis Kυψέλου του Ῥετίωνος καταλυθεῖσι την αρχην ἀφαιρεθῆναι. γενόμενον οὐν αυτὸν καὶ ἐν σπαργάνοις ἔτι ἔνταύποπέμψαντες των υπασπιστῶν τινὰς ἐκελευον κτεῖ- Mναι. τῶν δὲ ἐπὶ τουτω ἐλθόντων ἐπὶ την οἰκίαν καὶ μελλόντων ἀναιρεῖν, ορθον τὰς χεῖρας τὸ παιδάριον προσεμειδία τοῖς ἀνθρώποις τοὐς δὲ οἶκτος εἰσῆλθε, καὶ ἔγνωσαν μηκέτι ἀναιρεῖν, αλλὰ φράσαντες τωπατρὶ τὰς ἀληθείας ἐκποδὼν ἀπιέναι. δόξαν οἱ κμὲν εἶπον, ὁ δδ υετίων εἰς υλυμπίαν αὐτὸ υπεκτίθεται καὶ ἔτρεφεν, ῶς αν ἱκέτην τοὐ θεου. μετὰ δὲ

146쪽

43 α θαρρήσας εἰς Κλεωνὰς ῆγαγε, μειράκιον ἔτι

α καὶ πολλῶν διαφέροντα την ἰδέαν καὶ τηνετῆν. ἀνὰ δε χρόνον ὁ Κύψελος βουλόμενος κατ-λεῖν εἰς Κόρινθον, ἐχρηστηριάζετο ἐν Θελφοῖς. μφέρουσαν δε δεξάμενος φήμην οὐδὲν μελλήσας

εν εἰς Κόρινθον, καὶ ταχύ των αστῶν ἐν τοῖς μά- τα αγαστὸς ἡν, ανδρεῖος τε καὶ σώφρων καὶ δη- φελὴς δοκῶν εἶναι παρὰ τους ἄλλους Βακχιάδας ριστάς τε ἔντας καὶ βιαίους. πολεμαρχήσας δ' μῆλλον ἐστέρχθη, των πώποτε ταύτην ἀρξάντων ν αρχὴν μακρῶ ἄριστος γενόμενος τἄλλα τε γὰρ θως ἔπραξε καὶ τόδε ' νόμος καθειστήκει Κοριν-γις τους ἐν δικαστηρίω ἀλισκομένους ἀπάγεσθαιὸς τον πολέμαρχον καὶ καθείργνυσθαι των ἐπιτιών ενεκα, ύν καὶ αυτοὐ μέρος τι ἡν. ὁ δὲ Οἴτε θεῖρξέ τινα πολίτην οὐτε ἔδησεν, ἀλλα τοὐς μὲν έλυε δεχόμενος ἐγγυητάς, των δε καὶ αὐτὸς ίγνετο, πἀσι δε ὴφίει το αυτοὐ μέρος ἐξ ων μάντα ἐν τῶ πλήθει ἐστέργετο. ορῶν δε τοῖς Κοριν- ιυς ἐχθρωδῶς προς Βακχιάδας διακειμένους, προ- άτην δ' οὐκ ἔχοντας, ω χρησάμενοι καταλύσειαν τούς, ἐπέδωκεν αυτόν, καὶ ἐδημαγώγει το πλῆθος,ν τε χρησμὸν λέγων, ὁτι ὐπ' αυτοὐ πέπρωται ταλυθῆναι αὐτους, ἀνθ' ὁτου και πάλαι γενόμενον τὸν ορμήσειαν ἀνελεῖν, καὶ νῶν ἐπιβουλεύειν, ἀλλ' δεδυνῆσθαι παρατρέψαι τὰ μοιρίδια. οἱ δ' μένως προσίεντο τοὐς λόγους, τοῖς μὲν δυσμενεῖς τες, τῶ δὲ εὐνοι, καὶ τὸ βέβαιον τοί κατορθώσειν ἔργον ἐκ τῆς περὶ αυτὸν ανδρείας ἔχοντες. τέλος συστήσας εταιρικὸν κτείνει βασιλεύοντα Πατρο-

είδην, παράνομον ὁντα καὶ ἐπαχθῆ. ταχὐ δὲ ἀντ' είνου ὁ δῆμος αὐτὸν βασιλέα κατέστησεν. ὁ δε

147쪽

NICOLAI DAMASCENI τούς τε φυγάδας κατάγει καὶ τους ἀτίμους υπὸ των Βακχιαδῶν γενομένους ἐπιτίμους πάλιν ἐποίησε ' καὶ διὰ τοίτο ἐχρητο εἰς Ο,τι βούλοιτο αὐτοῖς εἴς τε

αποικίαν ἐξῆγε τους μὴ φίλους, ὀπως ἄν ἐαον ἄρχοιτων λοιπῶν επεμψε δε εἴς τε Λευκάδα και υνακτό- sριον, οἰκιστὰς αυτῶν Πυλάδην καὶ Ἐχιάδην τάξας, παῖδας αυτοί νόθους τοὐς δὲ Βακχιάδας φυγαδευ- σας ἐδημευσε τὰς οὐσίας αυτῶν. οἱ-εἰς Κερκυραν ἀπεχώρησαν. Κύψελος δὲ Κορίνθου πράως ηρχεν, ουτε δορυφόρους εχων ουτ' ἀποθύμιος ὼν Κοριν- 1οθίοις. βασιλευσας δὲ ἔτη τριάκοντα ἐτελεύτησε τέτταρας υί ς καταλιπών, ων γνησιος μεν ην Περίανδρος, οἱ δὲ λοιποὶ νόθοι. Exc. Esc. p. 97 - 99Fed., 391 - 393 Muli J57 Oτι Περίανδρος ὁ Κυψέλου υιὰς τοὐ βασιλεως 1sΚορινθίων την βασιλείαν παρὰ τού πατρὸς κατὰ πρεσβεῖον παραλαμβάνει, καὶ ὐπὸ ἁμότητος καὶ βίας

εξέτρεψεν αυτην εἰς τυραννίδα, καὶ δορυφόρους εἶχε τριακοσίους. ἐκώλυέ τε τοὐς πολίτας δούλους κτάσθαι και σχολην ἄγειν, αεί τινα αὐτοῖς ἔργα ἐξευ- κρίσκων. εἰ δέ τις ἐπὶ της ἀγορῆς καθέζοιτο, ἐζημίου,

δεδιὼς μη τι βουλεύοιντο κατ αυτos. λέγεται καὶ ἄλλο αυτὸν ἔργον ἄνομον ἐργάσασθαι, νεκρὰ το ἔαυ- τού γυναικὶ μιγέντα ἡπ ἔρωτος. ἐστρατεύετο συνεχῶς και ην πολεμικός τριήρεις τε ναυπηγησάμενος ει ἀμφοτέραις εχρητο ταῖς θαλάτταις. φασὶ δέ τινες αυτὸν καὶ των επτὰ σοφῶν γεγονέναι ' τὸ δὲ Ουκ ην. Exc. de viri. et vit. p. 450.J58 'Oτι Περιάνδρω τῶ τυράννω Κορινθίων γηραιωηδη ὁντι πάντες οἱ υἱεῖς ἐτελεύτησαν, ων μαγόρας αμὲν ἀποικίαν εἰς Ποτίδαιαν ἐξαγαγών, Λυκόφρων τυραννίδα κατασκευαζόμενος παρὰ τοῖς περιοικοις,

148쪽

FRAGMENTA.

ικόλαος δέ, ὁσπερ ἐδόκει μετριωτατος εἶναι, υπὸ ερκυραίων δολοφονηθεὶς τρόπω τοιφδε. Περί- δρος βουλόμενος τελευτήσαντος αυτοs μένειν τοῖς γόνοις την αρχην καὶ λογιζόμενος ὁτι αὐτω μενίθοιντο Κορίνθιοι, Νικόλαον δὲ βασιλεύοντα αν ἀνά- οιντο διὰ την ἐπιείκειαν, ἔγνω ἀποχωρήσας αυτος ς Κέρκυραν Νικολάω παραδοῶναι την Κόρινθον.σθόμενοι Κερκυραίων τινὲς την Περιάν-λου γνωμην, καὶ ελευθερουν την μητρόπολιν θώνντες, τόν τε Περίανδρον, εἰ ἀφίκοιτο, ὀρρωδοὐν-

ς, συστάντες κτείνουσι τον Νικόλαον διαιτωμενοιαρὰ σφίσιν. ὁ δε Περίανδρος ἀθροίσας στράτευμα/έβαλεν εἰς Κέρκυραν, καὶ την πόλιν ελων πεντή- ντα τοὐς αἰτίους τοὐ φόνου ἀπέκτεινε, τους δεγύτων υἱέας πλείστους ἔντας ἔπεμψε προς 'Aλυάτην τὸν Λυδῶν βασιλέα ἐπ ἐκτομῆ. οἱ δὲ προσχόντες Σάμω ἱκέται της φας ἐγένοντο, καὶ αυτοὐς άμιοι αἰσθόμενοι το σύμπαν ἐρρυσαντο. Περίαν ρος δε ναμμητίχω Κερκυραν παραδούς , ὁστις ηνουργου μὲν υἱός, ἀδελφιδούς δὲ ἐαυτω, ἐπανῆλθεν ἰς Κόρινθον. Oτι ἐκδέκτορα τῆς βασιλείας κατέλιπε Περίαν- ρος Κύψελον τὸν Γόργου παῖδα, τοὐ σφετέρου δελφού, δς ἐκ Κερκυρας ἀφικόμενος ἐτυράννευσε

ορίνθου ἄχρι αυτὸν συστάντες τινὲς των Κορινίων ἔκτειναν, βραχὐν χρόνον κατασχόντα την τυ-

αννίδα, καὶ την πόλιν ἡλευθέρωσαν. ὁ δε δῆμος

άς τε οἰκίας των τυράννων κατέσκαψε καὶ τὰς ουίας ἐδήμευσεν, ἄταφόν τε ἐξωρισε τὸν Κύψελον καὶ ῶν προγόνων τοὐς τάφους ἀνορύξας τὰ ὁστῶ ἐξ-ρριψεν, αυτὸς δὲ παραχρῆμα κατεστήσατο πολιτείαν

149쪽

τοιάνδε μίαν μεν οκτάδα προβουλων ἐποίησεν, ἐκδε των λοιπῶν βουλην κατέλεξεν ἀνδρῶν θ Ζητει ἐν τῶ Περὶ πολιτικῶν.) Exc. Esc. D. 99 102 Fo L. 393 - 394 Mull.J59 υτι Μυρων ὁ Σικυωνίων βασιλευς, ἀπὸ υρθα- 5γόρου κατάγων το γένος, ην περί τε τὰ ἄλλα και περὶ τὰς γυναῖκας ακόλαστος ἀς ου λάθρα μόνον, ἀλλα καὶ φανερῶς βιασάμενος ησχυνεν τελευτῶν δεκαὶ τηνυοδημου του αδελφου γυναῖκα ἐμοίχευσεν.

ὁ δε ησθημένος πρότερον μεν ησύχαζεν, ἐλθόντι δε 10 ἐκ Λιβυης τῶ ἐτέρω ἀδελφώ ἔφρασεν αδημονῶν. ην δ ῶς φασιν, αυτὸς μεν απλοsς το ηθος καὶ ἄκακος,

ὁ δε Κλεισθένης δόλιος. καί ποτε πυνθανομένου τί χρη ποιεῖν, αυτὸς μεν εἶπεν ουδ' αν μίαν ημέραν ἀνασχέσθαι τοιαυτα παθών, ἀλλα δι' αυτοχειρίας ἶν 15τον δράσαντα τιμωρησασθαι. ἔλεγε δε ταυτα καὶ παρώξυνε τον Λόδημον ἐπὶ τον Μυρωνα, ἐπιβουλευων τύ τυραννίδι, του μεν ἀποθανόντος, του δὲ θυειν τοῖς θεοῖς οὐκ ἰν ἔτι δυναμένου διὰ τὸ αiμα

ἔκτεινε τον Μυρωνα επτὰ ἔτη τυραννευσαντα, ευρὼν

ἐπὶ τῆ γυναικί, καὶ προς τον Κλεισθένη ἔφρασε μέγα στενάξας, ἐκεῖνος συνάχθεσθαι ἀμφοτέροις ἔφη, τῶμεν θανόντι, ὁτι υπὸ τἀδελφοs πάθοι ταυτα, ἐκείνωδ' αυ, ὁτι τον αδελφὸν κτείνας ουκ ῖν ἔτι δυναιτο 25 τοῖς θεοῖς θυειν, ἀλλα δεῖν ἔτερον τοίτο ποιεῖν. ὁ δ' ῖνα μη της ἀρχhς διὰ τοὐτ ἐκπέσοι, πεισθεις ἀληθῆ λέγειν αυτόν, ἐνιαυτὸν διαλιπὼν προσείλετο κοινωνόν. καὶ ὁ μὲν τουθ' ἔπερ ἐτέχναζε κατειργάσατο διὰ την ευηθειαν ἐκείνου, καὶ ἀμφότεροι ω Σικυῶνος ηρχον. πολὐ μέντοι μἀλλον Κλεισθένει προσεῖχον οἱ ἄνθρωποι, ἄτε φοβερῶ ὁντι και δρα-

150쪽

ηρίω, καὶ οἱ εκείνου φίλοι τουτω προσεχώρουν.λευτῶν δε καὶ τῆς αρχῆς τον Ἱσόδημον ἀπεστέρησειόνδε τι τεχνάσας. ὴν τις λαιρέδημος, ἀνὴρ των των 'Ισοδήμου φίλος. ουτος ορῶν τον Κλεισθένηγασιμώτερον, προσιὼν περὶ φιλίας διελέγετο. πολλὰ υπισχνουμένου, Κλεισθένης ἐκέλευσεν αυτὸν εἰς στιν Αν ἔφη παρελθόντα 'Doδήμω παραινεῖν ἀπ- ιαυτίσαι διὰ τον φόνον , ὀπερ ἔθος ην ποιεῖν, ώςὶ θυειν αυτῶ καὶ τὰ ἱερὰ ἐξεσται κεκαθαρμένωὶ τοῖς εκείνου παισὶν ἄρχειν εἰ δὲ μή, ἔνοχοντα χαλεπῶς μὲν αυτὸν ἐμμενεῖν τῆ τυραννίδι, χα- πῶς δὲ ἐγγόνοις λείψειν. ταυτα λεγοντα ὁ χαρί- μος ἐδέξατο, καὶ τῶ γ δήμω συνεβουλευε μετα- ῆναι ἐπ' ἐνιαυτόν. ὁ δὲ οἷα ἀνὴρ ἄκακος πεισθεὶς ευνοια λέγειν αυτόν, ἀπεχώρησεν εἰς Κόρινθον, ραδους Κλεισθένει την τυραννίδα. ὁ δὲ παρα- ῆμα εξελθόντος διεβαλλεν ώς μετὰ των Κυψελιδῶν ἐπιβουλευοντα, ὁπως αν μόνος ἄρχοι. καὶ διὰ υτο στράτευμα ὁπλίσας ἐξεῖργε κατιόντα, καὶ αυ-ς ἐτυράννει, βιαιότατος ὼν τῶν προ αυτου καὶ ιότατος, καὶ βοηθειας πολλοῖς ἐκπέμπων, ώς ἀνοι συμμάχους. κατασχὼν τῆν αρχὴν ἔν καὶ ιάκοντα ἔτη ἐτελευτησεν. Exc. Esc. p. 103 - 106

ων εἴ τις και ἄλλος, ποιήσει τε καὶ μουσικῆ δόκις. ἡσκητο δὲ καὶ τὸ σῶμα διαπρεπεῖ κόσμω,ουργῆ ἀμπεχόμενος καὶ κόμην τρέφων χρυσῶρόφω κεκορυμβωμένην περιήει τε τὰς πόλεις ιδεικνυμενος τὴν ποίησιν. τούτου δὲ πολλοὶ μὲνὶ ἄλλοι ἡρων, Γυγης μῆλλον τι ἐφλέγετο καιτον εἶχε παιδικά. γυναῖκας γε μὴν πάσας ἐξέμη-