Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

171쪽

τὰς πέδας τάσδε, καὶ τον θεὸν ἐρέσθαι τί παθὼν ἐξηπάτα με τοῖς χρησμοῖς ἐπάρας στρατευειν επὶ σεως περιεσόμενον , εξ οτου αυτ- τάδε ἀκροθίνια πεμπω, δείξας τὰς πέδας, καὶ τί δήποτε ἀμνημονοῶσι χάριτος οἱ των 'Eλλήνων θεοί. Κυρος δὲ γελάσας εκαὶ τάδε ἔφη δώσειν καὶ ἄλλων Ουκ ἀτυχήσειν αυτὸν μειζόνων. Κυρος ολίγου χρόνου φίλον ἐπεποίητο Κροῖσον, ἐξιών τε ἐκ Σάρδεων ἀπέδωκε

παῖδας καὶ γυναῖκας και συν αυτῶ ἐπήγετο. φασὶ δε τινες καὶ ἐπιτρέψαι αν αυτῶ την πόλιν, εἰ μὴ 16ωετο νεωτεριεῖν. Exc. de viri. et vit. p. 454- 462.J68 ω δὲ Ουτοι περὶ ταυτα ἐσαν, ὁ Φαιστυλος ἀπάγεται προς υμόλιον. δεδοικὼς γὰρ μὴ - πισταδόξη τψ Νεμέτορι λέγειν ὁ Φαιστυλος, ἄνευ σημείωνεμφανῶν μεγάλου πράγματος μηνυτὴς γενόμενος, τὸ 15 γνώρισμα τῆς ἐκθέσεως των βρεφῶν τὴν σκάφην

ἀναλαβών ολίγον υστερον ἐδίωκεν εἰς τὴν πόλιν. διερχόμενον δ' αυτὸν τὰς πυλας ταραχωδῶς πάνυ, καὶ περὶ πολλοὐ ποιουμενον μηδενὶ ποιῆσαι καταφανὲς τὸ λεγόμενον, των φυλάκων τις καταμαθών, Iu υ δὲ πολεμίων ἐφοδου δέος, καὶ τὰς πυλας οἱ μάλιστα πεπιστευμένοι παρὰ του βασιλέως ἐφρου- ρουν, συλλαμβάνει δὴ καὶ τὸ κρυπτὸν Ο,τι δήποτὴν καταμαθε αξιῶν αποκαλύπτει βία τὴν περιβολήν. ως δε τὴν σκάφην ἐθεάσατο καὶ τον ἄνθρω- Σπον ἔμαθεν ἀπορουμενον, ήξίου λέγειν τίς ἡ ταραχὴ καὶ τί τὸ βουλημα του μὴ φανερῶς εἰσφέρειν

σκευος ουδὲν δεόμενον απορρήτου φορῆς. ἐν δὲ τουτω πλείους τῶν φυλάκων συνέρρεον καί τις αυτῶν γνωρίζει τὴν σκάφην, αυτὸς ἐν ἐκείνη τὰ ωπαιδία κομίσας ἐπὶ τον ποταμόν, καὶ φράζει προς

172쪽

τοὐς παρόντας. οἱ δὲ συλλαβόντες τον Φαιστύλον ἄγουσιν ἐπ αυτὸν τον βασιλέα καὶ διηγουνται τὰ γενόμενα. 'Aμόλιος δε, απειλη βασάνων καταπληξάμενος τον ανθρωπον, εἰ μη λέξει τας ἀληθείας ι ἐκών, πρῶτον μὲν εἰ ζῶσιν οἱ παῖδες ξρετο ώς ταυτ ἔμαθε, της σωτηρίας αυτοῖς ὁστις ὁ τρόπος ἐγένετο. διηγησαμένου δὲ αυτοῶ πάντα ώς ἐπράχθη, ωγε δη, φησὶν ὁ βασιλευς, ἐπειδὴ ταυτα ἀληθευσας

ἔχεις, φράσον οπου νυν αν εὐρεθεῖεν ' οὐ γὰρ ἔτι 1ο δίκαιοί εἰσιν εν βουκόλοις καὶ ἀδόξω βίω ζην, ἔμοιγε ὁντες συγγενεῖς, ἄλλως τε καὶ θεῶν προνοίασωζόμενοι. Φαιστυλος δε της αλόγου πραότητος υποψία κινηθεὶς μη φρονεῖν αυτὸν ομοια τοῖς λόγοις, αποκρίνεται ἁδε' οἱ μεν παῖδες εἰσιν ἐν τοῖς ὁρεσι 15 βουκολουντες, ὁσπερ ἐκείνων βίος, ἐγὼ δ' ἐπέμφθην παρ' αυτῶν τῆ μητρὶ δηλώσων ἐν αἷς εἰσι τύχαις. ταυτην δὲ παρὰ σοὶ φυλάττεσθαι ἀκουων, δεήσεσθαι τῆς σῆς θυγατρὸς ἔμελλον, ἴνα με προς αυτὴν ἀγάγοι. την δε σκάφην ἔφερον , ῖν ἔχω δεικνυναιουο τεκμήριον ἐμφανὲς ἄμα τοῖς λόγοις. νυν ουν ἐπεὶ δέδοκται τοῖς νεανίσκους δε ο κομίσαι, χαίρω τε καὶ πέμψον ουστινας βούλει συν ἐμοί. δείξω μενουν τοῖς ἐλθούσι τοὐς παῖδας, φράσουσι δ' αυτοῖς εκεῖνοι τὰ παρὰ σοs. ὁ μεν δη ταὐτ ἔλεγεν, ἀνα-s5 βολὴν ευρεσθαι βουλόμενος τοῖς παισὶ του θανάτου, καὶ ἄμα αὐτὸς ἀποδράσεσθαι τοὐς ἄγοντας, ἐπειδὰν ἐν τοῖς ορεσι γένηται, ἐλπίσας. 'Aμόλιος δε τοῖς πιστοτάτοις των φίλων ἐπιστείλας κρυφα, οῖς αν ὁ συοφορβὰς αὐτοῖς δείξη, συλλαβόντας ώς αυτὸν ω ἄγειν, ἀποστέλλει διὰ ταχέων. ταυτα διαπραξάμενος αὐτίκα γνώμην ἐποιεῖτο καλέσας τον αδελφὸν ἐν φυλακῆ ἀδέσμω ἔχειν, εις αν ευ θῆται τὰ παρόντα,

173쪽

σταλεὶς αγγελος ευνοία τε του κινδυνευοντος καὶελεω της τύχης ἐπιστρεψας κατηγορος γίγνεται Νεμέτορι τῆς 'Aμολίου γνωμης. ὁ δὲ τοῖς παισὶ δηλώσας

τον κατειληφότα κίνδυνον αυτους καὶ παρακελευσά- 5μενος ἄνδρας ἀγαθους γενεσθαι, παρῆν αγων ἄπλισμένους ἐπὶ τὰ βασίλεια, των τε αλλων πελατῶν καὶεταίρων καὶ θεραπείας πιστῆς χεῖρα ουκ ὀλίγην.ηκον δε καὶ οἱ ἐκ των αγρῶν συνελθόντες εἰς την πόλιν, ἐκλιπόντες την αγοράν, ἔχοντες υπὰ ταῖς 10 περιβολαῖς ξίφη κεκρυμμένα, στῖφος καρτερόν. βιασάμενοι δε την εἴσοδον ἀθρόα ορμῆ πάντες, ου πολλοῖς ὁπλίταις φρουρουμένην, ἀποσφάττουσιν ευπετῶς 'Aμόλιον, και μετὰ τοὐτο την ἄκραν καταλαμβάνουσι. ταυτα εἴρηται τοῖς περὶ Φάβιον ' i5 ἔτεροι δε ουδὲν των μυθωδεστέρων ἀξιοsντες ἱστορικῆ γραφῆ προσήκειν, την γε ἀπόθεσιν τηντων βρεφῶν Ουχ, ως ἐκελευσθη τοῖς υπηρεταις, γενομένην , ἀπίθανον εἶναί φασι, καὶ τῆς λυκαίνης το τιθασόν, ἡ τους μαστοῖς ἐπεῖχε τοῖς παιδίοις, 20 δραματικῆς μεστον ἀτοπίας διασύρουσιν. αντι- διαλλαττόμενοι δε προς ταυτα λέγουσιν ώς ὁ Νεμέτωρ, επειδὴ την γλουίαν ἔγνω κυοὐσαν, ἔτερα παρασκευασάμενος παιδία νεογνὰ διηλλάξατο τεκούσης αὐτῆς τὰ βρέφη, καὶ τὰ μὲν ὀθνεῖα δέδωκε τοῖς αφυλάττουσι τὰς ωδῖνας ἀποφέρειν, εἴτε χρημάτων τὸ πιστον τῆς χρείας αυτῶν πριάμενος εἴτε διὰ γυναικῶν την υπαλλαγὴν ποιησάμενος' καὶ αυτὰ λαβὼν ὁ 'Aμόλιος οτω δη τρόπω αναιρεῖ, τὰ δε ἐκ τῆς γλουίας γενόμενα περὶ παντὸς ποιούμενος ὁ μητροπάτωρ διασώζεσθαι δίδωσι τῶ Φαιστύλω. 69 Dτι του Ῥωμυλου πληθυσμου ἔνεκεν ἀνδρῶν

174쪽

αρπαγην ποιησαμένου τῶν παρθένων, ώς διεβοήθη τὰ περὶ την αρπαγην τῶν παρθένων καὶ τα περὶ τους γάμους εἰς τὰς πλησιοχωρους πόλεις, αἱ μὲν

αυτὸ τὸ πραχθὲν προς οργην ἐλάμβανον, αἱ δὲ ἀφ' 5 ης ἐπράχθη διαθέσεως καὶ εἰς ο τελος ἐχώρησεν

ἀναλογιζόμεναι, μετρίως αυτὀ ἔφερον. κατέσκηψε δ' ουν ἀνα χρόνον εἰς πολέμους, τους μὲν αλλους ευπετεῖς, ἔνα τον προς Σαβίνους μέγαν καὶ χαλεπόν. Oh απασι τέλος ἐπηκολουθησεν στυχές,1ο ῶσπερ αυτῶ τὰ μαντευματα προεθέσπισε , πρὶν ἐπιχειρησαι τῶ ἔργω , πόνους μὲν καὶ κινδυνους μεγάλους προσημαίνοντα, τὰς τελευτὰς αυτῶ

ἔσεσθαι καλάς. ἡσαν δὲ αἱ πρῶται πόλεις ἄρξασαι

του πολέμου Καινίνη καὶ ἄλλαι, πρόφασιν μεν 15 ποιουμεναι την αρπαγην τῶν παρθένων καὶ τὰ μὴJλαβεῖν υπερ αυτῶν δίκας ώς δὲ τἀληθὲς εἶχεν, ἀχθόμεναι τη κτίσει τε καὶ αυξήσει τῆς Ῥώμης, δι' ολίγου πολλῆ γενομένη, καὶ ουκ ἀξιosσαι περιιδεῖν κοινὸν ἐπὶ τοῖς περιοίκοις ἄπασι κακὸν φυόμενον. 20 τέως μεν ουν προς τὸ Σαβίνων ἔθνος ἀποστέλλουσαι πρέσβεις ἐκείνους ἡξίουν την ηγεμονίαν τοὐ πολέμου παραλαβεῖν, ἰσχύν τε μεγίστην ἔχοντας καὶ χρήμασι πλείοσι δυναμένους ,- ἄρχειν τε ἀξιοὐντας τῶν πλησιοχωρων καὶ ουκ ἐλάχιστα περιυβρισμένους τῶν

25 ἄλλων ' τῶν γὰρ ἡρπασμένων αἱ πλείους ἐσαν

ἐκείνων. ἐπεὶ δ' ουδὲν ἐπέραινον, αντικαθισταμε- νων αυταῖς τῶν παρὰ του Ῥωμύλου πρεσβειῶν καὶ

θεραπευουσῶν λόγοις τε καὶ ἔργοις τὸ ἔθνος, ἀχθόμεναι τῆ τριβῆ τοὐ χρόνου, μελλόντων αεὶ τῶν εο Σαβίνων καὶ ἀναβαλλομένων εἰς χρόνους μακρους την περὶ τοs πολέμου βουλήν, αὐταὶ καθ' ἐαυτὰς ἔγνωσαν τοῖς Ῥωμαίοις πολεμεῖν, ἀποχρῆν οἰόμεναι την

175쪽

δύναμιν την οἰκείαν, εἰ καθ' εν αἱ τρεῖς γένοιντο, μίαν αἱρῆσαι πόλιν ου μεγάλην. ἐβουλεύσαντο μεν ταυτα, συνελθεῖν δ' Ουκ ἔφθασαν εἰς ξν ἄπασαι στρατόπεδον, προεξαναστάντων προχειρότερον τῶν ἐκ της Καινίνης, οῖπερ καὶ μάλιστα ἐδόκουν τον πό- sλεμον ἐνάγειν. ἐξεστρατευμενων τουτων καὶ δη-ούντων την ὁμορον, ἐξαγαγὼν την δυναμιν ὁ

Ῥωμύλος ἀφυλάκτοις Ουσιν ἔτι τοῖς πολεμίοις ἀπροσδοκήτως ἐπιτίθεται καὶ του τε χάρακος αυτῶν ἀρτίως ἱδρυμένου γίνεται κύριος, τοῖς τε φεύγουσιν 1o εἰς την πόλιν εκ ποδος επόμενος, ουδέπω τῶν ἔνδον πεπυσμένων την περὶ τους σφετέρους συμφοράν, τεῖχός τε αφύλακτον ευρὼν καὶ πύλας ἀκλείστους,

αἱρεῖ την πόλιν ἐξ ἐφόδου, καὶ τον βασιλέα τῶν

Καινινητῶν υπαντησαντα συν καρτερῶ χειρι μαχό- 15μενος αυτοχειρία κτείνει, καὶ τὰ ὁπλα αφαιρεῖται.

τοίτον δε τον τρόπον ἀλούσης της πόλεως, τὰ ὁπλα παραδουναι τους ἀλόντας κελεύσας καὶ παῖδας εἰς

ὁμηρείαν ους ἐβουλετο λαβὼν ἐπὶ τους λοιποίς ἐχώρει. γενόμενος δε καὶ τῆς ἐκείνων δυνάμεως, λἐσκεδασμένης ἔτι κατὰ τὰς προνομάς, τῆ πας' ἐλπίδας ἐφόδω, καθάπερ καὶ τῆς προτέρας, εγκρατὴς καὶ τὰ αυτὰ τους ἀλόντας διαθείς, ἀπῆγεν ἐπ' οἴκου την δυναμιν, ἄγων σκυλά τε απὰ τῶν ἀποίκων κατὰ την μάχην καὶ ἀκροθίνια θεοῖς λαφύρων. Tnog astos Uδομου λόγου τῆς Νικολάου Ἱστορίας. ζητει τὰ λείποντα Περὶ Ἐλληνικῆς ἱστορίας. Exc. de viri. et Vit. p. 462-470.JJ70 G νυν καλούμενον Θρακησίων θέμα πάλαιμεν και κατ' ἀρχὰς υσία μικρὰ ἀνομάζετο ... Θρα- ωκήσιοι δὲ ἐπεκλήθησαν απὸ τῆς τοιαύτης αἰτίας. ἐπι τῶν ημερῶν 'Aλυάττου του τῶν Λυδῶν βασιλέως

176쪽

ἀνήρ τις μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ των αυτοὐ τεκνων ἐκ Μυσίας τῆς των Θρακῶν χώρας ὁρμώμενος, ης κα υμηρος μνημονεύει λέγων ούτως, Μυσων τ' ἀγχεμάχων καὶ ἀγαυῶν Ιππημολγῶν, ε διεπέρασεν εἰς τὰ μέρη τῆς 'Ασίας εἰς χώραν την λεγομένην Λυδίαν , καὶ κατώκησε πλησίον τῆς πόλεως Σάρδεων. τοί ουν βασιλέως προς τω τῆς

πόλεως τείχει καθεζομένου διήρχετο ἡ γυνὴ τos Θρακὸς ἐπὶ μεν τῆς κεφαλῆς βαστάζουσα στάμνον,1ο ἐπὶ δὲ των χειρῶν ηλακάτην καὶ ἄτρακτον, ἔπισθεν δε προς την ζώνην Ἀπος τις προσεδέδετο. καὶ ἐπὶ μὲν τῆς κορυφῆς ὁ στάμνος ἐν μεστὸς τού ἴδατος, ἐν δε ταῖς χερσὶν εἰργάζετο νήθουσα ἐκ τῆς ηλακάτης τον ἄτρακτον, ἔπισθεν δὲ προς την ζώνην,ε ἡκολουθει ὁ Ἀπος ἀπὸ τῆς πηγῆς πεποτισμενος. ταύτην ἰδών ὁ βασιλεὼς μεγάλως ἐθαύμασε, καὶ ἡρώτησε πόθεν καὶ τίς καὶ ποίας ἐστὶ πόλεως. ἡ δε ἀπεκρίνατο Μυσὴ μὲν εἶναι το γένος, Θράκης δ'

ἔστιν αυτη τὸ πολίχνιον. λαβὼν ουν ὁ βασιλε, ςso ἀπὰ τῆς γυναικὸς αφορμήν, πρεσβείαν προς τον τῆς Θράκης βασιλέα ποιησάμενος, Κότυν ονομαζόμενον, ἐκεῖθεν ἔλαβεν ἄνδρας μετοίκους μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων, δελον ἱκανόν. ἐκ τούτου τοὐ γένους ώνομάσθησαν οι την μικρὰν υσίαν οἰκούντες Θρα- 25 κήσιοι, διὰ τὸ εἶναι αυτοὐς ἐργοπόνους ἐργώδεις τε

καὶ χειρώνακτας ταύτην δε την ιστορίαν Νικόλαος ὁ Λαμασκηνὸς γράφει ἐν τῶ ιη l. η αυτούβιβλίω, ὁ γεγονὼς υπογραφευς υρώδου τοὐ βασιλέως.

Constantin Porph. de them. I, 3, p. 22, 13 ed. Bonn.Jso Μυρρίνην δε την Σαμίαν ἐταίραν Θημήτριος 71εἶχεν ὁ βασιλεὼς ὁ τῆς διαδοχῆς τελευταῖος, καὶ ἔξω

του διαδήματος κοινωνὸν ειχε τῆς βασιλείας, ως

177쪽

secu tenipli depraedationein, sed egestate pecuniariun ad lioc a Messit, quiuia non esset hostis. et Socios iu- sSuper nos Suos et anaicos aggressus est, nec ali Dii l lignitin derisione illic invenit: naulti et iligni conscriptol'es Super lioc quoque testantur, Polybius Megalopolitanus, Stratio Cappadox, Nicolaus Danrascenus, Τin agenes et Castoi' chronograptius et Apollodoriis: qui iooinnes dicunt pecuniis indigentem Antiocliuin traiis-gressunt foedera Iullaeoruin et spoliasse tenapiunt auro

argentoque pleniun. Ioseplius C. Apion. 2, 7. J73 κανὸς δὲ τον Θαυίδου τάφον ἀνοίξας, δς πλούτω τοὐς πώποτε βασιλεῖς υπερέβαλλε, τρισχίλια 15μεν αργυρίου τάλαντα ἐξεκόμισεν, ὁρμώμενος δ' ἀπο τούτων πρῶτος γουδαίων ξενοτροφεῖν ηρξατο. γίνεται δ' αὐτῶ καὶ προς υντίοχον φιλία καὶ συμμαχία καὶ δεξάμενος αυτον εἰς την πόλιν ἀφθόνως

πάντα τῆ στρατιὰ και φιλοτίμως παρέσχε. και ποι - πουμένω την ἐπι Πάρθους αὐτῶ στρατείαν συνεξώρμησεν ' κανός. μάρτυς δὲ τούτων ημῖν ἐστι και Νικόλαος ὁ Λαμασκηνός, Οἴτως ἱστορῶν Πόπαιον δε στησας 'Aντίοχος ἐπὶ τῶ Λύκω ποταμῶ, νικησας Ἀδάτην τον Πάρθων στρατηγόν, αὐτόθι ἔμεινεν 2sημέρας δύο, δεηθέντος ' κανοὐ του γουδαίου διά τινα εορτην πάτριον, ἐν η τοῖς Σουδαίοις οὐκ ην νόμιμον ἐξοδεύειν. καὶ ταῶτα μὲν ου ψεύδεται λέγων. Iosephus Ant. Iud. 13, 8, 4. 24 Πτολεμαῖος δὲ μετὰ την νίκην προσκαταδραμὼν Μτην χώραν, οψίας ἐπιγενομένης ἔν τισι κώμαις της

178쪽

γουδαίας κατέμεινεν ας γυναικων ευρὼν μεστὰς και νηπίων ἐκέλευσε τους στρατιώτας ἀποσφάττον

τας αὐτοὐς καὶ κρεουργουντας, ἔπειτα εἰς λέβητας ζεοντας ἐνιέντας τα μέλη ἀπάρχεσθαι. τοὐτο δει προσέταξεν, ἶν' οἱ διαφυγόντες ἐκ τῆς μάχης και προς αυτους ἐλθόντες σαρκοφάγους ὁπολάβωσιν εἶναι τους πολεμίους, καὶ διὰ τούτο ἔτι μῆλλον αυτους καταπλαγῶσι ταίτ' ἰδόντας. λέγει δ και Στράβων καὶ Νικόλαος ἔτι τοsτον αὐτοῖς ἐχρήσαντο 10 τον τρόπον, καθὼς κἀγὼ προείρηκα. Ioseplius Ant. Iud. 13, 12, 6.JΝικόλαος δε ο Λαμασκηνὀς εν τη ἐνενηκοστῆ 75 καὶ εκτη βίβλω ἱστορεῖ περὶ αυτῶν, λέγων ούτως Ἐστιν υπὲρ την Μιλυάδα μέγα ἔρος κατὰ την 'Αρμε- 15 νίαν, Βῆρις λεγόμενον ' εἰς ο πολλούς συμφυγόντας ἐπὶ τοs κατακλυσμοὐ λόγος ἔχει περισωθῆναι, καί τινα ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ την ακρώρειαν ὀκεῖλαι, καὶ τὰ λείψανα των ξύλων ἐπὶ πολῶ σωθῆναι. γένοιτο δ' αν ουτος, ὁντινα καὶ Μωυσῆς ἀνέ-go γραψεν ο Ιουδαίων νομοθέτης. Ioseplius Ant. Ita l. 1,

3, 6. JΝικόλαος δ' ὁ Περιπατητικος ἐν τῆ τρίτη προς 76

ταῖς εκατὸν των γστοριῶν Μιθριδάτην φησι τον Ποντικον βασιλέα προθέντ αγῶνα πολυφαγίας καὶ

25 πολυποσίας, - δὲ το ἄθλον τάλαντον αργυρίου, ἀμφότερα νικῆσαι. τοί μέντοι ἄθλου ἐκστῆναι τῶ μετ' αυτόν κριθέντι Καλαμόδρυῖ τῶ Κυζικηνῶ ἀθλητῆ. fAtlienaeus 10, p. 416, Ε.JΜιθριδάτου δ' αναγράφει κόλακα Σωσίπατρον, 77M ἄνθρωπον γόητα, Νικόλαος ὁ Περιπατητικός. Allienaeus 6, p. 252, F.J

179쪽

76 NICOL,ΑI DAMASCENI Νικόλαος δ' ὁ Περιπατητικὸς και Ποσειδώνιος ὁ Στωικὸς ἐν ταῖς γστορίαις εκάτερος τους πιους φησὶν εξανδραποδισθέντας υπὀ Μιθριδάτου του Καππάδοκος παραδοθῆναι τοῖς ἰδίοις δούλοις δεδεμένους, ῖν' εἰς την Κόλχων γην κατοικισθῶσιν. 5 Atlienaeus 6, p. 266, Ε.J78 Νικόλαος δ' ὁ Θαμασκηνὸς ἐν τη τεταρτη προς ταῖς εκατὸν των Ἱστοριῶν, Περὶ 'Aπάμειαν, φησί, την Φρυγιακὴν κατὰ τὰ Μιθριδατικὰ σεισμῶν

γενομένων ἀνεφάνησαν περὶ την χωραν αυτων 1o λίμναι τε αἱ πρότερον Ουκ ουσαι καὶ ποταμοὶ καὶ

ἄλλαι πηγαὶ υπὸ τῆς κινήσεως ἀνοιχθεῖσαι πολλαὶ δὲ καὶ ἡφανίσθησαν. τοσουτόν τε ἄλλο ἀνέβλυσεναυτῶν ἐν τῆ γη πικρόν τε καὶ γλαυκὸν υδωρ, πλεῖστον ἴσον ἀπεχουσης των τόπων τῆς θαλάσσης, 15ῶστε ὀστρέων πλησθῆναι τον πλησίον τόπον ἄπαντα καὶ ἰχθέων των τε ἄλλων, ὁσα τρέφει ἡ θάλασσα. Αuaenaeus 8, p. 332, F.J79 Νικόλαος δ' ἐν τῆ ἐβδομη και εκατοστὴ των Ἱστοριῶν Συλλαν φησὶ τον Ῥωμαίων στρατηγὸν mουτω χαίρειν μίμοις καὶ γελωτοποιοῖς, φιλόγελων γενόμενον, ώς καὶ πολλὰ γης μέτρα αυτοῖς χαρίζεσθαι τῆς δημοσίας. ἐμφανίζουσι δ' αυτου το περὶ ταυτα ἱλαρὸν αἱ υπ' αυτου γραφεῖσαι σατυρικαὶ

κωμωδίαι τῆ πατρίω φωνῆ. Athenaeus b, p. 26l, C.J ss80 Νικόλαος δ' ὁ Λαμασκηνὸς ἐν τῆ ὀγδοη των

'Ιστοριῶν προς ταῖς εκατὸν περὶ τὰς Αλπεις λίμνην τινά φησιν εἶναι πολλῶν σταδίων ουσαν, ης περὶ τον κύκλον πεφυκέναι δι' ἔτους ἄνθη ῆδιστα καὶευχρούστατα, ὁμοια ταῖς καλουμέναις κάλχαις. fAtlie- sonaeus 15, p. 682, A J

180쪽

Νικόλαος δ' ὁ Περιπατητικὸς ἐν τη δεκάτη καὶεκατοστῆ των Ιστοριῶν Λεύκολλόν φησιν ἀφικόμενον εἰς Ῥώμην καὶ θριαμβευσαντα, λόγον τε ἀποδόντα του προς Μιθριδάτην πολεμου, ἐξοκεῖλαι s εἰς πολυτελῆ δίαιταν ἐκ τῆς παλαιῆς σωφροσυνης, τρυφῆς τε πρῶτον εἰς ἄπαν Ῥωμαίοις ηγεμόνα γενέσθαι, καρπωσάμενον δυεῖν βασιλέοιν πλοῶτον, Μιθριδάτου καὶ Πγράνου. Atlaenaeus 12, p. 543, A.JΝικόλαος δ' ὁ Λαμασκηνός, εἷς των απὸ τοs811o περιπάτου φιλοσόφων, ἐν τη δεκατy προς ταῖς εκατὸν των Ἱστοριῶν ωμαίους ἱστορεῖ παρὰ τὸ δεῖπνον συμβάλλειν μονομαχίας, γράφων ουτως Tὰς των μονομάχων θέας ου μόνον ἐν πανηγυρεσι καὶ θεάτροις ἐποιουντο μαῖοι, παρὰ Ἀρρηνῶν 15 παραλαβόντες τὸ ἔθος, αλλὰ καν ταῖς εστιάσεσιν. ἐκάλουν γουν τινες πολλάκις ἐπὶ δεῖπνον τους

φίλους ἐπί τε ἄλλοις καὶ ὁπως αν δυο ἡ τρία ζεύγη

ἴδοιεν μονομάχων, ὁτε καὶ κορεσθεντες δείπνου καὶ μεθης εἰσεκάλουν τοὐς μονομάχους, και ὁ μεν ἄμαgo ἐσφάττετο, αυτοὶ δ' ἐκρότουν ἐπὶ τουτω ἡδόμενοι. ἡδη δε τις καν ταῖς διαθήκαις γέγραφε γυναῖκας εὐπρεπεστάτας μονομαχῆσαι, ας ἐκέκτητο ' ἔτερος δὲ παῖδας ανήβους ἐρωμένους εαυτοs. αλλα γὰρ Ουκήνέσχετο ὁ δῆμος την παρανομίαν ταύτην, ἀλλ' 25 ἄκυρον την διαθήκην ἐποίησεν. Athenaeius 4, p. 153, F.JΦίλος δέ τις Γρκανου Ἱδουμαῖος, υντίπατρος82 λεγόμενος, πολλῶν μεν ευπορῶν χρημάτων, δραστήριος δε την φυσιν ῶν καὶ στασιαστής, ἀλλοτρίως εἶχε προς τον Ἀριστόβουλον καὶ διαφόρως διὰ τηνω προς ' κανον εὐνοιαν. Νικόλαος μέντοι φησιν ὁ Βαμασκηνὸς τοὐτον εἶναι γένος ἐκ των πρώτων Τουδαίων των ἐκ Βαβυλῶνος εἰς την γουδαίαν