Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

181쪽

ἀφικομένων. ταυτα δε λέγει χαριζόμενος πιώδn τῶ παιδὶ αυτου, βασιλεῖ των Ῥουδαίων ἐκ τυχης τινος γενομένω ' περὶ ου κατὰ καιρὸν δηλώσομεν. Iosephus Ant. Iud. 14, 1, 3.J83 Μάθοι δ' ἄν τις ἐντεῖθεν την υπερβολην ης 5 ἔχομεν περὶ τον θεὸν ευσεβείας καὶ την φυλακηντων νόμων, μηδεν υπὸ της πολιορκιας διὰ φόβου ἐμποδιζομένων προς τὰς ιερουργίας, ἀλλα δὶς της ημέρας, πρωί τε καὶ περὶ ἐνάτην ἄραν, ἱερουργουν- των ἐπὶ του βωμου, καὶ μηδ' εἴ τι περὶ τας προσ- 1oβολὰς δυσκολον εἴη, τὰς θυσίας παριέντων. καὶ γὰρ ἀλουσης της πόλεως περὶ τρίτον μηνα τη της νηστείας Ἱμέρα, κατὰ την ἐνάτην καὶ εβδομηκοστηυκαὶ ἐκατοστὴν ολυμπιάδα, υπατευόντων Γαῖου 'Aντωνίου καὶ Μάρκου Ἀλλίου Κικέρωνος , οἱ 15 πολέμιοι μὲν εἰσπεσόντες ἔσφαττον τους ἐν τω ἱερῶ, οἱ δὲ προς ταῖς θυσίαις ουδὲν ηττον ἱερου - γοῶντες διετέλουν, ουτε υπὸ του φόβου του περὶ της ψυχης -τε υπὀ του πληθους των ηδη φονευομένων ἀναγκασθέντες ἀποδρῆναι, παν δ' ο,τι δέοι λπαθεῖν τουτο παρ' αυτοῖς υπομεῖναι τοῖς βωμοῖς κρεῖττον εἶναι νομίζοντες η παρελθεῖν τι των νομίμων. δτι δε ου λόγος ταυτα μόνον ἐστὶν εγκώμιον ψευδους ευσεβείας ἐμφανίζων, ἀλλ' ἀληθεια, μαὐτυ- ρουσι πάντες οἱ τὰς κατὰ Πομπτον πράξεις ἀνα- 25

γράφαντες, ἐν οἷς καὶ Στράβων καὶ Νικόλαος καὶ προς τουτοις πτος Λίβιος ὁ της Ῥωμαrκῆς ἱστορίας συγγραφευς. Iosephus Ant. Iud. 14, 4, 3 de Ponapeiolo Iliens Hierosolynia o dente .J84 Περι δε τῆς Πομπηίου καὶ Γαβινίου στρατείας ω ἐπι 'Dυδαίους γράφει Νικόλαος ὁ Λαμασκηνὸς και

182쪽

Στράβων ὁ Καππάδοξ, ου δεν ἔτερος ἐτερου καινο- τερον λέγων. Iosephus Ant. Iud. 14, 6, 4.JΛικινίου δε Κράσσου του ἐπὶ Πάρθους στρατευ- 85σαντος κόλακά φησι γενέσθαι Νικόλαος εν τῆ5 τεσσαρεσκαιδεκάτη προς ταῖς εκατον υνδρόμαχοντον Καρρηνόν, φ τον Κράσσον πάντα ἀνακοινου- μενον προδοθῆναι Πάρθοις υπ' αυτου καὶ ἀπολέσθαι. ουκ ατιμώρητος δ' υπὸ του δαιμονχυ

παρείθη ὁ Ανδρομαχος. μισθὸν γὰρ λαβὼν τῆς

1ο πράξεως το τυραννεῖν Καρρῶν τῆς πατρωος διὰ την ωμότητα καὶ βίαν υπὸ των Καρρηνῶν πανοικία ἐνεπρήσθη. fAthenaeus 6, p. 252, D.J Νικολαος δ' ὁ Λαμασκηνός, εἷς δ' ἐν τῶν ἐκ86του περιπατου, ἐν τῆ πολυβίβλω Ἱστορία, ἐκατὸν 15 γὰρ καὶ τεσσαράκοντά εἰσι προς ταῖς τέσσαρσι, τῆ ἐκκαιδεκάτη καὶ εκατοστῆ φησιν, Ἀδιάτομον του τῶν Σωτιανῶν βασιλέα , εθνος δὲ τοὐτο Κελτικόν,εξακοσίους ἔχειν λογάδας περὶ αυτον, ους καλεῖσθαι υπὸ Γαλατῶν τῆ πατρίω γλώττy σιλοδουρους τοὐτο20 δ' ἐστὶν ελληνιστὶ ευχωλιμαῖοι. τούτους δ' οἱ βασιλεῖς ἔχουσι συζῶντας κάὶ συναποθνήσκοντας, ταύτην εκείνων ευχὴν ποιουμενων' ἀνθ' ἐς συν- δυναστεύουσί τε αυτω , την αυτὴν ἐσθῆτα καὶ δίαιταν ἔχοντες, καὶ συναποθνήσκουσι κατὰ πάσανει ανάγκην, εἴτ' ἐν νόσω τελευτήσειε βασιλεὐς εἱτεπολέμω εἴτ' ἄλλως πως. καὶ Ουδεὶς εἰπεῖν ἔχει τινὰ ἀποδειλιάσαντα τούτων τον θάνατον, ὀταν ῆκη βασιλεῖ, ἡ διεκδυντα. fAthenaeus 6. p. 249, A.JΠν δὲ Βρούτον ὁ 'Aντώνιος ἀνευρὼν τεθνηκότα87M το μεν σῶμα τῆ πολυτελεστάτρ τῶν εαυτοὐ φοινι-

. Di iligo i

183쪽

NICOLAI DΑΜΑSCENI κίδων περιβαλεῖν ἐκέλευσεν, Γστερον την φοινικίδα κεκλεμμένην αἰσθόμενος ἀπέκτεινε τον υτελόμενον. τα δε λείψανα προς την μητέρα του

Βρουτου Σερβιλίαν ἀπέπεμψε. Πορκίαν δὲ προBρουτου γυναῖκα Νικόλαος ὁ φιλόσοφος ἱστορεῖ καὶ ε Οὐαλέριος Μάξιμος βουλομένην ἀποθανεῖν , ῶς

ουδεὶς ἐπέτρεπε των φίλων, αλλὰ προσέκειντο καὶ παρεφυλαττον, ἐκ του πυρὸς ἀνασπάσασαν ἄνθρακας καταπιεῖν καὶ τὸ στόμα συγκλείσασαν και μυσασαν Ουτω διαφθαρῆναι. καίτοι φέρεται τις επιστολη 1oΒρούτου προς τοὐς φίλους ἐγκαλουντος αυτοῖς καὶ

ὁλοφυρομένου περὶ τῆς Πορκίας, ώς ἀμεληθείσης

υπ' αυτῶν καὶ προελομένης διὰ νόσον καταλιπεῖντον βίον. ἔοικεν ουν ὁ Νικόλαος ήγνοηκέναι του χρόνον, ἐπεὶ τό γε πάθος καὶ τον ἔρωτα τῆς γυναι- 15κὸς καὶ τον τρόπον τῆς τελευτῆς υπονοῆσαι δίδωσι καὶ τὸ ἐπιστόλιον, εἴπερ ἄρα των γνησίων ἐστίν. Plutarchus Britti c. 53.J88 Προσθείη δ' ἄν τις τουτοις καὶ τὰ παρὰ του Ααμασκηνου Νικολαου. φησὶ γὰρ ουτος ἐν ' Αντιοχεία νοτῆ επὶ Λάφνη περιτυχεῖν τοῖς γνδῶν πρέσβεσιν ἀφιγμένοις παρὰ Καίσαρα τον Σεβαστόν. ους ἐκ μὲν τῆς ἐπιστολῆς πλείους δηλουσθαι, σωθῆναι δὲ τρεῖς μόνους, ους ἰδεῖν φησι, τοὐς δ' ἄλλους υπὸ μήκους των οδῶν διαφθαρῆναι τὸ πλέον. την δ' ἐπιστολὴν αελληνίζειν ἐν διφθέρα γεγραμμένην, δηλούσαν ὁτι Πῶρος εἴη ὁ γράψας, ἐξακοσίων δὲ αρχων βασιλέωνομως περὶ πολλου ποιοῖτο φίλος εἶναι Καίσαρι καὶ λοιμος εἴη δίοδόν τε παρέχειν ὀπη βούλεται καὶ συμπράττειν ἴσα καλῶς ἔχει. ταυτα μεν ἔφη λέγειν κτην ἐπιστολήν, τὰ δὲ κομισθέντα δῶρα προσενεγκε οκτὼ οἰκέτας γυμνους ἐν περιζώμασι, καταπεπαυμ

184쪽

FRAGMENTA.

νους ἀρώμασιν εἶναι δε τὰ δῶρα τόν τε Ἐρμῆν ἀπὸ των Αμων ἀφηρημένον ἐκ νηπίου τους βραχίονας, ον καὶ ημεῖς εἴδομεν, καὶ ἐχίδνας μεγάλας καὶ ὀφιν πήχεων δέκα καὶ χελώνην ποταμίαν τρίπηχυν, πέρθε δικα δὲ μείζω γυπός. συνην δέ, ῶς φησι, καὶ ὁ 'Aθήνησι κατακαύσας ἐαυτόν ' ποιεῖν δὲ τουτο τους μενεπὶ κακοπραγία, ζητοὐντας απαλλαγην των παρόντων, τους δ' ἐπ' ευπραγία, καθάπερ τοsτον' ἄπαντα

γὰρ κατὰ γνώμην πράξαντα μέχρι νίν ἀπιέναι δεῖν, 10 μη τι των αβουλητων χρονίζοντι συμπέσοι ' καὶ δηκαὶ γελῶντα ἀλέσθαι γυμνόν ἐπαληλιμμένον ἐν περιζώματι ἐπὶ την πυράν. ἐπιγεγράφθαι δε τω τάφω

γνδῶν ἔθη εαυτὸν ἀπαθανατίσας κεῖται. Sti'abo 15.15 p. 719 Jυμοιον δέ τι τούτων καὶ Μάρκον ' ρίππαν φρο- 92νησαντα περὶ τῶν γουδαίων Οἴδαμεν. τῶν γὰρ γώνων κινηθέντων ἐπ' αυτοὐς καὶ δεομένων τos 'Aγρίππα,ῖνα τῆς πολιτείας, ἐν αὐτοῖς ἔδωκεν υντίοχος ὁ Σε-2o λεύκου υἱωνός, ὁ παρὰ τοῖς Ελλησι Θεὸς λεγόμενος, μόνοι μετέχωσιν, ἀξιούντων δ', εἰ συγγενεῖς εἰσιν αὐτοῖς γουδαῖοι, σέβεσθαι τοῖς αὐτῶν θεούς, καὶ δίκης περὶ τούτων συστάσης, ἐνίκησαν οἱ γου- δαῖοι τοῖς αυτῶν ἔθεσι χρῆσθαι, συνηγορήσαντος 25 αὐτοῖς Νικολάου τοὐ Λαμασκηνοὐ ' ὁ γὰρ ωγρίππας ἀπεφήνατο μηδεν αυτῶ καινίζειν ἐξεῖναι. τὰ δ' ακριβὲς εἴ τις βούλεται καταμαθειν, ἀναγνώτω τῶν Νικολάου Ἱστοριῶν την ἐκατοστὴν καὶ εἰκοστὴν τρίτην καὶ τετάoτην. Ioseplius A. I. 12, 3, 2.J,. Tότε δὲ περὶ την γωνίαν αὐτῶν γενομένων Agrippam et IIero lena dicit ex Polito rediices , πολὐ πλῆθος γουδαίων, ὁ τὰς πόλεις ωκει, προσίει, καιροὐ καὶ

HIST. GR. MIN. I. 6

185쪽

παρρησίας ἐπειλημμένοι, και τὰς ἐπηρείας ἔλεγον, ὼς ἐπηρεάζοντο, μήτε νόμοις οἰκείοις ἐώμενοι χρησθαι, δίκας τε αναγκαζόμενοι διδόναι κατ' ἐπήρειαν τωνευθυνόντων ἐν ἱεραῖς ἡμέραις, καὶ ώς των εἰς γεροσλλυμα χρημάτων ἀνατιθεμένων ἀφαιροῖντο, στρατειῶν Εκαὶ λειτουργιῶν αναγκαζόμενοι κοινωνεῖν, καὶ προς ταῶτα δαπανῶν τῶν ἱερῶν χρημάτων, ων ἀφείθησαν ἀεὶ ωμαίων αὐτοῖς ἐπιτρεψάντων κατὰ τους οἰκείους ζην νόμους. τοιαύτα καταβοώντων παρητήσατο μὲν ὁ βασιλεὼς ἀκοῶσαι τον 'Aγρίππαν αυτῶν δικαιολο- Ioγουμενων, Νικόλαον δε τινα τῶν αυτου φίλων ἔδωκεν εἰπεῖν υπὲρ αυτῶν τα δίκαια. του δε Αγρίππα μαίων τε τους ἐν τέλει καὶ βασιλέων καὶ δυναστῶν τους παρήντας αὐτῶ συνέδρους ποιησαμένου, καταστὰς ὁ Νικόλαος υπὲρ τῶν γουδαίων ἔλεξεν. 0uae 15 sequuntur apti l Ioseptiuin Ant. Itui. 16, 2, 3.J93 υ γὰρ φώδης, πολλοῖς τοῖς ἀναλώμασιν εἷς τε τὰς ἔξω καὶ τὰς ἐν τῆ βασιλεία χρώμενος χορηγίαςJ, ἀκηκοὼς ἔτι τάχιον ώς ' κανὸς ὁ προ αυτοὐ βασιλεῖς

ἀνοίξας τον Θαυίδου τάφον αργυρίου λάβοι τρισχίλια 20 τάλαντα, κειμένων πολὐ πλειόνων ἔτι καὶ δυναμένων εἰς ἄπαν ἐπαρκέσαι ταῖς χορηγίαις, ἐκ πλείονος μεν δι' ἐννοίας εἶχε την ἐπιχείρησιν, ἐν δὲ τῶ τότε νυκτὸς ἀνοίξας τον τάφον εἰσέρχεται, πραγματευσάμενος ηκιστα μὲν ἐν τη πόλει φανερὸς εἶναι, παρειληφώς 25 τοὐς πιστοτάτους τῶν φίλων. ἀποθέσιμα μὲν Ουν χρήματα, καθάπερ Ῥρκανός, ουχ εὐρε, κόσμον δε χρυσοὐ καὶ κειμηλίων πολύν, δν ἀνείλετο πάντα. σπουδὴν δ' εἶχεν, ἐπιμελεστέραν ποιούμενος την ἔρευναν, ἐνδοτέρω τε χωρεῖν και κατὰ τὰς θήκας, κἐν αἷς ην του Θαυίδου καὶ του Σολομῶνος τὰ σώματα. καὶ δυο μὲν αὐτῶ τῶν δορυφόρων διεφθάρησαν,

186쪽

FRAGMENTA.

φλογὸς ἔνδοθεν εἰσιούσιν ἀπαντώσης, ως ἐλέγετο περίφοβος ὁ ' αυτὰς εξήει καὶ του δέους ἱλαστήριον

μνῆμα λευκῆς πετρας ἐπὶ τω στομίω κατεσκευάσατο πολυτελες τῆ δαπάνη. τουτου καὶ Νικόλαος ὁ κατ's αυτὸν ἱστοριογράφος μέμνηται του κατασκευάσματος, ου μην ὁτι κατῆλθεν, ουκ ευπρεπῆ την πρῆξιν ἐπιστάμενος. διατελεῖ δὲ καὶ τα ἄλλα τοὐτον τον τρόπον

χρώμενος τῆ γραφῆ. ζῶν τε γὰρ ἐν τῆ βασιλεία και

συνών αυτω κεχαρισμένως ἐκείνω και καθ' υπηρε- 10 σων ανέγραφε, μόνων ἱπτόμενος των ευκλειαναυτω φερόντων, πολλὰ δὲ και των ἐμφανῶς αδίκων ἀντικατασκευάζων καὶ μετὰ πάσης σπουδῆς ἐπικρυπτόμενος' ῖς γε καὶ τον Μαριάμμης θάνατον καὶ των παίδων αυτῆς Οἴτως ωμῶς τω βασιλεῖ πεπραγ- 15 μένον εἰς ευπρέπειαν ἀνάγειν βουλόμενος εκείνης

τε ασέλγειαν και των νεανίσκων ἐπιβουλὰς καταψευδεται, και διατετέλεκε τῆ γραφῆ τα μὲν πεπραγμένα δικαίως τω βασιλεῖ περιττότερον ἐγκωμιάζων, υπὲρ δὲ των παρανομηθέντων ἐσπουδασμένως ἀπολογου- 20 μενος. ἐκείνω μὲν ουν πολλὴν ἄν τις, ως ἔφην, ἔχοιτθν συγγνωμην ου γὰρ ἱστορίαν τοῖς ἄλλοις, ἀλλ' υπουργίαν τω βασιλεῖ ταυτην ἐποιεῖτο. Ioseplius Ani. Iud. 16, 7, 1.4 Πέρας ουδεν ὁρων τῶν περιεστώτων κακῶν, ἔγνω 94u5 πάλιν εἰς Ῥώμην αποστέλλειν, εἴ τι δυναιτο μετριώτερον εὐρεῖν διά τε των φίλων και προς αυτὸν Καίσαρα την ἐντυχίαν ποιησόμενος' κἀκεῖ μὲν ὁ Θαμασκηνὸς ἀπήει Νικόλαος. Ioseplius Ant. Iud. 16, 9, 4.JTὰ γὰρ περὶ την Νικολάου πρεσβείαν ἀπέβη ω τοίτον τον τρόπον. ως ἀνῆλθεν εἰς την ' μην καιπερὶ την αυλὴν ἐγένετο, πρῶτον μεν ουκ ἐφ' οIς ἐληλυθει μόνον, αλλὰ καὶ Συλλαίου κατηγορεῖν ἡξίου.

187쪽

μουντες. οι-υραβες υπονοστήσαντες ἐξ αυτου καὶτ- Νικολάω προσελθόντες τας αδικίας ἀπάσας ἐμήνυον, καὶ τῶν 'οβόδου ώς διαφθαρέντων πλείστων ἐκφανῆ τεκμήρια παρέχοντες. ην γὰρ καὶ των γραμ 5μάτων αυτου ἶ κατὰ τὴν ἀπόστασιν υφηρημένοι διὰ τουτων ξλεγχον. ὁ δε Νικόλαος ευτυχίαν τινὰ ταυτηνόρων αυτω προσγεγενημένην, δι αυτῆς ἐπραγματευετο τὸ μέλλον, ἐπείγων ἐλθεῖν εἰς διαλλαγὰς Ῥοώδη ποιῆσαι Καίσαρα σαφῶς γὰρ ἡπίστατο βου- 1ολομένω μεν ἀπολογήσασθαι περὶ ων ἔπραξεν Ουκἔσεσθαι παρρησίαν, ἐθέλοντι δε κατηγορεῖν Συλλαίου γενήσεσθαι καιρὸν υπὲρ υρωδου λέγειν. συνεστώτων Ουν ἐπ' ἀλλήλους καὶ δοθείσης ημέρας,

Νικόλαος, παρόντων αυτω των 'Αρέτα πρέσβεων, τα 15 τε ἄλλα κατηγορει του Συλλαίου, τήν τε του βασιλέως

απωλειαν λέγων καὶ πολλῶν 'Αράβων, χρήματά τε ώς εῖ' δεδανεισμένος επ' ουδεν υγιές, και μοιχείας ἐξελέγχων Ου τῶν ἐν 'Αραβία μόνον, ἀλλα και των ἐν ' μρ γυναικῶν προσετίθει δὲ τὸ μέγιστον, ώς 2ο ἐξαναστήσειε Καίσαρα, μηδεν ἀληθὲς διδάξας υπερ τῶν πιώδρ πεπραγμένo . ώς δὲ ηκεν ἐπὶ τοὐτοντον τόπον, ὁ μὲν Καῖσαρ ἐξειργεν αυτόν, τοὐτο μόνον αξιῶν υπὲρ φώδου λέγειν, εἰ μη στρατιὰν ῆγαγεν εἰς 'Αραβίαν, μηδὲ δισχιλλυς καὶ πεντακοσίους ἀπέ- 25 κτεινε τῶν ἐκεῖ, μηδὲ αἰχμαλώτους λάβοι τὴν χώραν διαρπάσας. ὁ δε Νικόλαος υπὲρ τουτωνἔφη καὶ μάλιστα διδάξειν ὁτι μηδὲν ἡ τα πλεῖστά γε αυτῶν ου γέγονεν ώς συ ἀκήκοας, και δίκαιον ἡνεπ' αυτοῖς χαλεπῶς φέρειν. προς τὸ παράδοξον κΚαίσαρος ἐνδόντος αυτὀν ακροατήν, τὸ δάνειον εἰπὼν τῶν πεντακοσίων ταλάντων και τὴν συγγραφήν, ἐν

188쪽

FRAGMENTA.

ἡ καὶ τοὐτο ἐν προσγεγραμμένον, ἐξεῖναι της προθεσμίας παρελθουσης ρύσια λαμβάνειν ἐξ ἁπάσης

τῆς χωρας, την μεν στρατείαν Ουκ ἐπιστρατείαν ἔλεγεν, αλλὰ δικαίαν των ἰδίων ἀπαίτησιν χρημάτων 5 και μηδὲ ταχὐ ταυτην μηδὲ ώς ἐπετρεπον αἱ συγγραφαὶ . . . πολλάκις μὲν ἐπὶ Σατουρνῖνον ἐλθόντα καὶ Ουολόμνιον τους τῆς Συρίας ηγεμόνας, τελευταῖον δε ἐν Βηρυτω τουτων ἐναντίον Συλλαίου την σὴν τύχην ἐπομόσαντος, η μην ἐντὸς ημερῶν τριάκοντα 10 παρέξειν τα χρήματα καὶ τους ἐκ τῆς αρχῆς τῆς φώδου πεφευγότας. A ουδεν ποιήσαντος Συλλαίου πάλιν ἐπὶ τοὐς ηγεμόνας ἐλθεῖν φώδην, κἀκείνων ἐφέντων αυτω λαμβάνειν τα ρυσια, μόλις Ουτως ἐξελθεῖν συν τοῖς περὶ αυτόν. ὁ μὲν ουν δη πόλεμος, ῶς 15 Ουτοι τραγωδουντες ἔλεγον, καὶ τὰ τῆς ἐπιστρατείας τοιαῶτα. καίτοι πῶς ἰν εἴη πόλεμος, επιτρεψάντων

μὲν τῶν σῶν ηγεμόνων, δεδωκυίας δὲ τῆς συνθήκης, ἐσεβημένου δὲ μετὰ τῶν ἄλλων θεῶν καὶ του σου, Καῖσαρ, ονόματος; τὰ δὲ περὶ τους αἰχμαλώτους εξῆς

26 ξδη λεκτεον. λησταὶ τῶν τον Πάχωνα κατοικούντων τετταράκοντα το πρῶτον, εἶτα αυθις πλείονες, τὰς

υρώδου κολάσεις διαφευγοντες, ὁρμητήριον ἐποινσαντο την υραβίαν. τούτους ύπεδεξατο Συλλαῖος ἐπὶ πάντας ανθρώπους τρέφων, καὶ χώραν εδωκε 25 νέμεσθαι, καὶ τὰ κέρδη τῶν ληστῶν αυτὸς ἐλάμβανεν.ώμολόγησε δὲ καὶ τούτους ἐπὶ τοῖς ὁρκοις ἀποδώσειν κατὰ την αυτὴν τοὐ δανείου προθεσμίαν, και δύναιτο αν Ουκ ἐπιδεῖξαι κατὰ τὸ παρῖν ἄλλον τινὰ τῆς Ἀρά

βων χώρας ἡ τούτους ἐξηρημένους, ουδὲ πάντας, ἀλλ '

so ὁσοι μὴ λαθεῖν ἴσχυσαν. ουτως ουν καὶ του τῆς αἰχμαλωσίας ἐπιφθόνου συκοφαντήματος πεφηνότος, μέγιστον, d Καῖσαρ, κατάμαθε πλάσμα καὶ ψεῶσμα

189쪽

προς την σὴν οργὴν αὐτβ ποιηθέν. φημὶ γάρ, ἐπελθουσης ἡμῖν τῆς τῶν 'Αράβων δυνάμεως καὶ των περὶ

'Hρώδην πεσόντος ενὸς καὶ δευτέρου, τότε μόλις αμυ- νομενου Νάκεβον τον στρατηγὸν αυτῶν καὶ περὶ πέντε καὶ εἴκοσι συνέβη πεσεῖν τοὐς πάντας, ων 5 ἔκαστον αυτὸς εἰς εκατὸν ἀναφέρων δισχιλίους καὶ πεντακοσίους τοὐς ἀπολωλότας ἔλεγε. sτα μἄλλον ἐκίνει τον Καίσαρα, καὶ προς τον Συλλαῖον ἐπιστραφεὶς οργης μεστὸς ἀνέκρινεν ὁπόσοι τεθνήκασι των 'Ἀράβων. ἀπορουμένου δε 1οαυτοί καὶ πεπλανῆσθαι λέγοντος, αῖ τε συνθῆκαιτων δανείων ἀνεγινώσκοντο καὶ τα των ηγεμονων γράμματα, πόλεις τε ὁσαι ληστήρια κατητιῶντο. καὶ πέρας εἰς τοὐτο κατέστη Καῖσαρ ίς τοs μεν Συλλαίου καταγνῶναι θάνατον, πιώδη δὲ διαλλάττε- 15σθαι, μετάνοιαν ἐφ' οἷς ἐκ διαβολῆς πικρότερον ἔγραψεν αὐτή πεπονθώς, καί τι τοιουτον εἰπεῖν εἰς του Συλλαῖον, ως ἀναγκάσειεν αυτὸν ψευδεῖ λόγω προς ἄνδρα φίλον ἀγνωμονῆσαι. Iosephus Ant. luit. 16,

Tαυθ' ἄμα λέγων εἰς δάκρυα τρέπεται, λέγειν τε ἄπορος ἐν. καὶ Νικόλαος ὁ Θαμασκηνὸς φίλος τεῶν του βασιλέως καὶ τὰ πάντα συνδιαιτώμενος ἐκείνω, καὶ τοῖς πράγμασιν δν πραχθεῖεν τρόπον παρατετευχώς, δεηθέντι τψ βασιλεῖ τὰ λοιπὰ εἰπεῖν, 23 ἔλεγεν ὁπόσα αποδείξεων τε καὶ ἐλέγχων ἐχόμεναῆν. Iosephus Ant Iii l. 17, b, 4.JἘπὶ τούτοις τροπῆς τοὐ συνεδρίου γενομένης Νικόλαος ἀρξάμενος οἷς τε ὁ βασιλεὐς κατήρξατο λόγοις παλιλλογεῖν μειζόνως ἐκδεινῶν, καὶ ὁπόσα ἐκ mβασάνων ἡ μαρτυριῶν συνῆγε την ἀπόδειξιν του

190쪽

ἐγκλήματος, μάλιστα δε την αρετην ἐπὶ πολύ ἐξηγεῖτο τοὐ βασιλέως, v περί τε τροφὰς καὶ παιδεύματα χρησάμενος των υἱέων οὐδαμόθεν εὐροιτο ὀνησιφόρον αυτην, περιπταίων ετέροις ἀφ' ετέρων. 5 καίτοι γε οὐχ ουτω θαυμάζειν των προτέρων τηναβουλίαν νεωτέρους γὰρ καὶ κακία συμβουλων διεφθαρμένους ἀπαλεῖψαι τα τῆς φυσεως δικαιώματα, αρχῆς θῆττον ἡ χρῆν μεταποιεῖσθαι σπουδάσαντας ' ' τιπάτρου δ' αν δικαίως την μιαρίαν καταπλα 10 γῆναι, μὴ μόνον υπὸ του πατρὸς εὐεργετηθέντα τον λογισμὸν ἄσπερ τὰ ἰοβολώτατα των ερπετῶν μὴ μαλαχθέντος, καίτοι γε κακείνοις τινος ἐγγινομένης μαλακίας τοs ἀδικεῖν τους εὐεργέτας, αλλὰ μηδὲ τὰς τύχας των αδελφῶν προς το ου μιμητὴν αυτῶν 15 καταστῆναι τῆς ἁμότητος ἐμποδὼν στήσαντος. καίτοιγε, A Mντίπατρε, τῶν αδελφῶν μηνυτής τε ἄν τολμήσειαν αυτὸς ἐς καὶ ἐρευνητὴς τῶν ἐλέγχων και κολαστὴς πεφωραμένων. καὶ ου τοί ἐπ' ἐκείνοις ἐγκαλοῶμεν θυμῶ χρῆσθαι μὴ ἐλλείποντος, ἀλλα τοὐ μιμεισθαι την ασέλγειαν αυτῶν σπουδάσαντος ἐκπεπλήγμεθα, εὐρίσκοντες κἀκεῖνα οὐκ ἐπ' ἀσφαλεία του πατρός, ἀλλ' ἐπ ὀλέθρω τῶνα δελφῶν πεπραγμένα, ὀπως μισοπονηρία τῆ κατ'αυτῶν φιλοπάτωρ εἶναι πεπιστευμένος ἀδεεστέραν 25 ἐπ' αυτω κακουργεῖν παραλάβοις δύναμιν ' o δὴ καὶ τοῖς ἔργοις παρέστησας' ἄμα γὰρ καὶ τοὐς ἀδελφοὐς ἀνήρεις ἐφ' οἷς ἡλεγχες πονηροὐς γεγονότας, καὶ τοὐς ὁμοπραγήσαντας αὐτοῖς Ουχ ἡπεδίδους, φανερὰν τοῖς πἀσι καθιστὰς ώς καὶ συνθήκην προς αυτοὐς κατὰ so του πατρὸς ποιησάμενος ἐπανείλου κατηγορεῖν, βουλόμενός σοι την ἐπιβουλὴν τῆς πατροκτονίας κερδαίνεσθαι κατὰ μόνας, καὶ δυοῖν ἀγώνοιν ευ-