장음표시 사용
191쪽
NICO LAI DAMASCENIφροσύνην καρπουμενος τρόπου του σοί αξίαν,
φανερου μεν του κατὰ των αδελφῶν, ἁ καὶ ἡγάλλουώς ἐπὶ τοῖς μεγίστοις. καὶ ἐν ἄξιον ουτω φρονεῖν, εἰ δε μη γε, συ χείρων ῆς κρυπτὸν δόλον κατὰ τos πατρὸς συντιθείς, ἐκείνους μεν Ουχ ώς τῶ πατρὶ οἐπιβεβουλευκότας μισῶν, Ου γὰρ αν ἐξώκειλας αυτὰς ἐπὶ πρῆξιν παραπλησίαν, ἀλλ' διαδόχους της
ηγεμονίας σου δικαιότερον αν γενομένους, τον δὲ πατερα ἐπισφάττων τοῖς ἀδελφοῖς, ῖνα θἀττον ώς ἐκείνων ἐπικαταψευσαιο μη ἐλεγχθῆς, καὶ λ αυτὸς 10 δίκας παρασχεῖν ἄξιος γένοιο , ταυτην παρὰ του δυστυχοῶς εἰσπράξαιο πατρός, ἐπινοῶν πατροκτονίαν Ου κοινήν, ἀλλ' ο ν μεχρι νυν ουχ ἱστόρησεν ὁ βίος.ουχ υίος γὰρ μόνον πατρὶ ἐπεβουλευες, αλλὰ καὶ φιλοῶντι και εὐηργετηκότι, κοινωνὸς τῆς βασιλείας 15ῶν τοῖς ἔργοις καὶ διάδοχος προφανθείς, καὶ την
μεν ηδονὴν τῆς ἐξουσίας ήδη προλαμβάνειν μὴ ἐπικεκωλυμένος, ἐλπίδα δε την εἰσαsθις γνώμη τούπατρὸς καὶ γράμμασι προησφαλισμένος ' ἀλλ' ουκἄρα τη 'φώδου αρετῆ τὰ πράγματα, γνώμη δὲ καὶ ροπονηρία ἔκρινες τy εαυτοί, βουλόμενος του πάντων σοι υπακούσαντος πατρὀς καὶ τὸ μέρος ἀφαιρεῖσθαι, καὶ ου προσεποίου τοῖς λόγοις σώζειν, τοῖς ἔργοις τοὐτον ἀφανίσαι ζητῶν, καὶ μὴ μόνον αυτὰς πονηρὸς καθιστάμενος, ἀλλα καὶ τqν μητέρα ἄν ἐπενόεις 25 πιμπλάς, καὶ στασιοποιῶν την ευνοιαν τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ τολμῶν θηρίον ἀποκαλεῖν τον πατέρα, παντὸς ερπετοί χαλεπωτέραν την διάνοιαν κατεσκευασμένος, ἡ τον ἐκείνων ἰὸν ἐπὶ τοὐς συγγενεστάτους και τοὐς ἐπὶ τοσουτοις ευεργέτας παρεκάλεις βολὶ συμμαχίαις φυλάκων καὶ τέχναις ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν φραττόμενος κατὰ του γέροντος. ῶσπερ
192쪽
ουκ ἀρκουσης σου τῆς διανοίας μῖσος τὸ υποικουρουν παραστῆσαι. καὶ νυν ἐλήλυθας μετὰ βασάνους ελευθέρων, οἰκετῶν, ἀνδράσι καὶ γυναιξὶ διὰ σὲ γεγονυίας, μηνυσεις των συνωμοτων, ἀντιλέγειν τρο ἀληθεία σπευδων , και ουχὶ μόνον τον πατέρα ἀναιρεῖν μεμελετηκὼς ἐκ του ἀνθρωπείου βίου, ἀλλ' ῆδη καὶ νόμον τον κατὰ σου γεγραμμένον καὶ τηναρετην του Ουάρου καὶ του δικαίου την φυσιν. ουτως ἄρα τη αναιδεία πέποιθας ἄστε και βασανί-io ζεσθαι ἀξιοῖς, καὶ ψευδεῖς λέγων τὰς βασάνους των προβεβασανισμένων, ῖν' οἱ μὲν ἐυόμενοί σου του πατέρα ἐκκρουσθῶσι του ληθευκέναι, αἱ σαὶ βάσανοι δοκῶσι πισταί. ου ρυσI , Ουαρε, τον βαροσιλέα της ἐπηρείας των συγγενῶν, ουδὲ ἀπολεῖς ιο πονηρὸν θηρίον, ἐπ ὀλέθρω μὲν των α δελφῶνευνοιαν προσποιουμενον του πατρός, ἐνθα δε μέλλοι κατὰ μόνας ταχέως ἀποίσεσθαι την βασιλείαν, πάντων αυτῶ θανασιμώτατον ἀναφαινόμενον, γνους ὁτι πατροκτονία κοινόν ἐστιν αδίκημα καὶ της ο φυσεως καὶ του βίου, ην πεφηνυῖαν ουδὲν ηττον
του βεβουλευμένου καὶ ὁ μη κολάζων αδικεῖ την
Προσετίθει δε ηδη τὰ τῆς μητρὸς Αντιπάτρου, ὁπόσα πρός τινας ην κουφολογία γυναικείω εἰρη' b μένα, μαντείας τε καὶ θυσίας ἐπὶ τῶ βασιλεῖ γεγονυίας , καὶ ὁπόσα μετὰ των Φερώρα γυναικῶν υντιπάτρω ῆσέλγητο μετὰ οἴνου καὶ λυμης ἐρωτικῆς, τῶν τε βασάνων τὰς ἀνακρίσεις καὶ ὁπόσα μαρτυριῶν ἐχόμενα. πολλὰ δε καὶ παντοῖα ἡν τα μεν προητοιμασμένα, τὰ δε πρὸς του ὀξέως ἀπαγγέλλεσθαί τε καὶ βεβαιουσθαι ἐφηυρημένα. Iosephus Ant.
193쪽
NICOLAI DAMASCENII l. 17, 5, 4, post oi alionein Herodi:s, qua scelera coininissa Antipatro silio exprobrarat.J95 καὶ Ἀντίπατρος μεν τοιάδε εἰπών, καὶ μαρτυρων
παραστάσεσι τα εἰρημένα κρατυνάμενος πολλοῖς των συγγενῶν παύεται τos λέγειν ' ἀνίσταται Νικό- 5λαος ύπὲρ υρχελάου καὶ ἔλεγε τα μὲν ἐν τῶ ἱερωγνώμη των πεπονθότων ἀνατιθεις μὰλλον η ἐξουσία τοs Mρχελάου τῶς γὰρ ἐπὶ τοιοῖσδε ἄρχοντας ου μόνον τῶ καθ' αυτοὐς υβρίζοντι εἶναι πονηρούς, ἀλλα και τῶ ἀναγκάζοντι εἰς την ἄμυναν 10αυτῶν εὐγνωμονειν προαιρουμενους. ως δὲ πολεμια
ἔδρων λόγω μὲν κατ Ἀρχελάου, τὸ δὲ ἀληθὲς εἰς
Καίσαρα, φανερὰν εἶναι. τοὐς γὰρ τοs υβριοῶντος κωλυτὰς παραγενομένους καιρίως υρχελάου πεπομφότος κτεῖναι ἐπιτιθεμένους, οὐτε του θεos oἴτε 15τοs νόμου τῆς εορτῆς ἐν φροντίδι γενομένους, ἄνυντίπατρον οὐκ αἰσχύνεσθαι ἐκδικητὴν καθιστάμενον ἐπὶ θεραπεία ἔχθρας τῆς αυτοί προς υρχέλαον ἡ μίσει τού αρετῆ δικαίου. ' oι παρελθόντες και μὴ προς διανοουμένους ἄρχοντες αδίκων ἔργων, 20οῖδε εἰσιν οἱ βιαζόμενοι καὶ μὴ θέλοντας τους ἀμυνομένους ἐφ' ὁπλα χωρεῖν '. ἀνετίθει καὶ τα λοιπὰ πῶσι τοῖς ἐν βουλῆ των κατηγόρων ' οὐδὲν γὰρ ο,τι μὴ οὐ μετὰ γνώμης τῆς αυτῶν γεγενημένον αἰτία του ἀδικεῖν ἡπάγεσθαι. οὐ τῆ φύσει δὲ Οὐτως αυτὰ 25 γεγονότα πονηρὰ εἶναι, αλλὰ τῶ βλάψειν δοκεῖν Ἀρχέλαον ' τοσήνδε αυτοῖς εἶναι βουλὴν του ἡβρι-ουντος εἰς ἄνδρα συγγενῆ καὶ πατρὸς μὲν ευεργέτην, συνήθη δὲ αυτοῖς καὶ διὰ παντὸς οἰκείως πεπολιτευμένον. τάς γε μον διαθήκας υπό τε σωφρο- ωνοὐντος γεγράφθαι του βασιλέως καὶ κυριωτέρας εἶναι τῶν γεγραμμένων πρότερον διὰ τὸ Καίσαρα
194쪽
δεσπότην τῶν ολων καταλελεῖφθαι προς τον κρίσιν των ἐν αὐταῖς γεγραμμένων. μιμήσεσθαί τε οὐδαμῶς Καίσαρα την υβριν αυτῶν, οῖ της υρώδου παντοίως ἀπολαύσαντες παρ' ον ἔζη καιρὸν δυνάμεως, ταο πάντα ἐπὶ υβριν γνώμης ἐπείγοιντο αυτου, ου δ' αυ- τῶν περὶ τον συγγενη τοιούτων γεγονότων. OUκουν Καίσαρά γε ἀνδρὸς ἐπ' αυτῶ πεποιημένου ταπάντα και φίλου και συμμάχου καταλυσειν τὰς διαθήκας, ἐπὶ πίστει τη αυτοὐ γεγραμμένας, ουδε10 μιμήσεσθαι κακίαν την ἐκείνων την Καίσαρος αρετην καὶ πίστιν, προς ἄπασαν την οἰκουμένην ἀνενδοίαστον γενομένην, καὶ μανίαν καὶ λογισμῶν ἔκστασιν κατακρινεῖν ἀνδρὸς βασιλέως, υἱεῖ μεν ἀγαθῶ την δια-
δοχην καταλελοιπότος, πίστει δε τη αυτοὐ προσ- 15 πεφευγότος ' ουτε ἀμαρτάνειν πιώδην ποτε περὶ
κρίσιν τοὐ διαδόχου, σωφροσυνη κεχρημένον ἐπὶ τρΚαίσαρος γνώμη τὰ πάντα ποιεῖσθαι. και Νικόλαος μὲν τοιάδε διελθὼν καταπαύει τον λόγον, Καῖσαρ δε υρχέλαον προσπεσόντα αὐτῶ20 προς τὰ γόνατα φιλοφρόνως τε ανίστη, φάμενος ἀξιώτατον εἶναι της βασιλείας. Iosephus Ant. Iud. 17,9,6.J ιαὐτα τῶν Λυδαίων εἰρηκότων, Νικόλαος 96τους τε βασιλεῖς ἀπήλλαττε τῶν ἐγκλημάτων, 'φώδην μὲν διὰ τὰ παρ' ὁν ἔζη χρόνον τυχεῖν ἀκατη- 5 γόρητον, οὐ γὰρ δεῖν τοὐς ἐγκαλειν ἔχοντας ἐπιμετρίοις καὶ παρὰ ζῶντος τιμωρίαν λαβεῖν δυναμένους ἐπὶ νεκρῶ κατηγορίαν συντιθέναι, τὰ δε ὐπ' 'Αρχελάου πραχθέντα υβρει τρ ἐκείνων ἀνετίθει, οῖ ὀριγνώμενοι πραγμάτων παρὰ τοὐς νόμους, καὶ 30 σφαγης ἄρξαντες τῶν κωλύειν υβρίζοντας προμηθουμένων, αμυνης γενομενης ἐγκαλοῖεν. ἐνεκάλει δενεωτεροποιίας αὐτοῖς καὶ του στασιάζειν ηδονὴν
195쪽
Iosephus Ant. Iu l. 17, 11, 3.J96 -ίοδός τε καὶ Ἐκαταῖος καὶ Ἐλλάνικος καὶ κουσίλαος και προς τουτοις Ἐφορος και Νικόλαος 5ιστορουσι τοὐς ἀρχαίους ζησαντας ετη χίλια. Iosephiis Ant. Iud. I, 3, 9. Eadem Georgius Syncei l. p. 43, B. J'ὶ
'A κολασία Θουκυδίδης εφη, ἀκολαστία δε Ἀλεξις, ἀκολαστότατα δε υριστοτέλης καὶ ἀκολαστότερα Νικόλαος. Gram. Behlceri Aneod. p. 367, 24, sed uin legendum Nικόμαχος, cuius poetae alibi idem gramnaticus utitur testimonio. JDisiti eo by Cooste
196쪽
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΑΓΩΓΗΣ. υτι εἰς τιμῆς ἀξίωσιν τοὐτον ουτω προσειπον οι Ιἄνθρωποι, ναοῖς τε και θυσίαις γεραίρουσιν, ἀνά τε
νήσους καὶ ηπείρους διηρημένοι καὶ κατὰ πόλεις καὶ ἔθνη, τό τε μέγεθος αυτοs τῆς αρετῆς και την εἰς 5 σφάς εὐεργεσίαν ἀμειβόμενοι. δυνάμεως γὰρ καὶ φρονήσεως εἰς τα πρῶτα ἀνελθὼν Ουτος ὁ ανὴρ πλείστων μὲν ῆρξεν ανθρώπων των διὰ μνήμης, μακροτάτους τε δρους ἐποιήσατο τῆς Γωμαίων δυναστείας, εἴς τε τὸ βεβαιότατον οὐ τα φsλα μόνον και16Ἐλλήνων καὶ βαρβάρων, ἀλλα καὶ αὐτὰς τὰς δια-νοιας κατεστήσατο τὸ μὲν πρῶτον σῶν ὁπλοις, μετὰ δὲ ταύτα καὶ ἄνευ ὁπλων, ἐθελουσίους τε προσαγο- μενος διὰ τὸ μὰλλον τι ενδηλος γίγνεσθαι τῆφιλανθρωπία, επεισεν εαυτοs ἰκροῆσθαι, ων δὲ i5 πρότερον ουδὲ ονόματα ἡπίσταντο οἱ ἄνθρωποι ουδέ τινος υπήκοοι ἐγένοντο διὰ μνήμης, ἡμερωσάμενος ὁπόσοι ἐντὸς Ῥήνου ποταμοs κατοικοὐσιν, υπέρ τετον γόνιον πόντον καὶ τὰ 'Iλλυριῶν γένη ' Παννονίους αυτοὐς και Λῆκας καλούσιν. Ζήτει ἐν τω
εο Περὶ ἀνδραγαθημάτων.)Περὶ δη τούτου τοὐ ἀνδρὸς φρονήσεως τε καὶ 2αρετῆς ἰσχύν δεῖξαι ὁπόσον δυναται, τὰ μὲν ἐκ τῆς πολιτείας Θτινα ἐν τῆ πατρίδι ἐπολιτεύσατο, τὰ δε
197쪽
94 NICOLAI DAMASCENI κατὰ στρατηγίας μεγάλων πολεμων ἐγχωρίων τε καὶαλλοεθνῶν, ἀγώνισμα μεν ἀνθρώποις πρόκειται λέγειν καὶ γράφειν, ως ἰν ευδοκιμοῖεν ἐν καλοῖς εργοις. καυτὸς δ' ἀφηγήσομαι τὰ πεπραγμένα, ἐξων οἷόν τε γνῶναι συμπασι την ἀλήθειαν. πρότερον 5δ' αυτου τό τε γένος διέξειμι καὶ την φυσιν, τους τε
γεννητάς, ἀφ' ων ἐν, την τ' ἐκ νηπίου τροφήν τε καὶ παίδευσιν, ἡ χρησάμενος τοσόσδε ἐγένετο. πατὴρ μὲν ουν ἡν αυτω Γάιος υκταουιος, ἀνὴρ των ἐκ τῆς
συγκλήτου. οι-αυτου πρόγονοι, κατά τε πλουτον 10
και ἐπιείκειαν ὀνομαστότατοι γενόμενοι , ὀρφανῶὁντι ἐκείνω τὰ χρήματα ἐλίποντο ' καταστάντες δ'επίτροποι ταυτα διεφόρησαν ' ὁ δε των προς αυτους δικαίων ἀποστὰς τοῖς περιλειφθεῖσιν ἡρκεῖτο. 3 Dτι Καῖσαρ περὶ ἐννέα ἔτη μάλιστα γεγονὼς 15 θαυμά τε Ου μικρὸν παρέσχε Ῥωμαίοις, φυσεως
ἀκρότητα δηλώσας ἐν τοιῶδε ηλικία, καὶ τοῖς ἀνδράσι πολυς ἐγγίγνεται θόρυβος ἐν πολλω ὁμίλω δημηγοροῶντι. ἀποθανουσης δ' αυτω τῆς τηθῆς, παρὰ τῆμητρὶ ἐτρέφετο υτία καὶ τω ταυτης ἀνδρὶ Φιλίππω εο Λευκίω, ος ἡν απόγονος των τον Μακεδόνα Φίλιππον κεχειρωμένων. παρὰ δὴ τω Φιλίππω ο Καῖσαρώς παρὰ πατρὶ τρεφόμενος πολλὴν υπέφαινεν
ἐλπίδα, ἡδη τε αξιότιμος καὶ τοῖς ῆλιξιν ἐφαίνετο
τοῖς ευγενεστάτοις παισί καὶ συνήεσαν προς αυτὸν 25 παμπληθεῖς, ουκ ολίγοι δὲ καὶ των νεανίσκων, οἷς τὸ πράττειν δι' ἐλπίδος ην. προυπεμπον αυτὰν
πάμπολλοι ὁσημέραι και μειρακίσκοι καὶ ἄνδρες καιῆλικες παῖδες, εἰτε ἐφ' ἱππασίαν ἔξω του ἄστεως προίει εἴτε παρὰ συγγενεῖς ἡ ἄλλους τινάς. ἡσκει ad γὰρ καὶ την ψυχὴν τοῖς καλλίστοις ἐπιτηδευμασι καὶ τὸ σῶμα ταῖς γενναίαις καὶ πολεμικαῖς μελέταις, και
198쪽
διδασκόντων θάττον αυτὸς την μάθησιν ἐπι των ἔργων ἀπεδείκνυτο, ωστε από τουδε καὶ ἐν τn πατρίδι πολυν ζηλον ἐνέγκασθαι. ἐφειστήκει δὲ
αὐτῶ καὶ η μητηρ καὶ ὁ ταυτης ἀνηρ Φίλιππος, ἀνὰ
5 πῆσαν ημέραν πυνθανόμενοι παρὰ των διδασκάλων τε καὶ ἐπιμελητῶν, ους παρακατέστησαν τῶ παιδί, ὁτι πράξειεν η οποι πορευθείη η οπως διημερευσειε, τάς τε διατριβὰς μεθ' ων ποιήσαιτο.'Εν δὲ τῶ κατασχόντι ταράχω την πόλιν υπ- 410 εκπέμπει η τε μητηρ υτία καὶ Φίλιππος Καίσαρα ερ τι τῶν πατρώων χωρίων. κατέβαινε δὲ τηναγορὰν περὶ ἔτη μάλιστα γεγονὼς τετταρακαίδεκα,
ἄστε ἀποθέσθαι μὲν αυτὸν ξδη την περιπόρφυρον ἐσθῆτα, ἀναλαβείν δὲ την καθαράν, συμβολον ουσαν i5 τῆς εἰς ἄνδρας ἐγγραφης. περιβλεπόμενος δ' υπὸ παντὸς τοὐ δήμου διά τε ευπρέπειαν καὶ λαμπρότητα ευγενείας ἔθυσε τοῖς θεοῖς καὶ ἐνεγράφη εἰς την ἱερω-
συνην εἰς τον Λευκίου Θομιτίου τόπον τετελευτηκότος. καὶ ὁ δῆμος μάλα προθυμως ἐχειροτόνησε. εο καὶ ὁ μεν ἄμα τῆ μεταλλαγῆ τῆς ἐσθῆτος καὶ τῆκαλλίστη τιμῆ κοσμηθεὶς ἔθυε. καίπερ δὲ κατὰ νόμον εἰς ἄνδρας ἐγγεγραμμένον διεκώλυεν ἡ μητηρ
ἔξω τῆς αυλείου θυρας χωρεῖν, πλὴν οποι καὶ πρότερον, ὁτε παῖς ην, ἐφοίτα, δίαιτάν τε την αυτὴν ρ5 ἔχειν ἐπηνάγκαζε, κοιτάζεσθαί τε ἔνθα καὶ πρότερον ἐν τῶ αυτω δωματίω. νόμω τε μόνον ἀνηρ ην, τάδ' ἄλλα παιδικῶς ἐπεστατεῖτο. τῆς δὲ ἐσθῆτος οὐδ' ὁτιουν ἐξήλλαξεν, ἀλλ' αεὶ την πάτριον ἡμπείχετο. φοίτα δε καὶ εἰς τὰ ἱερὰ ἐν ταῖς νομίμοις θῖρ ὴμέραις νυκτωρ διὰ την προσουσαν αυτω ἄραν, ἄτεδη καὶ πολλὰς γυναῖκας ἐκμήνας ευπρεπεία καὶ λαμπρότητι γένους. ἐπιβουλευόμενος δὲ παρ' αυτῶν
199쪽
oυδαμῆ ἐφαίνετο άλωτος ών, ἀλλα τὰ μεν ἡ μήτηρ
ἀπήρυκεν αυτου φυλάττουσα καὶ οὐδαμόσε μεθιεῖσα,εὰ δὲ καὶ αυτις ξδη ἔννους ών, ἄτε εἰς τουμ- προσθεν της ηλικίας προἱών. ενστάσης δε τινος εορτῆς Λατίνης, οπότε καὶ τους υπάτους εἰς υλβαν εtὁ ὁρος ἀναβαίνειν ἔδει πατρίου θυσίας ενεκα, τους δ' ἱερεῖς διαδόχους αυτῶν τῆς δικαιοδοσίας εἶναι, καθίζει ἐπὶ το βῆμα Καῖσαρ ἐν μέσy αγορῶ. προσθίεσαν δ' ἄπλετοι ἄνθρωποι δικαιοδοσίας χάριν, πολλοὶ δε καὶ μηδενὸς πράγματος χάριν, θεωρίας 10ενεκα του παιδός αξιοθεατος γὰρ πῆσιν ἐν, καὶ μάλιστα ἐν τω τότε σεμνότητα καὶ αξίωμα προσειληφώς. ἡ Καίσαρος δε ξδη κεχειρωμένου μὲν τους εν τῆ ρώπη πολεμίους, νενικηκότος δὲ καὶ περὶ Μακε- 15δονίαν Πομπήιον, ὴρηκότος δ' Αἴγυπτον, ἐπαναστρέφοντος δ' ἔκ τε Συρίας καὶ τοὐ μξείνου πόντου,
μελλοντος δ' ἐπὶ Λιβύης χωρεῖν, ώς τὰ λειπόμενα
του ἐκεῖ καταστάντος πολεμου καθέλοι, βουλόμενος συστρατευειν αυτῶ ὁ νεος Καῖσαρ, ώς καὶ πολεμίων εο εργων εμπειρος ε', ἐπει ῆσθετο εναντιουμένην 'Aτίαν την μητερα, οὐδεν αντειπων ἡρεμα εἶχε.δῆλος δ' ῆν καὶ ὁ πρεσβύτερος Καῖσαρ υπ' ευνοίας ουδεπω βουλόμενος αυτὸν στρατεύεσθαι, ώς μὴ την δίαιταν εν ἀσθενεῖ σώματι μεταβαλών την ὁλην εξιν εο lφαύλως διατεθείη. διὰ μεν δὴ ταῶτα τῆς στρατείας
7 Επεὶ δὲ κἀκεῖνον τον πόλεμον κατεργασάμενος Καῖσαρ ἐπανῆλθεν εἰς ' μην, σφόδρα ὀλίγοις τωνυποπεσόντων αἰχμαλώτων συγγνοὐς διὰ τὸ τοῖς προ-ad lτεροις αυτοὐς μὴ σεσωφρονίσθαι πολεμοις, συνην εχθη τοιόνδε. ὴν εἰς τὰ μάλιστα Καίσαρι τω νεω
200쪽
συνζθης καὶ φίλος υγρίππας, ἐν ταὐτά τε παιδευθεὶς καί τινα ἔχων υπερβολην εταιρείας. τουτουαδελφὸς Κάτωνι συνην, κατά τε φιλίαν σπουδαζόμενος καὶ του Λιβυκου πολεμου κεκοινωνηκώς, τότεο αἰχμάλωτος ζρημένος. τουτον, ουδέν πω πρότερον αἰτησας Καίσαρα, ἐβούλετο μεν ἐξαιτεῖσθαι, υπὀδὲ αἰδους ἄκνει, καὶ ἄμα όρων αυτόν ως διέκειτο πρὸς τους ἐν ἐκείνω τω πολεμω εαλωκότας. θαρρη σας δ' ουν ποτε ητησε καὶ ἔτυχεν. ἐφ οἷς περιχα 10 ρζς ην τω αυτου φίλω τον αδελφὸν ἀνασεσωκώς' ἐπηνεῖτο δὲ καὶ υπὸ των ἄλλων, εἰς ουδεν πρότερον καταθεμενος την αυτου σπουδην καὶ εντευξιν η εἰς φίλου σωτηρίαν.
Ἐκ τούτου τὰς θριαμβικὰς ηγε πομπὰς Καῖσαρ η15 του κατὰ Λιβυην πολεμου των τε ἄλλων, ους ἐπολέμησε. καὶ τον νέον Καίσαρα, υαν ηδη πεποιημένος, ἔντα δὲ τρόπον τινὰ καὶ φύσει διὰ τὸ ἀγχοτάτω του γένους εἶναι, ἐκέλευσε τῶ εαυτού ἄρματι ἔπεσθαι, κόσμοις αυτὸν στρατηγικοῖς ἀσκήσας, ως αν αυτθυ2ο σύσκηνον ἐν πολέμω γεγονότα. ομοίως δὲ καὶ ἐν ταῖς θυσίαις καὶ ἐν ταῖς πρὸς τους θεοὐς προσόδοις εγγύτατα ῖστη, τούς τε ἄλλους εἴκειν προσέταττεν αὐ- ω. καὶ ὁ μὲν ηδη τὰς αυτοκρατορικὰς ἐφέρετο τιμάς, αῖ δη μέγισται κατὰ τον Ῥωμαίων νόμον ησαν, καιρε ζηλωτὸς ἐν τη πατρίδι ην. συνὼν δὲ ὁ παῖς αυτω καὶ ἐν τοῖς θεάτροις καὶ ἐν πότοις, ορῶν τε φιλανθρώπως ἐαυτψ διαλεγόμενον οἷα τέκνω, καὶ μικρὰν ὁσονηδη τεθαρρηκώς, πολλῶν αυτοί δεομενων καὶ φίλων καὶ πολιτῶν αἰτεῖσθαι σφίσι παρὰ Καίσαρος ων ἔκα- ο στοι ἐν χρεία ησαν, ἐπιτηρῶν ευκαιρίας μετὰ πάσης αἰδους ρτεῖτό τε καὶ κατώρθου, πλείστου τε ἄιξιος πολλοῖς των αναγκαίων ἐγένετο, φυλαττόμενος τὀ