Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

41쪽

XXXVIII PRAEFATIO. pro eωσπερ ἔστι, quod vectum haliel p. 194, 25; p. 192, 28, των αμεινόνων ἐςqρτῆσθαι μόνον ελπίδων pro μόνων ' p. 195, 10, ἡττήθησαν προς υμῶν, καὶ λαμπρα τοῖς νενικηκόσιν υπελίποντο τῆς οικείας αρετῆς υπομνήματα pro υπελείποντο, ib. 24, pro στρατιῆς καὶ πολεμου ἀντιλαμβάνεσθε scripsi στρατείας, et p. 197, 17, εκούσιον στρατιὰν υποδυόμενοι item στρατείαν, vellemque etiam ita. 22, οσοι παραβάσει των σπονδῶν ἐπὶ λείας συλλογὴν αφθόνως ἀπεσκεδάσθησαν σύμπαντες scripsissein ἀφρόνως. Sed etiam hortiua nonnulla intacta si vi, ut p. 170, 5: υρέγεται δε ειρήνημεν τοί ευ γνῶναι, πόλεμος δε μάλιστα, ulu ορέγεται δὲ και ειρήνη μεν necessarium vuletur, et ib. 10, ubi supple- tuin ali Her ver leno ex codice ἀπαρκήσειν certe ἀπαρκέσειν serit,en luna, ut ἐλπίσαμεν scripsi ήλπίσαμεν, sed p. 171, 11, reli uti vocabulum nil illi σφετερωθέντες, et p. 193, 21, ubi pro ἐς αφανες recte restitutum vi letur iam a Berntiar lyo Annal. Berol. 1831, p. 337 μὴ ἐς αφανές. Nam aleticulo τἀφανες non esse Opus ostendunt liuius et similium exempla sor- Inularum apud Steplianum. Atque p. 182, 33. ἡ ἐλπὶς ἰσχυρόν τι εδοξεν εἶναι καὶ προσαγωγότατον ἐς κατόρθωσιν serit endtun esse προαγωγότατον non dubitabit qui utriusque vocabuli contulerit exempla in Thes. Stepliani citata. Et p. 188,

9: Συστήσεσθαι ἡμῖν καὶ ἐκ τῆς τυχης τὸ εἰκὸς ἄγει, haud

dulae scribetuluin τα ἐκ τῆς τυχης, ut p. 167, 27: Tοῖς εκ τῆς τύχης προφαινομένοις ευ χρήσασθαι, et apud Thucydi lena 2, 87: Tα απὸ τῆς τυχης οὐκ ολίγα ἐναντιωθῆναι, pariterque p. 188, 12: Και τὸ δαιμόνιον ταύτη ως ἐπὶ πολἰβραβευει τα ἀνθρωπεια, non ως ἐπὶ πολύ, ut recentiores, de liuibus dixi ad Xenoph. Eq. 1, 12, p. 139 ed. 0xon. , sed ἐπὶ τὸ πολύ, ut Thucydides et antiquiores omnes, etsi redit p. 193, 3, κατα τὸ αφύλακτον ώς ἐπὶ πολὐ τὸ ηττον ἔχειν, quum eodem modo talant liliri apud veteres ipsumque Titu-cydidem . Nec dubitandum videtur p. 192, 28: Καὶ ὐπὸ τοιαύταις ἀνοίαις τῆς προς θάτερον μεταβολῆς υπεριδεῖν praestare usitatiun genitivuiu τοιαύτης ἀνοίας. Nam etsi Pliotii de Dexippo iudicium cum Thucydide coin- parantis ii istoricuin tam Inemo rena iure explosit Niebuli ritis,liauit dulite tanaen Dexippus, quod nemo iiuni animadvertit,

42쪽

XXXIXThucydidem saepissime expressit. Nam quod dicit p. 190, 19: Mς απρακτος ην τοῖς Σκυθαις ἡ διατριβη και ουδὲν προυχώρει ἐς ἐλπίδας, ἀνεχώρουν, id iIu0niodo sit clictuin ostendit quem imitatur Tliucydides 6, 103: Nλθον δε καὶ των δε- κελων πολλοὶ ζύμμαχοι τοῖς Ἀθηναίοις, Α πρότερον περιεωρῶντο, και εκ τῆς Ι υρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεις, και ταλλα προυχώρει αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας. καὶ γαρ οἱ Συρακόσιοι πολεμω μεν ουκέτι ἐνόμιζον αν περιγενέσθαι κτλ.ulii niste interpretati Abresctili opinione ut Diluc. p. 559, quum sit, procedebant sic ut bonam spein sacerent, recte reiecerunt alii. Tvetur autem Dexippus ἐλπίδας contrii Vaticani et alioruna dilorum ἐλπωα. Idein, ut omittam singula vocalaula, quae communia liabet cuna Thucydide, velut p. 167,

16, ἀπραγμοσύνν φθείρεται cum illius 6, 18, ἀπραγμοσυνης μεταβολῆ διαφθαρῆναι ' 167, 23, περιέσται γαρ υμῖντο φανῆναι cum 2, 89, το εκ τοὐ δικαίου ἡμῖν μῆλλον νυν περιέσται 168, 3, ἡ ἄνευ τοὐ προμηθους μέλλησις cuni 3, 82, μέλλησις προμηθής ' 15, και διαδοχὴν εργων ἀρίστωνα νανδρία ἐν ἔαυτω καταλῶσαι cum 2, 64, ταὐτα ἐν ε θει τὴὁε τῆ πόλει πρότερόν τε ην νυν τε μὴ ἐν υμῖν κωλυθῆ, ubi recte Doliraeus καταλυθῆ, qua de somnula agit Heraver-

lenus p. 223, 2; 169, 9, ἀπὸ του Dore, quod saepius liabet ille; 183, 2, πολέμω ἄμιληκότων cuin 6, 70; n3. 11, πλούτου ἐγκαλλωπίσματα cum 2, 62; 185, 12, doκοὐς ἐγκαρσίας

cuin 2, 76; 24, του χείλους τῆς τάφρου cum 3, 23: 30, νύκτωρ υ α' αυτό που το ἡσυχάζον cuin 7, 83, τῆς νυκτὸς

φυλάξαντες το ἡσυχάζοw 186, 13 ώς δὲ πάντη ἄποροι τῆγνώμν ἐγίγνοντο cuin 2, 59 πανταχόθεν ἄποροι τῆ γνώμpκαθεστῶτες ' 187, 5, οἱ μέγιστοι κίνδυνοι μεγίστας καὶ προθυμίας παρέχονται cuin 7, 67, η μεγίστη ἐλπις μεγίστην και την προθυμίαν παρέχεται, unde ilic τὰς προθυμίας scribenduin videatur; im. 8, πολὐ το ἀνέλπιστον ἐξέβη eum

7, 14, ῆν τι υμῖν ἀπ' αυτῶν μὴ ομοιον ἐκβῆ 193, 29, ἐκ

των παρόντων βουλευσασθαι eum 3, 29. ἐβουλεύοντο ἐκ τῶν παρόντων ' 194, 6, τῆς ραστώνης τὰ τερπνὸν cum 1,

120: 194, 20. λογισμω χρώμενοι cum 2, 11; 195, 5 κομ- πωδεστέρα προσποιήσει cum 2, 62; na. 6 μετὰ σαφεστάτων τεκμηρίων καὶ οὐκ αμάρτυρα λέξομεν cum 2, 41, μετά με -

43쪽

PRAEFATIO.γάλων σημείων και ου δή τοι ἀμαρτυρόν γε την δύναμιν παρασχόμενοι; 195, 28, ἄδικον ὁδὸν ἐφ' ημῆς ελθόντων cinn 3, 64, μετὰ Ἀθηναίων ἄδικον Ο ὁον ἰόντων ' denique 198, 1, προσέβαλλον γνωμη του ἄρχοντος, Piod saepius sic dixit Thucydules, ut 3, 50, τους ἄνδρας Κλέωνος γνώμνδιέφθειραν, sed et alii: malinis plura addere poterit qui singula apud utriam vie coinparare voluerit, ut 169, 2, ακινδυ-

νοος ἡσυχίας cum 2, 22: ni. 3 τῶ περιδεεῖ eum eiusdem neutrius apitii Thucy sulem exemplis, et 170, 19 τι προμηθὲς pro το προμηθές, ut 168, 3ὶ cum eo leui 4, 92, item 194, 9, frequens apud illum κατάλυσιν του πολέμου, 28 αἱ μεταμέλειαι 31, 195, 31, Οὐκ ἀπεικότως, et alia quae sciens omitto. P. 180, 20 mium dicit: 'Oρρωδῶν μή τι αυτῶ νεώτερον γένηται περι της αρχῆς την κατάστασιν apiria Tliucymitem 4, 55: Και τὰ ἄλλα potius tαλλα) ἐν φυλακῆ πολλῆησαν, φοβουμενοι μὴ σφίσι νεώτερόν τι γένηται των περὶ

τqν κατάστασιν, suspectum re lilii etων. Ac suspicor Paod

p. 197, 27 legitur οἷα γὰρ ὁὴ ὁιὰ φιλως τῆς χώρας πορευόμενοι και θάρσει τῆς γενομένης προς Ῥωμαίους ειρήνης ἐπαρθέντες, τῆς πάσης τάξεως προεξαίροντες κατά τέ τινας Gιφνιδίους ἐπιδρομὰς προσέβαλλον γνώμη τοῶ ἄρχοντος

Veritum in au litum n εζαίροντες, natum esse ex eodem illo

προεξα αντες, quod ex Vaticano Tliucydidis 8, 25: N σφετέρω αυτῶν κέρα προεξαῖξαντες iam Mim illi restitui προεξά- ξαντες, in aliis nonnullis in προεξάρξαντες depravatum, habetque etiam Hero lotus. Vicissim .iod Tliucydides dicit 1, 120, ανδρῶν σωφρόνων εστίν, εἰ μὴ ἀδικοῖντο, ἡσυχά ζειν' 4, 18, σωφρόνων ανδρῶν Οἴτινες κτλ. , apud Dexippum p. 167, 27: Σωφροσυνη δὲ ανδρῶν τοῖς τε εκ τῆς τυχης προφαινομένοις εὐ χρήσασθαι κτλ., Hermerdent commeatilat coniecturam σωφρόνων. item quod apud illum 3.39: Hμῖν δὲ προς εκ tην πόλιν ἀποκεκινδυνευσεται τά τε χρήματα και αἱ φυχαί, Dexippum, ut dixi iam ad Stephanum, p. 181, 30: 'Aποκινδυνευσεται γὰρ υμῖν ἡ σωτηρία Ουτως ες μηὁὲν δέον. scripsisse ostenilit αποκεκινδυνεύσεται , non alteriana quod habet etiam Thu didis unus. Nec p. 180, 17: α το ἀπροσδόκητον τοὐ αντιπάλου ἔν σφίσιν ανωθεν τι παντῆσαι scripserat Dexippus pro αντίπαλον, ut Mulierias

44쪽

PRAEFATIO. XLIet Thucydides 7, 71: Προς αντίπαλόν τι τῆς ναυμαχίας

ἀπιδόντες. Ceteritin recte iam Ni ebuli ritis praes. p. XV perspexerat non ipsius Hyperidi sesse illa quibus ascriptum ταυτα-s 'Τπερίδου, sed Huperidi tributae ab Dexippo orationis, nisi quod certius affirmare hoc detulerat, clivul etiam ceteras ab eo fictas orationes pro contraria Hyperideae sententia confirmare animadvertit Sauppius Philologi Supplem. vol. 1, p. 56. Post Dexippum Eusebii p. 201 - 204 breve posui fragmentum Ionica dialecto scriptum, ut Praxagoras, de quo p. 438 et 440, 23, res post Iustiniun Ionica scrripserat dialecto. Quam etsi in plerrisque sequutus est Eusebius, in nonnullis tamen

aut desertiit, sui ipse fortasse p. 202, 19 παραδόξοις Ουτως

sustuli, etsi p. 201, 6, σι pro sina plici ς post. l propter pro pin lirinu σι ib. 3) aut imperite depravavit, si ipsius sunt pec cata viae in codice leguntur, neque ego tollenda duxi, p. 203,1, ἰθείη pro ἰθέη, et μοίρη p. 203, 32, si recte ita conectum eodicis μορι - η, et p. 203. 7, ἀλληλέων sentini num pro αλλήλων, quo ite vitio dixerunt Lobeckius a d Buttinanni Gramm.vol. 2, p. 336, G. Din dorsus ad Herodotum p. XVII. Almae sic partim librarii patetini ipsius culpa modo per τ scribitur in codice καθῆσθαι modo per τ, et modo αφηγήσιος p. 202, 23 mulo επ' εωυτεων p. 202, 31, et αα ῶν p. 203, 10, locum ipso congruit si recte ita scriptiun pro rexI- αδη)περὶ ας δή p. 203, 9, et κατ' ον p. 203, 27, sed pugnat το ὁὴ p. 201, 6 si παρέσχεν legitur, quum παρεχόμενοι γ ρ δὴ βάρβαροι sit in eo lice), et έν τω δὴ p. 203, 28 et p. 202,1 πολλους των εἱχον et p. 202, 22 τα ἐπιθόμην et p. 202, 28 τάπερ ὁὴ μεμηχάνητο et p. 203, 7 κατα τόν. Nec qui p. 202, 23 αφηγήσιος et 27 ἄρσιος scripsit, p. 201, 6 πόλεως et 203,25 πόλει scripsisse vi letur. Nam etiam libraru incuria quaedam esse depravata ostendit illiuI p. 202, 2 Ουχ δτε ἡσαν φθάντες οἱ βάρβαροι και οι ἀνὰ την πόλιν et quae deinde

excuterrent) illatum pro oύκω τε, liod ego restitui, ut ante me Piccolos coniecerat oύκω δέ, non recte mitato τε in dε. Nam

gravius hoc depravatum, ut 4ρίστευε scribebat Mulieriis , ni

45쪽

niis est absonum Plana ut scriptoris videatur potius quam Ii

πῶσα . . αρχy τύ Pωμαίων ου πιθέσκετο, αλλὰ ἐπεστήκεε τοῖσι επανεστηκόσι συνεφρόνεε, sive hoc ex ἀπέστη καί, ut ego, sive, ut Gompergius coniecit, ex ἀπεστροεε καὶ ortum videatiir. Mullo etiam graviora vitia partim idem Gona pergius, ut i fragmentum illud edidit, in ephemeride scholastica

Austriaca a. 1868, p. 191 - 103, partim C. Mulieriis in ephem. Gottingensi a. 1869, p. 32 S., partim ego in Annal.

Lips. a. 1868, p. 47 et 120 seq. , coi rexeramus, quorminquum anceps saepe correctio sit, nonnulla alii aliter tentamini. Sed nemo dulii tabit p. 202, 10: Eπὶ τω ἔργω τουτωμεγαλόφρονες ἔμενον προσθεῖναι καὶ δευτερον non μεγαλοφρονούμενον dicemiuin erat μεγαλοφρονεόμενον , quod posuit Gomperetius, sed, quod ego , μεγαλοφρονησάμενον scripsisse Eliseia uni, etsi lioc, PIod vel Dio Cassius dixit aliquoties, plane barbarunt esse neminemque dixisse perilibet Colietus Var. Lect. p. 232, neque iti. 11: Tω γὰρ βεβλημένωτων πολεμίων τινος παραστάντος και τὸ βέλος ἐξειουμενου aliud quid quain ἐξειρυμενου, ut sere viderat Vescheriis, nisi quod εξειρυομένου scripserat. maod non dicitur. Ex eodem

autern lioc loco ib. 21: Προς δε τὰ επιφερόμενα ἐκ των μηχανημάτων καὶ πολλὰ ἀντιτεχνησαμένων των ἀπό του τείχεος τὰ μάλιστα λόγου ἄξια ταυτα σημανέω pro καὶ coniicias βέλεα. P. 201, 4: Συστάντες τους τε βιωμένους εσθειν απεῖρξαν καὶ ἐν τy ταραχη ταύτη των βαρβάρων τινὰς συναρπάζουσι ' τὸ δη πολλοῖσι των ἀπὸ τῆς πόλεως εξω. . ημένοισι πρόφασιν τῆς ἀνακομιδῆς παρεχόμενοι παρεχόμενον vel, ut Gon pergius παρεσχεν). recte Mulieriis εζωγρημένοισι, εσθειν vero ego scripsi ἐσελθε ν, ut apini

Zonaram est vol. 2, p. 484, A: Oι γὰρ Καρχηδόνιοι τους βιαζομένους εἰσελθεῖν εζεκρουσαντο. Et p. 203, 8: OIονδη καὶ αἱ των ουτως ἐχουσεων γυναικῶν ὴλακάται , si eius-

in uili Iatet veriniui quale Mulierus coniecit, αὐτοεργουσέων, praestat ίστοεργουσέων, ut ίστους pri ουτως voluerat Gomperetius. Non dubitassem p. 202, 6, ἀντιπολεμίων, ut seceram iam Annal. loco citato, in ἀντιπολέμων nautare, ut seinpersa eten luin dixi ad stepliari uin, etsi alterii ni vel apti l IIerodo-

46쪽

PRAEFATIO. XLIII

tum adlluc relictum, nisi in loco Dianifesto etiam in ceteris inaneo dubium videretur sic ait sουτη την δ ιν αυτὴν του πολέμου Ουτε των ἀντιζστάντων φοβηθέντα το - πολεμίων sit legendum, Palun in ceteris non ἀντιπόλεμος sit, sed πολέμιος. Notanduin vero quod bis est apud Eliseia uni p. 203, 24 : Κελτῶν προσκατημένων πόλει Ἀυρωνι καλεομένη et p. 204, 1: Μοίρη απὸ τουτων αποσχισθεῖσα και προσκατημένη τη πόλει τy λελεγμένy, eidem opem ferre Herinloto contra Nabertim, qui Mnemos. vol. 4, p. 24, quo liteiri bis est apud illum 2, 157: Ἐτεα ενὸς δέοντα τριήκοντα 'Ἀζωτον πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε ' 5, 104: 'Aμαθουσίους δὲ Ου βουλομένους οἱ πείθεσθαι ἐπολιόρκεε προσκατήμενος, Pro eo necessarium putavit quo alit,i ille utitur περικατήμενος.

Etiam propria nomina minus nota in liue fra naento corinmipit librarius, qui et p. 203, 12: N Μηδείω ἐλαίω καλεομένω αυτῶ χρίσαντες scripsit pro Μηδείης , ut de oleo hoc Procopius Gottii. 4, p. 525, C, dixit: Φαρμάκου, ὀπερ Μῆδοι μεν νάφθα καλουσιν, Ἐλληνες δὲ Μηδείας ελαιον

596. D: Η φλὸζ κατὰ βραχυ αἰρομένη τω τῆς Μηδείας

ἐπωνυμφ ελαίω et Nicander Alexiph. 249: N Μηδείης Κολχηίδος ἐχθόμενον πυρ, de quo praeter Scliner terrum ad h. l. Salmasius agit Exere. p. 171, A - 172, C: et p. 203, 25, Κελτῶν πόλει Τυρρηνῶν pro Toυρωνι, et 27 Aουγδονοσίου pro Aουγδονησίου. Plura ad Eunapium contulit He ver leniis p. 198-210, qutun editas a Maio particulas denuo inspecto palimpsesto inultis liberasset vitiis. Ex liis quoque ego leviora nonnulla recepi, ut p. 217, 30 των προσκεχωρηκότων pro των παρακεχωρηκότων ' 218, 1 seclusi 222, 16 πεια δη βία pro πασα δ' ἡ βία, et ita. 27 τα αυτα pri τοιαυτα, et P. 236, 28, λέγειν ἔχοντος pro ἔχειν λέγοντος ' et in lectoris annotatione 228, 15, 3στις pro ῖτι, nisi quis illi lioc relinquen- quenduin putet, ut, illi me reliquisse vellem άλωεν, γλωσσήματι et διαγινόμενος) 241, 26, Μουσωνίου φίλον pro Moυσώνιον φίλον et καλὸς καγαθος pro καλός, ut Praecesserat φιλόκαλος και φιλάγαθος 251, 9: Ωσπερ τοῖς

47쪽

XLIV PRAEFATIO. OGτακοῖς την ἐπικίνδυνον χολην και τοῖς ρόδοις τας ἀκάνθας, οὐτω ταῖς ἐξουσίαις συγκατασπείρας την ηδονην καὶ

ραθυμίαν pro τοῖς ρόδοις ἀκάνθας 259, 29, ἐξαγγελεῖ pro εξαγγέλλει ' 260, 22 των δε ἐμπόρων ουδε εἷς λόγος ην

πλείονα ψευδομένων ὁσφ κερδαίνειν βουλονται pro λόγον πλείονα - ὁσα κερδαίνειν β. et p. 271, 21 φορτίον pro θηρίον, ut est in loco Menandri Plena citat Eunapitis, malinaque et ipse p. 209, 15, καὶ περιφέρει nisi legendum παραφέρει

γε την ἱστορίαν ἐκ πολλῶν -ὶ παντοδαπῶν των ταυτα

luna καί, Piod me invito relictiunὶ και χρησιμον εἰς Τν μυροπωλιον την ιδίαν ἐξηγησιν κατακεκλειμένην καὶ συνηγμένην, ut Her verdenus p. 199, sed συνενηνεγμένην ob p. 207. 28, συνενεγκεῖν καὶ κατακλεῖσαι προς ἱστορικην ακρίβειαν ' et 241, 28 συνηρτῶσθαι pro συνηρτησθαι, ut Hermerilenus p. 205. Nec p. 211, 8: Ἐτερος ἐς την απάτην χορευεταί τις dissiliun latere in χορευεται imperativum, sed eum non esse quem Her erilenus p. 200 posuit χορηγείτω. Idem

quod ib. p. 211, 8: Eγω δε και τὰ πιστευειν ἐμαυτω ut dixerat p. 210, 32ὶ-ubi κατὰ Niebularius, reposuit dὲ

προς τω πιστευειν ἐμαυτω et mox ἐνῆγόν με μη σιωπῶν pro ἐνῆγον μη σιωπῶν, ea sententiae qui lem Satis conVeniunt, sed credibilius nianea haec esse ab initio. Idem p. 201Vir a. inania P. 216, 4 ουδὲ ἀφιέντα ηφίεσαν corrim tουδε αφεθεντα μ ηφίεσαν, et 10 μάλα ακριβὲς υπόμνημα pro ακριβῶς ' nam quod ni. est 12 ἄστε οὐκ ην αναβοληκαι βουλομένω ραθυμεῖν scriptoris est peccatiun pro ουδὲ βουλομένω. Probabiliter Her ver leniis p. 201 supplet p. 217, 10, θελοντες post αυτοὶ δέ, deleto ῖσον, suspectuinyae habet 12 ἀναστησαι. Uem p. 207 in 1r. p. 281, 3 κατέδυσαν pro repetito ex praecedenti ἐπὶ τὰς Μακεδονικὰς λιμνας, et p. 258, 2 post στρατιωτῶν addit ζῶν p. 208, et p. 262, 5, τῶ ante ευνούχω, et 8 delet καὶ μαλακώτερος , ut repetitum ex v. 10 p. 209, et p. 263, 22 το ημισυ τοὐ σταδίου, et p. 264, 1 κάὶ αναιδέστερα, recteque p. 210 elicit eclogarii p. 266, 21 annotationem 3νομα δὲ τοίτο ἀνθρώπου κυριον. Sed quae sunt p. 237, 1: Ως αν μη τοὐ πιθανοὐ την γραφην ἀπαρτησαιμεν μηὁὲ παραφέροι προς

48쪽

σίαν και γελωτα τ3ν ' μαλην παραφέρων ευτυχών, non lutitalest graviter esse coiTripta et verti non posse, ne sermo noster veritate procul aberret, sed Her ver leni p. 205 coniectura μηδὲ παραφέροιτο της προς ἀλήθειαν non esse sanata. Aliuni ab eo p. 206 locum p. 250, 31 mistra tentatui nego interpunctione einendata sanavi.

Apud eundem p. 260, 22 μάρτυρι pro μαρτυρεῖ coi rexerat Spengelius loco supra p. XXIX citato p. 161. Item p. 227, 17: Toιoὐτον δε ουδε εἰ πλάττοι θεός, ευρήσουσιν prooυδε εἰ πλαστὸς θεὰς Meinelcius Philol. vol. 15, p. 15 ex loco Menandri, quena imitatur. apud Stob. Fl. 53, 6. Alia i lena tentavit in Herme Berol. vol. 2, p. 403-106, unde ego ascivi p. 230, 4, ἐπίκηρον pro ἐπίκαιροπι 248, 9, ἀνδρῶν τε pro τε ανὁρῶν 249, 27, ἀναζευγνυναι pro καταζευγνυναι '250, 21, ἄρχον pro αρχειν ' 252, 24, διάκρουσιν - επὶ τοῶ βίου pro διακράτησιν - περὶ τοὐ βίου. Ideni p. 217, 23, ἀρετὰς niutat in ἀρχάς. Alia perperam sunt sollicitata, Pluin sint sanissima. Nam m1od p. 247, 19: Ἀδρα δε ηυθέρους δμι περ ακμαιότατον και το θέατρον κατείχετο. και ὁ τραγωδὰς ἀναπαυσαμένους ηἐίου σφας φοιτῶν ἐπι τηνἀκρόασιν περὶ ληγουσαν και ἀποψυχουσαν ημερον, Nie-bulirius ἀναπαυσόμενος, Meinehius ἀναλυσαμένους desiderarunt, utriunque haud dubie deterius est eo quod optime convenit post meri liationein aestivain re lituris. Nec Ininus recte metum

est et κατείχετο l. c. et quod est p. 248,3 μετὰ δε την εβδόμηντης ἐπιδείξεως ημέραν, ut μετ' ολίγον τούτων apti l Xeno-plaontem et similia apud alios, uenaque p. 231, 30, διαναστὰς απὸ τοί πτωματος , pro quo ἐξαναστὰς Melaelcius p. 406,

sed alterum tot est confiimnatuin exeniplis ait Thes. Stepliani ut nillil opus sit duo ad n Cliaritonis 1, 14: Tέκνον, εἶπε, διανίστασο ' 4, 4: Λιαναστῆσα της κλίνης, tilbi itent bis ἐξ intulit Herelieriis. Friistra etiam sollicitatum quod est p. 223, 7: υλλα δε αλλαχοὐ και προς πολλοὐς ἀναφράζων ἐν ἐπιστολαῖς, verbum adluic vi idem nonnisi ex Epicoriam ni essio ἀμ- φράσσασθαι cognitum, sed viod liabet etiam Niceptioriis Call.B. E. vol. 2, p. 367, C: 'Eρωτῆς την προς τον θεσπέσιον

49쪽

XLVI PRAEFATIO.Iωάννην τραγωδίαν ' ἀναφράσαι ταυτην απορῶ. Nam κατειλεγμενος ciun dativo coniunctum p. 255, 5 notavi iam p. 375 non fuisse tentandum.

Probabile vero est p. 248, 6, και διαρροίας ἀκρατους ἄμα ἐπιπεσούσης ad exemplum Thucyllidet 2, 49 διαρροίας ἄμαακράτου ἐπιπεσουσης esse revocari luna, ut Meinelaus volebat p. 405. Nam etiam apud Thucydidem in libro niinc Parisino A ascripturn γρ. ἀκρατους et apuit Dionein Chrus. Dr. 2, vol. 1, p. 91, γέλωτας ἀκρατους restituturn ex libris pro ακρατεῖς, etsi de iliaIecto Eunapii eatentis tantiun constat ut soloecismi quales Bygantini commiseriant tribui ei non possint, de aliis vero anceps sit iiulicium, Piippe quem Her verilenus p. 202 ob tautologias ineptissi inas et p. 204 non iniuria

notat tanquam oratione tam ;Jsurita utentem ut saepe clifficile sit quid scribere potuerit necne definire. Non scripserat

p. 247, 22 ἀφίεσαν, sed ηφίεσαν, ut p. 249, 2, προηφίεσαν

est in codice, aut p. 234, 6: Aιασπείρας ουν αυτοὐς κατὰ τὰς πόλεις ἐν ἀδεσμω κατειχε φρουρῶ, και καταφρόνησιν ἐνεποιεῖτο τοῖς θεωμένοις αυτῶν τὰ σώματα, sed quod plurimi ad Thes. Stephani citati ἐνεποίει. Nec p. 261, 3: Mς

ἀδικοίη γε ἄν τις, εἰ διὰ τὸ απίθανον τἀληθῆ μη γράφοιτο pro eo quod restitiai γράφοι. Vix scripserat p. 241, 13: Πάντα ὁσα ην ἄριστα μικρὰ εφαίνοντο προς τον ἔγκον του μυσωνίου potius quana ἐφαίνετο, ut p. 252, 18: Oυδαμοὐ γαρ ἐξεφέρετο και παρεγυμνοsτο τὰ της φιλονεικίας, aut p. 268, 25: 'Εξέκειτο δημοσία πιπρασκόμενα τὰ εθνη τοῖς βουλομένοις ἀνεῖσθαι τὰς αρχάς ' πῶσι δε επιπράσκοντο μεγάλα τε και μικρὰ φανερῶς ἐπι των δημοσίων τραπεζῶν, ῶσπερ ἄλλο τι των ἐπ ἀγορῆς ωνίων, potius quain ἐπιπράσκετο. Quod est p. 222, 8: Λ γραφη επιμνησεται πάλιν, si scripsit, conlini Ine habet ciun Agathia p. 125, 5: Και τοίνυν προ ν ἐπιμνησομαι, aliisPae demtibus vixi praes ad Diodoriun voL 1, p. XV, pian Plana iniri et in hoc et in ἀναμνησομαι inter formas μνήσομαι et μνησθήσομαι ita fluctuant ut exigua eo riun sit sules etiam tisi

consentiunt in priori.

Quaedam vero etiam ab eclogariis ita sunt innutitata ut ostendunt duae eiusdem loci eclogae duobus in titulis p. 253,

50쪽

229, 5, isti ineptuni illud oυχ ῶσπερ Ἀλέξανδρος ὁιαβάλλεται φάσκων προς την πραν ὁτι ολυμπιας αυτὸν εκ Λιὸς ἀνελομένη τούτο αποκρυπτεται scribendum Aία διέβαλε προς την Ἐραν φάσκων δτι κτλ. ex praecedenti Mis et Plutarchi Alex. c. 3. Graviora vitia sunt p. 361, 20: Eλπὶς γὰρ ἐν ἀπορρήτοις ἔτι ζῶσι παραμυθιον, ubi απόροις τοῖς Berialiaritv Annal. Berol. 1831, p. 339. Et ni. 132: Nπαρ και ὁ νυπερ Θατος δια πνευμονος ἐπὶ καρδίαν περατοὐται καιδιεφῖκται, pro διέσφιγκται , ut coITectum a l Thes. Stepliani,

pariter pie p. 265, 13: Toν Φράβιθον ἐπεψήφιζον νικῶν μεν εἰδέναι, νίκη δὲ Ουκ εἰδέναι χρῆσθαι, pro ἐπεφημιζον,

ut Rulinicen iusis Tim. p. 198 api ut granima. Beta. An. p. 55, 13 ἐπιφημίζων restituit pro ἐπιψηφίζων, et alibi perimitata sani haec verita. Nec p. 242, 29: Tοιαυτα στρατόπεδα καταλυειν συμφέρει χρόνω τρίβοντα τον πόλεμον, scripsisse illum, sed maod ego scripsi χρονοτριβουντα illibital,it nisi qui eliam Plutarctium Galbae c. 15, χρόνω τρίβειν aut τρίβειν χρόνω τον πόλεμον prm eo Piod alibi liabet χρονοτριβεῖν scripsisse credat. Leviora sunt p. 219, 3: Tων δὲ ικανους εἶναι τους αιχμαλώτους λεγόντων quod ad lidi τους ' et ili. 31: Oυ παραιτήσομαι τοῖς ἀλλοις ατυχῶν coniicio συνατυχῶν, ut p. 220, 3: Gυτων ακουων ο βασιλευς την τε ψυχὴν επαθε καὶ τοῖς λεγομένοις ἀπαθῶς ἐπεδάκρυσε, correxi συμπαθῶς. Et p. 222, 30: Καθάπερ οἱ τω Λαρείω συστάντες ἐπὶ τους μάγους ησαν επτὰ καὶ οἱ πολλοῖς υστερον χρόνοις υρσάκη κατὰ Μακεδόνων συνεγερθέντες ἴσοι τον ἀριθμόν ἔτυχον, ubi aptius videtur συναγερθέντες ' 223, 22: Πρεσβεῖαι πανταχόθεν συνέβαινον καὶ στέφανοι πολλοὶ χρυσοῖ, o pαυτω παρὰ των ἐθνῶν ἀνεκομίζοντο, ubi delevi or, quum στεφάνοις non conveniat συμβαίνειν. Et p. 239, 12: Mθυς πολυτὰ βάρβαρον διέφαινον, scripsi pro πολύ τι , ut paullo post πολυ τὸ ἐπιφωόμενον ην πολέμιον γένος et 252, 16: Πολυτὸ φιλόδωριν ἐς αὐτους ἡν. P. 249, 30: O μὲν Μακεδὼν

Φίλιππος ἀναζευγνυναι μέλλων, εἶτα πυθόμενος ως ου δυνατόν, ανέζευξε τουτ' εἰπών, ως Ουδεν βασιλέως ατυχέστερον, usitatiim in tali loco zo set vel τοσουτον. P. 252, 1: