Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

71쪽

291, 2 εἶναιJ εἶτοναι, ctun lineola mia delendum significa-

τοις

72쪽

- Καρπιλέοντος.

298, 3 ἡμετέραςJ ημερας 4 ἀληθίζεσθαιJ s. 246 r

73쪽

ἐροὐντες.

s. 255 r.

304, 1 κατέστησεJ κατέστησεν 10 δι αυτῶνJ s. 255 v

' μηδε εἰρήνηJ εἰρήνης 28 ἀλλα εἰ μενJ s. 259 v

74쪽

δίζειν περι cum punctis inlaa positis repetit 11 θεράπαι --ψ θεραπαινα 12 ὀθόναςJ τινας addit 16 διατρί

75쪽

eail. In. ῖος super ἐπέθηκαν, ut correctoris significetur coniectura 26 ἄλλοιςJ ἀλλα, coli. supra v. ead. ni. ἀπασιJἀπασιν 29 ἐτυγχανενJ ἐτυγχανε 32 βαρβαρικῶνJ s.

275 P. 317, 3 ἐπιτεθέντωνJ επιτιθέντων 5 προτέρουJ προτέραν 9 ετερα - εδώδιμαJ ετερον - εδώδιμα, iatriinique clare 10 ώς δε καὶ θ s. 275 v. 12 ἐπιγενομένης

76쪽

per omnem latinc locuin, in sine quidem ριχον, supra scripto eadem m. γι, paritermie insta 21 ἐκπέμπεινJ ἐκπέμπει 22 ΒαλεντιανουJ βαλεντινιανου s. 289 r 24 απεσταλ-

77쪽

343, 8 ΚωνστάντιοςJ κωνσταντῖνος, sed nig. ea l. m. in Da γρ. ponit κωνστάντιος 13 προσοίκωJ προς οἴκω

ρωζηH πειράζην, et infra πειράζης, etsi α, quod IIoesclielius liabet loco priori, non atlmodum ililucide scriptum 27

Malelius. P. 61 ed. Iloescit. Ante ἐκ τῆς inscr. rlibro col. Περὶ πρέσβεων ρωμαίων προς ἐθνικουςJ s. 296 r. ΒυζαντικῶνJ Βυζαντινῶν. 388, 24 προς s. v. ead. m. 28 καὶ πατρικιονJ s. 315 r.

78쪽

ut pr. fuisse vi leatur Idεις.

τῶν, Sed Scriptum αυτ ῶν, sic enim prior syllaba legenda videtur, margo vero γρ., inlia posito αφ' ων 15 Βιβια-

79쪽

versu secundo punctis infra positis notato.

80쪽

PRAEFATO. LXXVII

τει 25 μέντοι οσιον s. 314 v. Petriis. P. 429, 29 ZOτι ΒαλεριανὸςJ Dτι βαλλεριανὸς, ut infra. 430, 4. Fol. 5 r malaro colore post ea quae initioliuius collationis posita sunt supra p. LIX ἰσους - δοχῆς inscrtiatur: ἐκ τῆς ἱστορίας πέτρου πατρικίου καὶ μαγί-

στρου.

De Excerptis ex titulo de legatis partim ab Romanis par lina ait Romanos ni is sis, quae in duas partes distincta secundum codices duos ali IIoesclielio et Nieinitimo ego, ut Muliemis, riirsus coniunxi et altera alteris iminiscui, deque sententia Niebularii praes. p. XXXV duomina fias diversor in titulo mina esse eclogas opinati, at Ne de discriini ne illo recte illudent constituto ab Niebvitrio, sed ab eclogariis non OInnino servato dixi praes. ad Polyb. vol. 2, p. VI, et Nisseniis de Polybio p. 313 se l. , quuin Federiis praes. ad Exc. p. VII recte luidem antima iverterit illud priori parti additum D νῶν προς ρωμαίους, alteri vero Pωμαίων προς εθνικοὐς ,, invito passina argumento et redarguentibus scriptormin, unde talnilae sumta profitentur exempla, ipsis nonnulloriam nomini Inis non omnibus convenire eclogis utriusvie partis: sed quod propterea inscriptiones illas litirarii putat, ut iidem in titulo de insidiis

inter περὶ λιβουλης et περὶ ἐπιβουλῶν et κατὰ βασιλεων