Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

81쪽

LXXVIII PRAEFATIO.

γεγονυίας et γεγονυιῶν variant, eclogarioriana potius in Oxcerptis concinnandis negligentia est accusmula. Alidere autem visum est praelationes eclo rioriun duas, tu iriuu priorem ex codice Scsottano e lissi: t Hoesclielius, alteran idem ex eoilena et laceram ex Turoneii si Valesius, ego exegi ad Monacensem n. 267, cuius annotavi varietates.

Πῶς δεῖ πρεσβεύεσθαι και πρεσβεύειν.

Πρέσβεις ῆ παρ' ημῶν η προς ημῆς ἀποστέλλονται.

ἐὰν μεν ουν προς ημῶς ἀποστέλλωνται, χρη φιλοτίμως τε καὶ δαψιλῶς τούτους ὁποδέχεσθαι ' και γὰρ τιμῶσι πάντες αυτούς τοὐς δε ἐπηρετουντας αὐτοῖς δι ασφαλείας εχειν εἰς το μηδενί τι ίμηδενότι Nieb. inistra, ut anima ivertit Boisinsona lus Anecta. vol. 3, p. 476, ubi μηδενί etι testatur etiam in cod. Parisino sic scribi) διδάσκειν ἐπερωτωμένους αυτούς. καν μεν τῶν λίαν ἀφεστηκότων οἱ πρέσβεις εῖεν, ἄστε μεταξὐ ἐκείνων τε και ημῶν εἶναί τινα τῶν εθνῶν, ἐμφανίζειν αυτοῖς τῶν ημετέρων οπόσα και οἷα βουλόμεθα. Ομοίως δὲ εἰ και πλησιόχωροι μεν ημῶν καθειστήκεσαν,ενδεῶς ὁε προς την ημετέραν ἔχουσι δυναμιν. εἰ δὲ κατὰ πολυ ημῶν διενηνόχασιν εἴτε πλήθει στρατοῖ εἴτε ανδρεία, χρη μήτε πλοῖτον μήτε γυναικῶν κάλλη ἐμφανίζειν αυτοῖς, πλήθη δε ανδρῶν και οπλων εὐκοσμίαν και τειχῶν υφώματα. εἰ δὲ παρ' ημῶν πρέσβεις ἀποστέλλονται, χρη τούτους πρῶτον μεν ρκ' εὐσεβεία γνωρίζεσθαι καὶ μη ἐπ' ἐγκλήμασι κατηγορηθέντας ποτὲ δημοσία κατακριθῆναι ' εἶναι ὁὲ φρονίμους την φύσιν, εἴνους τὰ κοινά, ῶς και προκινδυνεύειν τῶν ἰδίων, καθάπερ Rβοὐλος margo Pήγουλος , και την αποστολὴν προθύμους, αλλ' οὐ βεβιασμένους, καθάπερ ὁ Αιγύπτιος ἰατρός ων ὁ μὲν παρὰ Καρχηδονίοις δέσμιος ῶν και προς Ῥωμαίους περι εἰρήνης

πρεσβεύσων απεσταλμένος ἔμνυσιν ἐπανελθεῖν προς αυτοὐς τῶν ' μαίων την εἰρήνην οὐ καταδεχομένωπι επει δὲ εἰς μαίους ἀφίκετο, απαγορεύει μὲν Pωμαίοις την ειρήνην, ασύμφορον αυτοῖς Οὐσαν, πείθει δὲ αυτοὐς ἐπανελθεῖν αὐτὸν προς Καρχηδονίους, τῶ ορκω φειδόμενος' ὁ ὁὲ καtῶτοὐ βασιλέως τῆς Αἰγύπτου τον Πέρσην κινήσας τὰ Αἰ-

82쪽

PRAEFATIO. LXXIXγυπτίων διόλωλε λολώλεκε Nieb. mistra: v. Tlies. Stepli.

v. Ἀπόλλυμι, p. 1538, D.). χρὴ δε τοῖς πρέσβεις παραγενομένους προς ους ἀποστέλλονται φαίνεσθαι ἐπιχαρεῖς, μεγαλοψυχους, ευεργετικοὼς τα εις δύναμιν, ἄμφω τά τε οικεῖα τά τε τῶν πολεμίων ἐν επαίνω ποιουμενους, αλλὰ μη τἀεκείνων ενδιαβάλλοντας. οἰκονομεῖν δε δεῖ τους πρέσβεις και τοῖς καιροῖς ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ουκ ἐξ ανάγκης πράττειν τὰ κελευόμενα, εἰ μή τι πρῆξαι πῶσι τρόποις παρεκελεύσθησαν, οἷον ἀπεστάλη τις ώς φίλοις δῶρα τοῖς γείτοσιν ἐπικομιζόμενος' ὁ δὲ τούτους καταλαβὼν τὰ τῶνεχθρῶν πράττοντας τὰ μεν δῶρα συν τω γράμματι παρακατέσχε, λόγους δε φιλίας ἀντὶ δώρων ἐπεκομίσατο. ἐρεῖ γάρ τις εἰκότως ως ἐχρῆν μἀλλον ἐπιδουναι τῶ δωρα καθημεροῶντα τῶν πολεμίων τὸ ἄγριον η τα μεν τιμιωτερ παρακατασχεῖν, τὰ δε ἄλλα ἐπι&ῶναι, ἀλλα μη πάντα κρατεῖν, ώς μητε τοὐς εχθροὐς πλουτεῖν ἐθέλειν και τὰ πολυτῆς ἐχθρας υποτεμνειν τῶν πολεμίων. δοκιμάζεται δε πρέσ- βις καὶ προ τῆς αποστολῆς, υποτιθεμένων αὐτῶ τῶν κεφαλαίων, καὶ ερωτώμενος οπως περι ἔκαστου αυτῶν οικονομήσειεν, ουτως ἡ ἔτἐρως αὐτω τῶν πραγμάτων επισυμβαι

νόντων.

Υπόθ εσ ις του περὶ ἀρετῆς και κακίας βιβλίου πρώτου. i)πισοι τῶν πάλαι ποτὲ βασιλέων τε καὶ ἰδιωτῶν μὴ τον νουν παρεσύρησαν ἡδοναῖς ῆ κατεμαλακίσθησαν, αλλὰ τοτῆς ψυχῆς ευγενὲς ἀκηλίδωτον αρετῆ συνετήρησαν, ουτοι δὴ ουτοι καὶ πόνοις ἐνεκαρτέρησαν καὶ λόγοις ἐνησχολήθησαν, καὶ ἄλλος ἄλλο τι τῶν ὁσοι λογικώτερον ἐπεβίωσαν

1 Hoc prooemium praefixum erat omniMIs Excerptoriam libris Constantini nostri, quem a lui odilan videre eat in Excerptis legationum, mittriis praefixus hic prologus iis leui plane vertus legitur. Unde cum in exemplari nostro maxima PRrs huius prooemii ita delota pago t. ut prorsus non posset legi, ex editione IIoe soli alii id supplevimus. Huiusmodi autem prooemia, Galeata vocantur a Latinis. VALES. 'Τπόθεσις του περὶ πρέσβεων τεύχους 'Pωμαίων προς ἐθνικους insoritat est. Hoescheliana et mai προοίμιον α Issit codex Μonae. Diuitiam by Cooste

83쪽

LXXX PRAEFATIO. παιdείας ἐρασταὶ γεγονότες σπουδαιότερόν τινα συνεγράψαντο, τειτο μεν τῆς σφῶν αυτῶν πολυμαθίας δεῖγμα ἐναργες τοῖς μετέπειτα καταλιπεῖν ἱμειρόμενοι, τουτο δὲ καὶευκλειαν αείμνηστον ἐκ των ἐντυγχανόντων καρπώσασθαι μνώμενοι Τ). ἐπεὶ δε εκ τῆς των τοσούτων ἐτῶν περιδρομῆς ἄπλετόν τι χρῆμα καὶ πραγμάτων ἐγίγνετο καὶ λόγων ἐπλέκετο, ἐπ ἄπειρόν τε καὶ ἀμήχανον η τῆς ἱστορίας ηυρύνετο ) συμπλοκή, ἔδει δε ἐπιρρεπέστερον προς τὰ

χείρω την των ανθρώπων προαίρεσιν μετατίθεσθαι χρόνοις υστερον καὶ ὀλιγώρως εχειν προς τὰ καλὰ καὶ ραθυμότερον διακεῖσθαι προς την των φθασάντων γενέσθαι κατάληψιν, κατόπιν γινομένης τῆς ἀληθους ἐπιτεύξεως, ως δ)ἐντεὐθεν ἀδηλία σκιάζεσθαι την τῆς ἱστορίας ἐφευρεσιν πῆ μεν σπάνει βίβλων ἐπωφελῶν, πῆ δε προς την ἐκτάδην

πολυλογίαν δειμαινόντων καὶ κατορρωδούντων, ὁ τῆς πορφυρας απόγονος Κωνσταντινος ό ὀρθοδοξότατος καὶ χριστιανικώτατος των πώποτε βεβασιλευκότων ὀξυωπέστερον προς την των καλῶν κατανόησιν διακείμενος καὶ δραστη - ριον ἐσχηκὼς νουν, ἐκρινε βέλτιστον εἶναι καὶ κοινωφελὲς

τω τε βίω ὀνησίφορον, πρότερον μὲν ζητητικὴ διεγέρσει βίβλους ἄλλοθεν ἄλλας ιξ ἀπάσης εκασταχοs οικουμένης συλλέξασθαι παντοδαπῆς καὶ πολυειδους ἐπιστήμης ἐγκυμονας, ἔπειτα τὸ τῆς πλατυεπείας μέγεθος καὶ ἀκοὰς ἀποκναῖον ἄλλως τε καὶ Οχληρὸν καὶ φορτικὸν φαινόμενον τοῖς πολλοῖς δεῖν ωήθη καταμερίσαι τουτο εἰς λεπτομέρειαν ἀνεπιφθόνως τε προθεῖναι μ) πῶσι κοινῆ την ἐκ τουτων ἀναφυομένην ωφέλειαν, ως ἐκ μὲν τῆς ἐκλογῆς προσεκτικωτέρως καὶ ἐνδελεχέστερον κατεντυγχάνειν τους δ) τροφίμους τῶν λόγων καὶ μονιμώτερον ἐντυποὐσθαι τουτοις την τῶν λόγων ευφράδειαν, μεγαλοφυως τε καὶ ευεπιβόλως προς

4ὶ προθειναιJ προσθεῖναι ΜοnR . 5) κατεντυγχάνειν τοὐς τροφίμους τῶν λόγωνJ Sic in co- lice nostro legitur rectius quam in Hoescheliano Et Monae.), εἰς τοὐς τροφ., quo vitio scripturae inductus Casaubonus ver-Diuit iroes by Corale

84쪽

σπασα ιστορικὴ μεγαλουργία συγκλείεται, κουκ εστιν Ουδεντων συγκειμένων ) δ διαφευξεται την τοιαυτην των υπο-οέσεων ἀπαρίθμησιν, ουδεν τὰ παράπαν ἀφαιρουμένης της

του λόγου ακολουθίας τῆ διαιρέσει των ἐννοιῶν, αλλα σύσσωμο ν σωζούσης και εκαστy υποθέσει προσαρμοζομένης της τηλικαύτης ) ου συνόψεως, αληθέστερον δ' εἰπεῖν, οἰκειώσεως. ων κεφαλαιωδῶν υποθέσεων η προκειμένη αὐτη και ἐπιγραφομένη περι αρετῆς και κακίας πεντηκοστὴ ουσα

τυγχάνει ), τῆς πρώτης το ἐπώνυμον λαχούσης περὶ βασι

λέων ἀναγορευσεως. ἐμφαίνει δε τουτὶ το προοίμιον τίνας οι λόγοι πατέρας κέκτηνται καὶ ὀθεν αποκυῖσκονται, λανμὴ ῶσιν αἱ κεφαλαιώδεις υποθέσεις ακατονόμαστοι καὶ μὴ γνήσιοι, αλλὰ νόθοι τε καὶ ψευδώνυμοι. εἰσὶ δε β) ἐκ των - έποτεταγμένων χρονικῶν β). α. ' σήπου αρχαιολογίας. β . Γεωργίου μοναχοί. γ . 'Iωάννου του ἐπίκλην Μαλέλαteriat, eomini scriptortori quae ingenia alunt lectioni inciractere. Sed sae in parto eius intorpretationem eorrexi faior adeo ut hoc delectu habito maffors attentione et assiduitate lectioni inman-bere studiosi queant.J Confirmatur autem I Eetio nostri codi

85쪽

LXXXII PRAEFATIO. χρονικῆς. δ . 7ωάννου Ἀντιοχεως χρονικῆς ἴστορίας. ε . Λιοδώρου Σικελιώτου καθολικῆς ἱστορίας. g . Nι λα- Λαμασκηνῶ καθολικῆς ἱστορίας. r. υροδότου Ἀλικαρνησέως. η. Θουκυδ ου. Σενοφῶντος Κύρου παιδείας και ἀναβάσεως Κύρου τοὐ Παρυσάτιδος. ι. Aρριανου Αλεέ Δ Λιονυσίου Ἀλικαρνησσέως Ῥωμαλῆς ίστορίας. ιβ . Πολυβίου τοὐ μεγαλοπολίτου Ῥωμαῖκῆς ἱστορίας. ιγ . Ἀππιανοὐ ' μαῖκῆς τῆς επίκλην βασιλικῆς.ιν. Βίωνος Κοκκιανοῶ Ῥωμαῖκῆς ἱστορίας. και οἱ ἐφεξῆς

εν τω δευτερω τευχει επιγράψονται.

Ιαμβοι σημαίνοντες τὴν βασιλικὴν αγωγήν. αιων ὁ μακρος ῶσπερ ἄνθη τους λύγους l απανταχου γῆς ἔσχεν ἐσκεdασμενους, l ἀνθουντας - πέμποντας εὐπνοον χάριν. τανυν δε τούτους εὐστενὴς Κωνστοντῖνος l δρεψας, ἀγείρας ἐμμελεῖ μουσουργία l προύθηκε πῆσι θελκτικήνευοσμίαν l δσοις λόγου μέτεστιν ευώδεις λόγους. l oν τοῖς λόγοις στέφωμεν ώς λόγων φίλow l ἀσυγκρίτως γὰρ ενμέδουσιν εκπρέπει, l λαμπων, προφοίνων χρηστότητα του

ἄπασιν εὐνόοις θ' υπηκόοις. l κοῶν βοάτω προς θεὸν πας τις μέροψ, i Tιθωνὸν αυτὸν δεῖξον ἄλλον εν χρόνοις, l ώς ἀν τα λωστα τω βίω συνεισφέροι.

Eclogas Constantinianas Pium Niel ulimus exhibuisset ut Boesclielius ediderat in duos jivisas titulos legationum ab Romanis et Mi Romanos missariam non sine magno Iectoriam incommotio, litrasque in linunt coniunxit Mulierias, cuius ego rationem sePIutus, quae de singulis Ilistoricis ita disputaverat Ni ebulirius ut nillil amplius dici de iis possit, inlaa repetii. Ac primum de Dexippo Nie lautimus praes. vol. I. p. XIV:,, Phintius IIerennius Dexippus si), Ptolemaei I. 2) Auleniensis, pago HermenSis, e Ceryciam gente s3ὶ, summos in civitate lionores adeptus est, rex creatus atlie archon epOny-1. Nomen integram exhibet inser. 380 Corp. Inscr. graec. - 2. Sic inscriptio: nam Sitidas a. v. Αἐξιππος Dexippiunpatrem illi tribuit. - 3. Vid. Boochla. ad Inser.

86쪽

inus: splendide die agon Oilietae munere Panathenaeis iunctus; clarus orator atque iustoriariim scritor; propter quas fortunae simul atque industriae dotes statuae lionore ornatus est, cuius basis cuin titulo exstat. Sed longe praeclariorem saeculoruinque memoria ilignum lion orem stibi comparavit quo

tempore, effusis in Graeciam 'per Propontidis claustra Herii- Iis, captisPie Allienis, cives seciun in saltus iiivios ex urtiis clade profugos confirmavit; bellique ala lis dux constitutus, advectae in Atticae oram Romanae classi, cui Cleodamus praeerat, coIiiunctus, ultionein de bari aris aliqua In sti Inpsit, tril nisinillibus ex ipsoriam numero per occasionem intersectis 4 . Quo facto vir eximiis post quingentos annos Athenienses armis ilesuetos ad rem glorian Pie militarem revocavit: Multridatico enim bello non sua neque sponte arina naoverat infelix civitas. duum igitur de liac Dexippi floria titulus statuae sileat, creditum est prius positarn esse quam illam adipisceretur; cui opinioni facile accederetu, Si liis toria aevi, , , lain parti in ex libris parilin e vita liauserit , ut epigramnia prae-ilicat, diversa esse posset ab illa omnis aevi, cuius notitiam ex Eunapio et Plaotio liabeinus. Ea in primo Claudii Golitici Aug. anno desinebat; Atlaenai um autem cladena Syncellus, milli oc Dexippi opus Iegebat, silla Gallieno contigisse refert : noque si eam cum continuatore Dionis M, quem Zonaras sequitur , biennio seritis accidisse statuamus, ut illo ipso Clauilii

anno primo, 269, acciderit, difficultas expediretur. fContra Boechialum, mit anno 269 ascripserat, etiam Clintonus Fast. Bom. vol. 1, p. 297: ,,Pollio refers it to the reign os Gallienus: and in iliis is confirmeti liv Syncellus, Iulio doubilesstranscribed frona Dexippus himself. J Ita aut singendum erit

priorem exstitisse editionem, de Pla neino quicquam tra si sit, aut concedendum laevam hominum in lionoribus aestimandis Inentem emn, quo ad maioriun gloriam elatus est, propterea neglexisse, lata, tumultuarie a congregata multitudine colla-4. Hane rat gestae seriem, paululiun ab illa diversana, quam Gibbonus excogitavit, nunc demirin, editis ab Maio excerptis do sententiis sr. 23J constituere licet. - 5. In eclogis NIas

Maius edidit, Coll. Vat. ΙΙ, p. 240. s.

87쪽

tus, nullum in fastis uilianis locum liaberet: librorum sanaana extulisse, res sortiter gestas silentio transmisisse: - rem, propter eius aevi pravitatem, plane non incredibilem. Vitam usque ad Proin praticipatum per luxit, quum ianisula Valeriano claruisset 6 . Dexippi opera, quae ad his oriam pertinebant, tria legit Photius s7 cuius locum v. insta tu testina.): de quibus singulis agentium est.

I. Tα μετα Ἀλέξανὁρον, tu ris Piattuor comprehensa;

ex Piissius notissiniam satrapiar in divisionem recitat Pliotius scriptoremque in universum cum Areiano consentire clocet. Ad lianc Macedonicam liis toriam reserenda esse quae Maius

inventa in codicis palimpsesti paginis 81. 82. 100. 101 em-dit, uno verbo monuisse ad probandum sussicit: si*Iulem oratio IIvperidis, sive adsumpta sive ficta, belli Lamiaci tempus spectat. II. μονικην ιστορίαν, sive annales s8J, quam Photius συντομον ίστορικὸν vocat, per Olympiadas archon tu Iue et consuluin fastos ala historiae initus, omissis tamen sabulosis primortalis, usque ad Claudii Gotlaici annum primum deducti, praecipua circa temporiam rationem cura adlii luta. Hortina duodecimus Issaer a Stepilano ethnicograptio citatur 9J: ubi uerulorum mentio certissime comprobat locuim de quo agitur non multum ab operis sne asuisse: constat igitur scriptorem his duodecim , , cliartis omne aevum explicuisse. Ex Ilisce annalibus Suncellum liaecunque e Dexippo habet petiisse arbitror : at Constantiniana excerpta illis prorsus aliena sunt: neqDe enim prolixas orationes capere potuisset breviloquens annalium ratio, mii sere singulis libris saeculum comprehen-

lebant; unde Debellius Pollio 10ὶ Dexippum omnia lireviter

persecutum esse scripsit.

III. Igitur eclogas de legationibus ad Σκυθικῶ pertinereiani Vossius perspexit 11ὶ: eademque earum ratio est mias

6. Eunapius Vita Porphyrii in L - 7. Cod. 82. - 8. Eu- napius p. 171 seq. lituus est.). Idem Vita Porph. I. I. s. s. v. Ἐλουροι. - 10. Gordian. 2. - 11. De histor. Graec. p. 242. Diuitigod by Corale

88쪽

PRΑΕΤΑΤΙΟ. LXXXV ex titulo de sententiis edidit Maius. Σκυθικὰ , sive bellu in Scythicii , intelligendum, quod coeptum sub Declo usPIe ait Aureliani pacem duravit. Ad lit his Ni ebulimus de Dagmento 18, p. 180 se l. ea lem sere Piae brevius Mulieriis sic p. 678:,,Patet narrari quomodo Decius ad Priscum Pin lippopolitanoruni illigem v. Iorilanes de reb. Get. c. 18) epistolam Iniserit, mia liortabatur imperator ne contra hostem exirent proelio periclitatum, atqMe ipse cum exemitu advenisset 250 p. C). Hanc epistolana ite inde in concione, ut videtur, Priscus recitavit. De obsutione Philippopolis v. seviens fragmentum. J0rationem Dexippi scribendique genus ingenti Iaiule eL seri Pliotius, eo usque ut Tliucydidem perspicue loquente in ilicat loco infra cit. , quae mira est viri prius entis a vero ali- erratio. Nemo enim in eo latequeiam praeter inanem degeneris aevi riaetorem agnoscet, ut minina sit qui tam puerilia sectetur, inter res ariluas positu in magna gessisse. Dexippuin 'iucydidein perpetuo imitari osteruli supra.JOtiae de Dexippo exstant testimonia se*ientia serta sunt: Inscriptio Athenis reperia prope sontem, in basi marmorea, quae Oli in statuam sustinuerat Q. Epicteti, postea sublata in.

Εατὰ το ἐπερώτημα της ἐζ Ἀρείου πάγου βουλης καὶ

της βουλης των - καὶ τοὐ δημου των Αθηναίων τον ἄρξαντα την του βασιλέως εν θεσμοθέταις αρχην και ἄρξανeta την ἐπώνυμον αρχην και πανηγυριαρχήσαντα καὶ ἀγωνοθετήσαντα των μεγάλων Παναθηναίων, οἴκοθεν ιερέα παναγῆ, Πόπλιον Ερέννιον Λέξιππον Πτολεμαίου Ἀρμειον, τον ρητορα και συγγραφέα, αρετης ενεκα οἱ παῖδες. ἀλκὴ και μυθοισι και ἐν βουλαῖσι κρατίστους ἄνδρας ογακλειτους γείνατο Κεκροπίη 'ων ενα και Λέξιππον, ος ἴστορίην ἐσαθρησας

αἰῶνος δολιχὴν ἀτρεκέως ἔφρασεν.κciὶ τα μεν αυτος ἐπεῖδε, τα δ' ἐκ βιβλων ἀναλέξας

εἴρατο παντοίην ἴστορίης ατραπόν.

η μέγα κλεινὸς ἀνήρ, ος νου απο μυρίον ἄμμα ἐκτείνας χρονίους πρήξιας ἐξέμαθεν. μη μεν περίβωτος ἀν' 'Eλλάδα, την ὁ νεανθὴς αἶνος Λεξίππω δῶκεν ἐφ' ἱστορίν.

89쪽

LXXXVI PRAEFATIO.τoυνεκα δη καὶ παῖδες ἀγακλειτὸν γενετῆραμορ εντα λίθον θῆκαν ἀμειβόμενοι. Pliotius Bibl. eo l. 82: 'Aνεγνωσθη Λεξίππου τὰ μετὰ Ἀλεξανδρον εν λόγοις τέσσαρσιν. ἀνεγνώσθη δε αυτου καὶ ετερον σύντομον ἱστορικόν, μεχρι τῆς Κλαυδίου επιτρέχον τὰς κεφαλαιωδεις πράξεις βασιλείας. ἀνεγνώσθη δεαυτου και τὰ Σκυθικά, εν οἷς αἱ μαίων αυτω και Σκυθῶν αναγράφονται προς ἀλλήλους μάχαι τε και ἀξιόλογοι πράξεις. ἔστι δὲ την φράσιν απεριττος τε και ἔγκω καιαξιωματι χαίρων, καὶ ῶς αν τις ειποι, ἄλλος μετά τινος σαφηνείας Θουκυδίδης, μάλιστα γε εν ταῖς Σκυθικαῖς ἱστορίαις. Luna pius praeter locos in fragm. cuatos in Vita Porphyrii

νὸν και Κλαυδιον εἰκάζειν συνέβαινεν, Τάκιτόν τε και Αυρηλιανὸν και Πρόβοπι καθ' ους ην καὶ Λέξιππος ὁ τηυμονικὴν ἱστορίαν συγγράφας, ἀνὴρ ἀπάσης παιδείας τε καὶ δυνάμεως λογικῆς ἀνάπλεως. Suidas: Λέξιππος Λεξίππου, ὁ Κρέννιος χρηματίσας, Αθηναῖος ρητωρ, γεγονὼς ἐπὶ Βαλεριανου καὶ Γαλλιηνου καὶ Κλαυδίου δευτέρου καὶ Αυρηλιανοὐ των βασιλέων

Ῥωμαίων. Hebellius Pollio in Gallieno c. 13: ,, Gouit cygicum et Asiana, deinceps Actiatam omnem vastaverrent et ab Atheniensilnis duce Dexippo, scriptore horrem teniporiam, victi

Alia v. in fragmentis. Quibus a litemius Taetres Hist.

IX, 274:Λέξιππος ὁ φιλόσοφος μυστης ων Ιαμβλίχου πολλὰ μεν συνεγράφατο καὶ ετερα βιβλία,

ων τω ἐνὶ ἐνέτυχον τω εἰς Κατηγορίας ' ἐγραψε δε καὶ Σκυθικά, ὰ μέχρι νυν ουκ οἶδα, καὶ ετερα, ως εἱρηκα ' μόνου τὸ Τν δ' ἀνεγνων, de filio Maius in Colleci. Nov. Vati c. vol. II, p. 346. Eiragrius Hist. eccI. V, 24, p. 450, 34: Και Λεξίππω δὲ πλεῖστα περὶ τούτων πεπόνηται, ἀπὸ μυθικῶν ἀρξαμένω καὶ λήξαντι ἐς την Κλαυδίου του μετὰ Γαλλιηνον βασιλεία g συνανείληπται περὶ ων Κάρποι καὶ ετερα βάρβαρα εθνη

90쪽

PRAEFATIO. LXXXVII κατὰ την Ελλάδα καὶ Θράκην και μνίαν διαπολεμοῶντες επραξαν. 'in De Euna pio Niebutiiqiis:,,Ε una pius, sophistarun vitis clariis, natus Sarilibus a.

347, Dexippi iustoriam ita continuavit ut opus suurn μετὰ Λέξιππον χρονικην ἱστορίαν inscriberet v. testimonia initio fragmentorum posita . M XIV libros continebat, Ploriam

3 Ad haee Nierithritis: is Scythica No innuere videtur, non Chronicorum partem. ' Atque Valesius et ad Excerpta sub initium et ad loemn Euagrii μυθικῶν pro Σκυθικῶν vo. Ivorat idemque latine vertit, unde factum ut idern pDAit Irin sit

infra p. 177, 2. Et quum illud απὰ μυθικῶν ἀρξαμένω nihil

aliud dicero videatur quam do Diodoro loquens photius cod. 70 dicit: vrεται μεν ουν τῆς ιστορίας απὰ τῶν μυθολογουμενων παρ' Ἐλλησι καὶ βαρβάροις, Dexippum quοMie res mythicas esse complexiun, id ipsum autem diserte neget Euna pius infra p. 171, 29: N δὲ 1ν κεφάλαιον τῆς ἴστορίας τovμεν ανωτέρω καὶ ὐσα τό ποιητικον νέμεται γένος ἀφεῖναι ' et

172, 6: IN μεν μυθῶδες καὶ 1μω αρναῖον ἀφαιρεῖ καὶ ἀφίησιν ωσπερ τάρμακον παλαιον καὶ ἀδοκιμον ἐς τους συντεθει κότας, nemie inter fragmenta Palew1aIn reperiatur Miod reditum Heraclidamn fr. 3 memoratum antecedat, tam absonum illud μυθικῶν , etiamsi recta carero possit articulo, videaturmaam aptum Σκυθικῶν omni Euagrii orationi, qui illio nihil nisi illis temporibus aevialia persequutos memorat, etiamsi

illa viae ex Scythicis petita putat Niettulimus in Chroniciscerie omitti non potuerint, et quae se. 14 Iulius Capitolinus de iisdem liabet Carpis ex CKroni is pserando videantur petita ut m aE lia, t Goorgius Synoellus se. 16 a) do rebus Scythicis, neqDe ego contendum non osse ex Chronicis petita, quod in medio reliqui p. 178, 1. Habet tamen etiam Valesii illud Σκυθικῶν aliquid incommovi, ituum Chroni ea celete ab illis non sit exorsus Dexippus, nisi Euagrius utrii quo Oins libria in ita dixerit ut putavit Nishularius, qui Mythica quoquo ab Euagrio usurpat non iniuria credidit. Νam etsi res illis narratas IDexippus ne in Clironicis quidem ultra haec tempora deductis potuit omittere, Griun tan an si Mythica vinorarit Euagrius.

Ad fragmentum 4 p. 173, 28-32) ab eodona Synceuo

servatum Ulluamis p. 872r ,,Αntecedit apud Synoellum locus de maiori Is Alaxandri inda a Cara n o. Hune quoque, sicuti ea quae dainceps da Alexandro ipso, deque eius Suecessoribus usquo ad oversum a Romanis imperium sequuntur, omniae Dexippo fluxisse, a Syncello autem ex Eusebio petita esse censuit Scaliger, ideoque omnia haec tanquam Dexippi ex-