Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

발행: 1848년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

186 THUCYDIDIS λαβεῖν λόγ' μὲν γὰρ τον ήμετέραν δύναμιν σώῖοι αν τις,

εργω δὲ την αυτου σωτηρίαν. καὶ ράλιστα εἰκος ην υμῆς, ω μαριναῖοι, ὁμορους ὀντας καὶ τα δεύτερα κινδυνεύσοντας, προορασθαι αυτὰ, καὶ μη μαλακῶς, ωσπερ νυν, ξυμ ροχεῖν, αυτούς δὲ προς ημῆρ μῆλλον ἰόντας, απερ αν, εἰ ἐς την --

μαριναίαν πρῶτον αφίκοντο οἱ Αθηναῖοι, δεόμενοι αν ἐπεκαλεῖσθε, ταυτα ἐκ τOs ὁμοίου καὶ νυν παρακελευομένους, οπMiμηδεν ἐνδώσομεν, φαίνεσθαι. ἀλλ' οὐθ' υμεῖς νυν γέ πω, οὐθοι αλλοι, ἐπὶ ταυτα ωρμησθε.

Ignavia fortasse Camarinaeos aequum praetendere societati cum Atheniensibus Inita, nec tamen contra amicos, sed hostes invadentes, neque sic, ut Atheniensibus opem serant, si ipsi alios injuria an sciant.

70. , , Λειλία ἴσως τὸ δίκαιον πρός τε ημῆς, καὶ προς τους ἐπιόντας, θεΤαπεύσετε, λέγοντες ξυμμαχίαν εἶναι υμῖν προς Ἀθηναίους, ην Ιε οὐκ ἐπὶ τοῖς φίλοις ἐποιησασθε, τῶν δὲ ἐχθρῶν ην τις ἐφ υμῆς χ, καὶ τοῖς γε 'Aθηναίοις βοηθεῖν, δταν ἐπ' ἄλλω, κἄν μ' αυτοὶ, ωσπερ νυν, τους πέλας

ἀδικῶσιν.

Ne Rheginos quidem, origine Chalcidenses, Leontinos, populares suos, restituere una cum Atheniensibus, specioso eorum praetextu deceptos, cum Camarinaei natura hostes adjuvare velint, et natura cognatos perdere cum inimicissimis.

, Επεὶ οὐδ' οἱ Ῥηγῖνοι, ἔντες χαλκιδῆς, χαλκιδέας ὁντας Λεοντίνους ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν. καὶ δεινὼν, εἰ ἐκεῖνοι μεν, τὸ ἔργον του καλου δικαιώματος υποπτεύοντες, ἀλόγως σω-

πραγμάτων. - καὶ τὰ δευτερα

ευθυ ς κινδυνευσοντας. S. απερ αν - δε ό με ω οι αν ὲ π ε- καλε ζσθε. male praua αν deest in multis codicibus, supervactium acilicet visum imperitis. similiter, ann

tante Didoto, 2i i. ἐπὶ πλεῖστ' ἄν εἴδη - λιστ αν εὐτραπελως τὸ

σῶμα αυταρκες παρεχεσθαι, et 6, 64. τους γὰρ αν ψιλους - βλάπτειν ἄν. es. Matth. gr. g. b99. Comicus

Thegni. I9b. καὶ γὰρ αν μαινοίμεθ' ἄνι etc. o πως μη δὲν ἐνδώσομενε

ουτω, φησι, παρακελευεσθε αυτοὶ

perperam ii. αὐτοῖς) μὴ μαλακί -

τὰ εἰρημένα, τουτεστι τφ λόγω μὲν βοηθεῖν καὶ συμματεῖν τοῖς Συρακουσίοις, ωγ' εαυτφ, εἴπερ ἐκ διαδοχῆς ὁ κινδυνος εἰς πάντας. S.

79. θεραπευσε τε. I. E. non justitiam coletis, sed tolere vos ai- mutabilia, sive eo letia aettieet. S.

δειλία δἐr προβλήματι χρήσεσθε αφ δικαίφ δῆθεν, ἀξιουντες ομοίως ὴμῖν τε καὶ χθηναίοις προσφέρει

καὶ τοῖς χθ. βοηθεῖν, ἀδικῶσιν. vulgo Oταν υπ' ἄλλων,κοὶ μη eis. male S ad ἄλλων aupplet ἐπιόντων, ἀδικουντων, quasioταν υπ' ἄλλων significare posset oταν υπ' ἄλλων ἐπιόντων ἀδικῶνται. Dan. ἐπ' ἄλλων, mendose, Opinor, pro ἐπ' ἄχλω, alia eonditione, alioqui, in quo iaci in intelliigier ex superioribus y βοηθεῖν. - καν dedi pro καὶ, ut e. 71.: durissime enim huc reserretur ὁταν. ξυγκατοικίζειν : ήν. τοῖς Ἀθη

ναίοις. S. το ἔργον του καλου δικ.υποπτ. i. e. si veram vim specio

sae illius posinlationia odorantur eι

192쪽

φρονουσιν, υμεῖς δ' ευλόγω προφάσει τοὐς μὲν φύσει πολεμίους βουλεσθε ώφελεῖν, τοὐς ετι μῆλλον φυσει ξυγγενεῖς μετὰ των ἐχθίστων διαφθεῖραι.

Sane id iniquum esse, aequum vero opem ferae Syracusanis, nee sormidare Atlieniensium apparatum, nonnisi diseordibus metuendunt; qua discordia etiam nune illos vicisse., 'Aλλ' ου δίκαιον, ἀμύνειν δὲ, καὶ μη φοβεῖ-αι την παραθρονη αυτῶν ' οὐ γὰρ, ην μεῖς ξυστῶμεν πάντες, δεινη ἐστιν, ἀλλ' ην οπερ ουτοι σπευδουσι, τἀναντία διαστῶμεν. ἐπεὶ μόνους. ἐλθόντες. καὶ μάχη περιγενόμενοι, ἔπραξαν αν ἀ ηβουλοντο, ἀπῆλθον δὲ διὰ τάχους.

Perorans Hermocrates Inculcat, conjunctis nihil metuendum esse Siciliensibus, cum praesertim opem laturi sint bellicosiores Atheniensibus Peloponnesia; nee neutris se adjungero tutum dicit, auxilioque negato laborantea oppressum, et victores depravatum ira; honestiua autem soro, injuria iacessitis, iisdemque eos natia , opem ferre , et simul Ath. , amicos scilicet, prohibere quominus delinquanti

80. , Zστε οὐκ ἀθρόους γε ἔντας εἰκος ἀθυμεῖν, ἰέναι δὲ ἐς την ξυμμαχίαν προθυμότερον ἄλλως τε, καὶ ἀπὀ Πελοποννησου παρεσομένης ἁφελείας, οῖ τῶνδε κρείσσους εἰσὶ τοπαράπαν τὰ πολέμια καὶ ρη ἐκεί την προμηθίαν δοκεῖν

τ' ημῖν . μὲν ἴσην εἶναι, υμῖν δὲ ασφαλες τὀ μηδετέροις δη, ως καὶ ἀμφοτέρων ἄντας ξυμμάχους, βοηθεῖν. οὐ γαρ Γργνω-. ῶσπερ τῶ δικαιώματι, ἐστίν. εἰ γὰρ δι' υμῆς μη ξυμμαχήσαντας ο τε παθὼν σφαλήσεται, καὶ ο κρατῶν περιέσται, τί ἄλaο η τῆ αὐτῆ ἀπουσία τοῖς μὲν οὐκ ημύνατε σωθῆναι, τοὐς δὲ Οὐκ ἐκωλυσατε κακοὐς γενέσθαι; καίτοι κάλλιον τοῖς

persentiscunt. Ita Latini quoque rem opponunt verbis, veritatem sucatae orationi, ver in consilium causae praetext. . - ἀλόγως σωφρονουσιν. Oxymoroni praeter rationem sapiunt, i. e. sapiunt sane , ita tamen,

ut consilii sui rationem non eo intaut sibi, aut aliis, probare, quia, C. gnatis qui non opitulantur, sua ipsi commoda produnt. sic Qόγως eritntefit naeh Grsinden, et Evλόγω

πρός τε υμῆς ἐς την χρείαν ὴμ ναλογον, καὶ ἐς τὰ ῆμέτερα αυτῶν ἐν

τῶ παρόντι ἀξυμφορον. cs. etiam inmi e. 84. Ex tile. ε ρ ι γενόμ2ε νοιr ήμων δηλ. S. ἔπραξαν αν. desiderat. αν in libris, haustum, ut videtur, ab - αν εγllaba vicina.M. ἀφελείας, auxilia. - τὸ

παράπαν, omnino. - ἐκείνην την προμηθίαν, ea utionem 1ι-lam, qua orator omnes populares sociari jubet adversus Atla. - δ - κειν. intelligendum ex superiore εἰκός. - tσην, aequam in utrumque partem, i. e. indifferentem, quam cautionem Syracusani tuto et adhibere possint, et negligere, quippe potentissimi, nequo alioria in auxilio

egentes. ἀσφαλές. minus concinne n. α-

σφαλῆ, in quo intelligere posAlfi προμηθίαν. - τὸ α ηδ ετ ρο ις δη- βοηθεῖν. δη et hie, et Jaulo post in verbia φίλους δὴ οντας,1roniae inseratit, ut passim. annota- .u Ilv. . δικαιώματι. specie juris externa, tanquam legitima et gentium juri congrua; aequitatis asseveratione et obtentu, ciui non alios modo

193쪽

188 THUCYDIDIA

ἀδικουμένοις, καὶ αμα ξυγγενέσι, προσθεμένους τον τε κοινηνωρίλειαν τῆ Σικελία φυλάξαι, καὶ τους Ἀθηναίους, φίλοχες δη ὁντας, μη ἐῶσαι ἄμαρτεῖν.

Omnino non esse, quod Syracusani doceant, quae nemo sit quin sciat, sed precari eos , et testificari, nisi Persuaserint, Insidias sibi struia perpetuis inimicis Ionibus, et a Doriensibus Dorienses prodi., Συνελόντες τε λέγομεν οἱ Συρακουσιοι ἐκδιδάσκειν μὲν Οὐδὲν ἔργον εἶναι σαφῶς ουτε υμῆς Ουτε τοὐς ἄλλους περὶ ων αυτοὶ ουδὲν χεῖρον γιγνώσκετε ' δεόμεθα δὲ, καὶ μαρτυρόμεθα αμα, εἰ μη πείσομεν, ὁτι ἐπιβουλε -θα μὲν υπὸ γ νων ἀεὶ πολεμίων, προδιδόμεθα δε υαδ υμῶν Θωριῆς Αωριέων. Quodsi Ath. vincant, Camarinaeorum victuros esse Comitiis, suoque nomine honorem habituros, praemium vero victoriae fore ipsos illos,qiii eam pstraverint; sin Syracusani superiores fuerint, auctores periculorum Carnarinaeos punitum iri, nee breves inimicitias sus

, Καὶ εἰ καταστρέψονται ημῆς Ἀθηναῖοι, ταῖς μὲν ἡμετέραις γνώμαις κρατήσουσι, τῶ δ' αυτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται, καὶ τῆς νίκης ουκ ἄλλου τινὰ αθλον ῆ τον την νίκqν παρασχόντα λήψονται καὶ εἰ αυ ημεῖς περιεσόμεθα, τῆς αἰτίας των κινδύνων οἱ αυτοὶ την τιμωρίαν υφέξετε. σκοπεῖτε ουν, καὶ

αἱρεχθε ξδη την αυτίκα ἀκινδύνως δουλείαν, ' κἀν περιγενόμενοι μεθ' ημῶν τουσδε τε ρὴ αἰσχρῶς δεσποτας λαβεῖν, καὶ την προς ημῆς ἔχθραν, μη αν βραχεῖαν γενομένην, δι-

φυγεῖν εο Post Herni ratem dicit Euphemus Atheniensis.

τῶν 'AMναίων πρεσβευτής, μετ' αυτὸν τοιάδε.

Euphemi ora tio, qua ostendit, Iure imperare Atti . vero Hemocratem Iones Doriensium hostes perpetuos uixisseἶ Ath. enim, ipsos quoque Iones, no Peloponnesiis Hiaribus et finitimis obediendum esset, post Persicum bellum, eum classem paravissent, debellatorum Ioniam a que insulanorum, antea Persae subiectorum, ducea constitutos esse.

82. ,, ΑΦΙΚΟΜΕΘΑ μὲν ἐπὶ τῆς πρότερον οἴσης ξυμ

μαχίας ἀνανεώσει' τοs δὲ Συρακουσίου καθαψαμένου ανάγκη και περὶ τῆς αρχῆς εἰπεῖν, ώς εἰκότως ἔζμεν. τὰ μὲν ουν μέγιστον μαρτύριον αυτὰς εἶπεν, ὁτι οἱ Ιωνες αεί ποτε πολ

sallat, sed etia in ipAos, qui, recte obtendi eam rati, declinare sibi posse periclita videntur. E B-ro. τήν τε - φυλάξα , et commmune Siciliae commodum observare. Σικελια pro Σικελίας, translato Casu verbi ώτελεῖν ad substantivum.

. ann. Rd 6, 18., Matth. pr. S. 392, 3., p. 526. S. ῆτοι τῆν ομοφροσυνην κοινὴν ωφέλειαν εἶπεν, ἰτῆν ἐλευθερίαν τῆς Σικελίας. καὶ τῆς νίκης - λ ήψονται:S. τὰ αθλον αὐτοῖς καὶ Ο&νέπινίκιον ουδὲν αλλο ξ υμεῖς γενήσεσθε δουλωθέντες, οἱ τῆς νίκης

αἴτιοι.

ῆ καν περιγεν ό μενοι. l. e. ῆ καὶ αν περιγ.

194쪽

μιοι τοῖς Αωραυσίν εἰσιν. ἔχει καὶ Ουτως ' ἡμεῖς γὰρ, Ἱ-ες οντες, Πελοποννησίοις Λωριευσι, καὶ πλείοσιν ουσι, καὶ παροικουσιν, ἐσκεψάμεθα, οτη τρόπs ηκιστα αυτῶν ὐπακουσμμεθα - καὶ ρετὰ τὰ Μηδικα, ναυς κτησά ιενοι, τῆς; μεν Λακε

δαιμονίων αρχῆς καὶ ηγεμονίαςJ ἀπ'λλαγημεν, ουδὲν προσγκον λλον τι ἐκείνους ήμῖν ῆ καὶ ημῆς ἐκείνοις ἐπιτάσσειν,

πλὴν κα θ' οσον ἐν τω παρόντι μεΠζον ἴσχυον αὐτοὶ δὲ τῶν υπο βασιλεῖ πρότερον οντων ηγεμόνες καταστάντες οἰκουμεν, νομίσαντες ῆκιστ' αν υπὸ Πελοποννησίοις ουτως εἶναι, δυναμιν ἔχοντες, η ἀμυνουμεθα, καὶ . ἐς τὰ α κριβὲς εἰπεῖν, ουδὲαδίκως καταστρεψάμενοι τούς τε Ἱωνας, καὶ νησιώτας, ους ξυρογενεῖς φασιν ἄντας ημῶν Συρακουσιοι δεδουλῶσθαι ' ηλθον

γὰρ ἐπὶ την μητρόπολιν Γω'l ημῆς μετὰ τοὐ Μήδου, καὶ ουκ

έτολμησαν αποστάντες τὰ οἰκεῖα φθεῖραι, ῶσπερ ημεῖς, ἐκλι πόντες την πόλιν, δουλείαν δὲ αυτοί τε ἐβουλοντο, καὶ ἡμῖν τὀ αυτό επενεγκεῖν.

Sane Atli. dignos esse imperio, quippe eos, qui olim maxima Classo, nec tergiversati, Graecis succurremiit, omnium suosque ipsorum liberatores, simul Peloponnesiorum potentiiun assectantes; neque invidiao cuiquam esse, si saluti suae congulat.

83. , Ῥυθ' ἄν ἄξιοί τε ὁντες ἄμα ἄρχομεν, ἔτι τε ναυτικὰν πλεῖστόν τε καὶ προ μίαν ἀπροφάσιστον παρεσχόμεθα ἐς τους Ἐλληνας, καὶ διότι καὶ τῶ Mήδω ετοίμως τοὐτο

δρῶντες ουτοι ημῆς ἔβλαπτον, ἄμα δὲ τῆς πρὸς Πελοποννησίους ἰσχυος ὀρεγόμενοι. καὶ οὐ καλλιεπουμεθα, ώς ῆ τὀν βάρβαρον μόνοι καθελόντες εἰκότως ἄρχομεν, ῆ ἐπ' ἐλευθερίατῆ τῶνδε μαλλον ῆ τῶν ξυμπάντων τε, καὶ τῆ ἡμετέρα αυτῶν,

82. Πελο πον ν ησίοι ς Βωρ μευ σι, dativi absoluti. v. Matth. pr. S. 562, 2. καὶ ηγεμονίας.J glossa, sublecta, ut videtur, in verbis, quae sequuntur, αὐτοὶ - ηγεμόνες -τ. οἰκοὐμεν. idem est enim hoc in Eenere αρχὴ et ῆγεμονία, quae etiam Dive dicitur c. M. ἐν τ* πα ρό ντ ι, nune, vivide

orator dicit pro zoτε, quasi in mediis tune rebus versatus; raro quidem usu, quemadmodum et Latini nonnunquam nune usurpant in narratione rei praeteritae. Cicero epist. ad Att. 2, 24. Iune reus erat BlC.

δηλ. Portus tune temporis.

posuimus, re sorte pro ω scriptum esse, ut alias, et g ex vicino nomino συρακουσιοι pertinuisse, existimantest neque enim ῆμος pro hμμενος dicunt Attici, ne clitis itialiι ημούς, nec verba ξυγγενεῖς οντας ῆμὰς potest ut sint accusativi absoluti propter ambiguum.

ἐπὶ τὴν μ ητ ρ δπ o λ ι ν ἡ μῆς. hoc dicitur graece , non item, quod Il. habent, L τ. μητρόπολιν, ἐφ'ῆμῶς, et potest ut ipsum ἐφ' ἡμῶς

adscriptum ait a glossatore. 83. xosτο δρῶνYες. i. e. ναυτικόν τε καὶ προθυμίαν τ* Μήδωπαρασχόμενοι. me. secundum S. καλλιεπου μεθα. Valch. Diatr. Eurip. p. 29l, B. ,,Rarius illud καλλιεπεῖσθαι usurpatur u Platone, et

jus in Apologia Socrates p. II, Η.se negat adhibiturum κεκαλλιεπ μένους λόγους ρῆμασί τε, καὶ ἀνομα- σιν. scriptor Hipparchi, Platonis

195쪽

190 THUCYDIDIS

κινδυνεύσαντες. πῶσι δὲ ἀνεπίφθονον την προσήκowσαν σωτηρίαν ἐκπορgεσθαι.

Et nune quidem incolumitatis suae causa aderae Atli., Red eadem, quae ipsis, etiam Camarinaeis cori lucere; quos spem esse, cum metua ex sermonibus calumniantium conceptus remiserat, salutaria sibi consul

turos.

,,Kαὶ νει, τῆς ῆμετέρας ἀσφαλείας ενεκα καὶJ ἐνθάδε παγοντες, ὁρῶμεν καὶ υμῖν ταυτὰ ξυμφέροντα ' ἀποφαίνομεν δὲ ἐξ ων οῖδε τε διαβάλλουσι, καὶ υμεῖς μάλιστα ἐπὶ τὀ 'οβερ

τερον υπονοεῖτε, εἰδότες, τοὐς περιδεῶς υποπτευοντας τι λό

γου μὲν ,δονῆ το παραυτίκα τερπομένους, τῆ δ' ἐγχειρήσει

υστερον τα ξυμφέροντα πράσσοντας.

Atti . quidem metu et domi iluaesivisse imperium, et eali leni ob causam in Siciliani venisse, ut res ibi cum amicis tuto constituerent, neque In servitutem eos redacturos esse, sed potius, quomitius id fiat, prohibituros.

,,Tήν τε γὰρ ἐκεῖ αρχὴν εἰρήκαμεν δια δέος εχειν καὶ τα ἐνθάδε διὰ το αυτo ῆκειν μετὰ των φίλων ἀσφαλῶς καταστησόμενοι, καὶ οὐ δουλωσόμενοι, μὴ παθεῖν δε μὰλλον τοὐτο

κωλύσοντες. Falli, qui putent, non esse, quod Atli. solliciti sint de Camarinaeia,

quasi nulla eos necessitudine attin*entibus, siquidem et Camarinaei, et Leomini, servati Suracusanos impedire Possint, quominus Peloponnesiis, Ath. aggressis, opem ferant. quod autem miretur Hermocrates, Ath., quos a lativent in Sicilia, CKalcidenses subegisse in Euboea, non esse mirum, quia donii Ath. non exercilibus foetorum indigeant libertate vigentium, sed pecuniis, quas suppeditare E

84. ,ππολ9y μηδεὶς, ως ουδὲν προσῆκον υρῶν κηδόμεθα, γνους, ο τι σωζομένων υμῶν, καὶ διὰ το μη ἀσθενεῖς υμῆς ὀντας ἀντέχειν Συρακουσίοις, ησσον ἄν, τούτων πεμψάν-

studiosissimus, vol. 2. , p. 225, C. τῶν σοφῶν έημάτων meminit, αγνοῖ δεξιοὶ περὶ τὰς δίκας καλλιεπμωται. Agathon ὁ καλλιεπὴς est Aristoph. TΚ m. b2. cs. Kruger. ad Dionys. p. II., etc. x ὴ ν προσήκουσαν σ mT η- ρίαν dicis salutem, quam sibi ipsam parare civitatem decet et servare, ut indignani vel ab aliis eam impetrare, vel alii civitati servire. G- r.

ἔνεκα καὶὶ ἐνθάδε. inutile

est καὶ, natumque, ut suspicor, ex syllaba finali του ἔνεκα, de quo ge nere mendorum non infrequente diximus ad Eurip. Peliad. Ib. ἀποφαίνομεν δὲ - ὐπονοεῖτε. Id ipsum, quod illi criminantur, et fluod voltis suspectum est ad totam Stelliani subit endam nos advenisse, odio Doriensium adductos , argumentum nobis esto, vera esse ea, titiae de communi utilitate nostra vestraliue modo diximus. deliine demonstrat Euphemis, suae securitatis causa, ut liberos ot potentes in Sicilia socios haberent, Avienienses venisse, cum semper RPeloponnesiis et Doriensibus sibi timensum sit, ne aut ipsos V ediantur, aut Siculos eos, qui Ipsorum sint amici, odii in Athenienses explendi musa opprimant. - μ 4 πα- θεῖω δὲ μῶλλvν τουτο. i. e. τὀναταδουλωθῆναι, se. τὰ ἐνθάδε. m.

196쪽

των τινα δυναμιν Πελοποννησίοις, ήμεῖς βλαπτοίμεθα καὶ ἐν τουτμ προσήκετε ηδη ημῖν τὰ uέγιστα ' διόπερ καὶ τοὐς Λεοντίνους εὐλογον κατοικίζειν μὴ υπηκόους, ῶσπερ τοὐς ξυγγενεῖς αὐτῶν τοὐς ἐν Ενοία, ἀλλ' ώς δυνατωτάτους, Ἀα. ἐκ τῆ*σ8ετέρας, ομοροι οντες, τοῖσδε ὐπὲρ ἡμῶν λυπηροὶ ωσι. ταμεν γὰρ ἐκεῖ καὶ αυτοὶ ἀρκοίμεν πρὀς τοὐς πολεμίους, καὶ ὁ λκιδεὐς, δν ἀλόγως ημας φησὶ δουλωσαμενους τοὐς ἐνθάδε ἐλευθεροsν, ξύμφορος ἡμῖν απαράσκευος ων, καὶ χρηματα μόνον φέρων, τὰ δὲ ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι, καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι,

οτι μάλιστα αὐτονομούμενοι.

Νequo tyranno, neque principi civitati, quia tuam videri Ineptum, quod expediat, aut amicum, quod non ait fidunt. opus esse, ut quis lucta ingulis in rebus opportuno tempore vel amicus, vel inimicus, fini. Atheniensibus liuidein inutile esse amicis suis in Sicilia officere, utile autem eorum. robore cohiberi inimicos.

85. , Ανδρὶ δὲ τυράννω, πόλει ἀρχὴν ἐχουσρ, Οὐδὲν

μεν, ἀλλ' ην οἱ ρθροὶ διὰ την των φίλων ὐώμην ἀδυν

τοι ἁσιν.

Neque adversandum esse Atheniensibus: nihil enim eos sociis nisi pro usit, ciuem praestare pos int, in lia imperare, et pro viversa con- vitione alios aliter habere.

, πιστεῖν δὲ Ου χρη καὶ γὰρ τοὐς ἐκεῖ ξυμμάχους ώς εκα-στοι χρήσιμοι, ἐξηγουμεθα, λίους μὲν καὶ Μηθυμναίους νεῶν

μοκράτους χθηναίους διαβαλόντος, άς Ουκ υγιῶς reete, pro sanis τοὐς μὲν ἐν Εὐβοια Xαλκιδεῖς καταδεδουλωμένοvς, τοἰς δὲ ἐν Σικελι, ἐπαγγελλομένους ἐλευθερίαν, ὁ ' θη- ναῖος, ο 1κ ἀρνουμενος, ἀλλὰ ὁμοχ γῶν, τεχνικῶς διαλυει τὼ ἐπιχειρη- μα svllogismum . , , πρὸς μὲν γὰρ τὼν εκει, τqσὶ, , , πόλεμον απιοί τε ἀρκοῖμεν, καὶ οι ἐν Εὐβοία πιλκιδεῖς, ουτως ήμῖν δεδουλωμένοι, ῶστε καὶ δυναμιν μὲν καὶ παρασκευὴν συκ ἔχειν, δι' ης ἐπιθήσονται ῆμν, χρήματα δὲ ἔχοντες εἰσφερειν εἰς τον προς IJελοποννησίους πόλεμον, οἴ-ἐνθάδε , ἐλεφθεροί τε καὶ αυτόνομοι ἔντες, καὶ δυναμιν ἔχοντες, μάλιστα ῆμῖν εἰσιν ἁφέλιμοι. - - καὶ ὁ Xαλκ. - ἄπαρ. svr ὁ ἐν Εὐβοι,

eum ἐλευθερου-. - ἀπαρασκευος ὼν καὶ χρ. μ. φέρων. praeter Chios , Rhodiosque , et paucos alios ex insulanis, omnes illo tempora Atheniensium socii horum rempublicani non navibus et armis, sed tributis tantum, juvabant. hoc iam in loa persicis bellis institutum erat, socii a militiam inolesta serentibus, Avieniensibusque permittentibus , qui ita tui perium in socios, et navi laus et usu belli carentes, tuti iis exerCebant. v. I, 99. - ad veri a καὶ

Λεοντῖνοι καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι repete ξύμφοροι ημῖν εἰσι. Πk.M. τοὐς ἐκεῖ ξυμ'άχους. Semptura fluctuat inter toυς - ξυμμάχους et τοις ξυμμάχοις , quod in pluribus et bonis libris legitur. Goller. dativum recepit, et variationem casuum uni verbo redditam explieat simili structura, de qua eginius C. μ2. secutus eum est P. ceterii mTliue. etiam I, 7 I. accusativum ver

197쪽

THUCYDIDIS παροτῆ αυτονόμους, τους δὲ πολλους χρημάτων βιαιότερον φο

ρὰ, αλλους δὲ καὶ πάνυ ἐλευθέρως ξυμμαχουντας, καίπερ νησιώτας οντας καὶ ευλήπτους, διότι ἐυ χωρίοις ἐπικαίροις εἰσὶ περὶ την Πελοπόννησον.

Sic igitur eos etiam res Siciliae eonstituero pro usu metuque Syracusanorum, qui totius insulae imperium obtinere studealit, idque spe certa, si, Atheniensibus re inlaeta reversis, Cain amnaei societatem eum illis ineant., Ωστε καὶ τἀνθάδε εἰκος πρὸς το λυσιτελουν καὶ, ο λέγομεν, ἐς Συρακοt1σίους δέος, καθίστασθαι ' αρχῆς γὰρ ἐφίενται υμῶν,

καὶ βούλονται, ἐπὶ τω μετωφ ξυστήσαντες υμῆς υπόπτP, βία, ὴ καὶ κατ' ἐρημίαν, απράκτως ημῶν ἀπελθόντων, αυτοὶ ἄρξαι τ=ς Σικελίας. ἀνάγκη δὲ, 'ν ξυστ τε πρὸς αυτούς' οὐτε

Ioe eui displiceat, eum ipsa ro argyi: ante enim Atti . arcessitos esse a Camarinaeis, tanquam, subaetis iis a Syracusanis, ipsos periclitaturos r igitur aequum esse, ut illi nunc pari ratione Atheniensibus Pareant, nequa iis diffidant, quamvis majore adsint exercitu.

M. ,, Καὶ ὀτω. ταυτα μὴ δοκεῖ, . αυτὸ τὸ εργον ἐλέγχεατο γὰρ πρότερον η ς ἐπηγάγεσθε Ουκ ἄλλον τινα προσείοντες 2όβον ῆ, εἰ περιοψόμεθα υμῆς ὐπὸ Συρακουσίοις ηενέσθαι,

οτι καὶ αυτοὶ κινδυνεύσομεν καὶ νυν οὐ δίκαιον, ωπερ καὶ

ημῆς ῆξιοειε λόγω πείθειν, τῶ αὐτῶ ἀπιστεῖν, οὐδ', ὁτι δυνάμει μείζονι πρῖς την τῶνδε ἰσχὐν πάρεσμεν, ύποπτεύεσθαι, Eoaὐ δὲ μῆλλον τοῖσδε ἀπιστεῖν.

Αth. enim nisi cum Camarinaeis ne consistere quidem posse in Sicilia, nec, si vel maxime velint fidem sallere, obtinere terram propter longinquam navigationem, difficilem lue magnarunt urbium custodiam, apparatu terrestri instructamam, cum Syracusani numerosiores assidue et occasione e propinquo illis instillentur. id eos, ut alias, etiam in Leontinis ostendisse; et nunc audacter eoncitare Ca- marinaeos, ceterosque Sicilienses, tanti uani stirpidos, in eos, quia illuc servitudinem a Sicilia prolait uertiit. quare se precari, emorem saluten , utrasoue ope mutua cluaesitani, ne prodant, ne hae sa- cultatem talis auxini, qualis vix unquam speranda sit ita posterum, omittanti

,Mμεῖς μέν γε ουτε ἐμμεῖναι δυνατοὶ μὴ μεθ' υμῶν, εἴ τε

μενους, ἄκοντας. πάνυ ἐλευθέρως ξυμ μαχουντας. intelligit Zaco nullos, Cephalleniosque. v. 7, b7. ἐπὶ τῶ ῆμε τέρφ - υπόπτφ. i. e. ἐπὶ προφάσει ῆιιῶς εIναι υπόπτους, el, ut S., υπόπτους ὴμῆς ποιῆσαντες υμῖν καὶ διαβαλόντες.

κατ' ἐρημίανα μόνους ὐμας λαβόντες, ημῶν ἀπρακτων ἀπελθόντων. S. idern ἀνάγκη δέ, ἄρξαι

198쪽

καὶ γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα, αδυνατοι κατασχεῖν διὰ μῆκός τε πλοi . -ὶ απορία φυλακῆς πόλεων μεγurλων, καὶ τῆ παρασκευῆ ἐπειρωτίδω Οχε δὲ Ου στρατοπεδω, πόλει θὲ μειζονι τῆς ἐμετέρας παρουσίας, ἐποικουντες υμῖν αεί τε ἐπιβουλευουσι, καὶ, οταν καιρὰν λάβωσιν ἐκάστου, ουκ ἀνιασιν. ἔδειξαν δὲ καὶ ἄλλα ῆδη, καὶ τὰ ἐς Λεοντίνους ' και νυν τολμῶσιν ἐπὶ τους ταυτα κωλυονταςα και ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν μέχρι τουδε μὴ υπ' αυτοὐς ει ναι, παρακαλεῖν υμῆς, ώς ἀναισθήτους. πολύ δὲ ἐπὶ ἀληθεστέραν γε σωτηρίαν ημεῖς ἀντιπαρακαλουμεν, δεόμενοι τὴν υπάρχουσαν απ' ἀλλήλων ἀμφοτέροις. μὴ προδιδόναι, νομίσαι τε, τοῖσδε μὲν και ἄνευ ξυμμάχων ἀεὶ ἐφ υμῆς ἐτοίμην διὰ το πλῆθος εἶναι οδόν. υμῖν δ' ου πολλάκις παρασχήσειν μετὰ τοσῆσδε επικουρίας ἀμμα- σθαι ῆν εἰ τρ' υπόπτω ῆ ἄπρακτον ἐάσετε απελθεῖν ῆ καὶ σφαλεῖσαν, ἔτι βουλήσεσθε και πολλοστὸν μόρων αυτῆς ἰδεῖν.oτε Ουδεν ἔτι περανεῖ παραγενόμενον Γμῖν.

Peroratio, qua, inmalcaties, tiliae prius clixerat, iniit in Ase iaci emta ait Atheniensibus, propterea, i uia multa iis cavenda sintἶ neque nunc, vel anteii, iiij uria an ectis Siciliensibus auxilio eos venisse , nisi advocatos.87. , Ἀλλὰ μήτε υμεῖς, ώ Καμαριναῖοι, ταῖς τῶνδε διαβολαῖς ἀναπείθεσθε , /ήτε οἱ ἄλλοι εἰρήκαμεν δ' ἡμῖν πῆσαν τὴν αλήθειαν περὶ ων υποπτευόμεθα, καἱ ἔτι εν κεφαλαίοις ὐπομνήσαντες ἀξιωσομεν πείθειν. φαμὲν γὰρ ἄρχειν μεν τῶν ἐκεῖ ῖνα μὴ υπακουωμεν ἄλλου, ἐλευθερουν δε τὰ ἐνθάδε, ο πως μῆ υπ' αὐτῶν βλαπτώμεθα, πολλὰ δ' ἀναὶ κάζεσθαι πράσσειν, διότι καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα, ξυμμαχοι δε καὶ νυν

paramii vini habere doeet Eon parativus μει ονι. - Paulo ante προσείειν φοβον esse objmpto metu, aliunde immineae, tradu Ccre,qivo velis, docet Rulinicen. ad Tim. p.

Pastores, cum Dor inem nian I quatientes pecus, quo volunt, unt. v.

Casaiata. ad Athen. I, I9. hine sortassis potest duci προσείειν φορον, cluasi meas metu ostenso aliquo compellere: vel ab iis, qui ad terrorem hosti incutiendum gladios otii tas vibrant, quo 1 τὰ ξίφη καὶ τα δόρατα ἐπισείειν dieit Aelianus V. H. I 2, 23. sed pleraque alia cum σείω composita significationem minariam et metus hallent. φόβον ἀνασείοντες Pollux I, 15 I.; ou Aαρεῖον, ουδὲ Πέρσας ἐπισείων, neque Darii,

meque Piar nn ructu ena terrens, Plutarchiis Themist. p. 206. e l.

Συρακουσίοις μὲν τι ἐφ' υμῶς στρατευειν ἐν λοιμ' εἶναι, καὶ χωρὶς συμμάχων, πλή ει' καὶ γαρ πολλοί - υμῖν δὲ οὐ πολλάκις λεσθαι μετὰ τοσῆσδε παρασκευῆς άντιtάξασθαι πρὸς αυτοῖς, οση ἐστιν' ἡμετέρα. ῆν δύναμιν, ἰστε, εἰ

199쪽

Ubi lue eni in Onines, etiam alienos, si cluis injuriam vel accipiat, vel iii serre cogitot. vel adjuvitra ni3 Allieuiensi trias sino molestia, vel strarendis in si liis prohillem. ciliare, ne sena per obfiem altili su P. iiiis ope Atheniensium vicissi in insidiandii in esse Suracusanis.

μενος αδικήσεσθαι. καὶ ὁ επιβουλευων, οια τὰ ετοψζν υπεῖναιελπιδα τω μὲν αντι τυχεῖν επικουριας αφ' ημῶν, τῶ ει

κάλλιον παρέξει ἀνασωσασθαι τηνάρχην, ubi v. Bἀlir. Euripides El. 10I3. καιτοι καλῶς γε σωφρονειν παρειχε σοι. ubi Aem. Portus παρ

tur Gellius N. A. II, 16., signifiearo autem ad multas ressionem, ear urgue iactionem. S. πυ-

λυπραγμονειν λεγει τὁ πολλοις ἐπιχειρεῖν, καὶ πολλάκις. ,,Vocabuluuiet in laudo, et in vitio, ponitur. praeco Thebaenus apud Euripiclem

5, 15, 6. laudans τῆς ιστορίας

200쪽

ῆξομεν. μη ἀδεεῖς εἶνaι κινδυνευειν, ἀμφότεροι ἀναγκάζονται, ὁ μὲν ακων σωφρονεῖν, ὁ δ' ἀπραγγείνως σώζεσεια.

Camarinaei responit init, so ot Athenionsitim , et Syracusanorum, socios esse, Propterea lue nolitris opem laturos.

ιαυτα δὴ ὁ Εὐφημος εἶπε οἱ δὲ Κνμαριναῖοι

ἐπεπονθεσαν τοιόνθε. τοις μὲν 'A et motς ευνοι ησαν, πλVν καθ ο σον ' εἰ την Σικελίαν φοντο αυτοὐς δουλώσεσθαι, τοῖς

δὲ Συρακουσίοις ἀεὶ κατὰ το Ομορον διάφοροι δεδιότες δ'ουχ ησσον τοὐς Συρακουσίους ἐν γὐς οντας, μη καὶ ἄνευ σφῶν

περιγένωνται, το τε πρῶτον αυτοῖς τοὐς ὀλι γους ιππέας ἐπεμψαν. καὶ το λοιπον ἐδόκει αυτοῖς υπουργεῖν μεν τοῖς Συρακοὶ -οίοις μῆλλον ἔργω . ώς ἀν δυνωνται. μετριώτατα ἡ ἐν δε τῶπαροντι, ῖνα μηθὲ τοῖς 'Aθηναίοις ἐλασσον δοκῶσι νεῖμαι, ἐπειδὴ καὶ ἐπικρατέστεροι τu μάχρ ἐγένοντο λόγω αποκρίνασθαι ἴσα ἀμφοτέροις. καὶ ουτω βουλευσάμεi Oι ἀπεκρίναντο, ἐπειδη τυγχάνει ἀμφοτέροις Ουσι ξυμμάχοις οφῶν προς

peetasio , opinio. - μ0 ἁδ ις. enallage numeri et casust speetaten iiii ad τῶ δε. Reislc. αδεες conj mi. , , Verbuin άναγκάζονται Convenit cum altero sent latiae membro b μὲν ακων σωφρονειν , usinus clini altero άπραγμόνως σώζεσθαι. nut zeugma est, et posterius sic explemtum G δε δυνατο απρ. σώζεσθαι. aut sic cogitandum: alteruinropter linminens ab insidiante li-ertati Ailae periculuin eogi ad Au . confugere. E G-ro. durissi ine locutiis est hic noster, si bene habent codices. Sed potest ut infuseati sint, eunt ille dixisset per tropitin ἀμφότεροι αν ανάγονται , utraque rein .digantur , velut in viam reducti.

M. Toι αυτ α δ η. pars CottiCum T. δὲ, cum se luntur Dι δε Λαμ. vulgo T. μὲν , liuod correctoris videtur, has particulas more consueto usurpantis; sed μὲν εluotlito fitati in equitur. qitare dedimus T. δῆ, ut

etc. cf. ann. ad C. 44. lirilis libra. - ἐπεπόνθεσαν τοιόνοε, Eie animati erant. πλὴν καθ' οσον ' εἰ ete. graeco aut clicas πλὴν καθ' ῖσον, aut eodena sensti πλῖν εἰ, soloecum vero est καθ' υσον εj, inepte Hk. το εἰ o scholio nuxisse putat. sic eitim S. πλην κα'οσον:πλην, εἰ καταδουλDιντο οἱ χθ. την Σικελίαν. quodsi cui vox politis emendanda videtur quani delenda, ei auctor sim ut scribat halid inelegati-to πλην καθ' ο ν ῆν την Σικ. etc. similia eniim ci M iii lit,m saevi me sit, ut facile se et Et permutari inter se potuerint. υχ ησσον, maxime , λίαν. v. ann. ad c. 78. , Viger. P. 465. τους ὀλίγους ιππεας. τους, ii uos missos dixit c. 75. B-ro.

SEARCH

MENU NAVIGATION