장음표시 사용
211쪽
Syracusani Epipolas praesidio inlinare constitulint. et reverti sexcentos gmavis armaturale iiiii lites electos eo mittunt. descrit,itur ea Parn S racusarum.
98. Καὶ οἱ Συρακουσιοι του αυτοὐ θε o M ἐπυθorreoriat)ς τε ἱππέας ζκοντας τοῖς 'Aθοναδελις, καὶ μελλονταΚ' η δη- σφῆς ἰέναι, νομίσαντες, ἐαν μὴ των Ἐπιπολῶν κρατήσωσιν οἱ 'Aθηναῖοι. χωρίου ἀποκρήμνου τε. καὶ υπερ τῆς ποχεως Et 0 ὐς κειμενου, Ουκ αν ραδίως σφῆς, οὐδ' εἰ κρατοῖντο μάχλαποτειχισθηναι, διενοουντο τας προσβάσεις αυτῶν φυλάσσειν.οπως μη κατα ταυτα λαθωσι σφῆς ἀναβάντες οἱ πολεμιοι ου
γὰρ αν αλλI γε αὐτοὐς δυνηθῆναι. εξήρτηται γὰ0 το αλλο χωρίον, καὶ μέχρι τῆς πόλεως ἐπικλινές τε ἐστὶ, και ἐπιφανες
παν ἔχω ' καὶ ώνορασται υπὸ τῶν Συρακουσίων διὰ το ἐπιπολῆς του ἄλλου ει ναι Ἐπιπολαί. κaὶ οἱ μεν, ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς τον λειμῶνα παρὰ τον υναπον ποταμον ἄμα τῆ ζμέρα. ἐτύγχανον γὰρ αὐτοις καὶ οἱ περὶ τον Ερμοκοάτην στρατηγοὶ ἄρτι παρειληφότες την αρχῆν. ἐξέτασίν τε οπλων ἐποι- ουντο. καὶ εξακοσίους λογάδας τῶν οπλιτῶν ἐξεκριναν πρότερον, ων ηρχε Θιώμιλος, φ τὰς υνδρου, οπως τῶν τε πιιπολῶν εἴησαν φύ λακες, και. ῆν ἐς ἄλλο τι θέρ, ταχυ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται.
Atli., elain exposito exercitu ad locum nomine I. Onem, cum classe Thali sum sit betant; pedites autem, per Euryeluith a Cei Hei tes, Cursu occupant Epipolas.
99. Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ' ταυτης τῆς νυκτος τῆ ἐπιγιγνομένssημωα ἐξητάγ'ο, καὶ ἔλαθον αυτους παντὶ ἐδο τῶ στρατευματι ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ τον Λέοντα καλούμενον, ος απέχει τῶν 'Eπιπολῶν ῆ επτὰ σταδίους, καὶ τοὐς πεζοὐς ἀποβιβάσαντες, ταῖς τε ναυσὶν ἐς την Θάψον καθορμισάμενοι 'εστι οε χερσόνησος μὲν ἐν στενῶ χθω προυχουσα ἐς τὰ πέλαγος, τῆς δὲ Συρακουσίων πόλεως οὐτε πλουν Ουτε οδον πολλὴν απέχει. και ὁ μεν ναυτικος στρατος τῶν 'Aθηναίων ἐν
Θάψω, διασταυρωσάμενος τον ἰσθμον, ἐσυχαζεν ὁ θε πεζος ἐχώρει ευθὐς δρόμφ προς τὰς Ἐπιπολὰς, καὶ φθάνει ἀνα-
gerunt ad Alliei ienses, R tubus sen tiebat Tliespiensium populust cluare Lacedaeinoni oriam foeti oli- archici, ut illi, inuros Thespiarum tria erunt, ut testabur hic no ter ,
σθαι de altitudine praerupta recte dicitur, ut auspensa r pes Virgilio Aen. Η, 190. siti. S. το γὰρ δελλο ηωριον, πλθν προσβάσεων, ἀπανυψηλόν ἐστι καὶ κρημνῶδες. καὶ επι-
κλιται προς την πόλιν , ωστε κατατανὲς ἔσωθεν εἰναι. 99. ταυτης - ημέρα. ol Oe-Ce. Ar. et C. - καὶ τη ἐπ. h. vel id accit,iendum est, V l scribendum xy τε ιπ. η., cuni verisimile videatur, forte neglectuim esse post Ty.τον Λέοντα. vi Cuni non Procul a littoro, ubi appellet ant. - de Eu-rveto v. Dio l. 20. 29. , Liv. 25, 25.1 h. , Per Eu Elitin, nunc Mongi- belli si dictum , extremunt ab DCCasu Epipolarum colloni iam tertius , in quo Belve sero ost, citiod ni inc dicitur, extra Epipolas in planis contignis collis est , extrin Secus venientibus sivo ab Anapi regione, sive e inediterrat eis , sive et
212쪽
Iul B. VI. CAP. 98-100. 207βας κατὰ τον ρυηλον, πριν τους Συρακουσίους αἰσθομένους εκ του λειμῶνος καὶ τῆς ἐξετάσεως παραγενέσθαι.
Tuniuitii arte Oi,itulantes S racusarii proelio vinclintur, ot in lirheni se recipiunt; Athenienses aute in , tropaeo statuto, ni oralios illis redditiit fide publica; postero pie die, non procloiintil,lis Syrii tisaliis, it si progressi iii I .n alo colle eastellum aedificant ad reponeti lumi Di in strii menta et Pecunias.
οήθουν δὲ οι τε αλλοι--εκαστος τάχους ε χε, οἱ περὶ τον Βιόμιλον ἐξακόσιοι ' στάδιοι δε, πριν προσμιξαι ἐκ τοὐλειμῶνος, ἐγίγνοντο αυτοῖς Ουκ ἔλασσον η πέντε και εἴκοσι.
προσπεσόντες Ουν αυτοῖς τοιουτω τ0όπρο ἀτακτότερον. καὶ μάχη νικηθέ ες, οἱ Συρακουσιοι ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ες την πόλιν καὶ ο τε Αιόμιλος ἀποθνησκει. κώ των ἄλλων ώς
τριακόσιοι. καὶ μετὰ τοίτο οἱ 'Aθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες, καὶ τους νεκρους υποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς Συρακot σίοις. προς τον πόλιν αυτ ζν τυ υστεραια ἐπικαταβάντες - ως
ουκ ἐπεξήεσαν αυτοῖς. ἐπαναχωρήσαντες φρουριον - τῶ Λαβδάλω φκοδόμησαν, ἐπ ἄκροις τοῖς κρKμνοῖς των ὐιπολῶν, ορῶν
προς τὰ Μέγαρα. οπως εἴη αυτοῖς, οπότε προσίοιεν, η μαχού μενοι, η τειχιοὐντες, τοῖς τε σκευεσι καὶ τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη.Ath., equitatu instructiores ope Siculorum, Naxiomim, aliorum ille ngi rem intur et celeriter circiamin uniunt Xycen, perterritis
τριaκόσιοι. και Σικελῶν. καὶ Ναξίων, καὶ αλλων τινῶν, ως εκατόν' καὶ Ἀθηναιων υπζρχον πεντ)ὶκοντα καὶ διακόσιοι, οις Ἀπους τοὐς μὲν παρ' 'Eγεσταίων, καὶ Καταναίων, ελαβον, τοὐς ἐπρίαντο ' καὶ ξυμπα αες πεi τηκοντα και εξακοσιοι
ἱππῆς ξυr ελεγησαν. καὶ καταστήσαντες εν τω Λαβδαλω φυλακην ἐχώρουν προς την Συκῆν οι 'Aθηναῖοι, ῖνα περ καθεζό-
Tυκην reponendum esse Censent Is n. ,
D. , Beneu ., Cluver. Sic. ant. p. IM, C. itidem aprici Livi lini 24, 2I. scriptura librorium nuctuat inter Tyea et Tycha, ut nunc legitur; ne pio aliter apud Ciceronem Verre. 4, 2, 53. ad ict Steph. ByE. V. Tvrss. Plutarchiis Marcov. 18. nulla libror inviserepantia Tυχον, quod probans
G-s tamen in ordine servavit κῆν. Ste Pli. Η Σ. se,.2 νκῆ, inquit, ,, locus viciniis Syracusis ct simul nieniora multos alios variarum terramim locos , qtii-bus omnibus nomen siit ab regione ficuum ubere, et nihil esse euili dea Fortiina. A . cui sic respondet G-s quidem i=κῆ suhur- bilini Athenarunt appellabatur ad vi-nni finCraim. nilae Eleusina serebat v. Dd. Militer. v. Attica apii dErse h. et Graiber. Encycl. Vol. 6. ,
p. 219. , nec facile explicari Potest, qui notius nomen Tύχην in minus
notum mutari, et accentus simul
alitis poni, potuerat. lit Arn. adnotavit; tainetsi ea, saliae de T Ca regione Syraciisarum novimus, et qua Cicero l. e. de sano Fortunae ibi extante dicit, non pati iiiiiiir, nos doloco siclibus obsito cogitare. Συκῆν
213쪽
μενοι ἐτείχισαν τον κυκλον διὰ ταχους, καἰ ἐκπληξιν τοῖς Συρακουσίοις παρέσχον τῶ τάχει τῆς οἰκοδομίας.
Quos, urbe egressos ad pugnam, ubi vi ipatos nec facile in orati ne iii redi Felistos videlit iniperatores, re luculit Praeter parten e t Hilim, qui tinpedire conantur Ath.; sed illi, reptilsis hostibus, nonnullistrie intersectis, tropaeum proelii equestris constituunt.
Καὶ ἐπεξελθόντες εμάχην διενοουντο ποιεῖσθαι. καὶ μη περιο- ρὰ καὶ ηδ' ἀντιπαρατασσομενων ἀλλήλοις οι των Συρακουσίων στρατηγοὶ ,-εώρων σφίσι το στράτε φα διεσπασμένον
τε, καὶ οὐ ὐαδίως ξυντασσόμενον, ἀνήrαγον πάλιν ες την πό
λυον τοὐς ωθηναίους λιθοφορεῖν τε, καὶ ἀποσκίδνασθαι κροτεραν. καὶ των 'Aθηναίων φυλη μω των οπλιτῶν, και οἱ ἱππῆς μετ' αυτῶν πάντες, ετρεψαντο τοὐς τῶν Συρακουσίων
rente. D'abord il nous sombio ciuilotait pii lati lueinent impossibie nux Atti . d'έlevor , k l instant nu me, unmur de circonvallation autour dyune si erande ville que Saraeuse, et sangue les Syracusains elissent ten
cydide n 'aurait pas pu dire dans le
Paragraphe. - τυλη μια. Adnotat hic Acacius o Sigonio 4. de Re p. Ath. b., Ath.
in sua illienique tribu insimietos in acie adversus hostes pugnasse. hoc bene ostendit Sigonius ex Herodoti
6, lil. de pugna uiarathonia, et x Plutarchi Aristide. Et ex hoc loco, quem itidein lini laudat Sigonius,
214쪽
λπεας προσβαλόντες, καὶ ἀπέκτεινάν τέ τινας, καὶ τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν.
Ath. munire pereunt id castellum, lapidesque ac ligna comportant in Trogiluni, tibi brevissima sutura erat a magno portu ad alterunt marentura aedificatio.
I01. Καὶ τῆ υστεραία οἱ μὲν ἐτείχιζον των ' ναίων τοπρος βορέαν του κύκλου τεῖχος, οἱ δὲ λίθους καὶ ζυλα ζυμ- φορουντες παρέβαλλον ἐπὶ τον ΙΠώγιλον καλουμενον αεὶ, ἰπερ βραχυτατον ἐγίγνετο αυτοῖς ἐκ του μεγάλου λιμένος ἐπὶ τηνετέραν θάλασσαν το ἀποτείχισμα.
Syracusani aut ein, belli soriunam pugnis periclitari amplius nolentes,
Certe murum urbis , qua parte suum ducturi erant Atli., substruero decernunt; quos si antevertissent, speratant fore, ut vel interciperentur, vel , si open serrent, parte exercitus contra eos missa, et Praeoccupatis adiitibus, intermittere opus, omnesque adversus se
οἱ δὲ Συρακουσιοι, ουχ ῆκιστα Ἐρμοκράτους των στρα- τ ῶν ἐσηγησαμένου, μάχαις μὲν πανδημεὶ προς ωθηναίους
ουκέτι ἐβουλοντο διακινδυνευειν, υποτειχίζειν δὲ αμεινον ἐδόκει ειναι, ρ ἐκεῖνοι ἔμελλον αξειν τὀ τεῖχος, καὶ, εἰ φθάσειαν, ἀποκλίσεις γίγνεσθαι, καὶ αμα καὶ, ἐν τουτω εἰ ἐπιβοηθοῖεν, μωος ἀντιπέμπειν αυτους τῆς στρατιῆς. καὶ φθάνειν αν τοῖς σταυροῖς προκαταλαμβάνοντας τὰς ἐφοδους, ἐκείνους δὲ αν παυομένους του ἔργου πάντας αν προς σφας τρέπεσθαι.
intelliritur, Ath. non soluos misso
inter se iniscere diversarum tribuum ni ilites. eati leni ratione ni etiam alios in bellis secutos suissa credibile est. sic de Messenilis Tlluc. 3,90. Anioν δὲ δυο φυλαὶ ἐν ταῖς
στρατιῶται. nescio, cui e vetus Js rebus putilicis hoc conveniat. si etiaλιοι .lixisset, posset referri ad PM-nin initia reipublicae romanne. I . . Quod hic ce Allieniensibus id equorum trabitum ordine et nominibus v. vesterinunt . uuaest. Demostli. 2., p. 66. sellii. et de Messeniis, ille in supra 5, i5. de lochis Spartallorii ni adnotat in est. lnio hic coinnuitiis ilios alit illiuitatis suit, ut iri hi iii in acies instrueretur, ejusque rei anti luissima vestistia sulit apud Hona erum in verbis Nestoris Tnvex D. II.
Il. 2, 362. adde Schneider. ad Xenoph. Hist. gr. 4, 2, I9. r. 10l. υποτειχίζεινr οἱ μὲν Ἀ ηναῖοι, φησὶν, ἐβούλοντο ἐκ θαλαττνς εἰς θί. ατταν τεῖχος οἰκοδομησαμενοι Συρακουσίους εἶρξαι τῆς Γξω γῆς, κατακλείσαντες εἰς τqν χερ- έόνησον οἱ δὲ Συρακουσιοι ορο τεῖχος διὰ μiσου του ἰσθμώδους ὐπετείχιζον, κώλονα ἐσόμενον τοῖς
Αθηναίοις τοὐ δυνασθαι διατειχίσαι. καὶ ἐνόμιζον, εἰ φθάσαιεν περιτειχίσαντες scr. παρατειχίσαντες
μὲν αν τινι τῆς αυτῶν στρατιῆς
ἀντιτάξασθαι τοὐς ἐπιουσι τῶν Ἀθηναίων' οἱ λοιποὶ δὲ ἐν τουτν προαποσταυρώσειν τὰ βάσιμα τῶν Αθηναίων. S. προκαταλαμβάνοντας. lioc
recte refertur au αυτούς. vitioso codd. προ - τες.
215쪽
Sic lai uir samunt, oleis sani exci , turribus tua exuitatis ligneis. interea classis Atheniensium nondum Thapso iii magnum hortum ni cumnavigaverat, littoraque ad liue obtinebant SHacusant; Atli. autem Thapso terrestri itinere ad victum neeeMaria mi vehebant
'Eτεθιζον ουν ἐξελθόντες, απο τῆς σφετέρας πόλεως αρξ μενοι, κάτωθεν του κυκλου τῶν 'Aθη αίων Ψκάρσιον τεῖχος αγοντες, τάς τε ἐλάαν ἐκκόπτοντες τοs ομενους, καὶ πυγγους ξυλίνους καθισταντες. αἱ δὲ νῆες τῶν 'Aθηναίων ουπω ἐκ τῆς Θάψου περιεπεπλευκεσαν ἐς τον ρθαν ὲιμίνα, αλλ' ἔτι οι Συρακουσιοι ἐκράτουν τῶν περὶ την θαλασσαν κατὰ γῆν δὲ ἐκ Θάψου οἱ 'Aθ ναῖοι τὰ ἐπιτοδεια ἐπῆγοντο.
Syraeusani, non ilia pediti ab Avieniensibus, redeunt in urbent, una colhorte ad custodiam aedificii sui relicta;
102. Σπειδὴ δὲ τοῖς Συρακουσίοις ἀρκουντως ἐδόκει ἔχειν
οσα τε ἐσταυρώθη, καὶ ψκοδομήθη, του ὐποτειχίσματος, καὶ οἱ 'Aθηναῖοι αυτούς Ουκ ηλθον κωλυσοντεἀι φοβουμενο , 184 σφίσι δίχα γιγνομένοις ρῆον μάχωνται, καὶ ροια την καθ' αυ- τοὐς περιτείχισιν ἐπειγόμ;νοι, οι μὲν Συρακουσιοι, φυλὴν μίαν καταλιπόντες φυλακα τοὐ οἰκοδομήματος, ἀνεχωρ σαν ἐς την
Ath. autem fistulas aquaeductuum derim emit; euauiue animadvertissent, Syracusanos partim in tentomia - continere meridia, partim in . urbem abiisse, vallunuliae nes liventer custodiri, manu electorum imimpunt in gilbstructum illumam aedificium, et reliquo exercitu vallum capiunt prope poreulam, quae ex Temenito Epipolas ducebat.
per intervalla muri obsidionalis, vel
per naturam soli. G-r. κάτωθεν του κυκλου est
, ,von der Seito tinter dis Belagernngsmauer der Athener heraus. v. Lobeck. ad Phro n. p. Ire. regio nim, qua hic in lirus transversua a Syracusanis ducebatur, inferior erat muro obsidionali, quia inde ab Epipolis locus declivia erat usque ad
Illustrat rem Diodoriis 13. 7. vis dentur Ath. septentrionem Veralis, ubi Trogilus portus, per Isthmumulum , in quo condita erat Acra lina cum Temenite et Tyca, orsi a magno portu, stui meridiem spectabat, InumIIn
exstra x inser itaque, eum altera muri pars a meridionati urbis renione conficeretur, auem ad aeptentrionem et Trogilum versus pararetur materia
conserenda, Diodorna dicere poteratέρ αμφοτέρων τῶν μερῶν τὰς Συρακουσας ἐπολιόρκουν. res clarius -- ponitur 7, 2. - τὴν ἐτέραν θελασσαν intelliso mare, quod este regione Trogili, sive hunc ipsum Portum. Ea IIE. του Τεμένους. sed. Apollinis Tomenitae, v. lib. do Si tu Syrac.
ταῖς Συρακουσαις. Apollinem αρI-γέτην, i. a. ductorem coloniae austo, ibi colebant, imi oraculo ejus Condendae auctor fuisset. v. Letronn.
216쪽
υπονομηδον -τos υδατος ηγμένοι ησαν, διέφθειραν, καὶ τηρήσαντες τους τε αλλους Συρακουσίους κατὰ σκηνὰς οντας εν μεσημβρία, καί τινας καὶ ἐς τὴν πόλιν ἀποκεχωρηκότας, καὶ τους - τφ σταυρώματι ἀμελῶς φυλάσσοντας, τριακοσίους μὲν σφῶν αυτῶν λογάδας καὶ των ψιλῶν τινὰς ἐκλεκτους ώπλισμένους προυταξαν θεῖν δρόρφ ἐξαπιναίως προς τὸ υποτείχισμα ' ἡ δὲ αλλη στρατιὰ διχα, η μὲν μετὰ του ετέρου στρατηγουπρος τῆν πολιν, εἰ ἐπιβοηθοῖεν, ἐχώρουν, η δὲ μετὰ του ετέρου προς τὸ σταυρωμα τὰ παρὰ τὴν πυλίδα.
Eleeu illi simul quidem eum Ralentibus custodiiuus substructionis in trant munitionem exteriorem n Temenite, sed repelluntur a Sym-Cumnis, Ar*ivorum et Atheniensium nonnullis Interlaetis; reliquus nen exercitus su tructionem dimit, vallum revellit, et vallis la stra asportatis tropaeum constituit.
καὶ προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱρουσι το σταυρωμα, καὶ οἱ φυλακες -τὀ ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς τὀ προτείχισμα τοπερὶ τὸν δεμενίτην. καὶ αυτοῖς ξυνεσέπεσον οἱ διώκοντες ' καὶ ἐντὸς γενόμενοι βία ἐξεκρουσθησαν πάλιν υπὰ τῶυ Συρακουσίων, καὶ των Ἀργείων τινὲς αυτόθι. καὶ τῶν Ἀθηναίωνου πολλοὶ, διεφθάρησαν. καὶ ἐπαναχωρήσασα ἡ πῆσα στρατιὰ τήν τε υποτείχισιν καθεῖλον, καὶ - σταυρωμα ἀνέσπασαν,κοὶ διεφόρη σαν τους σταυρους παρ' μυτους, καὶ τροπαζον
Ath. cireumvallare pergunt urbem, Syracusania contra operontibus.
103. V δ' υστεραία αλ του κυκλου ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοι τὸν κρημνὸν τόν υπὲρ του ελουi, Um -- ος τῶν Επιπολῶν ταυτη πρὸς τὸν μέγαν λιμένα ὁρῆ, καὶ ηπερ αυτοῖς βραχύτατον θίγνετο καταβῶσι διὰ του ομαλos καὶ του Φλους Γ τον λιμένα τὸ περιτείχισμα. καὶ οἱ Συρακουσιοι ἐν τουτφ ἐξελθόντες καὶ αυτοὶ ἀπωταυρουν αυδις, ἀρξάμενοι α της πόλεως, διὰ μω- του ελους' καὶ τάφρον ἄμα παρώρυσσον, ὀπως μη
οἷόν τε ὐ τοῖς Ἀθηναίοις μέχρι τῆς δαλάσσης ἀποτειχίσαι.
Ath. arioluto opere Incepto, et elasse inreumvehi iussa in magnum portum, transeunt paludem, vallumque et fossam plunt.
Oἱ δ ἐπειδὴ το πρὸς τὰν κρημνὸν αυτοῖς ἐξείργαστο, ἐπι-
χεέουσιν αυθις τῶ τῶν Συρακουσίων σταυρώματι καὶ τάφρω, τὰς μὲν ναυς κελεύσαντες περιπλεsσαι ἐκ τῆς Θάψου ἐς τον μέγαν λιμένα τὸν τῶν Συρακουσίων ' αυτοὶ δὲ περδ ορθρον
ποτου υδατος. haecIunge eum oε. - α τὰ σκηνὰς οντας ἐν μεσ., Propter solis aestum, ut etiam hodie nera docent itineriam enarratores. Extile.- παρὰ τὴν πυλίδα. mper quam e Temenite in Epipol exitus patelint. Temenuem autem Syracusit muro cireunt lederant Ivid. 6, 75.J, quem προτείχισμα hic appellat. b hae poclula viscernendae stini πυλαι Ἀμενιτίδες, quae item ex Temenite ducebant, sea Olympieum et
217쪽
κ αβάντες ἀπο τῶν πιιπολῶν ἐς τὸ ὁμαλὸν καὶ διὰ του ελους, η πηλῶδες ην καὶ στερισωτατον, θυρας κH ξυλα πλατέα ἐπι-ὴ έντες, καὶ ἐπ' αυτῶν διαβαδίσαντες, α ρομιν ἄμα ερο το τεσταυρωμα, πλὴν ολίγου, καὶ τον τάφρον. καὶ υστερον καὶ τδυπολειφθεν εἷλον.
Proelio commisso primum vincunt Ath.; dein vero electi eortam, transi-tnni filivit intercludere conantes hostililis, in fugam vertuntur, et Lamaehus opitulatus occiditiir; recedirni lanion et ipsi Satracusani, jam ingruente toto Atheni ei Aium exercitu.
Καὶ μάχq ἐγένετο, καὶ ἐν αυτῆ ἐνίκων οἱ 'Aθοναῖοι καὶ
τῶν Συρακουσίων οἱ μὲν τὐ δεξιὸν κέρας ἔχοντες προς την πόλιν ἔφυγον, οἱ δ' ἐπὶ τρο ευωνύμφ παρὰ τον ποταμόν. καὶ αυ- τοὐς βουλόμενοι αποκλίσασθαι τῆς διαβάσεως οἱ τῶν ' 'ηναίων τριακόσιοι λογάδες δρόμφ ήπείγοντο προς την γέφυραν. δείσαντες δὲ οι Συρακουσιοι ησαν γὰρ καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῖς οἱ πολλοὶ ἐνταὐθα.) ὁμόσε χωρουσι τοῖς τρωκοσίοις τουτοις, και τρέπουσί τε αὐτους, καὶ ἐσβάλλουσιν ἐς τὸ δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων. και προσπεσόντων αυτῶν ξυνεφοβήθη και ἡ
πρώτη φυλὴ τos κέρως. ἰδῶν δὲ ὁ Λάμαχος παρεβοήθει
απὀ του ευωνυμου του εαυτῶν μετὰ τοξοτῶν τε Ου πολλῶν.
καὶ τους υργείους παραλαβών καὶ ἐπιδιαβὰς τάφρον τινὰ. καὶ μονωθεὶς μετ' Ολίγων τῶν υνδιαβάντων, ἀποθνήσκει αυτός τε, καὶ πέντε ῆ εξ των μετ' αυτου. καὶ τουτους μὲν οἱ Συρακου- σιοι ευθυς κατὰ τάχος φθάνουσιν ἀρπάσαντες πέραν του πω
ταμοs ἐς τὰ α σφαλές αυτοὶ δὲ, ἐπιόντος ξδη καὶ του ἄλλου
στρατευματος των Ἀθηναίων, ἀπεχώρουν.
Syracusani, qui ad tirbem consigerant, receptis animis propugnaculum munitionis in Epipolis aggressi capiunt lestruuntque, ipsa lanien potiri ne si eunt, cum in celisis jussu Niciae machinis lignisqtie ante murum conjectis, tu in succurrente AtheniRnsium exercitu terrestri, et classe Thapso ad navigante in inagitiam purium.. 104. - τουτω δὲ οἱ πρὰς τqν πόλιν αυτῶν τὀ πρῶτον καταφυγόντες, ώς ἐώρων ταυτα γιγνόρενα, αυτοί τε πάλιν απῖ τ*ς πόλεως ἀναθαρσήσαντες ἀντεταξαντο πρῖς τοὐς κατὰ σφῆς Αθηναίους, καὶ μέρος τι αυτῶν πέμπουσιν ἐπὶ τὸν κύκλον τὰν ἐπὶ ταῖς Επιπολαῖς, ηγούμενοι ἔρθμον αἱρήσειν. καὶ τὰ μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αυτῶν αἴρουσι, καὶ δ επόρ-
lectura. cf. c. I . ll. φνλακ', quae verba etiam al. bi consumtuntur. . cap. l02. recte enirn Arn. observavit secundum D., φυλακ0ν non Posse dici partem exercitus, quae non castellunt vel niunimentum aliquod de selidat, sed in apertia acie inουζru- ta sit. αποθνήσκει αυτός. Discrepat Diodorus, qui I 3, 8. post Gylippi adventuin demtini in aeri proelio cum illo occisum essa 1 .an achum narrat. Plutarchus Nic. e. 18. tradit, I .aniactatim in certamine singulari cuna Callicrate, Syracusano equite. a cilio Provocatus fuerit, una cum
illo periisse. IIh. I 0 . δεκάπλεθρον προτεί
χισμα αυτῶν. i. e. Allieni elisium.,, Portus exteriorem munitionem τos
218쪽
θησαν, αυτὀν δὲ τον κυκλον Νικίας διεκώλυσε ἔτυχε γαρ ἐν αυτῶ δι ἀσθένειαν υπολελειμμενος. τὰς γὰρ μηχανὰς, καὶ ξυλα ὁσα πρὸ τοs τείχους ην καταβεβλημένα, ἐμπρῆσαι τους υπηρετας ἐκέλευσεν, ως εγνω αδυνατους ἐσομένους ἐρημία ἀνδρῶν ἄλλω τρόπω περιγενέσθαι. καὶ ξυνέβη Ουτως' οὐ γὰρ ἔτι προσῆλθον οι Συρακουσιοι διὰ τὸ π sρ, ἀλλ' ἀπεχώρουν πάλιν καὶ γὰρ πρός τε τον κυκλον βοήδεια ηδη κάτωθεντων 'Aθηναίων, ἀποδιωξόντων τους ἐκεῖ, επανίει, καὶ αἱ νῆες ἄμα αυτῶν ἐκ τῆς Θάψου, ῶσπερ είρητο, κατέπλεον ἐς τον μέγαν λιμένα. ὼ ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν κατὰ τάχος ἀπίεσαν, καὶ μὴ ξυμπασα στρατιὰ των Συρακουσίων, ἐς την πόλιν, νομίσαντες μὴ .αν ἔτι απὰ τῆς παρουσης σφίσι δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι κωλυσαι τὸν ἐπὶ την θάλασσαν τειχισμον.
Iani, conjuncto exercitu nautico mi in terrestra, Ath. utrinque circ in val- , lant Syracusas, i invectoque commeatu ex Italta et multia Siculis consociatis , Tyr lienoruin quo ille trabiis itavi btis 50 remoriam appul- is, FP ea n Mores concipi ui L.
105. Μετὰ δὲ τosτο οἱ Αθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν, καὶ τους νεκροὐς υποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς Συρακουσίοις, καὶ τοὐς μετὰ Λαμάχου, και αυτὼν, ἐκομίσαντο. καὶ παρόντος ήδη σφίσι παντὸς του στρατευματος. καὶ του ναυτικοs, καὶ τουπεζου, απὰ τῶν Ἐπιπολῶν καὶ του κρημνώδους ἀρξάμενοι ἀπετειχιζον μέχρι τῆς θαλάσσης τείχει διπλῶ τοὐς Συρακουσίους - τὰ δ' ἐπιτήδεια τη στρατιὰ ἐσηγετο ἐκ τῆς Ιταλίας πανταχόθεν ηλθον δὲ καὶ τῶν Σικελὼν πολλοὶ ξύμμαχοι τοῖς 'Aθηναίοις, οῖ πρότερον περιεωρῶντο, καὶ ἐκ τῆς Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς καὶ τἄλλα προυχώρει αυτοῖς ἐς ἐλπίδας.
Contra Saraei sani rie cogitant quidem amplius de reportamia victoria, cum Praesertini at xiliares non advenirent e Peloponneso . citiare et inter se, et eum Nieia, de compositione agere incipiunt, aucibi fi que suis dissi lentes, citia si vel infelicibus, vel proditoribus, alios eorum in Iocum surrogant.
Καὶ γὰρ οἱ Συρακουσιοι πολέμω μὲν ουκέτι ἐνόμιφον αν περιγενέσθαι, ώς αυτοῖς ουδὲ ἀπὼ τῆς Πελοποννήσου ωφέλεια ουδεμία ηκε ' τοὐς δε λόγους ἔν τε σφίqιν αυτοῖς ἐποιουντο
219쪽
THUCYDIDIS ξυμβατιαους, καὶ τον μαωW γὰρ δη ξένος εἶχε,
Λαμάρου τε θνεῶτος, την αρrήν. καὶ κυρωσις μὲν Ουδεμ ἐγαγνετο, οία δὲ εἰκος ἀνθρωπων ἀπορουντασπι, καὶ μἀλλον ἡ πρὶν πολιορκουμένων, πολλὰ ἐλέγετο πρός τε ἐκεῖνον, καὶ πλείω ἔτι καπα την πόλιν ' καὶ γάρ τινα καὶ υποφίαν υπὐ των - οντων κακῶν ἐς ἀλλήλους εἶχον, καὶ τους στρατηγους τε, ἐφ' ων αυτοῖς ταυτα ξυνέβq, ἔπαυσαν, ώς η δυστυχία, ἡ προδωσία, τὴ ἐκείνων βλαπτόμενοι, καὶ εἰλους ἀνθείλοντο, Gρακλεί- δνν', καὶ κλω, καὶ 2 ελλίαν
Tristibus nuntiis aeceptis Gyliii pus de rebus Stelliae desperat, Italia nautem conciliaturus cum Priseno Corinthio Tarentiam, et inde Thamum, Proficiscitur.
106. δὲ τουτω Γυλιππος ὁ Θακεδαιμόνως καὶ αἱ ἀποτῆς Κορίνθου νῆες περὶ Αευκάδα Oη 'σαν, βουλόμενοι ἐς υ Σικελίαν διὰ τάχους μηθ=σαι. καὶ ως α-οῖς αἱ ἀγγελίαι ἐφοίτων δειναὶ, καὶ πῆσαι ἐπι το αλὸ ἐψευσμέναι, ώς ῆ
παντελῶς ἀποτετειχιορέναι αἱ Συράκουσαί εἰσι, τῆς μὲν Σικελίας Ουκέτι ἐχαώα ουδεμίαν εἶχεν ὁ Γυλιππος, την δὲ 'Iταλίαν βουλόμενος περιποιῆσοι αυτὰς μὲν. καὶ Πυειν ὁ Κορίνθιος, ναυσὶ δυ-ν μὲν λακωνικαῖν, θυαν π --αν, οτι τάδε - στα ἐπεραιωθησαν τον γόνων - Tάραντα ' οἱ δὲ Κορίνθιοι, προς ταῖς σφετέρως δέκα λευκαδεις δυο καὶ ἀμπρακιωτιδας τρεῖς προσπληρώσαντες, υστερον ἐμελλον πλευσεσθαι.
Gylippus, Thuriis non persuasia ut adjungantur, in lε prosectus tempestate primum in sinum, delitis e riirsus Tarentum, auripitur. ibi naves reficit, contemtust a Nicia, sicut ab ipsis Thuriis, tanquam praedonum ritu navit ira clua histractinia
Καὶ ὁ μὲν Γυλιππος ἐκ του Tάραντος ἐς την Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος. κατὰ την του πατρός ποτε πολιτείαν, καὶ ου δυνάμενν αυτοὐς προσαγαγέσθαι, αρας πορέπλει την Ιταλίαν, καὶ μαρπασθεὶς -' αν - κατὰ τον Tερωαῖον κόλπον, ώς ἐκπνεῖ ταυτη μέγας κατα βορέαν ἔστηκὼς, ἀποφέρεται
να ι: ψευδεῖς μὲν, nondum enim periem erat Atheniensium munitio. v. 7, 2. HE. συμφωνοι δέ. S. v ατὰ τὴν το υ πατρός ποτε πολιτειαν. pater Gylippi MatCleandriae , in expeditione contra Avianinnsea Plistoruuicia adoleseontia hunctus, et pecuniae a Periclo a sept- postea insimulatas damnatuε-que, Thuriis exul non soliun vitam eserat, sed etiam, ut his L patet, e uitatem adeptua erat. Eae m. v. I, II ., Pluti Pericla M., Diod. I 106., etc. τον τεριναῖον κόλπον. diuectum a Terina, urbe in Bruttiis, quo violenta tempestate abreptus est Gylippumῶς ἐκπνεῖ. II. lnveterato mendo
κολπος, αὲλ' ο ἄνεμος. nunc significatiar musa, cur GFlippus in Terinaeum sinum delatus fuerit, aenueet vento abreptus, Euro, vel Noto,
220쪽
ἐς τὀ -αγος, καὶ πάλιν, χειμασθεὶς τὰ μάλιστα, τφ T
ραντι προσμίσχει ' καὶ τας ναυς. οσαι ἐπόνησαν υπο του τεμμῶνος, ανελαυσας ἐπεσκευαζεν. ὁ δε Νικίας, πυθόμενος αυτον πλέοντα, υπερεῖδε το πλῆθος των νεῶν, οπερ καl οἱ μύριοι ἔπαθον, καὶ λροτικώτερον ἔδοξε παρεσκευασμένους πλεῖν, καὶ δεμίαν φυλακήν πω ἐποιεῖτο.
Sub idem tempus Lae. et eorram socii irruptionem in agrum Argivorum faciunt, opem his serentibus Atheniensibiis, manifeste rupto Ioedere, cum antea Pyli tantum et in reliqua Peloponneso latrocinati essent eum Argivis et Mantinensibus, nunquam armis illatia Laeonicae. nune igitur, exseensu e navibus iacto in Epidanruin I .inieram, Prasias, Et alia quaedam loca, vastariint a mox tamen redeunt pariterae Lae. et Argivi, hi qui dein euam Phlnasiis in statis, nonnullisque
107. κατὰ δὲ τους αυτους χρόνους τούτου τοὐ θέρους καὶ Αακεδαιμόνιοι ἐς τὸ ωργος ἐσέβαλον αυτοί τε, καl oίξώμμαχοι, καὶ τῆς γῆς τὴν πολλὴν ἐδήωσαν. καὶ 'A ναῖοι Ἀργείοις τριάκ-τα ναυσὶν ἐβοήθησαν, αλερ τὰς σπονδὰς φανερώτατα προς Αακεδαιμονίους αὐτο* Ω Μαν. πρότερον μὲν γὰρ, ληπιείαις ἐκ Πύλου, καὶ περὶ τῆν ἄλλην Πελοπόνησον, μῆμον ῆ ἐς τὴν -κωωικὴν ἀποβαίνοντες, μετά τε Ἀργείων καὶ Μαντινων, ἐπολέμουν καὶ πολλάκις Ἀργείων κελευόντων ὁμω σχόντας μόνον ξύν οπλοις ἐς τὴν Λακωνικὴν , καὶ τὸ ἐωχιστον αετὰ σφῶν δῖωσαντας ἀπελθεῖν,ο- ῆθελ- ' τότε δὲ, Πυθοσώρου, καὶ Λαισποδου, καὶ Λημα- του, ἀρχόντωω, ἀποβάντες ες πιίδαυρον τὴν Λ μηρὰν, καὶ Πρασιὰς. καὶ Οσα ἄλλα, ἐλωσαν τῆς γῆς, καὶ τοῖς Λακεδαιμμονίοις ήδη εὐπροφάσιστον μῆλλον τὴν αἰτίαν ἐς τους 'Aθηναίους τοὐ ἀμύνεσθαι ἐποίπαν. ἀναχωροσάντων δε τῶν 'Aθ ναίω, ἐκ τω υργους ταῖς ναυσὶ, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων, οἱ Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς τὴν Φλιασίαν τῆς τε γῆς αυτῶν ἔτεμον, καὶ ἀπέατεινάν τινας, καὶ ἀπῆλθ- ἐπ' μου.