장음표시 사용
161쪽
εἶναι, μια νηὶ καταπλεόντων ' ναίων δέχεσθαι, ην μὴ αυτοὶ πλείους μεταπέμπωσιν. απρακτοι δὲ γενόrενοι ἀπέπλεον, καὶ ἀποβάντες κατά τι τῆς Συρακοσίας, καὶ αρπαγὴν ποιθσάμενοι, καὶ των συρακουσίων ἱππέων βοηθησάφων, καὶ τῶν ψιλῶν τινὰς ἐσκεδασμένους διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν ἐς
Alcibiades et nonnulli milites simul accusati Athetias ei tantur ait re pomiendum Criminibus, populo valde suspicioso propter Pisistrati olim et filiorum ejus tyrannidem.
53. Καὶ καταλαμβάνουσι τὴν σαλαμινίαν ναυν ἐκ τῶν 'Aθηνῶν ηκουσαν ἐπί τε Ἀλκιβιάδην, ώς κελευσοντας ἀποπλεῖνες απολογίαν ων ἡ πόλις ἐνεκάλει, καὶ ἐπ' ἄλλους τινὰς τῶν στρατι-ῶν τῶν μετ' αὐτοs μεμηνυμένων. περὶ τῶν μυστηρίων,ώς ἀσεβούντων, τῶν δε καὶ περὶ τῶν Ερμῶν. οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι, επειδὴ ἡ στρατιὰ ἀπέπλευσεν, ουδὲν ησσον ζήτησιν ἐποι-οsντο τῶν περὶ τὰ μυστήρια, καὶ τῶν περὶ τοὐς ' ροὰςJ δρα- σθέντων, καὶ οὐ δοκιμάζοντες τοὐς μηνυτὰς, αλλὰ παντας ἡπό-
significant, rationes' contractas Atheniensibus cum Camarinaeis inte Cessisse. cf. 3, 86. Hle. μ ε τ α π ε μ π ω σ ιν, arcessant. Thomas Nag. r. 6I0. μεταπiμπο- μ ι, υν μεταπεμπω, εἰ καὶ Θονκ.
v. 3, 33. in C r. codice omissum να-, sed ferri potesta in serius quo- ue o. 6l. τῆν σαλαμ. ναυν , et 8, 4. Tὴν δὲ πάραλον ναυν. cf. D. Both. - ώς κε λε υσ οντ α ς. int. τοὐς εν τῆ σαλαμινία νηῖ. Ηh. οἱ γὰρ γ θ. - ο ρασ θέντ ων. glossatoris haud dubie sunt verba περὶ - Ἐρμῶς. Mosilia. - ἐποιDῶντο τῶν περὶ τους 'Ερμῆς δρασθ., omissa parte interpretationis pro Iubitv Iibratrii. περὶ aceusativo iunctum sensu του νιod attinet ad rarius ost apud scriptores, praesertim finii luiores, velut ipse Thiae. dixit περὶ τῶν μυστηρίων, περὶ τῶν Ερμῶν, quo ipso indicio fraudem deprehendus. παντας. alii libri habent πάντας, alu πάντα. Arii. negat, πάν-τα υπόπτως ἀποδί*εσθαι idem esse, quod πάντα υποπτως λαuβάνειν in sine capitis, quia άποδirεσθαι
non sit simpliciter aeripere, Sed Pprobare, apte autem verbo άποδ. ex adverso poni δοκιμάζοντες. prae fert πάντας hoc sensu non explorantea animos delatoriam, sed propter si piet Onem approbantes, gui cunque delator exitiit, et comparat
διαρολὰς ἀποδέχεσθαι 6, 29. addit,
υποπτως ae itie recte accipi de suspicione adversus alios at tuo adver
νηρos, ἀλλὰ πάντας ἀποδεχόμενοι
162쪽
πι- αποδεχόμενοι διὰ πονηρῶν ἀνθρώπων πίστιν, πάνυ χρηστους τῶν πολιτῶν ξυλλαμβάνοντες κατέδουν, χρησιμώτερονηγουμενοι εἶναι βασανίσαι το πρῆγμα καὶ εὐρεῖνJ η διὰ μηνυ-τοὐ πονηρίαν τινὰ, καὶ χρηστον δοκουντα εἶναι, αἰτιαθέντα ἀνέλεγατον διαφυγεῖν ἐπιστάμενος γὰρ ὁ δῆμος ἀκο)j την Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων τυραννίδα χαλεπ=ν τελευτῶσαν γενομένην, καὶ προσέτι Ουδ' υφ' εαυτῶν καὶ Αρμοδίοχν καταλυ
θεῖσαν, ἀλλ' υπο Λακεδαιμονίων, ' ἐφοβεῖτο ἀεὶ, κάὶ πάνταυπόπτως ἐλάμβανε.
Aristogitonis et Immodii facinus accuratius quam Vulgo narratum. taranni si patris non Hipparchum successisse, sed Hippiam.
54. G γὰρ 'Αριστογείτονος καὶ Ἀρμοδίου τόλμημα διἐρωτικην ξυντυχόαν ἐπεχειρήθη, ην ἐγὼ επὶ πλέον διηγγάμε
νος ἀποφανῶ ουτε τους αλλους. οἴτε αυτοὐς ω ναίους, περὶ
τῶν σφετέρων τυράννων, οὐδὲ περὶ του γενομένου, ἀκριβὲς οὐδὲν λέγοντας. Πεισιστράτου γὰρ γ ραιοὐ τελευτήσαντος ἐν τῆ τυραννίδι οὐχ Ἱππαῖχος, ῶσπερ ot πολλοὶ Οχνται, αλλὰ Ἱππιίας, πρεσθυτατος ων, ἔσχε την ἀρχήν. γενορένου δὲ Ἀρ- μοδίου Δρα ηλικίας λαμπροs 'Αριστογείτων, ἀνηρ τῶν ἀστῶν
πολιτῶν, eonfirment encore te mot
καὶ ευρεῖν. glossa, quam e scho lio fluxisse putes. sic enim S. 4 γ Οὐ- μενοι εἱναιρ κρεῖσσον ηγούμενοι βασανίσαι μῶλλονὶ τῶν χρηστῶν τι- να, καὶ ἐξευρεῶν την αλθθειαν. v πο Λακεδαιμονίων. vid. Herodot. b, M., 6b., qui tamen Alcmaeonidas lihereatis Atlienarum auctoros perhibet c. bb. litrosque jun
tiam hoc loeo glossam deprehendero mihi videor. laxe explicuit, opinor, ali uis το ἐφοβεcro 'erbis υπόπτως ἐλαμβανε. cave enim haec ab historico prosecta putes, tui inodo vixerit πάντα υπόπτως αποδεχόμενοι, sed aut multum salior, aut haec suit ejus oratio ἐφοβελο ἀεὶ πάνταr reliqua glossator ad sidit, in superioribus inventa. stabilit suspicionem lugdunensis codex, in ciuo legitur ἐφοβεῖeo ἀεὶ πάντα και -. 1., sejuncta scriptoris manu a glossatoris . clausula elegans ἐφοβεῖτο ἀεὶ
b . οὐχ Ἱππαρχος. Thucydidi contradicit Pseudo - Plato in Hipparcilo p. 2 re, C., ot, ciui eum Eequitur, Aelianus V. H. 8, 2., Hip-I arctium natu maximum Pisistrati fi-ium fuisse dicentes. Hk. item Plut . In Ἐρωτικοῖς. sed consenti lint cilineo Herodotus ' bb. In παρ rον τὰν ΙΙεισιστράτου, ἱππίεω δὲ του τυράννου ἀδελφεῖν, etc. ; item Aristoteles Polit. 5, 10. , et Clidemus,
vel Gilodemus, antiquis si inus rerum atticarum scriptor, apud Athen.
3. , p. 609, C, ubi de Pisistrato, Xάρμου θiτατέρα, inquit, ἔλαβεν
Ἱππία, τῶ μετ' αυτὴν τυραννευσαντι. etiam ipso Aelianus V. H. II, 8 , causam caedis enarrans, Thucydidi adstipulatur, etc.
163쪽
διος υπο Ἱππάρχου του Πεισιστράτου, καὶ οὐ καταγορεύει τω ζύριστογείτονι' ὁ δε ἐρωτικῶς περιαλγησας. καὶ φοβηθεὶς την 'Ἱππάρχου δυναμιν, βία προσαγάγηται αυτον, επιβουλευει ευθυς. ώς απο τῆς υπαρχούσης αξιώσεως, καταλυσιν τῆ τυραννίδι. καὶ ε ν τοi τ' ὁ 'Ἱππαρχος, ώς αυθις πειράσας οὐδεν μῆλλον επειθε τον Αρμόδιον, βίαιον μεν ουδεν εβουλετο δρῆν, ἐν τροπφ δε τινι α φανεῖ, ώς ου δια τουτο παρεσκε -
αστασίαστος. Horatius Od. 2, 10. Auream quis tutes mediocriuato a litigii, tutiis caret obsoleti sordi laus tecta, caret invidenda sobrius uula. εἶχεν αυτόν. εἶχε dixit sensu ne luiore, quemadmoduni Terentius
πρου pro γενόμενον Ἀρμόδιον ἄρα
ηλικίας λαμπρον χριστογείτων - Eθε. Cf. 2, 8. - ῶς απὁ τῆς υπαρχουσης ἀξιώσεως. S. ως κατὰ την υπάρχουσαν αυτῶ δυναμιν ' ην γὰρ μiσος πολίτης. , , Mit len vortian lenen Miuein. IIle. Sic etiam alia interpretantur verba ῶς - αξιώσεως, sed frigide. sententia perspicua est, Aristogitonein non
ProPter amorem sutam scilii cet invidiam Hipparctio conflavisse, sed inpotentiani t rannorum, tanquam ni-iniam reipublicae perimitosam. invectuin esse. απὼ causam sigirificat.
tatem tura Di icani. tecte etiani Hip
V. Matth. r. 550. ann. 4. I. ed. Hora liliis Aniinadv. ad Salmas. Obss. ad Ins nit. et rom. 2, 10, 4., P. 12 L , , Προπηλακισμις dicitur omne omnino injuriae et contiuneliae genu , fit V re, favo verbis factae, itein sive de qua ibatur in aus, sive qua non judiciunt, et
verbiani erat elegans attiue usus CDmmunis, sed non leguin, in ciuibusvβρις, αἰκία, κακηγορία , λοιδορία, luae Onini a προπηiακισμὸς con prehendebat. G- r. hac de re conser-ri jussit Demosth. or. in Mid. P. 537. ed Reislc., et Moler. et Schoena.d. Att. Progess p. 327. , 550.
τ. n. librarii proclivi lapsu o. γὰρ
164쪽
LIB. VI. CAP. 54. 159ην τοὐς πολλοῖς, ἀλλ' ἀνεπιφθόνως κατεστ σατο
καὶ ἐπετηδευσαi ἐπὶ πλεῖστον δὴ τυραH οι Ουτοι αρετην καὶ ξύνεσιν, καὶ 'Aθ ναίους εἰκοστην μόνον πρασσόμενοι τῶν γωγνομένων, τήν τε πόλιν αυτῶν καλῶς διεκόσμησαν. καὶ τοὐς πολίμους διε φερον, καὶ ἐς τὰ ἱερὰ ἐθνοπι τα δὲ αλλα αὐτη πόλις τοῖς πρὶν κειμένοις. νόμοις ἐχρῆτο, πλην καθ' ἄσοναεί τινα ἐπεμέλοντο σ7ῶν αυτῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς εἶναι ' καὶ αλ-λοι τε αυτῶν ηρξαν τqν ἐνιαυσίαν 'Aθqναίοις αρχην, καὶ Πεμσίστρατος ὁ Ἱππίου, τοs τυραννεύσαντος. υἱὸς, του παππου εχων του νομα, ος τῶν δώδεκα θεῶν βωμῖν τὸν ἐν τῆ αγορῆαρχων ανέθηκε, καὶ τὰν του 'Aπόλλωνος ἐν Πυθίου. καὶ τῶ
jῆκεν ωπολλωνος πυθίου ἐν τεμένει.
τὴν αλλην αρχὴν ἐπ. ῆν etc., quasi αρrh Hipparchi diceretur, qui non
suit tyrannus. v. anit. ad verba 'Iππάρχω - προσλαβεῖν C. 55. e
ra, ceteras in rebus, qiiemadmodum
τὴν πρώτην, τὴν ταχίστην, Et sinii-lia dicuntur. sic etiam 5, 1 II. Compendio lecepti βουλὴν scripseriint pro βουλή. deinde sententia re luirit
tyrannis Pisistratidarum. ἁ νεπ ι φ θόν ω ς: ου μεμπτως. S. - κατεστήσατο, eonstituta
Luu tyrannis . , , est simpliciter Proην. ita καθεστῶτες νόμοι, καθεGrωσα πολιτεlα, quae nunc sunt lego, quae nune est respubliea: καθεστὼς χρόνος ipsi Thucγdidi hoe
tempus, Pra ens, quod est, a*itur,et φανερὸν κατέστη pro ἐγενετο. quippe activum καταστῆσαι Νostro est eraeere, reddere, ut I, 32. initior igitur passivum, vel medium, fleri, esse: καθεστῶτος πολ μου, vel καταστά ντο ς , υντος, γενομένου , bello orto, imanente. E
ἐπετήδευσαν - ξυνεσιν, Uir tutem ae pragilentiam ut plura murn
lemniam redituum ex agris partem exegerat. v. Boeculi. Oecon. politi Ath. I., P. 351. - τους πολέμους δι τερον recte S. Cass.
interpretatur διήνυον. sic i, i l. ξον- εχως τὀν πόλεμον διέφερον. bella tolerare dixit Tacitus. Ex tile. ἐς τὰ ἱερὰ εθυον. i. e. ἐν τοῖς ἱεροῖς, ut Tacitus apud 'rovincias, apud Gemaniam, Livius ad templa , ad omnia) pulvinaria.
sere tyranni sacra neque ilaritabant, notiue neglioebant, aut abolitis veteribus nova instituebati trinsolito enim lacinore Periande. in templum Congregatas matronas Cultu spoliavit. attici autem tyranni νόμω πόλεως commianiter ad tenipla veniebant, civiliter civibus iiiiiii ixti, quo fiduciam ac securitatem illis probarent, publice lue celebratis epulis fortasse etiam Carnes, Vinum, alia, populo distribuerent: E D-r .
αυτὴ est ipsa per se, nihil a tyrannis impedimenti experta. Hk. ἐπεμέλοντο : προενοοὐντο οἱ περὶ nεισίστρατον, ωστε αεί τινα ἐξ αὐτων ἄρrειν. S. Ἀπόλλωνος ἐν Π νθ' ίον. Πυθιον, teniplii in Apollinis apud Ath. , inemoraι Thuc. 2, 1 b. de eo plura legi possulit in Meursii Pisistrato, c. 9.. IT ., et Atlaenis ait. 2, i 2. Portus iuidem pro Πυθίου conjicit Πυθίω, sed addit, etiani retineri posse Πυθίου, neti pe τεμsνει, ut in-
165쪽
Hippiam natu maximiani Pisistrati filiorum imperasse, et sol uni legitimo-mini fratriam liberos suscepisse, nec demum Hipparcho interfecto
55. χῖτι θὲ πρεσβυτατος ων Ἱππίας ηρξεν, εἰδὼς μ ν καὶακοῆ ακριβεστερον αλλων ἰσχυρίζομαι, γνοίη δ αν τις κἀ αὐ- τω τούτω ' παῖδες γὰρ αὐτῶ μόνον φαίνονται τῶν γνησίωνα δελτῶν γενόμενοι, ώς ο τε βωμὸς σημαίνει καὶ ὴ στήλη περὶ τῆς τῶν τυράννων ἀδικίας η ἐν τῆ ζύθqναίων ακροπόλει σταθεῖσα, ἐν ι Θεσσαλοs μὲν Ουδ' Ἱππάρχου ουδεὶς παῖς γε γραπται. Ἱππίου πέντε, οῖ αυτω ἐκ μυήρίνηi τῆς Καλλίου του Υπερεχίδου λ)γατρῖς ἐγένοντο ' εἰκὸς γὰρ ην τον πρεσβυ- τατον πρῶτον γῆμαι. καὶ ἐν τῆ πρώτΓ στήλη πρῶτος γε γραπται μετὰ τον πατερα, ουδὲ τομο απεοικότως διὰ το πρεσβευ-ειν τε απ' αυτου καὶ τυραm'εὐσαι. Ου μὴν ουδ αν κατασχεῖν
μοι δοκεῖ ποτε Ἱππίας τό παραχρῆμα ραδίως τζν τυοαννίδα, εἰ Ἱππαρχος μὲν ἐν τῆ αρχῆ ων ἀπεθανεν, αυτὸς δὲ αυθημωρὰν καθίστατο, ἀλλα κιὰ διὰ τὀ πρότερον ξυνπιθες τοῖς μὲν πολίταις φοβερὰν, ἐς δὲ τοὐξ ἐπικουρους ἀκριβες, πολλῶ τῶπεριόντι του ἀσφαλους κατεκράτησε, καὶ ουχ ώς αδελφὸς νεω-fra in epigrammate; vel laρῶ. Philostratus de Vitis sophistarum 9. apud Meursivm ἐν τῶ του Πυθίου
ἱερῶ. hoc praeserendum est conjecturae. D.
ἄλλων. hunc locum fimigerus in Cominent. ad Dionys. p. 2 9. adhibere poterat ad delitonstrandam necessitudinem quandam, quae Thuc dicti cum gente I isistratidarum intercesserat. Aiεnificat certe, se de his
rebus aecuratius et certius quid accepisse et asseverare posse liliam Ceteros, et iterum in eodem argu niento Versatur, de quo jam epit breviter in prooemio, c. 20. v. Vita
aretrias; praeter eos HegeAiAtratus, isistrati filius nothus. II Ilis unus Plutaretius Vii. Cat. n M. c. 2 . Rddit Iophontem, et hi inc, et Thessalii in ex altera uxore Pisistrati natum dicens. E G-r .
αδεῆ pro πρώτη scribetulum videtur, eum una tantum columna fuerit, et in H. sub V. γρ. αντῆ Acriptum sit. Vall in ipso Gιulari lapide. si enuina est vulgata scriptura , στή- ην aecipiam Pro inscriptione seu titulo, columnae inscripto, ut significetur initium tituli, quernat linodum latino vicimus prima oratione, extremo eapite, yro ,,ab initio orationis, in fine capitis - διὰ το τ υραννευσαι, propterea, quod natu maximus post illum esset omnium Pisistrati larum, set Pisistratum Patrena tyrannide exciperet. IIh. S.
gendum est e superioribus si eon- alitu tua fuisset in imperio.
διὰ τὸ ξυνηθες - ἀκριβές. i. e. διὰ τὸν ξονμο φόβον κιαὶ τὴν ἀκρίβειαν. ita 6, 3 . τὰ ξυνηθες
ῆσvrov. notavit Bauer. vertia i ς τους ἐπικουρους άκ ριβὲς intelli ro elim podem de citra circa fili- patores et diligente, et liberali, quaen ecerat Hippias. ut et sortes et fidos sit,ique unice addictos haberet. - πολλῶ τῶ περιόντι του ἀσφαλ. similiter est πολλῆ πε-
166쪽
τερος ων. ηπόρησεν ἐν ω Ου πρότερον ξυνεχῶς ώμιληκει τῆ ἀρχῆ. Ἱππαρχω δὲ ξυνέβη του πάθους τ ὶ δυστυχία ονομασθέντα καὶ την δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς τα επειτα προσλαβεῖν.
Pergit Thuc. narrare de Harmodio, Hlisiille sorore contumelioso laesa, titile eonnata Hipparcho invidia.
56. Toν δ' ουν υρμόδιον ἀπαρνηθέντα την πείρασιν, ωσπερ διενοεῖτο, προυπηλακισεν ' αδελφὴν γὰρ αντου, κόρην, ἐπαγγείλαντες ῆκειν κανουν οἴσουσαν ἐν πομπῆ τινὶ, ἀπήλασαν
Hlparebunt dicens; quo tamen loco, aliis ine sint ilibus, τύραννος intelligi potest regio genere 1iatus. Sophocles Tram. 293.
Μὴ τῶν τυράννων, Εὐρυτον, σπορά τις ην; Num tyrra nomina, Euryli i. e. , nisi fallor, et quidem ipsius Eum tιὶ, slia est Z clueniadniouum apud Euripidein Hecuba v. bra. Polyxena, Priami filia, so appellat βασιλίδα, et L. ivius 2, 2. dicit quo adjutorere :es ejecerant, i. e. regium genus.
liliara linc ro ann. ad Sophoclis
ocum prae lictuin. es. et epigran uia monumerito Archedices Discriptum c. b9.
προστάξαντες. S. , ,riam sororem Uus xirginem cum ad gestandi m in Pompa eantstrum venire jussissent, abegoriant eam, dιcentes, se prorsus
τοῖς τε Παναθηναίοις, κ. ταις ἄλλαις πομπαις. Harpocr. In κανζτυ- ροι. et Photins in eadem V. αυται
δὲ αἱ κανητόροι τῶν αστῶν, καὶ τῶν ευγενῶν , ησαν. secillulum Ilerodotum 5, 57. percussores Hipparchi oristitie phoenicia eraiit, quomini majores ex Boeotia Athetias migraveram, ubi inter cives ilii ideii recepti, ut tamen illi ibusdain Excliis isunt, quibus tantummodo cives Ple ne, attici seuerentur. at itii si κανθ ut ait Photius, te ebaiitur επενῶν, soror Harmodii, cluae nota esset talis, ad illiid ni unus, si vererem spectes, legi non poterat; illia svidetur opinio. suisse tyrannorum, cum negareiit αξίαν εἶναι ' Peregrina eniin stirpe prohibebatur, quoniinus sacra Minervae serret At ex hoc loco ilis linus, Hamnodsi sorore ua tyranno non vera causa, sed inserendae contumeliae ergo rejectam esse. -- Do te inpore Panathenaeor in V. 5, 47. eorum Pon pn, Academia sive Ceramico exterioret rosecta, lata recta que via per Dipy-on sive portain thriasiam in urbenide lucebatur. non est credibile, viam, illia a Dipylo ad Cerania cuni interiorem ibatiir, admodum longam suisso, latita, ut alia taceam, extrema Pompupanallienaica usque adstante in G-rismi Co exteriora, et proindo 6 ad 8stadia a Dipylo remota, prima Pom pa jam circum L. Ocorium, i. e. innie lio Ceramico interiori, Sive αγορῶ, versabatur. jam apud hoc ipsum Hipparchus pompam cum ab Harmodio et Aristogitone percussus est. unde quo Pon pu processerit, munis exsequitur Od. Massor a. v. Attica p. 235. - Pliot. et
167쪽
λέγοντες, Ουδὲ ἐπαγγεῖλαι την ἀρχην δια τὀ μη αξίαν εἶναι. χαλεπῶς δε ἐνεγκόντος του ρμοδίου πολλῶ δὴ μὰλλου δι'
ἐκεῖνον καὶ ὁ 'Αρtστογείτων παρωξυνετο.
Dies magnomini Pai allionaeo mim praestituta conjuratis, qua interficiendus sit Hii parci ur .
Καὶ αὐτοῖς τὰ μεν αλλα πρῖς τοὐς ξυνεπιθησομένους τω ἔπω ἐπέπρακτο, περιέμενον Παναθω αια τὰ μεγάλα, ἐν ι μονον ἡμερα ουχ υποπτον ἐγίγνετο ἐν ὁπλοις των πολιτῶν τοὐς την πομπὴν πέμψοντας α θρόους γενέσθαι' και ἔδει ἄρξαι μὲν αυτοὐς, ξυνεπαμυνειν θε ευθῶς τὰ προς τοὐς δορυφόρους ἐκείνους. ῆσαν δε Ου πολλοὶ οἱ ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας ενεκα'ῆλπιζον γὰρ καὶ τοὐς μὴ προειδότας, εἰ καὶ ὁποσοιουν τολμήσειαν, ἐκ τοs παραχρῆμα, ἔχοντας γε οπλα, ἐθελήσειν σφῆς αυτοὐς ξυνελευθερουν.
Hipparchi caedes, simul occiso Harmodio, Aristogitone autem eo inpre
57. Καὶ ώς ἐπῆλθεν ἡ εορτῆ, 'Iππίας μεν ἔξω ἐν τῶ Κεραμεικῶ καλουμένω μετὰ τῶν δορυφόρων διεκόσμει, ώς εκ στα ἐχρῆν τῆς πομπῆς προlέναι' ὁ δὲ ' Ηρμόδιος καὶ ὁ Ἀριστογείτων, ἔχοντες ῆδο τὰ ἐγχειρίδια ἐς τὼ ἔργον, προῆεσαν, καὶώς ειδόν τινα τῶν ξυνωμοτῶν σφίσι διαλεγόμενον οἰκείως τῶ Ἱππία, ην δε πῆσιν ευπρόσοδος ὁ 'Iππίας,ὶ ἐδεισαν - και ἐνύ- μαγανJ μεμη i/ύσθαι τε, καὶ ὁσον Ουκ ῆδη ξυλληφθήσεσθαι ' τον λυπήσαντα ουν σφῆς. καὶ δι ἄνπερ πάντα ἐκινδυνευον, ἐβου- λοντο πότερον, εἰ δυναιχπο, προτιμωρήσασθαι, καὶ, ῶσπερειχον, ω9μησαν εἴσω τῶν πυλῶν, καὶ περiέτυχον τῶ Ἱππάρ- χφ παρὰ τὼ Λεωκόριον καλουμενον, καὶ ευθὼς ἀπερισκέπτως
Suid. πέμπειν : τὸ πομπεύειν παρα Θουκυδίδ . v. Me inck. Fragm. Menandri p. 166., etc. E G-r . Ceterii in Panathenaea magi R, tum uno die absoliua, postea per plures lies illainto liuoliue alino Celebrabantur. Eae IIle. παρωξυνετD: ωνμosto. ἐν ὐπλοις. Uti alii apitii alias gentes in rem fuisse, ut solennibus quibus 1 an sacris P Oi Pae ab arma iis ducerentur, Osi eiulit e Dion sto
sinus 2. Parera. 1. D. πέμψοντας Ar., C., Aug., Nos illi. id placuit etiam Reislceo, Bausero, Didoto. vulινο πω φαντας, quod dure pro pratesstiti accipias.τα προς τοὐς δορροφορους, quod attinebat ad satellitca Hip- Parciti, tyiem ipsuin ipsi IIarnio lius et Aristogiton invasuri erant. - έ κε ίν ους, illos, coi juratos, τους
βουλὴν δηλ. S. sperabant Haran. et Arist. , sore, ut ii iiivis Athenienses, etiam adlluc ignari, re intellecta,
Cum armati essent, Topente se lina
cum ipsis in libertatein assererent.b7. καὶ ἐνόμι σαν. glossa: nihil enim hoc verbo accrescit sententiae, et friget. προτιμήσασθαι. BL. et alii secundum plurimos libros προrιμε- σεσθαι, de quo recte Di l. , , Ous Croyons pouvoir affirmer k nos lecteurs que te verbe βουλομαι n est amata sui vi d'un infinitis sutiir, mais tonjours de Pinfinitis pr. sontoia pass6. li nous parali inutile d'en citer des exemples; us se trouvenι partout dans les auteura Grecs. παρὰ τ ὁ Λεωκόριον. de hoc
168쪽
προσπεσόντες, καὶ ώς αν μάλιστα δι οργῆς, ὁ μὲν ἐρωτικῆς. ὁ δὲ υβρισμένος, ἔτυπτον, καὶ ἀποκτείνουσιν αυτόν. καὶ ὁμεν τοὐς δορυφόρους τὸ αυτικα διαφεύγει, ὁ Ἱεριστογείτων, ξυνδραμόντος τοὐ δελου, καὶ ὐστερον ληφθεὶς Ου ραδίως διε- τίθη- ωρμόδιος δὲ αυτοὐ παραχρῆμα ἀπόλλυται.
Hippiae doliis, quo armis exuit populum.
58. Aγγελθέντος δε Ἱππία ἐς τον Κεραμεικὸν οὐκ ἐπὶ το γενόμενον, ἀλλ' ἐπὶ τους πομπέας τοὐς ὁπλίτας, πρότερονῆ αἰσθέσθαι αυτοὐς, απωθεν ἄντας, εὐθὐς ἐχώρζσε, κH αοήλως τῆ ὁ φει πλασάμενος πρὸς την ξυμφορὰν ἐκέλευσεν αυτοὐς, δείζας τι λωρίον, ἀπελθεῖν ἐς αυτό ανευ των ὁπλων. καὶ οἱ μὲν ἀνεχωρησαν, οἰόμενοί τι ἐρεῖν αυτόν ὁ δὲ τοPς ἐπικού-
delubro v. S. ad I, 20., Aeliantis V. H. 12, 28. qui sic: Λεωκόριον Αθενησιν ἐκαλεῖτο τὸ τέμενος των Λεω θrτατίρων, Πραξιθέας, κ. Θεόπης, κ. EDDυλης. ταυτας δὲ
τπὲρ τῆς πόλεως τῆς χθηνὰς ἀναιρεθῆναι. λήγος ἔχει, ἐπιδόντος αὐτὰς του Λεὼ εἰς τον χρησμὀν τὸν δελφικον. ἔλεγε γὰρ, μὴ αν ἄλλως σωθῆναι τὴν πόλιν, εἰ μὴ ἐκεῖναι
σίον Θόλος ἐστὶ καλουμένη, καὶ θέουσί τε ἐνταυθα οἱ πρυrανεις, καί τινα καὶ ἀργυρου πεποιθμένα ἐστὶν αγάλματα οὐ μεγάλα. ανωτέρω ανδρtάντες ἔστqκασιν ὴρώων, ἀφ' ων 'Ἀθηναίοις υστερον τὰ Ονόματα ἔσχον αἱ φυλαί. - τῶν δὲ ἐπωνύμων καλουσι γὰρ Οὐτω σφῶς) ἔστι μὲν Ἱπποθόων Ποσειδῶνος, - ἔστι δὲ 'Aricorος τῶν παίδων τῶν Ἐρα- κλέονς, - καὶ τρίτος Αως ὁ Τολαμώνιος, ἐκ δὲ χθηναίων Λεώς δoὐναι δὲ ἐπὶ σωτηρίg λέγεται κοινῆ τὰς θυγατέρας τοὐ θε Οὐ χρήσαν-TDς. - alitE εὐο'ὐς eunt καὶ ii seratinans ex Reg., quo omisso con-juratos Hipparcho, post tua in adorti essent, obviam iactos exso inepte
dici, Otiservavit P. M IIk. καὶ ὁ μὲν - διετέθη. μὲν,
se i lerite καὶ, ut apud Xenophontem Anata. 4, I, 22., tibi in illo μὲν ο mis- sunt est in dii obus libris, et b, b, b. cs. Matili. gr. S. 607. 1. Ed.
detur occisus esse. quem et Haraii O
dium Ath. Libertiti aeneis statius honoraverunt, Gellioque teste N.A. 9, 2. non inibus eor in Servos appellam decreto publico vetueriti t. Valerius Max. 2, 10. ,, Iarinodii et Aristogitoliis, qui Athena t manni l liberara conati sunt, enigies ae liens Xerxes ea urbe devicta in regnui isuum transtillit; longo deinde interjecto tenipore Seleucus in pristitii in edem reportandas curavit; Rhodiique eas, urbi suae appulsas inio applalsos, scit. Vesitores statuarii in eum in hospitium publice invitassent, sacris etiam pulvinaribus collocave
πλασ.: υποκρινάμενος φαιδρῶς εἴναι τῶ προσωπω. 6γουν ἀσυγχυτον τὴν Εαυτοὐ οψιν τηρῆσας, καὶ μῆυπεμφαίνουσαν τεκμήριον τοῖ πάθους. S. Bauemis ἀδήλως bena explicat ωστε ἄδηλος εἶναι , ut I, 21. Γαίστως ἐπὶ το μυθῶδες ἐκνενικηκότα. Πh. - ἄνευ τῶν ὁπλων. quandocunque dux milites alio iiii volebat, armis depositi: οπλα θέμενοι audiebant. hi sic Thuc. οἰόμενοι τι ἐρεῖν αυτόν. innotavit e r.es. Rnn. ad 2, 2.
169쪽
164 THUCYDIDISροις φράσας τὰ οπλα υπολαβεῖν ἐξελέγετο ευθος ους ἐπροιῆτο, καὶ εἴ τις ευρέθη ἐγχειρίδιον ἔχω μετὰ γὰρ ἀσπίδος καὶ δό
ρατος εἰώθεσαν τὰς πομπὰς ποιεῖν.
Durior deinceps Hii,piae turannis, cautioque suturorum.
59. I 0ιουτω μεν τρόπω δι' ἐρωτικην λυπζν η τε αρχοτῆς ἐπφουλῆς, καὶ ὴ . ἀλόγιστος τόλμα ἐκ του παραφρῆμα περιδεοὐς, Αρμοδίω καὶ Αριστογείτονι ἐγένετο τοῖς ὁ ζ θ ναλι χαλεπωτέρα μετὰ τοsτο η τυραννὶς κατέστη, καὶ ὁ Ἱππως διαφόβου ἐδη μῆλλον ων των τε πολιτῶν πολλούς ἔκτεινε. καὶ πρῖς τὰ ἔξω ἄμα διεσκοπεῖτο, εἴ ποθεν ἀσφάλειάν τινα ὁρωqμεταβολῆς γενομένVς υπάρχουσάν οἱ. Ἱππόκλου γοὐν, τοὐΛαμφακηνοὐ τυράννου, Αιαντωρ τῶ παιδὶ θυγατέρα εα irros μετὰ ταυτα 'ANεdtavi', 'Aθηναῖος ων Λαμψακηνῶ, ἔδωκεν, αἰσθανόμενος, αυτους μέγα παρὰ βασιλεῖ Ααρείω δυνασθαι. καὶ αυτῆς σῆμα ἐν Λαμφάκω ἐστὶν, ε πψραμμα ἔχον τόδε '' ὁ ρῖς ἀριοτεύσαντος ἐν Ἐλλαδι τῶν ἔφ' εαυτos, Ἱππίου Ἀρχεδίκνν ῆδε κέκευθε κόνις, VII πατρός τε. καὶ ανδρῖς, αοελφῶν τ' ουσα τυράννων, Παίδων τ' , Ουκ ῆρθη νοὐν ἐς ἀτaσθαλίην.τυραννεi σας δὲ ἔτη τρία Ἱππίας ἔτι 'Aθηναίων, καὶ παi θεὶς ἐν τῶ τετάρτω υπὰ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀλκμαιωνιδῶν τῶν τεχτόiπων, ἐχώρει υπόσπονδος ἔς τε Σίγειον, καὶ πα9' Αἰαντίδου ἐς Λάρφακον, ἐκεῖθεν δὲ ώς βασιλέα Ααρεῖ- οθεν καὶ ὁρμωμενος ες μαραθῶνα υστερον ἔτει εἰκοστῶ, ἐδη γε ων ων, μετὰ Μήδων ἐστράτευσεν.
Multis Athonion sit iis in carcerein conuectis Propter hermas truncatos otni steria violata tali leni unus eomini, ini punitate promissa, culpam silaui, et aliorum plurium, satetur; quo facto Ath. eum atque amicos ejus dimittunt, ceteros autem vel comprehensos necant, vel laga olapsos itecaturis Praenii a lxroponunt.
G0. Dν ἐνθυμουμενος ὁ δῆμος ὁ τῶν 'Aθηναίων, καὶ μι-
υπολαβεῖν : νταρπάσαι. S. clam auferre. fruntra H r. τὀ υ r. notare putat carere e constitie vise enim citin Hippia clistodes in Ceramico c. ci7., iiiitio, amnis depositis, ciliae deinde jussi caperetit sive expedirent, triod Gemit alii dica iit ,,liis Ge-Melar treten. ἐξελεγετο, elegit ad supplicium. 59. ἐκ του παρ. περιο εοὐς:
γειον , cuius urbis tyranniis eo tempore erat Hegesistratus, Pisistrati filius nothus. cf. M not. ad C.
170쪽
LIB. VI. CAP. 58-60. ἴμνησκόμενος, ο σα ακοῆ περὶ αυτῶν ηπιστατο, χαλεπος ην τότε καὶ ὐποπτης ἐς τους περὶ των μυστικῶν τὴν αἰτίαν λαβόντας, καὶ παντα αυτοῖς ἐδόκει μὰ ξυνωμοσία ὀλιγαρχικὴ καὶ τυραννικῆJ πεπρῆχθαι. καὶ ώς, αυτῶν διὰ το τοιουτον ὀργιζομμων, πολλοί τε, καὶ α ξιολογοι, ἄνθρωποι ηδη ἐν τῶ δεσμωτηρίω ησαν, και Ουκ ἐν παυλὴ ἐφαίνετο, ἀλλα καθ' ημέραν επεδίδοσαν μῶλλον ἐς το ἀγριώτερόν τε, καὶ πλείους ἔτι ξυλλαμβάνειν, ἐν
ταsθα αναπείθεται εις τῶν δεδεμένων, ὁσπερ ἐδόκει αἰτιώτατος ει ναι, υπὀ τῶν ξυνδεσμωτῶν τινος, εἴτε ἄρα καὶ τα ἄντα μ)γνυσαι, εἴτε καὶ ου' ἐπ' ἀμφότερα γὰρ εἰκάζεται, τὰ δε σαφες ουδεὶς Ουτε τότε, ουτε υστερον, ἔχει εἰπεῖν περὶ τῶν δρασάντων
κεν, αυτόν τε, ἄδειαν ' ποιησάμενον, σῶσαι, καὶ τὴν πόλιν τῆς παρουσης υποψίας παυσαι ' βεβαιοτέραν γὰρ αυτῶ σωτηρίαν
εἶναι ὁμολογησαντι μετ' ἀδείας. ῆ ἀρνηθέντι διὰ δίκης ἐλθεῖν. καὶ ὁ μὲν αυτός τε καθ' εαυτοὐ καὶ κατ' ἄλλων μηνύει το τῶν Ερμῶν o δὲ δῆμος ὁ τῶν ' σθηναίων ἄσμενος λαβών, ώς
ωετο, το σαφες, καὶ δεινὰν ποιούμενοι πρότερον, εἰ τοὐς ἐπι-
υλεύοντας σφῶν τῶ πλήθει μῆ ει σονται, τον μὲν μηνυτὴν ευ ς καὶ τοὐς ἄλλους μετ' α-οὐ, ὁσων μῆ κατηγορήκει, ἔλυσαν, τους δὲ καταιτιαθέντας, κρίσεις ποιήσαντες, τοὐς μὲν ἀπέκτειναν, ὁσοι ξυνελή7θησαν, τῶν δὲ διαφυγόντων θάνατον
καταγνόντες ἐπανεῖπον αργύρων τῶ ἀποκτείναντι. καν τουτω60. καὶ τυραννικῆ.J glossa,
quae non habetur in Mos lusensi. καὶ Ουκ ἐν παυλη ἐφαίνετο. similiter, notante G-rO, ἐν κατα- λήηγει ἐφαίνετο 3, 33. intelligsendum zοὐτο, id, do clito agitur. Portus supplet 4 δῆμος, G-r. τα πράγματα, ni inun quidem sin pliciter. εIς τῶν δε δε μενων. Plutaret, is Alcib. c. 20., 2 l ., tradit, nu-etorem consilii suisse Tiniaeum quendani, sinι ularis calliditatis et audaciae hominem, Andocidemque oratorem ab eo impiiislim ;deci et o sis, qui se ipimpunitatem promissam. Eae m.
male riuidem Dan. εἰ καὶ μὴ δ., sed
non desunt exempla similiter traJectaraim particularii me . P. Et, quem laudavit, Stept . Thes. t. 3., P. I9I., e l. Paris. vivendum tamei , an praestet legi εἰ μὲν καὶ δίδρακεν, etiamsi id fecerrit, sententia gane aptiore his relHIst nam si nihil isto admiserat, non erat quod dubitaret indicaresa rilegos ; erat, si ipse culpae fuit
Putalico autem 1 indicassent. particeps , nisi cilio I civItas impunitatem proniiserat Confitentibus. ἄδειαν ποιησάμενον. malin αδ. ποιοσαμένων Ἀθηναίων ), eum impunitatem promiserint. V. Ruperius notata ad εἶς τῶν δεδεμένων. civitatis enἰm est ἄδειαν ποιεῖσθαι criniinis alicissus aeclisatis; privatialite in hontinis potius ἄδειαν δεῖσθαι, διαπράσσειν. δεινον ποιουμενοι πρ. , εἰ pro Oτι etc. v. Matth. gr. g. 608. praesens notione a orasti, sive praeteriti: v. Viger. p. 2l3, ann. Arun l.
ποιησάμενοι, fortasse a toreectione. θα - τον καταγνόντες , sc
judieiis Athen. p. 266. soranulam accusationis sper εἰσαγγελίανr V. Sclioem. ile Conia. Ath. p. 190. Jservavit Plut. Aleth. c. 22. G-r.
τουτέστιν ὐπέσχοντο καὶ ἐκήρυξαν.Πk. , , Talentum publice decretum est proscriptorum aliquem triaci lanti. v. Wesset. ad Diodor. IS, 2.