Polybii Historia edidit Ludovicus Dindorfius

261쪽

Li. II. RES ACHAEORUM.

3 τῆς εαυτῶν συντάξεως, πρέπον αν εἴη τουτων ἀφεμένους ἐπὶ τὰς κατὰ την Ελλάδα μεταβαίνειν πράξεις, ινα πανταχόθεν ὁμοίαν ποιησάμενοι την προκατασκευην καὶ την ἔφοδον ἐπὶ τους αυτοὐς και-

ρους ουτως ἡδη της ιδίας καὶ τῆς αποδεικτικῆς ἱστο- 54 ρίας ἀρχώμεθα. ἐπεὶ γὰρ ου τινὰς πράξεις, καθάπερ οἱ προ ημῶν, οἷον τὰς Ελληνικὰς ἡ Περσικάς,

ὁμου δε τὰς ἐν τοῖς γνωριζομένοις μέρεσι τῆς οἰκουμένης ἀναγράφειν ἐπικεχειρήκαμεν, διὰ το προς τοὐτο το μέρος τῆς υποθέσεως ἴδιον τι συμβεβλῆ- 1oσθαι τοῖς καθ' ημῆς καιρούς, υπὲρ ῶν σαφέστε-5 ρον ἐν ετέροις δηλώσομεν, δέον αν εἴη και προ τῆς κατασκευῆς ἐπὶ βραχῶ τῶν ἐπιφανεστάτων και γνωριζομενων εθνῶν και τόπων ἐφάψασθαι τῆς οἰκου- 6 μένης. περὶ μὲν οὐν τῶν κατὰ την υσίαν και τῶν 15 κατὰ την Αἴγυπτον αρκούντως ἔχει ποιεῖσθαι τηνἀνάμνησιν απὸ τῶν νυν ρηθέντων καιρῶν, διὰ τὸ την μεν υπὲρ τῶν προγεγονότων παρ' αυτοῖς ἱστορίαν υπὸ πλειόνων ἐκδεδόσθαι και γνώριμον υπάρχειν ἄπασιν, ἐν δὲ τοῖς καθ' ημῆς καιροῖς μηδεν 20 αὐτοῖς ἐξηλλαγμένον ἀπηντῆσθαι μηδε παράλογονυπὸ τῆς τύχης, ῶστε προσδεῖσθαι τῆς τῶν προγε-7 γονότων ὐπομνήσεως. περὶ δὲ τοὐ τῶν 'Aχαιῶν ἔθνους και περὶ τῆς Μακεδόνων οἰκίας αρμόσει διὰ 8 βραχέων ἀναδραμεῖν τοῖς χρόνοις, ἐπειδὴ περι μεν 25 ταύτην ολοσχερὴς ἐπαναίρεσις, περὶ τοὐς 'Aχαιούς, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, παράδοξος αύξησις και συμφρόνησις ἐν τοῖς καθ' ημῆς καιροῖς γέγονε.s πολλῶν γὰρ ἐπιβαλομένων ἐν τοῖς παρεληλυθόσι χρόνοις ἐπι ταὐτὸ συμφέρον ἀγαγεῖν Πελοποννη- 3οσίους, οὐδενὸς δὲ καθικέσθαι δυνηθέντος, διὰ τὸ ρη τῆς κοινῆς ἐλευθερίας ἔνεκεν, αλλὰ τῆς σφετέρας

262쪽

χάριν ἐκάστους ποιεῖσθαι την σπουδήν, τοιαυτην Ιοκαὶ τηλικαυτην ἐν τοῖς καθ' ημῆς καιροῖς ἔσχε προκοπὴν καὶ συντέλειαν τοsτο τὀ μέρος ῶστε μη μόνον συμμαχικὴν καὶ φιλικην κοινωνίαν γεγονέναι 5 πραγμάτων περὶ αυτούς, ἀλλα καὶ νόμοις χρῆσθαι τοῖς αυτοῖς καὶ σταθμοῖς καὶ μέτροις καὶ νομίσμασι, προς δὲ τούτοις ἄρχουσι, βουλευταῖς, δικασταῖς τοῖς αυτοῖς, καθόλου δε τούτω μόνω διαλλάττειν 1 Iτου μη μιας πόλεως διάθεσιν ἔχειν σχεδὼν την σύμ- 10 πασαν Πελοπόννησον τῶ μη τον αυτόν περίβολονυπάρχειν τοῖς κατοικουσιν αυτήν, τἄλλα δ' εἶναι καὶ κοινῆ καὶ κατὰ πόλεις ἐκάστοις ταυτὰ καὶ παραπλήσια. Πρῶτον δε πῶς ἐπεκράτησε καὶ τίνι τρόπω το381s τῶν 'Aχαιῶν ἄνομα κατὰ πάντων Πελοποννησίωνουκ ἄχρηστον μαθεῖν. ουτε γὰρ χώρας καὶ πόλεων Σπλήθει διαφέρουσιν οἱ πάτριον ἐξ ἀρχῆς ἔχοντες την

προσηγορίαν ταυτην ουτε πλουτοις Ουτε ταῖς τῶν

ἀνδρῶν ἀρεταῖς. τό τε γαρ τῶν 'Αρκάδων ἔθνος, 3 so ομοίως δὲ καὶ τὸ τῶν Λακώνων, πλήθει μεν ἀνδρῶν καὶὶ χώρας ουδε παρὰ μικρὰν υπερέχει ' και μηνουδὲ τῶν τῆς ἀνδραγαθίας πρωτείων ουδενὶ τῶν

Ελλήνων οἷοί τ' εἰσὶν Ουδέποτε παραχωρεῖν οι προειρζμένοι. πῶς ουν και διὰ τί νυν ευδοκοόσιν 425 ουτοί τε καὶ τὰ λοιπὸν πλῆθος τῶν Πελοποννησίων, αμα την πολιτείαν τῶν 'Aχαιῶν και την προσηγορίαν

μετειληφότες , δῆλον ως τύχην μὲν λέγειν ουδαμῶς θαν εἴη πρέπον φαυλον γάρ' αἰτίαν δὲ μαλλον ζητεῖν. γὰρ ταυτης ουτε τῶν κατὰ λόγονμ ουτε τῶν παρὰ λόγον εἶναι δοκουντων ουδὲν οἷόν τε συντελεσθῆναι. ἔστι δ' ουν, ώς ἐμὴ δόξα, τοιαύτη τις. ἰσηγορίας και παρρησίας καὶ καθόλου ο

263쪽

δημοκρατίας αληθινῆς σύστημα καὶ προαίρεσιν ειλικρινεστέραν Ουκ αν εὐροι τις τῆς παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς γ υπαρχούσης. αυτη τινὰς μεν ἐθελοντην αιρετιστὰς ευρε Πελοποννησίων, πολλους δε πειθοῖ καὶ λόγω προσηγάγετο τινὰς δε βιασαμένη σὐν καιρω παρα- 5 χρῆμα πάλιν ευδοκεῖν ἐποίησεν αυτῆ τους ἀναγκα-8 σθέντας. οὐδενὶ γὰρ ουδεν υπολειπομένη πλεονέκτημα των ἐξ ἀρχῆς, ἴσα δε πάντα ποιοίσα τοῖς αεὶ

προσλαμβανομένοις, ταχεως καθικνεῖτο τῆς προκειμένης ἐπιβολῆς, δυο συνεργοῖς χρωμένη τοῖς ἰσχυ- 1os oοτάτοις, ἰσότητι καὶ φιλανθρωπία. διὸ ταυτηναρχηγὸν και αἴτιον ἡγητέον του συμφρονήσαντας

Πελοποννησίους την υπάρχουσαν αυτοῖς ευδαιμονίαν καταστήσασθαι.

10 Tὰ μὲν ουν τῆς προαιρέσεως καὶ τὸ τῆς πο- 15λιτείας ἰδίωμα τό νυν εἰρημένον καὶ πρότερον 11 υ ρχε παρὰ τοῖς 'Aχαιοῖς. δῆλον δὲ τosτο και δι' ετέρων μὲν πλειόνων, προς δὲ τὸ παρὸν ἀρκέσει πίστεως χάριν ἔν η καὶ δεύτερον ληφθὲν μαρτύριον. 39 καθ' ούς γὰρ καιροὐς ἐν τοῖς κατὰ την Ἱταλίαν soτόποις κατὰ την Μεγάλην Ἐλλάδα τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια των Πυθαγορείων,2 μετα ταῶτα γενομένου κινήματος ολοσχεροῶς περὶ τας πολιτείας, ὀπερ εἰκός, ως αν των πρώτων ἀνδρῶν ἐξ εκάστης πόλεως οὐτω παραλόγως διαφθα- re 3 ρέντων, συνέβη τὰς κατ' ἐκείνους τους τόπους αλληνικὰς πόλεις ἀναπλησθῆναι φόνου καὶ στάσεως ο καὶ παντοδαπῆς ταραχῆς. ἐν οIς καιροῖς ἀπὸ των πλείστων μερῶν τῆς Ἐλλάδος πρεσβευόντων επὶ

τας διαλύσεις, υχαιοῖς καὶ τῆ τούτων πίστει συν- κεχρήσαντο προς την των παρόντων κακῶν ἐξα-d γωγqν. ου μόνον δὲ κατὰ τούτους τους καιροῶς

264쪽

ἀπεδέξαντο την αῖρεσιν των 'Aχαιῶν, ἀλλα και μετά τινας χρόνους ὁλοσχερῶς ώρμησαν ἐπι το μιμηταὶ γενεσθαι της πολιτείας αυτῶν. παρακαλέσαντες γὰρ 6 σφῆς και συμφρονήσαντες Κροτωνιῆται, Συβαρῖται,5 Καυλωνιῆται, πρῶτον μεν ἀπέδειξαν Θιὸς υμαρίου κοινὸν ἱερὸν καὶ τόπον, ἐν ω τάς τε συνόδους καιτα διαβούλια συνετέλουν, δευτερον τοὐς ἐθισμοὐς και νόμους ἐκλαβόντες τοὐς των 'Aχαιῶν ἐπεβάλοντο χρῆσθαι καὶ διοικεῖν κατὰ τούτους την πολιτείαν. 10 υπδ δε τῆς Αιονυσίου του Συρακοσίου δυναστείας, τε τι δε τῆς τῶν περιοικούντων βαρβάρων ἐπικρατείας ἐμποδισθέντες, οὐχ ἐκουσίως, ἀλλα κατ' ἀνάγκην αυτῶν ἀπεστησαν. μετὰ δε ταῶτα Λακεδαιμο- 8νίων μεν παραδόξως πταισάντων περὶ την ἐν Λεύκ-

15 τροις μάχην, Θηβαίων δ' ἀνελπίστως ἀντιποιησαμένων τῆς τῶν Ἐλλήνων ηγεμονίας, ὴν ἀκρισία περὶ πάντας μεν τοὐς Ἐλληνας, μάλιστα δε περὶ τοὐς προειρημένους, ώς αν τῶν μεν μη συγχωρούντων ἡττῆσθαι, τῶν δὲ μη πιστευόντων ὁτι νενικήκασιν.ao ου μην ἀλλα γε περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπέτρε- sψαν Θηβαῖοι και Λακεδαιμόνιοι μόνοις τῶν Ελλήνων 'Ἀχαιοῖς, ου προς την δύναμιν ἀποβλέψαντες - 10 σχεδὸν γὰρ ἐλαχίστην τότε γε τῶν Ἐλλήνων ειχον τὸ δὲ πλεῖον εἰς την πίστιν και την ὀλην καλοκἀ- 25 γαθίαν. ὁμολογουμένως γὰρ δ' τότε ταύτην περὶ

αυτῶν πάντες εἶχον την δόξαν.Tότε μεν οὐν ψιλῶς αὐτὰ τὰ κατὰ την προαί- 11

ρεσιν υπῆρχε παρ' αὐτοῖς ἀποτέλεσμα ἡ πρῆξις ἀξιόλογος προς αὐξησιν τῶν ἰδίων ἀνήκουσα ηο πραγμάτων οὐκ ἐγίγνετο, τῶ μη δύνασθαι φυναι 12 προστάτην ἄξιον τῆς προαιρέσεως, ἀεὶ δε τον ἡποδείξαντα ποὐ μὲν υπὸ τῆς Λακεδαιμονίων ἀρχῆς

265쪽

ἐπισκοτεῖσθαι καὶ κωλυεσθαι, πο ὲ δὲ μἀλλον υπὸ 40 τῆς Μακεδόνων. ἐπεὶ δε ποτε συν καιρῶ προστάτας αξιόχρεως ευρε, ταχεως την αυτῆς δυναμιν ἐποίησε φανεράν, ἐπιτελεσαμένη τὰ κάλλιστον ερ- 2 γον, την Πελοποννοσίων ομόνοιαν. ἡς αρχηγὸν εμεν καὶ καθηγεμόνα τῆς ολης ἐπιβολῆς υρατον νομιστέον τον Σικυώνιον, ἀγωνιστὴν δὲ καὶ τελεσιουργὸν τῆς πράξεως Φιλοποίμενα τον Μεγαλοπολίτην, βεβαιωτὴν δε του μόνιμον αυτὴν ἐπὶ ποσὸν γενέσθαι Λυκόρταν καὶ τους ταυτὰ τουτω προελο- Io 3 μένους ἄνδρας. τίνα δ' ἡν ἐκάστοις τὰ πραχθέντα καὶ πῶς και κατὰ ποιους καιρους πειρασόμεθα δηλουν, αεὶ κατὰ τὸ πρέπον τῆ γραφὴ ποιουμενοι την4 ἐπίστασιν. των μέντοι γε Ἀράτω διωκημένων καινυν και μετὰ ταυτα πάλιν ἐπικεφαλαιουμενοι μνη- 15σθησόμεθα διὰ τὸ και λίαν αληθινους καὶ σαφεῖς εκεινον περὶ των ἰδίων συντεταχέναι πράξεων υπο-d μνοματισμους, των δε τοῖς ἄλλοις ἀκριβεστέραν καὶ μετὰ διαστολῆς ποιησόμεθα την ἐξήγησιν. υπολαμβάνω δε ράστην ἐμοί τ ῶν γενέσθαι την διήγησιν zoκαὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν ευπαρακολούθητον την μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα την ἐπίστασιν απὰ τουτωντων καιρῶν, ἐν οἷς κατὰ πόλιν διαλυθέντος τουτῶν χαιῶν ἔθνους υπὸ τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων αρχὴ πάλιν ἐγένετο καὶ συννευσις τῶν πόλεων 256 προς ἀλλήλας. ἀφ' ῆς αυξανόμενον κατὰ τὸ συνετο ἔθνος εις ταυτην ῆλθε τὴν συντέλειαν,

εν ὴ καθ' ημῆς ἡν, υπὲρ ἐς κατὰ μέρος ἀρτίως

εἶπον.

41 υλυμπιὰς μεν ῆν εἰκοστὴ καὶ τετάρτη προς ταῖς ηοεκατόν, ὀτε Πατρεῖς ῆρξαντο συμφρονεῖν καὶ Θυ-2 μαῖοι, καιροι δὲ καθ' ους Πτολεμαῖος ὁ Λάγου καὶ

266쪽

L. II. RES ACHAEORUM.

Λυσίμαχος, ἔτι δὲ Σέλευκος καὶ Πτολεμαῖος ὁ Κεραυνός , μετήλλαξαν τον βίον. πάντες γὰρ ουτοι περὶ την προειρημένην ολυμπιάδα το ζην ἐξέλιπον. τους μεν ουν ἀνώτερον τουτων χρόνους τοιαυτη 3s τις ην η περὶ το προειρημένον ἔθνος διάθεσις. από 4γὰρ Tισαμενου βασιλευθέντες, ος ην υρέστου μὲν υιός, κατὰ δὲ την των μακλειδῶν κάθοδον ἐκπεσὼν τῆς Σπάρτης κατέσχε τους περὶ χαῖαν τόπους, απὸ τούτου κατὰ το συνεχὲς καὶ κατὰ τὸ γένος ως 5 16 Mγυγου βασιλευθέντες, μετὰ ταῶτα δυσαρεστησαν - τες τοῖς του προειρημένου παισιν ἐπὶ τω μη νομίμως, αλλὰ δεσποτικῶς αυτῶν ἄρχειν, μετέστησαν εἰς δομοκρατίαν την πολιτείαν. λοιπὸν ξδη τοὐς εξῆς 6 χρόνους μέχρι τῆς υλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δυνα- 1, στείας ἄλλοτε μεν ἄλλως ἐχώρει τὰ πράγματ αὐτοῖς κατὰ τὰς περιστάσεις, τό γε μην κοινὸν πολίτευμα, καθάπερ εἰροαμεν, ἐν δημοκρατία συνέχειν ἐπειρῶντο. τοὐτο δ' ην ἐκ δώδεκα πόλεων, ὼς ἔτι καὶ τνυν συμβαίνει διαμένειν, πλὴν 'Πλένου καὶ Ελικης εο τῆς προ των Λευκτρικῶν υπὸ τῆς θαλάττης καταποθείσης αύται δ' εἰσὶ Πάτραι, Αυμη, Φαραί, 8 Πιταία, Λεόντιον, Αἴγειρα, Πελλήνη, Αἴγιον, Βοῶρα, Κερυνεια. κατὰ τους ἡστέρους μὲν των κατ' 9υλέξανδρον καιρῶν, προτέρους δὲ τῆς ἄρτι ρηα θείσης ὀλυμπιάδος, εἰς τοιαύτην διαφορὰν καὶ καχεξίαν ἐνέπεσον, καὶ μάλιστα διὰ τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων, ἐν ἡ συνέβο πάσας τὰς πόλεις χωρισθείσας ἀφ' αυτῶν ἐναντίως τὀ συμφλρον ἄγειν ἀλλήλαις. ἐξ ου συνέπεσε τὰς μὲν ω- Ioso φρουρους αυτῶν γενέσθαι διά τε Λημητρίου και Κασσάνδρου, καὶ μετὰ ταsτα δι υντιγόνου τοὐΓονατῆ, τὰς δὲ και τυραννεῖσθαι πλείστους γὰρ δὴ

267쪽

11 μονάρχους οὐτος ἐμφυτεsσαι δοκεῖ τοῖς Ελλησι. πεοὶ δε την εἰκοστὴν και τετάρτην ολυμπιάδα προς ταῖς εκατόν, καθάπερ επάνω προεῖπον, αὐθις ῆρξαντο μετανοήσαντες συμφρονειν. ταυτα δ' ἡν κατὰ τηυI2 Πυρρου διάβασιν εἰς 'Ιταλίαν. καὶ πρῶτοι μὲν συνέ- 5στθσαν Θυμαῖοι, Πατρεῖς, Πιταιεῖς, Φαραιεῖς ' διό περ ουδὲ στήλην ὐπάρχειν συμβαίνει των πόλεων I3 τούτων περὶ της συμπολιτείας. μετὰ δε ταυτα μάλιστά πως ἔτει πέμπτω την φρουρὰν εκβαλόντες Αἰγιεῖς μετέσχον τῆς συμπολιτείας' εξῆς δε τουτοις 1ol 4 Βουριοι, τον τύραννον ἀποκτείναντες. ἄμα δε το τοις Κερυνεῖς ἀποκατεστησαν. συνιδὼν γὰρ Ἱσέας ὁ τῆς Κερυνείας τότε τυραννεύων εκπεπτωκυῖαν μεν εξ Αἰγίου την φρουράν, απολωλότα δε τον ἐν τῆ Βούρα μόναρχον διὰ Μάρκου και των Ἀχαιῶν, Isεαυτὸν δὲ πανταχόθεν ὁρων ὁσον ουκ ξδ' πολεμη- Ib θησόμενον, ἀποθέμενος την αρχὴν και λαβὼν τὰ πιστὰ παρὰ των Αχαιῶν υπερ τῆς ασφαλείας προσέθηκε την πόλιν προς τὸ τῶν Αχαιῶν σύστημα. 42 Πνος ουν χάριν επὶ τους χρόνους τούτους ἀνέ- 20 δραμον; ῖνα πρῶτον μὲν γένηται συμφανὲς πῶς και κατὰ ποιους καιρούς και τίνες πρῶτοι τῶν εξαρχῆς Αχαιῶν αυθις ἐποιήσαντο την επιβολὴν τῆς 2 νυν συστάσεως, δεύτερον δ' ἶνα και τὰ τῆς προαι

ρέσεως μὴ μόνον διὰ τῆς ἡμετέρας ἀποφάσεως, αλλὰ as

καὶ δι' αυτῶν τῶν πραγμάτων πίστεως τυγχάνsi,2 διότι μία τις αεὶ τῶν χαιῶν αῖρεσις υπῆρχε, καθ' ῆν προτείνοντες μὲν την παρ' αὐτοῖς ἰσηγορίαν καὶ παρρησίαν, πολεμουντες και καταγωνιζόμενοι

συνεχῶς τους ἡ δι αυτῶν ἡ διὰ τῶν βασιλέων τὰς ω

σφετέρας πατρίδας καταδουλουμένους, τούτω τῶ τρόπω καὶ ταύτy τῆ προθέσει τοὐτο τουργον ἐπε-

268쪽

τέλεσαν, τὰ μεν δι' αυτῶν, τὰ δε καὶ διὰ των συμμάχων. καὶ γὰρ τὰ δι ἐκείνων συνεργήματα γεγο- 4νότα προς τοὐτο το μέρος ἐν τοῖς εξῆς χρόνοις επὶ

την των 'Aχαιῶν προαίρεσιν ἀνοιστέον. πολλοῖς θο γὰρ κοινωνήσαντες πραγμάτων, πλείστων δὲ καὶ καλλίστων Ῥωμαίοις, ουδέποτε το παράπαν ἐπε - μησαν ἐκ των κατορθωμάτων οὐδενὸς ιδία λυσιτε-

λοὐς, ἀλλ' αντὶ πάσης τῆς εαυτῶν φιλοτιμίας, ἐν 6

παρείχοντο τοῖς συμμάχοις ἀντικατηλλάττοντο την. 1ο εκάστων ελευθερίαν καὶ την κοινὴν ομόνοιαν Πελοποννησίων. σαφέστερον δ' υπερ τούτων ἔσται διαλαμ- τβάνειν ἐξ αυτῶν τῶν περὶ τὰς πράξεις ἐνεργημάτων.

Εἴκοσι μὲν οὐν ἔτη τὰ πρῶτα καὶ πέντε συνε- 43 πολιτεύσαντο μεθ' εαυτῶν αἱ προειρημέναι πόλεις, 15 γραμματέα κοινὸν ἐκ περιόδου προχειριζόμεναι καὶ δυο στρατηγούς. μετὰ δὲ ταῶτα πάλιν ἔδοξεν αὐ- 2

τοῖς ενα καθιστάνειν καὶ τούτω πιστεύειν υπὲρ τῶν

ὁλων. καὶ πρῶτος ἔτυχε τῆς τιμῆς ταύτης Μάρκος ὁ Κερυνεύς. τετάρτω δ' ἴστερον ἔτει τοὐ προει- 32o ρημένου στρατηγουντος υρατος ὁ Σικυώνιος, ἔτημεν ἔχων εἴκοσι, τυραννουμένην δε ἐλευθερώσας την πατρίδα διὰ τῆς αρετῆς τῆς εαυτοί καὶ τόλμης, προσένειμε προς την τῶν χαιῶν πολιτείαν, ἀρχοθεν ευ ς ἐραστὴς γενόμενος τῆς προαιρέσεως αυτῶν. af ὁγδόω δὲ πάλιν ἔτει στρατηγὸς αἱρεθεὶς τὸ δατε- 4ρον, καὶ πραξικοπήσας τον 'Aκροκόρινθον, 'Aντιγόνου κυριεύοντος, καὶ γενόμενος ἐγκρατής, μεγάλου μὲν ἀπέλυσε φόβου τοὐς την Πελοπόννησον κατοικοῶντας, ἐλευθερώσας δὲ Κορινθίους προση-3ογάγετο προς την τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν. ἐπὶ δὲ τῆς 5αυτῆς αρχῆς καὶ την τῶν Μεγαρέων πόλιν διαπραξάμενος προσένειμε τοῖς 'Aχαιοῖς. ταῶτ' ἐγίγνετο 6

269쪽

τῶ προτέρω ἔτει τῆς Καρχηδονίων ῆττης, εν Π καθόλου Σικελιας ἐκχωρήσαντες πρῶτον υπέμειναντ τότε φόρους ἐνεγκεῖν Ῥωμαίοις. μεγάλην δὲ προκο- πην ποιήσας τῆς ἐπιβολῆς ἐν ὀλίγω χρόνω, λοιπὀνῆδη διετέλει προστατῶν μεν του τῶν 'Aχαιῶν ἔθνους, 1 πάσας δὲ τὰς ἐπιβολὰς καὶ πράξεις προς ἔν τέλος 8 ἀναφέρωw τοὐτο ἐν το Μακεδόνας μὲν ἐκβαλεῖν ἐκ Πελοποννησου, τὰς δὲ μοναρχίας καταλῶσαι, βεβαιῶσαι δ' ἐκάστοις την κοινὴν καὶ πάτριον ἐλευθε 9 ρίαν. μέχρι μὲν ουν ὴν Ἀντίγονος ὁ Γονατῆς, πρός io

τε την εκείνου πολυπραγμοσυνην και πρὀς την τῶν Αἰτωλῶν πλεονεξίαν ἀντιταττόμενος διετέλει, πραγ-

των ἀμφοτέρων αδικίας καὶ τόλμης ώστε ποιήσαμσθαι συνθήκας πρὸς ἀλλήλους υπὲρ διαιρέσεως του 15 44 τῶν χαιῶν ἔθνους. 'Aντιγόνου δὲ μεταλλάξαντος, καὶ συνθεμένων τῶν 'Aχαιῶν καὶ συμμαχίαν πρὸς Αἰτωλους καὶ μετασχόντων ευγενῶς σφίσι του πρὀς Αθμήτριον πολέμου, τὰ μὲν τῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας ἡρθη κατὰ τὸ παρόν, υπεγένετο δὲ κοι- - 2 νωνικὴ καὶ φιλική τις αυτοῖς διάθεσις. Θημητρίου δὲ βασιλεύσαντος δέκα μόνον ἔτη, καὶ μεταλλάξαντος τον βίον περι την πρώτην διάβασιν εἰς την πιλυρίδα Ῥωμαίων, ἐγένετό τις ευροια πραγμάτων

3 πρὸς την ἐξ αρχῆς ἐπιβολὴν τῶν Ἀχαιῶν. οἱ γὰρ 25 ἐν τῆ Πελοποννήσω μόναρχοι, δυσελπιστήσαντες ἐπὶ τῶ μετηλλαχέναι μὲν τον Αημήτριον, ὁς ἐναυτοῖς οιον εἰ χορηγὸς και μισθοδότης, ἐπικεῖσθαι δὲ τον υρατον, οἰόμενον δεῖν σφῆς ἀποτίθεσθαι τὰς τυραννίδας, καὶ τοῖς μὲν πεισθεῖσι μεγάλας 30 δωρεὰς καὶ τιμὰς προτείνοντα, τοῖς δὲ μὴ προσμχουσιν ἔτι μείζους ἐπανατεινόμενον φόβους καὶ κιν-

270쪽

δυνους διὰ τῶν 'Ἀχαιῶν, βρμησαν ἐπὶ τὰ πεισθέν- 4τες ἀποθέσθαι μεν τὰς τυραννίδας, ἐλευθερῶσαι δετὰς εαυτῶν πατρίδας, μετασχεῖν δε της των Ῥχαιῶν πολιτείας. Λυδιάδας μεν ουν ὁ Μεγαλοπολίτης ετι 55 ζῶντος Θημητρίου, κατὰ τον αυτοὐ προαίρεσιν, πάνυ πραγματικῶς καὶ φρονίμως προιδόμενος τομελλον, ἀπετέθειτο την τυραννίδα, και μετεσχήκει τῆς ἐθνικῆς συμπολιτείας. Mριστόμαχος δ' ὁ τῶν 6ωργείων τυραννος καὶ Σένων ὁ τῶν Ἐρμιονέων και1ο Κλεώνυμος ὁ τῶν Φλιασίων τότε ἀποθέμενοι τὰς μοναρχίας ἐκοινώνησαν τῆς τῶν Ῥχαιῶν δημοκρατίας.

Ολοσχερεστέρας δὲ γενομένης αὐξήσεως διὰ ταὐτα 45και προκοπῆς περὶ τὸ ἔθνος, Αἰτωλοι διὰ την *15 φυτον αδικίαν καὶ πλεονεξίαν φθονήσαντες, τὐ δὲ πλεῖον ἐλπίσαντες καταδιελέσθαι τὰς πόλεις, καθά περ και πρότερον τὰς μὲν Ῥκαρνάνων διενείμαντο

προς ωλέξανδρον, τὰς τῶν Ῥχαιῶν ἐπεβάλοντο

προς Ἀντίγονον τον Γονατῶν, και τότε παραπλq- 220 σίαις ἐλπίσιν ἐπαρθέντες, ἀπετόλμησαν υντιγόνωτε τῶ κατ ἐκείνους τοὐς καιροὐς προεστῶτι Mακεδόνων, ἐπιτροπευοντι δὲ Φιλίππου παιδὸς οντος, καὶ Κλεομένει τῶ βασιλεῖ Λακεδαιμονίων κοινωνεῖν, και συμπλέκειν ἀμφοτέροις ἄμα τὰς χεῖρας. ὁρῶν- 325 τες γὰρ τον Ῥντίγονον, κυριεύοντα μὲν τῶν κατὰ Μακεδονίαν ἀσφαλῶς, ὁμολογουμενον και πρόδηλον εχθρὸν ὁντα τῶν Ῥχαιῶν διὰ την κατὰ τον Ῥκροκόρινθον πρῆξιν, υπέλαβον, εἰ τοὐς Λακεδαι- 4μονίους προσλαβόντες ἔτι κοινωνοὐς σφίσι τῆς ἐπι- ω βολῆς προεμβιβάσειαν εις την προς το ἔθνος απέχθειαν, ραδίως ῖν καταγωνίσασθαι τοὐς υχαιούς

ἐν καιρῶ συνεπιθέμενοι και πανταχόθεν περιστή-