장음표시 사용
271쪽
5 σαντες αυτοῖς τον πόλεμον. ο δη καὶ ταχέως αν ἐκ των κατὰ λόγον ἐπετέλεσαν, εἰ μη τὸ κυριώτατον παρεῖδον της προθέσεως, ου συλλογισάμενοι διότι ταῖς ἐπιβολαῖς Ἀρατον ἔξουσιν ανταγωνιστην,6 ἄνδρα δυνάμενον πάσης εὐστοχεῖν περιστάσεως. τοι- 5γαρουν ὁρμησαντες ἐπὶ τὰ πολυπραγμονεῖν καὶ χειρῶν αρχειν ἀδίκων ουχ οἰον ηνυσάν τι των ἐπινοηθέντων, ἀλλα τουναντίον καὶ τον Ἀρατον τότε προεστῶτα καὶ τὸ ἔθνος ἐσωματοποίησαν, πραγματικῶς ἀντιπερισπάσαντος εκείνου και λυμηναμένου 1οτ τὰς ἐπιβολὰς αυτῶν. ώς δ' ἐχειρίσθη τα ολα δῆλον
ἔσται δια των λέγεσθαι μελλόντων.
46 Θεωρῶν γὰρ τους Αἰτωλους ὁ προειρημένος
ἀνηρ τον μὲν πόλεμον τον προς αυτους αἰσχυνομένους ἀναλαβεῖν ἐκ του φανερου διὰ τὸ και λίαν 1sεἶναι προσφάτους τὰς ἐκ των 'Ἀχαιῶν ευεργεσίας 2 περὶ τον Θημητριακόν πόλεμον εἰς αυτους, συμβουλευομένους δὲ τοῖς Λακεδαιμονίοις και φθονου- τας τοῖς 'Aχαιοῖς ἐπὶ τοσουτον ῶστε Κλεομένους πεπραξικοπηκότος αυτους καὶ παρἴρημένου Πγέαν, Μαντίνειαν, 'Ορχομενόν, τὰς Αἰτωλοῖς ου μόνον συμμαχίδας υπαρχουσας, αλλὰ καὶ συμπολιτευομένας τότε πόλεις, ουχ οἷον ἀγανακτουντας ἐπὶ τουτοις,8 αλλὰ καὶ βεβαιουντας αυτῶ την παράληψιν, και τους πρότερον κατὰ των μηδὲν ἀδικουντων πῆσαν astaανην ποιουμένους πρόφασιν εἰς τὸ πολεμεῖν διὰ
την πλεονεξίαν τότε συνορων εκουσίως παρασπονδουμένους καὶ τὰς μεγίστας ἀπολλυντας πόλεις ἐθελοντην ἐφ' ω μόνον ἰδεῖν αξιόχρεων γενόμενονο ανταγωνιστην Κλεομένη τοῖς 'Aχαιοῖς, ἔγνω δεῖν κεἰς ταυτα βλέπων ουτός τε καὶ πάντες ομοίως οἱ προεστῶτες του τῶν χαιῶν πολιτεύματος πολέμου
272쪽
175 'μὲν προς μηδένα κατάρχειν, ἐνίστασθαι δὲ ταῖς των Λακεδαιμονίων ἐμβολαῖς. τὸ μεν οὐν πρῶτον ἐπὶ θτουτων ἐσαν των διαλήψεωw θεωροῶντες δὲ κατὰ τοὐς ἐξης χρόνους τον Κλεομένη θρασέως ἐποικο-5 δομουντα μεν το καλούμενον Ἀθήναιον εν τy των Μεγαλοπολιτῶν χώρα, πρόδηλον καὶ πικρον ἀναδεικνύντα σφίσι πολέμιον εαυτόν, τότε δη συνα- 0θροίσαντες τοὐς 'Aχαιοὐς ἔκριναν μετὰ τῆς βουλῆς
ἀναλαμβάνειν φανερῶς την προς τοὐς Λακεδαιμο- 1ο νίους απέχθειαν. Ο μεν οὐν Κλεομενικος προσαγορευθεὶς πόλε- γμος τοιαύτην ἔλαβε την αρχὴν και κατὰ τούτους τοὐς καιρούς. οἱ δ' Ἀχαιοι το μὲν πρῶτον διὰ τῆς 47 ιδίας δυνάμεως ώρμησαν ἀντοφθαλμεῖν τοῖς Λακε- ιβ δαιμονίοις, ἄμα μεν υπολαμβάνοντες κάλλιστον εἰ- ναι το μη δι ετέρων σφίσι πορίζεσθαι την σωτηρίαν, ἀλλ' αυτοὐς δι αυτῶν σώζειν τὰς πόλεις καὶ την χώραν, ἄμα δὲ βουλόμενοι καὶ την προς Πτο- 2λεμαῖον τηρεῖν φιλίαν διὰ τὰς προγεγενημένας εὐ- 0 εργεσίας και μὴ φαίνεσθαι προς ἐτέρους ἐκτείνον τες τὰς χεῖρας. ήδη δ' ἐπὶ ποσὸν τοὐ πολέμου προ- 3βαίνοντος, και του Κλεομένους τό τε πάτριον πολίτευμα καταλύσαντος καὶ την ἔννομον βασιλείανεις τυραννίδα μεταστήσαντος, χρωμένου δε καὶ τῶ 425 πολεμω πρακτικῶς καὶ παραβόλως, προορώμενος Αρατος το μέλλον, καὶ δεδιώς την τῶν Αἐτω- λῶν ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν, ἔκρινε προ πολλου λυμαίνεσθαι την επιβολὴν αὐτῶν. κατανοῶν δε τον θAντίγονον καὶ πρῆξιν ἔχοντα και σύνεσιν και πίστεως αντιποιούμενον, τοὐς δὲ βασιλεῖς σαφῶς εἰ-δώς φύσει μὲν οὐδένα νομίζοντας ουτ' ἐχθρὰν οὐτε φίλον, ταῖς δὲ τοὐ συμφέροντος ψήφοις ἀεὶ με-
273쪽
176 L. H. BELLIIM CLEOMENICUM. Q τρουντας τὰς ἔχθρας και τὰς φιλίας, ἐπεβάλετο λαλεῖν προς τον εἰρημένον βασιλέα και συμπλέκειν τὰς χεῖρας, υποδεικνύων αυτω το συμβησόμενον ἐκγ των πραγμάτων. προδήλως μεν ουν αυτὸ πράττειν ἀσυμφορον ηγεῖτο διὰ πλείους αιτίας. τόν τε 5 γὰρ Κλεομένη καὶ τους Αἰτωλοῖς ἀνταγωνιστὰς πα-8 ρασκευάζειν ἔμελλε προς την επιβολήν, τους τε πολ- λους των 'Aχαιων διατρέφειν, καταφευγων ἐπὶ τους ἐχθρους καὶ δοκῶν ολοσχερῶς ἀπεγνωκέναι τὰς ἐναυτοῖς ελπίδας ' οπερ ῆκιστα φαίνεσθαι πράττων 100 ἐβούλετο. διόπερ ἔχων τοιαύτην πρόθεσιν ἀδήλως 10 αυτὰ διενοεῖτο χειρίζειν. ἐξ ου πολλὰ παρὰ τηνεαυτοὐ γνώμην ήναγκάζετο και λέγειν καὶ ποιεῖν προς τους ἐκτος, δι ών ἔμελλε την εναντίαν ἔμφασιν υποδεικνυων ταυτην ἐπικρυφεσθαι την οἰ- 1511 κονομίαν. Αν χάριν ἔνια τούτων Ουδ' ἐν τοῖς υπομνήμασι κατέταξεν. 48 Εἰδώς δε τοὐς Μεγαλοπολίτας κακοπαθουντας μεν τω πολέμω διὰ το παρακειμένους τῆ Λακεδαίμονι προπολεμεῖν των ἄλλων, Ου τυγχάνοντας δὲ Σοτῆς καθηκουσης ἐπικουρίας υπὰ των 'Aχαιῶν διὰ τοκἀκείνους δυσχρηστεῖσθαι θλιβομένους υπὸ τῆς 2 περιστάσεως, σαφῶς δὲ γιγνώσκων οἰκείως διακειμένους αυτοῖς προς την Μακεδόνων οἰκίαν εκ των κατὰ τὰν 'Ἀμυντου Φίλιππον ευεργεσιῶν, δεῖγμα 25 ποιούμενος διότι ταχέως ἰν υπὀ του Κλεομένους πιεζόμενοι καταφύγοιεν ἐπι τόν υντίγονον και τὰς 3 Μακεδόνων ἐλπίδας κοινολογηθεις ουν δι απορρήτων περὶ τῆς ὀλης ἐπιβολῆς Νικοφάνει και Κερκιδα τοῖς Μεγαλοπολίταις, ο ινες ήσαν αυτOs πα- 304 τρικοὶ ξένοι και προς την ἐπιβολὴν ευφυεῖς, βα- δίως διὰ τούτων ορμὴν παρέστησε τοῖς Μεγαλοπο-
274쪽
L. II. BELLUM CLEOMENICUM. 177λίταις εἰς τὸ πρεσβεύειν προς τοὐς Ἀχαιοὐς καὶ παρακαλεῖν προς τον 'Aντίγονον υπὲρ βοηθείας. οἱ 6μεν οὐν Μεγαλοπολῖται κατέστησαν αυτοὐς τοὐς περὶ τον Νικοφάνη καὶ τον Κερκιδῶν πρεσβευτὰς πρός 5 τε τοὐς 'Aχαιούς κακεῖθεν εὐθέως προς τον υντθονον, ἄν αὐτοῖς συγκατάθηται το εθνος. οἱ δ' 'Aχαι- γοὶ συνεχώρησαν πρεσβεύειν τοῖς Νεγαλοπολίταις.
σπουδῆ δε συμμίξαντες οἱ περὶ τον Νικοφάνη τῶ 8 βασιλεῖ διελέγοντο περὶ μεν τῆς εαυτῶν πατρίδος αυ- 10 τὰ τἀναγκαῖα διὰ βραχέων καὶ κεφαλαιωδῶς, τα δὲ πολλὰ περὶ των ολων κατὰ τὰς εντολὰς τὰς 'Αράτου καὶ τὰς υποθέσεις. αὐται δ' ἐσαν ὁποδεικνύναι την 49 Αἰτωλῶν καὶ Κλεομένους κοινοπραγίαν τί δύναται καὶ ποῖ τείνει, καὶ δηλοῶν ὁτι πρώτοις μεν αὐτοῖς 15 'Aχαιοῖς εὐλαβητέον, εξῆς δὲ καὶ μἀλλον Αντιγόνω. τοὐτο μὲν γὰρ Ἀχαιοὶ τον εξ ἀμφοῖν πόλεμον 2 οὐκ ἄν ὐπενέγκαιεν εὐθεώρητον εἶναι πῶσι, τοὐτο δ ι -- ώς Αἰτωλοὶ καὶ Κλεομένης κρατήσαντες τούτων οὐκ
εὐδοκήσουσιν ουδὲ μὴ μείνωσιν επὶ των υποκειμένων . 2ο ἔτι τοὐ πρόσθεν ρἀον εἶναι τῶ νοῶν ἔχοντι συνωδεῖν. την τε γὰρ Αἰτωλῶν πλεονεξίαν οὐχ οἷον 3 τοῖς Πελοποννησίων δροις εὐδοκῆσαί ποτ ὰν περιληφθεῖσαν , αλλ' ουδὲ τοῖς τῆς 'Eλλάδος, την τε 4Kλεομένους φιλοτιμίαν καὶ την ὀλην ἐπιβολὴν κατὰ 25 μὲν το παρὸν αυτῆς ἐφίεσθαι τῆς Πελοποννησίωναρχῆς, τυχόντα δὲ ταύτης τον προειρημένον κατὰ πόδας ἀνθέξεσθαι τῆς τῶν Ἐλλήνων ηγεμονίας. ῆς θοὐχ οἷόν τε καθικέσθαι μὴ οὐ πρόσθεν καταλυ-
σαντα την Μακεδόνων αρχήν. σκοπεῖν οὐν αυτόν 6
30 ὴξίουν, προορώμενον τὸ μέλλον, πότερον συμφέρει τοῖς σφετέροις πράγμασι μετ Ἀχαιῶν καὶ Βοιωτῶν ἐν Πελοποννήσω πρὸς Κλεομένη πολεμεῖν υπὲρ
275쪽
τῆς των Ελλήνων ηγεμονίας ἡ προέμενον το μέγιστον ἔθνος διακινδυνευειν εν Θετταλία προς Αἰτωλους καὶ Βοιωτους, ἔτι δ χαιους καὶ Λακεδαι-τ μονίους, υπερ τῆς Μακεδόνων αρχῆς. εὰν μὲν Ουν Αἰτωλοὶ την εκ των Ῥχαιῶν εἰς αυτοὐς γεγενημέ- 5νην ευνοιαν ἐν τοῖς κατὰ Λημήτριον καιροῖς ἐν τρεπόμενοι την ησυχίαν ἄγειν ἡποκρίνωνται, καθά περ καὶ νυν, πολεμήσειν αυτοὐς ἔφασαν τους χαι- ους προς τον Κλεομενη ' καν μεν ἡ τύχη συνεπιλαμβάνηται, μη δεῖσθαι χρείας των βοηθησόντων ' Io8 αν δ' ἀντιπίπτη τα τῆς τυχης, Αἰτωλοὶ-συνεπιτίθωνται, προσέχειν αυτον παρεκάλουν τοῖς πράγμασιν, λα μη πρόηται τους καιρους, ἔτι δὲ δυναμs μένοις σώζεσθαι Πελοποννησίοις ἐπαρκέση. περὶ δεπίστεως και χάριτος ἀποδόσεως ραθυμεῖν αυτον 15ωοντο δειν τῆς γὰρ χρείας ἐπιτελουμένης αυτον εὐρήσειν τὰν υρατον ευδοκουμένας ἀμφοτέροις ἡπισ-I0 χνολτο πίστεις. ομοίως δ' ἔφασαν και τον καιρον τῆς βοηθείας αυτον ὐποδείξειν.50 Ο μεν ουν Ῥντίγονος ἀκούσας ταυτα, καὶ δό- mξας ἀληθινῶς καὶ πραγματικῶς ὐποδεικνύναι τονυρατον, προσεῖχε τοῖς εξῆς πραττομένοις ἐπιμελῶς 2 ἐγραψε δὲ καὶ τοῖς Μεγαλοπολίταις, ἐπαγγελλόμενος βοηθήσειν, ἐὰν και τοῖς χαιοῖς τοίτο βουλομ3 μένοις η. των δε περὶ τον Νικοφάνη καὶ Κερκι- 25δὰν ἐπανελθόντων εἰς οἶκον, και τάς τε παρὰ τοὐβασιλέως ἐπιστολὰς ἀποδόντων καὶ την λοιπὴν ευ-
4 νοιαν αυτοί καὶ προθυμίαν διασαφουντων, μετεωρισθέντες οἱ Μεγαλοπολῖται προθυμως ἔσχον ἰέναι προς την σύνοδον των ,χαιῶν καὶ παρακαλεῖν ἐπι- ω σπάσασθαι τον Ῥντίγονον καὶ τὰ πράγματα κατὰ
Σ σπουδὴν ἐγχειρίζειν αὐτω. ὁ δ' υρατος, διακούσας
276쪽
κατ' ἰδίαν των περὶ τον Νικοφάνη την του βασιλέως αῖρεσιν, ἐν ἔχει πρός τε τους υχαιοὐς καὶ προς αυτόν, περιχαρης ην τω μη διακενῆς πεποιῆσθαι την ἐπίνοιαν μηδ' ευρῆσθαι κατὰ την των Αἰτω-s λῶν ἐλπίδα τον 'Aντίγονον εἰς τέλος ἀπηλλοτριωμένον εαυτοs. πάνυ δὲ προς λόγον ηγεῖτο γίγνεσθαι 6 καὶ τὸ τους Μεγαλοπολίτας προθυμους ειναι διὰ των Ἀχαιῶν φέρειν ἐπι τον υντίγονον τὰ πράγματα.
μάλιστα μὲν γάρ, ώς επάνω προεῖπον, ἔσπευδε μη γιο προσδεηθῆναι τῆς βοηθείας ' εἰ δ' ἐξ ανάγκης ἐπι ς'
τολο δέοι καταφευγειν, ου μόνον ἐβούλετο δι' αυ-
τοὐ γενέσθαι την κλῆσιν, ἔτι δὲ μἀλλον εξ απάντων των Ἀχαιῶν. hωνία γάρ , εἰ παραγενόμενος ου ὁ βασιλευς καὶ κρατήσας τω πολέμω τοὐ Κλεομέ-
15 νους καὶ των Λακεδαιμονίων, ἀλλοιότερόν τι βουλευσοιτο περὶ τῆς κοινῆς πολιτείας, μήποθ' ὁμο- 1ογουμένως των συμβαινόντων αυτὰς ἀναλάβy την αἰτίαν, δόξαντος δικαίως τοὐτο πράττειν δια την ἐξ 9αυτOs προγεγενημένην αδικίαν περὶ τον κροκό- 20 ρινθον εις την Μακεδόνων οἰκίαν. διόπερ ἄμα τῶ 10 παρελθόντας τους Μεγαλοπολίτας εις τὰ κοινὸν βουλευτήριον τά τε γράμματα τοῖς 'Aχαιοῖς ἐπιδεικνυ- ναι καὶ διασαφεῖν την ὀλην ευνοιαν του βασιλέως, προς δὲ τουτοις ἀξιοῶν ἐπισπάσασθαι τον Αντίγο- 25 νον την ταχίστην, εiναι δὲ και τό πλῆθος ἐπι τῆς αυτῆς ορμῆς, προελθών υρατος, και την τε τOs 11 βασιλέως προθυμίαν ἀποδεξάμενος και την των πολλῶν διάληψιν ἐπαινέσας, παρεκάλει διὰ πλειόνων μάλιστα μεν πειρῆσθαι δι αυτῶν σώζειν καὶ τὰς 30 πόλεις καὶ την χώραν ουδὲν γὰρ εiναι τούτου καλ-λιον ουδὲ συμφορώτερον ἐὰν δ' ἄρα προς τοὐτο 12
τὸ μέρος ἀντιβαίνρ τὰ τῆς τύχης, πρότερον ἐφη
277쪽
δεῖν ἐξελέγξαντας πάσας τὰς ἐν αυτοῖς ἐλπίδας τότε 51 καταφευγειν ἐπὶ τὰς των φίλων βοηθείας. ἐπισημηναμένου του πλήθους, ἔδοξε μένειν ἐπὶ των υπο-
2 κειμένων και δι αυτῶν ἐπιτελεῖν τον ἐνεστῶτα πόλεμμον. ἐπεὶ δὲ Πτολεμαῖος μεν ἀπογνους το ἔθνος Κλε- sομένει χορηγεῖν ἐπεβάλλετο, βουλόμενος αυτὸν ἐπαλείφειν ἐπὶ τον Ἀντίγονον διὰ τὸ πλείους ἐλπίδας
ἔχειν ἐν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἡπερ ἐν τοῖς 'Aχαιοῖς του δυνασθαι διακατέχειν τὰς των ἐν Μακεδονία βασιλέων 3 ἐπιβολάς, οἱ δ' 'Aχαιοὶ τὸ μεν πρῶτον ήλαττώθη- 10σαν περὶ τὸ Λυκαιον, συμπλακέντες κατὰ πορείαν τῶ Κλεομένει, τὸ δὲ δευτερον ἐκ παρατάξεως ἡττήθησαν ἐν τοῖς Λαδοκείοις καλουμένοις της Μεγαλοπολίτιδος, ὀτε και Λυδιάδας ἔπεσε, τὀ δε τρίτον ὁλοσχερῶς ἔπταισαν ἐν τρ Θυμαία περὶ τὸ καλού- 1sμενον Ἐκατόμβαιον, πανδημεὶ διακινδυνευοντες, τότο ξδη των πραγμάτων ουκέτι διδόντων αναστροφην νάγκαζε τὰ περιεστῶτα καταφευγειν ὁμοθυμαδὸν
ἐξαποστείλας υρατος προς υντίγονον ἐβεβαιώσατο Eo 6 τὰ περὶ τῆς βοηθείας. παρεῖχε δ' αυτοῖς απορίαν καὶ δυσχρηστίαν μεγίστην τὸ μήτε τον βασιλέα δοκεῖν αν βοηθῆσαι χωρὶς του κομίσασθαι τον 'Aκροκόρινθον και λαβεῖν ὁρμητήριον προς τον ἐνεστῶτα πόλεμον την των Κορινθίων πόλιν, μήτε τους 'Aχαι- 25ους ὰν τολμῆσαι Κορινθίους ἄκοντας ἐγχειρίσαι Μα-7 κεδόσι. διὸ καὶ τὸ πρῶτον υπέρθεσιν ἔσχε τὸ διαβουλιον χάριν τῆς περὶ τῶν πίστεων ἐπισκέψεως. 52 ὁ δὲ Κλεομένης, καταπληξάμενος τοῖς προειρημένοις ευτυχήμασι, λοιπὸν ἀδεῶς ἐπεπορευετο τὰς πό- ωλεις, δε μὲν πείθων, αις δὲ τὸν φόβον ἀνατεινό-2 μενος. προσλαβὼν δὲ τῶ τρόπω τουτω Καφύας,
278쪽
L. II. BELLUM CLEOMENICUM.181 Πελλήνην, Φενεόν, υργος, Φλιουντα, Κλεωνάς,
Ἐπίδαυρον, Ἐρμιόνα, Ποίζηνα, τελευταῖον Κόριν-.θον, αυτὰς μεν προσεστρατοπέδευσε τῆ των Σικυωνίων πόλει, τους δ' Ἀχαιους απέλυσε του μεγί-6 στου προβλήματος. των γὰρ Κορινθίων τῶ μεν δώράτω στρατηγουντι καὶ τοῖς Ῥχαιοῖς παραγγειλάντων ἐκ τῆς πόλεως ἀπαλλάττεσθαι, προς δε τον Κλεομένη διαπεμπομένων καὶ καλουντων, παρεδόθη τοῖς χαιοῖς αφορμὴ καὶ πρόφασις ευλογος. ἐς ἐπι- l10 λαβόμενος Αρατος καὶ προτείνας Αντιγόνω τὸν Ἀκροκόρινθον, κατεχόντων ωχα ν τότε τον τόπον τοὐ-τον, ἔλυσε μεν το γεγονὸς ἔγκλημα προς την οἰκίαν, ἱκανὴν δὲ πίστιν παρέσχετο τῆς προς τα μέλλοντα κοινωνίας, το δὲ συνέχον, ὁρμητήριον παρε- 15 σκευασεν ντιγόνω προς τον κατὰ Λακεδαιμονίων κόλεμον. Ο δὲ Κλεομένης, ἐπιγνοὐς τους Ῥχαιοὐς συντι- Sθεμένους τὰ προς τον Αντίγονον, ἀναζευξας απὼ του Σικυῶνος, κατεστρατοπέδευσε περι τόνγσθμόν. 20 διαλαβὼν χάρακι καὶ τάφρω τον μεταξὐ τόπον τουτε ώκροκορίνθου καὶ των υνείων καλουμένων ορῶν
πῆσαν ξδη βεβαίως περιειληφὼς ταῖς ἐλπίσι την Πελοποννησίων αρχήν. Ἀντίγονος δὲ πάλαι μεν οὐν ἐν παρασκευὴ, καραδοκῶν τὸ μέλλον κατὰ τὰς 25 υποθέσεις τὰς ώράτου τότε δὲ συλλογιζόμενος ἐκ γτῶν προσπιπτόντων ὁσον ουπω παρεῖναι τον Κλεομένη μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς Θετταλίαν, διαπεμψάμενος πρός τε τόν Ἀρατον και τοὐς Αχαιοὐς υπὲρ τῶν ώμολογημένων, ὴκεν ἔχων τὰς δυνάμεις διὰ 3ο τῆς Εὐβοιας ἐπὶ τον 'Iσθμόν. οι γὰρ Αἰτωλοὶ πρὸς Θ
τοῖς ἄλλοις και τότε βουλόμενοι κωλυσαι τον υντίγονον τῆς βοηθείας, ἀπεῖπον αυτω πορευεσθαι μετὰ
279쪽
δυνάμεως ἐντὸς Πυλῶν ' εἰ δὲ μη, διότι κωλυσουσι μεθ' ὁπλων αυτου την δίοδον.s V μεν ουν Ἀντίγονος καὶ Κλεομένης ἀντεστρατοπέδευον ἀλλήλοις, ὁ μὲν εἰσελθεῖν σπουδάζων εἰς Πελοπόννησον, ὁ Κλεομένης κωλsσαι της εἰσό- 553 δου του 'Aντίγονον. οι δ' 'Aχαιοί, καίπερ ου μετρίως ήλαττωμένοι τοῖς ὁλοις, δμως Ουκ ἀφίσταντο τῆς προθέσεως ουδ' ἐγκατέλιπον τὰς ἐν αυτοῖς ἐλ-2 πίδας, αλλ' ἄμα τω τον 'Αριστοτέλη τον 'Ἀργεῖον
επαναστῆναι τοῖς Κλεομενισταῖς, βοηθήσαντες και 10 παρεισπεσόντες μετὰ Tιμοξένου του στρατηγοs, κατο3 λαβον την των ' γείων πόλιν. o δὴ και νομιστέον αἰτιώτατον γεγονέναι τῆς των πραγμάτων κατορθώσεως. τὸ γὰρ ἐπιλαβόμενον τῆς ορμῆς του Κλεομένους καὶ προηττῆσαν τὰς ψυχὰς τῶν δυνάμεων istosτο ἡν, ὼς ἐξ αυτῶν φανερὰν ἐγένετο τῶν πραγ- 4 μάτων. καὶ γὰρ τόπους εὐφυεστέρους προκατέχων, και χορηγίαις δαφιλεστέραις υντιγόνου χρώμενος, καὶ τόλμρ καὶ φιλοτιμία μείζονι παρωρμημένος,5 δμως ἄμα τω προσπεσεῖν αυτῶ διότι κατειλῆφθαι 'o συμβαίνει την τῶν Ἀργείων πόλιν υπὸ τῶν 'Aχαιῶν,εέθυς ἀνάσπαστος, απολιπὼν τὰ προδεδηλωμένα προτερήματα, φυγὴ παραπλησίαν ἐποιεῖτο την ἀποχώρησιν, δείσας μη πανταχόθεν αυτὰν περιστῶσιν 6 οἱ πολέμιοι. παραπεσὼν δ' εἰς 'Αργος, καὶ κατὰ αποσὸν ἀντιποιησάμενος τῆς πόλεως μετὰ ταυτα, γενναίως μεν τῶν Ἀχαιῶν, φιλοτίμως δε τῶν 'Aργείων ἐκ μεταμελείας αυτὸν ἀμυναμένων, ἀποπεσὼν και ταυτης τῆς επιβολῆς, καὶ ποιησάμενος την πορείαν διὰ Μαντινείας, ουτως ἐπανῆλθεν εις την κ54 Σπάρτην. ὁ δ' 'Aντίγονος ασφαλῶς εἰς την Πελοπόννησον εἰσελθὼν παρέλαβε τον υκροκόρινθον,
280쪽
ουδένα δε χρόνον μείνας εἰ χετο των προκειμένων καὶ παρῆν εἰς Αργος. ἐπαινέσας δὲ τους 'Αργείους, Σκαὶ καταστησάμενος τα κατὰ την πόλιν, αὐθις ἐκ ποδὸς εκίνει, ποιούμενος την πορείαν ώς ἐπ' Ἀρ-s καὁίας. ἐκβαλὼν δὲ τὰς φρουρας ἐκ των εποι- 3κοδομηθέντων χωρίων υπὸ Κλεομένους κατά τε την Αἰγλιν καὶ Βελβινῆτιν χώραν, καὶ παραδους τὰ φρούρια Μεγαλοπολίταις, ηκε προς την των Αχαιῶν σύνοδον εἰς Αἴγιον. ἀπολογισάμενος δὲ περὶ των 1 Io καθ' αυτὸν και χρηματίσας περὶ των μελλόντων, ετι δε κατασταθεὶς ἡγεμὼν απάντων των συμμάχων, μετὰ ταὐτα χρόνον μέν τινα παραχειμάζων διέτριβε περὶ Σικυῶνα καὶ Κόρινθον. της δ' ἐαρινῆς ώρας μισταμένης ἀναλαβὼν τὰς δυνάμεις προηγε.1b και διανύσας τριταῖος προς την των Τεγεατῶν πό- Rλιν, ἀπηντηκότων και των Αχαιῶν ἐνταὐθα, περι-
στρατοπεδεύσας ἡρξατο πολιορκεῖν αυτην. τῶν δὲ τΜακεδόνων ἐνεργῶς χρωμένων τη τε λοιπῆ πολιορκία καὶ τοῖς ὀρύγμασι, ταχέως ἀπελπίσαντες οἱ Π-20 γεῆται την σωτηρίαν παρέδοσαν αυτούς. ὁ δ' 'Aντί- ηγονος, ἀσφαλισάμενος τα κατὰ την πόλιν, εἴχετο κατὰ τὸ συνεχες τῶν ἐξης, καὶ προηγε κατὰ σπουδὴν εἰς την Λακωνικήν. ἐγγίσας δὲ τῶ Κλεομένει sπροκαθημένω τῆς εαυτοὐ χώρας κατεπείραζε, καὶ 25 συνίστατό τινας ἀκροβολισμούς. προσπεσόντος δε 10 διὰ τῶν κατασκόπων αὐτῶ τοὐς εξ υρχομενοῶ στρατιώτας παραβεβοηθηκέναι προς τον Κλεομένη, παραυτίκα ποιησάμενος ἀναζυγὴν ὴπείγετο. καἰ τον 1 Iμὲν υρχομενὸν ἐξ ἐφόδου κατὰ κράτος εDε μετὰ
ω δὲ ταsτα περιστρατοπεδεύσας την τῶν Μαντινέων ἐπολιόρκει πόλιν. ταχῶ δὲ καὶ ταύτην καταπληξα- IS μένων τῶν Μακεδόνων καὶ λαβόντων υποχείριον,