Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

221쪽

μυελόν, ἀφε λόν τ' ἐπιγανώσας σιλφίφ. παρ' ἐμου' ἐὰν μηκαθ', εκαστον πάντα δ' να---- δωδέκατον ουπιαν ἀπολάβοις Β δίκιαος ὁ λόγος λώβάκιον, ψηφον λέγε.

B. ἔστ' ωμοτάριχος πέντε χαλκῶν. A. a γ' τερον. B. μυς ἐπτὰ χαλκῶν. . ουδὲ ἀσεβεῖς οὐδεπω. B. τῶν ἐχίνων ὀβολός. . πνευεις ἔτι.

χρηστη γ' R-ταὐτm G ὀβολους. A. τί γαρ ἐβοῶμεν; B. - κυβιον τριωβόλου. A., νε ιδ κεχειρῶν γε ου ἐπράξατ υδε εν. us' ου οἶσθας, μακάριε τ' ἀγοράν, οτικοεδηδόκασι τα λάχαν' αἱ τρωξ- νεαλ δια τουτο - τάριχος ἀθεικας διπλασίου; B. ὁ ταριχοπώλης εστίν ' ελθὼν πυνθάνου.

B. ον οπτον ἰχθυν ἐπριάμην δραχμης. . παπαῖ, ωσπερ πυρετος ἀνηκεν, εἶτ' ἐπέτεινεν αυ.

B. πρόσθες τον οἶνον, - μεθυόντων προσέλαβονυμων, χόας τρεῖς δέ οβολων ό χους. 87 γκέσιος δ' εν δευτερω περὶ λης πηλαμυδας κυβι εἰναί νοσι μεγάλα κυβίων φωνημονεύει ΠΟ- σεί -- ἐν Μεταφερομενφ. -υδημος ἐν τβ παρὸ ταρίχων τον δελκανόν φησιν ἰχθυν ὀνομάζεσθαι απο-λκωνος ἡ ποταμῶ ἀφ' ουπερ καὶ ἡ σκεο ι

222쪽

- ταριχευόμενον ευστομαχωτατον εἰναι Αωρίων δ' ἐν ταπερὶ ἰχθυων τον λεπτινο ν λεβίαν νομάζων

φυσὶ λέγειν τινὰς ς ὁ αὐτός ἐστι τμειλκ- , τόν τε

κορακῖνον - πολλῶν λέγεσθαι σαπέρδην κά εἶναι κράτιστον τον ἐκ τῆς Μαιώτιδος λίμνης θαυμαστοὐς--.ἶναι λέγει καὶ τους περὶ Ἀβδηρα λισκομένους κεστρεῖς, ους τοπις περὶ Σινώπην, κάνταριχευομένους ευστομάχους πάρχειν τους προσαγορευομένους φησὶ μυλλους υπὸ μὰν τινῶν καλεῖσθαι ἀγνωτίδια, --τινῶν πλατιστάκους, οντας τοπις αυτούς, οκαθάπερ καὶ τον χελλαρίην καὶ γαρ καὶ Οὐτον ενα οντα ἰχθυν πολλῶν ονομασιῶν τετυχηράναι καλε σθαι - καὶ βάκχον καὶ μίσκον καὶ χελλαρίχνα οἱ Ουν μείζοι ες αυτῶν ονομάζονται πλατίστακοι, οἱ δε μέσην ἔχοντες ηλικίαν μυλλοι, οἱ δὲ βαιοὶ τοῖς με 1sγέθεσιν ἀγνωτιδια μνημονεύει δὲ τω μύλλων καὶ Ἀριστοφάνης ἐν κάσι σκόμβροι κολίαι λεβίαι μυλλο σαπερδω θυννίδες. 88. EM Mahotissimvσαντος του --υσι κλέοπις, ὁ γραμμαπικος ἔφη Θῆρος, αλλὰ μην καὶ υεντιφάνης ποιητης ἐν Θευκαλιωνι ταρίχων τῶνδε μεμνηται τάριχος ἀντακαῖον εἴ τις βουλετ γαδειρικήν, βυζαντίας δὲ θυννίδος ευφραίνετ' οναῖς. καὶ ἐν Παρασίτροτάριχος ἀντακαιον ἐν μέσφ πω μολευκον θερμόν. Νικόστρατός τε η Φιλέταιρος ἐν Ἀντυλλωβυζάντιόν τε τεμαχος ἐπιμαχευσάτω, -

223쪽

Pτίλτον μέγιστον ζων δραχνῆς δυοῖν ἐπὶ τούτοις ο Οὐλπιανος ἀποβλέψας εἰς τον Πλουταρ- έμῖν τοῖς , λεξανδρευσι κατέλεξε μενδησίους ων 10 ουδ α μαινόμενος κυων γευσαντο αν ποτε, τῶν καλῶν μυημινήριον, ἡ τῶν ταριχηρο- σιλουρο - καὶ 119 ὁ Πλοώταρχος , ὁ μὲν ημινηρος, ἔφη, τί διαφερε του προκαταλελεγμένου ημιταριχου, ου ὁ καλος μῶν Ἀρχέστρατος μέμνη αι ἀλλ' ομως νόμασεν ημίνηρον οέδεξατ' ἀντακαῖον ον τρέφει μέγας Ἱστρος, Σκύθαισιν ημίνηρον ἡδονην.κιὰ τον μενδησιον ουτως ὁ αὐτος καταλέγει μενδησι ' ωραῖος ἀκροπαστος - , ξανθαισιν οπτὸς κεφαλος ἀκτῖσιν πυρος. ταῶτα δὲ τα βρώματα οτι πολλω δίω ἐστὶ τῶν παρὰ περισπο δάπτων κοττα - λέπιδι οἱ πειραθέντεςJἴσασι λέγε ουν μῖν καὶ συ εἰ καὶ ἀρσενικῶς ο τάριχος λέγεται παρ' Ἀντικοῖς παρὰ γαρεπιχάρμ' οἰ-89. A ζητἀντα προφθασας ο Μυρτώ- ἔφη, Κρατῖνος μὲν ἐν Λιονυσαλεξάνδρωἐν σαργανίοιν αξω ταρίχους ποντι κουλ

εριστοφάνης Θαιταλε ιν -κ αἰπυ--αι τον τάριχον τουτονὶ

224쪽

καὶ τῶν αφάνων ἔψειν χρή, ἡμῶν ς απο χεῖρας εχεσθαι. ἰδίως ν ἐσχημάτισται παρ' Ἐρμίππ' ἐν Ἀρτοπώλισι Σοφοκλῆς τ' ἐν Φινεῖ νεκρής, τάριχος εἰσορῶν αἰγύπτι .υποκοριστικῶς δ' εἰρηκεν Ἀριστοφάνης ἐν Εἶρm' in ἀγόρασύ τι χη 'τον εἰς πρὸ το των. a Kηνφιπόδωρος ἐν Ῥίκρεάδιόν τι φαυλον η ταρίχιον. Φερεκράτης ἐν υτομόλοις ἡ γυνὴ δ' ἡμῶν κἀναφλώιθον ἔ- ψ' η φακην,

αναμενε καὶ σμικρολοπτῶσ ορφανον ταρίχιον.

Ἀττιαοὶ δὲ Ουδετέρως λέγουσι, καὶ γίνεται' γενικητου ταρίχους πιπνίδην Πτωχεις - αν φάγοιτ' - κο ὶ ταρίχους - αὐδὲ δοτικη ταρίχει - , ξίφει ἐπὶ τεταρίχει φδε τοίνυν κοπτετον Μένανδρος 'Eπιτρέπουσιν, καὶ ἐπὶ αδεματαπιες

ἐπέπασα

225쪽

ρεφίλου του ταριχοπώλου υἷους , ' φησιν Ἀλεξις ἐν Ἐπιδαυρι-ουτως εἰσηγαγεν τάριχος, Ους καὶ Φοκλης ροἰδὼν ἐπὶ τωνάππων δυο σκήμβρον ἐφη ἐν τοῖς σατυρ λις ἁναι. μνημονευε δ' αὐτῶ, κάγ-ερίδης ο ρητωρ. 1ο νουχε του ταριχοπώλου μεμνη- Ἀντιφάνης ἐν πι- ρίδι - η ἐλθών τε προ τον τεμαχοπωλη. περίμενε,

Ἱππωκ καν Σωράκοις Φείδιππος τερος τις ταριχηγος ξέν--m ορμην ἐχοντωι ἐπὶ το πιεῖν ὁ Λάφνος ἔφar ἀνατείνας

μετρον τροφην πρωτου πίνειν , κάν -- τας εἰ σμενα προπαρατίθεσθαι, περιφοράς. ἐκ διαστηματος οει - εἰ φερομένας ἐναλλάττειν τὰ ἀπο του οἴνου πρω-- ζοντα τεσπομά. καὶ δηγμῶν αἴτια οὐ θιπτα

μεια οχνται τινες αυτ εἶναι καὶ κακοστόμαχα,

λέγω δη λαχανων καὶ ταρίχων - δηκτικόν τι κεκτημένα, ευθετεῖν δὲ - κολλωδη καὶ ἐπι--ονται βρώματα, ἀγνοουντες τι πολλα,- τας ἐκαρώσεις

ποιουντων ευλυτους ἐκ των ἐναντίων εὐστόμαχα καθ -

226쪽

εἰς τὰς ορμὰς εἰς ταυτα . . . μη ομίως τῶν πολυτρίψων ἀπολαυειν. τας δε αθρόους ἐν ἀρχη πόσειe ἐκκλιτέον ' δυσκλητοι γὰρ εἰς τον πλείονα των πρῶνε υλυωθιος ἐν τω περὶ της Αλεξάνδρου κάὶ Ηφαιστίωνος ταφης, οὐκ τίσταντο πίνειν ευτάκτως, ἀλλ' -

νασθαι - σιτίων ἀπολαυειν

92. up oo' ὁ Σίφνιός φησι τὰ ταρίχη τὰ ἐκ των θαλασσίων καὶ λιμναίων καὶ ποταμίων γινόμενα ἐστὶν ολιγότροφα ὀλιγόχυλα καυσώδη ευκοίλια ἐρεθιστικὰ ραεως κράτι στα-των μὰν ἀπωνων κυμα, καὶ μαῖα καὶ τα τούτοις ομια γένη, --δὲ πιόνωντα φύννεια καὶ κοι - τα δὲ παλαια κρεωσου καὶ

δριμύτερα , καὶ μαλιστα τα βυζάντια το δὲ θύννειον, φησί, γίνεται ἐκ της μειωνος πηλαμυδος, ων το μι--ον ἀναλογα, κυβίφ, ἐξ ου γένους καὶ το ειώραων η δὲ σάρδα προσέοικε τω κολία μεγέθει. ὁ δὲ l2νσκομβρος κοsφος καὶ ταχέως ἀποχωρῶν του στομάχου.ὐκολίας δὲ σκιλλψδέστερος, δηριτικωτερος καὶ κακωχ λώτερος, τρόφιμος , κρείσσων δὲ ὁ ἀμυκλαιος - ωπανός, ο σαξιτανος λεγόμενος λεπτότερος γὰρ καὶ κγλυκύτερος Στράβων ἐν τρίτ' Γεωγραφικῶν προς ταῖς μακλέους - -- σοις κατα--χμωνα

227쪽

ρίχη ἐπωνύμως λέγεσθαι, κάναλ Σκομβροαρίαν, ἀπο-ων αλισκομενων σκόμβρων , ζ ν τ αριστον σκευάζεσθαι γάρον οἰχ λεγόμενοι μελανδρυαι, ν λικι, ππίχαρμος μνημονεύει ἐν ----πιδυσσεῖ --τως ποτιφόρ-ον - τέμαχος ει πομελανδρυωδες μέλανδρυς δὲ τῶν μεγίστων θώνων εἶδός ἐστιν, λΠάμιλος ἐν τοῖς περὶ νομάτων παρίστοι, καὶ ἐστιτατεμ ια αὐτου λιπαρωτερα.1 93. ν δείμοτάριχον φησὶν ὁ Λίφιλος κητημα τινες λέγουσι, καὶ εστι βαρ καὶ γλοιῶδες, προσέτι δὲ κάνδυσπεπτον. ο δὲ ποτάμιος κορι-νος, ον πέλτη 'τινὲς καλουσιν λά- του Νείλου , -- κατὰ την'πιωξάνδρειαν ἰδίως ημίνηρον --αγχηγιν, ποπ με φ1λλος μέν ἐστι καὶ ηκιστα κακόχυλος, αραώδης τροφιμος ευπεπτος ευανάδοτος, κατα πάντα του μυλλου κρείσσω l . τα μέντοι Των ἰχθέων κα των ταρίχων απάντα δυσπεπτα δυσφθαρτα, μὰλλον οντα τῶν λιπα-ρι--- H- όνων σκληρότερα γαρ μένει κα ὶ ἀδιαίρετα γίνεται δὲ ευστομα μεθ' αλῶν σβεσθέωτα καὶ ἐποπτηθέντα πάντας δὲ χρὴ τους ταρίχους πλύνειν, χρι αν το δωρ --μον καὶ γλυκῶ γένη - ὁ δ' ἐκ θαλάατης ψόμενος τάριχος γλυκύτερος γίνει Ἀται, θερμοί τε ι ταριχοι δίονες εἰσίν Μνησίθεος δ'ει ὁ Ἀθηναῖος ἐν τφ περὶ ἐδεστῶ 'οἱ ἀλυκοὶ φησὶ καὶ γλυκεῖς χυμοὶ πάντες πάγουσι τὰς κοιλίας οἱ β' οξεῖς καὶ δριμεῖς λυουσι την υρησιν οἰ-πικροὶ μἀλλον μένοισιν ουρητικοί, λυουσι δ' αυτῶν ἐνιοι - τὰς κοιλίας οἱ δὲ στρωφ- τας ἐκκρίσεις . . - πενοφῶν δὲ Ο μουσικωτατος ἐν τω ἐπιγραφομένω γέ-

ρω τυραννικω διαβάλλων τα τοιαυτα ρtόματά

φησι τί γάρ, ἔφη ὁ Ἱέρων, τὰ πολλα, τα μηχμνή-

228쪽

Poξέα καὶ δριμε καὶ στρυφνὰ καὶ τα τούτων ἀδελφά; mra v μὰν ουν, ἐφη ὁ Σιμωνίδης πάνυ γέ μοι δο- κοῶντα παρα φύσιν εἶναι τια τα -οι-- ἄλλο τι ΟΙΩ, ἔφη ὁ Πρων , ταλα τα ἐδεσματα ἐναι η μη δια κακης καὶ ἀσθενουσης φυχης ἐπιθυμηματα. ἐπενοῖ γεονται τουτων - σοφισμάτων 's4. Ἐπὶ τούτοις λεχθεῖσιν Κυνουλκος πιεῖν

εστιν ευρεῖν καὶ περσικα νόματα κείμενα δια την122 τῆς προεως συνηθειι ν,ώς πιυς παρασάγγας καὶ τους Σοάγγάρους καὶ την σχοῖνον η - σνῖνον μέτρον δ' ἐσ- τούτο μου μεχρι νυν -- παρὰ πολλοῖς καλ--uευον μακεδονίζοντάς τ' οἶδα πολλους των Ἀττικῶν

δια την προιναν βέλτιον δ' η' μοι αἷμα, ινμον πιι- ο θεμιστοκλέους γὰρ θάνατος αἱρετωτερος η εἰς σὲ ἐμπεσεῖν ου γαλαν εἰποροι ταύρειον δωρατιεῖν, περ σὐ Οὐκ οἶ- τί τιν οὐδὲ γαρ ἐπίστασια στι κάὶ παρὰ ταῖς ἀρίστοις των ποιητων καὶ

, γραφειῶν εἴρηταί τι να καὶ φαυλα Κηφισόδωρος γουν δο

229쪽

εἰρημενα, οἷα παρὰ μεν , ρχιλόχω το πάντ' ανδρα σκολυπτειν , εοδώρρο δὲ τ κελευειν μὲν πλέον ἔχειν, ἐσα-- δὲ - δεων, ψιμαμ τε - την γλῶτ- ταν ομωμοκέναι φάναι, καὶ Σοφοκλεῖ το ἐν Αἰθίοψιν

εἰρημένον--- τοι σοι προς χάριν τε κου β' λέγω, ἡ δ' -τος--ερ οἱ σοφοὶ τὰ μειδίκαι ἐπαίνει, του δὲ κερδαίνειν ἔχου. i ,αὶ ἀλλαχου δ' ὁ αυτος ἔφη μηδὲν εἶναι λμα σὐν κέρδει κακον μηρω δὲ τ τηε - ἐπιβουλευσαι τ'

κνι καὶ τον 'Ἀρη μοιχευειν ἐφ' ἐς πάντες κατηγο ρουσιν αυτῶν.

95. εἰ - κἀγω τι μαρτον, ω καοί νιν ὀνο- μάτων καὶ μἀτον θηρευτά, μη χαλέπαινε κατὰ γαρτον Μιλησιον ιμόθεον τον ποιητη οὐκ ἀείδω τὰ παλαιά καυνα γὰρ θάμα σιγωσανέος ο Ζευς βασιλευει' et 'ο πάλαι δ' ῆν Κρόνος αρχων. ἀπίτω μουσα παλαιά.

B καυλ' ἐγχείρημα, καν τολμηρον η, πολλῶν παλαιῶν ἐστὶ χρησιμώτερον. οτι δὲ καὶ Οὐαρχαῖοι οἰδασι το -τω λεγόμενον γωρ, ει μη πάλιν ἀγανα κτωοῖς δηθάκτα -- λέγοντος, δείξω κατὰ γαρ τὸν Φερεκράτους -- προασιλέα εἴποι τις αὐτῶν πάνυ δοκη δε ξίων, ἐγὼ δ' αν ἀντείποιμι, μη πολυπραγμόνει

αλλ' εἰ δοκι ,α πρόσεχε τὸν νουν κἀκροῶ

230쪽

Γτου ταυρείου δατος ποῖόν ἐστι δηλῶσαι. των γαρ

τοιούτων φωνῶν γω διψῶ καὶ ὁ Κυνουλκος, ἀλλαυλαιως λαβών ει Πυθαγοριζούσης βυδατος ἀπεφθου κυαθον αν δ' μον βαρυ καὶ κοπῶδες.

- δι ταύρειον οδωρ ἀνόμασεν, ἁ φίλε, Σοφοκλῆς ιν

Αἰγει, απο ου περὶ ροιζῆνα ποταμῶ ανθου, παρ' ψ καὶ κρηνη τις Τχεσσα καλειται. 10123 96. Ηπίσταιται ν, παλπιοὶ καὶ το πάνυ ψυχροωτδωρ ἐν τα δε προπόσεσυλ αλλ' - ἐρω, ἐ- μη -ὶ συ με διδαξης εἰ επινον θερμον δωρ ἐν ταῖς ευωχίαις οἰ -Him. οἰ κρατυες ἀπο του συμβεβηκοτος της νομασίας μυχον ουτοί τε κερασθέντες παρι,

τρόπον ποκαιόμενοι ὁτι γαρ οἴμοι θερμον δωρμπολις μὲν ἐν ,- παρίστησιτο χαλκίον θερμαίνεθ' ημῖν καὶ θ- πέττειν τινὰ κέλευ ῖνα σπλάγχνοισι συγγεν-

ἐν χυτρα δε μοιοπως δωρ εψοντα μηδεν οφομαι. - γαρ κακον ἔχω μηδ' ἔγ- - ἡ Ἀρα αστρέφη με περὶ την γαστέρ' η ἀνέμφαλόν, παρὰ Φερτάτου δακτύλιος ἐστί μοι δραχμης. ἐν δ' Ἀλειπτρία, φέρεται - δρῶμα καὶ λ Ἀλφεις, ἐὰν δὲ τουργαστηριον ποιητε περ βόητον, κατασκεδῶ, νὴ τὰ , φίλην Λημ ποα την μεγίστην μαρντιανα υμῶν ἐκ μέσου μνασα του λέβητος