Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

191쪽

PEυφρων ὁ ἐν Παραδιδομεροουμος διδάσκαλος δὲ μητραν σκευάσας παρέθη ε Καλλιμέδοντ κἀσθίονθ' αμα ἐποίχ' πηδῶν οθεν ἐκληθη Κάραβος. Λιώξιππος δ' ἐν άντιπορνοβοσκω ἀων ὁ ἐπι με βρωμάτων, ώς μουσικῶν Φυστρα μη ρας χόλικας ἐν δε Ἱστοριογράφω στοὰν διεξεπαιεν Ἀμφικλῆς μήτρας δύο

βουλος δ' εν Λευκαλίωνι

η τάτια νῆστις πλευμονες μήτρα. 58. Ἀοκἀς ὁ Σάμιος, ὁ Θεοφράστου γνωριμος, καὶ την συνωπῶ χρησιν αυτῆς οἶδεν ἀναγρά-D φων οsν το ΙΠτολεμαίου συμπόσιον φησιν οὐτως μήτρας τινος περιφερομωὶς ἐν οξε καὶ ὁπμ. - δὲ - μέμνη- ωντιφάνης ἐν Θυσέρωσι περὶ μι νη τον λόγον ποιούμενος ἐκεῖσε διαπλέωα Ἀθεν διει -- ημεν, ἐρρωψαι λέγων

της δὲ διαφορῆς της περὶ την ἐκτομίδα μνημονεύει 'l

ει αλλὰ λοπάς, εὐφραιν μήτρης καλὰ προσωπα ἐκβολάδος, δέλτοιξ, ἐν κλιβάνω ηδέα κων. Σώπατρος δ' ἐν μὲν ' πολυτω φησίν ἀλλ' οἷ μήτρα καλλίκαρπος ἐκβολῆς δίεφθα λευκανθεῖ, τυρομπι δέμας.a ἐν δὲ Φυσιολόγωμήτρας υείας ου ἀφεψηθεὶς τομος,

την δηξίθυμον ἐντος ὀξάλμην ἐχων.

192쪽

οἐν- σαις δρφεῖαν ωθῶν πηγανῖτιν εἰς χολην. 59. O μέντοι ἀρχαιοι πάντες προτω δειπνεῖν ου παρέφερον ουτε μ ρας -- θρίδακας ουτ αλλο τι

Των Τοιουτων, σπερ νυν γίνεται Ἀρχέστρατος γουνλυψοδαίδαλος μετὰ το δεῖπνον καὶ τὰς προπόσεις καὶ το μυροις χρησασθαί φ*σιν

αἰεὶ θε στεφανθιοι καρα παρα δαῖτα πυκαζου

παντοδαποῖς, οἷς αν γαίης πέδον ολβιον ἀνθῆ, 6 καὶ στωιποω μυροις ἀγαθοῖς χαίτν θεράπονε, καὶ σμυρναν λίβανόν τε πυρος μαλακην ἐπὶ τέφραν βάλλε πανημέριος, Συρίης ευώδεα καραώ. ἐμαίνοντι δέ σοι φερέτω τοιόνδε τράγημα, ογαοτέρα καὶ, ραν ἔφθην υός, ἔν τε κυμίν' ἔν τ' Qu*ρ με καὶ σιλφί' ἐμβεβαῶσαν,ορνίθων τ' --νίπαλον γένος - αν --χη ωρη των δὲ Συρακοσίων τούτων ἀμέλησον, οῖ πίνουσι μόν- βατράχμν τρόπον ουδεν ἔδοντες ει ἀλλα - μη πείθου κείνοις, α ι ἐγὼ λέγω ἔσθε βρωτά. τὰ Γίλλα γ' ἐκε α τραγηματα πάντα

πέφυκεν

πτωχείας παράδειγμα - , ἐφ ἐρέβινθοι καὶ κυαμοι καὶ μηλα καὶ ἰσχάδες ἀλλα πλα- ets

0υτω τοι δεῖ - - ἐλεώθερον η κατὰ της γης ' καὶ κατὰ του βαράθρου καὶ ταρτάρου τρο

193쪽

θεως τους εἰσελθόντας ἐπὶ το δεῖπνον ἐσθίοντας ποιεῖ τοὐμπιλέως δεῖπνον διατιθεὶς ἐπιτελουντος ἀφρο- δίπια καὶ το Πτολεμαίου του μοι λέω ἰχθυς πρῶτονω μωuάζειν δ' μὰν αξιον του τὰς καλας -ο-

τισὶ μὲν μη πείθεσθαι, αυτω δὲ προσέχειν τον νουν καὶ ἐσθίειν παρακελεύεται τὰ κῶ τά -δὲν ἀποδεων is G παρα Θαμοξένωτ' κωμφδι-οιω μαγείρου, ος ἐν Συντρύφοις φησίν Ἐπικουρου δέ με 102. -δε μα-ν οντα - σοφου, παρ' ἐν δυ' ἔτεσιν καὶ μησὶν ουχχλOtς δεκα , τάλαντ' ἐγώ σοι κατεπυκνωσα τετταρα.R--το δὲ τί ἐστιν, εἰπέ μοι. A. καθήγαγαB. μάγειρος ην κἀκεῖνος, ω γη καὶ θεοί. A. ποῖος μάγειρος η φυσιε πάσης τέχνης

ηὐτ ευχερες το πρῆγμα του λόγου τρψην ἔχοντι, του πολυα γαρ συμβάλλε α διόπερ μάγειρο -- ωεὶς γράμματον μη Λημοκριτόν τε πάντα διανεγνωκότα, Uἀλλον δὲ κατένωτα, καταγέλα - κενουθκαὶ τον επικούρου κανονα, μυινθώσας αφες ώς εὐδιατριβῆς τοὐτο δεῖ γαρ εἰδέναι

194쪽

γλαυκωκος ἐν χειμωνι καὶ θέροι, πάλιν ποῖος περὶ δυσιν πλειάδος συνειδεναι

ηλιβατον ἀνθρωποισι ἀλλοιωματα ἐν ται τροφαῖς ποι υσι μανθάνειόντο

μὲν,- ωραν ἀποδίδωσι τη. χάριν.τίς παρακολουθεῖ ταυτα τοιγαρουν στρόφοι καὶ πνευματω γιγνομενα τον κεκλημένον ο

των νυν μαγείρων κατανοει προς των θεων

οῖα στίν. αλμην οταν ἴδης ι -- . . καὶ σησα ἐπιχριβοντας εἰς ταυτην, λίψων ἔκαστον αυτῶν κατὰ μέρος προσπαρδετω. B. ως μοι κεχ ηα. A. τί γαρ αν εὐγένοιτ' ἔτι της δωτητος προς έτεραν μεμιγμένης Δοκαὶ συμπλεκομένης Οὐχὶ συμφώνους ἀφάς; - ταυτα διοραν ἐστιν ευ ρου τέχνης, ου - διωνίζειν λοπαδας ουδ οζειν καπνου. ἐγὼ γαρ εἰς τοὐπτάνιον ου εἰ σέρχομαι. B. ἀλλα τί λ θεωρῶ πλοί- καθ ήμενος πονουσι νώροισιν λέγω τας αἰτιας καὶ ταποβαινον ' ὀξυ - περίκομμ , φρῆ

195쪽

ομαλιζετήτοις τάχεσιν η πρώτη λοπας ζε τοῖς ἐφεξῆς ουχὶ συμφώνως νοεῖς θ3τον τύπου ' Απολ ω. καὶ τὶ φαίνοια τὰ . A. εἶτ' ουδὲν εἰκῆ παρατίθημι, μανθάνεις; βρῶς, ἀλλα μίζας πάντα κατα συμφωνίαν. B. πως - ωτιν αυτηKς ἀ δια τετταρω ἔχει κοινωνίαν, δια πεντε, δια πασῶν πάλιν, ταυτα προσάγω προ αυτα τὰ διαστηματα καὶ ταις δετι παῖς -- ολείως πλέκω - ' με δ' ἐφειστὰς παρακελευομαι πόθεν απτει τί τουτ' μιγνυειν μελλει is , δώ--- ἔλκεις οφ υπερβησε σοφόν; Ἐπίκουρος -- κατατύκνου την ηδον ' ἐμασῶτ' ἐπιμελῶς εἰδε τἀγαθον μόνος ἐκεῖνος οἷόν ἐστιν οἱ δ' εν τῆ στοαζητουσι συνεχῶς οἷόν ἐ- ου εἰδότες.

ἀφῶμεν οὐ τὰ λοιπά δῆλα δη πάλαι.

61. Κιὰ Βάτων ὁ ε Συνεξαπατῶντι δυσχεραίρονοντα ποιήσας μειρακιου πατέρα, ς - θαρέντος κατατη ν δίαιταν - του πιαιδαγωγοί, φηναν απολώλεκας το μειράκιόν μου παραλαβών, ἀκάθαρτε, καὶ πέπεικας ἐλθεῖν εἰς βίον ἀλλότριον ἀτου, καὶ σώτους εωθιν ς πίνει δια δε νύν πρότερον ου --μένον. B. εἶ εἰ μεμάθηκε, δέσποτα, ζην, ἐγκαλεῖς; A. ζην δὲ τὸ τοιουτου; . ς λέγουσιν οἱ σοφοί. o γ ν -κουρός φησιν εἶναι τἀγαθον την ηdονην δήπουθεν ου ἔστιν δ' ἔχειν ἐκ /ντου ειν δὲκαλι

196쪽

A.4όρακας ουν φιλοσοφον εἰπέ μοί τινα

B. --ου. οἱ γουν τὰς ὀφιμ πη οτες καὶ τοι φρόνιμον ζητουντες ἐν τοῖς περιπάτοις καὶ ταῖς διατριβαιου σπερ ἀποδεδρακότα, -τως ἐπὰν γλαυκίσκος αυτοῖς πιψατε , ἴσασιν οὐδε πρῶτον φασθαι τοπου, καὶ τηρο κεφαλην ζητοHσιν σπερ πράγματος, 62. Kιὰ παρ' Ἀντιφάνει δὲ ἐν Στρατιωτ= η υ-χωνι παραινέσεις εἰσφέρων ανθρωπος τοιομός ἐστιν,

οστις αν-ωπος φυς ἀσφαλες τι κτῆς πάρχειν τω βίω λογίζεται, βπλεῖστον ημάρτηκεν η γαρ εω μ τις ηρπιψεν τανωθεν -- Ἀ δίκη τις περιπεσὼν ἀπώλετο, στρατηγησας προσῶφλErti cilioqγὸς αἱρεθεὶς ἱμάτια χρυσῆ παρασχών τω χορω ράκος φορεῖ, τριημειῶν ἀπηγξατ β πλέον ηλπικέ ποι, οἶβαδίζων η καθευδων κατακέκοφθ' υ οἰκε-

- βέμ- Οὐδέν ἐστι, πληρο - αν καθ' ημέρα, tu ω μυ--ηδέως τις εἰσαναλίσκων τυχη.ουδε ταλα σφόδρα τι καὶ γαρ την τράπεζαν, ἀρπάσαι κειμέν. ἄν τις προσελθών ἀλλ' -- την ἔνθεσιν

ἐντος ηδη των οδόντων τυγχανης κατεσπακώς, τουτ' ἐν ἀ-Hυε νόμιζετων - χοντων, --τα αυτα εἴρηκε καὶ ἐν Υδρία. 63. Εἰς ταυτ οπιν τις α βλέπων ανδρες φίλ' ,

197쪽

dόντα ἀκριβῶς την Ἐπακουρου φύσιν καὶ εἰπόντα τρόπολιν εἶναι- φιλοσοφίας αὐτου τὰ Ἀρχεστράim -- -ων, ην πάντες οἱ των φιλοσόφων γαστρί- μαργοι Θεογνίν τινα αυτῶν εἶναι λέγουσι, την κα ταυτην ἐποποιίαν προς οὐ καὶ Θεόγνη - ἐν Φιμσματι η Φιλαι ρω φησὶν ἐκ τούτωυανθρωπι, πολεῖς με τῶν γαρ ἐκ της πbικίλης στοὰς λογαρίων ἀναπεπλησμένος νοσεῖς.

σοφία χιον, κρυσταλλος ουδεὶς πώποτε ταύτην λαβὼν ἀπώλεσ'.' ω τάλας εγώ, o , ὁ δαί-ω φιλοσόφωσυνγισεν. ἐπαρίπτερ' ἔμαθες, ω πόνηρε, γράμματα ιis ανατέτροφέi σου τον βίον τα βιβλία πεφιλοσόφηκας γῆ τε κοψ νμ-λων, οἷς ουδέν ἐστιν ἐπιμαὲς των σων λόγων. 64. Eτι του υλπιανο δε αλεγο ιενο παῖδες ἐπεισῆλθον φεροντες ἐπὶ δίσκων καράβους μείζονος : Καλλιμέδοντος του μ ρος, ο διὰ το φιληδεῖν 'Iβρώματι Κάραβος ἐπεκλ-η 'λεξις μὲν Ουν αυτον ἐν Αορκιδι γ Ποππυζούσγὶ φιλιχθυν εἶναι κοινῶς παραδίδωσι, καθάπερ καὶ αλλοι των κωροδιοποιον, λέγων

α τοῖς ἰχθυοπώλαις ἐστὶν ἐψηφισμενον, ῶς φασι, χαλκη μαλλ μέδοντος εἰκόναστροπι πανα ψίοισιν ἐν τοῖς ἰχθύσιν, ωυσαν ὀπτον κάραβον ἐν τη δεξια, ω αυτον ὁντ' αὐτοῖσι της τέχνης μύνονγ σωτηρα, τους αλλο - πάντας ζημίαν. περισπούδαστος δὲ - πολλοωή του καράβου βρωσις, - ἔστι δεῖξαι θι πολλῶν της κωμφοίας μερῶν Ἀρ

198쪽

L 189

κοιν τούτοις 105 ἀλλα παρεὶς ληρον πολυν ἀστακον νουτον τὰς χειρας ἐχοντα μαχρὰς αλλως τε βαρείας, τους δὲ σιω- μι Ἀμώς, βραδέως δ' ἐαρὶ γαῖα, εἰσὶ δὲ πλεῖστοι μεν πάντοῖν ἀρετῆ τε κ9άτιστοι ἐν Λιπάραις, πολλους δὲ καὶ Ἐλλήσποντος ωαὶ Ἐπίχαρμος δ' ἐν Ἐβας γάμω τον προειρημένον ἀστακον πωτοεAρχεστράτου δηλοῖ ὁτι κάραβός ἐστι, λέγων οὐτως, Di δ' ἀστακῶ - δαιναί τε χως τα πόδι' ἔχει μικρὰ τὰς χεῖρας δε μακράς, κάραβος δε τωνυμα.65 Ἱλον δ' ἐστὶ γένος καράβων τε καὶαστακῶναλλο ει δὲ καρίδω- του δ' ἀ- - οἱ Ἀττικοὶ δια οτου- ἀστακον λέγουσι, καθάπερ και ὀσταφίδας μοχαρμος δὲ ἐν Γῆ καὶ Θαλάσσε φροί κἀστακοὶ γαμ-

199쪽

ε - εἰ --μα καὶ δισυρπδειά κολύβδαιναι δ' εἰρηκεν Ἐπίχαρμς ἐν τοῖς προεκκε μένοις ἰς μὲν Νίκανδρός νηὶ σι, το θαλάσσιον αἰδοῖον, λὰ λώρακλείδης ἐνυψαρτυτικω, την καρῖδα υρι--έλης δ' ἐν πέμπτωζωω μοοίων των μαλακοστράκων χεύονται φησὶ

iο κάραβοι ἀστακοὶ καρῖδες καὶ τα τοι--α ῶσπερ κιἀτλοπι θουρητικα τῶ τετραπόδων ὀχεύονται δὲ του ρος αρχομένου προς τῆ- ηδη γαρ ωπται οχεω πάντων των τοιουτων , ἐνιαχου δὲ ὁταν τὰ συκα αρ- χονται πισταίνεσθαι γίνον α δ οι μὲν κάραβοι ἐνιε τοῖο τραχέσι - πετρώδεσιν, οἱ δ' ἀμ-- D eo dλείοις, ἐν δὲ τοῖς τηλωθεσιν υ δετεροι. χω καὶ ἐν Ἐλλαμ υτ μὲν καὶ περὶ Θάσον ἀστακοὶ γίνονται, περὶ δὲ - ει- καὶ τον 'Ἀθω - ψ- εω οἱ κάραβοι μακρόβιοι πάντες. Θεοφραστος δ' ἐυ τω ' περὶ των φωλευοντων τοὐς ἀστακους καὶ καράβους καὶ καρῖδας ἐκδυε - φνσι το γηρας. 66 Περὶ δὲ τῶν καρίδων - κιὰ πυλις ην Καρίδες περὶ Αίον την νησον ορος ἐν τη πρώτη ἱστορει,κπί- φάσκων αυτην τους διασωθέντας εκ ου ἐπὶ ----ος γενομένου κατακλυσμου μετα λιαρος, e καὶ μέχρι νυν τον τόπον καλεῖσθαι καρίδας ο δὲ-οδαίδαλος Αρχέστρατος παραινεῖ τάδε ην δέ - τ ς γαυσο, Καρῶν πόλιν εἰσαφίκWtι, καρι δ' εὐμεγέθη ληψει, -- δὲ πρί- αι 'a ἐν δὲ Μακηδονία τε καὶ Ἀμβρακία μάλα πολλαί. ἐκτετιημένως δ' εἰρηκε καρῖδα Ἀραρος ἐν Καμ

200쪽

α τε καμπυλαικαν βουλος ἐν ' θάαην καρῖδα καθηγα κάτω κατέσπασ' Ἀναξανδρίδης υκούργωκαὶ συμπαίζει καριδαρίοις μετὰ πεφαδίων καὶ θ rτωίων,

καὶ σκινδαρίοις μετὰ κωβιδίων. οὐδ' αὐτὸς κἀν Πανδάρω φησίν 106 οὐκ ἐπικεκυφω iab, ω βέλτιο ἔσει αὐτ δε καμα - σωμα καμπύληαγκυρά τ' ἐστὶν αντικρυς του σώματος. Mβουλος Τιτθα ς ' καριδάς τε των κυφῶν. καὶ

ώρχουντο δ' ς καρῖδες ανθράκων ἔπι l, πηδῶσι κυοταί. συνεσταλμέH- δ' ειρηκεν --- ἐν ων,--πληναπαξ ποτ' ἐν Φαίακος ἔφαγον καρίδας ακαὶ ἐν Θημοις ἔχων το πιέσωτον καρίδος μασθλπίνης. 67 1ὀνομάσθησαν δε καρῖδες ἀπο - κάρα πλεῖστον γα μέρος του σώματος η κεφαλη ἀπηνέγκα -- - δες δὲ βραχέως οἱ Ἀττικοὶ ἀναλόγως παρὰ μγα το κάρη γέγoru, δια το μείζονι κεχρη-ι κεφαλῆ. ν πορα το γραφη γραφίς καὶ βολη βολις, ουτω