Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

241쪽

σκληροπαῖκται, καί τινες καὶ θαυματουργοὶ γυναικες,

εἰς ζ η κυβιστῶσαι κά πυρ ἐκ τέ- στύματος ει α 4. Ἐπεὶ δὲ καὶ τούτων ἀπηλλάγημεν, ἐκλαμβάνει πάλιν ημῆς θερμος, καὶ ζωρότερος πότος, ἀνωνο-- μῖν θασίων κῶ μενδαίων καὶ λεσβίων, χρυ--ων πάνυ μεγάλων - προσενεμ- ν καὶ Β μετατον πότον υελους πίναξ δίπηχυς που τηρο διάμετρον ἐν θνη κατα μίμνει ἀργυρ πλήρης -- ροπτων πάντα γένη συνηθροισμένων , απασί τε προ εdoθη καὶ αργυρουν ἀρτοφόρον αρτων καππαδοκιων. - τα μεν ἐφάγομεν, τὰ δε τοῖς θερωτουσιν ἐπεδώκα-

v μεν. καὶ νιψάμενοι τὰς χεως στεφανοπιμε- Milπάλιν στλεγγίδας ἐωμμν χρυσῆς δικασίους των πρότερον καὶ αλλο ιληκυθον μυρου ησυχιας γενομέν ς ἐξ-λόμενος, κλίνης ὁ Πρωτώς αἰτεῖσ--φον χοαῖον, καὶ πληρωσας οἴνου θαοί- ολίγον α'

π επιρράνας υδατος ἐξεπιεν ἐπειπών πλεῖστα πίνων πλεῖστα κευφρανθη νεται.

κάν Κάρανος ἔφη, πι- πρωτος ἐπιες, ἔχε πρωτος καὶ

- σκυφον δωρον τἀτο δὲ κάντοις αλλοις οσοι ἄν πίωσιν ἔσται γέρας. ἐφ' οἷς λεχθεῖσιν , ἐννέα πάντες ἀνέσταν --γντες καλλος αλλον φθάνοντες των συνδειπνοώντων ημῖν ἄθλιος οὐδυνάμενος

πιεῖν ανακαθισας ἔκλαιεν, σκυφος γενόμε2 Si, κα οκάρανος αυτῶ χαρίζεται κενον το ἔκπωμα ἐπὶ του- 130

242쪽

oθόναις διείληπτο πάντα λευκαῖς, καὶ ἀναπετασθήι-

- δες ἐφάνπιαν λάθρα κατὰ μηχανὰς σχασθέντων των φραγμάτων καὶ ἔρωτες - ἀρτέμωκάνες καὶ ωμα καὶ τοιαυτα πιλλα ειδωλα, ἀργυραῖς εδεδουπ-τα λαμπτῆρσι θαυμαζόντων δ' ημῶν τηντα--αν ἐρυμάνθιοι,--τι σύαγροι ι- ὰ πινάκων τετραγώνων χρυσομίτρω σιβύναις ἀργυραῖς διαπεπερονημένοι περιεφέροντο εκάστω. καὶ το θαυμάσιονοτι παρερμένοι καὶ καρηβαρο ντες - της μέθης, ο-οτε τι τῶν ἀγομένων θεασαωθα πάντες οξε φομεν ορθοὶ το δη λεγόμενον ανιστάμενοι ἔταττονουν οἱ παῖδες εἰς τὰς εὐτυχεῖς σπυρίδας, ειος ἐσάλπισετο εἰωθὸς του τελε-τι - δείπνου σημεῖον -- γαρτο μακεδονικον , , ἔθος ἐν ταῖς πολυπι θρώποις ε ευωχίαις γινόμενον καὶ ὁ Κάρανος αρξας πότου μικροῖς ἐκπωμασι περισοβεῖν ἐκέλευε τοῖς παισίν. ἐπίνομεν ουν εὐρωρῶς, ῶσπερ ἀντίδοτον ἐκ της προ τέρας ἀκρατοποσίας λαμβάνοντες. ἐν τουτ ο γελωτοποιος εἰ ψε Μανδρογένης, ἐκείνου Στράτωνος, του Ἀττικο- ῶς φοι-ν, ἀπογονος, πιὰ πολλους κατέρρηξεν μῶν γέλωτας καὶ μετὰ ταλα οχείτομετὰ της γυναικος ἔτη ηδη ουσης υπὲρ τὰ Ογδοηκοντα. καὶ τελε υταῖαι ἐπει-λθον δορπία τράπεζαι, τραγημα- τ' ἐν πλεο- ἐ----ις ἐπεδόθη πάσι καὶ απλακουντων ἔκαστα γένη, κρηπικῶν καὶ τῶν σων, εταῖρε υγκεῶ, σαμιακῶν καὶ πιτικῶν πιταῖς ταῖς

ἰδίαι ς τῶν πεμματων νωας μετὰ δὲ ταυτ α ιν στάντες πηλλατ-- νηφοντες νη τους θεους διατον φόβον του πλουτου - ἐλάβομεν. συ δε μόνονJ- ἐν Ἀθημαις μένων εὐδαιμγ ζεις τας Θεοφράμου θέρο

243쪽

τίνι συγκρῖναι χεις τῶι Ελληνικῶν δειπνων το προ

κείμενον τομο συμπόσων οπότε κάν εντιφάνης ο1 φυλλοτρῶγες δράσειαν; που παμε δ' μετέροις προγόνοισιν ὁλπιες βουλώπτων , υς ελάφους, ἄρνας ' τὀ τελευταῖον δ' ο μάγειρος ολον

θερμην παρέθηκε κάμηλον. ὁ Ἀριστοφάνης δ' ἐν Ἀχαρνευσι καὶ αυτος τῶν βαρεἶ μένιζε, παρετίθει θ' ιω ολο - κριβάνου βους. B. καὶ - εἶδε πώποτε 13lμυς κριβανίτας των ἀλα-ευμάτων. A. Ma - μὰ ὁρ- τρια λαγωγ νς---ου παρεθηκενἈμῖν ονομα δ' τ αὐτεφέναξ.Ἀναξανδρίδης ἡ ἐν Πρωτεσι λάφ διασυρων το τῶν αι γ κράτους γάμων συμποσι /, οτε πετο την Κότυος του - κῶν βουσιλέως θυγατέρα, φησί 7 Kαν ταυτα ποιῆς σπερ φράζω, λογατροῖς δείπνοις δεξόμεθ' - ,-δὲ--κγως τοῖς μικράτους

ω οἶς ε Θράκη καίτοι φασὶν βουβαυκαλα ταῶτα γενέσθαι '

244쪽

μυχμηροκόμας μυριοπληθεῖς' τους δε λεβητας χαλκους εἶναι μείζους λάκκων δωδεκαο νων ' ζωμόν τε φέρειν ἐν χοῖ χρυσηῆ,-ὶ γευόμενον των κρατήριον προτερον μεθύειν τῶν πιν-τω κ

αυλεῖν αυτοῖς 'Λντιγενείδαν,

Ἀργει δ' ἔδειν καὶ κιθαρίζειν μέλπειν δ' φδαῖς τε μεν Σπάρτην θν ευ χορον,αθὰ δ α Θήβας τὰς δετ δους, τάς ο αρμονίας μεταβάλλειν.

φερνάς τε λαβεῖν δυο μεν ξανθῶν Ἀπι- αγέλας -ῶν, γέλη χώνος τε πρόχουν κέγχρων τε βολβῶν τε χύτραν δωδεκάπηχυν, καὶ πουλυπόδων ματόμβν .Eότψν ἐν Θράκη γάμ. Ιφι κράτει. τούτω δ' ἐπτιαι πολυ σεμνότεροντας ημετέροις τί γαρ ἐκλείπει

λιβά,- τε πνοαί τερενοχρῶτες μαζῶν οφεις ἄρτων μύλων πουλυποδείων πλει- dxi s

245쪽

λεκίθου σκορόδων ἀφυης σκόμβρων ἐνθρυμματίδων πτισάνης ἀθῶ κυάμων λαθυρων χρων δολιχων μέλιτος τυρου χορίων πυρῶν καρύων χόνδρου; κάραβοι πτοί, τευθίδες -ταί, κε στρευς - , σαντίαι φεψ, μυραιν' ἐφθη, κωβιοὶ φθοί, θυννίδες οπταί, φυκίδες νθαί, βάτραχοι πέρκαι

συνόδοντες ονοι βατίδες ψῆτται, γαλεος κόκκυξ θρίσσαι, νάρκαι

μνης τεμάχη σχαδόνες βότρυες

κνῆκος ἐώαι στέμφυλ' - ες πράσα γοειον Μόμμα φυστηβολβοὶ καυλοὶ σίλφιον οξος μάραθ' ωὰ φακη τέττιγει οποὶ κήρωμα σημαμα κερ- s.αλες πίνναι λεπάδες μύες οστρεια

κτένες ὁρκυνες καὶ πρὀς τούτοις ορνιθαρίων ἄφατον πλῆθος, κίχλαι κόρυδοι κίτται, κνD πελεκὰν κίγκλοι . . γέραν η τουτουὶ του χάσκοντος

διατειναμών δια του πρωκτου καὶ των πλευρῶν διακόψειεν το μετωπον.

246쪽

γλυκυς αυρι νης ηδ καπνίμ. 8 Λυγκευς δ ἐν Κενταύρω διαπαίζων τὰ ἀττικὰ ουδέτερος μῶν ηδεται τοῖς ἀττι οῖς δείπνοις ἀηδία γάρ ἐστιν ἀττικη; 132 A. σπερ ξενικη παρέ κε πίνακα γαρ μεγαν,

ἔχοντα μικρούς πεντε πινακίσκους ἐν Ιτουτων ο μὲν ἔχει σκόροδον λε' ἐχίνους δυο, οὐδὲ θρομμαπίδα γλυκεῖαν, ο δὲ κόγχας μια, ο δ' ἀντακαίου μικρόν. ἐν σω δ' ἐσθίω, ἔτερος ἐκεῖν Ἀεν οσωδ' ἐκεῖνος, τουτ' ἐγὼ Ἀμνισα μυλομαι δέ, ἰ βέλτιστε συ, κἀκεῖνο κοὰ τουτ' ἀλλ' ἀωHzτα βούλομαι ' i

oυτε στόματα γαρ ωτε χείλη πεντ' ἔχω.οψιν μεν ουν ἔχει τὰ τοιαῶτα ποικίλam, ἀλλ' -δέν ἐστι το υτο πρὸς την γαστέρα κατέπασα γαρ το χεῖλος , ου ἐνέπλ*Iα δε. τί ουν ἔχεις οστρεια Β πολλά. A. πίνακά μοι πτούτων παραθήσεις αὐτον ἐφ' μντου μέγαν. ἐχίνους Β ἔτερος ἔσται σοι πίναξ'αυτος γαρ αυτον ἐπριάμην κτῶ οβολῶν.

A. ὀψάριον αυτο, το παραθησεις μόνον ει ταῶτα, τει, - το μὲν ἐγὼ το δ' ἔτερος. se Aρομέας δ' ὁ παράσιτος ἐρωτησα-ός τι νος αυτόν, φησιν ὁ Θελφος Μησανδρος, πότερον ἐνίοτε γίνεται βελτίω δειπναή ἐν λαλκίδι, το προοίμιον, εἱ-, των ἐν χαλκίδι δεεινων χαριέστερον εἶναι της ἐναστει παρασκευης' ὁ πληθος των ὀστρέων καὶ την δ' ποικιλίαν προοίμιον εἰπὼν δείπνου.

s. Θίφιλος δ' ἐν Ἀπολι-ύσο μάγειρόν τινα προ

247쪽

Δάγων ποιεῖ τάδε λέγοντα πόσοι το πληθός εἰσιν οἱ κεκλημένοι

εἰς τους γάμους, βέλτιοτε, καὶ σῶτερ υττι- dαπαντες η κἀκ τοὐμπορίου τινές; B. τί δαὶ

ηγεμονία τίς ἐστιν ταυτης, ἁ πάτερ, τὸ τῶν ἐδομένων - στομφα προιδέναι. okν Ῥοδίους κέκληκας εἰσιουσι δος ευ ς - θερμου την μεγάλην αυτοῖς σπάσαι

ἀποζέσας σίλουρον η λεβίαν, ἐφ' ω

χαριεrπολυ μἀλλον η μυρίνην προσεγχέας. B. ἀστεῖον ὁ σιλουρισμός. A. αν Βυζαντίους, ἀφι-- σπήδη--οσα, αν παρατι ς, -- α ποιησας - τα κἀσκοροδιομένα

δια γαρ το πληθος των παρ αυτοῖς ἰχθυων

πάντες βλιχανώδεις εἰσὶ καὶ μεστοὶ λάπης Μένανδρος δ' ἐν ' αγνωξε--το δεῖπνόν ἐστιν υποδοχης. B. τίνος; ποδαπου; ιαφέρει τω μαγείρω τοsτο γάρ οἷ- τα νησιωτικα ταυτὶ ξενυδρια ἐν προστάτοις ἰχθυδίοις τεθραμμένα καὶ παντοδαποις, τοις αλμίοις μὲν ου πάνυ άλισκετ Ἀλλ' ουτως παρέργως απτεται τὰς δ' - λευσεις καὶ τα κεκαρυκευμπιμαλλον προσεδίξατ' ' ρκαδικος τουναντίου-λαττος ἐν τοῖς λοπαδίοις ἀλίσκεται γοεγνιῶς πλούτα, ποστάσεις ποιῶ, κάνδαυλον, υπομνημοντα βρωματα. 10. Ἐχρῶντο γαλοι παλαιοὶ κα τοίς εἰς ἀναστόμωσιν βρώμασιν, σπερ ταῖς ἁλμάσιν ἐλάαις, ας - 133λυμβάδας καλουσιν ' ι - 'ς γουν ἐν Γων θανω πρεσβεια, ποτερα φιλεῖς τας δρυπεπεῖς σαίρος,

248쪽

κουχὶ λοπάδος προσῶζεν ουδ ηδυσμάτων. ἐβόων απαντ- ῶς ἀγαθῆψαλμην ποιεῖς.προς θεῶν, ἔραμαι τέττιγα φαγεῖν καλάμω μειῶ ἐστιχ χ κερκώπη ζῶον δμων τέττιγι κάντιγον , ς ευσιππος παρίστησιν ἐν τετάρα- Mωmis ira νευε αυτω 'μαυκος ἐν Κωραλίσκ'. 'θελεξις ἐν Θρασωνί φησι σου δ' ἐγω λαλιστέραν --ποτ' εἶ --τε κερκώπην, γύναι,ου κίτται, - χελ ω - . . . . Mου τρυγόν -υ τεττιγα

Νικοστρατος δ' ἐν θυρεπίναξ προ-ς τῶν μεγάλων ηγησεται, ἔχων χῖνον , μοτάριχον κάππαριν θρυμματιδα τεμαχος, βολβῖν ἐν ποτρίμματι α11. υτι δ' ἔσθιον δια τὰ' ἀναστόμωσιν καὶ τειλ' ξους καὶ νάπυος γογγυλίδας σαφῶς παρίστησι Γ κανδρος ἐν δευτέρω Γεωργικῶν λέγων ἀτως

γογγυλίδος δισση γαρ ἰδὲ φάνοιο γενέθλη,

μηρετ στιφρη τε, φαείνεται ἐν πρασοσιν. καὶ τὰς μέν θ' αυηνον ἀποπλυνας βορέησιν προσφιλέας χειμῶνι καὶ οἰκουροῖσιν ἀεργοῖς

249쪽

θερμις ' ἰκμανθ-αι απιυ -' ὐδάτεσσιν. τμη γε δε γογγυλίδος ἐίζας κανακαρφέα φλοιὸν ηκα καθηράμενος λεπτουργέας, λίω θὲυδατι δριμείη πολέας ἐμβάμ-m αλμη αλλοτε δ' αὐλευκον γλεὐκος συστάμνισον οζει, κολλάκι δ' ἀμαφίδας προχέρας τριπτηρ λεηνας σπέρματά τ' ἐνδάκνοντα σι νηπυος εἰν εν-τ ιοξεος ἰκμάζουσα καὶ μοτέρην επὶ κόρσηνωριον --- ἀνέσια κεχωσι δαίτης. χίφιλος δ' η Σώσιππος ἐνωπολιπουσι εστιν ἔνδον οιος αυ-- τούτοις πάντα πιέσω καὶ πυκνά. φυλλα η δριμεια περιοισθησεται των πρεσβυτέρων γαρ ταῶτα των ἀμυσμάτων ἀνα--ο τάχιοτα τέσθη πιο, τό τε νωκαρῶδες καὶ κατημβλυωμενον ἐσκέδασε κἀποίησεν ηδεως φαγεῖν. 12. Ἀλεξιε ν ἐν α ντίνοι ς ἐν τοῖς συμ--wa34φη ν-- --ιους καὶχρχεῖσθαι--πιόντας

τουτο γαρ νυν ἔστι σοι

ἐν α ω ψις ταῖς καλαῖς ἐπιχώριον απαντες ορχοὐντ' -- αν οἰ Hγυ μόνονοσμην ἴδωσι. B. συμφοραν λεγει ακραν. A. φαίης αν εἰς συμπόσιον εἰσελθὼν αφνω.

τον παραμασυντην εἰσίδω τον ἀνόσιον

βαυκιζόμενον τὰ λευκά τ' ἀναβάλλονθ' αμα, νηδι- αν ἀια ξομμ' ἐπὶ του ξύλου λαβων

250쪽

χε--- βάκηλον ουδ' αἰσχυνεται ὁ του φάκλειτον πάσιν ἐξηγούμενος ὁ την Θεοδοι του μόνος ἀν---ς τέννη,

τ' κωμικ' ἐν ιδλ' εἰ μένα τάδε ο λόγος γάρ ἐστ' -χαῖος - κακος ἔχων οἶνον λέγουσι τους γεροντας, λατάπερ,

πείθειν χορευειν κου ἐθελοντας.

Αλεξις δ' ἐν β ἐπιγραψομέν-γ----- ' ναπὸ συμβολῶν ἔπινον ὀρχεῖσθαι μόνον β

καὶ σιτίων ἔχοντες , ψων ἡ γῆ καὶ Κωβῶς Σεμίδαλις.

13. Ἀττικον δὲ δεῖπνον - ἀχαριτως διαγράφει Ματρων ὁ παρφδός, - ρ διὰ το σπάνιον ου αν οὀκνηρσαιμι μῖν, ἄνδρες φίλοι, ο Πλουταρχος ἔφη, ἀπομνημονευσαι δειπνα μοι εννεπε Τοῶσα πολυτροφα καὶ μάλα πολλά,

οὐδη καλλίστους αρτους ἴδον δε μεγίστους λευκοτέρους χιόνος, ἐ-ειν δ' ἀμωλοψιν μοίους, -- καὶ βορεης η πσατο πιο φειν - . . autὁ δὲ Σειροκλῆς ἐπεπωλεῖτο στίχας ανδρων, οστη δ αρ' ἐπ' οὐδον ἰών, σχεδόθεν δέ οἱχν παράσιτος